Κοινωνία | 30.03.2010

50 χρόνια από την Γερμανοελληνική Σύμβαση Εργασίας

Ντούισμπουργκ, 1962: μάθημα οδικής συμπεριφοράς σε Έλληνες εργάτες

Σαν σήμερα πριν από 50 χρόνια υπογράφηκε η Γερμανοελληνική "Σύμβαση Περί Επιλογής και Τοποθετήσεως Ελλήνων εργατών εις γερμανικάς επιχειρήσεις" (30 Μαρτίου 1960). Τι σημαίνει σήμερα για τους Έλληνες της Γερμανίας;

Το 1960 η Γερμανία υπογράφει τη λεγόμενη ‘διπλή συνθήκη’, με την Ισπανία στις 29 και με την Ελλάδα στις 30 Μαρτίου. Αμφότερες οι χώρες βρίσκονταν στη φάση του εκσυγχρονισμού και υπήρχε μεγάλη κινητικότητα εργατικού δυναμικού από την επαρχία στα αστικά κέντρα, που όμως δεν μπορούσαν να απορροφήσουν οι νέες εργοστασιακές μονάδες στις δύο χώρες.

Με την υπογραφή της σύμβασης εργασίας με την Ελλάδα, η Γερμανία ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις της ραγδαία αναπτυσσόμενης βιομηχανίας της, αλλά προώθησε ταυτόχρονα και τους στόχους της εξωτερικής της πολιτικής που ήταν την εποχή εκείνη: καλλιέργεια διμερών οικονομικών σχέσεων με χώρες που υπέφεραν από την ναζιστική Κατοχή.

Η δύσκολη «ελληνική ταυτότητα»Ο καθηγητής Βασίλειος Φθενάκης, κοινωνικός παιδαγωγός και ανθρωπολόγος

Σήμερα 50 χρόνια μετά, ήρθε η στιγμή της αποτίμησης: Τί έγιναν οι 400.000 Έλληνες μετανάστες που σήμερα συρρικνώθηκαν στις 287.187 περίπου; Ποια ήταν η πορεία τους; Πόσο ενταγμένοι είναι στη γερμανική κοινωνία; Μπορεί να είναι υπερήφανοι για τα 50 αυτά χρόνια εργασίας στην μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ;

Οι Έλληνες μετανάστες που αποτελούσαν στην αρχή έναν συμπαγή και ομοιογενή οικονομικοκοινωνικά πυρήνα, έχουν μετεξελιχθεί σε μια ανομοιογενή οικονομικοκοινωνικά παροικία, που συρρικνώνεται, αλλά και κινείται μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας, με διαφορετικές πολιτισμικές συντεταγμένες και χωρίς ενιαία ταυτότητα.

Αρκεί όμως η οικονομικοκοινωνική ανομοιογένεια για την έλλειψη ενιαίας ταυτότητας;

Ο Έλληνας κοινωνικός παιδαγωγός και ανθρωπολόγος Βασίλειος Φθενάκης, που διαπρέπει επιστημονικά από το τέλος της δεκαετίας του ’60 στη Γερμανία, διαπιστώνει ότι η «ταυτότητα του Έλληνα έχει γενικά πρόβλημα» και εξηγεί το γιατί: «Η εκπαίδευση στην Ελλάδα ενισχύει μια αρνητική ταυτότητα του Έλληνα. Γι’ αυτό και οι Έλληνες αδυνατούν να σκεφθούν εθνικά. Για να σωθούν όμως μεταφέρουν το σημείο αναφοράς στην τοπική τους καταγωγή οι Κρήτες στην Κρήτη, οι Πόντιοι στον ποντιακό τους πολιτισμό.»

Το φαινόμενο αυτό οξύνεται, σύμφωνα με τον Έλληνα επιστήμονα, όταν οι Έλληνες βρεθούν σε ξένο περιβάλλον, όταν «αποξενωθούν από τον τόπο τους. Γι’ αυτό και οι Έλληνες της Γερμανίας δεν έχουν μια ενιαία ταυτότητα».

Το χαρακτηριστικό των Ελλήνων: επενδύουν στη μόρφωση

Ελληνικό μπακάλικο κοντά στο σταθμό της Φραγκφούρτης

Η «φυγή» στην τοπική του καταγωγή είναι λοιπόν το στίγμα της ταυτότητας του Έλληνα της Γερμανίας.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Ελληνισμού της Γερμανίας στην 50χρονη πορεία του είναι όμως άλλο: η προσπάθεια των Ελλήνων γονέων να μορφωθούν τα παιδιά τους.

