| ΤΟΠΙΚΑ | 16/4/2009 |
Αξιότιμε Πανεπιστημιακέ Καθηγητά πολλών Πανεπιστημίων, ως και πολλών επιστημών, ήδη δε του Πανεπιστημίου του Καίμπρητζ, νεώτατον ηλικιακώς μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, πρώτος δε εις την έδραν της, «των εφηρμοσμένων μαθηματικών»,
λίαν δε αγαπητέ μου Θανάση
Αρχόμενος του παρόντος μου κειμένου, θα ήτο άηθες να μη ευχαριστήσω και συγχαρώ ειλικρινώς, διά την εξαίρετον και τιμητικήν πρωτοβουλίαν κατά την 10ην τρέχοντος, υπέρ σου, τον Πρόεδρον της ΤΕΔΚΚ-Ι κ. Μάρκον Κοτσιλίνην, Δήμαρχον Πυλαρέων και Πολιτικόν Μηχανικόν, εφ’ όσον: «ενός ανδρός ευ φρονήσαντος, άπαντες αν απολαύσειαν».
Λοιπόν εν πρώτοις, υποκλίνομαι νοερώς μετ’ ευλαβείας, προς τας υπερόχους μορφάς των αοιδήμων Γονέων σου, Μπέμπας, το γένος Αθανασίου Λαγγούση, με τον πολιτισμόν και την κουλτούραν της, την οίκοθεν διακριτικήν ευγένειάν της, καθώς επίσης και του πατρός σου Σπύρου Φωκά,– αξέχαστου φίλου- εξόχου δε εις πρωτογενή φιλαλληλίαν ανθρώπου, ικανού δομήτορος και δημιουργού ενός ξενοδοχειακού Συγκροτήματος, υπό τον μουσικόν τίτλον, «αρμονία», φόρου τιμής ένεκα, προς την μουσικήν του έμφυτον τέχνην, την οποίαν διά της υψηφώνου ωραίας φωνής του, εθεράπευεν εις Ναούς, Μονάς, εις συναυλίας, επισήμους τελετάς, εις ιδιωτικάς συναθροίσεις, κ.λ.π. εκδηλώσεις.
Εις αυτούς τους υπερόχους γονείς σου οφείλεις, το DNA του «ζην», άνευ των οποίων, δεν θα ήρχεσο βιολογικώς, εις τον αξιοκρατικόν κόσμον της κοινωνίας επί της γης «του είδους άνθρωπος».-
Εν συνεχεία, την αυτήν νοητικήν υπόκλισιν ποιούμαι μετά σεβασμού και ευγνωμοσύνης, ως σκεπτόμενος μέχρι στιγμής άνθρωπος, προς τους διδασκαλικούς και καθηγητικούς σου Νόας, υπό τους οποίους εμαθήτευσας, εφοίτησας και μετεφοίτησας, οι οποίοι, διακρίναντες το υποφώσκον πρωτογενές στοιχείον του νοητικού «είναι» σου, σου προσέφεραν πλουσίως την διδασκαλικήν, καθηγητικήν επιστημονικήν και παιδευτικήν γνώσιν των, ώστε να γίνεις, όχι μόνον λίαν επιτυχής δέκτης των, αλλά και «πολλώ κάρων εκείνων» να αναδειχθής, ως εμπρέπει, εις τους διαχρονικώς επερχομένους ανθρώπους, εις τον κόσμον τούτον.
Βεβαίως πάντα ταύτα επέτυχας διότι, το μεν «ένδον έσκαψας εις εαυτόν», το δε «άνω έθορες τον νουν» προς έλαμψιν του φωτός της Αληθείας, «ό φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον» τα όσα δε εδέχθης, τα κατέκτησας, κατόπιν πολλών μόχθων ιδικών σου, εφ’ όσον, μόνον: «αντί των πόνων οι Θεοί τα αγαθά ωνούσι τοις ανθρώποις» .
Ούτω δε πάντα ταύτα, αγαπητέ μου Θανάση, επαξίως αντιπροσφέρεις μετ’ αρετής , προς πάντα σκεπτόμενον συνάνθρωπόν σου, φοιτώντα δε εις τας πανεπιστημιακάς Ακαδημαϊκάς έδρας σου, ή απλούν ακροατήν, ή μελετητήν, ή αναγνώστην σου, αδιακρίτως χρώματος φυλής και γλώσσης, κατά μείζονα λόγον, συνεπεία και της εμβριθούς πολυγλωσσίας σου.
Ενδεικτικόν τούτων, το λίαν υψηλού επιστημονικού και φιλοσοφικού επιπέδου, θέμα της ομιλίας σου: «Μαθηματικά και έμφυτη γνώση - Από τους αρχαίους Ελληνες στις εγκεφαλικές απεικονίσεις» το οποίον διεξήλθες μετά σοφίας και σεμνότητος βεβαιουσών αμφοτέρων ότι: «τας των πάντων τέχνας και επιστήμας οίσθα».
Οθεν, κατακλείων τον ταπεινότατον λόγον μου, «μαιεύομαι» τον πρέποντα δικαιωματικώς έπαινόν σου, παρά του μεγάλου και ομαίμονός σου Ελληνος Φιλόσοφου Δημοκρίτου, ο οποίος είδε το φως της ζωής, μεταξύ των ετών 470-460 π.Χ., με συνέπειαν «ενιέμενος» δύναμιν, λόγω του υψηλού δείκτου της μεγάλης σοφίας του, κατώρθωσε να τερματίσει το επί γης ζην, εις την ηλικίαν των 109 ετών, ότι:
«Ανδρί σοφώ πάσα γη βατή», όπερ και επαξίως υλοποιείς.
Παραλλήλως και, δοθέντος ότι: «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» πάλιν καταφεύγω εις δάνειον ρήσιν, προκειμένου να επαναλάβω και την ετέραν ελληνικήν διαχρονικήν ευχήν:
«υγίειαν και νουν αμφότερα αγαθά παντί τω βίω»,
μάλιστα δε επί έτη πλείστα όσα, πολλώ πλείονα του Δημοκρίτου.
Επίσης ζήτωσαν η Ελλάς μας και η Κεφαλληνία μας, εις τους υπερόχους γεωγραφικόύς χώρους των οποίων εγεννήθης, ώστε να συνεχίζεται η αριστοτοκία των.
Είησαν ωσαύτως ευλογημέναι αι θηλαί των μαστών, και της βιολογικής σου μητρός, και της επικτήτου αμφιλαφούς παιδείας σου, ας εθήλασας.
Γεράσιμος Ι. Σταματάτος
Σγχαρητήρια στον φίλο Γεράσιμο για την ελληνική που χρησιμοποιεί στις μέρες μας.Συγχαρητήρια και στον καθηγητή .κ.Φωκά που κοσμεί το πανελλήνιον με τα φώτα της γνώσεως που διαθέτει. Σκόρπισε το φώς σου στις νέες γενηές ,ο τόπος εχει την ανάγκη από λαμπρά μυαλά.
ReplyDelete