Μόνον από κοινού

Του Νίκου Ξυδάκη

Καθαρό μυαλό και ευψυχία χρειαζόμαστε. Το αντιλαμβανόμαστε καθώς η άνοιξη μας τυλίγει εγκαρδιωτικά, καθώς οι πασχαλιάτικες μέρες ανοίγονται μπροστά μας από σήμερα, Σάββατο του Λαζάρου, προοίμιο Αναστάσεως. Η τριετής κάθοδος έχει εξαντλήσει πολλές χιλιάδες νοικοκυριά, τα έχει οδηγήσει στην απόγνωση. Πρώτη μέριμνα των ούτως ειπείν διασωθέντων πρέπει να είναι αυτοί οι συνάνθρωποι, διαρκώς, και ιδίως τούτες τις μέρες. Οι τυραννισμένοι της πτώχευσης σταυρώνονται για όλους μας· ακουσίως μεν, αλλά η θυσία τους δεν πρέπει να μείνει χωρίς αντίκρισμα. Από κανένα σπίτι, λοιπόν, δεν πρέπει να λείψουν τα χρειώδη για την υποδοχή του Αναστάντος. Κι από κανένα νου δεν πρέπει να λείψει η έγνοια για τους άτυχους που βουλιάζουν παραδίπλα, βουβά, με σφιγμένα δόντια, με αξιοπρέπεια. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας. Σκεπτόμενοι τον άλλο, τον άτυχο, τον βασανισμένο, σκεφτόμαστε αλλιώς τον εαυτό μας, τον σκεφτόμαστε αναγεννητικά, του ανοίγουμε δρόμους. Οχι μόνον διότι αξιολογούμε καλύτερα τι έχουμε και τι πράγματι χρειαζόμαστε, αλλά και διότι αντιλαμβανόμαστε εν τω βάθει, το ισοκράτειο απόφθεγμα, ως θεμέλιο συλλογικού και έλλογου βίου: «Μηδενί συμφοράν ονειδίσης, κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον». Η συμπόνια, η ενσυναίσθηση, η συμπάθεια, συνέχουν τους ανθρώπους ως έλλογα και ως ιστορικά όντα. Τώρα το μέλλον είναι αόρατο όσο ποτέ, όπως πάντα· τώρα ακόμη και το αύριο είναι αόρατο και εκφοβιστικό. Συνειδητοποιώντας ότι η τύχη είναι κοινή, συνειδητοποιούμε ταυτοχρόνως ότι και η συμφορά είναι κοινή, με τυχαίο τρόπο διασπείρεται και πλήττει. Κατά τον ίδιο τρόπο, κοινά είναι η διάνοια και η ψυχική ενέργεια, ο λογισμός και η δράση, τα απολύτως αναγκαία για να αναστείλουμε την κάθοδο και να διαμορφώσουμε τους όρους της ανόδου. Οταν όλοι βουλιάζουν γύρω σου, πώς να σωθείς μόνος; Μόνον από κοινού και μόνο για όλους, επιπλέοντες και βουλιαγμένους, θα έρθει Ανάσταση.   kathimerini