Χαρακτηριστικό που δεν έχει καμία άλλη μεταναστευτική ομάδα, αλλά ούτε και η γερμανική κοινωνία. Διότι κάθε ομάδα καθόριζε την συμπεριφορά της προς τη μόρφωση των παιδιών της, ανάλογα με την οικονομικοκοινωνική της προέλευση. Έτσι τα παιδιά των εργατών γίνονταν εργάτες, των επιστημόνων επιστήμονες κλπ. Μόνον οι Έλληνες γονείς επένδυσαν και επενδύουν στη μόρφωση των παιδιών τους.

Φαινόμενο που εξέπληξε τους Γερμανούς επιστήμονες της δεκαετίας του ’80, όταν διαπίστωσαν ότι η πλειονότητα των Ελλήνων μαθητών φοιτούσε στα γερμανικά γυμνάσια, αν και οι περισσότεροι από τους γονείς τους ήταν εργάτες.

Το χαρακτηριστικό αυτό είναι, σύμφωνα με τον κ. Φθενάκη, ο βασικός συντελεστής για την επιτυχή ενσωμάτωση στην τοπική κοινωνία: «Διότι η μόρφωση είναι το κλειδί για να αποκτήσεις πρόσβαση στο σύστημα της χώρας υποδοχής. Έτσι ο μηχανισμός αυτός βοήθησε τους Έλληνες να ενταχθούν καλύτερα στη γερμανική κοινωνία», με την οποία εξάλλου δεν έχουν «μεγάλες αξιολογικές διαφορές. Οι Έλληνες είναι καλά εντεταγμένοι.»

Το καθεστώς του Ευρωπαίου πολίτη άλλαξε το προφίλ του Έλληνα

Από την Ελληνική Κοινότητα Κολωνίας

Μια «απαρατήρητη μειονότητα» ήταν η ετικέτα που κόλλησαν στους Έλληνες οι Γερμανοί επιστήμονες και πολιτικοί στη δεκαετία του ’90, την εποχή της γερμανικής εθνικής έξαρσης, μετά την επανένωση. Δηλαδή μια εθνική μειονότητα που δεν την διέκρινες, δεν φαινόταν στο δρόμο, στη δουλειά, στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο.

Τελικά μπορεί να είναι υπερήφανος ο Έλληνας της Γερμανίας γι’ αυτά τα 50 χρόνια μετανάστευσης;

Ο διαπρεπής Έλληνας επιστήμονας Βασίλειος Φθενάκης υποστηρίζει ότι η λέξη υπερηφάνεια είναι υπερβολική: «Διότι η αλλαγή από το καθεστώς του ξένου εργάτη σε εκείνο του Ευρωπαίου πολίτη δεν κατακτήθηκε από το μεταναστευτικό κίνημα, αλλά παραχωρήθηκε, ήταν ευρύτερη ευρωπαϊκή και ελληνική πολιτική».

Η αλλαγή όμως αυτή (από το 1995), εκτιμά ο κ. Φθενάκης, ήταν μια «καλή συγκυρία που βοήθησε στη βελτίωση της θέσης των Ελλήνων στη γερμανική κοινωνία και ίσως συνετέλεσε» στη διαμόρφωση του σύγχρονου προφίλ του Έλληνα της Γερμανίας.

Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης

dw

ECONOMY | 30.03.2010

Broad support is crucial for tough reforms, Latvia's president tells Greece

Since his election Latvia's president had to face tough economic times

Last year Latvia became the first EU country to receive a bailout. After drastic cuts, the situation improved. The Baltic state can offer some advice to Greece, Latvia's president tells Deutsche Welle.

Valdis Zatlers has been President of Latvia since 2007. A trained physician, he served as director and chair of the state hospital of traumatology and orthopaedics from 1994-2007. In 1986, Zatlers worked as a medical service officer in Chernobyl following the nuclear reactor accident there.

Deutsche Welle: Latvia faced severe economic difficulties a year ago and had to get financial help from abroad. How is your country coping today?

Valdis Zatlers: Now we are feeling much better than a year ago. It is very important to understand by the politicians as well as by society that we were in deep trouble and that action by anybody and everybody is of crucial importance. We were successful because we created broad political support, we extended the coalition behind the rescue plan and it worked for the first year very good. You need that, because it's much better that discussions take place in the government and not over the public media. That creates more confidence from the society.

