Ποιος πληρώνει το λογαριασμό;

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τετάρτη, 8 Απριλίου 2009 07:00

«Θέλω να είμαι σαφής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν σταθερά την υποψηφιότητα της Τουρκίας στην Ε.Ε.», δήλωσε ο Μπαράκ Ομπάμα, εκτιμώντας ότι η τουρκική ένταξη θα ενισχύσει τον ευρωπαϊκό συνασπισμό και «θ' αποτελέσει ένα σημαντικό μήνυμα...».

«Εγώ, πάντοτε ήμουν αντίθετος στην ένταξη αυτή», απάντησε ο Γάλλος πρόεδρος, για να συμπληρώσει ο υπουργός του επί των Εξωτερικών: «Δεν είναι απόφαση των Αμερικανών το ποιος μπαίνει ή όχι στην Ευρώπη. Είμαστε αφεντικά στο σπίτι μας». Πέρασε η εποχή που είχαμε παραχωρήσει τα κλειδιά του ευρωπαϊκού σπιτιού μας στην Ουάσιγκτον; Το λάθος εκδικείται.

Και κάπως έτσι, ο Αμερικανός πρόεδρος ανταπάντησε πως το γεγονός πως οι ΗΠΑ δεν αποτελούν τμήμα της Ευρώπης, δεν σημαίνει πως δεν μπορούν να έχουν άποψη, όπως έχουν και οι Ευρωπαίοι για τα τεκταινόμενα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, και πως δεν κατανοεί γιατί να μην μπορούν οι Τούρκοι να πωλούν βερύκοκα και να ταξιδεύουν ελεύθερα στην Ε.Ε.

Σε μια πρώτη ανάγνωση, δεν έχει άδικο. Ο καθένας έχει από μία άποψη, σύμφωνα και με την ατάκα του Επιθεωρητή Κάλαχαν. Γιατί, να μην έχουν και οι ΗΠΑ για την τουρκική ένταξη; Τσάμπα είναι.

Το λογαριασμό θα τον πληρώσουν οι Ευρωπαίοι, που δεν τους πολυαπασχολούν οι συμβολισμοί και τα μηνύματα στο μουσουλμανικό κόσμο -γιατί να μην κάνουν τους μαντατοφόρους στο Μαρόκο, όπου ο βασιλιάς θεσπίζει μεταρρυθμίσεις για τις γυναίκες;- και δεν αντιλαμβάνονται με ποιο τρόπο θα ενισχυθεί ένας αποδυναμωμένος συνασπισμός από την είσοδο μιας χώρας με μέγεθος πληθυσμού που θα μεταφρασθεί σε κυρίαρχη παρουσία στα θεσμικά όργανα της Ενωσης, γεωγραφικά εκτός Ευρώπης, πολιτιστικά διαφορετική, και δίοδο για κύματα μεταναστών από την Ασία.

Ο αμερικανικός χαβάς για τα ευρωτουρκικά δεν είναι καινούργιος. Οχι, γιατί κόπτονται για τα βερύκοκα Τουρκίας, αλλά επειδή μία τέτοια εξέλιξη εξυπηρετεί τα πάγια συμφέροντά τους. Η Ευρώπη όμως, τι συμφέρον έχει να εκτείνεται μέχρι τα σύνορα του Ιράκ;