| Θα αντικατασταθούν από αντίγραφα «Μετακομίζουν» για να σωθούν οι κίονες του αρχαιολογικού χώρου της Πέλλας | ||
 Το Βήμα | ||
| Οι ιωνικού ρυθμού κίονες βρίσκονται περιμετρικά της αυλής της «οικίας του Διονύσου» | ||
| ||
Βάσει της μελέτης που εκπόνησε και παρουσίασε στο ΚΑΣ η Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαίων και Νεωτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού, έπειτα από αίτημα της αρμόδιας ΙΖ' ΕΠΚΑ, οι κίονες θα συντηρηθούν και εν συνεχεία θα εκτεθούν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας. Σύμφωνα με την προϊσταμένη της Εφορείας Μαρία Μαρία Ακαμάτη, οι κίονες κινδυνεύουν να καταστραφούν καθώς το υλικό κατασκευής τους, ο τοπικός ασβεστόλιθος, είναι ιδιαίτερα ευπαθές. Οι ιωνικού ρυθμού κίονες, που αρχικά ήταν 20, βρίσκονται περιμετρικά της αυλής της «οικίας του Διονύσου» και σήμερα διατηρούνται σε ύψος 2-2,50 μέτρων. Το επίχρισμά τους όμως από λεπτόκοκκο κονίαμα διασώζεται μόνον ως ίχνη σε κάποια σημεία της επιφανείας τους. Ολόκληρο το περιστύλιο ήρθε στο φως κατά τις ανασκαφές των ετών 1957-1964, οπότε και έγινε και η αναστήλωση των κιόνων. Σύμφωνα με το Βήμα, στη διάρκεια της συνεδρίασης του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, η Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων πρότεινε τη στέγαση των κιόνων στο σημείο όπου βρίσκονται, κάτι το οποίο απορρίφθηκε με το σκεπτικό της αλλοίωσης της εικόνας του αρχαιολογικού χώρου. Να σημειωθεί πως χρήματα για την υλοποίηση του έργου δεν υπάρχουν και η μόνη περίπτωση να πραγματοποιηθεί είναι η ένταξή του στο ΕΣΠΑ. Newsroom ΔΟΛ |
Sunday, January 31, 2010
Friday, January 29, 2010
Πολιτισμός | 29.01.2010
Στα Σούσα η συνεννόηση Ανατολής και Δύσης;
Ο Μέγας Αλέξανδρος ενέπνευσε πολλούς αιώνες και πολλούς λαούς, με τα εντυπωσιακά του κατορθώματα, με τους επεκτατικούς πολέμους του, με τις πολλές αρετές και τις πάμπολλες κακίες του. Ενέπνευσε και ουκ ολίγους ιστορικούς και μελετητές που εμπλούτισαν τις τελευταίες εκατονταετίες τη βιβλιογραφία με έρευνες και βιογραφίες του, για την πραγματική του προσωπικότητα και την αέναη συνέχειά της στην επικράτεια του μύθου. Και η ιστορία αυτή δεν έχει τελειωμό. Κρατάμε στα χέρια μας έναν φρεσκοτυπωμένο τόμο 655 σελίδων με τίτλο Αλέξανδρος ο Μέγας. Βίος και μύθος. Φέρει την υπογραφή του Αλεξάντερ Ντέμαντ, ομότιμου καθηγητή Αρχαίας Ιστορίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Κεφάλαια επί κεφαλαίων, ωραία επίδειξη μιας προσηνούς λογιοσύνης, που φέρνει τον αναγνώστη κοντά στο ιστορικό αντικείμενο και στη συνέχεια τον εισάγει στα μετά θάνατον του ήρωα, στις διακυμάνσεις της πρόσληψης του Αλέξανδρου που έφεραν οι κατοπινοί αιώνες.
Τρικούβερτος γάμος μεταξύ Δύσης και Ανατολής;
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Μπροστά σε ρωμαϊκό αντίγραφο προτομής του Αλέξανδρου
Διότι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, η κάθε εποχή διαβάζει τον Αλέξανδρο σύμφωνα με τα δικά της ενδιαφέροντα και αιτήματα. Ενδεικτικά μόνο να θυμηθούμε τον μεγάλο Γερμανό ιστορικό του 19ου αιώνα Γιόχαν Γκούσταβ Ντρόιζεν που ανακάλυψε και ανέδειξε τον Αλέξανδρο ως μακρινό πρότυπο του Πρώσου αυτοκράτορα, ο οποίος καλούνταν, έστω και όχι από όλους, να ενώσει τα κατακερματισμένα γερμανικά κρατίδια της εποχής του. Όπως ο Αλέξανδρος είχε ενώσει τα ελληνικά φύλα στη δική του εποχή. Και ο Αλέξανδρος του Ντέμαντ; Άλλα τα σημερινά προβλήματα και αιτήματα και ανάλογα διαφορετική η ανάγνωση του Αλέξανδρου και του έργου του. Σήμερα που συζητιέται κατά κόρον η πραγματική ή υποθετική αντιπαλότητα Ανατολής και Δύσης, σήμερα που χύνεται πολύ μελάνι για την ένταξη ή μη ένταξη των μουσουλμάνων μεταναστών στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, αίφνης ο κατακτητής εκείνος της Ανατολής μετασχηματίζεται ελαφρά σε διαμεσολαβητή προς την Ανατολή. Τρανό παράδειγμα στο βιβλίο του Ντέμαντ ο τρικούβερτος γάμος στα Σούσα: τότε που ο μέγας στρατηλάτης υποχρέωσε δέκα χιλιάδες υπερήφανους και ψηλομύτες Μακεδόνες να παντρευτούν δέκα χιλιάδες Περσίδες. Εκείνο το μέτρο για την εδραίωσης της μακεδονικής κυριαρχίας σε τόπους ξένους και εχθρικούς μπορεί να εκληφθεί από τη σημερινή οπτική σαν γενναιόδωρη προσφορά στη συνεννόηση των λαών.
Βραβείο Αλεξάνδρου για τη συνεννόηση των λαών;
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Ο Αλέξανδρος σε αιγυπτιακό νόμισμα περί το 220 μ.Χ. (Μάνχαϊμ)
Δέκα χιλιάδες ευρωπαϊκοασιατικά ζευγάρια εν μια νυκτί, αναφωνεί ενθουσιασμένος ο κριτικός της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου παρουσιάζοντας το βιβλίο του Ντέμαντ. Σημειωτέον και ο κριτικός καθηγητής λατινικής φιλολογίας στο πανεπιστήμιο, όχι αδαής δημοσιογραφίσκος. Και καταλήγει με τα εξής ενθουσιώδη: «Είναι απελπιστικά λίγα αυτά που συνδέουν σήμερα Ανατολή και Δύση. Στη μορφή του Αλεξάνδρου υπάρχει κρυμμένο το δυναμικό μιας κοινής παράδοσης που τόσο χρειαζόμαστε. Όπως σήμερα κάθε χρόνο απονέμεται στο Άαχεν το Βραβείο Καρλομάγνου που επικυρώνει τη συμφιλίωση των προαιώνιων εχθρών Γαλλίας και Γερμανίας, μπορεί στο μέλλον να υπάρξει ένα Βραβείο Αλεξάνδρου που να απονέμεται κάθε χρόνο στη Αλεξάνδρεια, εκεί που σίγουρα βρίσκεται ο τάφος του, κι ας μην έχει εντοπιστεί ακόμα.»
Σπύρος Μοσκόβου
Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου
Επισκόπηση τύπου | 29.01.2010
Ελληνική κρίση, σκευωρίες και μυστικά...
«Ωρολογιακή βόμβα στην Ευρωζώνη» επιγράφεται, σε ελεύθερη μετάφραση το σχόλιο της εφημερίδας Frankfurter Allgemeine της Φραγκφούρτης, όπου επισημαίνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να τερματίσει τη μακροχρόνια και διακομματική παράδοση της αναξιόπιστης δημοσιονομικής πολιτικής. Μόνο που «η δυσπιστία των αγορών αντανακλά την απώλεια αξιοπιστίας των Ελλήνων πολιτικών στο σύνολό τους», επισημαίνει ο αρθρογράφος.
«Είναι πλέον κοινός τόπος ότι η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να είχε γίνει δεκτή στην Ευρωζώνη» συνεχίζει το σχόλιο. Και καταλήγει: «Εάν πράγματι η Ελλάδα βρεθεί στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, το πρόβλημα δεν λύνεται με νομικά επιχειρήματα. Παρ΄όλ΄αυτά η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ήταν υποχρεωμένη να τηρήσει τους υφιστάμενους κανόνες. Και αυτό γιατί οι δυσκολίες της Ελλάδας μπορεί να είναι μεγάλες, αλλά όχι μοναδικές. Και στην Ιρλανδία, την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, τα κρατικά χρέη και τα ελλείμματα συνεχώς διογκώνονται».
