ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ Ασκηση εφόδου στον ουρανό

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ

Ασκηση εφόδου στον ουρανό

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 11:27

• 

Ο εικονιζόμενος νεολαίος του ΣΥΡΙΖΑ, εκ των συλληφθέντων μετά τη χθεσινή εισβολή στο πολιτικό γραφείο του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, έχει παρατηρηθεί ότι είναι εκείνος ο οποίος, στις διάφορες δημόσιες εκδηλώσεις όπου συμμετέχει η Ζωή Κωνσταντοπούλου, στηρίζει στον ώμο του την υπερμεγέθη ντουντούκα της βουλευτίνας. Κατά συνέπειαν, φοβάμαι ότι από το ένα αυτί τουλάχιστον πρέπει να είναι κουφός, ο κακόμοιρος...

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:ΦAΛHPEYΣ

Η πρώτη  φορά που πρόσεξα τον αηδιαστικό αριστερίστικο μπακαλιάρο περί «εφόδου στον ουρανό» ήταν στην απολογία του τρομοκράτη Δ. Κουφοντίνα και, επομένως, δεν μου έμεινε απορία ως προς το νόημα που έδινε εκείνος στη φράση. Προφανέστατα, για τον Κουφοντίνα και τη συμμορία του, «έφοδος στον ουρανό» σημαίνει παίρνω ένα όπλο και καθαρίζω όποιον δεν μου αρέσει για τις απόψεις του, τη δουλειά του, τη φάτσα του και ό,τι άλλο με απωθεί πάνω του. Αλλά για τη φοιτητική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, που χρησιμοποιεί συχνά -για να μην πω κατά κόρον- τον ίδιο μπακαλιάρο, τι να σημαίνει;

Χθες η απορία μου λύθηκε. Ο ουρανός προς τον οποίον ονειρεύονται την έφοδο είναι κάτι που πρέπει να μοιάζει αρκετά με το πολιτικό γραφείο του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, στον 7ο όροφο της οδού Γενναδίου 3, διότι μετά την εισβολή η οργάνωση εξέδωσε ανακοίνωση και εξήγησε ότι η γιούργια έγινε στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την «έφοδο στον ουρανό», με την οποία οι φοιτητές του ΣΥΡΙΖΑ απαντούν στο δόγμα «νόμος και τάξη» της κυβέρνησης. Με άλλα λόγια, ήταν -τρόπον τινά- μια άσκηση, σαν αυτές που κάνουν στον στρατό, αλλά επαναστατικού χαρακτήρα.

Στην ίδια ανακοίνωση, η εισβολή χαρακτηρίζεται ειρηνική και συμβολική διαμαρτυρία, η δε επέμβαση της Αστυνομίας βάναυση, απρόκλητη, αισχρή και σφοδρή. Αποτελεί απόδειξη, όπως επισημαίνεται, της ύπαρξης εντός της Αστυνομίας «πλήρως εκφασισμένων θυλάκων». Από κοντά και το γραφείο Τύπου του κόμματος, έσπευσε να αποφανθεί ότι η αντίδραση της Αστυνομίας, που προσήγαγε τους εισβολείς, συνιστά «ντροπή για μια ευρωπαϊκή Δημοκρατία», διότι τα παιδιά ασκούσαν «τα αυτονόητα δημοκρατικά δικαιώματά τους».

Ει μη τι άλλο, ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει για ακόμη μία φορά την εκπληκτική άγνοιά του για οτιδήποτε βρίσκεται εκτός των ορίων του μικρόκοσμου που έχει φτιάξει σε αυτή τη χώρα η Αριστερά από τη Μεταπολίτευση και έπειτα. Δεν γνωρίζω ευρωπαϊκή Δημοκρατία όπου νοείται ως δημοκρατικό δικαίωμα να μπουκάρεις στον ιδιωτικό χώρο του άλλου, να τον υποχρεώνεις να υφίσταται τις αγριοφωνάρες σου, να τον βρίζεις ως δολοφόνο, να ρυπαίνεις τον χώρο είτε γράφοντας συνθήματα με σπρέι είτε κολλώντας αυτοκόλλητα, και να μην είναι αυτονόητο ότι η Αστυνομία θα σε πάει σηκωτό στο κρατητήριο και την επομένη κατευθείαν στο δικαστήριο. Μόνο στην Ελλάδα υπάρχει ανοχή σε παρόμοια φαινόμενα· και είναι εξαιτίας της ανοχής αυτής που αποθρασύνονται διάφοροι οπαδοί της ήπιας και δήθεν καλής βίας, ώστε να φθάνουν μέχρι του σημείου να θεωρούν τον τραμπουκισμό δημοκρατικό δικαίωμα.

Οταν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καλύπτει ευθέως και απεριφράστως τέτοιες μεθόδους τρομοκράτησης του πολιτικού αντιπάλου, τότε είναι λογικό να περιμένουμε ότι, αν γίνουν ποτέ κυβέρνηση, η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, εν είδει φρουρών της επανάστασης, θα έχει το δικαίωμα να επισκέπτεται όποιον δεν της αρέσει στο σπίτι του και να του «εξηγεί», με τον τρόπο της, τι πιστεύει γι’ αυτόν. Από εκεί και πέρα, το στρατόπεδο πολιτικής διαπαιδαγώγησης θα είναι απλώς θέμα χρόνου...

Επαναλάμβανε τα ίδια

Μιλάτε φινλανδικά; Το πιθανότερο, φαντάζομαι, είναι ότι δεν μιλάτε. Ούτε κι εγώ. Φαντασθείτε, επομένως, πόσο δύσκολο θα ήταν να αποστηθίσετε ένα κείμενο, ας πούμε, των πεντακοσίων λέξεων στα φινλανδικά, ώστε να το εκφωνήσετε χωρίς λάθη στο πλαίσιο μιας συζήτησης. Φαντασθείτε, ακόμη, πόσο δυσκολότερο θα ήταν, για τον ίδιο σκοπό, να πρέπει να αποστηθίσετε δύο, τρία, τέσσερα, πέντε κ.ο.κ. κείμενα στην ίδια ξένη γλώσσα, το καθένα για άλλο θέμα. Για τους περισσότερους ανθρώπους, είναι πρακτικά αδύνατον ―και μάλιστα όταν για την προετοιμασία δεν έχετε περισσότερο από μία ημέρα στη διάθεσή σας.

