Απόψεις για την κρίση στην Ουκρανία
σε αμερικανικά και βρετανικά έντυπα
Η κρίση στην Ουκρανία συνεχίζεται και καθημερινά δημοσιεύονται άρθρα στο διεθνή τύπο που αναφέρονται στα αίτια και τις πιθανές εκβάσεις της κατάστασης. Σήμερα θα ασχοληθούμε με μερικά άρθρα σε αμερικανικά και ευρωπαϊκά έντυπα.
Η υπόθεση της Κριμαίας μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνη για τον Πρόεδρο Πούτιν, αναφέρεται στο άρθρο του περιδικού Νιού Γιόρκερ. Αυτή τη στιγμή ο Πούτιν διατηρεί το συνηθισμένο του περιφρονητικό στυλ. «Η αντιπολίτευση στη χώρα του αγωνιά, φοβούμενη μια ολοκληρωτική καταστολή, ενώ η Δύση, η οποία φοβάται τη συνεργασία του με τη Συρία και το Ιράν, διστάζει να ασκήσει έντονες πιέσεις».
Όμως, ο Ρέμνικ πιστεύει ότι η περιπέτεια του Πούτιν στην Κριμαία θα αποβεί μοιραία. Το περασμένο μήνα, αναφέρει, σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης που διενέργησε το Κρεμλίνο έδειξε ότι το 73% των Ρώσων αντιτίθενται σε πολιτικές αντιπαραθέσεις με το Κίεβο.
Ο Ρέμνικ χαρακτηρίζει την θέση του Πούτιν επισφαλή γιατί διακινδυνεύει «να απομονώσει τον εαυτό του όχι μόνο από τη Δύση και την Ουκρανία, αλλά και τη διεθνή οικονομία, στην οποία θέλει να συμμετέχει, αλλά ακόμα και από την ίδια τη Ρωσία». Ο Πούτιν φιλοδοξεί να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 2024 και θέλει να μείνει στην ιστορία ως ο μεγαλύτερος πατέρας του έθνους μετά το Μέγα Πέτρο, αναφέρει ο αρθρογράφος.
«Θα ακούσει η Αμερική την κλήση αφύπνισης της Ουκρανίας;», της Γκοντολιζα Ραίς, πρώην Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Washington Post
Η πρώην Υπουργός Εξωτερικών, επί προεδρίας Τζωρτζ Μπους του νεοτέρου, επισημαίνει ότι «πρέπει να δείξουμε στη Ρωσία ότι περαιτέρω κινήσεις δεν θα γίνουν ανεκτές και ότι η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας είναι ιερή. Η διπλωματική απομόνωση, το πάγωμα περιουσιακών στοιχείων και η απαγόρευση μετακίνησης αποτελούν κατάλληλα μέτρα κατά των ολιγαρχών».
Μακροπρόθεσμα όμως, αναφέρει η κ. Ράις, πρέπει να απαντηθεί η δήλωση Πούτιν για τον μέλλον της Ευρώπης μετά το Ψυχρό Πόλεμο. «Είπε ότι η Ουκρανία δεν θα είναι ποτέ ελεύθερη να πάρει τις δικές της αποφάσεις. Αυτό το μήνυμα φτάνει μέχρι τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της Βαλτικής και η Ρωσία έχει ειδικά συμφέρονται στις περιοχές αυτές τα οποία και θα επιδιώξει πάση θυσία».
Η κ. Ράις καταλήγει ότι «για τον Πούτιν ο Ψυχρός Πόλεμος έληξε τραγικά» και τόνισε ότι θα γυρίσει πίσω το ρολόι όσο τον παίρνει απειλώντας «με τη χρήση στρατιωτική βίας, ασκώντας οικονομικές πιέσεις και ότι άλλα περιθώρια του αφήσει η απραξία της Δύσης».
«Πατώντας ξανά το κουμπί επαναφοράς στη Ρωσία», Τζόνας Γκόλμπεργκ, αρχισυντάκτης του National Review, που δημοσιεύεται από την εφημερίδα Houston Chronicle
Ο Γκόλμπεργκ ξεκινά το άρθρο γνώμης κάνοντας μια αναφορά σε έναν πρώην προϊστάμενό του ο οποίος έλεγε ότι οι Αμερικανοί και οι Σοβιετικοί είναι ηθικά «ισοδύναμοι». Εξηγούσε ότι αν ένας έσπρωχνε μια ηλικιωμένη κυρία στις ρόδες ενός λεωφορείου, ο άλλος θα την τράβαγε μακριά από το λεωφορείο, αλλά και οι δύο όμως καταλήγουν να σπρώχνουν κόσμο.
