Σαμαράς: συναίνεση στο ναυάγιο δεν δίνουμε
Σκληρή επίθεση στην κυβέρνηση και στην “συμμαχία των προθύμων” που στηρίζουν την οικονομική της πολιτική, εξαπέλυσε ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς μιλώντας σήμερα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος. “Δεν θα είμαστε συνένοχοι στην αδιέξοδη πολιτική της κυβέρνησης, προσφέρουμε συναίνεση μόνο για να μπει η χώρα στη φάση της ανάκαμψης, τίποτε λιγότερο“, ξεκαθάρισε ο πρόεδρος της ΝΔ και συνέχισε λέγοντας ότι ζητάμε επίμονα και με συνέπεια αλλαγή του μίγματος της οικονομικής πολιτικής.
Ακολουθουν αποσπάσματα απο την ομιλία:
Η πολιτική της κυβέρνησης στην Οικονομία, πολιτική που υπαγορεύθηκε από το Μνημόνιο, έχει οδηγήσει σε πλήρες αδιέξοδο.
Έπεσε έξω στα έσοδα, έπεσε έξω στις δαπάνες, έπεσε έξω στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, έπεσε έξω στην ύφεση, έπεσε έξω στην ανεργία, έπεσε έξω και στον πληθωρισμό. Έπεσε έξω σε όλα! Κάτι παραπάνω: Έπεσε έξω ακριβώς για τους λόγους που είχαμε προειδοποιήσει εμείς εξ αρχής.
Και τα παλιά και τα νέα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση είναι «ασκήσεις ματαιότητας. Το ΠΑΣΟΚ βλέπει ή νιώθει ήδη τα αδιέξοδά του, είναι υποχρεωμένο να πάρει πιο δύσκολες αποφάσεις, χωρίς το «μαξιλαράκι» μιας άνετης διαφοράς με τη Νέα Δημοκρατία.
Με τη διαφορά στις 2 μονάδες, τα πολιτικά αδιέξοδα του ΠΑΣΟΚ γίνονται πιο πιεστικά και πιο αξεπέραστα.
Το Σχέδιο Προϋπολογισμού του 2011 είναι διάτρητο. Το πραγματικό έλλειμμα του 2010 είναι πολύ πιθανό να ξεπεράσει το 10%. Κι αυτό δεν οφείλεται στην αναθεώρηση του ελλείμματος του 2009, αλλά πρωτίστως στην ανικανότητα άντλησης των προβλεπομένων εσόδων, λόγω της ύφεσης που δημιούργησαν. Και παρά τα φορομπηχτικά μέτρα που στέγνωσαν την αγορά. Αυτό προκαλεί και την επιμονή των επιτηρητών να προσμετρήσουν τις μετατάξεις ως νέες «προσλήψεις». Αφού δεν μπορούν να διασφαλίσουν τα έσοδα, προσπαθούν τουλάχιστον να διασφαλίσουν τις απολύσεις! Τα σπασμένα της πολιτικής του κ. Παπανδρέου δεν πρόκειται να δεχτούμε να τα φορτώσουν στις πλάτες εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών με μαζικές απολύσεις που θέλουν να κάνουν!
Υπάρχει άλλη διέξοδος
Η διέξοδος αυτή έχει δύο σκέλη:
Πρώτον, ταυτόχρονη αντιμετώπιση του ελλείμματος και της ύφεσης. Με περιοριστικά μέτρα για το έλλειμμα, αλλά και με μέτρα τόνωσης της οικονομίας για να αντιμετωπιστεί η ύφεση.
Δεύτερον, ταυτόχρονη αντιμετώπιση του ελλείμματος και του χρέους. Με μέτρα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας που είναι τεράστια και σήμερα δεν αποδίδει το παραμικρό.
Ταυτόχρονα: και περιοριστικά μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης και μέτρα τόνωσης της οικονομίας για να υπάρχουν έσοδα, τζίροι, κέρδη και να βρίσκει το κράτος κάτι να φορολογεί. Αυτό το «και τα δύο» δυσκολεύτηκαν να το καταλάβουν κάποιοι, που ταλαντεύονται συνεχώς – από το «δώστα όλα» για να εκλεγούμε, στο «κόψτα όλα για να σωθούμε». Από το «λεφτά υπάρχουν», στο «μαζί τα φάγαμε»…
Και εδώ πρέπει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ να αποφασίσει: Θέλει συνενόχους για να συνεχίσει την ίδια Πολιτική; Δεν θα τους βρει σε μας.
Θέλει συναίνεση για να αλλάξει πολιτική; Εδώ είμαστε να το συζητήσουμε.
Όχι, όμως, μόνο, για να αλλάξει κάποιους «επαχθείς όρους», όπως το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής. Αυτό μπορεί να το επιτύχει και χωρίς εμάς…
Αλλά για να ξεκινήσει η ανάκαμψη! Τίποτε λιγότερο δεν δεχόμαστε.