Ας δείξει, επομένως, τη δέουσα κατανόηση στο πρόβλημα του Αλέξη Τσίπρα ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Οτμαρ Κάρας και ας μη βιάζεται να τον κατηγορήσει επειδή τον περασμένο Δεκέμβριο στις Βρυξέλλες, στη συνάντηση με τα μέλη της επιτροπής του Ε.Κ. που ελέγχουν τα πεπραγμένα της τρόικας εν Ελλάδι, ο Τσίπρας δεν παρουσίασε τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στη διάρκεια της συζήτησης, αλλά, σύμφωνα με τον Οτ. Κάρας, επαναλάμβανε διαρκώς ότι υποστηρίζει το έργο της επιτροπής. Ο,τι είναι για εσάς τα σερβοκροάτικα, τα τσέχικα, τα φινλανδικά ή όποια άλλη εντελώς άγνωστη γλώσσα είναι για τον Αλέξη τα αγγλικά. Αυτή είναι η πραγματικότητα και, δυστυχώς, δεν αλλάζει. Τι θέλετε να κάνουμε; Πήγε στη συνάντηση με τα μέλη της επιτροπής έχοντας μάθει μόνο το τροπάριο «γουί σαπόρτ δε γουέρκ οβ δε κομίτι κ.λπ.». Ισως δεν περίμενε ότι η συζήτηση θα επεκτεινόταν και σε άλλα ζητήματα. Ισως πάλι να μην είχε τον χρόνο να προετοιμάσει περισσότερα θέματα. Την επομένη φορά ας του στείλουν έναν κατάλογο θεμάτων και να του δώσουν περιθώριο ενός μηνός να προετοιμαστεί ο άνθρωπος...

Οχι άλλα γαλλικά

Νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνει αντισυνταγματικές τις περικοπές του ειδικού επιδόματος των καθηγητών πανεπιστημίου. Με την αφορμή αυτή, λοιπόν, συνιστώ ψυχραιμία στην κυβέρνηση και ειδικά στον υπουργό εκείνον ο οποίος, όταν τις προάλλες γνωστοποιήθηκε ανάλογη απόφαση για τους μισθούς των ενστόλων, έσπευσε να τηλεφωνήσει στον πρόεδρο του δικαστηρίου και να τον λούσει με κάτι γαλλικούλια. Καλό θα είναι να σταματήσουν εδώ αυτά...kathimerini

«Τρικυμία» στον ΣΥΡΙΖΑ μετά τη μομφή Κάρας

«Τρικυμία» στον ΣΥΡΙΖΑ μετά τη μομφή Κάρας

ΔΩΡΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

• 

Ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας με μέλη της Αντιπροσωπείας της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Photo: ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ).

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Η πολυαναμενόμενη και υψηλών προσδοκιών από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ επίσκεψη των ευρωβουλευτώνμελών της επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου που διερευνά τα πεπραγμένα της τρόικας αποδείχθηκε, τελικά, «τρικυμία» για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στην Κουμουνδούρου ανέμεναν να ακούσουν μια σκληρή καταδίκη για την τρόικα και την εφαρμογή των Μνημονίων και, αντ’ αυτού, εισέπραξαν τη μομφή του κ. Οτμαρ Κάρας για την αδυναμία διατύπωσης προτάσεων από τον Αλέξη Τσίπρα στη συνάντηση που είχαν μαζί του στις 11 Δεκεμβρίου στο Στρασβούργο. Οι δηλώσεις του κ. Κάρας εξόργισαν την αξιωματική αντιπολίτευση, που είδε «δάκτυλο» Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και ανοίκεια πολιτική παρέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας πίσω από αυτές, ενώ αξιοποιήθηκαν από την πλευρά της κυβέρνησης ως ενδεικτικές της αδυναμίας του κ. Τσίπρα για μια άλλου τύπου διαπραγμάτευση με την Ε.Ε.
Ο Οτμαρ Κάρας και ο Γάλλος ευρωβουλευτής Λ. Νγκοκ, κατά τη συνέντευξη Τύπου της αντιπροσωπείας της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων του Ευρωκοινοβουλίου.

Ο κ. Κάρας σε συνέντευξη Τύπου, χθες, παραδέχθηκε ότι ο κ. Τσίπρας στη συνάντηση του Στρασβούργου παρέδωσε στα μέλη της επιτροπής ένα κείμενο (τη λεγόμενη «Μαύρη Βίβλο του Μνημονίου», όπου καταγράφονται οι κατά τον ΣΥΡΙΖΑ οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις από την εφαρμογή του ελληνικού προγράμματος), πρόσθεσε, ωστόσο, ότι «δεν υπάρχει διόρθωση σε σχέση με το όσα δήλωσα χθες», επιμένοντας ουσιαστικά στις θέσεις του. Είχε προηγηθεί δήλωση του συν-εισηγητή της έκθεσης για τα πεπραγμένα της τρόικας, Γάλλου ευρωβουλευτή Λιέμ Χοάνγκ Νγκοκ, ο οποίος χαρακτήρισε τη συνάντηση με τον κ. Τσίπρα «παραγωγική» και αναφέρθηκε σε «μια λεπτομερή οικονομική και κοινωνική ανάλυση, καθώς και τις πολιτικές προτάσεις», που τους παρέδωσε σε αναλυτικό φάκελο.

Η παραδοχή του κ. Κάρας ότι ο κ. Τσίπρας παρέδωσε «ένα κείμενο» ερμηνεύθηκε από την Κουμουνδούρου ως «αναδίπλωση» και ο ΣΥΡΙΖΑ απαίτησε από τον Αυστριακό ευρωβουλευτή «να ζητήσει δημόσια συγγνώμη, ο ίδιος και αυτοί που τον επικαλέσθηκαν». Η σφοδρή ενόχληση του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώθηκε από νωρίς χθες το πρωί σε δηλώσεις στελεχών του, όπως ο γραμματέας της Κ.Ο. Νίκος Βούτσης, ο οποίος είπε ότι οι δηλώσεις Κάρας δημιουργούν πολιτικό ζήτημα, ενώ ο εκπρόσωπος του κόμματος, Πάνος Σκουρλέτης, μίλησε για «απρέπεια και χοντράδα».

«Τα λόγια είναι εύκολα»

Μιλώντας στη Βουλή, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, τόνισε ότι τα λεγόμενα του κ. Κάρας για τη συνάντησή του με τον κ. Τσίπρα δείχνουν ότι «τα λόγια μέσα είναι εύκολα, η διαπραγμάτευση έξω είναι πάρα πολύ δύσκολη» και κάλεσε σε συσπείρωση «με κριτήριο την εθνική ενότητα και την κοινωνική συνοχή, προκειμένου να διασφαλίσουμε την έξοδό μας από την κρίση». Ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης, σε έντονα ειρωνικό ύφος, είπε ότι ο κ. Τσίπρας «καθιέρωσε τη σκληρή διαπραγμάτευση διά της σιωπής».

Ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος επισήμανε ότι «εμείς λέγαμε ότι όταν διαχειριστήκαμε την κρίση στην πιο δύσκολη περίοδο μετά τον εμφύλιο πόλεμο για την Ελλάδα, δεν υπήρχε άλλη επιλογή». Πρόσθεσε, δε, ότι και κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από τον κ. Σαμαρά δεν έχει κατατεθεί εναλλακτική πρόταση από καμία πλευρά της Βουλής.

To μοντέλο της τρόικας πρέπει να αντικατασταθεί 

Το μοντέλο της τρόικας τελείωσε, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε χθες ο κ. Οτμαρ Κάρας, επικεφαλής της ομάδας του Ευρωκοινοβουλίου που συντάσσει έκθεση για τον ρόλο της τρόικας. Οπως υποστήριξε, πρέπει να προχωρήσει η αντικατάστασή της από άλλο όργανο που θα διασφαλίζει περισσότερη διαφάνεια, δημοκρατική νομιμοποίηση και κοινοβουλευτικό έλεγχο. Πάντως, επισήμανε ότι χρειάζεται να τροποποιηθούν οι Συνθήκες, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπορεί να διαδραματίσει τον ρόλο αυτό, ενώ σημείωσε ότι πρέπει να πάμε στη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου (στα πρότυπα του ΔΝΤ) που θα λογοδοτεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Γάλλος συν-εισηγητής της έκθεσης, Λ. Νγκοκ, ανέφερε ότι υπάρχει έντονη συζήτηση στο ΔΝΤ για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Μάλιστα, δήλωσε ότι το θέμα συζητήθηκε και με τον υπουργό Οικονομικών, Γ. Στουρνάρα, κατά τη διάρκεια της χθεσινής τους συνάντησης. Ο κ. Νγκοκ υποστήριξε πως στις πιθανές λύσεις περιλαμβάνεται η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του, η μείωση των επιτοκίων δανεισμού, καθώς και το να δεχθεί η ΕΚΤ να καταγράψει ζημίες επί του ελληνικού χρέους που κατέχει. Αναφορικά με το θέμα του «κουρέματος» των τραπεζικών καταθέσεων, δήλωσε ότι προσπαθούμε να το αποφύγουμε και να μην ισχύσει μοντέλο Κύπρου. Η αντιπροσωπεία του Ευρωκοινοβουλίου συναντήθηκε χθες και με εκπροσώπους της ΓΣΕΕ, του ΣΕΒ, της ΓΣΕΒΕΕ και του ΕΒΕΑ.   kathimerini

Ήλις, πόλη-λίκνο των Ολυμπιακών Αγώνων! Η Ήλις, θρησκευτικό, πολιτικό και αθλητικό κέντρο ολόκληρου του ελληνικού κόσμου κάθε τέσσερα χρόνια 12 φωτογραφίες Η Ήλις, θρησκευτικό, πολιτικό και αθλητικό κέντρο ολόκληρου του ελληνικού κόσμου κάθε τέσσερα χρόνια Φωτό: Γιάννης Τούντας Πρωτεύουσα του κράτους των Ηλείων και διοργανώτρια πόλη των Ολυμπιακών Αγώνων επί μία χιλιετία και πλέον, η αρχαία πόλη της Ήλιδος αποτελεί το σημαντικότερο αρχαιολογικό χώρο της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας μαζί με εκείνον της Ολυμπίας. Η Ήλις, πόλη-λίκνο των Ολυμπιακών Αγώνων κι ως εκ τούτου θρησκευτικό, πολιτικό και αθλητικό κέντρο ολόκληρου του ελληνικού κόσμου κάθε τέσσερα χρόνια, συνδέθηκε άμεσα στη μυθολογική παράδοση με τον Ηρακλή, καθώς αυτός πραγματοποίησε εδώ έναν από τους άθλους του, τον καθαρισμό της κόπρου των στάβλων του βασιλιά Αυγεία. Ο πρώτος συνοικισμός της Ήλιδος ανάγεται κατά την αρχαία παράδοση στα χρόνια του βασιλιά Οξύλου (12ος αιώνας π.Χ.). Όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα των επιφανειακών και των ανασκαφικών ερευνών (λίθινα εργαλεία, πήλινα νεολιθικά αγγεία, τάφοι και κεραμική της Εποχής του Χαλκού), η περιοχή της Ήλιδος κατοικήθηκε αδιάκοπα από τους Προϊστορικούς Χρόνους, πολύ πριν αναπτυχθεί η πόλη των Ιστορικών Χρόνων. Η Ήλις των Ιστορικών Χρόνων, καρπός της συνένωσης των κωμών της περιοχής το 471 π.Χ., ήταν μια πολυάνθρωπη ατείχιστη πόλη, που ήταν οργανωμένη με βάση το ιπποδάμειο πολεοδομικό σύστημα και διέθετε νομισματοκοπείο. Ως πόλη που είχε τη διεύθυνση των Ολυμπιακών Αγώνων, η Ήλις υποδεχόταν και φιλοξενούσε τους αθλητές που συμμετείχαν στους αγώνες και τους συνοδούς τους, οι οποίοι ήταν υποχρεωμένοι να διαμείνουν εκεί ορισμένο χρονικό διάστημα πριν από τη διεξαγωγή των αγωνισμάτων. Οι αθλητές γυμνάζονταν στις αθλητικές εγκαταστάσεις της πόλης, ενημερώνονταν για τους κανονισμούς των αγώνων, συμμετείχαν στους προκριματικούς αγώνες και παρακολουθούσαν τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργάνωνε προς τιμήν τους η Ήλις. Ο περιηγητής Παυσανίας επισκέφθηκε την πόλη της Ήλιδος γύρω στο 170 μ.Χ., όταν αυτή βρισκόταν υπό ρωμαϊκή κατοχή και διατηρούσε σχεδόν αναλλοίωτο τον πολεοδομικό ιστό των Κλασικών Χρόνων. Η ιστορία της Ήλιδος δεν τερματίστηκε ούτε με τις βαρβαρικές επιδρομές του 3ου και του 4ου αιώνα μ.Χ. ούτε με την οριστική κατάργηση των Ολυμπιακών Αγώνων το 393 μ.Χ. Όπως φανερώνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα, η Ήλις διατηρούσε κατά τους Πρώιμους Χριστιανικούς Χρόνους ένα μέρος από την αίγλη του παρελθόντος. Οι ανασκαφικές έρευνες έχουν αποκαλύψει τμήματα της αγοράς και της κυρίως πόλης. Την εικόνα της Ήλιδος συνέθεταν μεγαλοπρεπή οικοδομήματα, πολυάριθμοι ναοί και στοές, γυμνάσιο, βουλευτήριο, θέατρο (οικοδόμημα του 4ου αιώνα π.Χ., με μετασκευές των Ρωμαϊκών Χρόνων), δρόμοι με παρόδια κτίρια, ιδιωτικές κατοικίες με φροντισμένα αίθρια και ψηφιδωτά δάπεδα, καταστήματα, εργαστήρια, λουτρά και οργανωμένα νεκροταφεία (τάφοι Κλασικών, Ελληνιστικών και Ρωμαϊκών Χρόνων με πολλά και σημαντικά κτερίσματα). Οι επισκέπτες της αρχαίας πόλης της Ήλιδος μπορούν να επισκεφθούν και το ιδιαίτερα αξιόλογο Αρχαιολογικό Μουσείο Ήλιδος. Στους σύγχρονους εκθεσιακούς χώρους του εκτίθενται ευρήματα που προέρχονται από την πόλη-λίκνο των Ολυμπιακών Αγώνων και χρονολογούνται από τους Προϊστορικούς έως τους Υστερορωμαϊκούς Χρόνους.

