Thursday, June 30, 2011
Επισκόπηση τύπου | 30.06.2011
«Στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης»
Πέραν όμως από τους εντυπωσιακούς τίτλους όπως «Η Αθήνα καίγεται, η Ευρώπη ανασαίνει» (γερμανική έκδοση Financial Times) ή «Η Ελλάδα τη γλύτωσε παρά τρίχα» (Die Welt), οι αναλυτές επιμένουν ότι χωρίς σχέδιο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας το αδιέξοδο δεν θα ξεπεραστεί.
«Η Ελλάδα χρειάζεται ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης», υποστηρίζει σε ανάλυσή του ο αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου του Κιέλου για την Παγκόσμια Οικονομία Ρολφ Λανγκχάμερ στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt και υπογραμμίζει: «Εάν η Ελλάδα δεν ενταχθεί σε ένα ευρύ στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης, τότε θα πληρώσει στο τέλος ο Ευρωπαίος φορολογούμενος δυο φορές. Μια για τις ζημίες των τραπεζών, τις οποίες θα πλήξει άμεσα η ελληνική κρίση, και μια για τους ξένους επενδυτές. Υπάρχουν και πιο φθηνοί τρόποι».
«Χαμηλά επιτόκια, δυναμική ανάπτυξη», είναι ο τίτλος ανάλυσης στην Kölner Stadtanzeiger και τη Frankfrukter Rundschau (του Στέφαν Κάουφμαν) που στο ίδιο πνεύμα επισημαίνει: «Η Αθήνα χρειάζεται κατ’ αρχήν ευνοϊκά επιτόκια για τις πιστώσεις και τα δάνεια. Επειδή οι χρηματαγορές ζητούν φοβερά επιτόκια πρέπει ‘οι Ευρωπαίοι εταίροι να προσφέρουν μακροπρόθεσμες επιδοτούμενες πιστώσεις στη χώρα’, (δηλώσεις του οικονομολόγου Κάρστεν Κλούντε από την Bank M.M. Warburg).
Παράλληλα η ΕΕ οφείλει να μειώσει τα επιτόκια των δανειοδοτικών πακέτων προς την Ελλάδα, ώστε η χώρα να πληρώνει τα ίδια επιτόκια και με τις ίδιες ρήτρες όπως η Γερμανία….Τελικά θα ήταν συνετό, εάν η ΕΕ αναλάβει έναντι των αγορών την πλήρη εγγύηση για την Ελλάδα. Έτσι θα έπαυε η συζήτηση περί χρεοκοπίας και η Αθήνα δεν θα έπρεπε να προχωρήσει σε ένα τόσο καταστροφικό πρόγραμμα περικοπών.
Ταυτόχρονα η Αθήνα οφείλει να μεταρρυθμίσει την οικονομία της, να συρρικνώσει τη γραφειοκρατία, να πατάξει την διαφθορά και να βελτιώσει τις προϋποθέσεις για επενδύσεις.»
«Επιπλέον η ΕΕ οφείλει να σχεδιάσει ένα επενδυτικό πρόγραμμα για την ανάπτυξη μελλοντικών κλάδων της ελληνικής οικονομίας.»
«Λείπει μια προοπτική», γράφει ο Γκερντ Χέλερ στην Kölner Stadtanzeiger και τονίζει την αναγκαιότητα αναπτυξιακής πολιτικής: «Οι αντιστάσεις (για την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου) είναι ισχυρές, τόσο στα συνδικάτα, όσο και σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Σε αυτό δεν άλλαξε τίποτε η χθεσινή ψηφοφορία.
Επιπλέον το πρόγραμμα μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος είναι ιδιαίτερα μονομερές και επικεντρώνεται στις φορολογικές αυξήσεις.
Η Ελλάδα χρειάζεται στρατηγικές που θα βγάλουν την οικονομία της από τη βαθιά ύφεση….Μόνον με συγκεκριμένες προοπτικές ανάπτυξης μπορούν οι Έλληνες να κατανοήσουν τις θυσίες (που πρέπει να κάνουν).»
Το τίμημα του χρέους
«Το ελληνικό παράδειγμα», είναι ο τίτλος του πρωτοσέλιδου σχολίου της Frankfurter Allgemeine Zeitung (του Μίχαελ Μάρτενς) για τη συρρίκνωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου λόγω του χρέους και της αποδοχής του μνημονίου: «Κανείς πρωθυπουργός δεν δέχεται χωρίς να βρίσκεται σε ανάγκη να πληρώσει το τίμημα που πρέπει να πληρώσει τώρα η κυβέρνηση Παπανδρέου. Πρόκειται για ένα τίμημα πολύ υψηλότερο από αυτό που πληρώνουν συνήθως τα κράτη-μέλη της ΕΕ: η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να παραχωρήσει μέρος της κρατικής κυριαρχίας.»«Η Ελλάδα θα καταντήσει (έτσι) στο εγγύς μέλλον μια δημοκρατία υπό περιορισμό. Ανεξάρτητα από ποιον ψηφίζει ο ελληνικός λαός, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε.
Γι’ αυτή την κατάσταση δεν είναι όμως υπεύθυνοι μόνον οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι, που καθυβρίζονται και κατηγορούνται στην πλατεία Συντάγματος, αλλά και οι ψηφοφόροι…Οι συνέπειες της ελληνικής περίπτωσης είναι παράδειγμα προς αποφυγήν που θα πρέπει να αποτρέψει πιθανούς μιμητές. Εάν βέβαια πιστεύουμε ότι οι δημοκρατίες διδάσκονται (από τα λάθη) γρήγορα.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου dw
Μαθήματα γερμανικών | 30.06.2011
Επενδύσεις και συμμετοχή ιδιωτών - επενδυτών
Στο πρωινό μαγκαζίνο του Πρώτου Γερμανικού Καναλιού (ARD) ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων επανέλαβε σήμερα τη θέση του ότι έξοδος από την κρίση σημαίνει επενδύσεις.
Ο Γερμανός επιχειρηματίας τόνισε πως το μεγαλύτερο ρίσκο είναι η καθυστέρηση μιας μακροπρόθεσμης λύσης: «Πρέπει να λύσουμε μακροπρόθεσμα το πρόβλημα της Ελλάδας γι’ αυτό εκτιμώ ως πολύ θετικό που καταφέραμε τώρα να ‘αγοράσουμε’ χρόνο. Το τι σημαίνει η κρίση για την Ελλάδα το βλέπουμε στις διαδηλώσεις και τις διαμαρτυρίες, τις οποίες δεν πρέπει καθόλου να υποτιμήσουμε».
Παρακολουθώντας τα γερμανικά ΜΜΕ εξάγει κανείς το συμπέρασμα ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ενδιαφέρονται περισσότερο για τις τράπεζες και λιγότερο για τους φορολογούμενους. Τελικά γιατί χάρηκαν όλοι τόσο πολύ που ψήφισε η ελληνική βουλή νέες δυσβάστακτες περικοπές; Μήπως οι πολιτικοί έγιναν το μακρύ χέρι του χρηματοπιστωτικού συστήματος;
Ο κ. Κάιτελ απαντά αρνητικά και εξηγεί πως πρέπει να δοθεί χρόνος στην Ελλάδα «για να μπορέσει να επανακτήσει την πιστοληπτική της ικανότητα. Και αυτό μπορούν να το πετύχουν οι Έλληνες μόνον, εάν κερδίζουν οι ίδιοι χρήματα, για να εξυπηρετήσουν το χρέος τους. Οι περικοπές δεν επαρκούν. Χρειάζονται επενδύσεις». Και ο Γερμανός επιχειρηματίας επανέλαβε για μία ακόμη φορά πως «πρέπει να προσφέρουμε και μια προοπτική για θα ανακτήσουν (οι Έλληνες) την ανταγωνιστικότητά τους»
Λυδία λίθος η αλλαγή πλαισίου για τις επενδύσεις
Στο ερώτημα, όμως, ποιος επιχειρηματίας επιθυμεί να κάνει τώρα επενδύσεις στην Ελλάδα, ο πρόεδρος του Συνδέσμου των Γερμανών Βιομηχάνων, αφού δήλωσε ότι ο ίδιος έχει ήδη επενδύσει στη χώρα μας, εξήγησε ότι όλοι θέλουν να επενδύσουν αρκεί να αποσαφηνιστούν οι προϋποθέσεις, το πλαίσιο για επενδυτικές δραστηριότητες όπως π.χ. «πώς και πόση φορολογία πληρώνεις ως επιχειρηματίας στην Ελλάδα ή με πόση διαφάνεια αναπτύσσονται τα διάφορα επενδυτικά προγράμματα ή ακόμη πως μπορείς να καταγράψεις στο κτηματολόγιο την περιουσία που απέκτησες σαν ξένος επιχειρηματίας. Όλα αυτά δηλαδή που ταλανίζουν τους επενδυτές. Και αυτά θα πρέπει να συζητήσουμε με τους Έλληνες. Εάν διευκρινιστεί αυτό το πλαίσιο, τότε θα γίνουν σχεδόν αυτόματα ιδιωτικές επενδύσεις.»Τέλος στην ερώτηση, εάν η συμμετοχή ιδιωτών στο νέο πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα είναι μόνον θέατρο για τα μάτια των Γερμανών φορολογουμένων, εφ’ όσον ήδη πολλές τράπεζες ή ασφάλειες που κατείχαν ελληνικά ομόλογα τα ξεφορτώθηκαν πουλώντας τα στην ΕΚΤ, ο Χανς-Πέτερ Κάιτελ απάντησε ότι «και οι χρηματαγορές είναι αγορές. Επομένως δεν πρέπει να δημιουργήσουμε μόνον κανονιστικό πλαίσιο, αλλά να στείλουμε και ένα μήνυμα ότι αντιμετωπίζουμε από κοινού το πρόβλημα, ότι ενδιαφερόμαστε όλοι για την διέξοδο από την κρίση. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να συμμετέχουμε σε αυτή τη διαδικασία όλοι.»
ARD- MOMA / Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος
dw
| ||
 | ||
Ζισκάρ ντ’ Εστέν: «Παράλογο αυτό που ζητάμε από την Ελλάδα»  «Οι κερδοσκόποι και οι τράπεζες γνώριζαν ότι αναλάμβαναν κίνδυνο όταν αγόραζαν ελληνικά ομόλογα», τόνισε σε ομιλία του ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας.Μιλώντας στη διάρκεια συνεδρίου στις Βρυξέλλες, ο κ. Ζισκάρ ντ' Εστέν Υπογράμμισε ότι οι μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα συνιστούν στην ουσία υποτίμηση μέσω των περικοπών των μισθών και της αύξησης της παραγωγικότητας που θα βοηθήσουν την οικονομία να ανακάμψει. Ωστόσο, πρόσθεσε, η Ελλάδα «αποπληρώνει τα χρέη της σε ένα ισχυρό νόμισμα, το οποίο είναι τρέλα». Μια λύση κατά τον ίδιο θα ήταν να μεταβιβαστεί το ελληνικό χρέος σε έναν φορέα, ένα σχέδιο που είχε υιοθετήσει η Γαλλία τη δεκαετία του 1930. Στον φορέα αυτό θα υπάρχει συμβολή της ΕΚΤ και της Ελλάδας, με την ελληνική συνεισφορά να προέρχεται εν μέρει από τις ιδιωτικοποιήσεις, ανέφερε ο Γάλλος πολιτικός. Ο φορέας θα διαπραγματευτεί με τους πιστωτές για το πως, το πότε και σε ποιο βαθμό θα υπάρχει αποζημίωση. Αναφερόμενος στα υφιστάμενα σχέδια διάσωσης της χώρας, ο κ. Ζισκάρ ντ' Εστέν τόνισε χαρακτηριστικά ότι «δεν είναι ρεαλιστικό να προσθέτουμε χρέος σε ένα βάρος που ήδη είναι μη βιώσιμο…οι κερδοσκόποι και οι τράπεζες γνώριζαν ότι αναλάμβαναν κίνδυνο όταν αγόραζαν ελληνικά ομόλογα». www.kathimerini.gr |
Wednesday, June 29, 2011
Economist: Aς σταματήσει η Ευρώπη τα παιγνίδια με την Ελλάδα
Οι πιθανότητες των Ευρωπαίων ηγετών να αποφύγουν μια επικείμενη καταστροφή μειώνονται ώρα με την ώρα, αναφέρει άρθρο του Economist, κατακρίνοντας τη στρατηγική που ακολουθεί έως τώρα η Ευρώπη στο χειρισμό του ελληνικού προβλήματος.
Η ΕΕ φαίνεται να έχει υιοθετήσει ένα νέο κανόνα, σημειώνει το άρθρο: αν ένα σχέδιο δεν δουλεύει, συνέχισε ακάθεκτος. Παρά τις διαμαρτυρίες χιλιάδων πολιτών στο κέντρο της Αθήνας, παρά τους κλονισμούς στις διεθνείς αγορές, οι ηγέτες της Ευρώπης έχουν συντάξει ένα τακτοποιημένο χρονοδιάγραμμα για να λύσουν τα προβλήματα της ευρωζώνης. Όπως δείχνουν τα πράγματα, η Ελλάδα ίσως ψηφίσει το νέο πακέτο λιτότητας. Έτσι, θα λάβει τα επόμενα 12 δισ. ευρώ από το δάνειων των 110δισ. ευρώ, που χρειάζεται έως τα μέσα Ιουλίου. Αν υποθέσουμε ότι η Ευρώπη θα συμφωνήσει στην «εθελοντική» συμμετοχή των ιδιωτών για να ικανοποιήσει τους Γερμανούς, θα ακολουθήσει ένα δεύτερο πακέτο 100δισ. ευρώ. Έτσι, η χώρα θα σωθεί μέχρι το 2013, όταν η ευρωζώνη θα ενεργοποιήσει ένα μόνιμο κονδύλι βοήθειας, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Το ευρώ θα σωθεί και ο κόσμος θα χειροκροτήσει.
Ας σταματήσουμε τα παιχνίδια
Αυτό είναι το σχέδιο της ΕΕ. Όμως η άρνησή τους να δουν την πραγματικότητα –δηλαδή να αποδεχθούν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη της- δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ, για τρεις λόγους.
Πρώτον, οι πολιτικές που εμποδίζουν την εύρεση μιας πραγματοποιήσιμης λύσης γίνεται όλο και πιο τοξική. Οι Έλληνες δεν βλέπουν τέλος στην αγωνία τους. Άνθρωποι συγκεντρώνονται καθημερινά στο Σύνταγμα και διαμαρτύρονται για τα μέτρα. Η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει νέα μέτρα λιτότητας που συναντούν αντιδράσεις από την αντιπολίτευση αλλά και κάποια μέλη της κυβέρνησης. Στο μεταξύ, οι Γερμανοί ψηφοφόροι δεν θέλουν ούτε να ακούσουν ότι πρέπει να βοηθήσουν πάλι την Ελλάδα, θεωρώντας ότι απλά θα δώσουν πάλι λεφτά σε μια χώρα που δεν μπορεί ούτε να πληρώσει τα χρέη της ούτε να αναμορφωθεί. Με τις εκλογές να πλησιάζουν στη Γαλλία, τη Γερμανία αλλά και την ίδια την Ελλάδα, ο κίνδυνος μιας καταστροφής –οτιδήποτε από μια άτακτη πτώχευση έως διάσπαση της νομισματικής ένωσης- μεγαλώνει όλο και περισσότερο.
Δεύτερον, οι αγορές δεν πρόκειται να ξεγελαστούν. Ξέρουν ότι η Ελλάδα, που τα χρέη της ισοδυναμούν στο 160% του ΑΕΠ της, είναι αναξιόχρεη. Οι ιδιώτες αποτραβιούνται από ένα μέρος όπου υπάρχει πιθανότητα χρεοκοπίας ή υποτίμησης, γεγονός που σημαίνει ότι η χώρα δεν έχει πολλές ελπίδες ανάπτυξης. Όσο περισσότερο καθυστερεί η αναδιάρθρωση, τόσο μεγαλώνει το χρέος απέναντι στους διεθνείς δανειστές, είτε αυτοί είναι το ΔΝΤ είτε η ευρωζώνη και τόσο περισσότερο θα υποφέρουν οι ψηφοφόροι.
Ο τρίτος λόγος είναι ότι η πιθανότητας μετάδοσης της κρίσης αυξάνονται αντί να μειώνονται. Οι ελπίδες ότι μόνο η Ελλάδα θα χρειαζόταν κονδύλι υποστήριξης διαψεύστηκαν όταν ζήτησαν βοήθεια η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Η ευρωζώνη έχει προσπαθήσει να «περιορίσει» αυτές τις τρεις μικρές οικονομίες. Όμως τα σοκ των τελευταίων εβδομάδων κλόνισαν και την Ιταλία και την Ισπανία. Η πεποίθηση ότι οι μεγάλες χώρες τη ευρωζώνης δεν μείνουν αλώβητες, αποδείχθηκε λανθασμένη. Το γεγονός αυτό κάνει όλο και περισσότερους να μιλούν για ένα φαινόμενο Lehman: αν η Ελλάδα πέσει, θα συμπαρασύρει και πολλούς άλλους και αυτό ίσως έχει καταστροφικές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία.