We made brave budget adjustments where we had to adjust one-sixth of the budget, and implement a wage cut of about 36 percent. As you can imagine, this is not an easy thing to do. And since we were the first, the entire world was watching us. We had no other chance than to cope with all those difficulties.

We are stabilizing the situation right now. The figures are recovering and the most important thing is to keep the public's support for the plan for the next few years. Because this is not a rescue plan for one year, it's a rescue plan for four years and the end point is joining the euro in 2014.

You have received money from the International Monetary Fund which has been a contentious issue in the rescue debate for Greece recently. How have you handled and experienced the relationship with the IMF?

We had a team of supporters which included the coach, the European Union, and we highly appreciate the EU's assistance because 80 percent of the funding came from the EU. And we had a policeman, that was the IMF, checking our actions and estimating and evaluating the measures we had taken. And we had a nanny, the World Bank, which took care of our social programs and restructuring. The good cooperation of all three led to the success. We really appreciate that all three were present.

After what you have been through, what advice can you give Greece, which is also in dire economic straits right now?

The difference between Latvia and Greece is that we were pegged to the euro, but we were not in the eurozone, so we had all the disadvantages of being pegged without the advantage of being in the eurozone. Greece has a much better situation, the eurozone's prestige and the EU's assistance is much stronger than what we could get. But there are a lot of things they have learned from our experience, because it's a recent experience with similar conditions, just on a smaller scale.

There seems to have been much more public opposition to "selling" a solution to the public in Greece than in your country and in the Baltics in general. How do you explain that and can you give some concrete advice to the Greek government on how to deal with the public and make severe budget cuts?

You have to be in a permanent process of negotiations with all the non-governmental organizations, with all public partners and most importantly with the population. You need to reach every person in the country and make him understand that it is his problem too. The country depends on the people and not the people depend on the state.

Interview: Michael Knigge
Editor: Jefferson Chase

dw

NUCLEAR | 30.03.2010

Large Hadron Collider in Switzerland smashes records

A big day for scientists as the world's biggest atom-smasher breaks records

Physicists at the European Centre for Nuclear Research (CERN) in Geneva, Switzerland, slam together sub-atomic particles with a level of energy never achieved before.

On Tuesday 30 March 2010, at 13.06 local time in Geneva, Switzerland, CERN's Large Hadron Collider (LHC) broke scientific boundaries. The LHC slammed beams of particles together at a record collision energy of 7 tera-volts, that's seven billion electron volts - three and a half times faster than ever achieved before in a particle accelerator. This will allow them to recreate post- Big Bang conditions that launched the universe 13.7 billion years ago.

“This is a step into the unknown,” said CERN research director Sergio Bertolucci.

“We are doing something that no one has done before. We hope to find things that are really new,” Bertolucci said.

Working towards this moment for 25 years

The Large Hadron Collider, the world's biggest particle accelerator is 27-kilometers long. The entire project has so far cost around seven billion euros ($9.4 billion). A similar attempt to collide particles with the Large Hadron Collider failed in 2008. After Tuesday's successful experiment, scientists can now move into uncharted territory.

“It's been a fabulous day," James Gillies, the head of communication for CERN told Deutsche Welle.

“Scientists at CERN have been working towards this day for 25 years. This is something that comes around once in a career, when new research comes along that can change the way we view the universe.10,000 scientists around the world, 2,500 students with PHD's have been waiting for this day so they can further their work."
Particles travel at almost the speed of light through the LHC's 27-km tunnel

Understanding dark matter and black holes

Data from collision over the next few years will be analyzed by thousands of scientists who are linked by a global computer network known as "the Grid". Gilllies said they are especially keen to explore dark matter.

“Now we believe that about 25 percent of the universe is made up of stuff called dark matter, and we know nothing about it. We know it's there because of the influence it has on galaxies and so on, but we don't know what it is,” Gillies said.

The Hadron Collider can smash protons together so hard, that physicists expect to be able to identify a mechanism called the Higgs Boson within a couple of years and evaluate its physical properties. The Higgs Boson is said to explain the nature of dark matter and black holes.

James Gillies dismissed fears that the LHC could blow up the planet while scientist go around creating micro-black holes.

“That is not what it's all about, that's a lot of hype coming from various places. We are not going to create earth-eating black holes,” he said.

Do black holes seep from the forces of gravity?

The force of gravity is believed to be a key factor in understanding the formation of black holes.

“You and I can defy gravity by jumping in the air, but you can't defy gravity for long,” Gilllies said.

“If you wanted to defy the next weakest force of nature, after gravity, it would involve you walking through walls. Well, you are not going to do that. So, physicists want to understand why gravity is so weak. “

Gillies said that some theoreticians believe that the forces of gravity are weak, and that some of its energy is in fact leaked outside of the three dimensions that we commonly know.

“That is mind-boggling to think of it. Mathematically it all hangs together very well," Gillies said.

“Some theories say that when we bang our protons very hard together in the LHC, we'll be pushing them so close together, that gravity becomes as strong as the other forces and we see the extra dimensions of gravitational effects. These theories predict that we might produce objects that are called microscopic black holes."

Author: Wilhelmina Lyffyt

Editor: Susan Houlton

dw

Ευρώπη | 26.03.2010

15 χρόνια από την εφαρμογή της Συνθήκης του Σένγκεν

Το κείμενο της συμφωνίας είχε ως στόχο την προοδευτική κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα και την ελεύθερη διακίνηση για τους πολίτες των κρατών που υπέγραψαν τη συμφωνία καθώς και αστυνομική και δικαστική συνεργασία

Στον πρώτο κύκλο των χωρών που υπέγραψαν τη η συνθήκη ανήκουν η Γερμανία, το Βέλγιο, η Γαλλία, το Λουξεμβούργο και η Ολλανδία. Αργότερα προστέθηκαν και άλλες χώρες. Έτσι η συνεργασία Σένγκεν ενσωματώθηκε στο δίκαιο της ΕΕ με τη συνθήκη του Άμστερνταμ, το 1997. Έντονες συζητήσεις προκάλεσε το 2007 η προσχώρηση στη συνθήκη οκτώ κρατών μελών της ανατολικής Ευρώπης. Ιδιαίτερα στη Γερμανία εκφράστηκε ο φόβος ότι θα αυξανόταν η εισαγμένη από την Πολωνία και την Τσεχία εγκληματικότητα. Τίποτε από αυτά δεν συνέβη. Στο ανατολικό ομόσπονδο κρατίδιο της Γερμανίας Βρανδεμβούργο που συνορεύει με την Πολωνία, η εγκληματικότητα, όχι μόνο δεν αυξήθηκε, αλλά υποχώρησε κατά 12,4%.

Η κατάργηση των ελέγχων στα φυλάκια δεν σημαίνει ότι εξαφανίστηκε από τα σύνορα η αστυνομία

Η ομοσπονδιακή αστυνομία διενεργεί σοχευμένους ελέγχουςΠώς εξηγείται αυτό το παράδοξο; Ο εκπρόσωπος τύπου του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών Μάρκους Μπάγερ λέει σχετικά: «Αυτό που για τους μεν είναι υπερβολικός έλεγχος είναι για τους δε ελάχιστος. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η κατάργηση των ελέγχων στα συνοριακά φυλάκια δεν σημαίνει ότι εξαφανίστηκε από τα σύνορα η αστυνομία. Κάτι τέτοιο θα ήταν ανεπίτρεπτο με δεδομένη την κατάσταση στο πεδίο της εγκληματικότητας. Είμαστε μία χώρα στο κέντρο της Ευρώπης και υπό την έννοια αυτή ένας προορισμός και για εγκληματικά στοιχεία, τα οποία αντιμετωπίζουμε με ελέγχους στο εσωτερικό της χώρας και με στοχευμένες έρευνες από την ομοσπονδιακή αστυνομία».

Οι συμφωνίες που περιλαμβάνει η συνθήκη του Σένγκεν προβλέπουν μια πρωτοφανή διασυνοριακή αστυνομική συνεργασία μεταξύ των κρατών-μελών. Ένα από τα κορυφαία συστήματα αυτής της συνεργασίας είναι το SIS. Ένα σύστημα πληροφοριών που καθιστά δυνατό τον έλεγχο των εθνικών συνόρων και παρέχει τη δυνατότητα στις δικαστικές αρχές να αποκτούν πληροφορίες σχετικά με πρόσωπα ή αντικείμενα. Τα κράτη μέλη διοχετεύουν στο σύστημα πληροφορίες μέσω των εθνικών δικτύων (N-SIS) που είναι συνδεδεμένα με το κεντρικό σύστημα (C-SIS). Ο Μάρκους Μπάγερ χαρακτηρίζει το Σένγκεν ως μια από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές κατακτήσεις στο πεδίο της ασφάλειας.

