Thursday, December 16, 2010
ελεγεία στην Βιβή Μοσχονά.
51 χρόνια συζυγικού βίου δεν είναι μικρό πράγμα,όπως δεν είναι μικρό πράγμα δυό δευτερόλεπτα του χρόνου για να χαθεί της ζωής το νήμα. Η τραγικότητα της στιγμής που αντίκρυσα θα μείνει αναλλοίωτη για το υπόλοιπο του χρόνου μου. Ειπα σαν ήμουνα νέος να παντρευτώ γιατί ήτανε συνήθειο.Σήμερα αφομοιώνω την θλίψη της απουσίας της συντρόφου. Σκεφτόμουνα κλείνοντας τα μάτια της και δίνοντας της το τελευταίο φίλημα πως ο μεγάλος θεός δεν εισάκουσε τις προσευχές μου, την ήθελε κοντά του, ήθελε διαπιστώνω να την απαλλάξει από τον πόνο και την ανημποριά. Ας αναπαύσει την ψυχή της κει ψηλά στα ουράνια .λορνιόν
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment