Ελάχιστοι από τους 43 προκατόχους του Μπαράκ Ομπάμα στον Λευκό Οίκο ανέλαβαν τα ηνία της χώρας εν μέσω τόσο δυσμενών συνθηκών. Ο Αφροαμερικανός πρόεδρος συμπληρώνει αύριο τις πρώτες 100 ημέρες της θητείας του στη δίνη μιας οικονομικής κρίσης ανάλογης με εκείνη που δοκίμασε τις ικανότητες του Φρανκλίνου Ρούσβελτ. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να ισορροπήσει σε περιβάλλον διεθνούς αστάθειας ακολουθώντας τα χνάρια του Τζον Κένεντι και του Ρόναλντ Ρέιγκαν. Σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία, τουλάχιστον δεν μπορεί να κατηγορηθεί για αδράνεια ή ράθυμη διακυβέρνηση.
Λίγες μόλις ώρες μετά την ορκωμοσία του, διέταξε την έναρξη των διαδικασιών για το κλείσιμο του Γκουαντάναμο και απαγόρευσε τα βασανιστήρια στις ανακρίσεις. Παρά τις πιέσεις, επέμεινε στην αποχώρηση του κύριου όγκου των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ μέχρι το 2010. Εισηγήθηκε και πέτυχε την υπερψήφιση πακέτου στήριξης της αμερικανικής οικονομίας, το μέγεθος του οποίου παραπέμπει, τηρουμένων των αναλογιών, στο σχέδιο Μάρσαλ. Εκανε σημαντικά βήματα για τη βελτίωση των σχέσεων των ΗΠΑ με το Ιράν και την Κούβα, γοήτευσε τους Ευρωπαίους και Λατινοαμερικανούς ομολόγους του στις πρώτες Συνόδους όπου παρέστη και έθεσε τις βάσεις για την επέκταση της υγειονομικής περίθαλψης στις ΗΠΑ.
Την ίδια στιγμή, όμως, δέχθηκε σκληρή κριτική για τον ατυχή διορισμό στελεχών που είχαν φοροδιαφύγει σε καίριες κυβερνητικές θέσεις, την επαμφοτερίζουσα στάση του στο θέμα της οπλοκατοχής, τα «ήξεις αφήξεις» σχετικά με την τιμωρία των ανακριτών της CIA που είχαν βασανίσει υπόπτους και τις υποδείξεις του προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, αναφορικά με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Εν ολίγοις, οι πρώτες 100 ημέρες του κ. Ομπάμα αποδεικνύουν, αν μη τι άλλο, τα αυτονόητα: ότι δηλαδή ένας πολιτικός δεν μπορεί να ικανοποιεί τους πάντες με όσα εφαρμόζει και ότι μαγικά ραβδιά υπάρχουν μόνο στα παραμύθια.
No comments:
Post a Comment