Monday, December 31, 2012

Aλαφροσημειόματα 31.12.2012.Η τηλεόραση  προβάλει από αέρος   τη γη μας ,τους τόπους τις  ακρογιαλιές ,νησια  χώρες πολιτείες κλπ σε φαντασμαγορία που  νοιώθεις ταξιδευτής  χωρίς εισητήριο. Η εκπομπή είναι τόσο τέλεια,κατατοπιστική στην  ομιλία με τους φακούς της σε 200 μέτρα  κοντά στα αντικείμενα και τα τοπία που δείχνει, ώστε  να απορροφά την προσοχή του θεατή διασκεδάζοντας τον. Είναι η φύση παρούσα  παντού, στην έρημο στην θάλασσα στα ποτάμια στο ζωικό και φυτικό βασίλειο,στην ανθρώπινη δραστηριότητα σε όλους τους τομείς της ζωής ,ακόμη και στη γνωριμία με το διάστημα τις τέχνες,  καθε τι που είναι άγνωστο να καθίσταται γνωστικό  και οικείο,ντυμένα ολα με μουσική υπόκρουση και ζωντανά παρουσιαζόμενα  δεν σε αφίνουν να χαθείς σε αλλότριες σκέψεις.Ετούτη τη στιγμή δυο ζευγάρια  τρέχουν το ποτάμι, ναι αυτό που κάποιος πιλότος προσθαλάσωσε το ΜΠΟΙΝΓΚ σώζοντας την ζωή των επιβατών του.- Ο χρόνος 2013 πέρασε απο  Νεα Ζηλανδία,Ιαπωνία και χώρες της Ασίας ,προχωρώντας στην Ευρώπη ολο και  κοντεύει για να μας καλωσορίσει.Εκείνο που θα επιθυμούσα είναι νάχει για  συντροφιά την γαλήνη της φύσης την υγεία του κόσμου ,ναναι  λίγο πλούσιος σε αγαθά για να μη υποφέρουν οι άνθρωποι  απο την έλλειψη των,  και σύνεση  στους νόας κυβερνώντων και αρχομένων, ώστε με το πέρασμά του να υπερηφανεύεται πως άφισε μια γή ζώσα και πιο σφριγυλή σε ιδέες ,ανθρωπιά και μέλλον. ΚΑΛΗ  ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.  λορνιον

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 80 ΧΡΟΝΙΑ

Αποχαιρετά το χαρτί το Newsweek

Από αύριο θα σταματήσει να εκδίδεται, ύστερα από περίπου 80 χρόνια, το περιοδικό Newsweek, το οποίο στο αυριανό τελευταίο του τεύχος με ημερομηνία 31 Δεκεμβρίου θα φιλοξενεί στο εξώφυλλό του μία ολοσέλιδη μαυρόασπρη φωτογραφία από τα παλαιά, κεντρικά γραφεία του περιοδικού στο Μανχάταν υπό τον τίτλο "Τελευταίο Τεύχος".

Το έγκριτο περιοδικό ανακοίνωσε την απόφασή του να αναστείλει την έκδοσή του στις 18 Οκτωβρίου ύστερα από πληροφορίες ότι η εταιρεία χάνει εκατομμύρια δολάρια ετησίως.

Κάποτε υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα σε κυκλοφορία περιοδικά στις ΗΠΑ και παρείχε εβδομαδιαία ειδησεογραφική ανάλυση σε γενιές αμερικανών. Ωστόσο, από το 2005 η κυκλοφορία του μειώθηκε σχεδόν κατά το ήμισυ, στο 1,5 εκατομμύριο τεύχη, και οι διαφημίσεις μειώθηκαν κατά 80%.

Το περιοδικό πλέον θα κυκλοφορεί παγκοσμίως σε ψηφιακή μορφή με τον τίτλο Newsweek Global.

Το Newsweek Global θα έχει κόστος συνδρομής περίπου 25 δολάρια ετησίως ή πέντε δολάρια για κάθε αντίτυπο.

Θα διατίθεται σε ηλεκτρονική μορφή τόσο για ταμπλέτες όσο και στο διαδίκτυο, ενώ μέρος του περιεχομένου του θα είναι διαθέσιμο και στην ιστοσελίδα The Daily Beast.

Η διευθύντρια του περιοδικού, Τίνα Μπράουν, είναι και διευθύντρια της Daily Beast, που ανήκει στην εταιρεία IAC/Interactive Corporation.

Επί του παρόντος η κοινή επιχείρηση προσελκύει 19 εκατομμύρια διαδικτυακούς επισκέπτες κάθε μήνα, αλλά η εταιρεία εκτιμά ότι ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί καθώς οι καταναλωτές συνεχίζουν να στρέφονται στις ψηφιακές συσκευές.

"Αλλάζουμε το Newsweek, δεν το αποχαιρετούμε", έγραψε η Μπράουν.

"Παραμένουμε αφοσιωμένοι στο Newsweek και στη δημοσιογραφία που εκπροσωπεί. Η απόφαση αυτή δεν αφορά την ποιότητα του προϊόντος ή τη δημοσιογραφία, η οποία είναι περισσότερο ισχυρή από ποτέ...", πρόσθεσε η ίδια.                  ΕΘΝΟΣ

ΠΩΣ ΘΑ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΝ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Πρωτοχρονιά με φόντο την Ακρόπολη

Με φόντο την Ακρόπολη, στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου, η Αθήνα θα γιορτάσει φέτος τον ερχομό του νέου έτους ενώ η Θεσσαλονίκη θα υποδεχθεί το 2013 στην πλατεία Αριστοτέλους όπου βρίσκεται και το χριστουγεννιάτικο χωριό της πόλης.

Με φόντο την Ακρόπολη, στον πεζόδρμομο της Αποστόλου Παύλου θα υποδεχθούν οι Αθηναίοι το νέο χρόνο

Ο Δήμος Αθηναίων επέλεξε για πρώτη φορά να γιορτάσει την αλλαγή του χρόνου στο Θησείο, «εγκαταλείποντας» τις πλατείες Συντάγματος και Κοτζιά, στις οποίες γίνονταν τα προηγούμενα χρόνια οι πρωτοχρονιάτικες εκδηλώσεις, υποσχόμενος μια διαφορετική γιορτή.

Με την αλλαγή του χρόνου, ο δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης, θα απευθύνει μήνυμα στους δημότες, ενώ αμέσως μετά θα ξεκινήσει η συναυλία με τα Μουσικά Σύνολα του δήμου και τους «Μπλε» σε μία μουσική παράσταση που προαναγγέλλεται ως έκπληξη. Στη συναυλία συμμετέχει επίσης κι ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος.

Ακόμα ζογκλέρ, ισορροπιστές, ξυλοπόδαροι και μίμοι της ομάδας Circus Dayz θα βρίσκονται εκεί για να δώσουν μια άλλη νότα στη βραδιά της Πρωτοχρονιάς.

