Το καρναβαλι του χρονου
από Lornion. την 09 Φεβ 2006, 03:40
Ένα τραγουδάκι του περασμένου αιώνα, όχι πολύ
μακρυνό, έλεγε «αν ήμουν πλούσιος... αν ήμουν πλούσιος...». Αν ήμουνα νέος θα
γινόμουνα τσοπάνης, μα τι τσοπάνης; Τσοπάνης – τυροκόμος με τα όλα του. Πρώτα -
πρώτα θάχα γιδοπρόβατα, σταύλο για 200 ζωντανά, τον κάμπο μου και τα κομμάτια
γης που κληρονομικά μου ανήκουν, δεν λέω και λίγη βοήθεια πλερωτική βέβαια, και
το σπίτι στο χωριό, όπου στο κατώι θα παρασκευαζόταν το τυρί παραδοσιακά, με
σύγχρονες αντιλήψεις τυποποίησης.
Πιστεύοντας στο λαχείο της ΕΕ, που αποφάσισε πως η φέτα είναι μονάχα ελληνικό προιόν, με ευρωπαϊκή πατέντα παρακαλώ, δε βλέπω καλύτερο επάγγελμα, με προοπτικές κέρδους και οικονομικής προκοπής. Ειναι όνειρο η ιδέα μου; Δεν ξέρω, για έλα όμως νάσαι μοντέρνος βοσκός, μοντέρνα ντυμένος με όλα τα απαραίτητα εφόδια, για την αντιμετώπιση των καιρικών συνθηκών, νάχεις τα σκυλιά που οδηγούν το κοπάδι, να αναπνές της φύσης τον αγέρα; Σκέφτηκες νάχης το κολατσιό σου στο γυλιό και να τραβάς γουλιά - γουλιά το τσάι σου, το τσίπουρο ή το κρασάκι από το μοντέρνο σου παγούρι, να διασκεδάζεις την βροχή μέσα από το αδιάβροχό σου, να χαίρεσαι τον ήλιο, τις εναλλαγές του φυσικού τοπίου και να απολαμβάνεις μουσική Βιεννέζικη η Τυρολέζικη μέσα από το κινητό; Είναι στο πρόγραμμα να βλέπεις και κάποια στοπάνα κει κάτω στις υπωρείες των Αλπεων, οπότε με λίγα γερμανικά δημιουργείς ορεινές ιντερνετικές γνωριμίες. Η μόνη σου δουλειά τις ώρες της βοσκής είναι κάποια σφυρυξιά, που να κατευθυνει τα σκυλιά... Και ξέρεις η μουσικάντα του Τυρόλου, εδώ που τα λέμε, ταιριάζει στην ποιμενική ζωή.
Α ναί, αναθυμήθηκα κάθε χρονιά που καρνάβαλος ληξουριώτικος θέλει εμφανίζεται, να παρουσιάζεσαι στη γιορτή, με αντιπροσωπεία των πιο όμορφων ζωντανών στολισμένων, γιορτής ένεκεν καρναβαλικά, πάνω σε αυτοκινητάμαξα, κατάλληλα διακοσμημένη, με τη ΦΕΤΑ σε σχήμα ελκυστικό και μεγαλόπρεπο! Σαν και είσαι λίγο φαντασμένος, έλα πιάσε του εμπορίου την διαφημιστική λεζάντα. aμα δε και στην παρέλαση ξέρεις να δειξεις, πως τα ζωντανά σου τρώνε γήινο χορτάρι, τότες στου Γκίνες το βιβλίο σίγουρα έχεις καλή θεσούλα...
Θεωρώ ετούτη τη στιγμή, και είμαι βέβαιος για τούτο, πως χάρις στα ηλεκτρονικά τα μέσα, θέλει είσαι αρεσκείας πρωταγωνιστής. Αν υπάρχει κάποιος που θέλει θεωρήσει τούτο το γράφημα φαντασιόπληκτο ή πως τα μυαλά κουνηθήκανε από το ονειροπόλημα ετούτο, ας φανεί στου καρναβαλιού τη μέρα στο Ληξούρι, να κουβεντιάσουμε το θέμα... Μέχρι τότες εγώ θε νάμαι πλούσιος, ανεξάρτητος με φρέσκο το κεφάλι, ατενίζοντάς πλήθος και Καρνάβαλο ασκαρδαμυκτί από του ύψους μου. Και τραγουδώντας το «είμαι πλούσιος... είμαι πλούσιος... καραβοκύρης βασιλιάς ταξιδευτής...
