BANKING | 31.08.2009

Merkel, Sarkozy agree to push bonus regulations at G-20

Sarkozy and Merkel are on the same page on bonus limits

Angela Merkel has come on board with Nikolas Sarkozy's plans for tougher rules when it comes to bank bonuses. They plan to try to get the rest of the EU on board before September's G-20 meeting.

German Chancellor Angela Merkel and French President Nicolas Sarkozy agreed to take a common approach regarding bankers' bonus payments, following a meeting in Berlin on Monday.

Unbridled risk-taking by some bankers has often been cited as one of the main factors that led to the global financial crisis, and the incentive of lucrative bonus payments has often been blamed for stoking bankers' willingness to take chances.

"The international community needs to understand that the excesses of speculation and financial (institutions) which led to the crisis cannot resume as though nothing had happened," Sarkozy said in Berlin.

Merkel reiterated demands for international regulations that would keep the size of global banks in check.

"No bank can be allowed to become so big that it is in a position to blackmail governments," she said.

Merkel and Sarkozy have also called on the European Union to adopt a common stance before the two-day G-20 meeting, which is to be held in the US city of Pittsburgh beginning on September 24.

Global regulations a tough sell

Despite Berlin and Paris both coming out in clear support of international bank regulations as a way of preventing any future global financial crisis from happening, getting the rest of the G-20 nations to accept these terms is another story.

Finance expert Wolfgang Gerke says it is critical for banking regulations to be applied worldwide

"You need the acceptance of all of the G-20 countries, especially the United States and Great Britain," Wolfgang Gerke, president of the Bavarian Center of Finance, told Deutsche Welle. "They feel that their financial centers would suffer if there is too much regulation. And therefore they are for continuing the system they had for many years."

He noted that in the absence of international standards countries that do have tough bonus regulations would be at a disadvantage compared to countries with looser regulations.

"[German investment bankers] would tell the government: if they are too strict, they will quit the country and go to other places, like London," Gerke said.

The G20 Summit is scheduled for September 24-25 in Pittsburgh.Political tool for Merkel

The G-20 meeting comes less than a month before a general election in Germany and it could provide a large platform for Merkel to gain the sympathies of voters.

"The German public will be quite in favour of more regulation of the bonus system," Gerke said.

mz/dpa/afp

Editor: Chuck Penfold

antigrafikon from DW.

Afghanistan Commander's Report Submitted, But Secret
By Al Pessin The Pentagon 31 August 2009

Gen. Stanley McChrystal arrives on 15 Jun 2009 to his assumption of command ceremony in Kabul as head of US, NATO forces in Afghanistan

The U.S. and NATO commander in Afghanistan, General Stanley McChrystal, has delivered his eagerly-awaited assessment to his bosses in Washington and Brussels, but the document is being kept secret. Pentagon officials say it will be followed by international consultations and possibly requests for more U.S. and international forces.

According to a NATO release, General McChrystal writes that "the situation in Afghanistan is serious, but success is achievable." The general is quoted as saying success will require "a revised implementation strategy," as well as commitment, resolve, and increased unity of effort. But that is all that has been made public.

U.S. Defense Secretary Robert Gates said he has not yet seen the assessment, but told reporters what he expects it to contain.

"I think that his assessment, without having read it, I suspect is going to point to the challenges that remain before us in Afghanistan. I think it will also point to areas where we can do better and can make improvements in our strategy and tactics," he said.

Some civilian advisers invited to Afghanistan to help General McChrystal prepare his assessment have said he needs more troops to put down a resurgent Taliban and establish security at least in Afghan population centers. Some analyses of the current situation have been fairly dire, including one by the top U.S. military officer, Admiral Mike Mullen, who has said security in Afghanistan is "serious and deteriorating." But Secretary Gates says he expects a balanced assessment from General McChrystal.

US Defense Sec. Robert Gates talks to reporters while visiting Lockheed Martin Aeronautics Company in Fort Worth, Texas, 31 Aug 2009

"While there is a lot of gloom and doom going around, I think that General McChrystal's assessment will be a realistic one and set forth the challenges we have in front of us. And at the same time, I think we have some assets in place and some developments that hold promise," said the secretary of defense.

Gates noted he has been concerned about sending too many foreign troops to Afghanistan and potentially alienating its people. But he says McChrystal can ask for more troops if he thinks he needs them. Still the secretary he acknowledged it would be difficult to send more U.S. troops to Afghanistan in the short term, and expressed concern about the cost of an increased commitment.

"We have been very explicit that General McChrystal should be forthright in telling us what he needs in order to accomplish the mission that he has been given. And we will look at his assessment and then we will look at the resource recommendations that he makes," he added.

Secretary Gates also said there have been some positive developments in Afghanistan, including the recent election and the arrival of more U.S. and international troops.

Pentagon Spokesman Bryan Whitman says there are no plans to make General McChrystal's report public, calling it "a confidential military assessment."

Whitman says any request for additional forces will come only after high-level international consultations.

"I am told it does not include specific recommendations or requests for additional forces or funding, that only after the president and NATO leaders have had discussions related to implementation will there be resourcing options that could be presented or considered at that point," he said.

Whitman says this assessment is designed to provide an implementation plan for the new strategy President Barack Obama announced in March, which calls for a regional approach and a focus on ensuring Afghanistan does not again become a base for international terrorism, as it was before the September 11 attacks in 2001. The president also approved an increase of more than 20,000 U.S. troops, most of whom have already arrived.

Any request from General McChrystal would be in addition to the authorized total of 68,000 U.S. troops and the current contingent of 37,000 troops from NATO and other partner countries.VOA

Ενα μάθημα που πρέπει να θυμόμαστε

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έφερε ανείπωτο πόνο και θάνατο, με ανυπολόγιστες υλικές ζημιές. Μεταμόρφωσε τον κόσμο στον οποίο ζούμε, με μεγάλες επιστημονικές εξελίξεις, με την ατομική βόμβα, αλλά και με την αναγνώριση για την ανάγκη θεσμικής προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι εικόνες των στρατοπέδων συγκέντρωσης δεν θα σταματήσουν να στοιχειώνουν τον νου. Η παγκόσμια ισορροπία άλλαξε, με τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ενωση να αναδεικνύονται νέες υπερδυνάμεις. Μετά το 1945, ετέθησαν τα θεμέλια για την τάξη πραγμάτων όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, ή τουλάχιστον μέχρι το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.

Μέχρι και το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, το διεθνές εμπόριο αναπτυσσόταν διαρκώς, έστω και με ιμπεριαλιστικούς όρους. Το 1914 διεκόπη αυτή η πορεία και το 1929 η οικονομική κρίση έδωσε το τελειωτικό χτύπημα, οδηγώντας πολλές χώρες σε πολιτική προστατευτισμού και στην άνοδο φασιστικών καθεστώτων. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ευρώπη γνώρισε πρωτόγνωρη ανάπτυξη, πρώτα με αμερικανική βοήθεια για ανασύνταξη (τρανταχτό παράδειγμα το σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα) και κατόπιν με μεικτές οικονομίες. Τα τελευταία 20 χρόνια το διεθνές εμπόριο ανθεί και πάλι, με άλματα στην ευημερία χωρών πέραν της Δύσης, όπως συμβαίνει στην Ασία. Φυσικά και υπάρχουν προβλήματα με την παγκοσμιοποίηση, όμως καλούμαστε να ξεπεράσουμε τους σκόπελους και να συνεχίσουμε να ζούμε, όπου και όποτε αυτό είναι δυνατόν, ειρηνικά.

Μετά τη φετινή οικονομική κρίση, είδαμε στις πρόσφατες ευρωεκλογές την άνοδο ακροδεξιών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη. Η απειλή της πείνας ξυπνάει στον άνθρωπο τα πιο επιθετικά ένστικτα, τα οποία απαιτούν στόχο. Στο παρελθόν ήταν ο Εβραίος, σήμερα είναι και ο οικονομικός μετανάστης. Η Ελλάδα φέτος διαπομπεύθηκε διεθνώς με την αθώωση σε δίκη του αρνητή του Ολοκαυτώματος, Κωνσταντίνου Πλεύρη. Δεν πρέπει να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος. Οι φιλελεύθερες δημοκρατίες σήμερα οφείλουν να θωρακιστούν αποτελεσματικά απέναντι στους εχθρούς τους. Και η διεθνής συνεργασία, μέσω ισχυρών οργανισμών όπως ο ΟΗΕ, πρέπει να κρατηθεί ζωντανή (τα αποτελέσματα της τελευταίας αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ, σε περιφρόνηση των Ηνωμένων Εθνών, είναι γνωστά). Με την επέτειο φέτος για τα 70 έτη από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αυτό είναι το μάθημα που πρέπει να θυμόμαστε και το μεγάλο στοίχημα για το μέλλον.

