Thursday, December 31, 2009

/2009























"Να φανεί η αλήθεια"

Το Αναρρωτήριο Παίδων Πεντέλης επισκέφτηκε ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, συνοδευόμενος από τον τομεάρχη Υγείας Μάριο Σαλμά, τον εκπρόσωπο του κόμματος Πάνο Παναγιωτόπουλο και τον βουλευτή Αργύρη Ντινόπουλο.

Ο πρόεδρος της ΝΔ ξεναγήθηκε στους χώρους από τον διοικητή του ιδρύματος Δημοσθένη Τζιαμνάκη, άκουσε τα κάλαντα από τα παιδιά και τους μοίρασε δώρα, ενώ στον σύντομο χαιρετισμό που απηύθυνε, δήλωσε πως οι πιο δύσκολες ώρες είναι αυτές που τα παιδιά δεν έχουν τους γονείς τους. "Αυτό το έλλειμμα αγάπης και στοργής το δίνουν οι εργαζόμενοι και οι εθελοντές του ιδρύματος, που είναι άνθρωποι με Α κεφαλαίο. Η κοινωνία πρέπει να δίνει μαθήματα αγάπης όχι μόνο τις άγιες μέρες αλλά καθημερινά."

Ο κ. Σαμαράς τόνισε πως θα πρέπει "να θέσουμε στη Βουλή μια δέσμη μέτρων που θα επιταχύνουν τις διαδικασίες για την υιοθεσία."

Ανάμεσα στους διατελέσαντες προέδρους του ιδρύματος ήταν και ο προπάππους του Αντώνη Σαμαρά , Στέφανος Δέλτα και ο πρόεδρος της ΝΔ είχε την ευκαιρία να δει φωτογραφίες του την περίοδο 1922-24.

"Η ΝΔ παρούσα σε όλες τις εξεταστικές επιτροπές"

"Η ΝΔ θα είναι παρούσα με τους βουλευτές της σε όλες τις εξεταστικές επιτροπές αδιακρίτως", δήλωσε ο εκπρόσωπος της ΝΔ Πάνος Παναγιωτόπουλος. "Η ΝΔ θέλει διαφάνεια παντού, δεν έχουμε να φοβηθούμε την αλήθεια και την πραγματικότητα, θέλουμε να φανεί η αλήθεια σε όλες τις υποθέσεις", πρόσθεσε.

Στη δήλωσή του αναφέρει ακόμη ότι η ΝΔ θέλει αφενός να διερευνηθεί η αλήθεια και αφετέρου να αποκρούσει τη "διαφαινόμενη πρόθεση του πρωθυπουργού να χρησιμοποιήσει την όλη διαδικασία των εξεταστικών για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από την κραυγαλέα αδυναμία της κυβέρνησής τους να κυβερνήσει και να παράξει ουσιαστικό έργο".

Ο κ. Παναγιωτόπουλος διευκρινίζει ότι ειδικά για την υπόθεση του Βατοπεδίου ισχύει η γενική θέση της ΝΔ να διερευνηθούν τα πάντα και ότι η ΝΔ δεν φοβάται την αλήθεια, ωστόσο σημειώνει ότι υπάρχει "αστερίσκος" για την υπόθεση του Βατοπεδίου, επειδή είχε συσταθεί εξεταστική επιτροπή της Βουλής στο παρελθόν στην οποία είχαν συμμετάσχει όλα τα πολιτικά κόμματα και είχε βγει με νόμιμο τρόπο πόρισμα που είχε γίνει δεκτό από την πλειοψηφία του ελληνικού κοινοβουλίου.

Συνεχίζοντας, λέει ότι αν το ΠΑΣΟΚ έχει να συνεισφέρει στην υπόθεση του Βατοπεδίου με καινούργια στοιχεία, τότε η ΝΔ θα είναι παρούσα για να συμβάλει αποφασιστικά στη διερεύνηση του θέματος και στην αποκάλυψη της αλήθειας.

Ίδρυση νέας Γραμματείας

Εξάλλου, χθες ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε τη σύσταση μιας νέας γραμματείας, της Γραμματείας Σχέσεων Κοινωνίας-Κόμματος, που στόχο θα έχει τη δημιουργία ενός πολιτικού οργανισμού με ανοιχτές πόρτες στην κοινωνία.

Στη θέση του Γραμματέα τοποθετήθηκε ο δικηγόρος Διονύσης Καραχάλιος με Αναπληρωτή Γραμματέα τον Δημήτρη Κανελλόπουλο.

«Πριν αναλάβω καθήκοντα Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας υποσχέθηκα "ένα κόμμα με ανοικτές τις πόρτες στην κοινωνία", δήλωσε ο κ. Σαμαράς. Αυτή την υπόσχεση-δέσμευση προς τους Έλληνες πολίτες υλοποιούμε με τη συγκρότηση της Γραμματείας. Δεν θα ανοίξουμε μόνο τις πόρτες μας, για να μας πλησιάσουν οι πολίτες. Θα βγούμε και εμείς από τα γραφεία μας για να πάμε κοντά στην κοινωνία. Στόχος μας θα είναι "ο σφυγμός της κοινωνίας να χτυπά στις φλέβες του κόμματος και της ηγεσίας του". Οι σχέσεις Κοινωνίας-Κόμματος θα είναι η κρίσιμη δοκιμασία, που θα σφραγίσει τη νέα σχέση εμπιστοσύνης του κόμματός μας, όχι μόνο με τους 800.000 πολίτες που μας ψήφισαν, αλλά με το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας, για να αρχίσει σωστά και να ολοκληρωθεί επιτυχημένα η αναγέννηση της Νέας Δημοκρατίας» δήλωσε ο κ. Σαμαράς.

Μήνυμα Α.Σαμαρά για το νέο έτος

"Σε κρίσιμους καιρούς, πολλοί φοβούνται το μέλλον. Μην αφήσετε το φόβο να σκιάσει τις καρδιές σας. Να θυμάστε πάντα ότι το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν φανεί το πρώτο φώς! Μέσα στο 2010 θα αρχίσει να φαίνεται φώς. Ελπίδα υπάρχει και το ξημέρωμα δεν αργεί", επισημαίνει στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο αρχηγός της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς.

Ο κ. Σαμαράς τονίζει πως το 2009 υπήρξε δύσκολο για πολλούς και εύχεται το 2010 να είναι καλύτερο για όλους.

Και σημειώνει:

"Η ΝΔ στη νέα χρονιά θα δείξει το νέο πρόσωπό της, θα εμπνεύσει με τις προτάσεις της, θα σταματήσει όσα πρέπει να σταματήσει, θα προωθήσει όσα πρέπει να προωθήσει, και θα κερδίσει το στοίχημα για λογαριασμό της κοινωνίας και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, για λογαριασμό της Ελλάδας μας. Γι αυτό και μη φοβάστε για την Ελλάδα. Έχει αστείρευτες δυνάμεις μέσα της. Πιστέψτε στον εαυτό σας. Πιστέψτε στις δυνατότητές σας. Μετά την κρίση θα ανοίξει μια καινούργια, καλύτερη σελίδα για την Ελλάδα. Ψηλά το κεφάλι, λοιπόν. Αισιοδοξία στις καρδιές. Υγεία, Αγάπη, Ευτυχία για όλους".

Wednesday, December 30, 2009

Επισκόπηση τύπου | 30.12.2009

Η σιωπηρή μειοψηφία στην Ελλάδα

Στη δεύτερη σελίδα μεγάλης γερμανικής εφημερίδας δημοσιεύεται σήμερα σχόλιο για την κρίση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας με την υπογραφή του συγγραφέα Πέτρου Μάρκαρη.

«Σύγχρονη τραγωδία», είναι ο τίτλος σχολίου του συγγραφέα Πέτρου Μάρκαρη στη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung με θέμα την υπερχρεωμένη Ελλάδα και τους πολίτες της, για τους οποίους ο γνωστός συγγραφέας υποστηρίζει ότι «υπερχρεώθηκαν γιατί αντάλλαξαν την ‘κουλτούρα της φτώχειας’ με εκείνη της απληστίας».

«Η κατανάλωση κινητήρια δύναμη της κοινωνίας» Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:

Ο Μάρκαρης επικεντρώνεται στο πως αυτή η κουλτούρα κατήντησε νοοτροπία: «Η νοοτροπία αυτή εδραιώθηκε από τις αρχές του ’80, όταν η Ελλάδα έγινε μέλος της τότε ΕΟΚ…Από τότε άρχισε να ρέει το χρήμα στη χώρα και έτσι οι Έλληνες δεν χρειάζονταν άλλο την ‘κουλτούρα της φτώχειας’, αλλά δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν ούτε ‘κουλτούρα του πλούτου’: Η κατανάλωση παρέμεινε κινητήρια δύναμη της κοινωνίας και έτσι στα τριάντα περίπου χρόνια που πέρασαν ο δημόσιος τομές τριπλασιάστηκε, διότι οι περισσότερες κυβερνήσεις τον έβλεπαν όχι ως τομέα δημοσίων υπηρεσιών, αλλά ως μια δεξαμενή που προσφέρει ψηφοφόρους. Δηλαδή ο δημόσιος τομέας διαμορφώθηκε σε σύστημα αυτοεξυπηρέτησης που τροφοδοτούνταν από κρατικά κονδύλια. Κράτος και πολίτες ανταγωνίζονταν ποιος θα ξοδέψει περισσότερα.»

Και ο συγγραφέας καταλήγει ότι τους τελευταίους μήνες που τα ελληνικά ΜΜΕ ασχολούνται κατά κόρον με το δημοσιονομικό έλλειμμα η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν είναι αγανακτισμένη για το δημόσιο χρέος, αλλά για την κριτική που ασκείται έξωθεν: «Κάθε φορά που οι Έλληνες αισθάνονται μπλοκαρισμένοι και εγκαταλελειμμένοι καταφεύγουν σε θεωρίες συνομωσίας. Πότε αγανακτούν κατά της κ. Μέρκελ και της ΕΕ, επειδή χρησιμοποιούν το ελληνικό παράδειγμα ως παράδειγμα προς αποφυγήν και θέλουν να μετατρέψουν τους Έλληνες σε πειραματόζωα, όπως λένε, πότε αγανακτούν με τους οίκους αξιολόγησης, το ΔΝΤ κλπ.»