«Όχι στην οικονομική στήριξη της Ελλάδας» λέει ο Ότμαρ Ίσινγκ
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: «Δεν πείθουν τα επιχειρήματα για στήριξη της ελληνικής οικονομίας» υποστηρίζει ο Ότμαρ Ίσινγκ.Της ελληνικής οικονομίας επιλαμβάνεται και ο κορυφαίος γερμανός οικονομολόγος Ότμαρ Ίσινγκ, επικεφαλής του Κέντρου Οικονομικών Σπουδών στη Φραγκφούρτη. Σε εκτενές άρθρο στην ίδια εφημερίδα, Frankfurter Allgemeine, επιχειρεί να αντικρούσει τα επιχειρήματα εκείνων που ζητούν αλληλεγγύη προς την Ελλάδα. «Όλα αυτά τα επιχειρήματα είναι από οικονομική άποψη συζητήσιμα και από πολιτική άποψη πολύ παρακινδυνευμένα», υποστηρίζει ο Ίσινγκ και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «η μοναδική λύση έξωθεν βοήθειας θα ήταν η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Είναι χαρακτηριστικό ότι το άρθρο συνοδεύει μία φωτογραφία από τις αθηναϊκές οδομαχίες του προπερασμένου Δεκεμβρίου με την εύγλωττη επισήμανση ότι στην Ελλάδα «δεν είναι μόνο τα χρέη εκτός ελέγχου…»
Η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine απηχεί τις απόψεις επιχειρηματικών και τραπεζικών κύκλων, οπότε δεν είναι τυχαίο ότι περιέχει και άλλες αναφορές στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων ένα ειρωνικό δημοσίευμα για την αξιοπιστία των στοιχείων. «Ακόμα και τα σημερινά στοιχεία που ανεβάζουν το έλλειμμα στο 12,7% του ΑΕΠ δεν είναι δεδομένο ότι ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα», υποστηρίζει ο σχολιογράφος. «Γι' αυτό οι αγορές δεν εμπιστεύονται τις διαβεβαιώσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Η οποία από τη μία πλευρά διαψεύδει τις φήμες ότι ζητιανεύει στους Κινέζους, αλλά από την άλλη πλευρά προγραμματίζει επαφές και επισκέψεις στην Κίνα. Οι επενδυτές δεν μπορούν παρά να δυσπιστούν με όλα αυτά, γιατί τους φαίνονται πολύ ελληνικά», καταλήγει η εφημερίδα, παραφράζοντας τη γνωστή ρήση «τους φαίνονται κινέζικα», δηλαδή ακατανόητα.
Αγγλοαμερικανική σκευωρία; 
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:
Πολλοί οικονομολόγοι θεωρούν ανεξήγητη την νέα εκτίναξη του spread για τα ελληνικά ομόλογα και το νέο κύμα κινδυνολογίας για την συνοχή της ευρωζώνης. Χαρακτηριστικό είναι σήμερα το σχόλιο του επικεφαλής οικονομολόγου της σοβαρής οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt, Ντιρκ Χίνριχ Χάιλμαν, ο οποίος διακρίνει πίσω από όλα αυτά Αγγλοαμερικανούς επενδυτές, «οι οποίοι με τη σχετική στοχευμένη φημολογία, πυροδοτούν κύμα κερδοσκοπίας σε βάρος της Ελλάδας και της συνοχής της ευρωζώνης». Σίγουρα θα ακολουθήσουν και άλλες «αποκαλύψεις», προβλέπει ο Γερμανός οικονομικός αναλυτής.
Ο Ντιρκ Χίνριχ Χάιλμαν υπενθυμίζει την επιτυχή διάθεση των ομολόγων την περασμένη Δευτέρα και την ανάσα που πήρε η ευρωζώνη. «Αυτό», επισημαίνει, «δεν άρεσε στους κερδοσκόπους που τζογάρουν εδώ και βδομάδες με τα ελληνικά ομόλογα». Έτσι την Τετάρτη βγήκαν οι Financial Times με αποκλειστικό πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ που ήθελε την Ελλάδα «να προσπαθεί να πουλήσει ομόλογα στην Κίνα μέσω της Goldman Sachs». H πηγή της πληροφορίας δεν διευκρινιζόταν, αναφέρει ο κ. Χάιλμαν και προσθέτει: «Ακολούθησαν δηλώσεις απουσίας ενδιαφέροντος από διάφορους Κινέζους. Οι Έλληνες διέψευσαν και ακολούθησε το κύμα πανικού στην αγορά χρεογράφων». Το μήνυμα ήταν «ούτε οι Κινέζοι δεν αγοράζουν ελληνικά ομόλογα, ας τα ξεφορτωθούμε», τονίζει ο Γερμανός οικονομολόγος.
«Γεμάτος μυστικά» ο Μ.Χριστοφοράκος
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Η γερμανική δικαιοσύνη δεν μπορεί να αξιοποιήσει παράνομο αποδεικτικό υλικό.Τέλος η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung του Μονάχου κάνει εκτενή αναφορά στη σύσταση εξεταστικής επιτροπής από τη Βουλή των Ελλήνων για την υπόθεση «Ζίμενς» και μάλιστα με την υπογραφή του Klaus Ott, του δημοσιογράφου που είχε ξεσκεπάσει το σκάνδαλο Ζίμενς σε όλη την Ευρώπη.
«Ένα CD γεμάτο μυστικά», είναι ο τίτλος του άρθρου, το οποίο συνοδεύεται από φωτογραφία του Μιχάλη Χριστοφοράκου. Ο δημοσιογράφος τονίζει τα εξής: «Στην Ελλάδα η διαφθορά και η ευνοιοκρατία κυριαρχούν. Η υπόθεση Ζίμενς θα μπορούσε να 'στριμώξει' τα μεγάλα κόμματα και να οξύνει την πολιτική κρίση. Για να γίνει αυτό όμως, θα έπρεπε να καταθέσει στο Κοινοβούλιο ο πρώην επικεφαλής της Ζίμενς, δηλαδή ο Χριστοφοράκος». Όμως ο Χριστοφοράκος προτιμά να λογοδοτήσει στη γερμανική δικαιοσύνη, η οποία δεν έχει καταφέρει να διαλευκάνει την ενδεχόμενη ανάμειξη πρώην υπουργών ή άλλων πολιτικών στην Ελλάδα, υποστηρίζει ο Κλάους Οττ και επισημαίνει:
« Όλα δείχνουν ότι το αποδεικτικό υλικό βρίσκεται σε ένα CD που έχει κατατεθεί στην εισαγγελία του Μονάχου, αλλά κρατείται ως επτασφράγιστο μυστικό.
Στο CD έχουν καταγραφεί συζητήσεις του Χριστοφοράκου με τους δικηγόρους για το σκάνδαλο Ζίμενς, αλλά το πρόβλημα είναι ότι η καταγραφή έγινε μυστικά και προφανώς παράνομα», γι αυτό η γερμανική δικαιοσύνη δεν μπορεί να αξιοποιήσει το αποδεικτικό υλικό, σημειώνει ο Γερμανός δημοσιογράφος.
