Του Αθανασιου Eλλις
Προβληματισμό έχουν δημιουργήσει στην κυβέρνηση Ομπάμα η θολή δομή εξουσίας της Ε.Ε. που χαρακτηρίζεται από συνεχή διαβούλευση και αδυναμία λήψης αποφάσεων, αλλά και η εκτίμηση ότι η Ευρώπη δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών και δεν επωμίζεται τα βάρη που της αναλογούν. «Για το ταγκό χρειάζονται δύο. Αλλά συχνά έχουμε την αίσθηση ότι οι φίλοι μας της Ε.Ε. αδυνατούν να ανέβουν στην πίστα και μας αφήνουν να χορέψουμε μόνοι μας», τόνισε στην «Κ» με δηκτικό ύφος Αμερικανός αξιωματούχος.
Η κυβέρνηση Ομπάμα θεωρεί ότι η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερο μέρος τους κόστους αλλά και των ευθυνών γύρω από τη δική της ασφάλεια αλλά και της Δύσης γενικότερα. Η προσέγγιση αυτή φέρνει στην επιφάνεια το υπαρξιακό δίλημμα της Γηραιάς Ηπείρου η οποία από τη μια επαναπαύεται στην αμερικανική προστασία, αλλά από την άλλη επιχειρεί να αποστασιοποιηθεί από την υπερδύναμη, θέτοντας τις δικές της προτεραιότητες.
Κύριε πρόεδρε...
Η σχέση με μια ένωση ανεξαρτήτων χωρών, μικρών και μεγάλων, που η κάθε μια έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες συχνά προκαλεί εκνευρισμό στους Αμερικανούς. Πολλές φορές μάλιστα η εικόνα που δημιουργείται δεν είναι καθόλου κολακευτική. Τον Φεβρουάριο του 2005, λίγο μετά την επανεκλογή του, ο Τζορτζ Μπους μετέβη στις Βρυξέλλες για μια σύνοδο του ΝΑΤΟ και παράλληλα επισκέφθηκε την έδρα της Ε.Ε. και συναντήθηκε με τους «27». Σύμφωνα με διπλωμάτη δυτικής χώρας που ήταν παρών, «οι Ευρωπαίοι ηγέτες έσπρωχναν ο ένας τον άλλον για το ποιος, κρατώντας το λάβαρο της ενωμένης Ευρώπης, θα μιλήσει πρώτος στον Μπους. Ακόμη και ο Σιράκ που είχε πρωτοστατήσει κατά του πολέμου στο Ιράκ».
Η κατάσταση ήταν ίσως χειρότερη στην επόμενη συνάντηση που είχαν οι «27» με Αμερικανό πρόεδρο η οποία έλαβε χώρα τον περασμένο Απρίλιο, στην Πράγα. Λόγω της δημοφιλίας του Μπαράκ Ομπάμα όλοι ήθελαν να βρεθούν δίπλα του. Η συνάντηση δεν είχε καμία ουσία και ο Αμερικανός πρόεδρος απεχώρησε ενοχλημένος για το ουσιαστικό χάσιμο χρόνου.
Δεν είναι τυχαίο ότι κατά την επόμενη συνάντηση ΗΠΑ - Ε.Ε., στις 3 Νοεμβρίου στην Ουάσιγκτον, ο κ. Ομπάμα επέλεξε να μη συμμετάσχει καν στο γεύμα εργασίας, στέλνοντας τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν. Αλλωστε, λίγες ώρες νωρίτερα, είχε υποδεχθεί στο Οβάλ Γραφείο την Αγκελα Μέρκελ με την οποία είχε συνάντηση ουσίας.
Μάλιστα, η σουηδική προεδρία δεν είχε κρύψει τότε την ενόχλησή της για την ταυτόχρονη παρουσία της κ. Μέρκελ στην Ουάσιγκτον η οποία επισκίασε τη σύνοδο ΗΠΑ - Ε.Ε.».
Ο εκάστοτε Αμερικανός πρόεδρος προτιμά να συνδιαλέγεται με τον καγκελάριο της Γερμανίας, τον πρόεδρο της Γαλλίας και τον πρωθυπουργό της Βρετανίας, καθώς οι συνομιλητές είναι ισχυροί, λαμβάνουν αποφάσεις, και διαθέτουν ευελιξία, κάτι που, δυστυχώς, δεν συμβαίνει στο επίπεδο της Ε.Ε.
Ποιος πρόεδρος της Ε. Ε.;
Η ατυχής απόφαση των «ισχυρών» της Ευρώπης να συμφωνήσουν στον χαμηλότερο κοινό παρονομαστή και να αναδείξουν ως πρόεδρο της Ε. Ε. τον άγνωστο πρώην πρωθυπουργό του Βελγίου, σε συνδυασμό με τη σύγχυση που επικρατεί γύρω από τη διεθνή εκπροσώπηση της Ε.Ε. πλήττουν την αξιοπιστία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η απόφαση του Μπαράκ Ομπάμα να μη συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής ΗΠΑ - Ε.Ε. την οποία η προεδρεύουσα Ισπανία επέμεινε να φιλοξενήσει τον Μάιο στη Μαδρίτη, παρότι η συνθήκη της Λισσαβώνας προβλέπει ότι οι συναντήσεις με τρίτες χώρες θα γίνονται πλέον στις Βρυξέλλες.
Οι ΗΠΑ και οι άλλες σημαντικές δυνάμεις του πλανήτη δεν έχουν σαφή εικόνα για το εάν υπερισχύει η άποψη του νέου προέδρου της Ε.Ε., του εκάστοτε προεδρεύοντος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ή του προέδρου της Ευρ. Επιτροπής. Εάν ως πρόεδρος της Ε.Ε. είχε επιλεγεί ο Τόνι Μπλερ ή ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, στα ηνία της ενωμένης Ευρώπης θα βρισκόταν μια αναγνωρίσιμη ηγετική προσωπικότητα παγκοσμίου βεληνεκούς και τα πράγματα θα ήταν ξεκάθαρα. Τώρα, στο τηλεφώνημα του Μπαράκ Ομπάμπα ποιος «πρόεδρος» θα απαντήσει; Ο Ρομπέι, ο Θαπατέρο ή ο Μπαρόζο; Ή μήπως η βαρώνη Aστον;kathimerini.
No comments:
Post a Comment