Ήλις, πόλη-λίκνο των Ολυμπιακών Αγώνων!

Η Ήλις, θρησκευτικό, πολιτικό και αθλητικό κέντρο ολόκληρου του ελληνικού κόσμου κάθε τέσσερα χρόνια

12 φωτογραφίες

Η Ήλις, θρησκευτικό, πολιτικό και αθλητικό κέντρο ολόκληρου του ελληνικού κόσμου κάθε τέσσερα χρόνια

Φωτό: Γιάννης Τούντας

   

Πρωτεύουσα του κράτους των Ηλείων και διοργανώτρια πόλη των Ολυμπιακών Αγώνων επί μία χιλιετία και πλέον, η αρχαία πόλη της Ήλιδοςαποτελεί το σημαντικότερο αρχαιολογικό χώρο της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας μαζί με εκείνον της Ολυμπίας.

Η Ήλις, πόλη-λίκνο των Ολυμπιακών Αγώνων κι ως εκ τούτου θρησκευτικό, πολιτικό και αθλητικό κέντρο ολόκληρου του ελληνικού κόσμου κάθε τέσσερα χρόνια, συνδέθηκε άμεσα στη μυθολογική παράδοση με τον Ηρακλή, καθώς αυτός πραγματοποίησε εδώ έναν από τους άθλους του, τον καθαρισμό της κόπρου των στάβλων του βασιλιά Αυγεία.

Ο πρώτος συνοικισμός της Ήλιδος ανάγεται κατά την αρχαία παράδοση στα χρόνια του βασιλιά Οξύλου (12ος αιώνας π.Χ.). Όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα των επιφανειακών και των ανασκαφικών ερευνών (λίθινα εργαλεία, πήλινα νεολιθικά αγγεία, τάφοι και κεραμική της Εποχής του Χαλκού), η περιοχή της Ήλιδος κατοικήθηκε αδιάκοπα από τουςΠροϊστορικούς Χρόνους, πολύ πριν αναπτυχθεί η πόλη των Ιστορικών Χρόνων.

Η Ήλις των Ιστορικών Χρόνων, καρπός της συνένωσης των κωμών της περιοχής  το 471 π.Χ., ήταν μια πολυάνθρωπη ατείχιστη πόλη, που ήταν οργανωμένη με βάση το ιπποδάμειο πολεοδομικό σύστημα και διέθετε νομισματοκοπείο. Ως πόλη που είχε τη διεύθυνση των Ολυμπιακών Αγώνων, η Ήλις υποδεχόταν και φιλοξενούσε τους αθλητές που συμμετείχαν στους αγώνες και τους συνοδούς τους, οι οποίοι ήταν υποχρεωμένοι να διαμείνουν εκεί ορισμένο χρονικό διάστημα πριν από τη διεξαγωγή των αγωνισμάτων. Οι αθλητές γυμνάζονταν στις αθλητικές εγκαταστάσεις της πόλης, ενημερώνονταν για τους κανονισμούς των αγώνων, συμμετείχαν στους προκριματικούς αγώνες και παρακολουθούσαν τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργάνωνε προς τιμήν τους η Ήλις.

Ο περιηγητής Παυσανίας επισκέφθηκε την πόλη της Ήλιδος γύρω στο 170 μ.Χ., όταν αυτή βρισκόταν υπό ρωμαϊκή κατοχή και διατηρούσε σχεδόν αναλλοίωτο τον πολεοδομικό ιστό των Κλασικών Χρόνων. Η ιστορία της Ήλιδος δεν τερματίστηκε ούτε με τις βαρβαρικές επιδρομές του 3ου και του 4ου αιώνα μ.Χ. ούτε με την οριστική κατάργηση των Ολυμπιακών Αγώνων το 393 μ.Χ. Όπως φανερώνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα, η Ήλις διατηρούσε κατά τους Πρώιμους Χριστιανικούς Χρόνους ένα μέρος από την αίγλη του παρελθόντος.

Οι ανασκαφικές έρευνες έχουν αποκαλύψει τμήματα της αγοράς και της κυρίως πόλης. Την εικόνα της Ήλιδος συνέθεταν μεγαλοπρεπή οικοδομήματα, πολυάριθμοι ναοί και στοές, γυμνάσιο, βουλευτήριο, θέατρο (οικοδόμημα του 4ου αιώνα π.Χ., με μετασκευές των Ρωμαϊκών Χρόνων), δρόμοι με παρόδια κτίρια, ιδιωτικές κατοικίες με φροντισμένα αίθρια και ψηφιδωτά δάπεδα, καταστήματα, εργαστήρια, λουτρά και οργανωμένα νεκροταφεία (τάφοι Κλασικών, Ελληνιστικών και Ρωμαϊκών Χρόνων με πολλά και σημαντικά κτερίσματα).