«Υπάρχει όμως και μια σιωπηρή μειοψηφία που εναποθέτει τις ελπίδες της στην παρέμβαση της ΕΕ και του ΔΝΤ για την εξομάλυνση της κατάστασης στην Ελλάδα, διότι αυτή η μειοψηφία έχει χάσει προ πολλού τις ελπίδες της ότι θα καταφέρει η χώρα να βγει μόνη της από την κρίση.»

Επίδειξη ισχύος της Κίνας;

Η εκτέλεση του Βρετανού υπηκόου Ακμάλ Σαΐχ Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Η εκτέλεση του Βρετανού υπηκόου Ακμάλ Σαΐχ

Με τη χθεσινή εκτέλεση του Βρετανού υπηκόου Ακμάλ Σαΐχ στην Κίνα ασχολείται σήμερα ο γερμανόφωνος τύπος.

Η αυστριακή εφημερίδα Die Presse γράφει: «Με τις συνεχείς οικονομικές επιτυχίες φαίνεται ότι πήραν αέρα τα μυαλά των συντρόφων στο Πεκίνο. Φαίνεται ότι πιστεύουν πως μπορούν να σύρουν τους πάντες από τη μύτη. Διότι μόλις διαμαρτυρήθηκαν οι Βρετανοί για την σκληρότητα των κινεζικών αρχών, το Πεκίνο άρχισε να φωνάζει ‘ανάμειξη στα εσωτερικά μας’. Όχι. Δεν επιτρέπεται ο γίγαντας της Ασίας να πιστεύει ότι μπορεί να μας εκφοβίζει. Το σύστημα και ο τρόπος άσκησης του δικαίου στην Κίνα είναι ντροπή για ολόκληρο τον κόσμο. Είναι ντροπή, όσο οι δικαστές λαμβάνουν υπ’ όψιν τους μόνον τη γραμμή του κόμματος και όχι τους νόμους.»

Στο ίδιο πνεύμα και η γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung υπογραμμίζει: «Φαίνεται ότι η Κίνα χαίρεται όταν απορρίπτει ή αγνοεί κάποιες δυτικές επιθυμίες και κάποια αιτήματα. Στη διεθνή διάσκεψη για το κλίμα στην Κοπεγχάγη η Κίνα ήταν ο μεγάλος σαμποτέρ. Κατόπιν, όταν διαπίστωσε ότι κάποιος Κινέζος αντικαθεστωτικός είχε πολλά ερείσματα στο εξωτερικό, τον καταδίκασε σε πολυετή κάθειρξη και τώρα εκτέλεσε έναν Βρετανό υπήκοο, για τον οποίο η κυβέρνηση Μπράουν είχε ζητήσει με επανειλημμένες αναφορές της την απονομή χάριτος…Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι άρχισαν πια να αντιλαμβάνονται και να νιώθουν άμεσα την επίδειξη ισχύος της Κίνας.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου/from DW

Communications | 30.12.2009

German computer scientist breaks mobile phone codes

A German computer scientist has cracked the codes used to secure calls made from most of the world's mobile phones.

A German computer scientist has broken the codes which secure the calls of more than 80 percent of the world's phones.

According to reports in the Guardian newspaper and informationweek.com, Karsten Nohl, a former graduate student at the University of Virginia, and his team of 24 hackers began working on the security codes of the GSM (Global System for Mobiles) system in August.

Nohl revealed his team's findings at the Chaos Communication Congress in Berlin, the largest computer hackers' conference in Europe. He says that a person with the code and $30,000 worth of computer equipment could record phone calls within 15 minutes. This makes hacking more possible among criminal organizations.

"This shows that existing GSM security is inadequate," Nohl told the congress. However, the former student insists his work was purely for academic reasons, and that he hoped the global telecommunications industry would improve its security measures.

GSM representatives say research is "highly illegal"

Nohl's deciphering of the GSM system did not go down so well with the GSM Association, which represents the worldwide mobile communications industry.

"We consider this research, which appears to be motivated in part by commercial considerations, to be a long way from being a practical attack on GSM. To do this while supposedly being concerned about privacy is beyond me." said a spokeswoman.

GSM was first developed in 1988, and prevents the interception of calls by forcing phones and base stations to continually change their frequencies.

Author: Matt Kang
Editor: Chuck Penfold

Χάκερ έσπασε το απόρρητο των συνομιλιών στα κινητά!

30 Δεκεμβρίου 2009, 14:30

Χάκερ έσπασε το απόρρητο των συνομιλιών στα κινητά!

της Ζωής Ψαρρά

«Στον αέρα» βρίσκονται οι συνομιλίες δισεκατομμυρίων χρηστών κινητών τηλεφώνων από τη στιγμή που ο Κάρστεν Νολ μαζί με συνεργάτες του κατάφεραν, μετά από εργασία πέντε μηνών, να "σπάσουν" τον αλγόριθμο που χρησιμοποιείται για να κρυπτογραφούνται οι επικοινωνίες στα κινητά τηλέφωνα.

Ο παγκοσμίου φήμης πλέον, γερμανός χάκερ και ειδικός της ψηφιακής κρυπτογράφησης, εξήγησε σε συνέδριο τεχνολογίας στο Βερολίνο (Chaos Communication Congress) πώς έσπασε τον αλγόριθμο Α5/1, ο οποίος χρησιμοποιείται στα περισσότερα δίκτυα GSM.

Ο συγκεκριμένος κωδικός που χρησιμοποιείται για την προστασία του 80% των κλήσεων από κινητά τηλέφωνα παγκοσμίως έχει σχεδιαστεί για να εμποδίζει την αντίστοιχη παρακολούθησή τους.

Στηρίζεται δηλαδή σε ένα σύστημα βάσει του οποίου κινητά τηλέφωνα αλλά και οι σταθμοί της βάσης, αλλάζουν ταχύτατα ραδιοσυχνότητες, επιλέγοντας από 80 κανάλια, για να μην εντοπιστούν.

Από τη στιγμή τώρα που έσπασε ο κωδικός πιστεύεται ότι μπορεί να καταστεί ευκολότερη η παρακολούθηση των κλήσεων.

«Προσπαθούμε να ενημερώσουμε τον κόσμο για αυτό το μειονέκτημα» δήλωσε ο Κάρστεν Νολ στο BBC. «Ελπίζουμε να ενταθούν τώρα οι πιέσεις και οι πελάτες να ζητήσουν καλύτερη κρυπτογράφηση».

Ο Νολ χρησιμοποιώντας δίκτυα υπολογιστών, κατάφερε να σπάσει τον κώδικα δοκιμάζοντας "κάθε δυνατό συνδυασμό". Έχει έτσι δημιουργήσει μία μεγάλη βάση δεδομένων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να υποκλαπούν συνομιλίες ή μηνύματα οποιουδήποτε αριθμού κινητού.

"Είναι σαν τηλεφωνικός κατάλογος. Αν κάποιος έχει το όνομα σου, μπορεί να ψάξει τον αριθμό σου" αναφέρει ο ίδιος. Προσθέτει μάλιστα ότι με σχετικά απλό εξοπλισμό - ψηφιακό και ραδιοκυμάτων - καθένας μπορεί να αποκρυπτογραφήσει, όποια επικοινωνία επιθυμεί, παντού στον κόσμο, σε πραγματικό χρόνο.

Από την πλευρά της, η Ένωση GSM, έργο της οποίας είναι ο αλγόριθμος που έσπασε, τόνισε ότι η δουλειά του Νολ θα ήταν παράνομη στη Βρετανία, όπως και σε πολλές άλλες χώρες. Ο Νολ όμως απαντά ότι συμβουλεύτηκε αρκετούς δικηγόρους και ότι η εργασία του είναι σαφέστατα νόμιμη. ΠΗΓΗ πρώτο θέμα.

Tuesday, December 29, 2009

Επιστήμη | 29.12.2009

Ελαστικά για τον Χίτλερ : η ιστορία του συνθετικού καουτσούκ

Ουδείς πλέον διερωτάται πότε και πως φτιάχτηκε το συνθετικό καουτσούκ. Κι όμως η εφεύρεση του Γερμανού χημικού Φρίντριχ Χόφμαν έδωσε άλλη ώθηση στην παγκόσμια βιομηχανία αλλά και στην καθημερινότητά μας.

Κάποτε όλα ήταν πολύ πιο φυσικά. Στη Νότια Αμερική τα δέντρα μεγάλωναν αργά και οι κάτοικοι του Αμαζονίου έπαιρναν από το ‘κά ου τσου’, που στη γλώσσα τους σημαίνει ‘το δέντρο που κλαίει’, ένα κρεμώδες υγρό και έφτιαχναν λάστιχα, αδιάβροχα ρούχα, μπάλες για παιχνίδι. Ο λόγος είναι για το φυσικό καουτσούκ και αναφορές σε αυτό γίνονται από τους Ευρωπαίους ήδη από τον 16ο αιώνα. Εκτός όμως από τις γομολάστιχες και τα αδιάβροχα παλτά οι Ευρωπαίοι δεν ήξεραν τι άλλο να κατασκευάσουν. Το καουτσούκ έγινε διάσημο το 1839, όταν ο Αμερικανός Τσαρλς Γκουντγίαρ κατάφερε να το βελτιώσει, να είναι ανθεκτικό σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες, ελαστικό και να κρατάει τη φόρμα του.