Βέβαια, συμπληρώνει ο αρθρογράφος, η Αμερική σίγουρα έκανε λάθη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά υπήρχε η λάθος πλευρά και η σωστή πλευρά και εμείς (οι Αμερικανοί) ήμασταν στη σωστή πλευρά.
Ο Πρόεδρος Πούτιν, ήταν πρώην πράκτορας της KGB, και είχε χαρακτηρίσει την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης «τη μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή» του εικοστού αιώνα. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να αποτελεί ένδειξη για τον Λευκό Οίκο ότι τα πράγματα δεν θα αλλάξουν και η προσπάθεια αποκατάστασης των σχέσεων δεν θα λειτουργήσει.
«Οι Ηγέτες της Δύσης δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ένα επικείμενο πόλεμο», Ρόμπερτ Φισκ, ανταποκριτής στη Μέση Ανατολή, Indepedent
Ο ανταποκριτής της βρετανική εφημερίδας Ιντιπέντεντ επικεντρώνεται στις σχέσεις της Ρωσίας με τη Συρία.
Ο Πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Άσσαντ έστειλε τηλεγράφημα στον Πούτιν εκφράζοντας τη στήριξη της χώρας του στις προσπάθειες του Ρώσου Προέδρου «για την αποκατάσταση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην Ουκρανία εν όψει προσπάθειας διενέργειας πραξικοπήματος κατά της νομιμότητας και της δημοκρατίας από εξτρεμιστές τρομοκράτες». « Η Συρία», τονίζει ο Άσσαντ, «παραμένει προσηλωμένη στη λογική του Πρόεδρου Πούτιν, ο οποίος προσπαθεί να δημιουργήσει ένα διεθνές σύστημα για την επικράτησης σταθερότητας».
Απ’ την πλευρά του ο Πρόεδρος Ομπάμα επιμένει να τιμωρηθούν Ρώσοι και Ουκρανοί που στήριξαν την εισβολή της Μόσχας στην Κριμαία. Ο Φισκ θεωρεί ότι η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Πρόεδρος Ομπάμα προς την Ρωσία είναι ήπια, γιατί « δεν μπορούμε να έχουμε ένα «επικείμενο πόλεμο» κάτι τέτοιο θα απειλούσε το διαδίκτυο, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και τη «παγκοσμιοποίηση», γράφει με ειρωνεία. Θα προσπαθήσουν, καταλήγει, να βρουν κάποια πρόχειρη πολιτική λύση και θα αφήσουν τη Ρωσία να «καταπιεί» ένα μέρος της Ουκρανίας, και θα χαρακτηρίσουν τη χώρα ως «ομοσπονδιακή δημοκρατία». Είναι κρίμα βέβαια για τους Τάταρους, λέει ο Φισκ ολοκληρώνοντας το άρθρο του, αλλά αυτή είναι η «ειρήνη» στην εποχή μας. VOA
«Το πρόβλημα του Πούτιν», του Ντέιβιντ Ρέμνικ, The New Yorker
Όμως, ο Ρέμνικ πιστεύει ότι η περιπέτεια του Πούτιν στην Κριμαία θα αποβεί μοιραία. Το περασμένο μήνα, αναφέρει, σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης που διενέργησε το Κρεμλίνο έδειξε ότι το 73% των Ρώσων αντιτίθενται σε πολιτικές αντιπαραθέσεις με το Κίεβο.
Ο Ρέμνικ χαρακτηρίζει την θέση του Πούτιν επισφαλή γιατί διακινδυνεύει «να απομονώσει τον εαυτό του όχι μόνο από τη Δύση και την Ουκρανία, αλλά και τη διεθνή οικονομία, στην οποία θέλει να συμμετέχει, αλλά ακόμα και από την ίδια τη Ρωσία». Ο Πούτιν φιλοδοξεί να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 2024 και θέλει να μείνει στην ιστορία ως ο μεγαλύτερος πατέρας του έθνους μετά το Μέγα Πέτρο, αναφέρει ο αρθρογράφος.
«Θα ακούσει η Αμερική την κλήση αφύπνισης της Ουκρανίας;», της Γκοντολιζα Ραίς, πρώην Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Washington Post
Η πρώην Υπουργός Εξωτερικών, επί προεδρίας Τζωρτζ Μπους του νεοτέρου, επισημαίνει ότι «πρέπει να δείξουμε στη Ρωσία ότι περαιτέρω κινήσεις δεν θα γίνουν ανεκτές και ότι η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας είναι ιερή. Η διπλωματική απομόνωση, το πάγωμα περιουσιακών στοιχείων και η απαγόρευση μετακίνησης αποτελούν κατάλληλα μέτρα κατά των ολιγαρχών».
Μακροπρόθεσμα όμως, αναφέρει η κ. Ράις, πρέπει να απαντηθεί η δήλωση Πούτιν για τον μέλλον της Ευρώπης μετά το Ψυχρό Πόλεμο. «Είπε ότι η Ουκρανία δεν θα είναι ποτέ ελεύθερη να πάρει τις δικές της αποφάσεις. Αυτό το μήνυμα φτάνει μέχρι τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της Βαλτικής και η Ρωσία έχει ειδικά συμφέρονται στις περιοχές αυτές τα οποία και θα επιδιώξει πάση θυσία».
Η κ. Ράις καταλήγει ότι «για τον Πούτιν ο Ψυχρός Πόλεμος έληξε τραγικά» και τόνισε ότι θα γυρίσει πίσω το ρολόι όσο τον παίρνει απειλώντας «με τη χρήση στρατιωτική βίας, ασκώντας οικονομικές πιέσεις και ότι άλλα περιθώρια του αφήσει η απραξία της Δύσης».
«Πατώντας ξανά το κουμπί επαναφοράς στη Ρωσία», Τζόνας Γκόλμπεργκ, αρχισυντάκτης του National Review, που δημοσιεύεται από την εφημερίδα Houston Chronicle
Ο Γκόλμπεργκ ξεκινά το άρθρο γνώμης κάνοντας μια αναφορά σε έναν πρώην προϊστάμενό του ο οποίος έλεγε ότι οι Αμερικανοί και οι Σοβιετικοί είναι ηθικά «ισοδύναμοι». Εξηγούσε ότι αν ένας έσπρωχνε μια ηλικιωμένη κυρία στις ρόδες ενός λεωφορείου, ο άλλος θα την τράβαγε μακριά από το λεωφορείο, αλλά και οι δύο όμως καταλήγουν να σπρώχνουν κόσμο.
Βέβαια, συμπληρώνει ο αρθρογράφος, η Αμερική σίγουρα έκανε λάθη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά υπήρχε η λάθος πλευρά και η σωστή πλευρά και εμείς (οι Αμερικανοί) ήμασταν στη σωστή πλευρά.
Ο Πρόεδρος Πούτιν, ήταν πρώην πράκτορας της KGB, και είχε χαρακτηρίσει την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης «τη μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή» του εικοστού αιώνα. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να αποτελεί ένδειξη για τον Λευκό Οίκο ότι τα πράγματα δεν θα αλλάξουν και η προσπάθεια αποκατάστασης των σχέσεων δεν θα λειτουργήσει.
«Οι Ηγέτες της Δύσης δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ένα επικείμενο πόλεμο», Ρόμπερτ Φισκ, ανταποκριτής στη Μέση Ανατολή, Indepedent
Ο ανταποκριτής της βρετανική εφημερίδας Ιντιπέντεντ επικεντρώνεται στις σχέσεις της Ρωσίας με τη Συρία.
Ο Πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Άσσαντ έστειλε τηλεγράφημα στον Πούτιν εκφράζοντας τη στήριξη της χώρας του στις προσπάθειες του Ρώσου Προέδρου «για την αποκατάσταση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην Ουκρανία εν όψει προσπάθειας διενέργειας πραξικοπήματος κατά της νομιμότητας και της δημοκρατίας από εξτρεμιστές τρομοκράτες». « Η Συρία», τονίζει ο Άσσαντ, «παραμένει προσηλωμένη στη λογική του Πρόεδρου Πούτιν, ο οποίος προσπαθεί να δημιουργήσει ένα διεθνές σύστημα για την επικράτησης σταθερότητας».
Απ’ την πλευρά του ο Πρόεδρος Ομπάμα επιμένει να τιμωρηθούν Ρώσοι και Ουκρανοί που στήριξαν την εισβολή της Μόσχας στην Κριμαία. Ο Φισκ θεωρεί ότι η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Πρόεδρος Ομπάμα προς την Ρωσία είναι ήπια, γιατί « δεν μπορούμε να έχουμε ένα «επικείμενο πόλεμο» κάτι τέτοιο θα απειλούσε το διαδίκτυο, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και τη «παγκοσμιοποίηση», γράφει με ειρωνεία. Θα προσπαθήσουν, καταλήγει, να βρουν κάποια πρόχειρη πολιτική λύση και θα αφήσουν τη Ρωσία να «καταπιεί» ένα μέρος της Ουκρανίας, και θα χαρακτηρίσουν τη χώρα ως «ομοσπονδιακή δημοκρατία». Είναι κρίμα βέβαια για τους Τάταρους, λέει ο Φισκ ολοκληρώνοντας το άρθρο του, αλλά αυτή είναι η «ειρήνη» στην εποχή μας. VOA
No comments:
Post a Comment