Και ενώ η ΕΕ προσπαθεί να αρνηθεί το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας, τελευταία μεγαλώνει όλο και περισσότερο η μερίδα εκείνων που υποστηρίζουν αυτή τη λύση. Δηλαδή, η Ελλάδα να προχωρήσει σε πτώχευση, να βγει από το ευρώ και να επαναφέρει τη δραχμή (όπως έκαναν η Βρετανία το 1931 και η Αργεντινή το 2001). Όμως η λύση αυτή θα ήταν καταστροφική. Κάποιες τράπεζες της Ελλάδας σίγουρα θα πτώχευαν. Η νέα δραχμή θα είχε πολύ μικρή αξία και ο πληθωρισμός θα εκτοξευόταν στα ύψη, αναγκάζοντας το κράτος να τυπώσει νομίσματα. Τα οφέλη του αδύναμου νομίσματος θα ήταν πολύ μικρά, αφού η Ελλάδα δεν έχει ισχυρό τομέα εξαγωγών. Η χώρα θα εξακολουθούσε να χρειάζεται εξωτερική χρηματοδότηση, όμως ποιος θα της δάνειζε; Και ο κίνδυνος μετάδοσης θα ήταν ακόμη μεγαλύτερος απ’ ότι στην περίπτωση της αναδιάρθρωσης: αν βγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη, γιατί όχι και η Ισπανία ή η Ιταλία; Η διάσπαση της ευρωζώνης θα είχε τεράστιες επιπτώσεις.
Η τρίτη λύση
Ο Economist υποστηρίζει εδώ και καιρό μια τρίτη λύση: την ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους ώστε να μειωθεί η αξία του στο 80% του ΑΕΠ. Κάτι τέτοιο θα είναι μάλλον αναμενόμενο για τις αγορές, οι οποίες περιμένουν εδώ και καιρό ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει (αντίθετα με την περίπτωση Lehman, που αιφνιδίασε τους πάντες). Οι τράπεζες που κρατούν ελληνικά ομόλογα είναι πιο προετοιμασμένες να απορροφήσουν τις απώλειες σε σχέση με πέρυσι. Ακόμη και το χρέος της Ελλάδας μειωθεί στο μισό, οι περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες θα μπορούν να απορροφήσουν την καθαρή απώλεια.
Η ελεγχόμενη αναδιάρθρωση ενέχει βέβαια κινδύνους. Θα σήμαινε ότι αποκρυσταλλώνονται οι απώλειες των τραπεζών και των φορολογούμενων. Ούτε και θα διόρθωνε την Ελλάδα από μόνη της. Η οικονομία της χώρας υφίσταται σοβαρή κρίση. Ακόμη και αν η Ελλάδα αναδιαρθρώσει το χρέος της και συμμορφωθεί με τις μεταρρυθμίσεις του ΔΝΤ και της ΕΕ, θα χρειαστεί εξωτερική υποστήριξη για κάποια χρόνια ακόμη. Αυτό σημαίνει περισσότερο δημοσιονομικό έλεγχο από τις Βρυξέλες, κάτι που θα μετατρέψει την ευρωζώνη σε μια πολιτική ένωση. Ακόμη και αν αυτό δεν σημαίνει τη δημιουργία ενός υπερ-κράτους με το δικό του υπουργείο οικονομικών, οι ηγέτες της ευρωζώνης θα συναντήσουν τις αντιδράσεις των φορολογούμενων. Τουλάχιστον, όμως, η Ελλάδα και οι αγορές θα έχουν ένα σχέδιο που μπορεί να δουλέψει.
Όποια και αν είναι η έκβαση της σημερινής ψηφοφορίας, οι ηγέτες της ευρωζώνης θα έλθουν γρήγορα αντιμέτωποι με τρεις επιλογές: ογκώδη χρηματοδότηση της Ελλάδας που θα εξοργίσει τους υπόλοιπους ψηφοφόρους, άτακτη πτώχευση που θα αποσταθεροποιήσει τις αγορές και θα απειλήσει την ευρωζώνη, ή ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους. Η τελευταία επιλογή σημαίνει μια μακρά περίοδο στήριξης της Ελλάδας, πολιτική συνένωση και νέους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Όμως είναι η καλύτερη λύση για την Ελλάδα και το ευρώ. Η επιλογή αυτή δεν θα είναι εφικτή για πολύ ακόμα. Οι ηγέτες της Ευρώπης θα πρέπει να αδράξουν την ευκαιρία τώρα που μπορούν.