Με αγωνία περιμένουν τα παιδιά την άφιξη του Αϊ-Βασίλη

Η Θεσσαλονίκη υποδέχεται τον νέο χρόνο με τον Αϊ-Βασίλη που έχει ήδη ανοίξει το σπίτι του στην Πλατεία Αριστοτέλους. Η γιορτινή ατμόσφαιρα παραμένει στην πλατεία και μέχρι αργά το βράδυ θα είναι ανοιχτά η χιονόμπαλα, το παγοδρόμιο, το καρουσέλ, η ρόδα, το τρενάκι, μουσικά δρώμενα, δημιουργικά εργαστήρια, παιχνίδια, ξυλοπόδαροι, ζογκλέρ και πολλές γιορτινές εκπλήξεις. Μικροί και μεγάλοι θα διασκεδάσουν με την ψυχή τους, ενώ μπάντες και μεμονωμένοι μουσικοί θα βρίσκονται σε διάφορα σημεία της Πλατείας Αριστοτέλους με μελωδίες γιορτινές από όλο τον κόσμο, ενισχύοντας τη γιορτινή ατμόσφαιρα.

Εορταστικές εκδηλώσεις για τον ερχομό του νέου χρόνου θα πραγματοποιηθούν σε όλα τα αστικά κέντρα της περιφέρειας.

Σε Λάρισα, Ιωάννινα
Στη Λάρισα ο Αϊ-Βασίλης θα φτάσει στην Πλατεία Ταχυδρομείου στις 11 το πρωί της Δευτέρας και θα μοιράσει στα παιδιά ζαχαρωτά και καραμέλες. Παράλληλα, θα λειτουργούν εργαστήριο σοκολάτας, ζωγραφικής και κατασκευής χριστουγεννιάτικων καρτών.

Οι χιονοπτώσεις έδωσαν χαρά σε μικρούς και μεγάλους που επισκέφθηκαν τα χιονοδρομικά κέντρα της χώρας

Στα Γιάννενα, η Φιλαρμονική Ορχήστρα του δήμου θα παίζει κάλαντα και εορταστικές μελωδίες την παραμονή της Πρωτοχρονιάς από τις 11 το πρωί στους δρόμους της πόλης. Η υποδοχή του νέου χρόνου θα γίνει το βράδυ στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων με βεγγαλικά και συναυλία από μουσικά συγκροτήματα της πόλης.

H βάρκα του... Αϊ-Βασίλη

Με πλοιάριο περιμένουν μικροί και μεγάλοι στην Ανατολική Κρήτη τον Αϊ-Βασίλη, ενώ η έλευση του νέου χρόνου θα γιορταστεί σε ολόκληρη τη Μεγαλόνησο με πεντοζάλη, μαντινάδες και βεγγαλικά. Δήμοι και πολιτιστικοί φορείς οργανώνουν ποικίλες εκδηλώσεις με βάση την τοπική παράδοση και τα έθιμα. Στο Ηράκλειο, τα Χανιά και το Ρέθυμνο η αλλαγή του έτους θα γιορταστεί στις κεντρικές πλατείες, με τους δημάρχους να δίνουν το σύνθημα. Στον Αγιο Νικόλαο και τη Σητεία οργανώνονται εκδηλώσεις, όπου η υποδοχή του νέου χρόνου θα γίνει με πλοιάριο και φαναράκια.

Οι προβλέψεις της ΕΜΥ
Πρωτοχρονιά χωρίς έντονα καιρικά φαινόμενα

Χωρίς τα έντονα καιρικά φαινόμενα των προηγούμενων ημερών θα μπει ο νέος χρόνος, αφού σύμφωνα με τις προβλέψεις των μετεωρολόγων, οι βροχές θα περιοριστούν σε λίγες περιοχές της νησιωτικής Ελλάδας. Τα πρώτα στοιχεία της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας δείχνουν επίσης ότι και η επιστροφή των εκδρομέων θα γίνει χωρίς εμπόδια.

Για σήμερα, τελευταία ημέρα του έτους, οι μετεωρολόγοι προβλέπουν πρωινές βροχοπτώσεις στην ηπειρωτική Ελλάδα, από τη Θεσσαλία και νοτιότερα, στις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα.

Χιονοπτώσεις
Χιόνια αναμένεται να πέσουν στα ορεινά της κεντρικής Ελλάδας και στη βορειοανατολική Πελοπόννησο. Από το απόγευμα, πάντως, οι βροχές θα περιοριστούν μόνο στα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη. Οι άνεμοι θα είναι βόρειοι με ένταση που θα φτάνει ακόμα και τα 7 μποφόρ, αλλά θα εξασθενήσουν από το απόγευμα, ενώ οι μέγιστες θερμοκρασίες στις περισσότερες περιοχές θα βρίσκονται στα επίπεδα των 12-16 βαθμών.

Ανήμερα την Πρωτοχρονιά ο καιρός θα είναι βελτιωμένος σε ολόκληρη τη χώρα. Σποραδικές βροχές αναμένεται να πέσουν μόνο στις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα και την Κρήτη. Οσοι κινηθούν νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ στους ορεινούς δρόμους της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας, θα πρέπει, πάντως, να είναι πολύ προσεκτικοί, γιατί αναμένεται ισχυρός παγετός.

Συννεφιά
Τις επόμενες ημέρες, μέχρι και το Σάββατο, ο καιρός δεν θα παρουσιάσει διακυμάνσεις. Κύριο χαρακτηριστικό θα είναι η συννεφιά στην ηπειρωτική Ελλάδα και το ψιλόβροχο στις Κυκλάδες, την Κρήτη, τα Δωδεκάνησα και τα νησιά του Ιονίου. Η ένταση των ανέμων δεν θα ξεπεράσει τα 4 μποφόρ και μόνο το Σάββατο θα υπάρξει ενίσχυση των βοριάδων στα επίπεδα των 6-7 μποφόρ. Η θερμοκρασία θα παραμείνει αμετάβλητη μέχρι το Σάββατο, όταν αναμένεται μικρή πτώση.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΡΙΜΑΛΗ - ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ          από το ΕΘΝΟΣ

UNITED STATES

2012 defined by legislative gridlock in the US

For the US, 2012 was dominated politically by November's presidential election and disputes over how to dig the country out of its financial hole. Despite much stagnation, the year brought shifts on foreign policy.

It was not a good year for many Washington insiders. The presidential campaign and the hard lines drawn between Democrats and Republicans led to a legislative standstill.

Thomas Mann, a political analyst at the Washington-based Brookings Institute, has been observing political events in the capitol for decades and views the most recent Congressional make-up as a disaster.

"The indicators are that this was perhaps one of the least productive Congresses in history," Mann told Deutsche Welle in an interview. Assessments of that Congress cannot yet be complete, thought, given the ongoing negotiations over the fiscal cliff - the automatic budget cuts and tax hikes that are to go into effect in 2013 should Republicans in Congress and Democratic President Barack Obama not alter the legislative course.

The tug-of-war over the "fiscal cliff" reflects the political battle lines in the country: Democrats and Republicans agree that the massive national debt and government spending must be cut, but they cannot agree on how. Republicans want to fend off tax hikes, while Democrats want to limit budget cuts.

Economic climate helps Obama

Compromise eluded US leaders in 2012

The last year's most central event - the presidential election in November, 2012 - has changed nothing in this political standoff. Obama was re-elected, but he still faces a House of Representatives dominated by Republicans. The president knows there is a great deal to do, including "reducing our deficit, reforming our tax code, fixing our immigration system, freeing ourselves from foreign oil," as Obama said in his victory speech.

But the economy stands above all of that and it, said Thomas Mann, was decisive for Obama's re-election. "We now had a revised report on third-quarter GDP growth, and it turns out to be 3.1 percent," he said. Unemployment has dropped - following the slump in 2009; the situation has slowly but steadily improved.

