«Ιερό τέρας» των Δημοκρατικών και φίλος της Ελλάδας Του Αθανασιου Eλλις Το «ιερό τέρας» του αμερικανικού φιλελευθερισμού, σθεναρός υποστηρικτής της κρατικής πρόνοιας, αλλά και φίλος της Ελλάδας, ο τελευταίος της πολιτικής γενιάς των Κένεντι, έφυγε χθες από τη ζωή, σε ηλικία 77 ετών. Ο Εντουαρντ Κένεντι υπήρξε ένας από τους μακροβιότερους γερουσιαστές. Εξελέγη στη Γερουσία το 1962 και είχε καθοριστική συμβολή σε μερικές από τις σημαντικότερες νομοθετικές τομές στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Αμερικής. Στη διάρκεια των 46 ετών που υπηρέτησε στη Γερουσία υπήρξε σθεναρός υποστηρικτής της Ελλάδας. Τον συνέδεε στενή προσωπική φιλία με τον ευεργέτη Κώστα Μαλλιώτη, στην οποία οφειλόταν η ξεχωριστή αγάπη που έτρεφε για την Κρήτη, ενώ στενή σχέση διατηρούσε και με τον Αριχεπίσκοπο Ιάκωβο, τον οποίο γνώρισε όταν ο τελευταίος ήταν απλός ιερέας στη Βοστώνη. Υπέρμαχος των ελληνικών θέσεων, αγωνίσθηκε κατά της δικτατορίας, και πρωτοστάτησε μαζί με τον Τζον Μπραδήμα και τον Πολ Σαρμπάνη στην επιτυχή προσπάθεια επιβολής εμπάργκο στην πώληση όπλων στην Τουρκία μετά την εισβολή στην Κύπρο το '74. Τον περασμένο Αύγουστο υπερπήδησε τις αντιξοότητες της υγείας του (υποβαλλόταν σε χημειοθεραπεία μετά την πρόσφατη διάγνωση όγκου στον εγκέφαλο) και βρέθηκε στο συνέδριο των Δημοκρατικών στο Ντένβερ για να δηλώσει «παρών» στον αγώνα του Μπαράκ Ομπάμα και να τονίσει ότι το όραμα του τελευταίου παραπέμπει στον αδικοχαμένο αδελφό του, Τζον Κένεντι, ο οποίος ενέπνευσε γενιές Αμερικανών και όχι μόνο. Παρότι υπήρξε φίλος των Κλίντον, τον Ιανουάριο του '08 επέλεξε να υποστηρίξει τον Ομπάμα αντί της Χίλαρι, κίνηση που στο υποσυνείδητο εκατομμυρίων δημοκρατικών ψηφοφόρων ανέτρεψε τους συσχετισμούς και άνοιξε τον δρόμο για τον θρίαμβο του Αφροαμερικανού γερουσιαστή. «Εκλεισε ένα σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας μας», δήλωσε ο πρόεδρος Ομπάμα μόλις ενημερώθηκε για τον θάνατό του. «Η χώρα μας έχασε έναν μεγάλο ηγέτη ο οποίος παρέλαβε τον πυρσό των νεκρών αδελφών του και έγινε ο σημαντικότερος γερουσιαστής της εποχής μας». Υπογράμμισε, δε, ότι «ακόμη και την ώρα που έδινε τη σκληρή μάχη με μια ανίατη ασθένεια είχα την τύχη ως πρόεδρος να ωφελούμαι από την ενθάρρυνση και τη σοφία του». Ο Εντουαρντ Κένεντι κατάφερε να ξεπεράσει τη μαύρη κηλίδα της προσωπικής του ζωής που δεν ήταν άλλη από τον πνιγμό νεαρής κοπέλας που επέβαινε στο αυτοκίνητό του, το οποίο εξετράπη της πορείας του και κατέληξε στον βυθό ενός ποταμού, ύστερα από πάρτι στο οποίο συμμετείχαν πολλές πρώην συνεργάτιδες του δολοφονημένου αδελφού του, Ρόμπερτ. Το περιστατικό συνέβη τον Ιούλιο του '69, αλλά ο 36χρονος πολιτικός ανέκαμψε, και δέκα χρόνια αργότερα έφθασε να διεκδικήσει το δημοκρατικό χρίσμα, αλλά έχασε στις προκριματικές από τον Τζίμι Κάρτερ. Αν και γόνος μιας από τις πλουσιότερες δυναστείες της χώρας, έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. Πρωτοστάστησε σε νομοθετικές ρυθμίσεις για τα δικαιώματα των γυναικών, τη φυλετική ισότητα και την προστασία των μειονοτήτων. Μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή ηγείτο της προσπάθειας για την αναδιάρθρωση του συστήματος ιατρικής ασφάλισης. Ρεαλιστής Αν και εκφραστής του φιλελευθερισμού, ήταν ταυτόχρονα και ρεαλιστής. Τον ενδιέφερε το αποτέλεσμα. Γι' αυτό και συνεργάσθηκε αρμονικά με πολλούς Ρεπουμπλικανούς προέδρους και συντηρητικούς συναδέλφους του στη Γερουσία αναζητώντας τη «χρυσή τομή» σε ευαίσθητα κοινωνικά θέματα που τον απασχολούσαν. Είναι ενδεικτική η χθεσινή δήλωση της Νάνσι Ρέιγκαν. «Με δεδομένες τις πολιτικές διαφορές μας, συχνά πολλοί εκπλήσσονται για το πόσο κοντά ήμασταν ο Ρόνι και εγώ με την οικογένεια Κένεντι. Αλλά ο Ρόνι και ο Τεντ μπορούσαν πάντα να βρουν κοινό τόπο και είχαν μεγάλο σεβασμό ο ένας για τον άλλο. Τα τελευταία χρόνια ο Τεντ και εγώ βρήκαμε κοινό τόπο στην υποστήριξη της έρευνας για τα βλαστοκύτταρα, και τον θεωρούσα σύμμαχο και αγαπημένο φίλο. Θα μου λείψει». Ο Εντουαρντ Κένεντι έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών και με την ικανοποίηση ότι προώθησε μεγάλες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, και συνέβαλε στην εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα, ενός πολιτικού που δείχνει αποφασισμένος να κρατήσει με αποφασιστικότητα ζωντανό το όραμα το δικό του και των δολοφονηθέντων αδελφών του, και να κρατήσει αναμμένη τη φλόγα των φιλελεύθερων αξιών.