kathimerini.-

Το «λιοντάρι» της Γερουσίας ήταν φιλέλληνας Του Αθανασιου Eλλις Το «λιοντάρι» της αμερικανικής Γερουσίας δεν θα βρυχάται πλέον υπέρ των ελληνικών θέσεων. Το «ιερό τέρας» της φιλελεύθερης Αμερικής, που πρωτοστάτησε στις προσπάθειες για την προάσπιση της δημοκρατίας στη χώρα που γεννήθηκε, και επί τέσσερις δεκαετίες υπήρξε υποστηρικτής της Ελλάδας και της Κύπρου, έφυγε από τη ζωή αφού προηγουμένως συνετέλεσε αποφασιστικά στην ανάδειξη του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της Αμερικής και του πλανήτη. Με τον θάνατο του Εντουαρντ Κένεντι δεν σίγησε μόνο το «λιοντάρι» της εσωτερικής πολιτικής. Η κοινωνική πρόνοια, η φυλετική ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα ήταν αξίες τις οποίες ο Τεντ Κένεντι υπερασπίσθηκε και εκτός Αμερικής. Δεν εκπλήσσει, λοιπόν, πως αυτός ο υπέρμαχος των δημοκρατικών ελευθεριών και του διεθνούς δικαίου στήριζε την Ελλάδα. Τη δεκαετία του ’60 και του ’70, ο νεαρός τότε γερουσιαστής εναντιώθηκε στην επτάχρονη δικτατορία, ενώ μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το ’74, συνεργάσθηκε στενά με τον Τζον Μπραδήμα και τον Πολ Σαρμπάνη στη μεγάλη στιγμή της Ομογένειας που δεν ήταν άλλη από την επιβολή εμπάργκο στην πώληση όπλων προς την Αγκυρα. Μετά την εισβολή, και ενώ η ένταση συνεχιζόταν και τα σύννεφα του πολέμου δεν είχαν διαλυθεί πάνω από το Αιγαίο, ο δημοκρατικός γερουσιαστής της Μασαχουσέτης επισκέφτηκε την Ελλάδα σε μια σαφή κίνηση συμπαράστασης που δεν πέρασε απαρατήρητη. Αν και αφοσιώθηκε κυρίως στην εσωτερική πολιτική, η γνώμη του είχε βαρύνουσα σημασία και στα εξωτερικά θέματα και η επιρροή του υπήρξε καθοριστική. Εκτός της αντίθεσής του στην ελληνική χούντα, ηγήθηκε της προσπάθειας για το εμπάργκο όπλων στη Χιλή του Πινοσέτ, πρωτοστάτησε κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, εργάσθηκε για την επιβολή κυρώσεων στη Νότια Αφρική, που συνετέλεσαν στην κατάρρευση του απαρτχάιντ, και ψήφισε κατά του πολέμου στο Ιράκ. Δουκάκης και Τσόγκας Ο Κένεντι ήταν πολύ κοντά στην ελληνοαμερικανική κοινότητα, η παρουσία της οποίας είναι ιδιαίτερα έντονη στη Μασαχουσέτη. Ο Μάικ Δουκάκης και ο Πολ Τσόγκας, που διεκδίκησαν την προεδρία το 1988 και το 1992, υπήρξαν κορυφαίοι πολιτικοί της πολιτείας. Ο πρώτος διετέλεσε για 12 χρόνια κυβερνήτης και έχασε στις προεδρικές εκλογές από τον πατέρα Τζορτζ Μπους, ενώ ο δεύτερος, συνάδελφος του Κένεντι στη Γερουσία, ήταν ο κυριότερος αντίπαλος του Μπιλ Κλίντον στις προκριματικές εκλογές του 1992 για το δημοκρατικό χρίσμα. Ο Μάικ Δουκάκης, ο οποίος τις τελευταίες ημέρες βρισκόταν στην Ελλάδα και αναχώρησε εσπευσμένα για να παραστεί στην κηδεία, είναι μεταξύ των πιθανών υποψηφίων για να καλύψουν προσωρινά το κενό στη Γερουσία, ενώ ακούσθηκε και το όνομα της Νίκης Τσόγκα, χήρας του πρώην γερουσιαστή, η οποία είναι τα τελευταία δύο χρόνια βουλευτής. Πάντως, ως πιθανότερη εξέλιξη θεωρείται η κάλυψη της θέσης στη Γερουσία με μονιμότερη προοπτική από μέλος της οικογενείας Κένεντι. Ως γερουσιαστής ο Εντουαρντ Κένεντι είχε συνεργασθεί στενά εκτός από τον κυβερνήτη Δουκάκη, και τον Πολ Τσόγκα, και με τους άλλους ελληνικής καταγωγής γερουσιαστές, Πολ Σαρμπάνη και Ολυμπία Σνόου, ενώ επανειλημμένα έδειξε έμπρακτα τα φιλελληνικά του αισθήματα ψηφίζοντας νομοσχέδια που είχαν την υποστήριξη της ελληνοαμερικανικής κοινότητας. Τον συνέδεε ιδιαίτερα στενή φιλία με τον ευεργέτη Κώστα Μαλλιώτη, ο οποίος καταγόταν από την Κρήτη και αυτός είναι ο λόγος που ο Κένεντι αγάπησε πολύ τη Μεγαλόνησο την οποία είχε επισκεφθεί επανειλημμένα. Αργότερα ανέπτυξε προσωπική σχέση και με τον Γιώργο Λιβανό, ενώ γνώριζε επίσης καλά τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο από την εποχή που ήταν απλός ιερέας στη Βοστώνη. Ο ίδιος ο Εντουαρντ Κένεντι έλεγε ότι η συμπαράσταση των ομογενών στο πένθος της οικογένειας Κένεντι το ’63 και το ’68, όταν δολοφονήθηκαν τα αδέλφια του Τζον και Ρόμπερτ, τον είχε αγγίξει, ενώ η νυν σύζυγός του, Βίκι, είναι εν μέρει ελληνικής καταγωγής. Στη διάρκεια των 46 ετών που βρισκόταν στη Γερουσία, ο Εντουαρντ συναντήθηκε με όλους σχεδόν τους Ελληνες πρωθυπουργούς που επισκέφθηκαν την Ουάσιγκτον. Οχι μόνο άκουγε τις θέσεις, τις ανησυχίες και τα επιχειρήματά τους, αλλά συχνά τους συμβούλευε όπως έκανε και ο Πολ Σαρμπάνης. Είχε το ειδικό βάρος να επηρεάσει, κάτι που γνώριζαν και προσπαθούσαν να αξιοποιήσουν όλοι οι Ελληνες πολιτικοί που τον συναντούσαν, μεταξύ αυτών και πολλοί υπουργοί Εξωτερικών. «Η Αμερική, ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία έχασαν έναν σημαντικό φίλο» τόνισε ο ελληνικής καταγωγής λομπίστας Αντι Μάνατος, ο πατέρας του οποίου ήταν συνεργάτης του προέδρου Τζον Κένεντι, ενώ και ο ίδιος διατηρούσε πολύχρονη φιλία με τον Εντουαρντ Κένεντι. Και πρόσθεσε: «Ηταν ένας μαχητής, είτε αγωνιζόταν κατά του όγκου στον εγκέφαλο που τελικά πήρε τη ζωή του, είτε κατά των κοινωνικών διακρίσεων, είτε κατά της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, είτε κατά της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα».Kathimerini.-