The verbal slips of Obama's contender Mitt Romney, and hints of opposition toward the former governor of Massachusetts from within his own party, helped to strengthen Obama's standing. Hurricane Sandy, which ravaged huge stretches of the northeastern coast and caused billions and billions of dollars in damage, enabled the President - just before the election - to perform in the role as "father of the country," who looks after his people and ignores political wrangling.

Gun control back on the agenda

Another perennial discussion in US politics returned in 2012: gun control laws. The Newtown massacre, in which a perpetrator killed his mother and then 20 six- and seven-year-olds and six adults in a school, before turning the gun on himself, shocked the nation in December. During his first public comments on the event, the president had to fight back tears.

Less than one week later, he announced a commission to be led by Vice President Joe Biden that would investigate what measures could be undertaken to prevent such a tragedy from happening again and what could help to reduce the number of people killed by guns.

A single change in law would not be enough to accomplish that, the president noted, but argued that's not a good reason to change nothing.

"We're going to need to work on making access to mental health care as easy as access to a gun, and we're going to need to look more closely at a culture that, all too often, glorifies guns and violence," he said. Biden's commission is supposed to make recommendations in January.

The Newtown school massacre may have marked a turning point in the debate on guns

Republicans in a dilemma

In all of these debates - the fiscal cliff, climate change, guns - the Republicans, who veered right following mid-term elections in 2010 due to the influence of the conservative Tea Party movement, are increasingly on the defensive.

Thomas Mann points to problems ahead for Republicans, who rely on some groups whose proportion in the population is dwindling. Their approval ratings sit 15 percent behind those of the Democrats, and they've had difficulty making headway in key policy planks like security and defense, Mann added.

The president would have preferred to concentrate on domestic policy, but the events in Afghanistan, the Arab world and the South China Sea did not allow him to do so, Charles Kupchan of the Council on Foreign Relations said in an interview with DW. For Obama's Afghanistan policy, 2012 was "a year of readying the American public, NATO, and European publics for the endgame."

In other words, that means fighting terrorism, stepping up the struggle against al-Qaeda but less so against the Taliban, less "nation building" and more effort towards transferring responsibility to the Afghans. Kupchan said he would not be surprised if the withdrawal is complete in 2013.

Foreign policy reorientation

The new face of US foreign policy will be John Kerry

Over the past year, Obama's foreign policy involved a reorientation, which Kupchan described as an attempt to establish American diplomacy that meets with the approval of the rest of the world - a mixture of leadership and a willingness to listen to others. It has also involved a shift in emphasis away from massive military intervention, to the use of armed smart drones, and joint operations such as with the Europeans. That helps explain Obama's unwillingness to undertake military action in Syria.

Kupchan observes that the president has rediscovered Europe and has become more of an "Atlanticist" than at the beginning of his term. Working more closely with China, Turkey or Brazil proved to be difficult. So despite the much-discussed pivot to Asia, Europe is still the ally of choice, even if the Europeans cannot always afford the support that is needed due to the euro crisis.

Strength from within

At least in the case of Myanmar, the policy of the "outstretched hand" was a success, Kupchan said. In November 2011, Obama was the first US president to visit the country. And even in the nuclear dispute with Iran, where there has been no diplomatic breakthrough, "it has served him well, because it has given him leverage in tightening sanctions."

But ultimately, the president emphasized over and over again in 2012 that the United States must do its homework first and foremost: reforming laws, strengthening infrastructure, boosting the economy. Only an America functioning well at home can also fulfill its foreign policy role as the sole superpower on the world stage. For 2013, there is much to do.                                          dw de

Μικρές αλλοιώσεις στη νέα πρωτότυπη «λίστα Λαγκάρντ»

Μικρές αλλοιώσεις στη νέα πρωτότυπη «λίστα Λαγκάρντ»

Επισκόπηση τύπου

O Μούρσι υπεύθυνος για το διχασμό

Η επικράτηση του «ναι» στο αιγυπτιακό δημοψήφισμα για την έγκριση του διαφιλονικούμενου συντάγματος και η ανάληψη της πρωθυπουργίας στην Ιαπωνία από τον συντηρητικό Άμπε είναι τα θέματα της επισκόπησης.

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές εφημερίδες στις ηλεκτρονικές τους σελίδες αναφέρονται στην επικράτηση του «ναι» στην Αίγυπτο, δίνοντας έμφαση στο μικρό ποσοστό συμμετοχής στο δημοψήφισμα και προβλέποντας ότι θα κλιμακωθεί η ένταση στην χώρα. Έτσι, η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου παρατηρεί: «Παρά τις μεγάλη ικανότητα των ισλαμιστών να κινητοποιούν τις δυνάμεις τους το δημοψήφισμα χαρακτηρίζεται από την χαμηλή συμμετοχή που κινήθηκε στο 33%. Σ` αυτό θα πρέπει να προστεθεί ο διχασμός των ψηφοφόρων. Στο συντηρητικό πληθυσμό της υπαίθρου η συναίνεση προς το Σύνταγμα ήταν μεγαλύτερη από εκείνη στις μεγάλες πόλεις, την Αλεξάνδρεια και το Κάιρο. Αλλά και η νεολαία, ο κύριος φορέας της εξέγερσης του 2011 απέρριψε το Σύνταγμα».

Η ίδια εφημερίδα επισημαίνει ότι «η έγκριση του Συντάγματος συνιστά νίκη του αιγύπτιου προέδρου Μοχάμεντ Μούρσι και των Αδελφών Μουσουλμάνων». Σύμφωνα με την Süddeutsche Zeitung, «ανοιχτό παραμένει εάν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και οι Σαλαφιστές σύμμαχοί τους θα επαναλάβουν την επιτυχία τους στις βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν σε δύο μήνες ή εάν θα πληρώσουν την απώλεια εμπιστοσύνης που προκάλεσε η προσπάθεια επιβολής του Συντάγματος και οι απώλειες στην οικονομία».

Τι αξία έχει ένα δημοψήφισμα με συμμετοχή του ενός τρίτου των Αιγυπτίων;

Ο ένας στους τρεις Αιγύπτιους προσήλθε στις κάλπες

Τον Μοχάμεντ Μούρσι θεωρεί υπεύθυνο για τον διχασμό της αιγυπτιακής κοινωνίας η γαλλική Le Monde, η οποία παρατηρεί: «Τι αξία μπορεί να έχει το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος, στο οποίο συμμετείχε το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος; Η έγκριση του νέου Συντάγματος που σηματοδοτεί το τέλος μιας διετούς μεταβατικής φάσης, ενίσχυσε την διάσπαση της αιγυπτιακής κοινωνίας αντί να ενώσει τους ανθρώπους στην κατεύθυνση μιας κοινής προσπάθειας. Τώρα υπάρχουν οι ισλαμιστές και οι άλλοι. Και ο πρόεδρος Μούρσι είναι υπεύθυνος για αυτό. Καθ` όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας συμπεριφέρθηκε ως κομματάρχης και όχι ως πρόεδρος όλων των Αιγυπτίων. Καταπάτησε την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης προκειμένου να κάμψει κάθε αντίσταση. Οι δυτικές δυνάμεις δεν επιτρέπεται να κλείσουν τα μάτια ενόψει του κινδύνου υπό την προεδρία του Μούσρι να εγκαθιδρυθεί στην Αίγυπτο ένα αυταρχικό καθεστώς παρόμοιο με εκείνο του Μουμπάρακ», καταλήγει η γαλλική εφημερίδα.

