kathimerini. Καταιγιστικά τα δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο

Συνεχίσθηκαν χθες τα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου για τη δημοσιονομική κατάσταση στην Ελλάδα και τις επιπτώσεις της στην Ευρωζώνη. Στο πρωτοσέλιδό της με τίτλο «το ευρώ πέφτει καθώς διευρύνονται οι αμφιβολίες για το χρέος», η Wall Street Journal τονίζει ότι η ανησυχία για το υψηλό χρέος της Ελλάδας κινδυνεύει να επεκταθεί και σε άλλες χώρες, γεγονός που πιέζει το ευρώ, που χθες υποχώρησε σε χαμηλά δύο μηνών έναντι του δολαρίου.

Οπως εκτιμά η αμερικανική εφημερίδα, η εκτόξευση του ελλείμματος σε χώρες όπως η Ελλάδα, αλλά και η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία, αναγκάζουν τις δημοσιονομικά ισχυρότερες χώρες να εξετάσουν το ενδεχόμενο διάσωσης της Ελλάδας, καθώς η χώρα μας θεωρείται από τις αγορές ως παράδειγμα του τι μπορεί να συμβεί σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. «Η Ευρώπη έχει πολλές συνθήκες», επισημαίνει η εφημερίδα, «αλλά όχι ξεκάθαρο μηχανισμό του πώς να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους κρίσεις». Εστιάζοντας μάλιστα στις αντιδράσεις ενόψει των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής (που σημειώνει ότι δεν είναι όσο συγκεκριμένα ή αυστηρά θα ήθελαν οι αγορές), παραθέτει δηλώσεις συνδικαλιστών που ετοιμάζονται για τη σημερινή απεργία.

Η σημερινή -μαζί με δηλώσεις εκπροσώπου του ΠΑΜΕ- βρίσκεται στην πρώτη σελίδα και των Financial Times, οι οποίοι σημειώνουν ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός πρέπει να δώσει μάχη για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων, καθώς τα συνδικάτα προχωρούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Οπως τονίζει η βρετανική οικονομική εφημερίδα, η απόφαση αυτή υπονομεύει περαιτέρω τις προσπάθειες του πρωθυπουργού να κατευνάσει τις αγορές και να άρει τους φόβους μιας χρεοκοπίας της χώρας. Σχολιασμό των εξελίξεων στη χώρα κάνει και η στήλη της εφημερίδας Lex, με τίτλο «Ελλειμμα α λα... Ελληνικά» (My big fat greek deficit), παραφράζοντας τον τίτλο της γνωστής ταινίας. Οπως γράφει, τα λόγια του κ. Παπανδρέου (η χώρα πρέπει να αλλάξει, διαφορετικά θα βουλιάξει, είναι καιρός για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, πρέπει να επιβάλλουμε σπαρτιάτικη πειθαρχία), αν και ωραία, δεν έτυχαν θετικής αποδοχής ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό. Με δεδομένο το ιστορικό δημοσιονομικής εκτροπής της χώρας, εστιάζει στο πρόβλημα του πώς η Ελλάδα θα επιτύχει τη μείωση του ελλείμματος. Ο Lex μπορεί να μη θεωρεί ότι η Ελλάδα θα είναι η επόμενη Lehman, ωστόσο τονίζει ότι ούτε μπορεί να βασίζεται στη «φιλανθρωπία» των Βρυξελλών. Δεν αποκλείει, μάλιστα, τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη βοήθεια που ενδεχομένως να χρειασθεί να λάβει, υπό αυστηρούς όρους. Οπως καταλήγει, «η Ελλάδα θα χρειασθεί να πονέσει, είτε τώρα είτε αργότερα».