Φυσικό καουτσούκ Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Φυσικό καουτσούκ «Σιγά-σιγά άρχισαν να κατασκευάζονται λαστιχένιες μπότες, θερμοφόρες, αδιάβροχα κατάλληλα για τον κακό καιρό του Λονδίνου. Και το 1880 με την ανακάλυψη του αυτοκινήτου η ιστορία του φυσικού καουτσούκ άρχισε να γίνεται πολύ ενδιαφέρουσα» λέει ο Ρόμπερτ Σούστερ, χημικός και επικεφαλής του Ινστιτούτου για την Τεχνολογία του Καουτσούκ στο Ανόβερο.

Οι βαρόνοι του καουτσούκ και η Όπερα του Αμαζονίου ….

Από την παραγωγή του επωφελούνταν κυρίως οι βαρόνοι του καουτσούκ όπως αποκαλούνταν στη Βραζιλία. Η ζήτηση ήταν πολύ μεγάλη και οι άνθρωποι πλούτιζαν τόσο πολύ από αυτό το μονοπώλιο, ώστε καταμεσής στη ζούγκλα έχτισαν μια όπερα, μια όπερα στην πόλη Μανάους! «Οι βαρόνοι του καουτσούκ έστελναν τα πουκαμισά τους στο Λονδίνο για να πλυθούν και ολόκληρη η όπερα φτιάχτηκε από υλικά που μεταφέρθηκαν από την Ευρώπη, μάρμαρα από την Ιταλία κτλ.»

Άποψη του Αμαζονίου στη Βραζιλία Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Άποψη του Αμαζονίου στη Βραζιλία Στις χώρες όμως που αρχίζουν να αναπτύσσονται βιομηχανικά δεν αρέσει αυτή η εξάρτηση από το μονοπώλιο του καουτσούκ. Ένας Εγγλέζος καταφέρνει να κλέψει 70.000 σπόρους από δέντρα που παρήγαγαν καουτσούκ και να τους φυτέψει σε βρετανικές αποικίες στη νοτιανατολική Ασία. Μέχρι και σήμερα οι χώρες αυτές παραμένουν οι πιο σημαντικοί παραγωγοί φυσικού καουτσούκ στον κόσμο. Το μονοπώλιο της Βραζιλίας σπάει, αλλά η ζήτηση είναι μεγάλη και οι ποσότητες που παράγονται δεν επαρκούν.

Η μεγάλη εφεύρεση …

Ο Φρίντριχ ΧόφμανBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Ο Φρίντριχ ΧόφμανΤο 1909 ο Γερμανός χημικός Φρίντριχ Χόφμαν καταφέρνει να φτιάξει συνθετικό καουτσούκ. Ο χημικός δούλευε για την πολύ γνωστή αργότερα εταιρεία Bayer. «Η εφεύρεσή του ήταν ανεκτίμητη. Δεν ήταν όμως περίεργο που εφευρέθηκε στη Γερμανία. Η γερμανική έρευνα στη χημεία ήταν πολύ προχωρημένη ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα», λέει και πάλι ο Ρόμπερτ Σούστερ.

Η ανακάλυψη αυτή όμως δυστυχώς βρίσκει εφαρμογή στα γερμανικά υποβρύχια στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τελειοποιείται από έναν άλλο χημικό στα τέλη της δεκαετίας του ‘20 και βρίσκει ακόμη μεγαλύτερη εφαρμογή στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Χίτλερ δίνει εντολή να φτιαχτούν αυτοκινητόδρομοι και η VW να κατασκευάσει χιλιάδες αυτοκίνητα. Τα αυτοκίνητα χρειάζονται λάστιχα βασισμένα στο συνθετικό καουτσούκ. Αλλά λάστιχα χρειάζεται η Γερμανία και για τα στρατιωτικά αυτοκίνητα και τα φορτηγά, και όχι μόνο στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σήμερα η τεχνολογία του συνθετικού καουτσούκ έχει εξελιχθεί τόσο πολύ που υπάρχουν 100 διαφορετικά είδη και κάθε χρόνο δηλώνονται επιπλέον 20 με 30 πατέντες που έχουν να κάνουν με το περιζήτητο αυτό υλικό.

Andreas Becker / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου

DW

Πολιτική | 29.12.2009

Ομπάμα για απόπειρα: Τιμωρία ενόχων και ενισχυμένα μέτρα ασφαλείας

Η Αλ Κάιντα αποκάλυψε χθες με μήνυμά της στο διαδίκτυο ότι παρείχε στον επίδοξο βομβιστή 'τεχνική υποστήριξη'. Λίγο αργότερα ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα υποσχέθηκε διαλεύκανση της απόπειρας και τιμωρία των ενόχων.

Τρεις ημέρες μετά την αποτυχημένη απόπειρα ανατίναξης του αεροσκάφους της Delta ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα διέκοψε τη σιωπή του και από τη Χαβάη, τον τόπο των διακοπών του, δήλωσε αποφασισμένος να ‘κυνηγήσει τους εχθρούς των ΗΠΑ’ και να τιμωρήσει παραδειγματικά όχι μόνον τον επίδοξο δράστη, αλλά και όσους τον στήριξαν στον σχεδιασμό της τρομοκρατικής του ενέργειας: «Δεν θα ησυχάσουμε, εάν δεν βρούμε και δεν τιμωρήσουμε όλους τους υπεύθυνους αυτής της πράξης. Έδωσα εντολή για εκτεταμένες έρευνες όχι μόνον όσον αφορά τη συγκεκριμένη υπόθεση και όσους σχετίζονται με αυτήν, αλλά και όσον αφορά τη βελτίωση ολόκληρου του συστήματος καταχώρησης δεδομένων.»

Παρά την πατρική καταγγελία...

Το αεροδρόμιο του Ντιτρόιτ που είχε ως προορισμό η πτήση 253 της Delta από το ΆμστερνταμBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Το αεροδρόμιο του Ντιτρόιτ που είχε ως προορισμό η πτήση 253 της Delta από το Άμστερνταμ Στις ΗΠΑ υπάρχουν τέσσερις διαφορετικές λίστες δεδομένων. Στην πρώτη λίστα είχε καταχωρηθεί και το όνομα του επίδοξου βομβιστή, αλλά μαζί με άλλα 500.000 ονόματα και αυτό μετά από συγκεκριμένη καταγγελία του πατέρα του προς την αμερικανική πρεσβεία της Νιγηρίας ότι ο γιος του είχε επισκεφθεί την Υεμένη και προετοιμαζόταν για ‘ιερό πόλεμο’.

Χθες ο πρόεδρος Ομπάμα έδωσε επίσης εντολές για ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας στις πτήσεις εξωτερικού: «Σε ένα δεύτερο επίπεδο ερευνών πρέπει να επανεξεταστούν τα μέτρα ασφαλείας στα αεροδρόμια πριν από την επιβίβαση των ταξιδιωτών στα αεροπλάνα.»

Τώρα και σκάνερ σώματος;

Στο μεταξύ μετά το χθεσινό διαδικτυακό μήνυμα της Αλ-Κάιντα ότι στήριξε την απόπειρα ανατίναξης του αμερικανικού αεροπλάνου της Delta έχει αναζωπυρωθεί στις ΗΠΑ η συζήτηση για το ποιος φέρει την πολιτική ευθύνη για τα κενά στο σύστημα ασφαλείας και γενικώς τίθεται ξανά επί τάπητος το ζήτημα της επάρκειας των κανονισμών και των προβλεπόμενων μέτρων για την προστασία των Αμερικανών από τρομοκρατικές επιθέσεις.

Μπροστά σε σκάνερ σώματοςBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Μπροστά σε σκάνερ σώματος

Έτσι ο γερουσιαστής Τζο Λίμπερμαν, πρόεδρος της επιτροπής της Γερουσίας για την Ασφάλεια της Πατρίδας, εξέφρασε την απορία γιατί δεν προχωρούν και σε πιο δραστικά μέτρα: «Γιατί δεν χρησιμοποιούμε τους σαρωτές σώματος, που λειτουργούν εντελώς διαφορετικά από τους ανιχνευτές μετάλλων που έχουμε σήμερα στα αεροδρόμια; Οι σαρωτές σώματος ανιχνεύουν ολόκληρο το σώμα, καταγράφουν και δείχνουν τα πάντα, ό,τι έχει κάθε επιβάτης πάνω του, όπως π.χ. εκρηκτικές ύλες.»

Να θυμίσουμε ότι στις ΗΠΑ η Υπηρεσία Ασφάλειας της Πατρίδας είχε χαλαρώσει τελευταία τους κανονισμούς για τη συμπεριφορά των επιβατών κατά τη διάρκεια της πτήσης. Έτσι οι επιβάτες δεν ήταν πια υποχρεωμένοι, αν δεν το ζητούσε ρητά ο κυβερνήτης του αεροσκάφους, να κάθονται στα καθίσματα τα τελευταία 60 λεπτά της πτήσης χωρίς να σκεπάζουν τα πόδια τους με μαξιλαράκια και κουβέρτες.

Rüdiger Paulert / Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου

DW

Οικονομία | 16.12.2009

Ευρωπαϊκή στήριξη με αυστηρούς όρους στην Ελλάδα

Η Ελλάδα χρειάζεται τη στήριξη της ΕE για να υπερβεί τη δημοσιονομική της κρίση και να αποτραπεί το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της. Αυτό υποστηρίζει η οικονομολόγος Ντανιέλα Σβάρτσερ σε συνέντευξή της προς την Deutsche Welle.

Η δημοσιονομική κρίση της Ελλάδας είναι στο επίκεντρο της δημοσιότητας αλλά και του προβληματισμού. Το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της Ελλάδας ανησυχεί τις αγορές και τα οικονομικά ινστιτούτα, αλλά κυρίως τις κυβερνήσεις των χωρών μελών της ευρωζώνης, οι οποίες στηρίζουν τα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης που παίρνει η κυβέρνηση Παπανδρέου, ζητούν όμως περισσότερα, χωρίς να υπόσχονται να βοηθήσουν. Μια εσφαλμένη τακτική, σχολιάζει η Γερμανίδα οικονομολόγος Ντανιέλα Σβάρτσερ (Dr. Daniela Schwarzer).