Οι επισκέπτες της αρχαίας πόλης της Ήλιδος μπορούν να επισκεφθούν και το ιδιαίτερα αξιόλογο Αρχαιολογικό Μουσείο Ήλιδος. Στους σύγχρονους εκθεσιακούς χώρους του εκτίθενται ευρήματα που προέρχονται από την πόλη-λίκνο των Ολυμπιακών Αγώνων και χρονολογούνται από τους Προϊστορικούς έως τους Υστερορωμαϊκούς Χρόνους.  in gr

ΣΥΡΙΖΑ: Προστασία στους «πρόσφυγες» του Αφγανιστάν, αδιαφορία για τους πρόσφυγες του σεισμού στην Κεφαλονιά

Aρχική σελίδα | Πολιτική

Share on email

Share on print

ΣΥΡΙΖΑ: Προστασία στους «πρόσφυγες» του Αφγανιστάν, αδιαφορία για τους πρόσφυγες του σεισμού στην Κεφαλονιά

31/01/2014

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Μπορούμε να πληροφορηθούμε για ποιον λόγο για ποιον ληθο η Κεφαλονιά και η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το νησί από την περασμένη Κυριακή, ημέρα του μεγάλου σεισμού, απουσιάζει από τον… χάρτη του ΣΥΡΙΖΑ – σε αντίθεση με το Φαρμακονήσι που υπάρχει και στον χάρτη της Τουρκίας και στον χάρτη του ΣΥΡΙΖΑ.
Με το θέμα ασχολείται από την πρώτη στιγμή ολόκληρη η χώρα.
Το νησί έχει κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, έχουν μεταβεί εκεί ο πρωθυπουργός, εκπρόσωποι των κομμάτων, η κυβέρνηση ολόκληρη δια υπουργών και γενικών γραμματέων, το ΤΕΕ και δεκάδες μηχανικοί, ΕΛΑΣ, ΕΜΑΚ, ΥΑΣ, ΟΣΚ, ΟΑΣΠ, Πυροσβεστική, πλοία, δημοσιογράφοι, σεισμολόγοι, γιατροί – όλοι, πλην ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμη και αυτοί που δεν πήγαν επί τόπου, εξέδωσαν ανακοινώσεις συμπαράστασης ή κριτικής – όλοι, πλην ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εξέδωσε την παραμικρή ανακοίνωση, δεν έχει κάνει την παραμικρή αναφορά, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ.
Σα να μην υπάρχει η Κεφαλονιά, μονοεδρική περιφέρεια της οποίας την έδρα κρατά η αξιωματική αντιπολίτευση.
Χρειάστηκε να ψάξουμε πολύ για να βρούμε τη μία και μοναδική αναφορά – και αυτή κατόπιν ερώτησης από δημοσιογράφους:
Ήταν την επομένη του σεισμού, όταν, μιλώντας στο ραδιόφωνο του Σκάι και ερωτηθείς από τους δημοσιογράφους (Λυριτζής-Οικονόμου), ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης, έστερξε να μας πει πως «δοκιμάζεται η ετοιμότητα του κράτους», «αξιολογούνται υποδομές και αντανακλαστικά», «βλέπουμε τελικά πόσο με πραγματικούς όρους στοιχίζει αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται, η οποία τελικά ακυρώνει πολλές από τις δυνατότητες του κράτους να επεμβαίνει σε τέτοια ακραία φαινόμενα και καταστάσεις».
Και μας ενημέρωσε ότι «εκεί είναι παρούσα η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κλιμάκια από το κόμμα θα πάνε και θα επισκεφθούν την περιοχή».
Έκτοτε, ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Δεν είδαμε κανέναν.
Τι συμβαίνει;
Δεν μπορούμε να αποδώσουμε την δράση του Εγκέλαδου στο… Μνημόνιο και επομένως δεν μας ενδιαφέρει; - αν και ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κατέβαλε μια προσπάθεια να το πράξει (να ρίξει δηλαδή τα βάρη στο Μνημόνιο), αλλά γρήγορα διαψεύστηκε, διότι κανένα μνημόνιο δεν εμπόδισε το κράτος να βρεθεί εκεί.
Όπως και νάχει, η σιωπή είναι παράδοξη και γεννά ερωτηματικά.
Διότι όλο αυτό το διάστημα, ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε πάνω από σαράντα ανακοινώσεις για διάφορα θέματα και κυρίως για την τραγωδία στο Φαρμακονήσι – καταγγέλλοντας τη χώρα και τους συνεχώς θαλασσοδαρμένους λιμενικούς της.
Από τις 22 Ιανουαρίου, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εκδώσει 14 ανακοινώσεις για τους λαθρομετανάστες, έχει δια βουλευτών του τεθεί επικεφαλής διαδήλωσης λαθρομεταναστών στο κέντρο της Αθήνας, έχει προκαλέσει επεισόδια έξω από το πολιτικό γραφείο του υπουργού, έχει κάνει άνω-κάτω τη συνεδρίαση της Επιτροπής Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης και χθες έκανε άνω-κάτω την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και την ίδια την Ολομέλεια.
Όλα αυτά για τους «πρόσφυγες», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ αυτόματα βαφτίζει τους εισβολείς, που άοπλοι μεν οι ίδιοι, γίνονται όπλο στα χέρια της Τουρκίας – και ενώ είναι γνωστό πως υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία για να λάβει κάποιος το status του πρόσφυγα.
Αλλά για τους Κεφαλλονίτες που έγιναν πρόσφυγες στον ίδιο τους τον τόπο και μένουν στα καράβια, δεν άξιζε ούτε μια αράδα, ούτε μια τόση δα ανακοίνωση συμπαράστασης – σε αντίθεση με τους λαθρομετανάστες, που τυγχάνουν της απόλυτης συμπαράστασης του ΣΥΡΙΖΑ.
Και σε ποιους δεν έχει συμπαρασταθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτό το διάστημα!
Στους εργαζομένους στη ΔΕΗ και στον ΑΔΜΗΕ, στους εργαζόμενους στις αμυντικές βιομηχανίες, στους πρώην εργαζομένους της ΕΡΤ, στους συνδικαλιστές του ΕΟΠΥΥ, στους διαμαρτυρόμενους της Ιερισσού…
Αλλά λέξη για την Κεφαλονιά…
Και με τι δεν έχει ασχοληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτό το διάστημα!
Με το πρόγραμμα αντιμετώπισης της ανεργίας, με την επιτροπή του ευρωκοινοβουλίου για τον έλεγχο της τρόικας και τον Κάρας, με την απόφαση του ΚΑΣ για το μετρό της Θεσσαλονίκης, με την αναδιοργάνωση των Σωμάτων Ασφαλείας, με την Δικαιοσύνη, με την έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, με την ψυχιατρική μεταρρύθμιση, με μια έκθεση συνεργάτη του ΚΕΠΕ για τη νεανική απασχόληση, με τις εξαγγελίες για τον αθλητισμό, με τις «ομαδικές απολύσεις»…
Αλλά όχι με την Κεφαλονιά…
Υπάρχει κάποια απάντηση για τον λόγο για τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ασχολείται με τους πρόσφυγες της Κεφαλονιάς, αλλά υπεραπασχολείται με τους «πρόσφυγες» από το Πακιστάν και το Αφγανιστάν;

Bλέπουμε... αυτό που φοβόμαστε

Σύμφωνα με έρευνα γερμανών επιστημόνων οι φοβίες μπορούν να καθορίσουν τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος προσλαμβάνει τα εξωτερικά ερεθίσματα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της αραχνοφοβίας.