«Από την οπτική γωνία της ασφάλειας ο συνολικός απολογισμός είναι θετικός»

Οι έλεγχοι μετατοπίσθηκαν στο εσωτερικό της χώρας«Από τη δική μας οπτική γωνία, δεν επιβεβαιώθηκαν οι Κασσάνδρες. Στην πρόσφατη αξιολογική μας έκθεση διαπιστώνουμε ότι σημειώθηκε υποχώρηση των καταγεγραμμένων εγκληματικών πράξεων. Σε σχέση με τις νέες χώρες μέλη του Σένγκεν δεν σημειώθηκε κάποια άξια λόγου αύξηση της εγκληματικότητας με εξαίρεση τις κλοπές αυτοκινήτων, αλλά και αυτό μόνο σε μερικές περιοχές. Από την οπτική γωνία της ασφάλειας ο συνολικός απολογισμός είναι θετικός», διευκρινίζει ο κ. Μπάγερ.

«Η Γερμανία θα βγει κερδισμένη από τη διαδικασία του Σένγκεν»

Αυξήθηκε η διασυνοριακή ροή εμπορευμάτωνΑλλά και από την οπτική γωνία της επιχειρηματικότητας η συνθήκη Σενγκέν έφερε μαζί της πλεονεκτήματα για τη Γερμανία και κυρίως για τις επιχειρήσεις στα ανατολικά σύνορα. Ο Ζίγκφριντ Μπέρεντ, οικονομικός διευθυντής ενός μεγάλου επενδυτικού κέντρου στο Βρανδεμβούργο θεωρεί ότι το άνοιγμα των γερμανοπολωνικών συνόρων ευνόησε τη διακίνηση εμπορευμάτων μεταξύ των δύο χωρών. «Θεωρώ δεδομένο ότι η Γερμανία θα βγει κερδισμένη από τη διαδικασία του Σένγκεν. Αυξάνονται οι γερμανικές εξαγωγές και με την αύξηση της αγοραστικής δυνατότητας των Ανατολικοευρωπαίων δημιουργείται για μας μια νέα αγορά. Επίσης αντιμετωπίζουμε καλύτερα την έλλειψη εξειδικευμένων εργατικών χεριών. Όταν δεν βρίσκουμε στη Γερμανία εξειδικευμένους, τους αναζητούμε στις γειτονικές χώρες της ανατολικής Ευρώπης», επισημαίνει ο Γερμανός μάμνατζερ.

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί η βελτίωση της συνεργασίας στο πεδίο της δικαιοσύνης, που διασφαλίζεται χάρη στη συνθήκη του Σένγκεν. Έτσι καθίσταται ευκολότερη η δίωξη ανθρώπων που κατηγορούνται για την εκτέλεση αξιοποίνων πράξεων και καταφεύγουν σε άλλες χώρες-μέλη.

Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου

dw

Επισκόπηση τύπου | 25.03.2010

«Ο συμβιβασμός δεν πείθει»

Πληθώρα δημοσιευμάτων σήμερα στον ευρωπαϊκό τύπο για την Ελλάδα και τις θέσεις της καγκελαρίου Μέρκελ εν όψει της Συνόδου Κορυφής.

«Ο συμβιβασμός δεν πείθει», είναι ο τίτλος του σχολίου της οικονομικής εφημερίδας του Ντίσελντορφ Handelsblatt: «Παρ’ όλα αυτά η ΟΝΕ θα επιβιώσει της ελληνικής κρίσης…Σημαντικό είναι να σταματήσουν οι Ευρωπαίοι εταίροι τα παράπονα και τις διαμάχες και να παρουσιάσουν ένα αξιόπιστο σχέδιο επίλυσης της κρίσης. Τότε μόνον θα επανέλθει η ηρεμία στις αγορές και στα μίντια.»

«Η Γερμανίδα καγκελάριος δεν έχει άλλη επιλογή: δεν μπορεί να απαλλάξει από τις ευθύνες τους και το βάρος των χρεών τις άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ, πρέπει να ζητά πειθαρχία στα δημοσιονομικά. Αυτό προϋποθέτουν και οι ευρωπαϊκές συνθήκες. Η Γερμανία οφείλει να αξιοποιήσει με συνέπεια τις ευρωπαϊκές συνθήκες αντί να εμπλέκεται σε συζητήσεις για ουτοπικές αλλαγές.»