Γιάννης Παπαδημητρίου
Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου
DW
| «Δεν υπήρξε μυστική συμφωνία» Τον πόλεμο στο Ιράκ υπερασπίζεται ο Τόνι Μπλερ ενώπιον επιτροπής | ||
 ΑΠΕ | ||
| «Μπ-σεύτη» χαρακτηρίζουν τον Μπλερ πολλά πανό διαδηλωτών, κάνοντας λογοπαίγνιο με το επώνυμό του | ||
| ||
Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας δήλωσε ότι η άποψη του Λονδίνου σχετικά με τον κίνδυνο του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν «άλλαξε δραματικά» μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Πρόσθεσε ότι μέχρι τότε η πολιτική της χώρας ήταν εκείνη του «περιορισμού». Και πρόσθεσε ότι η αλλαγή του καθεστώτος του Σ.Χουσεΐν υπήρξε επιβεβλημένη εξαιτίας των επιθέσεων στους Δίδυμους Πύργους. Ο Τόνι Μπλερ αρνήθηκε ότι υπήρξε μυστική συμφωνία με την κυβέρνηση Μπους για την εισβολή στο Ιράκ και πρόσθεσε ότι ήταν πάντα «ανοιχτός» σε σχέση με τα θέματα που συζητήθηκαν. Η μαραθώνια κατάθεση του Τ.Μπλερ -αναμένεται να διαρκέσει συνολικά έξι ωρών- ξεκίνησε με τη δήλωση του Σερ Τζον Τσίλκοτ ότι ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός μπορεί να κληθεί να δώσει περισσότερα στοιχεία εάν χρειαστεί. Ο 56χρονος Μπλερ έφθασε δύο ώρες νωρίτερα για την εξάωρη κατάθεσή του στο Κέντρο Βασίλισσα Ελισάβετ, που βρίσκεται απέναντι από το Κοινοβούλιο, στο κέντρο του Λονδίνου. Δισήλθε στο κτίριο, περνώντας τη ζώνη αστυνομικής φρούρησης, από μία είσοδο στην πίσω πλευρά, προκειμένου για να μην βρεθεί αντιμέτωπος με συγκεντρωμένους διαδηλωτές και τηλεοπτικές κάμερες. Ορισμένα υψηλόβαθμα στελέχη των Εργατικών φοβούνται ότι η διαδικασία θα διχάσει τους ψηφοφόρους πλήττοντας το κόμμα, το οποίο ήδη βρίσκεται πίσω από τους Συντηρητικούς στις δημοσκοπήσεις εν όψει των εκλογών που αναμένεται να πραγματοποιηθούν μέχρι τον Ιούνιο. Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters/Γαλλικό/Γερμανικό | ||
Thursday, January 28, 2010
Σχέδιο για την ανατροπή της κυβέρνησης το 2003 μονοπωλεί την πολιτική επικαιρότητα στην Τουρκία«Το σχέδιο “Βαριοπούλα” ομάδας πραξικοπηματιών του στρατεύματος για την ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν το 2003 μονοπωλεί την πολιτική επικαιρότητα», διαπίστωνε χθες η φιλοκυβερνητική «Ζαμάν», λίγες ώρες πριν δοθεί στη δημοσιότητα νέο κατηγορητήριο 300 σελίδων εις βάρος 17 ατόμων, ύποπτων για ανάμειξη στην υπόθεση της «γιάφκας» με το κρυφό οπλοστάσιο, που ανακάλυψε τον περασμένο Απρίλιο η τουρκική αστυνομία στο Ποϊζάρκιοϊ της Πόλης. Στους 17 συγκαταλέγονται δύο υπολοχαγοί, δύο συνταγματάρχες και δύο ταγματάρχες εν ενεργεία, καθώς και ένας απόστρατος ταγματάρχης, σύμφωνα με τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
«Αρα, σε συνδυασμό με τη “Βαριοπούλα”, κλιμακώνεται για μια ακόμη φορά η αντιπαράθεση της κυβέρνησης με τις ένοπλες δυνάμεις», σημείωνε ξένος παρατηρητής, αναφερόμενος στις αποκαλύψεις της εφημερίδας «Ταράφ» και στη δίκη για την υπόθεση Εργκένεκον. Το μείγμα είναι και πάλι εκρηκτικό, αν και παρατηρητές και αναλυτές διακρίνουν στον όχι και τόσο μακρινό πολιτικό ορίζοντα της Τουρκίας την προ πολλού εκπεφρασμένη επιθυμία της κυβέρνησης Ερντογάν να προχωρήσει σε συνταγματική αναθεώρηση, «μοχλό» για τον επί της ουσίας περιορισμό της ανάμειξης του στρατού στην πολιτική. Προοίμιο εξελίξεων θεωρείται και η «διένεξη» κυβέρνησης και Συνταγματικού Δικαστηρίου με αιτία την ακύρωση νομοθετικών μεταρρυθμίσεων, εγκεκριμένων από τον πρόεδρο Γκιουλ, βάσει των οποίων τα πολιτικά δικαστήρια δικάζουν στρατιωτικούς.
Η «παρεμβατικότητα» του Συνταγματικού Δικαστηρίου υπερκεράστηκε χθες, όταν το 12ο Εφετείο Κακουργημάτων της Κωνσταντινούπολης αποδέχθηκε το κατηγορητήριο εις βάρος αξιωματικών στην υπόθεση Ποϊζάρκιοϊ. Επί της ουσίας, όμως, η αντιπαράθεση του δικαστηρίου με την κυβέρνηση μοιάζει να επισπεύδει τη διαδικασία για αναθεώρηση του Συντάγματος, βοηθούσης και της «Βαριοπούλας».
Υπενθυμίζεται ότι στις 20 Ιανουαρίου η «Ταράφ», εφημερίδα των αποκαλύψεων, επικαλέστηκε -και συνεχίζει να επικαλείται- έγγραφα -5.000 τον αριθμό- ψηφιακούς δίσκους και μαγνητοφωνήσεις, από τις οποίες προκύπτει ότι το 2003, επί αρχηγού ΓΕΕΘΑ του στρατηγού Μπουγιούκανιτ, ομάδα αξιωματικών σχεδίαζε την ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν προκαλώντας χάος. Βάσει του σχεδίου, τρομοκράτες θα πυρπολούσαν τεμένη, ενώ «στημένο» θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο θα κατέληγε στην κατάρριψη τουρκικού μαχητικού από ελληνικό, απόδειξη της «αδυναμίας» της κυβέρνησης Ερντογάν. Μέχρι και εισβολή στον Εβρο προέβλεπε το σχέδιο.
Ο σημερινός αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Ιλκέρ Μπασμπούγ, αντέδρασε την περασμένη Τρίτη, με πρωτοφανή οργή για τα δεδομένα της συνήθως «ψυχρής απάθειας» της τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας, προειδοποιώντας ότι η υπομονή των ενόπλων δυνάμεων έχει τα όριά της.
Δέχθηκε μομφή όχι μόνο από τον Ταγίπ Ερντογάν, αλλά ακόμη και από τον Ντεβλέτ Μπαχτσελί του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), πολιτικού σκέλους των Γκρίζων Λύκων και «χαϊδεμένου παιδιού» του στρατεύματος. «Πρέπει να εμπιστευόμαστε τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά δεν είναι δυνατόν να θεωρήσουμε τις δηλώσεις του αρχηγού ΓΕΕΘΑ ικανοποιητικές», είπε ο κ. Μπαχτσελί, που επιθυμεί να εγγράψει πολιτικές υποθήκες στο μέλλον. Μιλώντας προθχές στο Διεθνές Συνέδριο για τη Δημοκρατία στην Πόλη, ο Ταγίπ Ερντογάν κατήγγειλε δημοσίως όσους επιχειρούν να «υφαρπάξουν την εξουσία, φρενάροντας εκείνους που κρατούν το τιμόνι και πατούν το γκάζι της προόδου». «Αυτοί που μας κατηγορούν για μονοκομματική δικτατορία και πολιτικό φασισμό, ας κοιταχτούν πρώτα στον καθρέφτη. Κύκλοι με νοοτροπία που δεν αλλάζει έλεγαν τα ίδια για τον Αντνάν Μεντερές, στον οποίο χρωστάμε το πολυκομματικό μας σύστημα, και για τον Τουργκούτ Οζάλ», είπε χαμογελαστός μάλλον ο κ. Ερντογάν.kathimerini.
Επισκόπηση τύπου | 28.01.2010
«Αποτυχημένη» η ΟΝΕ;
«Ο νέος δούρειος ίππος της Κίνας», είναι το σημερινό σχόλιο της γερμανικής έκδοσης των Financial Times που αναλύει γιατί ανησύχησαν οι Ευρωπαίοι μόλις πληροφορήθηκαν τα περί κινεζικού ενδιαφέροντος για τα ελληνικά ομόλογα:
«Η ΕΕ άρχισε να φοβάται μήπως η Κίνα μέσω των ελληνικών ομολόγων αποκτήσει πολιτική επιρροή στην ευρωζώνη».
«Προς το παρόν μπορεί να αποσοβήθηκε ο κίνδυνος, αλλά για την ΕΕ δεν υπάρχει κανένας λόγος εφησυχασμού. Διότι οι ανησυχίες που προκάλεσαν και μόνον οι σκέψεις ότι μπορεί η Κίνα να αγοράσει ελληνικά ομόλογα, αποδεικνύουν πόσο απροετοίμαστη είναι η ευρωζώνη σε μια κρίση.
Τα κράτη - μέλη της ΕΕ είναι εκείνα που άνοιξαν την πύλη για να μπει ο δούρειος ίππος της Κίνας. Διότι περιήλθαν σε δυσχερή θέση και στις πρώτες αναταράξεις η ευρωζώνη αποδείχθηκε ένα κατασκεύασμα που δεν δημιουργήθηκε για να αντέχει σε μπόρες.»
Ούτε ΔΝΤ, ούτε βοήθεια από την ευρωζώνη;
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: «Η ανικανότητα της Ελλάδας να ελέγξει το δημόσιο έλλειμμα ήταν εδώ και χρόνια γνωστή. Αλλά έλειπαν τα εργαλεία, οι δομές που θα ανάγκαζαν τις χώρες-μέλη να πειθαρχήσουν στο σύμφωνο σταθερότητας και επιπλέον δεν υπάρχουν ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση ενός μέλους που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Οι χώρες της ΕΕ επιθυμούν να κρατήσουν εκτός νυμφώνα το ΔΝΤ, στο οποίο μπορούν να καταφεύγουν οι χώρες εκτός ευρωζώνης. Οι ίδιες όμως νίπτουν τας χείρας τους με την περίφημη ρήτρα περί μη οικονομικής βοήθειας των χωρών–μελών που έχουν ελλείμματα».
«Η ΟΝΕ πρέπει επειγόντως να επανορθώσει με νέες ρυθμίσεις και δομές. Χρειάζεται ένας πολιτικά εφαρμόσιμος και οικονομικά επαρκώς εξοπλισμένος μηχανισμός παρέμβασης που θα αναγκάζει τις χώρες με χρόνια ελλείμματα να προχωρήσουν στις αναγκαίες και επώδυνες μεταρρυθμίσεις: δηλαδή ένα είδος Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου. Σε μια τέτοια περίπτωση το Πεκίνο με τα ελληνικά ομόλογα δεν θα αποκτούσε πολιτική επιρροή, αλλά απλώς τη δυνατότητα για καλύτερες αποδόσεις.»
«Όποιος πληρώνει αποκτά δύναμη»
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Το ίδιο θέμα σχολιάζει και η Frankfurter Rundschau με τον τίτλο «Αποτυχημένη» θέτοντας το ερώτημα: «τί κρύβεται πίσω από αυτή τη φημολογία» για την αγορά ελληνικών ομολόγων από τους Κινέζους. «Πρώτον, το κομφούζιο στο οποίο έχουν περιέλθει οι Έλληνες, δεύτερον η οικονομική δύναμη της Κίνας και τρίτον η πλήρης αποτυχία της ΕΕ και των θεσμών της. Και οι τρεις απαντήσεις είναι σωστές», υποστηρίζει η εφημερίδα, αλλά αναλύει την τρίτη: «Όποιος πληρώνει αποκτά δύναμη. Αυτό ισχύει και για τα κράτη που αναζητούν αγωνιωδώς πιστώσεις. Η ΕΕ όμως επιμένει στο επινοηθέν από τους Γερμανούς οικονομολόγους Σύμφωνο Σταθερότητας και στη ρήτρα ότι καμία χώρα της Ένωσης δεν θα παίρνει βοήθεια, όταν έχει δυσκολίες πληρωμών.»
«Η ΕΕ και μόνον αυτή πρέπει να βοηθήσει την Ελλάδα»
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: «Τί μένει όμως στους Έλληνες ως εναλλακτική λύση; Θα μπορούσαν να ζητιανέψουν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ούτε αυτό όμως αρέσει στους Ευρωπαίους, διότι στο ΔΝΤ ένας έχει το λόγο: οι ΗΠΑ. Θα δεχόντουσαν οι Ευρωπαίοι να παρέμβουν οι Αμερικανοί στα εσωτερικά τους; Το αντιστάθμισμα που θα ζητούσε το ΔΝΤ είναι γνωστό από τις επεμβάσεις διάσωσης άλλων, αναπτυσσόμενων χωρών: δραστική συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και των κοινωνικών παροχών. Όμως το ενδεχόμενο έντονης αντίδρασης του πληθυσμού σε ένα τόσο σκληρό πρόγραμμα λιτότητας είναι υπαρκτό.
Για αυτό και εν ανάγκη είναι προτιμότερο για την ελληνική κυβέρνηση να παρακαλέσει τους Κινέζους, οι οποίοι ήδη σήμερα εμφανίζονται στην Αφρική ως η εναλλακτική λύση στο ΔΝΤ. Δίνουν λεφτά και διασφαλίζουν πρώτες ύλες.
Τί θα διασφάλιζαν όμως στην περίπτωση της Ελλάδας; Ένα πολύτιμο βέτο στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ;
Είναι παράλογο η υπ` αριθμόν ένα οικονομική δύναμη στον κόσμο, η ΕΕ, να αποτυγχάνει πλήρως πολιτικά και οικονομικά.
Βεβαίως, πρέπει η ΕΕ και μόνον αυτή να βοηθήσει την Ελλάδα.
Και βεβαίως, η κρίση δείχνει ότι η ΕΕ χρειάζεται καλύτερους θεσμούς από το Σύμφωνο Σταθερότητας».
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος DW page
Οικονομία | 28.01.2010
Χανς Άιχελ: Ανόητη η συζήτηση περί χρεοκοπίας της Ελλάδας, αλλά...
Εξυγίανση των δημοσιονομικών, περιστολή δαπανών και αύξηση της ανταγωνιστικότητας είναι σήμερα τα ζητούμενα για την ελληνική κυβέρνηση στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει την κρίση. Με παρόμοιες προκλήσεις -σε πολύ μικρότερο φυσικά μέγεθος- ήλθε αντιμέτωπη πριν από 11 χρόνια η κυβέρνηση του Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Ο Χανς Άιχελ ήταν υπουργός Οικονομικών στις κυβερνήσεις Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων. Ανέλαβε το υπουργείο, μετά την παραίτηση του Όσκαρ Λαφοντέν, και ήλθε αντιμέτωπος με πολλά δημοσιονομικά προβλήματα σε μια αρνητική οικονομική συγκυρία.
Εφόσον ζούμε περισσότερο θα πρέπει να εργαζόμαστε και περισσότερο
Τα μέτρα που προώθησε δεν ήταν ευχάριστα, αλλά έβαλαν τις βάσεις για τη δημοσιονομική εξυγίανση της Γερμανίας.
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Ο Χανς Άιχελ με τον τότε καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ στο κοινοβούλιοΧανς Άιχελ: «Η επιτυχία δεν οφείλεται σε κάποιο μεμονωμένο μέτρο, αλλά πρόκειται για μια δέσμη μέτρων. Άρχισα με τη σταθεροποίηση των δημοσιονομικών το 1999 και οι συνέπειες της διαρκούν ακόμη. Εφαρμόσαμε μια φορολογική μεταρρύθμιση, η οποία ευνοούσε την ανάπτυξη. Προωθήσαμε την αναμόρφωση της αγοράς εργασίας, προκειμένου να βρίσκουν πιο εύκολα δουλειά οι πολίτες, μολονότι στο πλαίσιο αυτό υπάρχουν πράγματα, τα οποία χρήζουν διορθώσεων. Παράλληλα όμως ενισχύσαμε την εκπαίδευση και την έρευνα και τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής είναι μακροπρόθεσμα. Είμαστε μια κοινωνία που γερνάει. Και εφόσον ζούμε περισσότερο θα πρέπει να εργαζόμαστε και περισσότερο. Αυτό είναι αναπόφευκτο και θα πρέπει να το λέμε στους πολίτες. Αυτά ήταν τα μέτρα, με τα οποία η Γερμανία πήγε μπροστά».
Με προσοχή οι περικοπές
Ειδικότερα για τη σταθεροποίηση των δημοσιονομικών ο κ. Άιχελ αναφέρει ότι η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να καταστεί σαφές και κατανοητό σε όλους ότι απαιτούνται μέτρα.
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Συνέντευξη του Χανς 'Αιχελ στον συντάκτη της Ντόιτσε Βέλε Σταμάτη ΑσημένιοΧάνς Άιχελ: «Τότε αποφάσισα τη μείωση των δημοσίων δαπανών κατά 7,5%. Το ποσοστό των περικοπών αυξήθηκε τα επόμενα χρόνια. Ωστόσο θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στη διαδικασία περιστολής δαπανών. Θα πρέπει να εξετάζεται κάθε κονδύλιο και κρατική δαπάνη ξεχωριστά για να υπάρχει επιτυχία. Κονδύλια που είναι σημαντικά για το μέλλον θα πρέπει να διατηρούνται και να αυξάνονται όταν πρέπει. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι δαπάνες για την αγωγή και την εκπαίδευση των παιδιών. Είναι επίσης η ανάπτυξη της έρευνας. Δώσαμε προτεραιότητα στην αναβάθμιση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Πρόκειται για τομείς, στους οποίους διαθέσαμε περισσότερα χρήματα. Όμως, παράλληλα, επιχειρήσαμε παρεμβάσεις –εν μέρει σκληρές- στη νομοθεσία περί κοινωνικών επιδομάτων. Και αυτές οι παρεμβάσεις προκάλεσαν πολλές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, αλλά εμείς επιδείξαμε σταθερότητα και συνέπεια. Σε πολλές συγκεντρώσεις διαπίστωνα ότι οι πολίτες κατανοούσαν ότι δεν μπορούσαμε πλέον να ζούμε πάνω από τις δυνατότητές μας. Υπάρχει βέβαια και η άλλη όψη του νομίσματος. Δεν θα πρέπει να ανεχόμαστε τη φοροδιαφυγή και την διαφυγή εισοδημάτων στους λεγόμενους φορολογικούς παραδείσους. Εκείνοι που φοροδιαφεύγουν είναι κυρίως άνθρωποι που ευημερούν. Θα πρέπει λοιπόν να μεριμνούμε ώστε να τηρούνται οι νόμοι. Και αυτό είναι ένα ακόμη δύσκολο ζήτημα».
Αναφερόμενος στο χάσμα ανταγωνιστικότητας μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης ο κ. Άιχελ τάχθηκε υπέρ μιας κοινής οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής στην ΕΕ. Μια πολιτική που δεν θα περιορίζεται στη συγκράτηση των ελλειμμάτων αλλά θα δίνει και έμφαση στην ανάπτυξη.