Πώς ένα τόσο μικρό έντομο, όπως η αράχνη, μπορεί να φέρει στα άκρα όσους δηλώνουν «αραχνοφοβικοί»; Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα ομάδας ψυχολόγων από το Πανεπιστήμιο του Μάνχαϊμ, ο φόβος που κυριεύει τους αραχνοφοβικούς δεν είναι «κατά φαντασίαν», αλλά υπαρκτός. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα άτομα που διακατέχονται από αραχνοφοβία συγκρατούν την εικόνα μιας αράχνης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε σχέση με άτομα που δεν έχουν την ίδια φοβία.

Αυτό οφείλεται στο ότι οι φοβίες επηρεάζουν την ανθρώπινη αντιληπτική ικανότητα, η οποία μεταβάλλεται από άνθρωπο σε άνθρωπο ανάλογα με την ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση απέναντι σε ερεθίσματα. «Η έρευνα δείχνει ότι τα εξωτερικά ερεθίσματα που σχετίζονται με συγκεκριμένες φοβίες καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα», αναφέρει ο Γκέοργκ Άλπερς από την ερευνητική ομάδα, σημειώνοντας ότι από τη διεργασία αυτή επηρεάζεται ειδικότερα η όραση.

Αράχνες αντί για λουλούδια

Οι αραχνοφοβικοί είδαν δύο φορές πιο συχνά την αράχνη αντί του λουλουδιού

Το πείραμα διεξήχθη ως εξής: Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, σε αυτούς που φοβούνται και σε αυτούς που δε φοβούνται τις αράχνες. Μέσω ενός ειδικού στερεοσκοπικού καθρέφτη εναλλάσσονταν μπροστά τους ανά οκτώ δευτερόλεπτα δύο εικόνες, μιας αράχνης και ενός λουλουδιού, μία για το δεξί μάτι και μία για το αριστερό αντίστοιχα. «Δεν είναι δυνατό να δει κάποιος συγχρόνως δύο διαφορετικές εικόνες με τα μάτια του. Τα μάτια συναγωνίζονται το ένα το άλλο και τελικά ο εγκέφαλος είναι αυτός που αποφασίζει ποια εικόνα θα επικρατήσει», εξηγεί ο Άλπερς.

Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες έπρεπε να πατήσουν ένα κουμπί, υποδεικνύοντας τι ακριβώς βλέπουν: την αράχνη, το λουλούδι ή συνδυασμό και των δύο. Παράλληλα οι ψυχολόγοι καταμετρούσαν το χρόνο που παρέμεναν στην συνείδηση των ατόμων οι εκάστοτε εικόνες. Οι αραχνοφοβικοί ανέφεραν πως έβλεπαν την αράχνη δύο φορές πιο συχνά σε σχέση με τους υπόλοιπους και μάλιστα κατά 4 δευτερόλεπτα κάθε φορά περισσότερο. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους -οι οποίοι συγχρόνως υπέβαλαν τους συμμετέχοντες σε τεστ αλήθειας-, όταν οι αραχνοφοβικοί έλεγαν πως έβλεπαν την αράχνη, δεν ψεύδονταν.

Μια ευαίσθητη εγκεφαλική διεργασία

Ο εγκέφαλος επιλέγει τις εικόνες που βλέπουμε. Οι φοβίες μπορούν να τον επηρεάσουν

Οι ερευνητές, σύμφωνα με άρθρο τους στο περιοδικό Journal of Experimental Psychopathology, αποκλείουν ωστόσο το ενδεχόμενο οι αραχνοφοβικοί να προκαλούσαν οι ίδιοι συνειδητά αυτή την κατάσταση, μιας και γίνεται δεκτό ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να καθορίσει συνειδητά ο ίδιος την όρασή του. Μπροστά σε ένα μεγάλο δείγμα εξωτερικών ερεθισμάτων, ο εγκέφαλος είναι αυτός που επιλέγει τελικά αυτόματα ποιο θα επικρατήσει. Σε αυτή ακριβώς την καθαρά εγκεφαλική διαδικασία, συναισθήματα όπως ο φόβος διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο ως προς την τελική επιλογή.

Ωστόσο, όπως αναφέρει ο Ντίτερ Μπεστ, αναπληρωτής διευθυντής της Ένωσης Γερμανών Ψυχοθεραπευτών (DPtV), «η έρευνα επιβεβαιώνει πράγματα τα οποία δέχεται ήδη εδώ και καιρό η επιστήμη της ψυχολογίας». Ο Μπεστ, χωρίς να αμφισβητεί τα ερευνητικά αυτά πορίσματα, εκτιμά πάντως ότι σήμερα «κάθε ψυχοθεραπευτής είναι έτσι κι αλλιώς εξοικειωμένος με την αρχή της επιλεκτικής αντιληπτικής ικανότητας».

Brigitte Osterath / Δήμητρα Κυρανούδη

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος   dw de

Διαχρονική η κοινοβουλευτική νομιμοποίηση της τρομοκρατίας

Διαχρονική η κοινοβουλευτική νομιμοποίηση της τρομοκρατίας

30/01/2014

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Επειδή στο θέμα της τρομοκρατίας κυκλοφορεί πολλή υποκρισία, αξίζει να υπογραμμιστεί ότι όλες αυτές τις δεκαετίες ξεκάθαρα και διαχρονικά κατά της τρομοκρατίας έχουν σταθεί μόνο η Νέα Δημοκρατία και το ΚΚΕ.

Με ψήφο στη Βουλή, μόνο η Νέα Δημοκρατία.

Για όποιον σκέπτεται να διαφωνήσει θυμίζω τα ακόλουθα:

Τον Απρίλιο του 1978, κατά τη συζήτηση στη Βουλή του αντιτρομοκρατικού νόμου, ακόμη και τα πλέον επιφανή στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν εναντιωθεί και εκφωνήσει πύρινους λόγους.

Το τι ακούστηκε τότε, δεν λέγεται:

Ότι θα δημιουργηθεί στον λαό «η ψύχωση των κινδύνων», ότι «ο τρομοκράτης δεν τρομοκρατείται με νόμους», ότι η τρομοκρατία ταυτίζεται με το αστυνομικό κράτος, ότι «η κυβέρνηση ετοιμάζει το έδαφος για κάποια μορφή κεκαλυμμένης δικτατορίας», ότι «επισημοποιείται ο χαφιεδισμός», ότι πρόκειται για «βόμβα στα θεμέλια των ατομικών ελευθεριών του πολίτη, βόμβα στους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας μας», ότι είναι «νομοσχέδιο παπαδοπουλικής έμπνευσης» και «έχει κατασκευαστεί από τη χούντα των συνταγματαρχών», ότι «δεν  κινδυνεύει η Δημοκρατία στον τόπο μας από τους τρομοκράτες. Κινδυνεύει, όμως, από τα τρομοκρατικά νομοσχέδια. Το νομοσχέδιο πάει να καταπνίξει αναμφισβήτητα το ελληνικό λαϊκό κίνημα, τη φωνή των αντιφρονούντων με την ψευδαίσθηση ότι θα ανακόψει τη μεγάλη λαϊκή πλημμυρίδα η οποία κατέρχεται και οδηγείται σε αυτή τη χώρα, σε αυτό τον τόπο εις την μεγάλη εθνική και κοινωνική αλλαγή», ότι το νομοσχέδιο «ήλθε γραμμένο από τη Βόννη, η  γερμανική αστική τάξη, η συντήρηση της Γερμανίας, οι βιομήχανοι της Ευρώπης μας έστειλαν αυτό το έκτρωμα», ότι πρόκειται για «προσπάθεια της κυβέρνησης, της άρχουσας τάξης, να τρομοκρατήσει τους Ελληνες, τον καταπιεζόμενο εργαζόμενο ελληνικό λαό», ότι είναι ένα «κρυπτοφασιστικό σχέδιο ναρκοθετεί τους πόθους του λαού για ουσιαστική δημοκρατία. Θα μπορούσε απλά αυτή η κρυπτοφασιστική πανούκλα, αυτή η κρυπτοφασιστική μούμια να έχει τον τίτλο "εχθρός λαός"», ότι «δεν πρόκειται να διώξει τη βία, αλλά θα αποτελέσει όργανο για την κατατρομοκράτηση των δημοκρατικών πολιτών», ακόμη ακόμη ότι δεν υπάρχει τρομοκρατία. 

Ο ίδιος ο Α. Παπανδρέου είχε δηλώσει πως «το νομοσχέδιο περί καταστολής της τρομοκρατίας θα μεταβληθεί σε νομοσχέδιο περί καταστολής της Δημοκρατίας, θα καθιερώσει την κρατική τρομοκρατία εναντίον των πολιτών. Καταγγέλλουμε το σχέδιο νόμου ως δυναμίτη στα θεμέλια των δημοκρατικών θεσμών και της λαϊκής κυριαρχίας στον τόπο μας».

Ως γνωστόν, ο νόμος ψηφίστηκε, αλλά δεν εφαρμόσθηκε. 

Μετά το  1981 ο αντιτρομοκρατικός νόμος 774/1978 καταργήθηκε. 

Στις 16 Μαΐου 1983, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Γ.Α. Μαγκάκης είχε δηλώσει: 

«Στη χώρα μας δεν υπάρχει το φαινόμενο της τρομοκρατίας. Είναι μεμονωμένα, δυσάρεστα, πολύ δυσάρεστα περιστατικά που αντιμετωπίζονται με τις διατάξεις που υπάρχουν στον ποινικό κώδικα. Ο νόμος αυτός πέραν του ότι είναι επικίνδυνος, αντισυνταγματικός κλπ, είναι 100% περιττός». 

Ακολούθησε κατακόρυφη αύξηση των «μεμονωμένων περιστατικών»:  Από τον Νοέμβριο 1983 μέχρι τον Νοέμβριο 1990 είχαμε 29 τρομοκρατικές ενέργειες με 11 νεκρούς και 35 τραυματίες, 3 αποτυχημένες απόπειρες, βομβιστικές επιθέσεις και ληστείες.

Ακολούθησε νέα απόπειρα ψήφισης και εφαρμογής αντιτρομοκρατικού νόμου (ο 1916/1990).

Οπότε είχαμε νέες δηλώσεις στη Βουλή:

Ότι «στην Ελλάδα η τρομοκρατία είναι σε χαμηλότατο επίπεδο. Φταίει η αναποτελεσματικότητα των αρχών».

Ότι «το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι τίποτα παραπάνω παρά η δράση μιας μικρής θα έλεγα ολιγάριθμης ομάδας, η οποία εδώ και 15 χρόνια δρα χωρίς να είναι γνωστό ποιοι κρύβονται από πίσω, ποιους σκοπούς εξυπηρετεί και από ποιους κατευθύνεται. Δεν μας χρειάζονται καλύτεροι νόμοι, καλύτεροι αστυνομικοί μας χρειάζονται».

Ότι ο νόμος είναι άχρηστος και επιτέλους «γιατί  να έχουμε εμπιστοσύνη στην αστυνομία και στις εισαγγελικές αρχές;»

Τον Δεκέμβριο του 1993 το ΠΑΣΟΚ ξανακατάργησε και αυτόν τον αντιτρομοκρατικό νόμο, οπότε ακούσαμε άλλα:

Για αντιμετώπιση της «νόθευσης και του περιορισμού των ατομικών δικαιωμάτων» και για κατάργηση «μιας σειράς καταπιεστικών διατάξεων».

Φτάσαμε έτσι στον Ιούνιο του 2001, οπότε στη Βουλή συζητήθηκε ένας ακόμη αντιτρομοκρατικός νόμος.

Οπότε, είχαμε νέο γαϊτανάκι αγορεύσεων από βουλευτές της κυβέρνησης, που τάσσονταν κατά του νόμου που η ίδια η κυβέρνησή τους είχε φέρει προς ψήφιση.

Άλλος έλεγε πως «δεν αισθάνομαι περήφανος που η παράταξή μου έφερε το συγκεκριμένο νομοθέτημα» και άλλος ότι «η κυβέρνηση κινείται εκτός των πολιτικών και των θεσμικών δεσμεύσεων, εκτός κυβερνητικού προγράμματος. Καταψηφίζω και θεωρώ ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε βρίσκεται εκτός της ψήφου εμπιστοσύνης που έχω δώσει».

Οπότε, συνέβη το απίθανο: Ο νόμος πέρασε με τις ψήφους της… αντιπολίτευσης, δηλαδή των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, καθώς μόνο 17 κυβερνητικοί βουλευτές ψήφισαν υπέρ!

Η τότε κυβέρνηση είχε δυσκολευτεί να συστήσει ακόμη και νομοπαρασκευαστική επιτροπή, καθώς πολλοί νομικοί είχαν αρνηθεί να λάβουν μέρος και άλλοι στη συνέχεια είχαν παραιτηθεί. 

Είχαμε μάλιστα και τις αντιρρήσεις του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής που έκανε λόγο για «δημοκρατικό έλλειμμα».

Σημειώστε επίσης ότι πολλοί από αυτούς που είχαν τότε αντιταχθεί, κοσμούν σήμερα τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτά για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι – και ως προς την κοινοβουλευτική νομιμοποίηση της τρομοκρατίας…   ELZONI.GR

Επισκόπηση τύπου

Δεν έχει πολιτικό θάρρος η Μέρκελ;

Οι χθεσινές προγραμματικές δηλώσεις της γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, η οποία παρουσίασε τους βασικούς άξονες της πολιτικής που θα ακολουθήσει τα επόμενα 4 χρόνια είναι στο επίκεντρο της σημερινής επισκόπησης.

Το σχόλιο της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου: «Η Γερμανία πρέπει να κάνει το καθήκον της, να κάνει ηράκλειες προσπάθειες, να μην καθίσει με τα χέρια σταυρωμένα ενώ ο άνθρωπος πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο. Είναι λυπηρό ότι μια έξυπνη γυναίκα υποτιμά κατ΄ αυτό τον τρόπο το ακροατήριό της. (…) Σε αντίθεση με ό,τι συνηθίζει όμως, ήταν η ίδια η καγκελάριος που έβαλε αυτή τη φορά ψηλά τον πήχη. ‘Είμαστε ένας μεγάλος συνασπισμός, για να φέρουμε σε πέρας μεγάλες αποστολές για τη Γερμανία’, υποσχέθηκε στα τέλη Νοεμβρίου. Ενώπιον της βουλής όμως δεν έδωσε απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα».

Ιδιαίτερα επικριτικό και το σχόλιο της Lausitzer Rundschau που επισημαίνει: «(…) Γιατί ανέχεται τη λεηλασία των συνταξιοδοτικών ταμείων αντί να φροντίσει για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη μέσω της φορολόγησης; (…) Γιατί συνεχίζει να δέχεται την κατασπατάληση χρήματος στο χώρο της υγείας; Η απάντηση σε αυτά και άλλα ερωτήματα είναι πάντα η εξής: γιατί η Άνγκελα Μέρκελ δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο της θέση της ως καγκελαρίου. Γιατί θέλει να παραμείνει στην εξουσία. Άλλο πράγμα όμως το πολιτικό θάρρος».

Ο Ομπάμα «έχει πρόβλημα αξιοπιστίας»

"Από τους πολιτικούς στόχους που είχε θέσει στην προηγούμενη ομιλία του, οι περισσότεροι δεν υλοποιήθηκαν"

Ένα από τα θέματα που κυριαρχούν επίσης σήμερα στον γερμανικό και τον υπόλοιπο ερωπαϊκό τύπο είναι η ομιλία του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα για την κατάσταση του έθνους. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung εκτιμά ότι «είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν (η ομιλία) έδωσε στην προεδρία του την μεγάλη εκείνη ώθηση που θέλει ο ίδιος αλλά και οι Δημοκρατικοί. Οι μεγάλες εξαγγελίες και αλλαγές ανήκουν στο παρελθόν, το ζητούμενο σήμερα είναι η αλλαγή λεπτομερειών. Το εργαλείο το οποίο θέλει να χρησιμοποιεί ο Ομπάμα ακούει στο όνομα διατάγματα. Με άλλα λόγια: άσκηση πολιτικής και χωρίς το Κογκρέσο. Αυτό είναι το δίδαγμα της στασιμότητας, της αδυναμίας επίτευξης συμβιβασμού και στις δυο πλευρές και της εχθρότητας. Εντούτοις αυτό το δίδαγμα υπόσχεται περισσότερα από εκείνα που μπορεί να τηρήσει. Διότι χωρίς νόμους, δηλαδή χωρίς τη ρητή συγκατάθεση και των δυο σωμάτων του Κογκρέσου, δεν μπορεί να υλοποιήσει κανείς μεγάλα πρότζεκτ, όπως είναι η μεταρρύθμιση της νομοθεσίας για τη μετανάστευση».

Στο ίδιο μήκος κύματος και το σχόλιο της ισπανικής El Pais: «Ο Ομπάμα ήθελε να παρουσιάσει τον εαυτό του ως πολιτικό ηγέτη ο οποίος μπορεί να κυβερνήσει και χωρίς το Κογκρέσο, αυτό όμως είναι ουτοπικό. Τα διατάγματα δεν ενδείκνυνται ως μέσο υλοποίησης μεγάλων πολιτικών εγχειρημάτων. Πέραν τούτου ο αμερικανός πρόεδρος έχει και ένα πρόβλημα αξιοπιστίας. Από τους πολιτικούς στόχους που είχε θέσει στην προηγούμενη ομιλία του, οι περισσότεροι δεν υλοποιήθηκαν».

Ελλάδα: βραδύτητα στις μεταρρυθμίσεις

Το νομοσχέδιο πέρασε από τη βουλή με οριακή πλειοψηφία

Τέλος, ένα δημοσίευμα ελληνικού ενδιαφέροντος στην ηλεκτρονική έκδοση της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt που αναφέρεται στην ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, σημειώνοντας ότι το νομοσχέδιο πέρασε από τη βουλή με οριακή πλειοψηφία: «Το ελληνικό κοινοβούλιο έδωσε το πράσινο φως για την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ. (…) Σε αντάλλαγμα για τη βοήθεια δισεκατομμυρίων από τις χώρες της ευρωζώνης και το ΔΝΤ, η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση πολυάριθμων επιχειρήσεων, προκειμένου να εξυγιάνει τα δημοσιονομικά της. Μέχρι στιγμής όμως οι ιδιωτικοποιήσεις προχωρούσαν με εξαιρετικά βραδείς ρυθμούς. Μέχρι το 2016 θα πρέπει να πωληθούν και τμήματα της κρατικής ΔΕΗ».

Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. Σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου             dw de