Η καγκελάριος κράτησε την ψυχραιμία της

Η Άγκελα Μέρκελ στο γερμανικό κοινοβούλιο

«Ηγεμόνας με πειθαρχία», είναι ο τίτλος του σχολίου τηςSüddeutsche Zeitung «Η Γερμανία ζει αυτή τη στιγμή τη χειρότερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών στην εξωτερική της πολιτική. Η Γερμανία φαίνεται ξαφνικά να διολισθαίνει σε εποχές που ήταν ο ταραξίας της Ευρώπης και όχι ο ηγεμόνας. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ωφελείται τα μέγιστα από την ΟΝΕ και την κοινή εσωτερική αγορά.

Εάν αυτή η αγορά, αυτό το οικοδόμημα, υποστεί σοβαρές ζημίες, τότε διακυβεύεται ένας πολιτικός άθλος γενεών: η ΕΕ.

Όλα αυτά θα έπρεπε να τα σκεφτεί η κ. Μέρκελ αυτές τις ημέρες….Η κ. Μέρκελ έπρεπε να αναρωτηθεί, εάν επιθυμεί να διακυβεύσει το σημαντικότερο εργαλείο της εξωτερικής της πολιτικής, την ΕΕ δηλαδή, ή εάν τηρήσει τους κανόνες και κρατήσει την ψυχραιμία της στη διαμάχη και έτσι αναγκάσει την Ευρώπη να πειθαρχήσει.

Η κ. Μέρκελ διατήρησε την ψυχραιμία της.»

Καταρρέει ένα ταμπού

50 χρόνια ΕΕ

«Από παντού μπάζει», υποστηρίζει η αυστριακή εφημερίδαDie Presse: «Η ΕΕ και το ευρώ είναι προϊόντα μιας οικονομικής και πολιτικής 'καλοκαιρίας', έτσι δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι η ανάπτυξη και η σταθερότητα θα συνεχιστούν επ’ αόριστον.

Τώρα όμως μπάζει από παντού. Προστασία κάτω από την κοινή ευρωπαϊκή στέγη δεν υπάρχει. Όταν σήμερα η σύνοδος κορυφής της ΕΕ δεν μπορεί να συμφωνήσει σε ένα πακέτο οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα, τότε καταρρέει ένα ταμπού: για πρώτη φορά το ενδεχόμενο μιας τέτοιας απόφασης αποκαλύπτει ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και οι κοινές συνθήκες έχουν οικοδομηθεί σε πήλινα πόδια.»

Ο αγώνας αντοχής της Μέρκελ στο εσωτερικό

Γκ. Βεστερβέλε - Α. Μέρκελ: ένας δύσκολος συνασπισμός

«Η Μέρκελ σκέπτεται με γνώμονα τις εκλογές», γράφει η ολλανδική εφημερίδα NRC Handelsblad: «Η βοήθεια μέσω του ΔΝΤ προς την Ελλάδα κοστίζει επίσης χρήματα στον Γερμανό φορολογούμενο, εφ’ όσον η Γερμανία δίνει ετησίως μια υψηλή εισφορά...Όμως μία υποχώρηση της καγκελαρίου διακυβεύει τις ψήφους του κόμματός της στις επερχόμενες εκλογές στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Εξάλλου δεν είναι ούτε το στιλ της κ. Μέρκελ: Μπορεί να είναι μια καγκελάριος που δεν μιλάει πολύ, αλλά εάν πει κάτι, τότε συνήθως κρατάει το λόγο της.»

«Η επιστροφή της κας Όχι», είναι τέλος ο τίτλος του σχολίου της γαλλικής Le Figaro: «Η ελληνική κρίση δρομολόγησε την επιστροφή της ‘κυρίας Όχι’ στην ευρωπαϊκή σκηνή. Η ολοφάνερη διστακτικότητά της Γερμανίδας καγκελαρίου και το έλλειμμα αλληλεγγύης που της προσάπτουν οι Ευρωπαίοι εταίροι της επιβραβεύονται στο εσωτερικό της χώρας.

Έξι μήνες μετά την επανεκλογή της ως καγκελαρίου και τον σχηματισμό του κεντροδεξιού κυβερνητικού συνασπισμού η καγκελάριος βιώνει πολιτικά έναν πρωτοφανή αγώνα αντοχής που απειλεί μάλιστα στο επόμενο διάστημα να αποδυναμώσει την κυβερνητική εντολή της.

Γι’ αυτό η Γερμανίδα καγκελάριος αποσπά την προσοχή των ψηφοφόρων με αποφάσεις στη διεθνή πολιτική.

Η Μέρκελ εκμεταλλεύεται την ελληνική κρίση για να κερδίσει το χαμένο πολιτικό έδαφος στο εσωτερικό.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης

dw