Ο Άμπε θα στηρίξει την ατομική ενέργεια

O Άμπε έχει ορίσει ως την σημαντικότερη του προτεραιότητα την αναθέρμανση της ιαπωνικής οικονομίας

Η ανάληψη της πρωθυπουργίας στην Ιαπωνία από τον Σίνζο Άμπε σχολιάζεται από την αυστριακή Der Standard, που υπογραμμίζει: «Οι βουλευτικές εκλογές στην Ιαπωνία ήταν οι πρώτες μετά την πυρηνική καταστροφή στην Φουκουσίμα. Με τον Άμπε επιστρέφει στην εξουσία ένας υποστηρικτής της ατομικής ενέργειας. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός Νόντα είχε προαναγγείλει την σταδιακή αποστασιοποίηση από την ατομική ενέργεια μέχρι το 2040. Το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα του Άμπε θα αναθεωρήσει αυτόν τον στόχο, μολονότι ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στηρίζει την στροφή από την ατομική ενέργεια», παρατηρεί η αυστριακή εφημερίδα.

Για το ίδιο θέμα η ελβετική Tagesanzeiger υπενθυμίζει ότι ο Άμπε «έχει ορίσει ως την σημαντικότερη του προτεραιότητα την αναθέρμανση της ιαπωνικής οικονομίας, η οποία υποφέρει από το σπάνιο φαινόμενο του αποπληθωρισμού, το οποίο θέλει τις τιμές να μειώνονται διαρκώς. Αυτό δηλητηριάζει την οικονομική ανάπτυξη, καθώς οι καταναλωτές αναμένουν να πέσουν ακόμη περισσότερο οι τιμές προτού προβούν σε κάποια αγορά. Ο αποπληθωρισμός είναι η μάστιγα της ιαπωνικής οικονομίας εδώ και δύο χρόνια», επισημαίνει η ελβετική εφημερίδα.

Επιμέλεια: Σταμάτης Ασημένιος                                   dw de

Υπεύθ. Σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου

Πολιτική

«Ηθική υποχρέωση η αλληλεγγύη»

«Η Ελλάδα χρειάζεται αλληλεγγύη όπως την εποχή της δικτατορίας», υποστηρίζει ο π. καγκελάριος Χ. Σμιτ. Θεωρεί ότι η ευρωκρίση δεν έχει περάσει. Πιο αισιόδοξος ο Β. Σόιμπλε. «Τα δυσκολότερα είναι πίσω μας» λέει.

Επικριτικός προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και λιγότερο αισιόδοξος από ότι άλλοι πολιτικοί για τις προοπτικές της ευρωπαϊκές οικονομίας το 2013 εμφανίζεται ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ. Σε άρθρο γνώμης που δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία εφημερίδα  Die Zeit υποστηρίζει ότι η ΕΕ έχει υποχρέωση να δείχνει αλληλεγγύη.

«Κατώτερες των περιστάσεων»

Όπως αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Σμιτ, παρότι πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ευρώπη έχει ξεπεράσει τις μεγαλύτερες δυσκολίες της ευρωκρίσης, ο ίδιος θεωρεί ότι η κρίση χρεών δεν έχει ακόμη αντιμετωπιστεί. «Το πρόβλημα της ανεργίας των νέων στην Ελλάδα ή στην Ισπανία», τονίζει, «δεν έχει επιλυθεί»,κάτι που ο ίδιος χαρακτηρίζει «αποτυχία των ευρωπαϊκών κοινωνιών εν γένει». Ο π. καγκελάριος από τη μια επαινεί τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι για την επιτυχή διαχείριση της κρίσης, από την άλλη όμως υποστηρίζει ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις υπήρξαν, τη χρονιά που πέρασε, κατώτερες των περιστάσεων. «Η μία σύνοδος μετά την άλλη, έμειναν όμως χωρίς λύσεις. Η Μέρκελ προσπαθεί να μεταθέσει τη μεγάλη διαγραφή ελληνικών χρεών μετά τις γερμανικές εκλογές. Ίσως τα καταφέρει αλλά δεν είναι σίγουρο», αναφέρει ο πρώην καγκελάριος.

«Αλληλεγγύη όπως στην εποχή της δικτατορίας»

Σμιτ: "Κατώτερες των προσδοκιών οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις"

Υποστηρίζει ότι από την Ε.Ε. απουσιάζει μια πραγματική ηγεσία και προσωπικότητες όπως ο Churchill ή ο de Gaulles, ο Jacques Delor ή ο Raymond Barre. «Γι’ αυτό το λόγο», σημειώνει, «αναδείχτηκαν οι τράπεζες επενδύσεων και οι πληρωμένοι απ’ αυτές οίκοι αξιολόγησης ως κύριοι της διεθνούς πολιτικής», ενώ ταυτόχρονα επικρίνει το ρόλο των ΜΜΕ στην ευρωπαϊκή κρίση χρεών. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η Γερμανία θα πρέπει να προσέξει πολύ σ’ ότι αφορά την ανάληψη ηγετικού ρόλου στην κρίση, κάτι που πολλοί ζητούν, γιατί, όπως επισημαίνει, «εάν η Ε.Ε. δε λειτουργήσει, θα επιρριφθεί ευθύνη γι’ αυτό στη Γερμανία. Μεταξύ των Ευρωπαίων», καταλήγει ο Χέλμουτ Σμιτ, «υπάρχει μία ηθική υποχρέωση για επίδειξη αλληλεγγύης. Εδώ και είκοσι χρόνια (η αλληλεγγύη) υπάρχει στο Σύνταγμα. Το κύριο κίνητρο αλληλεγγύης για την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε. ήταν να στηριχθεί η ελληνική δημοκρατία, καθώς οι Έλληνες είχαν καταφέρει με δικές τους δυνάμεις να διώξουν τη δικτατορία. Σήμερα η αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό είναι εξίσου αναγκαία όσο και τότε» σημειώνει.  

«Η Ελλάδα εντός της ευρωζώνης»

Σόιμπλε: "Τα δυσκολότερα πέρασαν"

Στον αντίποδα του Χέλμουτ Σμιτ ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε περιμένει αποκλιμάκωση της ευρωκρίσης . Σε συνέντευξη που δημοσιεύει αύριο η εφημερίδα Bild ο Σοίμπλε δίνει κλίμα συγκρατημένης αισιοδοξίας για το 2013 δηλώνοντας ότι «τα χειρότερα τα έχουμε αφήσει πίσω μας».  Ο υπουργός Οικονομικών δίνει έμφαση στο ότι χώρες σε κρίση αντελήφθησαν ότι θα πρέπει να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις. «Χώρες όπως η Ελλάδα έχουν καταλάβει ότι η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με σκληρές μεταρρυθμίσεις. Η ελληνική κυβέρνηση ξέρει ότι δεν μπορεί να ζητά από τους εταίρους περισσότερα από όσα εκείνοι αντέχουν οικονομικά και για αυτό προωθεί τις μεταρρυθμίσεις» προσθέτει ο κ. Σόιμπλε. Αισιόδοξος εμφανίστηκε και για τη γαλλική οικονομία. Η Γαλλία γνωρίζει τις υποχρεώσεις της, ξέρει ότι πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις όπως κάθε άλλη χώρα της ευρωζώνης για να κρατήσει την ανταγωνιστικότητα της. Τέλος ο πρόεδρος της Ένωσης Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων Χανς Χάινριχ Νρτίφτμαν  σε συνέντευξη στην Frankfurter Allgemeine Zeitung και σε ερώτηση αν μακροπρόθεσμα η Ελλάδα θα μείνει στην ευρωζώνη, υποστηρίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να μείνει. «Υπάρχουν πολλά επιχειρήματα που συνηγορούν σε αυτό. Η ζημιά στην ευρωπαϊκή ιδέα από τυχόν έξοδό της θα ήταν τόσο μεγάλη, ώστε κανείς πια από τους αξιωματούχους δεν κάνει αναφορά στο ενδεχόμενο εξόδου, βέβαια την τελική απόφαση θα πάρει η Αθήνα».

faz/ dapd/ Ειρήνη Αναστασοπούλου

Υπεύθ. Σύνταξης Σπύρος Μοσκόβου                    dw de

Επισκόπηση τύπου

«Η ανάκαμψη στην Ελλάδα θα διαρκέσει 1-2 δεκαετίες»

• Ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα (12/12)
  • «Η ανάκαμψη στην Ελλάδα θα διαρκέσει 1-2 δεκαετίες»
  • Η Ελλάδα χρειάζεται αλληλεγγύη
  • «Όποιος στοιχηματίζει κατά της Ελλάδας χάνει»
  • Ρέκβιεμ για τη Θεσσαλονίκη
  • O περιορισμός των όπλων δεν αρκεί
  • Πειραματόζωο «Ελλάδα» στο ευρω-εργαστήρι
  • «Το θρίλερ της δόσης τελείωσε»
  • Βαυαρική πάπια και ελληνικό γιαούρτι…
  • «Η CDU κρατιέται στη ζωή από τη Μέρκελ»
  • Ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα (09/12)
  • Ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα (08/12)
  • Ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα (07/12)
  • Ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα (06/12)
  • Ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα (05/12)
  • Ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα (04/12)
  • Ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα (03/12)
  • Ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα (02/12)
  • Ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα (01/12)

H μακρά περίοδος ανάκαμψης που θα χρειαστεί η Ελλάδα, οι φοροφυγάδες που διαφεύγουν και το δημοψήφισμα στην Αίγυπτο είναι τα θέματα της σημερινής επισκόπησης τύπου.

O επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Βέρνερ Χόιερ, πιστεύει πως η Ελλάδα θα χρειαστεί μια μακρά περίοδο εξυγίανσης. «Η περίοδος ανάκαμψης θα διαρκέσει ακόμα μία με δύο δεκαετίες» δήλωσε ο πρώην πολιτικός των Φιλελευθέρων και πρώην υπουργός Εξωτερικών σε συνέντευξή του στην Berliner Zeitung. Ο κ. Χόιερ που διοικεί την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων εδώ και ένα χρόνο δήλωσε στην εφημερίδα, πως μετά την τελευταία σύνοδο κορυφής της ΕΕ, η πολιτική έδειξε έλλειψη θάρρους να «πάει πολιτικά μπροστά την Ευρώπη» σε αυτή την περίοδο της ευρωκρίσης. «Έχουμε τον μηχανισμό στήριξης ESM, o Μάριο Ντράγκι, επικεφαλής της ΕΚΤ, με το πρόγραμμα ομολόγων αγόρασε χρόνο, τον οποίο τώρα οι πολιτικοί πρέπει να χρησιμοποιήσουν».

«Οι φοροφυγάδες διαφεύγουν συχνά» είναι ο τίτλος ρεπορτάζ που φιλοξενεί η Stuttgarter Zeitung. «Συχνά οι αρχές δεν μπορούν να εισπράξουν τα χρήματα διότι οι επιχειρήσεις έχουν ήδη πτωχεύσει ή διότι οι οφειλέτες δεν ζουν πια. Η Τρόικα πιστεύει ότι μπορεί να συγκεντρωθεί το 15 με 20% των οφειλών. Τα υπόλοιπα θα πρέπει να διαγραφούν, τονίζουν οι ελεγκτές. Οι αρχές θα πρέπει να συγκεντρωθούν σε υποθέσεις που μπορούν να φέρουν επιτυχία. Μια 'πικάντικη' λεπτομέρεια είναι ότι πολλές ελληνικές δημόσιες επιχειρήσεις βρίσκονται στο στόχαστρο των αρχών. Ο μεγαλύτερος οφειλέτης του δημοσίου με 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ είναι ο ΟΣΕ».

Για το δημοψήφισμα στην Αίγυπτο

Σκηνές καθημερινές πλέον στην Ελλάδα

Με το δημοψήφισμα στην Αίγυπτο ασχολείται μεγάλη μερίδα του γερμανόφωνου τύπου. Νικητές είναι οι Ισλαμιστές και ηFrankfurter Allgemeine Zeitung γράφει: «Τα δυο τρίτα των ψηφοφόρων, με μια συμμετοχή που φτάνει στο 33%, ψήφισαν υπέρ και το αποτέλεσμα είναι σαφές. Εντούτοις κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για ένα δημοκρατικό θρίαμβο. Όταν τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων απέχουν τίθεται φυσικά το ερώτημα της νομιμοποίησης του νέου Συντάγματος».

Η Westdeutsche Zeitung βλέπει στην έκβαση του δημοψηφίσματος μια ευκαιρία για την αντιπολίτευση. «Εδώ βρίσκεται μια ευκαιρία για την διαλυμένη αντιπολίτευση. Φιλελεύθεροι, Αριστεροί και Χριστιανοί πρέπει μαζί να φτιάξουν ένα πολιτικό σχέδιο, το οποίο θα εξασφαλίζει στους Αιγύπτιους εισόδημα, παιδεία και μια καλύτερη ιατρική περίθαλψη».

Τέλος για το ίδιο θέμα η Süddeutsche Zeitung γράφει: «Η νομιμοποίηση του Μούρσι δεν χωρά πλέον αμφισβήτηση. Με αυτή την πραγματικότητα, η οποία έχει ομοιότητες με την κατάσταση στην Τυνησία, θα πρέπει πολλοί Αμερικανοί ή Ευρωπαίοι να συμφιλιωθούν… Η ισλαμοποίηση της καθημερινότητας, η οποία είχε ξεκινήσει εδώ και χρόνια ήδη από το καθεστώς Μουμπάρακ, θα συνεχιστεί. Το μέλλον της Αιγύπτου και του ισλαμικού κόσμου δεν θα καθορίζεται πλέον από τις επιθυμίες της Δύσης».

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου                                             dw de

Yπεύθ.σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη

Ο «δημοσιονομικός γκρεμός» θα καταπιεί και την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ

Από factorx στις 20/12/2012

Οι παγκόσμιες αγορές παρακολουθούν νευρικά τις ΗΠΑ, ενώ λήγει η προθεσμία για τον «δημοσιονομικό γκρεμό». Το ίδιο νευρικοί όμως θα πρέπει να είναι και οι υπουργοί Εξωτερικών, υποστηρίζει η καθηγήτρια Διεθνών Σχέσεων και πρώην σύμβουλος του State Department, Anne-Marie Slaughter.

