Ζώντας στη Γερμανία | 21.04.2009

Αθηναγόρας Ζηλιασκόπουλος εκπρόσωπος μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας

 

Ο Αρχιμαδρίτης Αθηναγόρας Ζηλιασκόπουλος εξελέγη πρόεδρος του Συμβουλίου των Θρησκειών στο Δήμο Φραγκφούρτης.

 

Ο Αθηναγόρας Ζηλιασκόπουλος γεννήθηκε το 1970 κοντά στη Στουτγάρδη από γονείς μετανάστες.  Παλινόστησε στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε και κατόπιν επέστρεψε για μεταπτυχιακές σπουδές στη Φραγκφούρτη.  Εκεί συνδέθηκε στενά με την ορθόδοξη ενορία και αποφάσισε να ακολουθήσει το δρόμο της ιερωσύνης. Ίσως όλα αυτά να μην είναι καθόλου πρωτότυπα και συνταρακτικά.

Αν κοιτάξουμε όμως από κοντά τη βιογραφία του Αρχιμαδρίτη Αθηναγόρα, τότε θα διαπιστώσουμε το πραγματικό ειδικό βάρος της: ένας Έλληνας της δεύτερης γενιάς που πέρασε από προτεσταντικό νηπιαγωγείο, ελλαδικό σχολείο και γερμανικό πανεπιστήμιο, που έζησε την ελληνική και τη γερμανική πραγματικότητα, που έχει την ελληνική και τη γερμανική υπηκοότητα ψηφίστηκε πρόεδρος του Συμβουλίου των Εκκλησιών της Φραγκφούρτης, της 3ης οικονομικά εύρωστης πόλης της Γερμανίας με 169 εθνικότητες και πάνω από 120 θρησκευτικές κοινότητες.

 

Αναστάσιμη λειτουργία  Ένας Γερμανός με μεταναστευτική καταγωγή

 

Τι σημαίνει άραγε η εκλογή του στο νεοσυσταθέν Συμβούλιο των Εκκλησιών;

Κατ' αρχήν εμπιστοσύνη στην Ιερά Ελληνορθόδοξη Μητρόπολη Γερμανίας, αλλά  και στην προσωπικότητα του Αθηναγόρα.

Γιατί όλο αυτό το εγκώμιο; Μα γιατί ο Αρχιμαδρίτης δεν ήταν ο άγνωστος Χ που διορίστηκε από κάποιους εγκάθετους ή παρατρεχάμενους κάποιων ισχυρών εκκλησιαστικών ή παραεκκλησιαστικών παραγόντων, αλλά ιερέας με πολυπολισμική δραστηριότητα και κοινωνική καταξίωση.

Όχι δεν ψήφισαν τον Έλληνα, όπως φαντάζονται συνήθως οι στενόμυαλοι, δήθεν πατριδολάτρες, ψήφισαν έναν Γερμανό με μεταναστευτική προέλευση, έναν μετανάστη της δεύτερης γενιάς που μιλάει τέλεια γερμανικά και ξέρει τι σημαίνει μειονότητα, ξέρει να συνδιαλέγεται με άλλες θρησκευτικές κοινότητες και ασφαλώς είναι ενταγμένος στη γερμανική κοινωνία. "Η Γερμανία είναι δεύτερη πατρίδα μου", μας δήλωσε ο κ. Αθηναγόρας για να προσθέσει ότι τόσο για την Ιερά Ελληνορθόδοξη Μητρόπολη Γερμανίας και "τους νεότερους ιερείς που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ" η Ορθοδοξία "δεν μπορεί να είναι μόνον ελληνική με την εθνική σημασία της λέξης, διότι αγκαλιάζει όλους τους λαούς και όλες τις εθνότητες. "

Έτσι στην ενορία του ο Αρχιμαδρίτης Αθηναγόρας δεν έχει μόνον Έλληνες υπηκόους, αλλά και Γερμανούς, Γεωργιανούς, Ρουμάνους, Ρώσους, Αμερικανούς και Ιάπωνες.

 

Να συμπληρώσουμε εδώ ότι το νεοσύστατο Συμβούλιο των Θρησκειών (01.04.2009), που συνιστά γνωμοδοτικό και συμβουλευτικό σώμα δίπλα στο δημοτικό συμβούλιο της Φραγκφούρτης, δεν συστάθηκε από τον δήμο, ως συνήθως γίνεται, αλλά από πρωτοβουλία πολιτών και θρησκευτικών κοινοτήτων και με την συμπαράσταση της Ιρανής Ναργκές Εσκαντάρι, εντεταλμένης για την ενσωμάτωση στο Δήμο Φραγκφούρτης. Επιπλέον στα 23 μέλη του εκπροσωπούνται οι καθολικοί, οι ορθόδοξοι και οι προτεστάντες χριστιανοί, οι μουσουλμάνοι, οι ιουδαίοι, οι βουδιστές, οι Σιχ, οι ινδουιστές, οι Μπαχάι, οι Αχμαντίγια και οι Μορμόνοι.

Όλοι αυτοί ψήφισαν τον Αρχιμαδρίτη Αθηναγόρα ως κοινό εκφραστή και εκπρόσωπό μιας ντε φάκτο πολυπολιτισμικής κοινωνίας.

 

Η οικουμενικότητα της ορθοδοξίας και ο ελλαδισμός       Η πλατεία της Παλιάς Όπερας στη Φραγκφούρτη

 

Η ελληνορθόδοξη πίστη εξάλλου δεν έχει σύνορα, ούτε εθνικότητα. Έχει ιστορική και δογματική σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό,  όχι όμως με τον ελλαδισμό είπε στο μικρόφωνό μας ο κ. Αθηναγόρας: "Ο χριστιανισμός ως αποκάλυψη του Θεού ‘ντύθηκε’-ενδύθηκε τον ελληνικό πολιτισμό και έτσι γεννήθηκε ο ορθόδοξος πολιτισμός. Να πούμε εδώ ότι στην Ελλάδα επικρατεί δυστυχώς ένας ελλαδισμός. Βλέπουμε τα πράγματα με παρωπίδες, ίσως επειδή εκεί είναι οι περισσότεροι ορθόδοξοι και πολλά πράγματα τα βλέπουν ως δεδομένα ή και εκ του ασφαλούς. Εδώ εμείς είμαστε Διασπορά, είμαστε μειονότητα. Άλλωστε το πνεύμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι ρωμέικο, οικουμενικό, δεν είναι τοπικιστικό ή εθνικιστικό. "

 

Το νεοσύστατο Συμβούλιο των Θρησκειών που συνεστήθη σε σώμα στις 6 Απριλίου δραστηριοποιείται σε ζητήματα κοινωνικοπολιτικού φάσματος που αφορούν τις διάφορες θρησκευτικές κοινότητες. Ειρηνική συμβίωση των θρησκευτικών κοινοτήτων και αλληλοκατανόηση των δημοτών ανεξάρτητα από εθνικότητα και θρησκεία, έξω και πέραν από κάθε είδους φανατισμό είναι οι στόχοι του συμβουλίου των θρησκειών που ανέλαβε μόλις δράση. Τι να σημαίνει άραγε το χτίσιμο ενός τζαμιού για τον πρόεδρο αυτού του συμβουλίου; "Εμπλουτισμό" θεωρεί ο κ. Αθηναγόρας κάθε ναό, κάθε θρησκευτικό κέντρο που "προάγει την συμφιλίωση, την ειρήνη, τον διάλογο και αγκαλιάζει τη νεολαία".

Ο Αρχιμαδρίτης Αθηναγόρας έχει όμως ένα παράπονο. Στη Φραγκφούρτη ουδείς ασχολήθηκε, ουδείς σχολίασε το χτίσιμο του ενοριακού ναού, αν και "στη πόλη μας τα τελευταία 15 χρόνια οι χριστιανικοί ναοί κλείνουν. Ο ναός μας είναι ο πρώτος χριστιανικός ναός που κτίζεται μετά από 15 χρόνια". 

Με τον Αρχιμαδρίτη της δεύτερης γενιάς μεταναστών εκπροσωπείται με τον καλύτερο τρόπο το πνεύμα και το 'πρόσωπο' της ελληνορθόδοξης εκκλησίας στη Γερμανία.

 

Βιβή Παπαναγιώτου/dw