www.skai.gr
Κοινωνία & Πολιτισμός | 29.06.2011
Εισφορά αλληλεγγύης για τους Έλληνες;
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του περιοδικού STERN και ενώ όλο και περισσότεροι Γερμανοί φαίνεται να χάνουν την εμπιστοσύνη τους στο κοινό νόμισμα, το 49 % των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ της περαιτέρω ενίσχυσης της Ελλάδας με χρήματα των γερμανών φορολογούμενων. Κατά εμφανίζεται το 47 %. Αξιοσημείωτο την ίδια ώρα είναι ότι ένα σχετικά μεγάλο ποσοστό θα έκανε ακόμη και προσωπικές θυσίες, όπως σημειώνει το περιοδικό, για να στηρίξει την Ελλάδα. Έτσι το 23 % των ερωτηθέντων, σχεδόν ένας στους τέσσερις Γερμανούς θα ήταν διατεθειμένος να καταβάλει ακόμη και μια εισφορά αλληλεγγύης για τους Έλληνες προκειμένου να εξέλθουν από την κρίση.
Επίσης, παρά την παρούσα κρίση που αφορά την Ελλάδα, οι Γερμανοί υποστηρίζουν με μεγάλη πλειοψηφία την ευρωπαϊκή ιδέα. Το 40% των πολιτών δήλωσε ότι είναι ευχαριστημένοι με την παρούσα δομή της ΕΕ. Το 23% επιθυμούν μάλιστα και μία ΕΕ ως ισχυρή ομοσπονδία κρατών, κατά το πρότυπο των ΗΠΑ. Μόνο το 33% θα ήθελε να αναστραφούν οι εξελίξεις και να αποκτήσουν και πάλι περισσότερη δύναμη τα επιμέρους εθνικά κράτη.
Πολλοί πολίτες προβληματίζονται και για το μέλλον του ευρώ: Το 37% πιστεύει ότι το ευρώ δεν θα κρατήσει και ότι οι χώρες της ευρωζώνης θα επανακαθιερώσουν τα εθνικά τους νομίσματα.
Κώστας Συμεωνίδης / Stern.de / dpa
Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος dw
TURKEY | 29.06.2011
Turkish opposition boycotts parliament opening
More than 30 percent of elected MPs in the Turkish parliament refused to take their oath on Tuesday when parliament reopened for the first time following elections on June 12. That result saw Prime Minister Recep Tayyip Erdogan's AK party comfortably re-elected for a third term.
The main opposition Republican People's Party (CHP) boycotted the opening ceremony in reaction to court decisions last week not to release two party members from detention in a high-profile trial.
The CHP won 135 seats in the 550-member parliament.
"We are not asking for any privilege for our colleagues; we are not saying they should not be tried. We are only against the seizure of our colleagues' right to take the parliamentary oath, when they have not been convicted and no obstacle was found to their being elected," said Kemal Kilicdaroglu, CHP leader, in a statement.
The two CHP lawmakers in question are being detained in connection with an investigation into an alleged nationalist network accused of plotting to bring down the government.
Meanwhile, the pro-Kurdish Peace and Democracy Party (BDP) - which won 36 seats in the elections - boycotted the ceremony entirely, after the elections board stripped deputy Hatip Dicle of his seat because of a conviction for spreading "terrorist propaganda." The seat was awarded to a runner-up from AK.
Wrangling over seats
Should other seats be reallocated to AK as well, the disqualification of opponents could take the party past the 330-seat mark, which would give Erdogan a large enough majority to call a referendum for a new constitution without the support of other parties.
Erdogan's AK, a socially conservative party with Islamist roots, has 327 seats in the new parliament, including the seat reallocated from the BDP.
Meanwhile, eight elected candidates - five from the BDP, two from the CHP and one nationalist - have been barred from taking up their seats because they are in jail.
Kilicdaroglu instructed his party not to swear the oath"Eight parliamentarians have been deprived of the duty that has been given to them. I would like to put down for the record that this is not befitting to the history of the Turkish parliament or to our democracy," said 79-year-old Oktay Eksi, the oldest member of parliament, who presided over the ceremony. He was the only CHP member who did recite the oath.AK officials say the Electoral Commission and courts act independently, but opposition parties are crying foul.
President Abdullah Gul has appealed to all parties to resolve their differences in parliament.
The Nationalist Movement Party (MHP), the third opposition party, with 53 seats, fully participated in the swearing-in ceremony, despite the fact that one of its deputies was also barred from his seat in connection with an ongoing court case.
Author: Joanna Impey (AFP, dpa, Reuters)
Editor: Martin Kuebler
Editor: Martin Kuebler
dw
Subscribe to:
Posts (Atom)