Επεσε η αυλαία στο αμερικανικό «Κάμελοτ» Από τα 11 παιδιά του Τζόζεφ Κένεντι μόνο η 81χρονη Τζιν βρίσκεται εν ζωή, ενώ ο Τεντ ήταν ο μοναδικός που γλίτωσε από την «κατάρα» Ο γερουσιαστής Τεντ Κένεντι είναι ο μόνος από τους αδελφούς του που έφυγε από τη ζωή από φυσιολογικά αίτια. Παρότι, όμως, ο Τεντ απέφυγε τη λεγόμενη «κατάρα των Κένεντι», η ζωή του στιγματίσθηκε από σοβαρές απώλειες, σκάνδαλα και τραγωδίες. Ο θάνατος του Τεντ αφήνει εν ζωή μόνο την 81χρονη Τζιν Κένεντι Σμιθ από τα έντεκα παιδιά του Τζόζεφ Κένεντι, ενώ μολονότι πολλά μέλη της οικογένειας συνεχίζουν να κατέχουν θέσεις ισχύος στην Ουάσιγκτον και πέρα από αυτή, η απουσία του Τεντ δημιουργεί αίσθηση τέλους εποχής. Το 1941, η μεγαλύτερη αδελφή του Τεντ, Ρόζμαρι Κένεντι, που είχε γεννηθεί με βαριάς μορφής νοητική υστέρηση υπέστη αποτυχημένη λοβοτομή που την οδήγησε σε ίδρυμα ανιάτων για το υπόλοιπο της ζωής της. Τρία χρόνια αργότερα, ο μεγάλος αδελφός Τζόζεφ Κένεντι τζούνιορ σκοτώνεται μετά τη συντριβή του βομβαρδιστικού αεροσκάφους, τύπου Liberator, σε αποστολή πάνω από την κατεχόμενη Γαλλία. Το 1948, ένα ακόμη αεροπορικό δυστύχημα -αυτή τη φορά στη Γαλλία- οδηγεί στον θάνατο της αδελφής του Τεντ, Καθλίν Κένεντι Κάβεντις. Η μοίρα των Κένεντι φάνηκε να βελτιώνεται με την εκλογή του Τζακ (Τζον) στην προεδρία των ΗΠΑ το 1960. Το 1963, όμως, ο Τζακ δολοφονείται, με τη σύζυγό του να βρίσκεται στο πλευρό του, στο Ντάλας του Τέξας. Ενα χρόνο αργότερα, ο Τεντ γλιτώνει τον θάνατο όταν το ιδιωτικό αεροσκάφος του πέφτει σε αγρόκτημα της Μασαχουσέτης. Ο χειριστής και ένας βοηθός του Κένεντι σκοτώνονται, ενώ ο νεαρός γερουσιαστής περνά έξι μήνες στο νοσοκομείο, από όπου εξέρχεται με μόνιμο πρόβλημα στη μέση του. Δολοφονίες Το 1968, ο Τεντ χάνει έναν ακόμη αδελφό από σφαίρες δολοφόνου, όταν ο Μπόμπι (Ρόμπερτ) Κένεντι δολοφονείται στο Λος Αντζελες, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της νίκης του στις προκριματικές εκλογές της Καλιφόρνια για το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος. Δεκατρείς μήνες αργότερα, ένα ακόμη τραγικό περιστατικό στιγματίζει για πάντα την προσωπική και την πολιτική ζωή του Τεντ. Ενώ επέστρεφε οδικώς από πάρτι στο νησί Τσαπακουίντικ με τη βοηθό του Μαίρη-Τζο Κοπέκνι, ο Τεντ χάνει τον έλεγχο του οχήματος, που πέφτει από γέφυρα στο νερό. Ο Κένεντι καταφέρνει να βγει από το αυτοκίνητο, αλλά η Κοπέκνι πνίγεται. Ο Τεντ υποστήριξε ότι προσπάθησε να σώσει τη βοηθό του, αν και η απόφασή του να μην αναφέρει το δυστύχημα στην αστυνομία για δέκα ώρες θεωρήθηκε απαράδεκτη ή ακόμη και ύποπτη από πολλούς. Το 1984, ο Ντέιβιντ Κένεντι ένα από τα 11 παιδιά του Μπόμπι, πεθαίνει σε ηλικία 28 ετών από υπερβολική δόση κοκαΐνης και άλλων ναρκωτικών. Δεκατρία χρόνια αργότερα ο αδελφός του, Μάικλ, σκοτώνεται, αφού προσκρούει σε δέντρο, κάνοντας σκι στο Ασπεν του Κολοράντο. Το 1999, ένας ακόμη ανιψιός του Τεντ, ο Τζον Κένεντι τζούνιορ γιος του προέδρου, σκοτώνεται με τη σύζυγό του και την αδελφή της, οδηγώντας το ιδιωτικό του αεροσκάφος στον Ατλαντικό, ανοιχτά του νησιού Μάρθας Βίνιαρντ. Οι αλλεπάλληλοι αυτοί θάνατοι συνιστούν άραγε οικογενειακή κατάρα ή μήπως αποτελούν τυχαία -αλλά σχεδόν αναμενόμενα- περιστατικά που πλήττουν μια οικογένεια υπερδραστήριων και αεικίνητων πολιτικών όντων; Στην περίπτωση των Κένεντι, περισσότερο από ό,τι σε κάθε άλλη δυναστεία της αμερικανικής άρχουσας τάξης, ο διαχωρισμός μεταξύ ιστορικής πραγματικότητας και μυθοπλασίας γίνεται ιδιαίτερα δύσκολος. Εκεί που ορισμένοι παρατηρητές διαπιστώνουν αυταπάρνηση και διάθεση κοινωνικής προσφοράς στη στάση των μελών της οικογένειας, άλλοι βλέπουν μόνο στυγνό υπολογισμό και αίσθηση κληρονομικού δικαιώματος. Αν και η οικογενειακή ιστορία των Κένεντι τείνει να θυμίσει αρχαία ελληνική τραγωδία, έντονα εμφανίζονται σε αυτή σαιξπηρικά στοιχεία ειρωνείας, όπου ένας συχνά προβληματικός γόνος εκπροσωπεί εντέλει και παρά τις προσδοκίες τον ιδεαλισμό και την κοινωνική προσφορά. Στην κατηγορία αυτή ανήκει ο πατριάρχης της οικογένειας Τζόζεφ Κένεντι. Ο Τζο, εγγονός Ιρλανδών μεταναστών από την κομητεία Ουέξφορντ, φοίτησε στο Χάρβαρντ και παντρεύτηκε την κόρη του διάσημου πρώην δημάρχου της Βοστώνης Τζον «Χάνεϊ Φιτς» Φιτζέραλντ. Εργαζόμενος στη χαλυβουργία Bethlehem Steel, ο Τζο συνδέθηκε με φιλικούς δεσμούς με τον νεαρό υφυπουργό Ναυτικού Φράνκλιν Ντέλανο Ρούζβελτ. Η σχέση αυτή του Τζο, που ασχολήθηκε αργότερα με την παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών, αλλά και τη λαθρεμπορία οινοπνευματωδών ποτών, τον οδήγησε στην προεδρία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ, αλλά και στον θώκο του πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Βρετανία. Οι φιλοδοξίες του Τζο για ανώτατα πολιτικά αξιώματα κατέρρευσαν, όμως, όταν το αμερικανικό κοινό πληροφορήθηκε τα «ανοίγματά» του προς τη χιτλερική Γερμανία, αν και ο παμπόνηρος Τζο είχε ήδη αρχίσει την προετοιμασία του μεγαλύτερου γιου του, του Τζο τζούνιορ, για το Λευκό Οίκο. Οταν, όμως, το βομβαρδιστικό του Τζο τζούνιορ καταρρίφθηκε πάνω από τη Μάγχη, οι ελπίδες αυτές «μεταβιβάσθηκαν» στο νεότερο αδελφό, τον Τζακ. Βραβείο Πούλιτζερ Με επαίνους για την ανδρεία του ως αξιωματικού του ναυτικού, που διέσωσε από βέβαιο θάνατο το πλήρωμα του ταχέος σκάφους του, ο Τζακ επικράτησε εύκολα στις βουλευτικές εκλογές για την 11η περιφέρεια της Μασαχουσέτης. Το 1953 εξελέγη στη Γερουσία, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ για το βιβλίο του «Θαρραλέα Πρόσωπα», παρότι πολλοί υποστήριξαν ότι το έργο είχε γραφτεί από βοηθούς του Τζακ. Η προεδρία Κένεντι υπήρξε μία από τις συντομότερες στην ιστορία των ΗΠΑ, ενώ η αξιολόγησή της πρέπει να λάβει υπόψη της τις θετικές και τις αρνητικές της στιγμές, όπως την κλιμάκωση του πολέμου στο Βιετνάμ με τη δημιουργία των Ομάδων Ειρήνης (Peace Corps), τον αρχικό του δισταγμό για επιβολή νομοθεσίας ίσων δικαιωμάτων για λευκούς και μαύρους και με την αποφασιστικότητά του στην πυραυλική κρίση της Κούβας. Η δολοφονία του και οι εικόνες της Τζάκι στη λιμουζίνα, αλλά και του μικρού Τζον-Τζον (Τζον τζούνιορ) να χαιρετά στρατιωτικά την κηδεία του πατέρα του, δεν κατάφεραν να συγκινήσουν το σύνολο των Αμερικανών. Ο συγγραφέας και παλιός φίλος της οικογένειας Γκορ Βιντάλ υποστηρίζει ότι η λάμψη των Κένεντι είναι αποτέλεσμα προσεκτικά ενορχηστρωμένης εκστρατείας δημόσιων σχέσεων, που πέτυχε να ξαναγράψει την ιστορία μίας μέτριας προεδρίας. Οι μάρτυρες Σε άρθρο του από το 1967, ο Βιντάλ λέει: «Η οικογενειακή μηχανή έπεισε μια τυφλωμένη κοινωνία για τον μύθο ενός αμερικανικού «Κάμελοτ» και μιας χρυσής εποχής που χάθηκε για πάντα, εφόσον ένας δεύτερος Κένεντι δεν έμπαινε στον Λευκό Οίκο». Η υποψηφιότητα και η δολοφονία του Μπόμπι το 1968, όμως, περιέπλεξε περισσότερο τα πράγματα. «Ο Τζακ και ο Μπόμπι αναδείχθηκαν σε μάρτυρες, των οποίων η φήμη ζει για πάντα, ενώ η ιδιότητά τους αυτή ως μάρτυρες βοήθησε στην υποβάθμιση των πολιτικών τους επιτευγμάτων», λέει ο βιογράφος του Μπόμπι, ιστορικός Ρόμπερτ Ντάλεκ. Ανεξάρτητα, όμως, από το εάν η προεδρική φιλοδοξία έχει τις ρίζες της στο οικογενειακό καθήκον, την αμετροέπεια ή κάποιον άλλο λόγο, το όνομα «Κένεντι» αποτέλεσε βαρύτατο φορτίο για τον μικρότερο αδελφό, Τεντ. Οταν αυτός ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την προεδρία το 1979, ορισμένοι αμφισβήτησαν τα κίνητρά του, ενώ άλλοι πίστεψαν ότι προσπαθούσε να ξορκίσει τους οικογενειακούς δαίμονες. Η ήττα του στο συνέδριο των Δημοκρατικών το 1980 από τον Τζίμι Κάρτερ, άνοιξε νέες οδούς στον Τεντ, που διακρίθηκε ως η συνεπέστερη προοδευτική φωνή στη Γερουσία. Εκτός πολιτικής Ο αιφνίδιος θάνατος του Τζον τζούνιορ στο αεροπορικό δυστύχημα του 1999 απέκλεισε μία από τις τελευταίες ελπίδες για επάνοδο των Κένεντι στον Λευκό Οίκο, ενώ η απόφαση της Κάρολιν να μην διεκδικήσει την έδρα του πατέρα της, Μπόμπι, στη Γερουσία οδήγησε ένα ακόμη μέλος της οικογένειας εκτός πολιτικής. Την ίδια στιγμή, ο περιβαλλοντολόγος Μπόμπι τζούνιορ και το μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων Πάτρικ Κένεντι, παρότι διάγουν πολιτικά ενεργούς βίους, δεν εμφανίζονται πρόθυμοι να διεκδικήσουν υψηλότερα αξιώματα. Η πρόσφατη αποστασιοποίηση των μελών της οικογένειας από την πολιτική σκηνή ίσως να σημάνει το τέλος της κυριαρχίας του αμερικανικού «Κάμελοτ». kathimerini.-