Ο κόσμος θα πρέπει να ανησυχεί. Η πιθανότητα ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και οι ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο να μην καταλήξουν σε συμβιβασμό στις βαθιές περικοπές δαπανών και τις αυξήσεις φόρων πριν την 1η Ιανουαρίου είναι πολύ πραγματική. Οι παγκόσμιες αγορές γνωρίζουν πολύ καλά τους κινδύνους σε περίπτωση που οι  Ηνωμένες Πολιτείες πέσουν στον «δημοσιονομικό γκρεμό» και παρακολουθούν νευρικά. Ξέρουν ότι αυτό το αποτέλεσμα θα μπορούσε να οδηγήσει τις ΗΠΑ – και τον κόσμο – πίσω στην ύφεση.
Οι υπουργοί Εξωτερικών σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να είναι εξίσου νευρικοί. Αν οι ΗΠΑ δεν καταφέρουν να νοικοκυρέψουν τα οικονομικά τους, θα αναγκαστούν να παραιτηθούν του ηγετικού ρόλου τους και σε πολλά ακόμα κρίσιμα παγκόσμια προβλήματα.
Βραχυπρόθεσμα, η Συρία και οι γειτονικές της χώρες πληρώνουν ήδη το τίμημα της ανικανότητας της Αμερικής να επικεντρωθεί σε οτιδήποτε άλλο εκτός από την εσωτερική πολιτική, μετά την επανεκλογή του Ομπάμα. Κατά την άποψή μου, η συριακή κρίση είναι σε ένα κρίσιμο σημείο: ενώ είναι πλέον φανερό ότι η αντιπολίτευση τελικά θα κερδίσει και ο πρόεδρος Μπασάρ αλ-Άσαντ θα πέσει, η διάρκεια του φινάλε θα είναι ένα βασικό στοιχείο που θα καθορίσει ποιος πραγματικά θα έρθει στην εξουσία και με τι όρους.

Η κατάρρευση της Συρίας και το χάος και ο εξτρεμισμός που πιθανότατα θα δημιουργηθούν, θα απειλήσουν  ολόκληρη τη Μέση Ανατολή: η σταθερότητα του Λιβάνου, της Ιορδανίας, της Τουρκίας, του Ιράκ, τη Γάζα, της Δυτικής Όχθης, του Ισραήλ, του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας κρέμεται από μια κλωστή. Αλλά δεν γνωρίζουμε καν ποιος θα διαδεχθεί την Χίλαρι Κλίντον ως υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, όταν ξεκινήσει επισήμως η δεύτερη θητεία του Ομπάμα τον Ιανουάριο, ή ποιος θα είναι στην ομάδα ασφαλείας του Λευκού Οίκου.

Μεσοπρόθεσμα, ο κόσμος είναι γεμάτος εντάσεις και πιθανές κρίσεις τις οποίες η ηγεσία των ΗΠΑ είναι πιθανό να είναι απαραίτητη για να επιλυθούν. Όπως μας έδειξαν τα γεγονότα κατά τις τελευταίες δύο εβδομάδες στην Αίγυπτο, η Αραβική αφύπνιση βρίσκεται ακόμα μόνο στην πρώτη πράξη της, σε πολλές χώρες.
Πράγματι, η δημοκρατία είναι εύθραυστη, στην καλύτερη περίπτωση, σε όλη τη Βόρεια Αφρική. Και στη Μέση Ανατολή, την Ιορδανία, τα Παλαιστινιακά Εδάφη, το Κουβέιτ και τη Σαουδική Αραβία έχουν αρχίσει να αισθάνονται το παλιρροϊκό κύμα που σαρώνει την περιοχή. Το Μπαχρέιν εξακολουθεί να αποτελεί σημείο ανάφλεξης. Το  Ιράκ είναι εξαιρετικά ασταθές. Και η υποβόσκουσα σύγκρουση μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ μπορεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή. Ακόμα και όταν οι ΗΠΑ δεν είναι στην πρώτη γραμμή, έχουν διαδραματίσει έναν ζωτικής σημασίας ρόλο στην παρασκηνιακή διπλωματία, ωθώντας τους αντιπάλους πιο κοντά στη δημιουργία μιας ενωμένης αντιπολίτευσης και συνεργαζόμενες με τους ηγέτες της περιοχής, όπως στην Τουρκία, την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία.

Στην Ασία, οι ΗΠΑ έχουν παίξει παρόμοιο ρόλο στην προώθηση για την επίλυση πολυμερών και επικίνδυνων διμερών διαφορών μεταξύ της Κίνας και πολλών γειτόνων της, στις περιοχές της Ανατολικής και της Νότιας Θάλασσας της Κίνας, ενώ την ίδια στιγμή έχουν περιορίσει συμμάχους των ΗΠΑ, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν κρίσεις. Και όσον αφορά τα μεγάλα παγκόσμια προβλήματα, όπως η κλιματική αλλαγή, το οργανωμένο έγκλημα, το εμπόριο και η πρόληψη των φρικαλεοτήτων, η απουσία των ΗΠΑ ως πολιτικού καταλύτη και ενεργού διαπραγματευτή θα γίνει γρήγορα και έντονα αισθητή.
Για να αποφύγουμε αυτό το ενδεχόμενο, πρέπει να οι ΗΠΑ να «αναδιοργανωθούν εσωτερικά», όπως υποσχέθηκε το 2010 η Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας της κυβέρνησης Ομπάμα. Αλλά, εάν οι αμερικανοί πολιτικοί περάσουν τα επόμενα δύο χρόνια με τον τρόπο που έχουν περάσει τα τελευταία δύο – επιδιορθώνοντας προσωρινά τα προβλήματα και αποφεύγοντας τα σκληρά ζητήματα που οι ψηφοφόροι και οι αγορές περιμένουν να αντιμετωπίσουν –η  φωνή της Αμερικής θα ξεθωριάζει και θα γίνεται όλο και πιο αδύναμη σε διεθνείς οργανισμούς και υποθέσεις.

Παρομοίως ανησυχητική είναι η προοπτική των μεγάλων, πέρα από τα σύνορα, περικοπών στις αμυντικές δαπάνες των ΗΠΑ, σε μια εποχή που πολλές ανερχόμενες δυνάμεις αυξάνουν τις αμυντικές δαπάνες τους. Όσο και να απεχθάνονται κάποιοι το στρατό των ΗΠΑ, η διαθεσιμότητα και οι εξαιρετικές ικανότητες των αμερικανών στρατιωτών, των πλοίων, των αεροσκαφών και των περιουσιακών στοιχείων των μυστικών υπηρεσιών συχνά λειτουργούν ως ένα παγκόσμια ασφαλιστήριο συμβόλαιο.
Μακροπρόθεσμα, η πρόκληση είναι πιο ασαφής, αλλά βαθύτερη. Όσο πιο πολύ οι ΗΠΑ βασανίζονται με τις δικές της πολιτικές δυσλειτουργίες και την οικονομική στασιμότητα, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να φέρουν το μανδύα της παγκόσμιας ευθύνης και ηγεσίας.
Οι ανοιχτά πολιτικές δυνάμεις του απομονωτισμού, όπως το Κόμμα του Τσαγιού και οι φιλελεύθεροι σαν τον Ron Paul, θα ενισχυθούν. Η υποχώρηση των ΗΠΑ, επομένως, εγγυάται την εμφάνιση αυτού που ο αναλυτής Ian Bremmer περιγράφει ως «G-Zero world», ένας κόσμος στον οποίο καμία χώρα δεν θα έχει την ηγεσία και δεν θα συγκεντρώνει τις απαραίτητες οικονομικές και πολιτικές συμμαχίες για την επίλυση συλλογικών προβλημάτων.

Οι πρόεδροι και οι υπουργοί του κράτους σίγουρα θα προσπαθήσουν. Όμως, χωρίς τη στήριξη του Κογκρέσου, θα πέφτουν ολοένα και λιγότεροι πόροι στο τραπέζι και θα υποφέρουν από ένα αυξανόμενο χάσμα αξιοπιστίας, κάθε φορά που θα προσπαθούν να διαπραγματευτούν με άλλες χώρες. Οι παγκόσμιοι ηγέτες μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα από το να κάθονται και να παρακολουθούν. Γιατί να μην θυμίσουν στους πολιτικούς των ΗΠΑ τις παγκόσμιες ευθύνες τους; Οι ηγέτες των G-7 και G-8 ηγέτες θα μπορούσαν να κάνουν μια δήλωση, για παράδειγμα, καλώντας τις ΗΠΑ να τακτοποιήσουν τα οικονομικά τους. Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να κάνουν μια παρόμοια δήλωση. Πράγματι, άλλοι περιφερειακοί οργανισμοί, όπως η Αφρικανική Ένωση ή ο Αραβικός Σύνδεσμος, θα μπορούσαν να συμμετέχουν. Ακόμα και τα μέλη της G-20, αν τους ενδιέφερε τόσο, θα μπορούσαν να κάνουν μια δήλωση. Φυσικά, όταν σκεφτόμαστε τη G-20, αναρωτιόμαστε αμέσως ποιος, εκτός από τις ΗΠΑ, θα μπορούσε να οργανώσει την παρουσίαση μιας τέτοιας δήλωσης. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα και θα μπορούσε να γίνει πολύ χειρότερο.

http://www.project-syndicate.org/commentary/the-fiscal-risk-to-america-s-global-influence-by-anne-marie-slaughter

ANTINEWS

This entry was posted in Πρώτη Σελίδα. Bookmark the permalink.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει … θέμα και βρήκε την λίστα Λαγκάρντ

Από factorx στις 24/12/2012

H Νάντια Βαλαβάνη είναι συμπαθής παρουσία, μια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει να παρουσιάσει ακρότητες και παραλογισμούς, στο μέτρο φυσικά του κόμματος στο οποίο στεγάζεται. Με καλό παρελθόν, μέλος της γενιάς του Πολυτεχνείου που τα τελευταία χρόνια μόνο έχει ενεργό παρουσία στην πολιτική.

Τι την ήθελε λοιπόν τη δήλωση ότι στη νέα λίστα Λαγκάρντ που ήρθε την Παρασκευή στην Ελλάδα υπάρχουν 600 ονόματα παραπάνω από την παλιά λίστα που είχε δημοσιεύσει και ο Βαξεβάνης; Και μαζί με την κ. Βαλαβάνη και κάποιοι παραδημοσιογραφούντες που άρχισαν να δημιουργούν κλίμα, προτού καν η λίστα φτάσει στα χέρια των εισαγγελέων.

Βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ, με στομφώδες ύφος και ζητά κάθαρση, μέμφεται την κυβέρνηση γιατί καθυστέρησε να παραλάβει τη λίστα και επιχειρεί να εμφανιστεί ως ο μοναδικός τιμητής της δικαιοσύνης στην Ελλάδα.

Όμως, από πού ξέρει η κ. Βαλαβάνη και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι υπάρχουν 600 ονόματα περισσότερα στη νέα λίστα; Έχουν πληροφορίες εκ των έσω; Τους έδωσε κανείς τη λίστα και τη μελέτησαν; Ξέρουν αυτοί κάτι παραπάνω που δεν ξέρει η κυβέρνηση, ο Στουρνάρας, οι εισαγγελείς ή ακόμη και η ΕΥΠ; Και γιατί δεν περιμένουν την έρευνα και τα αποτελέσματά της;

Από την άλλη γιατί μέμφονται τον Στουρνάρα που, όπως, λένε καθυστέρησε επί τρεις μήνες να παραλάβει τη λίστα; Υπονοούν κάτι;

Συμπερασματικά: Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να δημιουργήσει θέμα προκειμένου να καλύψει το αποτυχημένο ταξίδι του Τσίπρα στη Γη της δικής του Επαγγελίας. Όπως επίσης και να καλύψει το γεγονός ότι δημοσκοπικά δεν προσελκύει ψηφοφόρους ενώ οι αγώνες στους δρόμους που ονειρεύεται δεν τους βγαίνουν.

Με το να δημιουργήσει ντόρο για τη λίστα Λαγκάρντ και να εμφανιστεί αυτός ως το μόνο κόμμα που ενδιαφέρεται για κάθαρση, απλά επιβεβαιώνει την αδυναμία του να παράξει πολιτική. Αρκείται στις φωνές της… Ζωής Κωνσταντοπούλου και στον ντόρο που θα δημιουργήσουν οι αποκαλύψεις ή οι δήθεν αποκαλύψεις.

Όλος ο κόσμος, και ειδικά αυτή η κυβέρνηση θέλει να βγουν στο φως τα πάντα σχετικά με τη λίστα Λαγκάρντ. Ας αφήσουν λοιπόν τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της, κι ας πάψουν να το παίζουν προφήτες. Το έχουν ξανακάνει άλλωστε και έπεσαν παταγωδώς έξω.   ANTINEWS

Ο κρυφός πόλεμος για τα «φιλέτα», ο ρόλος του ΤΑΙΠΕΔ και οι κατηγορίες για αφελληνισμό του εθνικού πλούτου

Από factorx στις 26/12/2012

Ένας υπόγειος πόλεμος, με πολιτικά και κυρίως οικονομικά κίνητρα και με τη συμμετοχή της εγχώριας διαπλοκής, των ξένων επιχειρηματικών συμφερόντων και των εδώ «πρόθυμων» να συνδράμουν στην αρπαγή του εθνικού πλούτου, βρίσκεται σε εξέλιξη. Στο επίκεντρο της σύγκρουσης αυτής, η οποία δεν έχει πάρει ακόμη χαρακτηριστικά ανοικτού πολέμου, αλλά γίνεται πίσω από τις κουρτίνες, βρίσκεται το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.

Φωνές εντός κι εκτός της κυβέρνησης εκφράζουν πολύ σοβαρά παράπονα και κάνουν εξαιρετικά σοβαρές καταγγελίες για το ρόλο, τη δράση και τους στόχους του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, του περίφημου ΤΑΙΠΕΔ το οποίο έχει στην κεφαλή του τρεις ισχυρούς άνδρες. Ο ένας είναι πρώην μάνατζερ και πρώην επικεφαλής της ΔΕΗ, κ. Τάκης Αθανασόπουλος, ο δεύτερος είναι ο κ. Γ. Εμίρης, επί χρόνια στην Alpha Bank και ο τρίτος, ο παντός καιρού και κυβερνήσεων κ. Α. Ταπραντζής που επί χρόνια ήταν στο τιμόνι του Ταχυδρομείου.

Σύμφωνα με τις καταγγελίες, οι οποίες σημειωτέον έχουν φτάσει και στα αυτιά του ίδιου του πρωθυπουργού, το ΤΑΙΠΕΔ λειτουργεί εδώ και αρκετό καιρό (από την εποχή που επικεφαλής ήταν ο κ. Κ. Μητρόπουλος) ως κράτος εν κράτει. Οι καταγγελίες έχουν να κάνουν με δύο κυρίως σημεία: Αφενός ότι θέλει το ΤΑΙΠΕΔ να πάρει όλη την περιουσία της Ελλάδας υπό τον έλεγχό του έτσι ώστε να λειτουργεί σαν μια υπερκυβέρνηση που θα αποφασίζει τι θα πουληθεί και σε ποιους.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι έχει φτιάξει ένα δίκτυο με πρόθυμους δημοσιογράφους οι οποίοι γράφουν μόνο όσα το ΤΑΙΠΕΔ «περνά» ενώ αντίθετα, αποκρύβονται ορισμένα πολύ σημαντικά γεγονότα. Τα παραδείγματα που καταγγέλλονται για το ρόλο του Ταμείου είναι αρκετά και στο antinews είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν υποκύπτουν στις πιέσεις τους ΤΑΙΠΕΔ κι ετοιμάζονται να βγάλουν στη φόρα συγκλονιστικά στοιχεία. Τα οποία αν φτάσουν στα χέρια του Αντώνη Σαμαρά είναι σίγουρο ότι θα πέσουν κεφάλια.

Το πρώτο «φάουλ» που χρεώνουν στους επικεφαλής του Ταμείου είναι ο πρώτος (και μοναδικός μέχρι σήμερα) διαγωνισμός που ολοκληρώθηκε και αφορά το IBC το οποίο δόθηκε για 90 χρόνια στην εταιρεία Lamda του ομίλου Λάτση. Κάποιοι κάνουν λόγο για σκάνδαλο καθώς για την παραχώρηση ενός ακινήτου το οποίο είναι φιλέτο και ήδη λειτουργεί με επιτυχία το εμπορικό κέντρο Golden Hall δόθηκαν μόλις 81 εκατ. ευρώ κι αυτά σε δόσεις. Αντίθετα, κάθε χρόνο η εταιρεία που το απέκτησε πλήρωνε περί τα 8 εκατ. ευρώ για νοίκι, δηλαδή υπό κανονικές συνθήκες θα έδινε στο κράτος 720 εκατ. ευρώ ενώ με 81 εκατ. καθάρισε. Πήρε μάλιστα ως «προίκα» άλλα 15.000 τ.μ. πίσω από το Golden Hall στο οποίο θα φτιάξει κι άλλα καταστήματα και Μουσείο Ολυμπιακών Αγώνων.

Η ιδιωτικοποίηση έγινε και κάποιοι από το Ταμείο είπαν ότι έπρεπε να γίνει ώστε να δώσουμε στους ξένους το σύνθημα ότι κάτι γίνεται στην Ελλάδα.

Δεύτερο παράδειγμα «προβληματισμού», για να μην το πούμε αλλιώς, είναι η εμμονή του ΤΑΙΠΕΔ να μη συσταθεί εταιρεία για την αξιοποίηση του παράκτιου μετώπου της Αττικής καθώς και του φαληρικού όρμου. Τη σύσταση εταιρείας ήθελε το υπουργείο Ανάπτυξης, όμως, μετά από «εντολή» του ΤΑΙΠΕΔ αυτές θα λειτουργούν υπό το Ταμείο προκαλώντας έντονο εκνευρισμό στους υπουργούς που είδαν ότι η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ λειτουργεί με μεγαλύτερη ισχύ από εκείνους.

Το τρίτο παράδειγμα, σύμφωνα με πληροφορίες μας αφορά στο Ελληνικό και το πώς αυτό θα πουληθεί σε ιδιώτες ώστε στη μισή έκτασή του να γίνει πάρκο και στην υπόλοιπη κατοικίες, γραφεία, καταστήματα κ.λπ. Πριν λίγες εβδομάδες το ΤΑΙΠΕΔ «αποφάσισε» ότι πρέπει να πουληθεί το 100% των μετοχών της εταιρείας «Ελληνικό Α.Ε.» η οποία έφτιαξε το master plan για την έκταση. Αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό δημόσιο δε θα έχει κανένα δικαίωμα επί του ακινήτου ώστε στο μέλλον να κερδίσει περισσότερα από το τίμημα που θα δώσει ο ανάδοχος. Υπάρχει μόνο μια αόριστη πρόβλεψη για έσοδα αμφιβόλου προέλευσης. Ουσιαστικά ο ιδιώτης, ξένος πιθανότατα με τους υπεργολάβους εν Ελλάδι, θα αποκτήσει το Ελληνικό, θα το κάνει ότι, θέλει με το δημόσιο να αποποιείται για 90 χρόνια την ιδιοκτησία στο μεγαλύτερο και καλύτερο φιλέτο της Ευρώπης. Κάποιες… αιρετικές φωνές, μάλιστα, λένε ότι ο διαγωνισμός που θα ολοκληρωθεί μέσα στο 2013 μπορεί να μην αποφέρει πάνω από 500 εκατ. ευρώ, ποσό εξωφρενικά χαμηλό –αν επιβεβαιωθεί- για μια τέτοια έκταση. Αν μάλιστα τα 6.000 στρέμματα μπορούσαν να κοπούν σε οικόπεδα και να πουληθούν θα μπορούσαν (αφαιρετικά πάντα) να εισπραχθούν πάνω από 2-3 δις ευρώ.

Κάποιοι γνωρίζοντες τα πράγματα για το Ελληνικό, προειδοποιούν ότι γίνονται πολύ «περίεργοι» χειρισμοί από το ΤΑΙΠΕΔ και αν συνεχιστεί η κατάσταση αυτή θα πρόκειται για τεράστιο σκάνδαλο.

Οι… έξωθεν πιέσεις

Επιχειρηματικοί κύκλοι εντός της Ελλάδας ή για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους τα παλιά επιχειρηματικά τζάκια που αποκαλούνται και «διαπλεκόμενοι», κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για αφελληνισμό σημαντικής εθνικής περιουσίας, κυρίως στο τομέα της ενέργειας και των ακινήτων. Δεν ξέρουμε αν πράγματι έχουν δίκιο ή αν βλέπουν ότι οι ξένοι δανειστές επιδιώκουν να διαλύσουν την ελληνική ελίτ και να την αντικαταστήσουν με τους δικούς τους, νέους επιχειρηματίες που θα αναλάβουν την ανασυγκρότηση της χώρας.

Εν πάση περιπτώσει, η ελληνική επιχειρηματική ελίτ βλέπει ότι κάποιοι στο εξωτερικό προσπαθούν να την κατασυκοφαντήσουν ώστε να αρπάξουν τα φιλέτα των αποκρατικοποιήσεων και βάζουν το ΤΑΙΠΕΔ ως πολιορκητικό κριό.

Δεν ξέρουμε αν ισχύει κάτι τέτοιο κι αν τα λεφτά που παίζονται πίσω από κάθε πώληση περιουσιακού στοιχείου είναι περισσότερο και ισχυρότερα από το εθνικό συμφέρον. Αυτό που βλέπουμε είναι ότι τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα δε θα είναι όπως παλιά και το μοίρασμα της πίτας που ήδη συμβαίνει πρέπει να γίνει με όρους, με κανόνες που θα προάγουν το συμφέρον του κάθε Έλληνα πολίτη.

Γι’ αυτό από την αρχή τονίσαμε ότι έχουν περιέλθει, και θα περιέλθουν σύντομα, στοιχεία στα χέρια του πρωθυπουργού και άλλων υπευθύνων. Θα επανέλθουμε γιατί αν υπάρχουν «βρόμικα» παιχνίδια, κάποιοι θα μας βρουν μπροστά τους.

Έχουν γνώση οι φύλακες.

antinews