Δηλαδή να υποστεί η χώρα ένα επενδυτικό σοκ.
Από το απελπιστικό σοκ ασφυξίας, στο δημιουργικό σοκ των επενδύσεων.
Πράγμα για το οποίο απαιτούνται χαμηλότεροι φόροι, σταδιακή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, μείωση του ΦΠΑ και του φόρου μεταβίβασης για όλες τις αγοραπωλησίες νεόδμητων κτιρίων, επιχορήγηση επιτοκίου για στεγαστικά πρώτης κατοικίας κατά 2%. Και πριν απ’ όλα, πληρωμή όλων των οφειλών του κράτους σε ιδιώτες και επιχειρήσεις. Και συμψηφισμός χρέωσης από και προς το Δημόσιο. Που θα φέρει επανάσταση στην αγορά και θα δώσει ένεση ρευστότητας στην Οικονομία. Το κράτος πρέπει να πληρώσει ορισμένα λεφτά αν θέλει να εισπράξει. Και η Οικονομία πρέπει να δουλέψει για να παραγάγει έσοδα για το κράτος.
Αυτά μαζί με την άμεση ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ, την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου με ρυθμούς… Ολυμπιάδας, αλλά και την ψήφιση ενός Επενδυτικού Νόμου, αντίστοιχου με εκείνο που βρήκε το ΠΑΣΟΚ όταν ήλθε στην εξουσία, είναι αναγκαίες προϋποθέσεις. Και μιλάω για το νόμο που, όπως θυμάστε, κατάργησε, που ύστερα παραδέχθηκε ότι ήταν… ο καλύτερος ως τώρα, και που τελικά δεν έβαλε τίποτε στη θέση του! Όλα αυτά μπορούν ακόμα να βγάλουν τη χώρα από την ασφυξία και τους φαύλους κύκλους.
Γιατί ήδη, δυστυχώς, στις απορροφήσεις των κοινοτικών κονδυλίων του ΕΣΠΑ, η Ελλάδα έπεσε, από την πέμπτη θέση το 2009, στην 23η θέση φέτος!
Ενώ τα ΣΔΙΤ έχουν διακοπεί και έτοιμες μελέτες, όπως είναι ο Χωροταξικός Σχεδιασμός, οι αυτοκινητόδρομοι, τα πράσινα προγράμματα για τις επιχειρήσεις, που είχε προετοιμάσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, εγκαταλείφθηκαν.
Ζητάμε επίμονα και με συνέπεια αλλαγή του μείγματος της οικονομικής πολιτικής. Όλα αυτά είναι μια πρώτη αλλαγή μείγματος. Γιατί βάζουν σε ίση προτεραιότητα την ανάκαμψη της Οικονομίας. Για να πιάσουν τόπο τα υπόλοιπα περιοριστικά μέτρα. Και για να αλλάξουν μερικά απ’ αυτά. Και θέλω να το ξεκαθαρίσω για μιαν ακόμα φορά: θα αποκαταστήσει η Νέα Δημοκρατία τις συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων που έχει περικόψει ο κ. Παπανδρέου!
Συναίνεση στα αδιέξοδα δεν θα δώσουμε
Εμείς θέλουμε πρώτοι να βγει ο τόπος από την κρίση. Εμείς θέλουμε πρώτοι να εξυγιάνουμε τα δημοσιονομικά μας. Αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε σκοτώνοντας την Οικονομία μας και διαλύοντας την Κοινωνία μας.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πρέπει να αποφασίσει: Θέλει να αλλάξει την πολιτική της για να αλλάξει τη χώρα; Αν αυτό θέλει, εμείς εδώ είμαστε. Αλλά με μέτρα άμεσης ανάκαμψης. Ή μήπως επιμένει στην ίδια πολιτική που βουλιάζει τη χώρα; Αν θέλει αυτό το τελευταίο, τότε ας ψάξει αλλού για συνενόχους. Θα βρει λίγους, αλλά –πιστέψτε με- ιδιαίτερα πρόθυμους.
Τώρα που πολλαπλασιάστηκαν τα αδιέξοδα του ΠΑΣΟΚ λόγω της πολιτικής του και μίκρυναν τα περιθώρια για το ΠΑΣΟΚ, λόγω ανόδου της Νέας Δημοκρατίας, κάποιοι σπεύδουν να του δώσουν «δεκανίκι». Να ενισχύσουν όπως μπορούν, απεγνωσμένα, την περιβόητη «συμμαχία των προθύμων». Είναι λίγο αστείο, όταν κάποιοι που στήριξαν την πολιτική του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν και το έχουν τώρα μετανιώσει, όταν υπάρχουν ακόμα και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ που τώρα αντιδρούν φωναχτά, να σπεύδουν κάποιοι άλλοι να στηρίξουν τα αδιέξοδα της πολιτικής του.
Δικό τους το πρόβλημα.
Εμείς συναίνεση στα αδιέξοδα δεν θα δώσουμε.
Συναίνεση για αλλαγή πολιτικής για να σωθεί ο τόπος, το έχουμε ήδη πει από καιρό, το εννοούμε και σε αυτό εμμένουμε.
Άλλωστε, αυτή τη στιγμή η κοινωνία αυτό περιμένει από μας:
Η κοινωνία δεν μας λέει: «στηρίξτε την κυβέρνηση που βουλιάζει την οικονομία». Όλοι μας λένε: «βοηθήστε να αλλάξει η οικονομική πολιτική για να σωθούμε».
Δεν μας λέει κανείς, «ωραία πάμε, βάλτε ένα χεράκι να συνεχίσουμε».
Όλοι μας λένε ότι «οδηγούμαστε, παρά τις θυσίες, στη χρεοκοπία, κάντε κάτι να το αποφύγουμε, όσο είναι καιρός».
Κανείς δεν θέλει συναίνεση στο ναυάγιο.
«Πάρτε το τιμόνι αλλιώς, γιατί δεν αντέχουμε», αυτό φωνάζουν όλοι.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρεις πολιτικοί πόλοι στην Ελλάδα:
Αυτοί που αποδέχονται την κυβερνητική πολιτική.
Αυτοί που την απορρίπτουν, χωρίς να προτείνουν κάτι άλλο.
Κι αυτοί που την απορρίπτουν και προτείνουν διαφορετική διέξοδο.
Το ΠΑΣΟΚ μέχρι στιγμής στηρίζει την πολιτική αυτή. Από κοντά και η «συμμαχία των προθύμων»…
Η Αριστερά το απορρίπτει, αλλά δεν προτείνει τίποτε. Απλώς καιροφυλακτεί να κερδίσει από τη διάλυση των πάντων.
Και η Νέα Δημοκρατία, που έχει επισημάνει τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής, στηρίζει ό,τι είναι σωστό και προτείνει άλλη διέξοδο.
Η κοινωνία δεν περιμένει ποιος θα στηρίξει τα αδιέξοδα του ΠΑΣΟΚ.
Περιμένει πότε θα απαλλαγεί από τα αδιέξοδα αυτά.
Όσοι καταψήφισαν το ΠΑΣΟΚ κι όσοι δεν ψήφισαν καθόλου, το τελευταίο που θα ήθελαν θα ήταν να συνεχιστούν αυτά τα αδιέξοδα.
Όσοι κάνουν νέο κόμμα, «για να εκφράσουν», υποτίθεται, «την κοινωνία» και σπεύδουν να στηρίξουν αυτά τα αδιέξοδα που διαλύουν την κοινωνία, δεν έχουν καταλάβει τι συμβαίνει γύρω τους.
Εμείς, όμως, έχουμε μεγάλες ευθύνες και μεγάλη Ιστορία. Και δεν θα πέσουμε στη στημένη παγίδα της εσωστρέφειας.
Έχουμε τόσα να λύσουμε για την Πατρίδα μας, που η Πατρίδα μας απαγορεύει να ασχολούμαστε με τα μικρά, τα ασήμαντα και τα προσωπικά.
Απευθύνω σήμερα στον κ. Παπανδρέου, μια ακόμα προειδοποίηση: Να μην χρησιμοποιήσετε κ. Παπανδρέου την οικονομική κρίση ως «άλλοθι» για υποχωρήσεις στα εθνικά ζητήματα!
Και επ’ αυτού ζητούμε άμεση και πλήρη ενημέρωση.
Τις τελευταίες μέρες, πληροφορηθήκαμε ότι, βιαστικά και ανεξήγητα, ο υπουργός Εξωτερικών πρότεινε τη σύγκληση Συνόδου Κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας, χωρίς να αναλογίζεται ότι η πρωτοβουλία του αυτή ενισχύει το γεω-στρατηγικό ρόλο της γειτονικής χώρας, έστω και σε επίπεδο εντυπώσεων, σε μια στιγμή που είναι σε εξέλιξη σοβαρότατες διεργασίες που καθορίζουν τους συσχετισμούς δυνάμεων στην περιοχή μας.
Τους προειδοποιήσαμε ακόμα να μην παίζουν με το μεταναστευτικό. Και δικαιωθήκαμε.
Τους προειδοποιήσαμε να μην παίζουν με τον εθνικό χαρακτήρα της Παιδείας που τον προβλέπει και το Σύνταγμα. Πώς θα ενσωματώσουμε τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών και θα τα κάνουμε συνειδητούς Έλληνες πολίτες όταν στα σχολεία μας ξεθωριάζει η εθνική γλώσσα, η εθνική ιστορία και η εθνική μνήμη; Σε ποια χώρα της Ευρώπης -να μας πουν- «αποχρωματίζουν» την Παιδεία τους από οποιοδήποτε εθνικό στοιχείο;
Θα ξαναπάρουμε τη χώρα μας στα χέρια μας. Από μας εξαρτάται
Την Ελλάδα πολλοί την προσέβαλαν και πολλοί την πλήγωσαν τα τελευταία χρόνια. Και εντός και εκτός συνόρων. Από μας εξαρτάται να την καταστήσουμε και πάλι σεβαστή όπως της αξίζει, όπως της αρμόζει, όπως της προσήκει. Αλλά για να το επιτύχουμε πρέπει να θυμόμαστε ότι είμαστε χώρα, δεν είμαστε… «χώρος». Είμαστε λαός, δεν είμαστε… «πληθυσμός»!. Κι ότι πρέπει εμείς πρώτοι να πιστέψουμε στον εαυτό μας για να πιστέψουν κι άλλοι στα δίκαιά μας.
Κάποιοι στο παρελθόν προσπαθούσαν να μας πείσουν –το θυμάστε- ότι το αλήστου μνήμης Σχέδιο Ανάν ήταν «μονόδρομος σωτηρίας» για την Κύπρο. Πήραν, τότε, την απάντηση που έπρεπε.
Πώς τα έφερε η μοίρα και είναι οι ίδιοι που σπεύδουν σήμερα σε μια «συμμαχία προθύμων» γύρω από την πολιτική του Μνημονίου!
Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Αλλά έτσι κι αλλιώς, ο Ελληνικός λαός είναι απέναντί τους. Και τα αδιέξοδά τους αρχίζουν να φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού. Κι όσο περνάει ο καιρός, από δω και στο εξής, θα φαίνονται ακόμα περισσότερο…
Αυτό τον καιρό δεν χτίζουμε μόνο ξανά την αξιοπιστία μας ως κόμμα. Χτίζουμε και την απήχησή μας ως παράταξη, γιατί και οι ιδέες μας κερδίζουν έδαφος.
Βρισκόμαστε –πράγματι- στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της εποχής μας. Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να αναδειχθεί -και αναδεικνύεται κάθε ημέρα- η πιο αξιόπιστη, η πιο υπεύθυνη, η πιο σταθερή δύναμη στη χώρα.
Στόχος μας είναι να εμπνεύσουμε και να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας.
Σ’ αυτό τον αγώνα, αγώνα δικαίωσης για την Παράταξη, αλλά – κυρίως – αγώνα σωτηρίας για την Πατρίδα μας, σας θέλω και σας βλέπω όλους δίπλα μου.
Σ’ αυτό το ταξίδι συνέπειας, αγώνα και ελπίδας, δεν περισσεύει κανένας. Όχι γιατί το θέλω μόνον εγώ. Αλλά γιατί το επιτάσσει το καθήκον μας. Απέναντι στην Παράταξη…
Οι λιπόψυχοι στα δύσκολα δεν χωράνε. Ούτε λαθρεπιβάτες σε ένα τέτοιο ταξίδι αγώνα.
Γιατί μας βλέπουν, μας παρακολουθούν, όλοι. Και δίνει ο καθένας μας, κάθε στιγμή, λόγο στη συνείδησή του και στην Ελλάδα.
Και δεν θα πείσουμε τον Ελληνικό λαό μόνο γιατί η πολιτική μας είναι σωστή και η θέση μας υπεύθυνη. Θα πείσουμε γιατί οι ιδέες μας εκφράζουν την αγωνία και τις φιλοδοξίες του λαού μας. Που μέσα στις δυσκολίες ο Ελληνικός λαός αφυπνίζεται. Και ρίχνει το βλέμμα της ελπίδας του πάνω μας.
Η χώρα αυτή δεν θα λυγίσει. Από μας εξαρτάται.
Η οικονομία της δεν θα διαλυθεί, ούτε θα χρεοκοπήσει. Από μας εξαρτάται.
Το μέλλον της δεν θα υποθηκευθεί. Από μας εξαρτάται.
Το κλίμα κατήφειας και εθνικής κατάθλιψης δεν θα συνεχιστεί για πολύ. Από μας εξαρτάται.
Θα ξαναπάρουμε τη χώρα μας στα χέρια μας. Από μας εξαρτάται.
Με αυτό το πνεύμα, θα ήθελα να συζητήσουμε για τις κρίσιμες ώρες που περνά η πατρίδα μας
Έχω πλήρη εμπιστοσύνη στην καθεμιά και στον καθένα από σας.
Και στη γνώμη σας.
No comments:
Post a Comment