«Η ΕΕ να δεσμευθεί ότι θα στηρίξει την Ελλάδα σε περίπτωση αδυναμίας της να εξυπηρετήσει το χρέος της»

Δύσκολη η δημοσιονομική κατάσταση της ΕλλάδαςBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Δύσκολη η δημοσιονομική κατάσταση της ΕλλάδαςΗ κυρία Σβάρτσερ είναι επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος ευρωπαϊκών υποθέσεων σε ένα από τα ισχυρότερα Think Tank της Γερμανίας: στο „Ίδρυμα Επιστήμη και Πολιτική“ (SWP). Προτείνει, λοιπόν, να βοηθηθεί η Ελλάδα και μάλιστα σε δύο επίπεδα. Το πρώτο αφορά στην άσκηση πιέσεων προκειμένου η Αθήνα να προωθήσει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και επώδυνες τομές και το δεύτερο είναι να αναλάβει δεσμεύσεις η ΕΕ έναντι της Ελλάδας προκειμένου να αποτραπούν κερδοσκοπικές επιθέσεις, που πιθανότατα θα επιδείνωναν το δημοσιονομικό πρόβλημα.

«Η ΕΕ οφείλει να παίξει εδώ ρόλο, καθώς εάν οι Ευρωπαίοι εταίροι καταστήσουν σαφές στις αγορές ότι θα στηρίξουν την Ελλάδα σε περίπτωση που η χώρα περιέλθει σε αδυναμία πληρωμών, αυτό θα ενίσχυε και την εμπιστοσύνη των αγορών προς την Ελλάδα», τονίζει η κ. Σβάρτσερ. Αυτή η διπλή στρατηγική που τηρεί σήμερα η Ευρώπη –από τη μία προειδοποιήσεις και από την άλλη χαλαρές υποσχέσεις στήριξης με μισή καρδιά- αντανακλά την υπόθεση ότι «εάν οι αγορές χάσουν την εμπιστοσύνη τους στην Ελλάδα τότε η χρεοκοπία καθίσταται αυτοτροφοδοτούμενη προσδοκία των αγορών».

Διαρθρωτικές αλλαγές και επώδυνες τομές

Δεν αντέδρασαν οι αγορές στα μέτρα που εξήγγειλε ο Γιώργος ΠαπανδρέουBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Δεν αντέδρασαν οι αγορές στα μέτρα που εξήγγειλε ο Γιώργος ΠαπανδρέουΗ Ντανιέλα Σβάρτσερ τεκμηριώνει τη διαπίστωσή της, επικαλούμενη το γεγονός ότι παρά τα μέτρα εξυγίανσης που εξήγγειλε ο Έλληνας πρωθυπουργός, οι αγορές δεν αντέδρασαν. Η Ελλάδα χρειάζεται λοιπόν στήριξη από την ΕΕ, όχι όμως „λευκή επιταγή“. Και αυτό άμεσα προτού η χώρα αντιμετωπίσει πρόβλημα πληρωμών, θα διευκρινίσει η Γερμανίδα οικονομολόγος: «Σίγουρα η βοήθεια αυτή δεν θα πρέπει να είναι “λευκή επιταγή“. Εάν οι Ευρωπαίοι πουν στην Ελλάδα “είστε ασφαλείς κάνετε ότι καταλαβαίνετε“, θα χαλαρώσουν οι μεταρρυθμιστικές πιέσεις που ασκούνται στον Παπανδρέου και η κοινή γνώμη δεν θα καταλάβαινε, γιατί θα πρέπει να κάνει θυσίες. Θα πρέπει λοιπόν η στήριξη να συνδέεται με αυστηρούς όρους για διαρθρωτικές αλλαγές και τομές. Και όλα αυτά προτού προκύψει η ανάγκη να δανειστεί η Αθήνα χρήματα από τις άλλες χώρες της ευρωζώνης. Προτού λοιπόν οι αγορές χάσουν την εμπιστοσύνη τους στην Ελλάδα, θα πρέπει η ΕΕ να εγγυηθεί ότι θα βοηθήσει και παράλληλα να καταστήσει σαφές ποιες είναι οι μεταρρυθμιστικές της απαιτήσεις από την Ελλάδα», επισημαίνει η Ντανιέλα Σβάρτσερ.

Περιορισμός της δημοσιονομικής κυριαρχίας

Προσπάθειες για την αποκατάσταση της ελληνικής αξιοπιστίας καταβάλλει ο Γιώργος ΠαπακωνσταντίνουBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Προσπάθειες για την αποκατάσταση της ελληνικής αξιοπιστίας καταβάλλει ο Γιώργος ΠαπακωνσταντίνουΕάν παρόλα αυτά η κυβέρνηση, στην προκειμένη περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση, δεν προωθήσει τις δέουσες μεταρρυθμίσεις τότε θα πρέπει η εν λόγω συμφωνία με την ΕΕ να προβλέπει τον περιορισμό της δημοσιονομικής της κυριαρχίας, προτείνει η Γερμανίδα ερευνήτρια και διευκρινίζει: «Σε αυτή την περίπτωση η ΕΕ εγγυάται την φερεγγυότητα της Ελλάδας έναντι των αγορών, λαμβάνει όμως το δικαίωμα για μερικά χρόνια να ελέγχει και να εγκρίνει τον προϋπολογισμό της χώρας. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα καταρτίζει και θα ψηφίζει τον προϋπολογισμό, αλλά ότι η Ελλάδα θα πρέπει να τον παρουσιάζει στις Βρυξέλλες, οι οποίες θα τον εγκρίνουν ή όχι. Η πρότασή μας αυτή ισχύει, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα. Έτσι θα αποκρουστούν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις και θα αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των αγορών στις εν λόγω χώρες».

Το σενάριο Lehman Brothers

Η Γερμανίδα οικονομολόγος θεωρεί υπαρκτό τον κίνδυνο η Ελλάδα να γίνει η Lehman Brothers της ΟΝΕ, όχι εξαιτίας μιας κακής πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση, αλλά επειδή οι χρηματοπιστωτικές αγορές θα προκαλέσουν την κρίση.

Τέλος η Ντανιέλα Σβάρτσερ τάσσεται υπέρ του συντονισμού όχι μόνο της δημοσιονομικής πολιτικής των κρατών μελών της ευρωζώνης, αλλά και της οικονομικής πολιτικής. Η ψαλίδα μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης στο πεδίο της ανταγωνιστικότητας έχει ανοίξει επικίνδυνα θα πει η οικονομολόγος, τονίζοντας ότι αυτό θα προκαλούσε αργά ή γρήγορα παντού προβλήματα ανάπτυξης. Θα πρέπει λοιπόν οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης να συντονίζουν και την οικονομική τους πολιτική.

Συνέντευξη, ρεπορτάζ: Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου

DW.

Οικονομία | 29.12.2009

Η ΟΝΕ είναι μονόδρομος - η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει

Η δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Τι σημαίνει πραγματικά για το ευρώ η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας και το τεράστιο έλλειμμα;

Το ενδιαφέρον των αναλυτών στην Ευρώπη και τη Γερμανία επικεντρώνεται στη δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας. Η πλειοψηφία των αναλυτών εκτιμά ότι η κατάσταση αυτή συνιστά σοβαρή δοκιμασία για την ΟΝΕ και το ευρώ. Αρκετοί μάλιστα έκαναν λόγο για χρεοκοπία της χώρας και άλλοι δεν απέκλεισαν και την κατάρρευση της ίδιας της ΟΝΕ.

Ο Γερμανός οικονομολόγος Γιόαχιμ Σταρμπάτι, νυν πρόεδρος της Πρωτοβουλίας Κοινωνική Οικονομία της Αγοράς, εντοπίζει το πρόβλημα στη ρίζα του εκτιμώντας ότι το πλαίσιο και οι ρήτρες της συνθήκης του Άμστερνταμ που εισήγαγε το ευρώ είναι χαλαρές: «Όταν ιδρύθηκε η ΟΝΕ εντάχθηκαν σε αυτή χώρες με διαφορετικό οικονομικοπολιτικό προφίλ. Ορισμένες από αυτές είχαν δημοσιονομική και οικονομική σταθερότητα, αλλά αρκετές δεν διέθεταν καν αυτές τις προϋποθέσεις. Ασφαλώς θεσπίστηκαν κριτήρια ένταξης στην ΟΝΕ, αλλά είναι πολύ χαλαρά, ερμηνεύονται μέχρι σήμερα πλημμελώς και ορισμένες φορές ούτε καν ελέγχονται διεξοδικά. Έτσι εντάχθηκαν στην ΟΝΕ χώρες που η ποιοτική διαφορά των οικονομικών και κοινωνικοπολιτικών τους μοντέλων και δομών ήταν μεγάλη.»

Χαλαρό το πλαίσιο των κριτηρίων και ελλιπής η ενιαία πολιτική της ΟΝΕ

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Να σημειώσουμε ότι ο καθηγητής Σταρμπάτι μαζί με άλλους τρεις Γερμανούς οικονομολόγους είχαν προσφύγει το 1997 στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας με στόχο την μη εισαγωγή του ευρώ στη χώρα. Τι σημαίνει όμως ότι είναι χαλαρά τα κριτήρια για την ένταξη στην ΟΝΕ; Ο κ. Σταρμπάτι επισημαίνει: «Μια οικονομική και νομισματική ένωση καθορίζεται από δύο παραμέτρους, πρώτον από την ενιαία νομισματική πολιτική και δεύτερον από το γεγονός ότι οι χώρες - μέλη είναι διατεθειμένες να παραχωρήσουν μέρος του σχεδιασμού της οικονομικής και νομισματικής τους πολιτικής στα υπερεθνικά όργανα της Ένωσης. Και αυτό δεν συνέβη. Δεν συνέβη με την Ιταλία, ούτε με την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία. Αυτό ακριβώς έφερε το ευρώ στη σημερινή δοκιμασία.»

