| |||
Γραμματα Aναγνωστων
Οι (μικρές) νίκες ΣαμαράΚύριε διευθυντά Στην όχι μακρά θητεία του ως πρωθυπουργού, ο Αντώνης Σαμαράς έχει ήδη στο ενεργητικό του πολλές μικρές, προσωπικές νίκες όπως: Η κατάλυση της επτάμηνης απεργίας στη «Χαλυβουργία». Η πολιτική επιστράτευση που αποτολμήθηκε υποχρεώνοντας σε άτακτη υποχώρηση τους απεργούς άλλοτε ναυτικούς (και όχι ναυτεργάτες) που έκλειναν λιμάνια, άλλοτε εκπαιδευτικούς με θύματα τους μαθητές τους και τους οδοκαθαριστές. Οι ανακαταλήψεις πλήθους ακόμα και πανεπιστημιακών κτιρίων από ποικιλώνυμους αναρχικούς. Η επιχείρηση σκούπα της Αθήνας από λαθρομετανάστες και άλλα κακοποιά στοιχεία που είχαν μεταβάλει την πόλη, ιδίως κάτω από την οδό Αθηνάς και 3ης Σεπτεμβρίου, σε Μογκαντίσου. Η σωστά σχεδιασμένη αποτροπή των αγροτών να κλείσουν με τρακτέρ τους αυτοκινητοδρόμους παρακωλύοντας τη χώρα, οπότε ανέκρουσαν πρύμναν. Πιθανότατα δε, ο κατάλογος να είναι μακρύτερος. Μικροπράγματα άραγε; Oχι ακριβώς, γιατί όλοι οι παραπάνω πήραν ξεκάθαρο μήνυμα του τέλους της εποχής της ασυδοσίας. Απόδειξη η σημερινή εικόνα της πρωτεύουσας (και όχι μόνον) όπου οι ανεξέλεγκτες πορείες και καταστροφές σταμάτησαν, η αγορά ξαναβρήκε τον ρυθμό της, οι τουρίστες επέστρεψαν και τα ξενοδοχεία ανέπνευσαν, οι δε κάτοικοι κυκλοφορούν άφοβα και ελεύθερα συναλλασσόμενοι στα καταστήματα ακόμα και τις Κυριακές όπως σε όλες τις μεγαλουπόλεις. Κάποιες δε κινήσεις, όπως των εκπαιδευτικών που επιχείρησαν να αναβιώσουν τις άθλιες πρακτικές του παρελθόντος κατέληξαν σε φιάσκο, το ίδιο δε θα συμβεί και στα πανεπιστήμια. Ακολούθησαν μεγαλύτερες νίκες του Αντ. Σαμαρά, όπως η κατάργηση με ξαφνικό «θάνατο» της ΕΡΤ. Ακόμα πιο σημαντική νίκη του πρωθυπουργού, με διεθνή απήχηση και επιδοκιμασία, υπήρξε το καλά υπολογισμένο και εκτελεσμένο κτύπημα στη Χρυσή Αυγή. Το ρίσκο ωστόσο που αναλήφθηκε από ενδεχόμενη έκρηξη των οργανωμένων μελών του κόμματος μετά την προφυλάκιση του αρχηγού τους, γεγονός πρωτοφανές στα δημοκρατικά χρονικά, ήταν τεράστιο. Oλα όμως κύλησαν ομαλά μέχρι την επανεμφάνιση του ειδεχθούς τέρατος της τρομοκρατίας που επέδειξε δολοφονική μανία και δεινότητα άκρως επικίνδυνη αν δεν εξουδετερωθεί. Συναθροίζοντας και συνεκτιμώντας, διαπιστώνουμε να έχει συντελεστεί ευμέγεθες θετικό έργο που φέρει τη σφραγίδα του δημιουργού του. Ο οποίος τόλμησε ρήξεις, κατ’ επανάληψιν, αλλά με μελετημένη στόχευση ώστε να ελαχιστοποιούνται οι αντιδράσεις. Τα όσα επετεύχθησαν φανερώνουν στόφα ηγέτη, πολύ περισσότερο όταν ο πρωθυπουργός στερείται της αυτοδυναμίας που διέθεταν οι προκάτοχοί του. Παρά ταύτα για να αναγνωριστεί ως ηγέτης ο Αντ. Σαμαράς έχει πολύ δρόμο μπροστά του. Τα προβλήματα της χώρας, ήτοι δημόσιο χρέος, ανεργία, ύφεση, φθίνουσα ανάπτυξη, στρεβλός δημόσιος τομέας, φοροδιαφυγή κ.λπ., συνθέτουν έναν δυσπρόσιτο όγκο, μεγέθους Eβερεστ, με τον Σαμαρά σκαρφαλωμένο σχετικά χαμηλά αλλά συνεχίζοντας την ανάβαση. Ωστόσο, αυτό το πρώτο σκαλί που κατά Κ. Καβάφη «εδώ που έφτασες λίγο δεν είναι, τόσο που έκανες μεγάλη δόξα», ορατό στους απέξω οι οποίοι πλέκουν το εγκώμιο του πρωθυπουργού, είναι ανύπαρκτο για τα εγχώρια ΜΜΕ. Σταματης Παπαθανασιου - Αλιμος |
Friday, December 20, 2013
Γραμματα Aναγνωστων
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment