Οι οχιές του Αγιόκαμπου και οι χήνες του Καπιτωλίου

Του Στέφανου Κασιμάτη

Διαβάζοντας κάθε μέρα τον Τύπο, εντοπίζω ορισμένα δημοσιεύματα για ώρα ανάγκης. Ξέρω τι θα σκεφθείτε και σας προλαβαίνω: «Για να γεμίζεις τη στήλη, όταν λείπει η έμπνευση;» Οχι, σας βεβαιώ. Τα κόβω προσεκτικά και τα βάζω στο πορτοφόλι μου, ακριβώς ώστε να μπορώ να έχω ανά πάσα στιγμή πρόσβαση σε αυτά, όπως άλλοι στα υπογλώσσιά τους. Διότι τα χρειάζομαι για να φτιάχνω τη διάθεση μου, όταν όλα είναι ζοφερά και με ζώνει η αγωνία. Για μια ώρα σαν και τούτη, όταν το μέλλον μας κρέμεται από μια κλωστή, κρατούσα στο πορτοφόλι μου ένα μικρό αριστούργημα της νεοελληνικής γραμματείας, το οποίο δημοσιεύθηκε στις 12 του μηνός σε ημερήσια εφημερίδα, υπό τον τίτλο «Τη δάγκωσε φίδι!» Το μοιράζομαι μαζί μας, διότι, εφόσον μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες, πιστεύω ότι σας είναι χρήσιμο όσο και σε μένα: «Ξινό βγήκε το σαββατιάτικο γεύμα στην εντυπωσιακή πολιτικό της Λάρισας Θέκλα Παρασκευούδη (σ.σ.: ναι, είναι υπαρκτό πρόσωπο...) η οποία δέχτηκε επίθεση από οχιά! Η υποψήφια βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Περιβάλλοντος (σ.σ.: και αυτός υπάρχει, είναι ΜΚΟ...) έζησε μια απίστευτη περιπέτεια το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου, όταν έτρωγε στον κήπο φιλικού της σπιτιού στην περιοχή του Αγιόκαμπου. Η 42χρονη πολιτικός απολάμβανε το φαγητό με την παρέα της στο τραπέζι που βρισκόταν κοντά σε θάμνους και λουλούδια. (Σ.σ.: πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Περιβάλλοντος είναι η γυναίκα, πού να καθόταν, μακριά από θάμνους και λουλούδια;) Ξαφνικά ένα φίδι πετάχτηκε από τις φυλλωσιές, δίπλα ακριβώς από την καρέκλα που καθόταν και την τσίμπησε στο μπράτσο. Ο πόνος που ένιωσε ήταν αφόρητος με αποτέλεσμα τα ουρλιαχτά της να ακουστούν σε όλη τη γειτονιά, ενώ οι φίλοι της, μην ξέροντας τι της είχε συμβεί, έτρεχαν αλλόφρονες να τη βοηθήσουν. (Σ.σ.: τους φαντάζομαι...) Εκείνη δεν μπορούσε να τους πει τι είχε πάθει και το μόνο που κατάφερε να ψελλίσει ήταν ότι κάτι την τσίμπησε. Εντρομη η παρέα της την πήρε σηκωτή, την έβαλε σε ένα αυτοκίνητο και την μετέφερε στο Κέντρο Υγείας της περιοχής. Οι γιατροί αμέσως της χορήγησαν αντιοφικό ορό, ενώ της έδωσαν καταπραϋντικά για της περάσει ο πόνος. Η όμορφη πολιτικός τώρα προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ, ωστόσο συνεχίζει να λαμβάνει τη φαρμακευτική αγωγή που της συνέστησαν οι γιατροί. (Σ.σ.: και κάνει πάρα πολύ καλά!..) Το σίγουρο είναι ότι για αρκετές ημέρες το σημάδι στο μπράτσο της θα της θυμίζει τη δυσάρεστη περιπέτεια που πέρασε. Πρόκειται για δύο μικρές οπές με ελαφρύ μελάνιασμα και εικάζεται ότι πρόκειται για τσίμπημα οχιάς». Δεν κρατούμε κακία στη μικρή οχιά (όπως, είμαι βέβαιος, δεν κρατεί ούτε η πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Περιβάλλοντος) και προσευχόμεθα να περάσει σύντομα το σοκ της Θέκλας Παρασκευούδη, διότι από την πλευρά μου εικάζω ότι δεν αποκλείονται οι εκλογές. Υπό την οπτική γωνία αυτού του ενδεχομένου, οι οχιές του Αγιόκαμπου (και, οπωσδήποτε, τα ουρλιαχτά της Θέκλας Κουμανούδη) είναι, τρόπον τινά, οι χήνες του Καπιτωλίου που αφυπνίζουν τους ανά την επικράτεια πολιτευτές... Ζουν ανάμεσα μας! Διάβασα ή, μάλλον, μελέτησα εμβριθώς το δεκαεξασέλιδο πόνημα περί Εβραιοσιωνισμού του Στεφάνου Α. Νούτση, συγγραφέα, ποιητή, συνταξιούχου εφοριακού, το οποίο απεστάλη προ μηνός σε 53 παραλήπτες, μεταξύ των οποίων η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, διάφοροι Ελληνες και Κύπριοι πολιτικοί, οι Σεβασμιώτατοι Θεσσαλονίκης, Πειραιώς, Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, καθώς και απλοί άνθρωποι, όπως λ. χ. ένας φιλήσυχος κρεοπώλης της γραφικής Κονίτσης. Εκεί ανακάλυψα και το εξής χαριτωμένο, για έναν δραστήριο βουλευτή της Ν.Δ.: «Ο Αδωνις Γεωργιάδης ονομάζεται Σπύρος και για να τον λογαριάζουν οι Ελληνες σαν μεγάλο Ελληνα, πράγμα που δεν είναι, πήρε το αρχαιοελληνικό όνομα Αδωνις, όπως ακριβώς και ο αδελφός του έχει το αρχαιοελληνικό όνομα Λεωνίδας, ενώ και οι δύο είναι εβραιοσιωνιστές. Τούτο, δηλαδή ότι ο Αδωνις είναι εβραιοελληνόφωνος συμπεραίνεται (sic) και από τα αυτιά του, που δεν καταλήγουν σε λειρί αλλά καταλήγουν απότομα και όπως γράφει ο μέγας Ιωάννης Φουράκης έτσι είναι τα αυτιά των Εβραίων, των λυγκοειδών λαών και των Νεγρίτο». Αντιλαμβάνεσθε τι σημαίνει αυτό; Οτι ενδέχεται ο Αδωνις να μην είναι μόνον Εβραίος, αλλά και αλμπίνος «νεγρίτο», ο οποίος, προφανώς, βάφει τα μαλλιά του μαύρα! Είναι επιβεβλημένο, νομίζω, ο καλός βουλευτής να δώσει μια εξήγηση για το σχήμα των αυτιών του!.. QED Είναι εξοργιστική η απερισκεψία με την οποία ενίοτε ο Τύπος υιοθετεί μια κακόβουλη φήμη και την αναπαράγει, χωρίς καν να την έχει εξετάσει προηγουμένως υπό το φως της απλής λογικής! Πρόσφατο παράδειγμα που με κάνει να αγανακτώ αφορά την τροπολογία, που παρεισέφρησε σε νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος (κύρωση συμφωνίας περιβαλλοντικής συνεργασίας Ελλάδος και Ισραήλ) και με την οποία συνιστώνται δύο θέσεις νομικών συμβούλων στο ΚΕΠΕ. Γράφτηκε ότι πρόκειται για φωτογραφική διάταξη, αφορώσα την τακτοποίηση της αλήστου μνήμης κ. Τζοτζόλα, την οποία ο Αντώνης Σαμαράς είχε ορίσει κάποτε εκπρόσωπο Τύπου της Ν.Δ., αλλά δεν ευδοκίμησε, την πήρε το ποτάμι και την ξεχάσαμε. Προφανώς η περί ης ο λόγος τροπολογία αφορά το βόλεμα κάποιου «ημετέρου». Αποκλείεται όμως να είναι η κ. Τζοτζόλα. Γιατί; Διότι δεν είναι από τη Μεσσηνία! Quod erat demonstrandum.    kathimerini