Wednesday, May 20, 2009

Tι γραφει ο ξενος Tυπος

LIBERATION

Ο ρόλος του Ομπάμα

Στη Μέση Ανατολή υπάρχουν ελπίδες για θαύματα; Η διεθνής κοινότητα περιμένει πολλά από τον Μπαράκ Ομπάμα, κυρίως ως προς αυτό το σκέλος. Γιατί στη Μέση Ανατολή η προηγούμενη κυβέρνηση Μπους άσκησε μία από τις χειρότερες πολιτικές. Ο Ομπάμα πρέπει πρωτίστως να ανατρέψει την πολιτική ανισορροπία προς όφελος του εβραϊκού κράτους, που στηρίχτηκε στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και παρήγαγε ισραηλινές κυβερνήσεις που παρέμειναν στο απυρόβλητο. Για τον αραβικό κόσμο και ειδικότερα για τους Παλαιστινίους, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αποτελούν καταφύγιο, αλλά σύμμαχο ενός εκ των δύο μερών της σύγκρουσης «όμηροι ενός φιλο-ισραηλινού λόμπι». Βεβαίως, η ασφάλεια του εβραϊκού κράτους, με το Ιράν και τις απειλές του δίπλα, οφείλει να διασφαλιστεί, αλλά δεν μπορεί αυτό να συμβεί μόνο με στρατιωτικά μέσα. Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει αντιληφθεί ότι το παλαιστινιακό ζήτημα δεν μπορεί να διευθετηθεί ανεξάρτητα από την περιφερειακή ισορροπία, ένα τόξο που εκτείνεται από το Πακιστάν ώς τη Μεσόγειο. Γι’ αυτό και η αποδοχή εκ μέρους του Νετανιάχου ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους είναι η μοναδική λύση.

DW

Το σερβικό πρόβλημα

Στη Σερβία, το ποσοστό της πραγματικής ανεργίας υπερβαίνει το 40%. Οι θεσμοί κοινωνικής ασφάλειας είναι αδύναμοι, όπως άλλωστε και τα συνδικάτα. Αλλά κι εκείνοι που εργάζονται δεν είναι βέβαιο ότι θα αποζημιωθούν για τη δουλειά τους. Σε διάφορα εργοστάσια της χώρας οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν απεργία πείνας, διεκδικώντας τα δεδουλευμένα. Κυβέρνηση και επιχειρηματίες αντιμετώπισαν τις διαμαρτυρίες με αδιαφορία μέχρι που κάποιος απεργός συνδικαλιστής επέλεξε μια φρικτή μορφή για να διαμαρτυρηθεί. Μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, έκοψε τα δάχτυλα του χεριού και τα έβαλε στο στόμα του. Η εικόνα προκάλεσε σοκ σε τηλεθεατές, κυβέρνηση, ακόμη και στους συνδικαλιστές, που στη Σερβία δεν είναι ιδιαίτερα ευυπόληπτοι. Οι ηγέτες των συνδικάτων ενδιαφέρονται για τα προσωπικά τους συμφέροντα, θα πει η δημοσιογράφος Γιέλιτσα Πουτνίκοβιτς και διευκρινίζει: «Δυστυχώς, στη Σερβία οι ηγέτες των συνδικάτων δεν ενδιαφέρονται για τα ζητήματα των εργαζομένων. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να γεμίσουν τη δική τους τσέπη και να κάνουν ταξιδάκια για σεμινάρια και ημερίδες».

HAARETZ

Το Παλαιστινιακό

Η συνάντηση των δύο ανδρών, Ομπάμα και Νετανιάχου, κύλησε σύμφωνα με τα αναμενόμενα. Ο πρόεδρος έδειξε συγκρατημένα φιλικός, επιχειρώντας να καλύψει τις υφιστάμενες διαφορές. Ο Νετανιάχου περιέγραψε τη συνάντηση ως πολύ καλή και πολύ φιλική, ενώ ο Ομπάμα εξήρε τον Ισραηλινό πρωθυπουργό για τις πολιτικές ικανότητές του και τις ιστορικές του γνώσεις, λέγοντας ότι θα προβεί σε στρατηγικής σημασίας αποφάσεις για την ασφάλεια του Ισραήλ. Ναι, αλλά επί της ουσίας; Η συνάντηση εστιάσθηκε στο Ιράν, στους Παλαιστινίους και στη σύνδεση των δύο παραγόντων. Ο Νετανιάχου δήλωσε ότι και οι δύο πλευρές αντιλαμβάνονται ότι θα πρέπει να αποτραπεί κάθε προσπάθεια του Ιράν να αναπτύξει πυρηνικά όπλα. Ο Αμερικανός πρόεδρος, μάλιστα, δεσμεύθηκε ότι αν οι διπλωματικές προσπάθειες δεν αποδώσουν καρπούς ώς το τέλος του έτους, οι ΗΠΑ θα προτείνουν αυστηρότερες κυρώσεις.

Οι διαφορές, όμως, για το Παλαιστινιακό παραμένουν. Η νέα αμερικανική πρωτοβουλία αναμένεται να ανακοινωθεί στις 4 Ιουνίου, ημέρα επίσκεψης του Ομπάμα στο Κάιρο.

THE TIMES

Κολόμπο και Κίνα

Ο στρατός της Σρι Λάνκα πανηγυρίζει τη νίκη του, στην οποία συνετέλεσε η στρατιωτική βοήθεια της Κίνας. Η Κίνα από το 2007 και μετά εξοπλίζει τον στρατό της Σρι Λάνκα με πάσης φύσεως συμβατικά όπλα, με αντάλλαγμα την εξασφάλιση άδειας για την κατασκευή στρατηγικού λιμανιού στη Χαμπαντότα στα νότια της Σρι Λάνκα. Για την κυβέρνηση του Κολόμπο, η αιματηρή νίκη σημαίνει και διεθνή κατακραυγή εξαιτίας του ότι οι πρόσφυγες θα αντιμετωπίσουν σοβαρότατα προβλήματα. Πάνω από εκατό χιλιάδες έχουν πεθάνει το 2009 και τουλάχιστον 30.000 τα δύο τελευταία χρόνια. Αλλά η κυβέρνηση της Σρι Λάνκα έχει συνηθίσει να ζει με αυτόν τον τρόπο. Σκέπτεται, μάλιστα, ότι αυτή η νίκη θα ενισχύσει στο στρατιωτικό προφίλ της ύστερα από 26 χρόνια πολέμου. Οι Τίγρεις Ταμίλ υπήρξαν μοναδικοί στο να σπέρνουν τον φόβο μέσα από επιτυχή καμπάνια στα διεθνή ΜΜΕ, χωρίς να αναφέρουν τη δική τους ναυτική και αεροπορική δύναμη, η οποία ήταν αεικίνητη ώς την ημέρα που οι Κινέζοι έδωσαν στο Κολόμπο ένα στόλο μαχητικών αεροσκαφών. Η κυβέρνηση, ωστόσο, οφείλει να είναι προσεκτική.

kathimerini

No comments:

Post a Comment