ΜΠΟΝΤΟ ΡΑΜΕΛΟΦ EKANE TH ΘΟΥΡΙΓΓΙΑ «ΚΑΣΤΡΟ» ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Ο 'Κόκκινος' που τρομάζει τη Μέρκελ

Ενας αριστερός στην πρωθυπουργία ενός ομόσπονδου κρατιδίου έμοιαζε με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Ισως, όμως, δεν είναι τυχαίο ότι το «πείραμα» γίνεται στη Θουριγγία, τον τόπο όπου έγινε το 1970 η πρώτη συνάντηση ανώτατων αξιωματούχων από τις δύο Γερμανίες.

Στις περισσότερες προεκλογικές του ομιλίες ο Ράμελοφ είχε δίπλα του μια κόκκινη πλαστική προτομή του Καρλ Μαρξ.

Και δεν είναι τυχαίος ο νέος πρωθυπουργός του κρατιδίου, ο Μπόντο Ράμελοφ, ένας δυτικός, με προτεσταντική ανατροφή, που επέλεξε να ενταχθεί στους κόλπους του πρώην PDS και στη συνέχεια της Αριστεράς (Die Linke).

Ο Ράμελοφ θεωρείται μία από τις δυναμικές και ταυτόχρονα χαρισματικές μορφές της γερμανικής Αριστεράς. Λέγεται ότι το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο ήταν εκείνο που του στέρησε τη δυνατότητα να φτάσει στην κορυφή της ιεραρχίας στην Αριστερά και να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος. Επί χρόνια, ο 58χρονος σήμερα Ράμελοφ ήταν ο θερμοκέφαλος, προκλητικός αριστερός πολιτικός που ύψωνε τον τόνο της φωνής, ενεργούσε αυθόρμητα και χάριζε στιγμές υψηλής τηλεθέασης στις κατά τα άλλα βαρετές κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις. Λειαίνοντας, όμως, τον δρόμο προς το υψηλότερο αξίωμα που κατέκτησε αριστερός μετά την πτώση του Τείχους, ο Ράμελοφ «γυάλισε» και τη δική του εικόνα. Αποχωρίστηκε το χαρακτηριστικό του σκουλαρίκι και το νεανικό του κούρεμα που, όπως τον προειδοποιούσαν καιρό οι σύντροφοί του, παρέπεμπε σε επαναστάτη, και κατέβασε αισθητά τους τόνους.

Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι έχασε τα αντανακλαστικά του. Οταν η Ανγκελα Μέρκελ προειδοποίησε τους ψηφοφόρους στη Θουριγγία να μην ψηφίσουν την Αριστερά και τον Ράμελοφ, με το επιχείρημα πως ένας αριστερός πρωθυπουργός θα καταστρέψει την επιτυχημένη οικονομική πορεία του κρατιδίου, ο Ράμελοφ απάντησε πολύ αιχμηρά: «Η Μέρκελ ήταν στη σοσιαλιστική νεολαία FDJ. Εμαθε καλά στη δικτατορία της DDR να ξεφεύγει από τις γωνίες ενός τετράγωνου τραπεζιού, δημιουργώντας την εντύπωση ότι τελικά επρόκειτο για στρογγυλό τραπέζι. Δεν είδαμε να απέκτησε και πολλές μελανιές».

Ο νέος πρωθυπουργός της Θουριγγίας μετέφερε ο ίδιος υπό μάλης την προτομή του Καρλ Μαρξ και την τοποθετούσε επί σκηνής.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας είχε τονίσει επανειλημμένως ότι δεν υπάρχει λόγος να τον φοβούνται οι ψηφοφόροι. «Είμαι ένας δημοκρατικός Σοσιαλιστής. Θέλω το κράτος δικαίου, θέλω την κατανομή αρμοδιοτήτων και πάνω από όλα θέλω πολύ να κυβερνήσω» είχε δηλώσει. Για να αποδείξει, όμως, ότι δεν ξεχνά τις πολιτικές του ρίζες, στις περισσότερες προεκλογικές του ομιλίες εμφανιζόταν με μια κόκκινη πλαστική προτομή του Καρλ Μαρξ υπό μάλης, την οποία τοποθετούσε ο ίδιος επί σκηνής.

Στην ερώτηση πώς φανταζόταν ότι μπορεί να φτάσει στην πρωθυπουργία ως σοσιαλιστής η απάντηση ήταν αφοπλιστική: «Τι κάνει ένας χριστιανός με τον παράδεισο; Υπάρχει, αλλά δεν σκέφτεται κανείς διαρκώς πώς θα φτάσει εκεί».

Πολιτικοί όλων των παρατάξεων φοβούνται τις επισκέψεις στο γραφείο του και ο λόγος δεν είναι ο ίδιος ο Ράμελοφ, αλλά ο σκύλος του, ο Αττίλας, το όνομα του οποίου λέγεται ότι του ταιριάζει... γάντι.

Ο Ράμελοφ έχασε τον πατέρα του σε μικρή ηλικία και μεγάλωσε με τη μητέρα και τα αδέλφια του. Θεωρείτο «προβληματικό» παιδί, που μετά βίας κατάφερε να τελειώσει το σχολείο. Αργότερα κατάλαβε ότι έπασχε από μια μορφή δυσλεξίας που τον εμπόδιζε να γράφει σωστά. Μάλιστα η ανορθογραφία του είχε γίνει αντικείμενο χλεύης κατά την προεκλογική εκστρατεία, όμως εκείνος μίλησε ανοιχτά για το πρόβλημά του, δηλώνοντας ότι δεν ντρέπεται πια και ότι είχε καταναλώσει αρκετή ενέργεια στην προσπάθεια να το «καμουφλάρει».

Η αδυναμία του στον γραπτό λόγο ήταν ίσως το κίνητρο για να αναπτύξει περισσότερο τις προφορικές του δεξιότητες. Ο Ράμελοφ θεωρείται ένας από τους πιο δεινούς ρήτορες στη γερμανική πολιτική σκηνή, κάτι που του φάνηκε πολύ χρήσιμο στην πορεία του προς την πρωθυπουργία.

Μόλις τελείωσε το σχολείο, ο Ράμελοφ ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στο τμήμα τροφίμων μεγάλου πολυκαταστήματος. Εκεί είχε και την πρώτη του επαφή με την... πάλη των τάξεων, όπως λέει χαριτολογώντας και συγκεκριμένα με τις κυρίες που εργάζονταν στο τμήμα καλλυντικών. Οι κυρίες αυτές ζάρωναν τη μύτη με εμφανή αηδία κάθε φορά που περνούσαν μπροστά από τους «ταπεινούς» βοηθούς οι οποίοι έπρεπε να τεμαχίσουν το κρέας προτού το μεταφέρουν στο κρεοπωλείο. «Κάθε Δευτέρα που μας έφερναν αγριογούρουνα, ελάφια, φασιανούς, η μεγαλύτερη απόλαυσή μας ήταν να αφήνουμε τα καφάσια εκεί που χτυπούσαν την κάρτα τους» θυμάται γελώντας.

Τότε ασχολήθηκε και για πρώτη φορά με τον συνδικαλισμό. Οταν πήγε στα ανατολικά το 1990 ήταν ήδη υψηλόβαθμο στέλεχος σωματείου και ο ρόλος του ήταν η «εκπαίδευση» των εργαζομένων στη Θουριγγία. Η πιο χαρακτηριστική του δράση ήταν το 1993, όταν στήριξε σθεναρά τον αγώνα εργαζομένων σε ορυχεία ενάντια σε έναν ξένο επενδυτή. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ξέχασαν τη βοήθειά του και εμφανίστηκαν σύσσωμοι στο συνέδριο του κόμματος τον περασμένο Μάιο για να στηρίξουν την υποψηφιότητά του για την Αριστερά στις τοπικές εκλογές.

ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ... Η ΣΤΑΖΙ
Θέλει να ξορκίσει τα «φαντάσματα»

Παρότι ο Μπόντο Ράμελοφ ως δυτικός δεν κουβαλούσε «βαρίδια» από το παρελθόν της Ανατολικής Γερμανίας, οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας τον παρακολουθούσαν, μέχρι τη στιγμή που το συνταγματικό δικαστήριο απεφάνθη ότι δεν συνιστά δημόσιο κίνδυνο και άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να παρακολουθείται.

Εξαρχής έχει ταχθεί υπέρ ενός ξεκαθαρίσματος του κόμματος της Αριστεράς με το παρελθόν και έχει συγκρίνει τμήματα του καθεστώτος με τους ναζί.

Για τη Στάζι
«Η δομή του υπουργείου εσωτερικής ασφάλειας ήταν ανάλογη με αυτή της Γκεστάπο» τόνισε, διευκρινίζοντας, βέβαια, ότι στο όνομα της ανατολικογερμανικής κυβέρνησης δεν διαπράχθηκαν μαζικές δολοφονίες, ούτε έγιναν επιθέσεις εναντίον άλλων κρατών.

Παρ' όλα αυτά, κατέκρινε τη δράση της Στάζι, που «ήταν όργανο ενός κράτους αδίκου, που δεν παρείχε στους πολίτες τη νομική προστασία για να αμυνθούν εναντίον της».

Ακόμη ο Ράμελοφ έχει δεσμευτεί ότι θα ασχοληθεί προσωπικά με τη συμφιλίωση της παράταξής του και των θυμάτων του ανατολικογερμανικού καθεστώτος.

«Λαμβάνω πολύ σοβαρά υπόψη ότι η υποψηφιότητά μου ξύπνησε μνήμες σε ορισμένα θύματα, που τους προκαλεί εκ νέου σοβαρό συναισθηματικό τραυματισμό» εξηγεί.

«Θα πραγματοποιήσω ορισμένες συναντήσεις και θα αναλάβω συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Θα πλησιάσω όποιον θέλει να μου μιλήσει, αλλά δεν θα είμαι φορτικός σε κανέναν» υπογραμμίζει ο Ραμελοφ, που δεν θέλει να μετατραπεί αυτή η προσπάθεια σε ένα σόου.

«Αρκετά θύματα έχουν τόσο βαθιές πληγές, που δεν θα τους ωφελήσει καθόλου να τους χτυπήσω την πόρτα και να τους πω ''γεια σας, ήρθα να μιλήσουμε''».

ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
madam@pegasus.gr