Βεβαίως σήμερα με αυτά τα δεδομένα δεν υπάρχουν περιθώρια υποτίμησης εθνικών νομισμάτων, διότι υπάρχει μόνον το ευρώ, ούτε μπορεί μία χώρα να αποβληθεί από την ΟΝΕ.

Η ΟΝΕ είναι μονόδρομος, υποστηρίζει ο Γιούργκεν Μάτες από το Ινστιτούτο Γερμανικής Οικονομίας, και κατά την άποψή του αυτό σημαίνει κοινή πορεία, κοινά προβλήματα, κοινή λύση: «Πρέπει να θεωρήσουμε ότι ντε φάκτο η ένταξη στην ΟΝΕ δεν μπορεί να ανατραπεί. Δηλαδή για το κάθε μέλος είναι σαφές τι θα γίνει και πως προχωρούμε. Άρα πρέπει να αποδεσμευθεί ρευστό από τις χώρες που έχουν τώρα προβλήματα, να διοχετευθεί στην ευρωζώνη και μετά να υποτιμηθεί το ευρώ, να διοχετευθεί εκ νέου στις χώρες - μέλη και έτσι να επωφεληθούν όλοι μαζί από αυτό.»

Επιβεβλημένο το αυστηρό πρόγραμμα εξυγίανσης, αναπόφευκτη η κοινωνική δυσφορία

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Τελικά πως μπορεί να βοηθηθούν οι νοτιοευρωπαϊκές χώρες; «Να προχωρήσουν μόνες τους», φωνάζουν αρκετοί πολιτικοί, «δεν θα βγάλουμε εμείς το φίδι από την τρύπα».

«Να προχωρήσουν μόνες τους, αλλά με τη συμπαράσταση της ΟΝΕ», υποστηρίζουν οι ειδικοί αναλυτές και επισημαίνουν ότι οι όροι για την βοήθεια της Ένωσης, π.χ. προς την Ελλάδα, θα πρέπει να είναι αυστηροί, με αναπόφευκτη βέβαια συνέπεια να προκαλέσουν κοινωνικές αναταράξεις.

Ο Γιόαχιμ Σταρμπάτι εκτιμά ότι κάτι τέτοιο είναι όμως αναπόφευκτο: «Τώρα πρέπει οι χώρες αυτές να κάνουν ό,τι δεν έκαναν τόσα χρόνια. Και ασφαλώς είναι δύσκολο, διότι βρίσκονται σε κρίση και ο χρόνος πιέζει. Στην Ελλάδα παρατηρούνται αμέσως ταραχές στους δρόμους, όταν αλλάζει κάτι, πόσον μάλλον που τώρα θα πρέπει η κυβέρνηση όντως να προχωρήσει σε δραστικές περικοπές των δημοσίων επιδοτήσεων και ενισχύσεων για να γίνει πάλι ανταγωνιστική η οικονομία, για να γίνει αποπληρωμή χρεών και να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα. Είναι επομένως αναμενόμενο ότι η εφαρμογή ενός αυστηρού προγράμματος εξυγίανσης θα προκαλέσει κοινωνική αναταραχή, το βλέπουμε εξάλλου και σε άλλες χώρες, όπως την Ισλανδία και τη Λετονία.»

Τέλος οι Γερμανοί αναλυτές Σταρμπάτι και Μάτες εκτιμούν ότι είναι απίθανη η χρεοκοπία της Ελλάδας ή όποιας άλλης χώρας της Ευρωζώνης και επιπλέον υποστηρίζουν πως το ευρώ παρά τους κλυδωνισμούς και τα προβλήματα εξακολουθεί να είναι πιο σταθερό και πιο ελκυστικό από το δολάριο.

Rolf Wenkel / Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου-----from DW

Έντυπη Έκδοση

ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ:

«Αδικίες και ανισότητες στο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια»

Για ελλείμματα, αδικίες και ανισότητες, παρά τα θετικά του στοιχεία, μιλά το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών σχολιάζοντας το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια στους μετανάστες δεύτερης γενιάς.

«Χιλιάδες παιδιά εξαιρούνται από τις διαδικασίες» επισήμανε η δικηγόρος Ιωάννα Κούρτοβικ «Χιλιάδες παιδιά εξαιρούνται από τις διαδικασίες» επισήμανε η δικηγόρος Ιωάννα Κούρτοβικ Ζητεί να καταργηθεί η προϋπόθεση της νομιμότητας των γονέων για την απόκτηση της ιθαγένειας, να εξαιρεθούν τα αδικήματα της μετανάστευσης από την απαγόρευση πολιτογράφησης και να ξεκινήσει νέα διαδικασία νομιμοποίησης.

Σε συνέντευξη Τύπου του Δικτύου, η εισηγήτρια δικηγόρος Ιωάννα Κούρτοβικ τόνισε ότι με το νομοσχέδιο εξαιρούνται από τις διαδικασίες χιλιάδες παιδιά και χιλιάδες μετανάστες που, παρότι βρίσκονται επί χρόνια στην Ελλάδα, δεν είχαν πρόσβαση σε διαδικασίες νομιμοποίησης, είτε εξαιρέθηκαν από αυτές εξαιτίας των γραφειοκρατικών διαδικασίων ανανέωσης της άδειας παραμονής. Λειψό παραμένει και το δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές αφού οι μετανάστες που αποκτούν δικαίωμα δεν υπερβαίνουν τις 150.000.

«Το νομοσχέδιο δημιουργεί νέους διαχωρισμούς ανάμεσα σε νόμιμους και παράνομους, ανάμεσα σε παιδιά, οικογένειες και γενιές», τόνισε η Σόνια Μητραλιά από την καμπάνια «Οχι στον ρατσισμό από κούνια». «Η νέα κυβέρνηση είχε τη δυνατότητα μιας πιο τολμηρής παρέμβασης», συμπλήρωσε.

Εκπρόσωποι από το Στέκι Αλβανών Μεταναστών δήλωσαν ότι, παρά τα θετικά στοιχεία του νομοσχεδίου, παραμένει ως προϋπόθεση των ρυθμίσεων η ελληνική ιθαγένεια. «Πρόκειται για λογική ενσωμάτωσης που εξακολουθεί να εξαιρεί από δικαιώματα την πλειονότητα των μεταναστών, οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως χρήσιμοι για την οικονομία και τη διάσωση των Ταμείων».

Η Λορέτα Μακόλεϊ από την Ενωση Αφρικανών Γυναικών υπογράμμισε ότι η κυβερνητική πολιτική δημιουργεί προσδοκίες στους μετανάστες αλλά στην πραγματικότητα τους χωρίζει.

Ο Νασίμ Μοχαμεντί από το Δίκτυο Υποστήριξης αναφέρθηκε σε μια άλλη όψη της κυβερνητικής μεταναστευτικής πολιτικής, τη «μηδενική ανοχή στη λαθρομετανάστευση», την καταστολή, τη φυλάκιση των προσφύγων, τις μαζικές απελάσεις.

Η Βάσω Νικολάου από τα «Πίσω Θρανία» αναφέρθηκε σε νέες κατηγοριοποιήσεις που δημιουργούνται στους αλλοδαπούς μαθητές, ενώ η Κατερίνα Πούτου από την «Αρσις» είπε πως το νομοσχέδιο αποκαθιστά ελλείμματα αλλά ταυτόχρονα θέτει συγκεκριμένους περιορισμούς ως προς τη συμμετοχή και τα δικαιώματα των μεταναστών.

Τέλος, ο Θανάσης Κούρκουλας από την κίνηση «Απελάστε τον ρατσισμό» τόνισε πως υιοθετείται τμήμα των αιτημάτων του αντιρατσιστικού κινήματος αλλά την ίδια στιγμή συντηρούνται και δημιουργούνται νέοι αποκλεισμοί. Οι πιέσεις από εθνικιστική σκοπιά που δέχεται η κυβέρνηση προέρχονται περισσότερο από το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και την ακροδεξιά, πρόσθεσε.

Monday, December 28, 2009

No visas for the EU, but no date for talks either

Balkans 2009: Macedonia –
28 December 2009 | 15:37 | FOCUS News Agency
The name dispute between Macedonia and Greece turned out to be the most serious obstacle for Macedonia’s Euro-Atlantic integration in 2009 as well. The EU foreign ministers failed to reach to a consensus on setting a date for opening EU membership talks with Macedonia, as the reason was again the unsolved name dispute between the two neighboring countries.
This year the country held local and presidential elections and Macedonia is sending off the year with a new head of state.
2009 was also marked by a tragedy – the sinking of the Ilinden tourist boat in the Ohrid Lake, which claimed the life of 15 Bulgarian tourists.


European integration
The name of Macedonia turned again to be a stumble stone on the European road of the country. During the meeting of the EU foreign minister on December 12, Macedonia failed to get the long-awaited date for starting membership talks with the EU. The European diplomats welcomed the progress achieved by the country and decided the issue about setting a date for the opening of accession talks to be deferred for the period during the Spanish rotating EU Council presidency – in the first half of 2010. The reason for this was the unsolved name dispute with Greece.

Hopes, meetings…
Despite the hopes that the election of Georgious Papandreou as the new Greek Prime Minister would give a possibility for the long talks on the name dispute to move in a positive direction, this was not achieved. Some days before the EU Council meeting, the Macedonia Prime Minister Nikola Gruevski met with his Greek counterpart Papandreou in the frames of a regional forum, which was held in the Greek part of Prespa. There were huge expectations for the meeting considering the pressure that the EU exerted on the two countries. However, the positions of the two countries remained distant. After the meeting, Prime Minister Gruevski stated that Athens wants Macedonia to change the name of the language and the nation and defined Greece’s demands as ‘maximalistic’. The Greek state leaders in their turn informed that the ‘red line’ of Greece was clear – one name for universal use.
The meeting between Gruevski and Papndreou was preceded by a joint appeal of the EU High Representative for External and Security Policy Javier Solana and the European Enlargement Commissioner Olli Rehn, who called on the Macedonian leaders to solve the name issue and to give way for the European development of the country. According to Solana and Rehn, the responsibility for the solution of the long-existing problem is thoroughly in the hands of the Macedonian authorities. Solana and Rehn warned that Macedonia should take advantage of the moment as if the setting of a date for the opening of membership talks with the country is deferred, it is no clear when the issue of enlargement would come to the forth in the Union’s agenda again.
A number of diplomatic activities followed on behalf of Nikola Gruevski. For a relatively short term, the Macedonian Prime Minister visited a number of European capital cities in search for support for the country’s European integration. The Macedonian government held the expectations that the EU member states would take into account the recommendation of the European Commission regarding the progress marked by the Macedonia, and the name issue would be left to be solved afterwards. In the eve of the EU foreign ministers meeting, Grievski also met with the European Commission President Jose Manuel Barroso. This has been the first meeting held between Gruevski and Barroso during his mandate as a Prime Minister. During a joint press conference, the EC President stressed that the recommendation of the Commission should be taken as a stimulus for the country to solve the name dispute with Greece.

’Sophisticated veto’

The hopes of Macedonia were directed towards the rotating Swedish EU Council presidency and the Swedish Foreign Minister Carl Bildt. In his conclusion about Macedonia, Bildt insisted that a time framework is set in which Athens and Skopje to solve their 18-year long dispute. The head of the Swedish diplomacy proposed this to happen until the next EU meeting in March. Due to the strong opposition on behalf of Athens, the proposed text by Bildt was not accepted, while a decision was taken to defer the date setting for the period of the Spanish EU Council Presidency in the first half of 2010. Macedonian Prime Minister Nikola Gruevski stated that Athens has again imposed a veto, but in contrast to the veto it imposed for the invitation of Macedonian to join NATO, ‘this time it was more sophisticated’. The Head of the EU mission to Macedonia Ervan Fuere in his turn, commented that this is not a veto, but refers to a decision of the EU foreign ministers, which gives an opportunity for the next six months Macedonia to be given the long-awaited date for the start of talks with the Union by solving the name issue.
The opposition, in the face of the Social Democratic Union of Macedonia (SDSM) accused the power-holders that they have not started essential talks with Greece, and have instead undertaken formal meetings with the Greek state leaders. According to SDSM, the decision of the EU foreign minister is not favorable for Macedonia since enlargement is not among the priorities of the Spain. SDSM appealed for the development of a common position on the name issue, which would give a possibility for the problem to be solved over the next six months. The ruling VMRO-DPMNE rejected the ideas of the opposition with the explanation that SDSM has often changed their position on the name of the country. Prime Minister Nikola Gruevski stated that SDSM leader Branko Crvenkovski had made abuse of the information he had about the name issue for political goals during the time when he was a President of the country.

Reactions
The Albanian political bloc in the country did not stay out of the debate about the Euro-Atlantic integration of Macedonia. The leader of the oppositional Democratic Party of Albanians (DPA) – Menduh Thaci, called on the government to resign, and the international community to establish a protectorate in Macedonia. According to Thaci, ‘Gruevski does not want Macedonia to join the EU, but to join Bulgaria’.
The Democratic Union for Integration (DUI), which is part of the ruling coalition alongside VMRO-DPMNE, in turn expressed a position that the Euro-Atlantic integration of Macedonia is a priority for the party.
However, at the same time, media commented that the lack of a set date for the opening of EU membership talks, could seriously jolt the ruling coalition. These claims were backed further by the word arguments among MPs from the two ruling parties at the end of the year. DUI’s deputy chair Teuta Arfi and MP Emira Mehmeti called on the government to work seriously on the country’s Euro-Atlantic integration instead of considering projects for monuments on the central square in Skopje. This was the reason for the VMRO-DPMNE MP Kosana Nikolic-Mazneva to direct serious criticism against her two colleagues stressing that ‘the two daughters-in-law from DUI see pens as ‘Kalashnikov guns’, and paper – as ammunition’.
The argument among the MPs from the two parties from the ruling coalition stirred doubts for new snap elections. Expectations show that the possible snap elections could be scheduled after six months if Macedonia fails to get a date for starting membership talks with the EU. The forecasts were also confirmed by SDSM leader Branko Crvenkovski, who said that ‘it would be a political suicide for those who think about snap elections over the next six months’. VMRO-DPMNE announced they are not thinking about snap elections.
DUI held its party congress in the end of the year, where Ali Ahmeti was re-elected to the leader’s post. The public eyes were focused on the congress and the messages that Ahemti would address to its coalitional partner – VMRO-DPMNE.
In his 40-minute long address to the congress delegates, DUI leader paid huge attention to the application of the Framework Agreement, the foreign policy, economy, reforms, but also to the relations within the ruling coalition. In this context Ahmeti said that there were provocations and traps were set, but the party had managed to avoid getting involved in any of the plots.

NATO
In the course of the debates on the name issue and the European integration, the issue about Macedonia’s NATO membership suddenly disappeared from the country’s agenda. The reason for which Macedonia failed to join the Alliance last year together with Croatia and Albania, was again the name dispute with Greece. NATO’s invitation for Macedonia remains open and according to diplomats, ‘the country could join every Wednesday when there is a meeting of the member states’ ambassadors, if only it has solved the name issue.’

Visa-free in the EU
The European integration of Macedonia was yet marked by an achievement – the fall of the ‘Schengen Wall’. The decision for a visa-free regime was assessed as a historical event. The Macedonian citizens can now (as of December 19, 2009) travel visa-free to 25 of the 27 EU member states (with the exception of the UK and Ireland), as the only condition is to possess biometric data passports. Those that have no biometric passports would need to present a visa issued by the respective embassy. Macedonia had to fulfill a number of requirements to get the visa regime liberalized, including the implementation of biometric data passports, integrated border management, fight against corruption and organized crime, as well as to sign agreement for re-admission with the EU countries.


Presidential and local elections
Macedonia held this year local and presidential elections at one and the came time. In March, for a forth time Macedonian citizens went to the polls to elect a head of state, and local authorities – for a third time.
Branko Crvenkovski, who was elected President in 2004 after the tragic death of President Boris Trajkovski, who died in a plane crash in Bosnia and Herzegovina, decided not to run for a second mandate at the post. Instead, he announced he would go back to his leader’s seat in SDSM, which suffered serious losses at the snap elections in June 2008.

First round
One of the interesting candidates for the presidential post was Ljube Boskovski, a former Minister of Interior of Macedonia, who was acquitted by the Hague Tribunal. Boskovski expected support from his party, but after VMRO-DPMNE decided to nominate Professor Gjorge Ivanov, Boskovski decided to run as an independent candidate. At the first round of the elections, Boskovski won 150,000 votes, which were however, insufficient to take him to the run-off vote. The serious support on behalf of the electorate made Boskovski leave once and for all VMRO-DPMNE and form his own party – United for Macedonia.
Albanian parties also took part in the presidential elections, including the New Democracy, the Democratic Party of Albanians (DPA) and the Democratic Union for Integration (DUI).
The elections were very important for the leader of New Democracy – Imer Selmani, who had recently left DPA and expected to impose the political identity of his newly-established party. Under the influence of the elections that had just ended in the USA, where the American people elected for the first time ever an Afro-American to the post, Selmani organized his campaign under the motto ‘The Macedonian Barack Obama’. This has been the first Albanian politician in Macedonia to have searched for the support of the Macedonian electorate. The elections results show that about 30,000 people from the Macedonian community had voted for Selmani.

The Professors’ duel
The run-off elections saw the candidates of VMRO-DPMNE and SDSM – Gjorge Ivanov and Ljubomir Frckovski, respectively, competing for the post. The election race between the two university professors (both teaching in one and the same university) passed under the sign of harsh rhetoric and mutual accusations.
The former Interior and Foreign Minister of Macedonia – Ljubomir Frckovski, considers Ivanov lacks the necessary experience to be a head of state, but would be more of a ‘tool in the hands of Nikola Gruevski’. The response of VMRO-DPMNE was that ‘Frckovski is too vulgar to be a president’.
The run-off vote ended with a victory for Ivanov, who scooped 453,616 votes, in contrast to Frckovski, who got 264,828 votes. In the run-off vote, Ivanov was supported by the coalition partner of VMRO-DPMNE – DUI.
The presidential elections made another blow against the oppositional SDSM. The leader of the party – Branko Crvenkovski, announced that the time has come for serious reforms – both cadre reshuffles and reforms in the party’s program. According to Crvenkovski, it is high time for the party to obtain a younger look and be among the people.
At the presidential elections, DPA raised the nomination of Professor Mirushe Hoxha, who was the only female in the presidential race.

Local elections
The local elections in the country passed under the sign of the election race in Skopje. The oppositional parties united around the nomination of the leader of the New Social Democratic Party (NSDP) – Tito Petkovski. The main opponent of Petkovski was the candidate of VMRO-DPMNE – Koce Trajanovski, former MP and Mayor of the Skopje Municipality of Gazi Baba. Trajanovski won at the run-off vote.
It is worth mentioning that no female candidate was elected to the mayor post at the local elections throughout the country.

The assessments
The local and presidential elections in the country were held under the monitoring of the Organization for Security and Cooperation in Europe (OSCE). The organization of decent and democratic elections was a ‘test for Macedonia’ and one of the conditions of the EU for starting pre-accession talks with the country. Despite the partial criticism, according to the assessment of the international observers, the elections were satisfactory. The main problem that was registered was related to the electoral lists, which need to be updated. After the elections, the Ministry of Justice of Macedonia started a procedure for transferring the competences regarding the electoral lists to the State Electoral Committee.

The Ilinden boat tragedy
2009 also brought to Macedonia one of the biggest tragedies in the history of the young state. On September 5, the tourist boat ‘Ilinden’ sunk in the Ohrid Lake, claiming the life of 15 Bulgarian tourists. According to the initial information, the reason for the incident was a torn rope, as the overloading of the boat was not excluded from the list of the reasons for the tragedy. Bulgarian investigating officers also joined the investigation into the incident. The only person against whom charges have been pressed so far is the 23-year-old captain of the boat – Sotir Filevski, who has already been released, after spending 30 days in the preliminary arrest, which was then prolonged with a home arrest of another 30 days.
With the help of Croatian experts, the boat was retrieved from the lake. An expertise on the boat followed. It was made by Macedonian, Slovenian and Croatian experts. The technical experts also made a final expertise in the beginning of December, which tested the boat’s endurance as it was put to different tests. The report of the experts is expected to published after the New Year holidays.
The Minister of Transport and Communications – Mile Janakievski, handed in his resignation ‘for moral reasons’, due to the tragedy. Prime Minister Nikola Gruevski rejected his resignations, which caused a number of criticism both from the opposition, and media and analysts. The discussions around the incident also touched a number of issues related to the transport in Macedonia, as well as with the partization of the institutions. According to the comments, the main problem in the case was the Ohrid Lake navigation captaincy service, which is in charge of the control on boats that break the traffic rules systematically – overload of the boats, lack of lifeguard vests. The tragedy also raised a lot of questions related to the tourism in Macedonia and the attitude to it not only in Ohrid, but throughout the country.
Ohrid mayor Alexandar Petreski awarded those who took part in the saving of the distressed Bulgarian tourists. His words that he would like to award the boat’s captain Filevski, who was at that time still in the arrest, caused a harsh reaction from Bulgaria.
It is envisaged a monument to be raised in Ohrid in memoriam of the Bulgarian tourists, who died in the incident, but nothing concrete has yet been mentioned on the matter.
Zoran TALEVSKI

Ρωγμές στο οικοδόμημα του Μάαστριχτ
Η κρίση ενισχύει τις αιρετικές φωνές υπέρ ενός ευρωπαϊκού προστατευτισμού, πέρα από τα ασφυκτικά όρια του Συμφώνου Σταθερότητας

Του Πετρου Παπακωνσταντινου

«Φοβού του Δαναούς και ομόλογα φέροντας», έγραφε την περασμένη εβδομάδα ο Economist παραφράζοντας τον γνωστό αφορισμό του Βιργίλιου. Στο σχετικό άρθρο, συμπυκνώνονται όλα τα διαδεδομένα στερεότυπα για τη δημοσιονομική μας κρίση: Το «ούζο με τις ελίτσες», η παροιμιώδης μεσογειακή ανεμελιά, έφερε την Ελλάδα στο χείλος της πτώχευσης, πολύ κοντά στο να γίνει ευρωπαϊκό Ντουμπάι. Τώρα πλέον, μόνη λύση είναι η θεραπεία - σοκ, σε στυλ Ιρλανδίας, διαφορετικά η Ελλάδα θα τιμωρηθεί σκληρά από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, οι οποίοι θα εκτοξεύσουν στα ουράνια το κόστος του δανεισμού. Οποιοσδήποτε προτείνει κάτι διαφορετικό έχει τόση επαφή με την πραγματικότητα, όση και οι οπαδοί της επίπεδης Γης. Τόσο απλά – ή μήπως όχι;

Την ίδια μέρα, στην απέναντι πλευρά της Μάγχης, ο Nouvel Observateur φιλοξενούσε ολοσέλιδη ανάλυση με τίτλο «Γιατί η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει». Οι συντάκτες εκτιμούσαν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσει η Ε.E. την Ελλάδα στην τύχη της, καθώς το 85% του χρέους βρίσκεται στα χέρια κρατών - μελών. Μια ελληνική πτώχευση «θα ήταν για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ό,τι η χρεοκοπία της Λίμαν Μπράδερς για τη Γουόλ Στριτ», αναφέρεται σχετικά.

Επιπλέον, η Ελλάδα παρουσιάζεται όχι ως μεμονωμένο φαινόμενο, αλλά σύμπτωμα ευρύτερης ευρωπαϊκής νόσου. Σε πρώτη γραμμή, προβάλλει η ομάδα που έχει πολιτογραφηθεί με τον όχι και τόσο κολακευτικό όρο PIGS (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία). Το σύνολο του εξωτερικού χρέους (κράτος και επιχειρήσεις) φτάνει περίπου το 158% του ΑΕΠ σε Ελλάδα και Ισπανία, το 217% στην Πορτογαλία και το… 966% στην Ιρλανδία! Ακόμη χειρότερα, η ελληνική περίπτωση «είναι καρικατούρα αυτών που διαδραματίζονται στη Γαλλία και την Ιταλία», κατά τον ερευνητή του ινστιτούτου IFRI, Φιλίπ Ντεφάρζ. Φαίνεται ότι οι κέρβεροι της ΕΚΤ χτυπούν το σαμάρι για να πονέσει το γαϊδούρι: απειλούν την Ελλάδα με μύρια όσα δεινά για να αποτρέψουν τη χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας από τις κυβερνήσεις πολύ μεγαλύτερων οικονομιών (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία).

Μετάσταση του χρέους

Αλλά ακόμη και στη Βρετανία, ο Μάρτιν Γουλφ των Financial Times εκτιμά ότι το δημόσιο χρέος θα αυξηθεί κατά 50 εκατοστιαίες μονάδες μεταξύ 2007 και 2014, κάτι που έχει συμβεί μόνο σε περιόδους παγκοσμίων πολέμων. Το σύνολο των ανεπτυγμένων χωρών θα δει το δημόσιο χρέος του να εκτινάσσεται στο 100% του ΑΕΠ μέχρι το 2012, έγραφε την περασμένη Τρίτη στη γαλλική Le Monde ο Νικολά Μπαβερέζ. Επομένως, μακράν του να αποτελεί μεσογειακή νόσο, η κατάρρευση των δημοσίων οικονομικών αποτελεί οικουμενικό πρόβλημα. Διοχετεύοντας πακτωλό χρημάτων στις τράπεζες για να αποτρέψουν την οικονομική κατάρρευση το φθινόπωρο του 2008, οι κυβερνήσεις προκάλεσαν μετάσταση της κρίσης, με αποτέλεσμα τη φούσκα του δημόσιου χρέους.Είναι όμως η νεοφιλελεύθερη θεραπεία - σοκ, κατά το πρότυπο της Ιρλανδίας, μονόδρομος; Εδώ το πρώτο που οφείλει να επισημάνει κανείς είναι η διεθνιστική επιμονή του βρετανικού Economist να αναζητεί πηγή έμπνευσης στην παλιά αποικία της Γηραιάς Αλβιώνας. Χθες μας συνιστούσαν να μιμηθούμε την «Κέλτικη Τίγρη» του Ατλαντικού, υπόδειγμα «Νέας Οικονομίας» των υπηρεσιών. Σήμερα που η τίγρη πνέει τα λοίσθια, το υπόδειγμα είναι ο «Κέλτικος Δράκος», που καταβροχθίζει μισθούς και θέσεις εργασίας. Επί της ουσίας, ο νεοφιλελευθερισμός είναι οργανικό μέρος όχι της λύσης, αλλά του ίδιου του προβλήματος. Δύο πολιτικοί τόλμησαν να διακηρύξουν δημόσια ότι «τα ελλείμματα δεν έχουν καμία σημασία» κι αυτοί δεν ήταν η Παπαρήγα και ο Λαφαζάνης, αλλά... ο Ρέιγκαν και ο Τσέινι! Η δραστική μείωση της φορολογίας κεφαλαίου και η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας συρρίκνωσαν τα δημόσια έσοδα, την ίδια ώρα που ο μιλιταρισμός οδηγούσε σε εκτόξευση των στρατιωτικών δαπανών, με αναπόφευκτη συνέπεια τη δημοσιονομική έκρηξη.

Το κυριότερο, η προσφυγή σε πολιτικές αιματηρής λιτότητας, σε εποχή άκρως ασταθούς, αναιμικής ανάκαμψης και ενδημικής ανεργίας απειλεί όχι μόνο να ξαναφέρει προ των πυλών το φάντασμα της συστημικής κατάρρευσης, αλλά και να προκαλέσει πραγματική κοινωνική έκρηξη. Οχι τυχαία, ο Nouvel Observateur συνόδευε το προαναφερθέν άρθρο με φωτογραφία από τις περυσινές ταραχές στην Αθήνα και προειδοποιούσε για τον κίνδυνο να εκδηλωθεί κάτι σαν τον «εργατικό Δεκέμβρη», για τον οποίο μιλάει ο Αλέκος Αλαβάνος.

Ριζοσπαστικά μέτρα σε κλίμακα Ευρώπης

Οι τεκτονικές πιέσεις της κρίσης προκαλούν ρωγμές στο οικοδόμημα του Μάαστριχτ. Πέρυσι το φθινόπωρο, οι εθνικές κυβερνήσεις έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους το άρθρο 107 της Συνθήκης της Λισσαβώνας, που απαγορεύει κρατική βοήθεια σε προβληματικές επιχειρήσεις, ανοίγοντας το δρόμο στα εργατικά συνδικάτα να στηρίξουν κάθε μελλοντική τους διεκδίκηση που παρεκκλίνει της ευρωπαϊκής ορθοδοξίας πάνω στο «γιατί στις τράπεζες και όχι σ’ εμάς»; Φέτος, ακόμη και η Μέρκελ αναγκάστηκε να ανατρέψει στην πράξη το Μάαστριχτ, αποδεχόμενη την αρχή της κοινοτικής παρέμβασης για τη στήριξη κρατών–μελών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, φτάνοντας στο σημείο να προτείνει κάποιου είδους Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο.