Στρος - Καν: «Η Ελλάδα πρέπει να ανασκουμπωθεί» Ο επικεφαλής του ΔΝΤ τονίζει ότι οι αγορές περιμένουν από τη χώρα μας ένα αξιόπιστο σχέδιο μείωσης του ελλείμματος Tης Κατερινας Σωκου Τον εφησυχασμό θεωρεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανάκαμψη ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν, και προσθέτει ότι «αν τα τραπεζικά προβλήματα δεν αντιμετωπισθούν, ο συστημικός κίνδυνος μπορεί να επιστρέψει». Στην αποκλειστική του συνέντευξη στην «Κ» προειδοποιεί ότι η ανάκαμψη δεν είναι δεδομένη και ότι ακόμη και αν έρθει, η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται τα επόμενα δύο χρόνια. Οπως εκτιμά, ο βασικός βραχυπρόθεσμος κίνδυνος για την παγκόσμια οικονομία είναι να παγώσει η ανάκαμψη, που το ΔΝΤ αναμένει το πρώτο εξάμηνο του 2010, «αν λανθασμένα θεωρηθεί ότι πρόκειται περί διατηρήσιμης ανάπτυξης». Ο κ. Στρος Καν ανησυχεί για την έξαρση του προστατευτισμού καθώς, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, αυτό που χρειάζεται είναι μία παγκόσμια απάντηση. Οπως επισημαίνει, η ίδια η νομισματική και δημοσιονομική πολιτική που ακολουθείται για την έξοδο από την κρίση παρουσιάζει κινδύνους, ωστόσο δεν πιστεύει ότι είναι ακόμη καιρός για τερματισμό της κρατικής στήριξης της οικονομίας. Ο κ. Στρος Καν, ωστόσο, τονίζει ότι αυτό δεν ισχύει για την Ελλάδα, καθώς οι χώρες με υπερβολικά επίπεδα δημοσίου χρέους χρειάζεται να εφαρμόσουν σύντομα ένα αξιόπιστο σχέδιο μείωσης των ελλειμμάτων «ώστε να πείσουν την αγορά για τη δημοσιονομική τους βιωσιμότητα». Σε μια νότα αισιοδοξίας, ο επικεφαλής του οργανισμού εκφράζει την ελπίδα ότι αν εφαρμοσθούν οι προωθούμενες μεταρρυθμίσεις, μετά την κρίση ο κόσμος θα έχει επιτύχει μεγαλύτερη συνεργασία και ένα πιο αποτελεσματικά εποπτευόμενο χρηματοοικονομικό σύστημα. Η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται το 2010, πιθανώς και το 2011 – Οι τελευταίες εκτιμήσεις του ΔΝΤ προβλέπουν ότι η ανάκαμψη θα εδραιωθεί το πρώτο εξάμηνο του 2010. Υπάρχουν κίνδυνοι σε αυτό το σενάριο; – Πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε σκληρά ώστε να διασφαλίσουμε ότι μία διατηρήσιμη ανάκαμψη θα έρθει όντως το πρώτο εξάμηνο του 2010. Αλλά ακόμη και με την ανάκαμψη, η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται το 2010 και πιθανώς στις πιο ανεπτυγμένες οικονομίες και το 2011. Είναι λοιπόν σημαντικό να λάβουμε αποφασιστική δράση έγκαιρα. Ενδεχομένως ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι o εφησυχασμός, που θα οδηγήσει σε άλυτα τραπεζικά προβλήματα. Το κύριο πρόβλημα με τις τράπεζες (έλλειμμα κεφαλαιοποίησης, προβληματικό ενεργητικό) παραμένει. Πολλές αγορές τιτλοποιήσεων παραμένουν κλειστές ή ανοίγουν μόνο χάρη σε εξαιρετική δημόσια παρέμβαση. Αυτό εξακολουθεί να επιβαρύνει την ικανότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος να παρέχει πιστώσεις. Αν τα τραπεζικά προβλήματα δεν αντιμετωπιστούν, ο συστημικός κίνδυνος μπορεί να επιστρέψει. Στο πεδίο της πολιτικής, ο σκεπτικισμός της κοινής γνώμης για τη θεωρούμενη διάσωση των τραπεζών θα μπορούσε να περιορίσει την υποστήριξη για τη χρηματοοικονομική αναδιάρθρωση και να επιμηκύνει την κρίση. Οι κίνδυνοι για την οικονομία παραμένουν πτωτικοί και θα παραμείνουν ενόσω ο χρηματοοικονομικός κλάδος αποκαθίσταται. Ο βασικός βραχυπρόθεσμος κίνδυνος είναι να σταματήσει η ανάκαμψη, κάτι που θα μπορούσε να προκληθεί από μία σειρά αρνητικές εξελίξεις. Μία ενδεχόμενη πρόωρη έξοδος από την χαλαρή νομισματική και δημοσιονομική πολιτική συνιστά κίνδυνο, αν η ανάκαμψη που βασίζεται στη στήριξη του Δημοσίου θεωρηθεί λανθασμένα ως διατηρήσιμη ανάπτυξη. Η βελτίωση των οικονομικών ισολογισμών θα μπορούσε να ανασταλεί από χρεοκοπίες επιχειρήσεων, ανεργία, υψηλότερες του αναμενομμένου καθυστερήσεις οφειλών στα δάνεια για αγορά ακινήτων - στεγαστικά και εμπορικά. Σε αυτήν την επισφαλή κατάσταση-σοκ που σε διαφορετική περίπτωση θα απορροφούνταν -όπως η έξαρση της νέας γρίπης ή των γεωπολιτικών εντάσεων- ενδεχομένως να αποσταθεροποιήσουν την παγκόσμια οικονομία. Μία άλλη ανησυχία - κλειδί είναι ότι οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου θα μπορούσαν να εμποδίσουν την οικονομική ανάκαμψη. Επιπλέον, η ίδια η νομισματική και δημοσιονομική πολιτική παρουσιάζει κινδύνους. Μπορεί να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο του πληθωρισμού, τις κεντρικές τράπεζες να ασκούν αυστηρότερη περιοριστική πολιτική από το αναμενόμενο ώστε να αντιμετωπίσουν πληθωριστικές πιέσεις. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν η παραγωγή υποχωρήσει περισσότερο από τις εκτιμήσεις ή αν η συγκέντρωση αποθεματικού στις κεντρικές τράπεζες πυροδοτήσει μία πιστωτική έκρηξη. Δημοσιονομικά, η μεγάλη αύξηση του δημόσιου χρέους ήδη προκαλεί ανησυχία στις αγορές. Ενας ακόμη κίνδυνος είναι η ενίσχυση του εμπορικού και χρηματοοικονομικού προστατευτισμού, που μπορεί να αυξηθεί με την άνοδο της ανεργίας. – Ποια είναι τα συμπεράσματα του ΔΝΤ για τα αίτια της κρίσης; – Οι αρχικές μας απόψεις δείχνουν ότι η αιτία της αποτυχίας των αγορών ήταν η υπεραισιοδοξία, την οποία τροφοδότησε μία μακρά περίοδος υψηλής ανάπτυξης, χαμηλών επιτοκίων και ιστορικά χαμηλής ρευστότητας. Λάθη πολιτικής και αποτυχίες έγιναν κυρίως σε τρεις τομείς: 1. Χρηματοοικονομικής ρύθμισης, η οποία δεν ήταν πλήρως εξοπλισμένη ώστε να διαγιγνώσκει τους κινδύνους και τα προβληματικά κίνητρα πίσω από την πρόσφατη έξαρση χρηματοοικονομικών καινοτομιών. 2. Μακροοικονομικής πολιτικής, η οποία δεν ανταποκρίθηκε επαρκώς στη συσσώρευση των συστημικών κινδύνων στο χρηματοοικονομικό σύστημα και τη στεγαστική αγορά. 3. Παγκόσμιας αρχιτεκτονικής, όπου ο κατακερματισμός της εποπτείας, ιδιαίτερα στον χρηματοοικονομικό κλάδο, επιδείνωσε την ανικανότητα εντοπισμού των αυξανόμενων ευπαθών σημείων και συνδέσμων. – Πιστεύετε ότι ένα νέο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα θα συνέβαλε στην αντιμετώπιση των παγκόσμιων ανισορροπιών; – Το όφελος ενός παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος έχει τεθεί στο παρελθόν και αξίζει συνεχή σπουδή και περίσκεψη. Αυτές οι συζητήσεις προκύπτουν από το γενικό ενδιαφέρον για την ενδυνάμωση του οικονομικού και χρηματοοικονομικού συστήματος. Ωστόσο, από μόνο του, ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα δεν θα λύσει τις παγκόσμιες ανισορροπίες. Επιπλέον, η μετάβαση σε ένα παγκόσμιο νόμισμα, ιδιαίτερα η μεταφορά δικαιοδοσίας από τις χώρες σε ένα πολυμερή οργανισμό, το καθιστά μακρινή προοπτική. – Σας ανησυχεί η έξαρση του προστατευτισμού; – Ναι, αν και δεν πρόκειται για παραδοσιακό προστατευτισμό - αύξηση των δασμών και παρόμοιες πολιτικές. Οι περισσότερες κυβερνήσεις έχουν διδαχθεί από τα μαθήματα του παρελθόντος, όταν τέτοιου είδους πολιτικές επιδείνωσαν την κατάσταση. Αλλά ο προστατευτισμός μπορεί να έρθει από την πίσω πόρτα, ειδικά στον χρηματοοικονομικό κλάδο. Για παράδειγμα, όταν οι κυβερνήσεις παρέχουν στις τράπεζες νέους πόρους ή επανακεφαλαιοποίηση, μπορεί να προσθέσουν τη σημείωση ότι τα χρήματα θα πρέπει να μείνουν στη χώρα. ΄Η μπορεί να υπάρχει σε διάφορα πακέτα τόνωσης κάποια παρατήρηση που να λέει ότι τα χρήματα θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την αγορά εγχώριων προϊόντων, και αντίστοιχες στρεβλώσεις. Υπάρχει ο κίνδυνος να αυξηθεί αυτού του είδους ο προστατευτισμός. – Μετά τα κρατικά πακέτα στήριξης, πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή για να αρχίσει η δημοσιονομική προσαρμογή; Είναι κοινή για όλες τις χώρες; – Αυτό εξαρτάται σε κάποιο βαθμό