Οι χώρες που δεν θα εξυγιάνουν τα δημοσιονομικά τους θα δανείζονται με δυσμενείς όρους
Το ευρώ δέχεται πιέσεις, ενώ η κερδοσκοπία σε βάρος της ευρωζώνης και της Ελλάδας δίνει και παίρνει. Πώς αξιολογεί στην παρούσα φάση την κατάσταση ο Γερμανός πρώην υπουργός;
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Ο Χανς Άιχελ δείχνει στους βουλευτές τη γραφική παράσταση του δημοσίου χρέουςΧανς Άιχελ: «Κερδοσκοπία υπάρχει πάντα. Το ζήτημα είναι εάν θα αποδεχθούμε μια τέτοια κατάσταση στη διαδικασία αναμόρφωσης των χρηματοοικονομικών αγορών. Αλλά σας λέω ότι δεν θεωρώ πιθανή μια χρεοκοπία της Ελλάδας. Θεωρώ ανόητη τη σχετική συζήτηση. Ωστόσο είναι αλήθεια ότι οι χώρες που δεν θα εξυγιάνουν τα δημοσιονομικά τους και δεν θα διαμορφώσουν μια μακρόπνοη πολιτική, θα δανείζονται με δυσμενέστερους όρους από εκείνες τις χώρες που θα πράξουν τα δέοντα. Η Γερμανία δανείζεται χρήματα με ευνοϊκούς όρους. Ανεξαρτήτως λοιπόν της κερδοσκοπίας των αγορών θα πρέπει οι χώρες να ακολουθούν ορθές πολιτικές. Φυσικά οι χρηματοοικονομικές αγορές θα τιμωρούν -ή τουλάχιστον θα το προσπαθούν- τις χώρες εκείνες που δημιουργούν την εντύπωση ότι δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους. Και αυτό δεν επιτρέπεται να συμβεί».
Συνέντευξη, ρεπορτάζ: Σταμάτης Ασημένιος
Υπεύθ. σύνταξης: Γιώργος Παππάς
Trans-Atlantic Relations | 28.01.2010
Legacy of UK-US special relationship contributed to British decision to invade Iraq
Britain's former Prime Minister Tony Blair has said it all. In numerous public appearances and interviews he has laid out and defended the reasons why he not only passively supported, but actively contributed to the American decision to invade Iraq and overthrow Saddam Hussein.
Speaking before the so-called Chilcot Inquiry set up by the British government to study London's involvement Blair will likely make the case again that he and most Western intelligence services were convinced that Iraq retained weapons of mass destructions, that he tried to reach a diplomatic solution through the United Nations, but that he was and remains convinced that Saddam Hussein posed a threat to the region even without weapons of mass destruction and that the decision to topple him was therefore correct.
"Unless Blair decides to drop a bombshell nothing new under the sun will be revealed," is how Klemens Fischer, a lecturer on international relations with the University of Cologne, described the expectations ahead of Blair's appearance before the Chilcot Inquiry.
"I think he is convinced that the decision then was right. Why should he change his opinion now," Daniel Gossel, an expert on British foreign policy at the University of Kassel, told Deutsche Welle.
Traditional bond
More interesting than Blair's oft-stated rationale for going to war against Iraq is a major factor which is less tangible and is mentioned a lot less than the more obvious security aspects: the so-called special relationship between the United States and Britain. While much has been written about the close relationship between Prime Minister Blair and President George W. Bush and this personal bond is often viewed as a decisive factor in Blair's decision to go to war, experts argue that the relationship is actually only a function of the special ties between both countries.
"I think the special relationship goes far deeper than any personal relationships there were between Blair and Bush," Paul Ingram, executive director of the British American Security Information Council, told Deutsche Welle. "People have to realize that the relationship with the United States has been the number one foreign policy goal of the British ever since the second world war. There is a lot of mythology around that and it remains as strong today as ever."
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: British aircraft carrier Ark Royal left Portsmouth for the Gulf By joining the US effort to topple Saddam Hussein, Britain could not only eliminate a threat to Middle East peace and a pernicious dictator, it would also assert itself as Washington's most reliable partner and thus strengthen the transatlantic bond between both countries.
"The importance of the special relationship between the US and the UK was one of the reasons that they went to war together with the Americans," said Fischer. "Blair obviously thought that it would be better for everyone if he went along with the Americans so he could shift their decisions and not taking part would have meant not to have any chance at all to be involved in the decision-making process."
Dependence on US
A common perception in London is "that Britain only ever has influence on the world stage through its relationship with the United States and that is it is loath to give that up," said Ingram.
"In terms of how strong that was in the decision to go to war I think it was a very powerful influence, that belief that we needed to stick by the Americans so soon after the attack on September 11, 2001 and that we in Britain faced a similar threat to the threat that the Americans faced," he added. "Saddam Hussein was symbolic of that threat. And it's incredible how such critical decisions can be taken on that basis."
With the Iraq war now a topic for inquiries and seminars and both Bush and Blair out of office, what effect did the staunch British support for US-led invasion have on the special relationship?
"I assume that future British politicians will be more careful before they agree to any military action in support of American foreign policy," said Gossel, adding that the close bond between Washington and London has seen many ups and downs in the past.
Future of special relationship
"From a British perspective in security terms the United States are still the most important power and therefore the most important partner for them. So they certainly will try to keep valid the special relationship and try to preserve it also for reasons of prestige for example."
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Relations between Gordon Brown and Barack Obama are not as close as between their predecessors Paul Ingram disagreed: "I think in essence this special relationship between the United States and the United Kingdom has no future. This is for two reasons: Firstly, Barack Obama as an individual and the broader Obama movement. And secondly and more importantly is the diffusion of power globally." The US, he argued, focuses increasingly on Asia. But even when the US turns toward Europe, its outlook extends far beyond London. Britain, according to Ingram, in future will only have influence in Washington in concert with other major European partners.
While Gossel agrees that US interests extend far beyond Britain and Europe and that globalization demands that nations become more flexible in their relations, he believes that the special relationship will endure: "I think it will stay pretty much the same. Especially in a very globalized world, nations and governments will look for fairly stable relationships."Author: Michael Knigge
Editor: Rob Mudge. DW page
Wednesday, January 27, 2010
Του Προκοπη Xατζηνικολαου
Ισχυρές πιέσεις προς την κυβέρνηση ασκούν οι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών σε μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για την ελληνική οικονομία. Ο φοροεισπρακτικός (εφοριακοί και τελωνειακοί) μηχανισμός του κράτους αντιδρά στην πρόθεση της κυβέρνησης για περικοπή των επιδομάτων, κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης και των εξόδων κίνησης που λαμβάνουν μηνιαίως (220 ευρώ).
Ανένδοτοι εμφανίζονται σε πρώτη φάση οι τελωνειακοί, που κατεβαίνουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις στις 11 και 12 Φεβρουαρίου, ενώ θα συμμετέχουν και στην απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 10 Φεβρουαρίου. Οπως ανέφερε χθες ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας κ. Α. Σακελλαρόπουλος, η απεργία είναι προειδοποιητική, σημειώνοντας με έμφαση ότι «δεν πρόκειται να δεχθούμε ούτε ένα ευρώ μείωση στο εισόδημά μας».
Από την άλλη πλευρά, οι εφοριακοί απεργούν στις 17 Φεβρουαρίου και συμμετέχουν επίσης στην απεργία της ΑΔΕΔΥ.
Και οι δύο κλάδοι του υπουργείου Οικονομικών εκτιμούν ότι από τις επερχόμενες αλλαγές θα συρρικνωθεί το εισόδημά τους από 400 έως 700 ευρώ, ανάλογα με το μισθολογικό κλιμάκιο.
Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών κ. Δημήτρης Γεωργακόπουλος μιλώντας στην «Κ» τόνισε ότι: «Το μόνο που δεν θα θέλαμε τώρα είναι απεργιακές κινητοποιήσεις. Οι εργαζόμενοι έχουν το δικαίωμα να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους, ωστόσο, θα πρέπει να έχουν συναίσθηση του καθήκοντος απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και στη χώρα που περνάει μία δύσκολη περίοδο».
Αν και τα ποσά που θα περικοπούν είναι ιδιαίτερα υψηλά, ανάλογα υψηλά είναι και τα επιδόματα που λαμβάνουν οι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών.
Οι κινητοποιήσεις εφoριακών και τελωνειακών τη δεδομένη χρονική στιγμή θέτουν, σύμφωνα με παράγοντα του υπουργείου Οικονομικών, σε κίνδυνο το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που προβλέπει την αύξηση των φόρων κατά 5 δισ. ευρώ περίπου. Στην περίπτωση που οι κινητοποιήσεις ενταθούν, το ελληνικό Δημόσιο θα αποκλίνει από τους στόχους που έχουν τεθεί και δεν αποκλείεται το εναλλακτικό σενάριο του ΠΣΑ, που προβλέπει περαιτέρω αύξηση των φόρων, να έρθει νωρίτερα.
Υπενθυμίζεται ότι οι απεργιακές κινητοποιήσεις των τελωνειακών το 2008 (διαμαρτύρονταν για την ένταξη του Ειδικού Λογαριασμού στον Προϋπολογισμό) είχαν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην αγορά και στους καταναλωτές. Μάλιστα, ο πρώην υπουργός Οικονομίας κ. Γ. Αλογοσκούφης έκανε την περίοδο εκείνη λόγο για καλοπληρωμένους υπαλλήλους, που κρατούν όμηρο την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία επειδή θέλουν οι ίδιοι να διαχειρίζονται τον Ειδικό Λογαριασμό του επιδόματος που εισπράττουν.