Υ.Γ: Στοίχημα: Τι μ' Έσπρωξε να γράψω το κείμενο ετούτο; Οποίος το βρεί θα του αφιερώσω ιντερνετικό διθύραμβο
Λόρνιον
Πιστεύοντας στο λαχείο της ΕΕ, που αποφάσισε πως η φέτα είναι μονάχα ελληνικό προιόν, με ευρωπαϊκή πατέντα παρακαλώ, δε βλέπω καλύτερο επάγγελμα, με προοπτικές κέρδους και οικονομικής προκοπής. Ειναι όνειρο η ιδέα μου; Δεν ξέρω, για έλα όμως νάσαι μοντέρνος βοσκός, μοντέρνα ντυμένος με όλα τα απαραίτητα εφόδια, για την αντιμετώπιση των καιρικών συνθηκών, νάχεις τα σκυλιά που οδηγούν το κοπάδι, να αναπνές της φύσης τον αγέρα; Σκέφτηκες νάχης το κολατσιό σου στο γυλιό και να τραβάς γουλιά - γουλιά το τσάι σου, το τσίπουρο ή το κρασάκι από το μοντέρνο σου παγούρι, να διασκεδάζεις την βροχή μέσα από το αδιάβροχό σου, να χαίρεσαι τον ήλιο, τις εναλλαγές του φυσικού τοπίου και να απολαμβάνεις μουσική Βιεννέζικη η Τυρολέζικη μέσα από το κινητό; Είναι στο πρόγραμμα να βλέπεις και κάποια στοπάνα κει κάτω στις υπωρείες των Αλπεων, οπότε με λίγα γερμανικά δημιουργείς ορεινές ιντερνετικές γνωριμίες. Η μόνη σου δουλειά τις ώρες της βοσκής είναι κάποια σφυρυξιά, που να κατευθυνει τα σκυλιά... Και ξέρεις η μουσικάντα του Τυρόλου, εδώ που τα λέμε, ταιριάζει στην ποιμενική ζωή.
Α ναί, αναθυμήθηκα κάθε χρονιά που καρνάβαλος ληξουριώτικος θέλει εμφανίζεται, να παρουσιάζεσαι στη γιορτή, με αντιπροσωπεία των πιο όμορφων ζωντανών στολισμένων, γιορτής ένεκεν καρναβαλικά, πάνω σε αυτοκινητάμαξα, κατάλληλα διακοσμημένη, με τη ΦΕΤΑ σε σχήμα ελκυστικό και μεγαλόπρεπο! Σαν και είσαι λίγο φαντασμένος, έλα πιάσε του εμπορίου την διαφημιστική λεζάντα. aμα δε και στην παρέλαση ξέρεις να δειξεις, πως τα ζωντανά σου τρώνε γήινο χορτάρι, τότες στου Γκίνες το βιβλίο σίγουρα έχεις καλή θεσούλα...
Θεωρώ ετούτη τη στιγμή, και είμαι βέβαιος για τούτο, πως χάρις στα ηλεκτρονικά τα μέσα, θέλει είσαι αρεσκείας πρωταγωνιστής. Αν υπάρχει κάποιος που θέλει θεωρήσει τούτο το γράφημα φαντασιόπληκτο ή πως τα μυαλά κουνηθήκανε από το ονειροπόλημα ετούτο, ας φανεί στου καρναβαλιού τη μέρα στο Ληξούρι, να κουβεντιάσουμε το θέμα... Μέχρι τότες εγώ θε νάμαι πλούσιος, ανεξάρτητος με φρέσκο το κεφάλι, ατενίζοντάς πλήθος και Καρνάβαλο ασκαρδαμυκτί από του ύψους μου. Και τραγουδώντας το «είμαι πλούσιος... είμαι πλούσιος... καραβοκύρης βασιλιάς ταξιδευτής...
Υ.Γ: Στοίχημα: Τι μ' Έσπρωξε να γράψω το κείμενο ετούτο; Οποίος το βρεί θα του αφιερώσω ιντερνετικό διθύραμβο
Λόρνιον
No comments:
Post a Comment