από τις χώρες που εξετάζουμε. Για πολλές, δεν είναι ακόμη η ώρα της εξόδου από τα κρατικά πακέτα στήριξης. Αυτό θα πρέπει να έρθει καθώς, και όταν, οι συνθήκες της αγοράς το επιτρέψουν και η ανάκαμψη έχει εδραιωθεί γερά. Τότε θα χρειαστούν αξιόπιστες και συνεκτικές στρατηγικές εξόδου ώστε να μαζέψουν με τάξη τις σημαντικές δημόσιες παρεμβάσεις. Αυτό θα χρειαστεί λογική σειρά και ξεκάθαρη επικοινωνία από τις δημοσιονομικές και νομισματικές αρχές. Συγκεκριμένα σχέδια εξόδου θα χρειαστεί να προσαρμοσθούν στα διάφορα μέτρα, να διασφαλίσουν την επίτευξη των μεσοπρόθεσμων στόχων της πολιτικής, αποφεύγοντας συνάμα τον κίνδυνο μιας πρόωρης απόσυρσης της στήριξης. Ο πολυμερής συντονισμός θα μπορούσε να συμβάλει στο να εξαλειφθεί ενδεχόμενος κίνδυνος διασυνοριακών στρεβλώσεων κατά τη διαδικασία. Για χώρες όπως η Ελλάδα, όπου η δημοσιονομική κατάσταση είναι αδύναμη και επιδεινώνεται, και όπου το εξωτερικό έλλειμμα είναι μεγάλο, χρειάζονται πολιτικές που θα ενισχύσουν την εμπιστοσύνη στη μείωση αυτών των ανισορροπιών και στη διατηρησιμότητα της μελλοντικής ανάπτυξης. Ωστόσο, κάποιες χώρες με υπερβολικά επίπεδα δημόσιου χρέους χρειάζεται να αρχίσουν την εφαρμογή ενός αξιόπιστου σχεδίου δημοσιονομικής προσαρμογής σύντομα, ώστε να απαντήσουν στην ανησυχία της αγοράς για τη δημοσιονομική τους βιωσιμότητα. Η Ελλάδα ανήκει ξεκάθαρα σε αυτήν την ομάδα. Οι οικονομικές κρίσεις δεν εξαλείφονται αλλά μπορούμε να τις περιορίσουμε – Είστε ικανοποιημένος από τις μέχρι τώρα προσπάθειες οικοδόμησης μιας νέας χρηματοοικονομικής αρχιτεκτονικής; – Εχει όντως επιτευχθεί πρόοδος. Η κρίση δημιουργεί μία πρωτοφανή πρόκληση που ζητεί -και με πολλούς τρόπους έχει παράξει- πρωτοφανείς απαντήσεις. Οι χώρες δρουν από κοινού με καινοτόμους και αποτελεσματικούς τρόπους, μεταξύ των οποίων και οι σύνοδοι του G20. Αυτές οι συναντήσεις ήταν και ουσιαστικές και συμβολικές, με σημαντικές δεσμεύσεις αναπτυσσόμενων και ανεπτυγμένων κρατών για στενότερη συνεργασία σε μακροοικονομικές και χρηματοοικονομικές πολιτικές. Το ΔΝΤ βρίσκεται στο κέντρο της νέας διεθνούς ατζέντας. Aναγνωρίζεται ευρέως ότι χρειάζονται συστημικές αλλαγές προκειμένου να διατηρήσουμε τα οφέλη μιας ανοιχτής, ενιαίας παγκόσμιας οικονομίας, να διασφαλίσουμε την ευρεία κατανομή αυτών και να περιορίσουμε τον κίνδυνο μελλοντικών κρίσεων. Πολλές από τις μεταρρυθμίσεις του ΔΝΤ έχουν ήδη εφαρμοσθεί. Για παράδειγμα, η δέσμευση για δάνεια και ομόλογα ανέρχεται πλέον στα 411,5 δισ. δολάρια, κοντά στον στόχο του G20 για ενίσχυση των κεφαλαίων του Ταμείου με 500 δισ. δολάρια. Τα μέλη μας έχουν εγκρίνει ακόμη την κατανομή Ειδικών Τραβηχτικών Δικαιωμάτων αξίας 250 δισ. δολαρίων, ώστε να ενισχύσουν τη ρευστότητα του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, συμπληρώνοντας τα συναλλαγματικά αποθέματα. Εχουμε επίσης ανακοινώσει την αναμόρφωση του πλαισίου δανεισμού, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής μιας νέας ευέλικτης γραμμής πίστωσης, η οποία παρέχει υψηλά δάνεια χωρίς προϋποθέσεις σε χώρες με ιστορικό καλών πολιτικών. Σημαντικό είναι ότι έχουμε ξεπεράσει τον στόχο του G20 για διπλασιασμό του δανεισμού προς τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Αν τα τρέχοντα σχέδια εφαρμοσθούν όπως υπολογίζουμε, ο μετά την κρίση κόσμος θα χαρακτηρισθεί από μεγαλύτερη πολυμερή συνεργασία, περισσότερο συντονισμό πολιτικών και ένα πιο αποτελεσματικά εποπτευόμενο χρηματοοικονομικό σύστημα. – Θεωρείτε ότι αναδύεται ένα νέο οικονομικό πρότυπο και ίσως ένας νέος ρόλος για το ΔΝΤ, που θα αντιμετώπιζε καλύτερα τέτοιου είδους προβλήματα στο μέλλον; – Οι παγκόσμιες προσπάθειες έχουν εστιάσει κυρίως στην παρούσα κρίση, αλλά πολλές από τις μεταρρυθμίσεις που προωθούνται στοχεύουν επίσης στο μέλλον. Παρά ταύτα, καμία θεσμική αλλαγή δεν εξαλείφει τους οικονομικούς κύκλους ή τις περιόδους έντασης στον χρηματοοικονομικό κλάδο. Επιπλέον, οι πολιτικές στον οικονομικό και χρηματοοικονομικό τομέα θα παραμείνουν αρμοδιότητα κυρίως των εθνικών κυβερνήσεων. Είναι νομίζω λογικό να ελπίζει κανείς ότι οι τρέχουσες αλλαγές στην παγκόσμια χρηματοοικονομική αρχιτεκτονική -συμπεριλαμβανομένων των μεταρρυθμίσεων που έχουμε αναλάβει στο ΔΝΤ, που μας δίνουν νέα εργαλεία και μεγαλύτερη ευελιξία- μπορούν να μειώσουν τη συχνότητα και το βάθος μελλοντικών κρίσεων. Το ΔΝΤ θα παρακολουθεί την εφαρμογή των πολιτικών των χωρών, συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης των ικανοτήτων έγκαιρης προειδοποίησης σε συνεργασία με το Συμβούλιο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας. Βεβαίως, η αποτελεσματικότητα του ΔΝΤ εξαρτάται επίσης από τη δικαιοδοσία που του αναγνωρίζουν τα μέλη του. Αυτή είναι η αιτία για την οποία χρειάζεται να κάνουμε πρόοδο στη διοικητική του δομή, όπου συνεχίζουμε να κάνουμε σημαντική δουλειά. Είναι σημαντικό οι πολιτικοί να συνεχίσουν να εφαρμόζουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις καθώς θα υποχωρεί η άμεση απειλή από την κρίση. Αυτό θα συμβάλει στο να διασφαλίσει ότι τέτοιες κρίσεις θα αποφευχθούν στο μέλλον. Η ελληνική οικονομία χρειάζεται επειγόντως μεταρρυθμίσεις για να γίνει πιο ανταγωνιστική – Οικονομολόγοι προειδοποιούν ότι μικρές και σχετικά κλειστές οικονομίες όπως η ελληνική θα δυσκολευθούν να επιστρέψουν σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης μετά την κρίση. Υπάρχει λύση; – Οι πρόσφατοι ρυθμοί ανάπτυξης στην Ελλάδα ήταν πολύ υψηλοί και περιλάμβαναν κάποια έκτακτα στοιχεία, όπως η σύγκλιση με την Ευρωζώνη και τα ιστορικά χαμηλά επιτόκια με την ένταξη σε αυτήν. Στο μέλλον, η γήρανση του πληθυσμού επίσης θα περιορίσει σταδιακά την ανάπτυξη του ΑΕΠ (όπως και στους εμπορικούς της εταίρους), άρα η χαμηλότερη ανάπτυξη θα πρέπει να αναμένεται ως φυσιολογική διαδικασία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν έχει επιλογές για να ενισχύσει την ανάπτυξη. Οι πολιτικές της θα πρέπει να μειώσουν τις ανισορροπίες που σήμερα στέκονται εμπόδιο για μία υγιή και διατηρήσιμη ανάπτυξη. Αναφερόμαστε στα υψηλά και επίμονα δημοσιονομικά ελλείμματα και χρέη, το πολύ υψηλό έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και την επιδεινούμενη επενδυτική της θέση διεθνώς, αλλά και τις σοβαρές διαρθρωτικές δυσκαμψίες. Μία από τις μεγάλες προκλήσεις για την Ελλάδα ώστε να επανέλθει σε ισχυρή ανάπτυξη είναι να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της. Γι’ αυτόν τον σκοπό, θα πρέπει να αναλάβει χωρίς καθυστέρηση εκτενείς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Γι’ αυτό θα χρειαστεί να διαμορφωθεί στην κυβέρνηση και τους κοινωνικούς εταίρους πίστη και δέσμευση στη μεταρρυθμιστική ατζέντα σε τρία μέτωπα: Πρώτον, η δημόσια διοίκηση πρέπει να γίνει πιο αποτελεσματική και διαφανής. Δεύτερον, οι αγορές προϊόντων και υπηρεσιών πρέπει να ανοίξουν περισσότερο. Και τρίτον, οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας θα πρέπει να έχουν στόχο χαμηλότερο κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος και υψηλότερο ποσοστό απασχόλησης, πιθανώς με την υποστήριξη μίας τριμερούς συμφωνίας μεταξύ εργοδοτών, συνδικαλιστικών ενώσεων και δημοσίου τομέα. Με λίγα λόγια, η Ελλάδα πρέπει να «ανασκουμπωθεί», διότι ο ανταγωνισμός από τις υπόλοιπες χώρες θα συνεχίσει να είναι σκληρός. Με την ευκαιρία, θα ήθελα να εκφράσω την λύπη που μας προκάλεσαν οι τρομερές πυρκαγιές που έπληξαν πολλές περιοχές της χώρας τις πρόσφατες εβδομάδες, αλλά και τους επαίνους μας για τις προσπάθειες των πυροσβεστών και των πολιτών της Ελλάδας να τις θέσουν υπό έλεγχο. kathimerini.-