Σημειώνεται ότι τα επιδόματα των τελωνειακών (ΔΕΤΕ), μέρος των οποίων θα περικοπεί, κλιμακώνονται ανάλογα με το μισθολογικό κλιμάκιο. Συγκεκριμένα, νεοπροσληφθείς τελωνειακός πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (Π. Ε.) λαμβάνει μηνιαίως βασικό μισθό 985 ευρώ, 100 ευρώ κίνητρο απόδοσης, 71 ευρώ οικογενειακό επίδομα και 1.035 ευρώ ΔΕΤΕ.
Τελωνειακός (Π. Ε.) με 17 χρόνια υπηρεσίας λαμβάνει βασικό μισθό 1.345 ευρώ, συν τα 171 ευρώ κινήτρου απόδοσης και οικογενειακό επίδομα, ενώ τα ΔΕΤΕ ανέρχονται σε 1.768 ευρώ. Σημειώνεται ότι τα ΔΕΤΕ, όπως άλλωστε και τα επιδόματα των εφοριακών και των χημικών, φορολογούνται με ευνοϊκό τρόπο. Δηλαδή, το 50% των ΔΕΤΕ φορολογείται αυτοτελώς με συντελεστή 15% και εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση, ενώ το υπόλοιπο 50% φορολογείται με τις γενικές διατάξεις, δηλαδή την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος.
Τη στιγμή που οι εφοριακοί απειλούν με απεργιακές κινητοποιήσεις, ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου σε συνέντευξη στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Dow Jones Newswires απειλεί τους φοροφυγάδες. Συγκεκριμένα, τόνισε ότι τα βήματα για τη μείωση του ελλείμματος δεν θα περιλαμβάνουν την αύξηση φόρων, αλλά την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης και φοροαπαλλαγών, όπως και στενότερους ελέγχους για τους ελεύθερους επαγγελματίες. Σημείωσε δε ότι «κάποιοι θα πρέπει να πάνε φυλακή για να δείξουμε ότι τα εννοούμε στα σοβαρά».
Tuesday, January 26, 2010
| Από την ΗΜΕΡΑ ΤΣΗ ΖΑΚΥΝΘΟΣ |
| Η κοντέα του Βορρά και οι ποπολάροι του Νότου |
Περίπου εκατόν τριάντα χρόνια (από το 1864) πέρασαν, για να ανταμώσουμε, με τους πάλαι ποτέ Ιόνιους συμπολίτες μας. Η Ιόνιος Πολιτεία – πριν την ένωση με την Ελλάδα – ήταν εκείνη που έδωσε τα δυτικότροπα πολιτικά της φώτα, στις μεγάλες στιγμές των λειτουργικών αναγκών του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Λόγω πολιτικής εντρύφησης και εμπειρίας στην διοίκηση και την δημοκρατική λειτουργία, οι εκπρόσωποι των Επτανήσων στην Ελληνική βουλή, μετά την ένωση και για πολλά έτη, ήταν δεκάδες στον αριθμό. Στις αρχές του ’90, μετά τις διοικητικές αναδιαρθρώσεις, αλλά κυρίως τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ανέκαθεν προσανατολίζουν στην περιβόητη «Ευρώπη των Περιφερειών», ξαναβρεθήκαμε με τους συμπολίτες. Το 1994, ο Καποδίστριας, μας έφερε το Β’ Βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με τους αιρετούς Νομάρχες και μαζί του, τον φανερά ενισχυμένο ρόλο των περιφερειών με τους ισχυρούς κρατικά διορισμένους Περιφερειάρχες. Ο γενικός γραμματέας της περιφέρειας, χαίρει της κρατικής πατριαρχίας, αλλά και της εκάστοτε κομματικής εμπιστοσύνης και αναλαμβάνει αυξημένες υποχρεώσεις, στενά συνδεδεμένες με το μέλλον τοπικών κοινωνιών, με τις όποιες γεωμορφολογικές, οικονομικές και πολιτιστικές ιδιαιτερότητές τους. Μετά από πορεία δύο περίπου δεκαετιών, στις μέρες μας, ο Καλλικράτης, σμιλεύει μπροστά μας, το νέο θεσμό του αιρετού περιφερειάρχη.
Στις δικές μας νησιωτικές περιοχές, εδώ που τα όρια του Νομού τελειώνουν στη θάλασσα, οι έννοιες, δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο. Η αυτό-διοίκηση είναι πολύ απαιτητική και άμεσα εξαρτημένη με την καθημερινότητα, την επιβίωση, τον πολιτισμό, την κοινωνικότητα, το μέλλον και την οικονομία ενός τόπου. Όσο αυτός ο τόπος «μεγαλώνει» τόσο οι απαιτήσεις πληθαίνουν.
Στην αποτυχία, την ευθύνη δεν φέρει κανένας ψηφισμένος – ανίκανος, ούτε ο τρόπος που τον επέβαλε μια μικρή κάστα κομματικών στελεχών ή συμφερόντων, αλλά ο ίδιος ο ψηφοφόρος.
Η “Ιόνιος Πολιτεία”
Ένα δεύτερο προτέρημα, η αρχιτεκτονική και συνάμα κοινωνική δομή της «Κόμισσας» του Ιονίου, που δεν είχε την «μαύρη τύχη» της Ζακύνθου και της Κεφαλονιάς από τους σεισμούς του 1953. Εκείνη την άδικη τύχη που χώρισε το Ιόνιο σε «βόρειους αστούς και νότιους χωριάτες» . Οι αντιρρήσεις «των ποπολάρων» στα υπόλοιπα τρία νησιά, τότε ήταν μηδαμινές. Σήμερα τα πράγματα αλλάζουν
Τι μας ενώνει ως Ιόνια Νησιά;
Η «γαληνοτάτη δημοκρατία της Βενετίας» και ο δυτικός αέρας της αναγέννησης που πέρασε από τα Επτάνησα, τον περασμένο αιώνα, ήταν εκείνος ο εγγυητής που διαμόρφωσε, εκείνους τους δεσμούς, την παιδεία, τον τρόπο σκέψης. Αυτό που μας ένωσε κάποτε σαν ανεξάρτητη Ιόνιο Πολιτεία. Με εξαίρεση την προχθεσινή παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Κερκύρας στο πολιτιστικό κέντρο του Σαρακινάδου, δεν έχει περάσει τίποτα περιφερειακά πολιτιστικό από το Νότο! Η Κέρκυρα, αφ υψηλού, σνομπάρει την δική μας πολιτιστική δραστηριότητα με τρόπο απροκάλυπτο. Πότε, ενδιαφέρθηκε το Ιόνιο Πανεπιστήμιο για τη Ζάκυνθο ή την Κεφαλονιά; Πότε οι μουσικές σχολές του Πανεπιστημίου, ταξίδεψαν στη Ζάκυνθο και τα άλλα νησιά να μοιραστούν τις παραστάσεις, να συνεργαστούν, να διδάξουν, να καλέσουν, να μεταφέρουν πολιτισμό; Πότε ήταν θετικοί στο να μοιραστούν πανεπιστημιακές σχολές με τα άλλα νησιά του Ιονίου; Πότε θέλησαν να ανταλλάξουμε πολιτισμό και να μοιραστούμε κονδύλια; Πότε οργανώθηκε Πανεπιστημιακή ομάδα έρευνας και διάσωσης του σημερινού πολιτισμού στα Ιόνια Νησιά; Πότε ασχολήθηκε η «έδρα» με τις άγονες πολιτιστικές γραμμές της Επτανήσου; Πότε έστειλε ανταποδοτικά, μια μπάντα στη Ζάκυνθο, στις εορτές μας; Η Ζάκυνθος, το Πάσχα, έχει απείρως ομορφότερες παραδοσιακές στιγμές και τις απαξιώνουν απροκάλυπτα, ακόμη και στις διαφημιστικές μπροσούρες των Ιονίων Νήσων, προς όφελος ενός μόνο πρωινού το Μεγάλο Σάββατο στην Κέρκυρα. Ξεκάθαρα συμφωνούμε ότι κι εκείνο είναι υπέροχο, απλά, διογενικά ψάχνουμε την ισόρροπη ανάπτυξη της πολιτισμικά δεμένης περιφέρειας… Σκεφτόμαστε, ανύπαρκτες απλές, καθημερινές, πολιτιστικές ανταλλαγές και συνδιοργανώσεις. Τι σημαίνει επτανησιακός πολιτισμός στις μέρες μας;;; Απαντάμε με ερώτηση σε όλους εκείνους που εξακολουθούν να βάζουν ως συνδετικό κρίκο της περιφέρειάς μας τον πολιτισμό και την κουλτούρα μας. Η Ζάκυνθος, χωρίς καμία βοήθεια από πουθενά και μόνο με προσωπικές ιδιωτικές πρωτοβουλίες, κρατάει την μεγαλύτερη αυθεντικότητα της λαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς των Επτανήσων (θέατρο, ποίηση, ζωγραφική, μουσική, εκκλησίες) και απαξιώνεται επιδεικτικά. Θυμίζουμε κάτι πρόσφατο του 2007, που με ιδιωτική πρωτοβουλία, μόνο ένα Ζακυνθινό καλλιτεχνικό σχήμα, ένωσε τα μικρά νησιά της Επτανήσου μεταφέροντας επτανησιακό μουσικό πολιτισμό, για πρώτη φορά στα τελευταία πενήντα και πλέον χρόνια. Αν αρχίσουμε να γράφουμε θα γίνουμε… παραδοσιακά γραφικοί… Οι αποστάσεις