Από την πλευρά του, ο Σαρκοζί, σε πλήρη αντίθεση με τις προτροπές του νεοφιλελευθερισμού, προχωρεί αυτές τις μέρες στο περίφημο «Μεγάλο Δάνειο», ύψους 35 δισ. ευρώ, για αναπτυξιακούς σκοπούς και συγκεκριμένα για τη στήριξη της ανώτατης εκπαίδευσης και των τεχνολογιών αιχμής, που θα στηρίξουν τη βιομηχανική ανάπτυξη σε τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας. Ο Σαρκοζί απομυθοποίησε πλήρως την ιδεολογική τρομοκρατία των «διεθνών οίκων αξιολόγησης», υπενθυμίζοντας ότι είναι οι ίδιοι οίκοι που έδιναν άριστα στη Lehman Brothers και στα τοξικά απόβλητα της Γουόλ Στριτ και έθεσε ζήτημα αλλαγής των ευρωπαϊκών κανόνων δανεισμού, ώστε να εξαλειφθεί η εξάρτηση από τους εν λόγω οίκους.

«Η τελευταία ευκαιρία»

Σημαντικό τμήμα των ευρωπαϊκών και ιδιαίτερα των γαλλικών ελίτ προχωρεί σε ακόμη ριζοσπαστικότερες προτάσεις για εφαρμογή οικονομικού προστατευτισμού στην κλίμακα της Ευρώπης. Στο τελευταίο βιβλίο του, «Το τέλος της Δημοκρατίας», ο Εμανουέλ Τοντ θεωρεί ότι η επιβολή εμπορικού προστατευτισμού είναι όχι μόνο δυνατή (λόγω της βιομηχανικής υποδομής και της ισορροπίας στο εξωτερικό εμπόριο της Ενωσης), αλλά και «η τελευταία ευκαιρία για την ευρωπαϊκή δημοκρατία», πριν από τη μετατροπή της σε ολιγαρχία. Στο βιβλίο του «Ο νέος 21ος αιώνας», ο Ζακ Σαπίρ παρομοιάζει την παγκοσμιοποιημένη οικονομία με φορτηγό πλοίο, το οποίο κινδυνεύει να σπάσει από τις ταλαντώσεις που προκαλούν τα κύματα της κρίσης, αν δεν μοιράσει το φορτίο του σε ανεξάρτητα διαμερίσματα.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο διευθυντής ερευνών του CNRS κάνει λόγο («La crise de trop», Fayard, 2009) για πέρασμα από την παγκοσμιοποίηση στη «δια- περιφεροποίηση», δηλαδή τη διασύνδεση ανεξάρτητων, περιφερειακών ενώσεων και σημειώνει: «Μόνο πολύ φανατικοί ή πνευματικά ανάπηροι οπαδοί του αχαλίνωτου ανταγωνισμού φαντάζονται ότι η μόνη εναλλακτική λύση στην παγκοσμιοποίηση είναι η εθνική αυτάρκεια τύπου Αλβανίας». Φτάνει μάλιστα στο σημείο να υποστηρίξει ότι πρέπει «να διαλύσουμε την Ευρωπαϊκή Ενωση με τη σημερινή της μορφή για να φτιάξουμε μιαν άλλη»!kathimerini


Η εσωκομματική δημοκρατία «απλώς απέτυχε» . Ο πρόεδρος της Κίνας Χου Ζιντάο εγκατέλειψε τον ενθουσιασμό του για μεταρρυθμίσεις εν όψει της νέας ηγεσίας που θα εκλεγεί το 2012The Economist«Η εσωκομματική δημοκρατία είναι η ζωή του κόμματος», διακήρυξε ο πρώην πρόεδρος της Κίνας, Ζιανγκ Ζεμίν, λίγο προτού παραδώσει τα ηνία στον Χου Ζιντάο πριν από 7 χρόνια. Θα μπορούσε να προωθήσει τη δημοκρατία στη χώρα συνολικά. Ωστόσο τα προσεκτικά μεταρρυθμιστικά πειράματα του Χου στο κόμμα μοιάζουν να έχουν εξανεμιστεί. Το ίδιο συνέβη και με τις δεσμεύσεις του πως θα καλλιεργήσει την εσωκομματική δημοκρατία.Σε επίπεδο ρητορικής τουλάχιστον, ο Χου είχε δείξει μεγαλύτερο ενθουσιασμό για μεταρρυθμίσεις από ό,τι ο Ζιανγκ, ο οποίος ήταν ηγέτης του κόμματος από το 1989 ώς το 2002 και δεν κατέβαλε κάποια ορατή προσπάθεια να αλλάξει το δικτατορικό ύφος της κομματικής ηγεσίας από πάνω προς τα κάτω. Τον Σεπτέμβριο όμως ο Χου εγκατέλειψε τις όχι ιδιαίτερα διακριτικές επιφυλάξεις του, δίνοντας έμφαση στην ομόφωνη λήψη αποφάσεων στους κόλπους του κόμματος. Οι μεταρρυθμιστές του κόμματος ήλπιζαν ότι μία νέα γενιά ηγετών που θα αναδειχθεί το 2012 θα προκύψει από ένα μίνιμουμ εσωκομματικών διεργασιών. Η μετάβαση της εξουσίας, κατά την οποία αναμένεται να αποσυρθεί και ο ίδιος ο Χου, βρίσκεται σε εξέλιξη. Ωστόσο η στασιμότητα του μεταρρυθμιστικού εγχειρήματος στην κορυφή, μαζί με τον πρόσφατο διορισμό πέντε νέων τοπικών κομματικών ηγετών, χωρίς την παραμικρή διαβούλευση, δεν αποτελεί καλό οιωνό για την εσωκομματική δημοκρατία.Ενα καίριο στοιχείο των μεταρρυθμίσεων περιλαμβάνει το σύστημα με το οποίο πειραματίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ‘50 ο Μάο Τσετούνγκ. Το σύστημα αυτό, που ονομάζεται «τσανγκρεζί» στα κινεζικα, δίνει στους συμμετέχοντες σε κομματικά συνέδρια αυξημένες εξουσίες προκειμένου να ελέγχουν τους κομματικούς αξιωματούχους καθόλη την πενταετή διάρκεια του συνεδρίου, αντί μίας μόνο συνάντησης στην αρχή του συνεδρίου. Παράλληλα δίνει στους συνέδρους το δικαίωμα να εκφράσουν τη γνώμη τους για τον διορισμό κομματικών αξιωματούχων. Το επίμαχο σύστημα εντάχθηκε στο καταστατικό του κόμματος το 1956, αλλά ο Μάο έχασε ταχύτατα τη διάθεσή του για τέτοιους πειραματισμούς στην προσπάθειά του να πατάξει τους αντιφρονούντες. Το σύστημα λοιπόν απαλείφθηκε ξανά το 1969 στη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης.Μόλις στα τέλη της δεκαετίας του 1980, μία και πλέον δεκαετία μετά τον θάνατο του Μάο, τόλμησαν να επαναφέρουν την ιδέα της εσωκομματικής δημοκρατίας οι κομματικοί αξιωματούχοι. Ηταν ακόμη αρκετά δειλοί ώστε να προτείνουν εκδημοκρατισμό από κάτω προς τα πάνω, όπως έκανε ο Μάο. Επέλεξαν όμως δεκάδες κωμοπόλεις και αστικές περιοχές για να πειραματιστούν. Ακολούθησε η αιματηρή καταστολή της Πλατείας Τιενανμέν το 1989 και ο ενθουσιασμός της ηγεσίας περιορίσθηκε ακόμη περισσότερο. Υπό τον Ζιανγκ πάνω από τις μισές περιοχές που είχαν επιλεγεί εγκατέλειψαν την απόπειρα εκδημοκρατισμού. Ο Ζιανγκ προσπάθησε να επιβεβαιώσει τα μεταρρυθμιστικά του αντανακλαστικά προωθώντας άμεσες εκλογές για πόστα σε επαρχιακό επίπεδο.Για ένα διάστημα οι εκλογές αυτές ενθάρρυναν τις δυτικές κυβερνήσεις και τις ομάδες πίεσης ότι τελικά θα οδηγήσουν σε ανοιχτές εκλογές και σε υψηλότερο επίπεδο. Δεν συνέβη όμως κάτι τέτοιο. Οταν ανέλαβε τα καθήκοντά του ο Χου το 2002 η δημοκρατία σε τοπικό επίπεδο είχε αμαυρωθεί από διενέξεις για τον ρόλο των εκλεγμένων ηγετών και από την επανεμφάνιση αντιπαραθέσεων μεταξύ αρχαίων δυναστειών. Η κλιμάκωση των διαδηλώσεων σε αγροτικές περιοχές απέδειξε ότι η άμεση δημοκρατία δεν ικανοποίησε τους χωρικούς ούτε επέλυσε τις διενέξεις τους. Στο τελευταίο εθνικό κομματικό συνέδριο το 2007 ο Χου απλώς επιβεβαίωσε την ανάγκη για πειραματισμούς. Το σύστημα ελάχιστα επεκτάθηκε στην υπόλοιπη Κίνα και δεν εφαρμόστηκε σε κανέναν από τα συνέδρια, τουλάχιστον σε κεντρικό επίπεδο. Η εσωκομματική δημοκρατία ήταν ένα από τα ζητήματα στην ετήσια συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής τον Σεπτέμβριο. Στο τέλος της συνάντησης όμως η ανακοίνωση δεν περιείχε καμία αναφορά στην ιδέα της εσωκομματικής δημοκρατίας, ούτε εξειδίκευε οποιοδήποτε σχέδιο για ευρύτερες προσπάθειες μεταρρυθμίσεων.Ο Χου είναι αναμφισβήτητα ικανοποιημένος από τη συμμόρφωση του κόμματος με τις εντολές του καθώς προσπαθεί να συσπειρώσει τους ομοϊδεάτες διαδόχους του, που αναμένεται να αναλάβουν τα ηνία του κόμματος το 2012. Ενδεικτική είναι η εκτίμηση του Λι Φαν, συμβούλου σε θέματα εκδημοκρατισμού της κοινωνίας με έδρα το Πεκίνο, ο οποίος είναι κατηγορηματικός. Η προσπάθεια εσωκομματικής δημοκρατίας «απλώς απέτυχε».kathimerini