Επισκόπηση τύπου | 27.08.2009

SZ: «Εγκαταλελειμμένοι στις στάχτες»

Η περιοχή του Μαραθώνα μετά τις πυρκαγιές

Με τίτλο «Εγκαταλελειμμένοι στις στάχτες» η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung δημοσιεύει ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Κάι Στρίτματερ, ο οποίος επισκέφθηκε στην Αθήνα τις καμένες δασικές εκτάσεις.

Στον υπότιτλο διαβάζουμε: «Μετά τις πυρκαγιές στην Αθήνα, οι πολίτες κατηγορούν την κυβέρνηση για αδιαφορία και προχειρότητα». Ο αρθρογράφος επισημαίνει: 220.000 στρέμματα. Όταν το ακούς δεν είναι παρά ένας αριθμός. Όταν όμως είσαι μέσα στο αυτοκίνητο και πηγαίνεις, πηγαίνεις, πηγαίνεις και δεν τελειώνει, τότε θέλεις απλά να κλείσεις τα μάτια επειδή δεν μπορείς να πιστέψεις αυτό που βλέπεις. Πολλοί Αθηναίοι λένε ότι η πόλη τους είχε δύο πνεύμονες. Ο ένας, η Πάρνηθα, κάηκε πριν από δύο χρόνια. Με έναν πνεύμονα μπορείς να επιζήσεις. Τώρα όμως καταστράφηκε και ο δεύτερος. Στο μεταξύ η WWF Ελλάδας προειδοποιεί για τις επιπτώσεις: «Οι θερμοκρασίες θα αυξηθούν, η ποιότητα ζωής θα μειωθεί».

Ανέπαφα θερμοκήπια στα καμένα του ΜαραθώναΚαι το άρθρο συνεχίζει: Στην αρχή ήταν η κόλαση του 2007, μετά τα επεισόδια του Δεκεμβρίου και τώρα πρόσφατα η επανάληψη του πύρινου εφιάλτη. Για πολλούς όλα αυτά είναι δείκτες για τη γενικότερη παθογένεια του συστήματος. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του συγγραφέα Πέτρου Μάρκαρη: «Δεν μαθαίνουμε τίποτα σε αυτή τη χώρα». Η χώρα δεν διαθέτει ακόμα δασολόγιο, προσθέτει ο αρθρογράφος της Süddeutsche Zeitung, γεγονός που αφήνει στις καμένες δασικές εκτάσεις ελεύθερο το πεδίο στους κερδοσκόπους ακινήτων και τη διαφθορά. Τις ημέρες που η Αττική φλεγόταν, η κυβέρνηση είχε, όπως φαίνεται, κυρίως ένα μέλημα: Να προχωρήσει ή όχι σε πρόωρες εκλογές; Για μια ακόμα φορά η συνεργασία μεταξύ κυβέρνησης, δήμων, στρατού και πυροσβεστικής ήταν χαοτική. Μια από τις αξιοπερίεργες συνέπειες των πυρκαγιών είναι ότι μέσα από το καμένο δάσος αναδύθηκαν μεγάλες βίλες, ίσως και ολόκληροι οικισμοί, οι οποίοι χτίστηκαν παράνομα με την ανοχή των αρχών και τροφοδοτήθηκαν με ρεύμα και νερό από το ίδιο το κράτος.

Ο Κάι Στρίτματερ κλείνει το άρθρο του με τα λεγόμενα του Πέτρου Μάρκαρη: «Στην Ελλάδα υπάρχει μια θαρραλέα μειονότητα από οικολόγους και άλλους που αγωνίζονται ενάντια σε μια πλειονότητα, οι οποία δεν έχει ενδοιασμούς και είναι έτοιμη για τα πάντα».

Καθοριστική για τον Ομπάμα η στήριξη Κένεντι

Ο Γερουσιαστής Τεντ Κένεντι, η "συνείδηση" των ΔημοκρατικώνΗ βρετανική Independent αναφέρεται στο θάνατο του γερουσιαστή Τεντ Κένεντι σε άρθρο της με τίτλο «Θάνατος μιας δυναστείας»: Η απόφαση του Τεντ Κένεντι να στηρίξει την υποψηφιότητα του Μπάρακ Ομπάμα για το χρίσμα των Δημοκρατικών και όχι την εκείνη της Χίλαρι Κλίντον, άνοιξε το δρόμο στον πρώτο προς το Λευκό Οίκο και ταυτόχρονα αναπτέρωσε τις ελπίδες των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ. Δεν είναι υπερβολικό να υποστηρίξει κανείς ότι ο θάνατός του σε μια κρίσιμη πολιτική στιγμή, κατά την οποία ο Αμερικανός πρόεδρος προωθεί ριζικές μεταρρυθμίσεις στην υγεία, ίσως και να αφυπνίσει για τελευταία φορά την αμερικανική κοινωνία, όπως είχε κάνει τόσες φορές στο παρελθόν ο Τεντ Κένεντι με τις ενθουσιώδεις και συγκινητικές ομιλίες του.

Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος

Επισκόπηση τύπου | 28.08.2009

SZ: «Το ΝΑΤΟ προειδοποιεί Αθήνα και Άγκυρα»

Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής υποδέχεται τον γγ. του ΝΑΤΟ Ράσμουσεν

Οι γερμανικές εφημερίδες Süddeutsche Zeitung και Frankfurter Allgemeine Zeitung φιλοξενούν άρθρα-σχόλια με αφορμή τις επαφές του νέου γγ. του ΝΑΤΟ Αντερς Ράσμουσεν σε Αθήνα και Αγκυρα.

Στον τίτλο του άρθρου της Süddeutsche Zeitung διαβάζουμε «Το ΝΑΤΟ προειδοποιεί Αθήνα και Αγκυρα» και στον υπότιτλο «Ο γγ. Ράσμουσεν πιέζει για τερματισμό των διενέξεων».

Ο γγ του ΝΑΤΟ επισκέφθηκε χθες Ελλάδα και Τουρκία, μια ημέρα αφότου απέδωσε στις εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών-μελών ευθύνες για πρόκληση σοβαρών προβλημάτων στις αποστολές του ΝΑΤΟ. Μετά τις συνομιλίες με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή τόνισε ότι «το ζητούμενο είναι η ασφάλεια των στρατιωτών στο Αφγανιστάν». Και ο ανταποκριτής της γερμανικής εφημερίδας Κάι Στριτμάτερ εξηγεί: "Για να επιτευχθεί αυτή θα πρέπει να συνεργαστούν ΝΑΤΟ και ΕΕ. Σε βιντεοϊστολόγιο ο γγ. του ΝΑΤΟ είχε προειδοποιήσει ότι οι διενέξεις μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας υπονομεύουν τη συνεργασία και δυσχεραίνουν τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ, τόσο για την προστασία των ευρωπαϊκών αστυνομικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, όσο και στην αντιμετώπιση της πειρατείας στο Κέρας της Αφρικής."

Από το 2004 η Άγκυρα μπλοκάρει την κοινή δράση ΝΑΤΟ και ΕΕ, όπως προβλέπεται στη σχετική συμφωνία του Βερολίνου του 2002. Το πρόβλημα είναι περίπλοκο επειδή πίσω από τη στάση της Τουρκίας βρίσκεται το άλυτο κυπριακό. Η εφημερίδα υπενθυμίζει το «όχι» των Ελληνοκυπρίων στο σχέδιο Ανάν, αλλά και την ένταξη της Μεγαλονήσου στην ΕΕ.

Στη συνέχεια ο δημοσιογράφος της Süddeutsche Zeitung προσθέτει ότι μια από τις πρώτες αποφάσεις της Κύπρου ως μέλους της ΕΕ ήταν να ασκήσει βέτο στη συμμετοχή της Τουρκίας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας, αθετώντας προηγούμενες υποσχέσεις. Για την Άγκυρα μια ακόμα υπόσχεση της ΕΕ έναντι της Τουρκίας που δεν τηρήθηκε καθ΄ υπόδειξη των Κυπρίων.

Ο δημοσιογράφος Κάι Στριτμάτερ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι: Ο Αντερς Ράσμουσεν θα δυσκολευθεί στην προσπάθεια μεσολάβησης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, διότι το κλειδί για τη λύση του προβλήματος βρίσκεται περισσότερο στην ΕΕ και την Κύπρο, παρά στη νατοϊκή συμμαχία.

FAZ: «Ο Ράσμουσεν πιέζει για συνεργασία»

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Ο γγ. του ΝΑΤΟ Ράσμουσεν στην ΆγκυραΗ Frankfurter Allgemeine Zeitung επισημαίνει με αφορμή τις επαφές Ράσμουσεν: "Κατά την άποψη του γγ του ΝΑΤΟ οι παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, για τις οποίες διαμαρτύρονται οι Έλληνες, καθώς και η διένεξη για τα θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο συνιστούν διμερή υπόθεση, η βελτίωση όμως των ελληνοτουρκικών σχέσεων αποτελεί για εκείνον προτεραιότητα από τη στιγμή που επηρεάζουν αρνητικά τη συνεργασία μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του εκπροσώπου τύπου του γγ., στην οποία σημειώνει ότι η ελληνοτουρκική διένεξη έχει στρεβλωτικές αρνητικές επιπτώσεις. Για το λόγο αυτό ο Αντερς Ράσμουσεν πιέζει Αθήνα και Άγκυρα να υιοθετήσουν μια πιο πραγματιστική στάση προς όφελος των αποστολών του ΝΑΤΟ.

Βοηθητικός ο ρόλος της Γερμανίας στο μεσανατολικό

Η Frankfurter Rundschau παρατηρεί σχετικά με τις χθεσινές συνομιλίες Μέρκελ-Νετανιάχου στο Βερολίνο, κατά τις οποίες η Γερμανίδα καγκελάριος ζήτησε από τον Ισραηλινό ομόλογό της το πάγωμα της εποικιστικής πολιτικής: "Είναι σε θέση η γερμανική κυβέρνηση να επηρεάσει το Ισραήλ στα μεγάλα πολιτικά ζητήματα; Το Βερολίνο απορρίπτει ορθά ένα τέτοιο διεμεσολαβητικό ρόλο, διότι αυτό θα υπερέβαινε τις γερμανικές δυνατότητες." Το ζητούμενο όμως είναι κατά την άποψη του σχολιαστή ο ρόλος των ΗΠΑ, η παρέμβαση της υπερδύναμης. Για το λόγο αυτό η συνάντηση Νετανιάχου-Μίτσελ θεωρήθηκε σημαντικότερη από τις συνομιλίες του Ισραηλινού πρωθυπουργού με την Γερμανίδα καγκελάριο. Και οι δύο συναντήσεις ολοκληρώθηκαν ωστόσο χωρίς απτά αποτελέσματα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα ο πρώην Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους είχε αφήσει το Μεσανατολικό στην τύχη του. Ο διάδοχός του στο Λευκό Οίκο Μπάρακ Ομπάμα πραγματοποιεί τώρα ένα νέο ξεκίνημα παίζοντας το χαρτί της υπερδύναμης. Οι επιτυχίες απαιτούν όμως χρόνο. Και εδώ η Αγκελα Μέρκελ είναι σε θέση να συμβάλει προσφέροντας βοήθεια στον Αμερικανό πρόεδρο.

Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου

Επιστήμη | 25.08.2009

Συνθετική βιολογία

Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:

Η συνθετική βιολογία είναι ένας νέος επιστημονικός κλάδος, που επιδιώκει να δημιοηργήσει τεχνητή ζωή. Οι προοπτικές είναι καλές, αλλά το ερώτημα παραμένει: μπορεί ο άνθρωπος να ανταγωνστεί το Θεό;

Bildunterschrift: Απεικόνιση αλυσσίδας υδρογονανθράκωνΤα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες ανακάλυψαν έναν καινούργιο κλάδο, αυτόν της συνθετικής βιολογίας. Σε αυτόν τον κλάδο συνεργάζονται βιολόγοι, χημικοί και μηχανικοί. Μέχρι τώρα οι επιστήμονες απομόνωναν τα έμβια όντα και προσπαθούσαν να το αποκωδικοποιήσουν μέχρι και το τελευταίο κύτταρο. Τώρα κινούνται αντίστροφα. Προσπαθούν να επανασυνδέσουν τα γονιδιακά κομμάτια επιτυγχάνοντας νέους οργανισμούς. Ορισμένοι ερευνητές ονειρεύονται ήδη ότι κάποτε θα δημιουργήσουν τη ζωή με τεχνητό τρόπο .

Συνθετικό DNA;

Bildunterschrift: Απεικόνιση DNAΗ συνθετική βιολογία λοιπόν είναι κάτι παραπάνω από τη συνηθισμένη βιοτεχνολογία. Δηλαδή οι επιστήμονες δεν μεταφέρουν μόνο τη γενετική προδιάθεση από έναν έμβιο οργανισμό σε έναν άλλο, αλλά τους ζωντανούς οργανισμούς μπορεί να τους «κατασκευάσουν» στην κυριολεξία με τη βοήθεια του υπολογιστή. Από μικρά τμήματα με κυτταρική δομή δημιουργούνται πολύπλοκες βιολογικές κατασκευές. Τα πιο σημαντικά στοιχεία αυτών των κατασκευών είναι τα γονίδια με πληροφορίες χαρακτηριστικών που αποκτά ο οργανισμός, δηλαδή το DNA. Ο μηχανικός Σβεν Πανκε, από το ελβετικό Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης μας περιγράφει την πολύπλοκη διαδικασία.

«Εξετάζουμε πώς για παράδειγμα μπορούμε να κατασκευάσουμε συνθετικό DΝΑ» μας είπε. «Από ποια στοιχεία θα το παράγουμε και πώς θα το εγχύσουμε στο κύτταρο. Η πρόκληση είναι διπλή: ποσοτική, πώς μπορούμε να παρασκευάσουμε μεγάλη ποσότητα γονιδίων, και ποιοτική, ποιες πληροφορίες θα «γράψουμε» στο DNA. Έχουμε καλή γνώση του DNA για να μπορούμε να ξαναγράψουμε τον κώδικά τους; Όλα αυτά είναι ερωτήματα, που μόνο μέσω της συνθετικής βιολογίας μπορούν να απαντηθούν.

«Συνθετικά χρωμοσώματα»

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Καθοδόν προς τη τεχνητή ζωή;Με το συνθετικό DNA μπορεί κάποτε να παρασκευαστούν νέα εμβόλια και φάρμακα ή να μετατρέψει κανείς τα βιολογικά απορρίμματα σε ενέργεια. Στο απώτερο μέλλον θα μπορούσαν μάλιστα οι επιστήμονες μέσω της συνθετικής βιολογίας να δημιουργήσουν εντελώς νέους ζώντες οργανισμούς. Αυτός είναι διακηρυγμένος στόχος του Κρεγκ Βέντερ από τις ΗΠΑ. Είναι επιχειρηματίας βιοτεχνολογίας και ένας πρωτοπόρος στον τομέα των γενωμάτων. Επιδιώκει και ελπίζει πολλά μέσω της συνθετικής βιολογίας.

«Αν μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα συνθετικό χρωμόσωμα και μέσα σε αυτό δώσουμε διαφορετικά στοιχεία κληρονομικότητας από ότι υπάρχουν στη φύση, τότε αυτό θα ισοδυναμούσε με έναν εντελώς τεχνητό ζώντα οργανισμό», μας λέει.

Ο Κρεγκ Βέντερ έχει κάνει όνομα με τη δημιουργία συνθετικών μικροοργανισμών όπως το μυκοβακτηρίδιο του εργαστηρίου ή το μυκοβακτηρίδιο γενιτάλιουμ. Αυτά τα γονίδια έχουν παραχθεί στο εργαστήριο από την ομάδα του Βέντερ. Τώρα με την ίδια μέθοδο θέλει να παρασκευάσει πιο απλούς οργανισμούς. Κίνδυνος δεν υπάρχει, λέει, γιατί οι οργανισμοί ζουν αποκλειστικά μέσα στο εργαστήριο.

«Εξ ορισμού η ζωή δεν είναι τεχνητή»

Bildunterschrift: Θα γίνουν οι άνθρωποι Θεοί;Οι επιστήμονες ερίζουν αν πρόκειται όντως για τεχνητούς οργανισμούς. Ο Μάρτινς ντος Σάντος, ο πορτογαλικής καταγωγής επιστήμονας από το Κέντρο Helμholtz για έρευνα σε θέματα λοιμώξεων στο Μπράουνσβιγκ απορρίπτει αυτή την ονομασία. «Τεχνητή ζωή, στην ουσία δεν υπάρχει, διότι η ζωή εξ ορισμού δεν μπορεί να είναι τεχνητή. Τα βακτηρίδια υπάρχουν και χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν αυτό που είναι. Αυτό που κάνει κανείς με αυτή τη συνθετική βιολογική επεξεργασία είναι να επιταχύνει την εξέλιξη προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά τεχνητή ζωή δεν είναι.

Η συζήτηση όμως έχει κι άλλες πτυχές: τι θα γίνει για παράδειγμα αν πέσουν σε χέρια τρομοκρατών οι εντελώς νέοι οργανισμοί; Μπορούν να οδηγήσουν σε οικολογική καταστροφή; Επιτρέπεται σε τελική ανάλυση ο άνθρωπος να γίνει δημιουργός;

Michael Lange/Ειρήνη Αναστασοπούλου

Υπεύθυνος σύνταξης Σταμάτης Ασημένιος

antigrafikon from dw.-------kefalonia-kai-kosmos

Το τελευταίο ταξίδι του Έντουαρντ Κένεντι
28-08-2009

Το ταξίδι του Αμερικανού Γερουσιαστή Έντουαρντ Κένεντι προς την τελευταία του κατοικία άρχισε την Πέμπτη στην Μασαχουσέτη.

Ο Δημοκρατικός Γερουσιαστής πέθανε την Τρίτη σε ηλικία 77 χρονών μετά από πολύμηνη μάχη με καρκίνο εγκεφάλου.

Μέλη της οικογένειας Κένεντι έκαναν ένα ιδιωτικό μνημόσυνο στο σπίτι του, στο Χαϊάνις Πορτ της Μασαχουσέτης. Λίγο αργότερα στενοί συγγενείς του και το καλυμμένο με την αστερόεσσα φέρετρο του Κένεντι ξεκίνησαν για την Βοστώνη όπου η σορός του εκλιπόντος εκτίθεται σε λαϊκή θέα στο συγκρότημα όπου βρίσκεται η προεδρική βιβλιοθήκη και το μουσείο του αδελφού του, αείμνηστου προέδρου Τζων Κένεντι.

Χιλιάδες άτομα είχαν συγκεντρωθεί στις δύο πλευρές του δρόμου που ακολούθησε η αυτοκινητοπομπή καθοδόν προς την βιβλιοθήκη Τζων Κένεντι. Χιλιάδες άλλα άτομα αναμένεται τώρα ότι θα επισκεφθούν την βιβλιοθήκη αυτή προκειμένου να περάσουν μπροστά από το κλειστό φέρετρό του για έναν τελευταίο χαιρετισμό κατά τις επόμενες δύο ημέρες. Στον ίδιο χώρο θα τελεστεί επίσης ένα ακόμη μνημόσυνο στο οποίο θα συμμετάσχουν μόνον στενοί συγγενείς του εκλιπόντος.

Το Σάββατο η σορός του Έντουαρντ Κένεντι θα μεταφερθεί στον Καθολικό Καθεδρικό ναό της Βοστώνης, που είναι ευρύτερα γνωστός ως Βασιλική της Παναγίας Αιωνίας Χάριτος, όπου και θα γίνει η κηδεία του. Είναι η ίδια εκκλησία στην οποία ο ίδιος πήγαινε κάθε μέρα κατά την διάρκεια του επιτυχημένου αγώνα της κόρης του Κάρεν ενάντια στον καρκίνο των πνευμόνων, από τον οποίον έπασχε το 2003.

Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος χαρακτήρισε τον εκλιπόντα ως έναν από τους σπουδαιότερους γερουσιαστές της σύγχρονης ιστορίας, θα μιλήσει στην κηδεία του Έντουαρντ Κένεντι.

Το Σάββατο το βράδυ η σορός του Κένεντι θα μεταφερθεί στο Εθνικό Κοιμητήριο του Άρλινγκτον, κοντά στην Ουάσιγκτον, ότου θα ταφεί κοντά στα μνήματα των δολοφονημένων αδελφών του, Προέδρου Τζων Κένεντι και Γερουσιαστή Ρόμπερτ Κένεντι. VOA

Tens of Thousands Pay Final Respects to Kennedy
By VOA News 28 August 2009

Well-wishers overcome with emotion file past Sen. Edward Kennedy's coffin at John F. Kennedy Pres. Library and Museum, Boston, 28 Aug, 2009

Americans have lined up by the thousands to say one last goodbye to the late U.S. Senator Edward Kennedy, the influential lawmaker and last member of a generation of Kennedy political leaders.

For a second day, members of Kennedy's family greeted those who gathered in Boston, Massachusetts, at the library and museum named for the late senator's brother, slain President John F. Kennedy.

The senator's staff estimated that 25,000 people filed past the flag-draped coffin Thursday, and the line of mourners again extended around the building on Friday.

The longtime Democratic senator died Tuesday at the age of 77, after a year-long battle with brain cancer.

A private memorial service is scheduled to take place after public viewing of the closed casket wraps up later in the day.

U.S. Vice President Joe Biden, a long-time Democratic colleague in the Senate, as well as former U.S. presidential candidate Republican Senator John McCain, are among those expected to speak.

President Barack Obama will deliver a eulogy Saturday at a funeral Mass in Boston before the senator's burial at Arlington National Cemetery near Washington.

Although Kennedy, a liberal stalwart, earned the nickname "Lion of the Senate," lawmakers who served with him, and all living former U.S. presidents, have praised the late senator for his ability to reach across party lines to pass health care, civil rights and education legislation.

Three former presidents, Jimmy Carter, Bill Clinton and George W. Bush, are expected to attend the funeral.

British Prime Minister Gordon Brown will not be attending the funeral, but wrote in Friday's Boston Globe that Kennedy is being mourned as a "great internationalist" who inspired social progress in every country.

Tributes also have come from other world leaders, highlighting Kennedy's dedication to human rights and his work to end apartheid in South Africa.

On Thursday, thousands of people lined streets to catch a glimpse of the motorcade that brought the coffin of Senator Kennedy to the museum from his home in Hyannis Port on Cape Cod.

Some information for this report was provided by AP.

E-mail Print