… Γενικά η Περιφέρεια των Ιονίων Νήσων, λόγω της σημαντικής ανάπτυξης του τουριστικού τομέα τις τελευταίες δεκαετίες, δίνει την εντύπωση στον μακρινό παρατηρητή ότι πρόκειται για μια σχετικά ανεπτυγμένη Περιφέρεια. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για μια νησιωτική ακριτική περιφέρεια με τις συνακόλουθες ενδοπεριφερειακές διαφορές στο επίπεδο της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης και με σημαντικά προβλήματα οργανικής διασύνδεσης μεταξύ των νησιών αλλά και στην σύνδεσή τους με την ηπειρωτική χώρα. Είναι ξεκάθαρη η έννοια του κειμένου που συνέταξε κάποια ομάδα αυτής της υπηρεσίας: Διαφορές στο επίπεδο της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης. Η προσπάθεια συγκοινωνιακής σύνδεσης, μεταξύ των νησιών, έχει αποτύχει παταγωδώς. Για να φθάσεις από την μία άκρη της περιφέρειας στην άλλη, που βρίσκεται η έδρα, πρέπει να περάσεις από δύο άλλες περιφέρειες!!!! Για έναν Ζακυνθινό ή Κεφαλλονίτη, η μετάβασή του στην Κέρκυρα, είναι σοβαρή υπόθεση, αφού πρέπει να βολοδέρνεται μια ολόκληρη ημέρα και αφού διασχίσει πρώτα ολόκληρη την Ηπειρωτική Δυτική Ελλάδα. Το οικονομικό κόστος, μετακίνησης πανάκριβο, με καθαρά οφέλη, στους πολίτες δύο άλλων περιφερειών (Δυτικής Ελλάδας, Ηπείρου). Το απλούστερο: Πώς να διεκπεραιώσει χωρίς κόστος, έναν φάκελο αναπτυξιακών προγραμμάτων, ένας μικρομεσαίος επιχειρηματίας; Πως θα ελέγξουν τα υπόλοιπα νησιά, ένα σωρό σοβαρές υπηρεσίες περιφερειακής σημασίας, με έδρα και πάλι την Κέρκυρα; Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Περιφερειακή Αστυνομική Διοίκηση. Πόσες φορές το χρόνο ο υψηλόβαθμος περιφερειακός αστυνομικός διοικητής, διαπιστώνει προσωπικά, τα προβλήματα των άλλων νησιών; Έδρα στη Λευκάδα; Εν μέσω εντάσεων και εφήμερων προβληματισμών, σε συνδυασμό με τους ετερόκλιτους πολιτικούς διαλόγους, κομματικής φύσεως, ξεχωρίζει μια πρόταση που ίσως έχει σημασία, αν θέλουμε να παραμείνουμε πιστοί στους «πολιτιστικούς μας δεσμούς» με τα υπόλοιπα Ιόνια νησιά. Η πρόταση, μιλάει για την αλλαγή έδρας, από την Κέρκυρα στην Λευκάδα, κάτι που έχει γεωγραφικά ενδιαφέρον, διότι μειώνονται οι αποστάσεις. Και σε ετούτη την περίπτωση βέβαια, οι πολιτιστικοί δεσμοί δυστυχώς «φαρτσάρουν» στο κούρδισμα, μεταξύ κλαρίνου και μαντολίνου… Τα τρία νησιά μπορούν να εκλέξουν Περιφερειάρχη
Τι προτείνει ο Νομάρχης της Κέρκυρας
|
"Με αλλαγές ξεπερνιέται η ελληνική κρίση"
«Είμαι πεπεισμένος ότι η σημερινή κρίση της ελληνικής οικονομίας μπορεί να ξεπεραστεί, αλλά με βαθιές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα» δήλωσε ο επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν ενώ ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς με άρθρο του καλεί την Ευρώπη να βοηθήσει την Ελλάδα. "Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή και πρέπει να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της. Πρέπει βεβαίως να σεβαστεί και τις υποχρεώσεις της, οι οποίες απορρέουν από τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη", αναφέρει σε συνεντευξή του στην εφημερίδα ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ο επικεφαλής του ΔΝΤ,Ντομινίκ Στρος Καν.
| "...Όλα εξαρτώνται από την πολιτική βούληση..." Ντομινίκ Στρος Καν (ΔΝΤ) | «Μία συντονισμένη οικονομική πολιτική στην Ευρωζώνη δεν μπορεί να οικοδομηθεί όταν υπάρχουν φωτιές που πρέπει να σβήσουν. Το μέλλον του ευρώ εξαρτάται από την ικανότητα της πολιτικής μας κοινότητας να συνεργάζεται πραγματικά και διαρκώς». Στην ερώτηση εαν πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί να βγει από την κρίση,απαντά ότι «όλα εξαρτώνται από την πολιτική βούληση. Είμαι πεπεισμένος ότι η σημερινή κρίση της ελληνικής οικονομίας μπορεί να ξεπεραστεί, αλλά με βαθιές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα». |
Τζόζεφ Στίγκλιτς: Στηρίξτε τη νέα κυβέρνηση
| Κατηγορώ κατά Τρισέ οτι τηρεί δύο μέτρα και δύο σταθμά | Ο Νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, σε άρθρο του στη βρεταινική εφημερίδα Guardian επισημαίνει οτι "μία Ευρώπη που βασίζεται σε αρχές δεν θα αφήσει την Ελλάδα να «ματώσει», προσθέτοντας ότι η ΕΕ πρέπει να στηρίξει τη νέα κυβέρνηση. Στο άρθρο που έχει τίτλο «Μία Ευρώπη αρχών δεν πρέπει να αφήσει την Ελλάδα να ματώσει», ο Νομπελίστας οικονομολόγος αναφέρεται στις δηλώσεις του επικεφαλής της ΕΚΤ ότι «καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αναμένει από εμάς ειδική μεταχείριση» και κατηγορεί τον κ. Τρισέ ότι τηρεί «δύο μέτρα και δύο σταθμά»: |
Στην ουσία, επισημαίνει, στην ΕΕ υπάρχουν δύο Συμφωνίες του Μάαστριχτ, μία για τις μεγάλες και ισχυρές χώρες και άλλη μία για τις μικρότερες και λιγότερες ισχυρές. Μάλιστα, αναφέρεται στην περίπτωση της Γαλλίας που όταν το έλλειμμα της υπερέβη το 3% του ΑΕΠ έγιναν πολλές δηλώσεις, αλλά τίποτα άλλο.
Ο Τζ.Στίγκλιτς αναφέρει ότι το υψηλό έλλειμμα έχει επιπτώσεις για το μέλλον των πολιτών στην Ελλάδα, αλλά όχι για τη σταθερότητα του ευρώ.
Ο Νομπελίστας οικονομολόγος ζητεί από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να στηρίξουν τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης του Γ.Παπανδρέου, καθώς ήταν ειλικρινής σε ό,τι αφορά τη «δημιουργική» λογιστική της προηγούμενης κυβέρνησης και συγκρίνει τον κ. Παπανδρέου με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, τονίζοντας ότι καλείται να διαχειριστεί μια οικονομική κατάσταση για την οποία δεν είναι υπαίτιος.
«Για το καλό της ευρωπαικής αλληλεγγύης και δημοκρατίας, η Ευρώπη πρέπει να στηρίξει τις προσπάθειες του Γ.Παπανδρέου με κάθε δυνατό τρόπο και όχι να γυρίσουν την πλάτη τους στον ελληνικό λαό, ο οποίος πρέπει να πειστεί ότι η υποστήριξη των κυβερνητικών μέτρων λιτότητας είναι προς το καλό όλων», καταλήγει ο Τζ.Στίγκλιτς.
ΠΗΓΗ: ΝΕΤ 105,8
Επισκόπηση τύπου | 26.01.2010
«Ανάσα για την Ακρόπολη»
«Η Ελλάδα διαθέτει ρευστότητα – ανάσα για την Ακρόπολη», «Η Ελλάδα πέρασε την πρώτη δοκιμασία», «Μεγάλη η ζήτηση των ελληνικών ομολόγων», είναι οι σημερινοί τίτλοι των μεγάλων γερμανόφωνων εφημερίδων.
Χαρακτηριστικά είναι τα σχόλια της Frankfurter Rundschau και της οικονομικής εφημερίδας του Ντίσελντορφ Handelsblatt. 
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:
Σημαντική απήχηση και στην ισοτιμία ευρώ - δολαρίου
Frankfurter Rundschau: «Η Ευρώπη ανάσανε. Μεγάλη είναι η ανακούφιση στην Ελλάδα: η χώρα διαθέτει ακόμη αξιοπιστία στις αγορές. Οι επενδυτές έδειξαν ζωηρότατο ενδιαφέρον για τα ελληνικά ομόλογα, δεν παρουσιάστηκε η αναμενόμενη ‘αποχή αγοραστών’ και χρηματιστικοί κύκλοι δηλώνουν ότι οι προσφορές ξεπέρασαν τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα επιτόκια όμως έφθασαν μέχρι και το 6,5%...’Οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη θα ισοδυναμούσε με καταστροφή’, υποστηρίζει ο ειδικός αναλυτής της Commerzbank Ντάβιντ Σνάουτς και υπογραμμίζει ότι ‘τα χθεσινά ομόλογα ήταν μοναδική ευκαιρία για τους αγοραστές γιατί ο εκδότης τους, δηλαδή η Ελλάδα, δεν διεκδικεί καλές τιμές, αλλά προσπαθεί απλώς να ενισχύσει την ρευστότητά του.’»
«Πόσο σημαντική ήταν η θετική απήχηση φάνηκε αμέσως στα χρηματιστήρια . Η μεγάλη ζήτηση των κοινοπρακτικών ομολόγων ενίσχυσε ακόμη και την ισοτιμία ευρώ – δολαρίου, η οποία ανέβηκε προσωρινά μέχρι το 1,4197 δολάρια.»
Η ασφάλεια των κοινοπρακτικών ομολόγων
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Handelsblatt : «Από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τα κρατικά ομόλογα δυτικών βιομηχανικών χωρών θεωρούνταν απολύτως ασφαλή κοινοπρακτική έκδοση.
Ακόμη και για τις λιγότερο ασφαλείς χώρες, όπως την Ελλάδα, ο ρεαλιστικός κίνδυνος παρέμενε μικρός. Βεβαίως υπήρξαν τον 19ο και τον 20ο αιώνα παραδείγματα χρεοκοπίας κρατών, αλλά μόνον ως αποτελέσματα επαναστάσεων ή μεγάλων πολέμων.
Τα υψηλά καπέλα επικινδυνότητας που παρ’ όλα αυτά πληρώνονταν για χώρες όπως η Ελλάδα δεν αντικατοπτρίζουν κατ’ ανάγκην την πραγματική πιθανότητα διακοπής εμπρόθεσμων πληρωμών για τα εκάστοτε ομόλογα. Πολύ περισσότερο πρόκειται για το αυξανόμενο εύρος διακύμανσης των κρατικών ομολόγων για τα οποία θεσμικοί επενδυτές παγκοσμίως ζητούν υψηλό καπέλο.»
«Η σοβαρή πρόκληση για το σύνολο του συστήματος θα ήταν εάν συνεχίζονταν οι διακυμάνσεις κρατικών ομολόγων, διότι έτσι προκαλούνται μεσοπρόθεσμα επικίνδυνες στρεβλώσεις.
Η διακύμανση κρατικών ομολόγων σήμερα έχει πάρει διαστάσεις που ήταν αδιανόητες πριν από μία δεκαετία. Αυτό δεν ισχύει όμως μόνον για τα ελληνικά ή τα πορτογαλικά ομόλογα στην ευρωζώνη, αλλά ακόμη και για εξαιρετικά αξιόπιστες χώρες, όπως η Αυστρία, που στις αγορές έχει εξαιρετικές αξιολογήσεις.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης. page dw
πόθεν έσχες?
| Αθήνα |   |
Newsroom ΔΟΛ
Sunday, January 24, 2010
Κοινωνία | 23.01.2010
50 χρόνια ελληνικής μετανάστευσης στη Γερμανία
Υπολογίζεται ότι από τότε πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες «Γκασταρμπάιτερ» ήρθαν για να δουλέψουν στις φάμπρικες τις Γερμανίας. Οι περισσότεροι έχουν παλιννοστήσει. Αρκετοί όμως εγκαταστάθηκαν μόνιμα, παντρεύτηκαν και έκαναν παιδιά.
Μισός αιώνας ελληνικής μετανάστευσης είναι το θέμα των εκδηλώσεων που ξεκινούν σήμερα στη Στουτγάρδη με τίτλο: «Καλημέρα – Deutschland».
Στις εκδηλώσεις παίρνει μέρος ένα μουσικό συγκρότημα από τη Στουτγάρδη οι "Πάντα Ρει". Τα μέλη του συγκροτήματος είναι παιδιά Ελλήνων μεταναστών της πρώτης γενιάς που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Στουτγάρδη, αλλά και Γερμανοί. Η μουσική των «Πάντα Ρει» επηρεάζεται τόσο από ελληνικά και γερμανικά όσο και από μεσογειακά ακούσματα.
Ένα ίσως χαρακτηριστικό μείγμα που υποδηλώνει τι μπορεί να σημαίνει σήμερα «Ελληνισμός της Γερμανίας», επισημαίνει στο μικρόφωνο της Deutsche Welle ο Δημήτρης Γιανναδάκης και προσθέτει: «Είναι Έλληνες, σίγουρα και της πρώτης γενιάς, αλλά και της δεύτερης και της τρίτης. Τους βρίσκουμε σε όλες τις βαθμίδες μιας επιχειρησιακής οργάνωσης. Τους βρίσκουμε σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, στο χώρο των ελεύθερων επαγγελματιών, τους βρίσκουμε σε θέσεις διευθυντικές.»
Οι Έλληνες μετανάστες είναι πια κομμάτι της γερμανικής ιστορίας
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Έλληνες, Ιταλοί και Τούρκοι στο Κρόιτσμπεργκ του ΒερολίνουΟ δικηγόρος Δημήτρης Γιανναδάκης είναι μέλος της ομάδας πρωτοβουλίας που διοργάνωσε τις εκδηλώσεις για το μισό αιώνα ελληνικής μετανάστευσης στη Στουτγάρδη. Όλοι τους είναι παιδιά Ελλήνων μεταναστών που έχουν γεννηθεί ή τουλάχιστον έχουν μεγαλώσει στη Γερμανία.
Για τον στόχο αυτού του προγράμματος, ο Δημήτρης Γιανναδάκης και η Άννα Κοκτσίδου τονίζουν: «Μετά από μισό αιώνα ελληνικής παρουσίας στη Στουτγάρδη και στη Γερμανία θέλουμε να κάνουμε μια ανασκόπηση των πεπραγμένων. Θέλουμε να συνειδητοποιήσουμε τη δική μας κατάσταση. Θέλουμε να διαπιστώσουμε εάν μας κατευθύνει ακόμη ο νόστος. Θέλουμε να στραφούμε και προς τους Γερμανούς και να τους πούμε τι είμαστε και πως ζούμε. Με λίγα λόγια, θέλουμε να παρουσιάσουμε τη δική μας ζωή, γιατί πιστεύουμε ότι είναι ένα κομμάτι και της γερμανικής ιστορίας».
Η δημοσιογράφος Άννα Κοκτσίδου, που εργάζεται στη γερμανική ραδιοφωνία, θα συντονίσει την εναρκτήρια εκδήλωση στους χώρους της Ελληνικής Κοινότητας Στουτγάρδης, όπου θα παρουσιαστεί το όλο πρόγραμμα που φέρει τον τίτλο «Καλημέρα Deutschland». Εκτός από το συγκρότημα «Πάντα Ρει», το πρόγραμμα περιλαμβάνει και συναυλία κλασικής μουσικής με φοιτητές ελληνικής καταγωγής από την Ακαδημία Μουσικής της Στουτγάρδης, εικαστικές εκθέσεις, συζητήσεις για θέματα που απασχολούν τους Έλληνες της Γερμανίας, ταινίες Ελλήνων σκηνοθετών που ζουν στη χώρα και λογοτεχνικές βραδιές.
Στουτγάρδη – η «πρωτεύουσα» της ελληνικής μετανάστευσης στη Γερμανία 
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Το εργοστάσιο της Mercedes στη Στουτγάρδη
Το γεγονός ότι διοργανώνεται στη Στουτγάρδη ένα τόσο φιλόδοξο πρόγραμμα δεν είναι τυχαίο, μας λέει η Άννα Κοκτσίδου: «Η Στουτγάρδη αποτελεί τη μεγαλύτερη κοινότητα Ελλήνων εκτός Ελλάδας στην Ευρώπη. Στη Στουτγάρδη και στα περίχωρα κατοικούν 40.000 Έλληνες μετανάστες και ασφαλώς και αρκετοί ελληνικής καταγωγής με γερμανική υπηκοότητα.»
Τη δεκαετία του ‘70 ο αριθμός των Ελλήνων της Στουτγάρδης και των περιχώρων ανερχόταν στις 100.000. Οι περισσότεροι ήταν εργάτες που δούλευαν στα εργοστάσια της Mercedes και της Bosch. Τα παιδιά τους σήμερα είναι εργάτες και επιστήμονες, που είναι ενταγμένοι στη γερμανική κοινωνία. Αυτό τεκμηριώνεται και από τον αριθμό των παραγόντων, αρχών, ιδρυμάτων και οργανώσεων που συμμετέχουν και στηρίζουν τις εκδηλώσεις για τα 50 χρόνια ελληνικής μετανάστευσης. Από το δήμαρχο της Στουτγάρδης, τα γερμανικά Συνδικάτα, την Ευαγγελική και την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία, το ίδρυμα Robert Bosch μέχρι και το ίδρυμα Κόνραντ Αντενάουερ.
Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο
Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος
