Στη συζήτηση που έχει προκληθεί εντός του ΠΑΣΟΚ για το αβέβαιο μέλλον της ελληνικής οικονομίας, έρχεται –μετά τις τελευταίες εξελίξεις– να προστεθεί και ένα μέτωπο κορυφής. Εκείνο που προκύπτει μετά και την τελευταία πολιτική επιλογή του κ. Γ. Παπανδρέου να επεκτείνει τη διενέργεια εξεταστικής επιτροπής για την οικονομία έως το 2001, με αποτέλεσμα την «έκρηξη» του τότε πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη. Ετσι, σε μια περίοδο διόλου ευχάριστη για την κυβέρνηση, επανέρχεται στην επιφάνεια η «δύσκολη» σχέση των κ. Παπανδρέου και Σημίτη. Η επιλογή του κ. Παπανδρέου προήλθε από την πεποίθηση του ιδίου και κάποιων συνεργατών του ότι «πρέπει να έλθουν όλα στο φως». Κύκλοι μάλιστα, που φέρονται να απηχούν τις απόψεις του τέως πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή, θεωρούν το γεγονός ως θετική εξέλιξη, καθώς, όπως εκτιμάται, με αυτόν τον τρόπο θα καταδειχθεί ότι η κυβέρνησή του παρέλαβε μια προβληματική οικονομία. Αντιθέτως, όσοι μιλούσαν για περιορισμό της εξεταστικής στην περίοδο από το 2005 και έπειτα, βρέθηκαν την περασμένη Πέμπτη προβληματισμένοι, καθώς διεφάνη ήδη από τότε ότι ο κ. Σημίτης θα σηκώσει το γάντι. Οπερ και εγένετο την Παρασκευή, όταν ο κ. Σημίτης, μετά και τις επιβεβαιώσεις του κ. Γ. Πεταλωτή περί της σχετικής συζήτησης του κ. Παπανδρέου με τους δημοσιογράφους στο Μέγαρο Μαξίμου, εξέδωσε την εξής σκληρή ανακοίνωση: «Εξεταστική επιτροπή για την οικονομία θα πρέπει να γίνει για την περίοδο από το 1996 και μετά. Δεν μπορεί η ίδια κυβέρνηση και τα ίδια πρόσωπα να ήταν έντιμα πριν από το 2001 και ύποπτα μετά. Υπονοούμενα, μισόλογα και πολιτικές εντυπώσεις δεν είναι αποδεκτά».
Σε κάθε περίπτωση, είτε τελικώς η εξεταστική ξεκινήσει από το 1996 είτε από το 2001, είναι βέβαιο ότι η πολιτική ζωή εισέρχεται σε περιδίνηση. Δίδεται επίσης η εντύπωση πως η κυβέρνηση έχει θέσει σε λειτουργία μια «βιομηχανία» εξεταστικών, οι οποίες καταλήγουν σε πενιχρά αποτελέσματα. Πέραν τούτου το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. θα εισέλθουν σε μια άβολη «παρελθοντολογία».
Ετσι ο κ. Παπανδρέου ουσιαστικά δίνει λαβή για μια συζήτηση περί του τρόπου με τον οποίο επιτεύχθηκε η είσοδος της χώρας στην ΟΝΕ. Στην περίπτωση του κ. Σημίτη τούτο βεβαίως τον αφορά και προσωπικά, καθώς η ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ είναι το σημαντικότερο κεφάλαιο της πολιτικής φήμης του. Παλαιότεροι συνεργάτες του κ. Σημίτη έλεγαν ότι θα ήταν «αυτοκτονικό», σε μια περίοδο που κυριαρχεί η συζήτηση για την αναδιάρθρωση ή μη του χρέους, να ξεκινήσει και μια παράλληλη διαδικασία από την οποία αναπόφευκτα δεν θα λείψει και η διαμάχη για το αν η είσοδος στην ΟΝΕ επετεύχθη με παραποιημένα στοιχεία ή όχι. Δεν θα είναι, όμως, εύκολη αυτή η διαδικασία ούτε και για τον κ. Αντ. Σαμαρά, ο οποίος θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να υπερασπιστεί την περίοδο διακυβέρνησης του κ. Κ. Καραμανλή.
No comments:
Post a Comment