Διαβάστε όλη την συνέντευξη Σαμαρά στην ΔΕΘ

Από Factorx | Κυρ. 19 Σεπ 2010, 21:16 στην/στις κατηγορίες Επικαιρότητα.

Αποσπάσματα Συνέντευξης Τύπου και Ομιλίας Γ. Παπανδρέου στην 74η ΔΕΘ 2009:

• «Είμαι εδώ για να σας πω ρεαλιστικά, πως μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα στη χώρα. Πώς μπορούμε να αποκτήσουμε την Ελλάδα που όλοι οραματιζόμαστε».
• «Πρώτα απ’ όλα, θέλω να συγκρίνετε δύο διαφορετικές πολιτικές: Η μία πολιτική μιλάει για πάγωμα συντάξεων και μισθών και η άλλη μιλάει για αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό».
• «Πράγματι, το ζήτημα δεν είναι μόνο πού θα βρούμε τα έσοδα. Λεφτά υπάρχουν».
• «Στην Υγεία θα καλύψουμε τις ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό στα νοσοκομεία».
• «Για την Παιδεία, δέσμευσή μου το 5% του ΑΕΠ και ένα δισεκατομμύριο ευρώ επιπλέον στον πρώτο Προϋπολογισμό».
• «Στην Οικονομία, εφαρμόζουμε άμεσα σχέδιο 100 ημερών για τη στήριξη της Αγοράς, την ενίσχυση των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων, τον περιορισμό της κρατικής σπατάλης».
• «Στήριξη του εισοδήματος: Με αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό. Έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης».
• «Το επίδομα ανεργίας, σταδιακά στο 70% του βασικού μισθού».
• «Ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας και επιτάχυνση του ΕΣΠΑ, έμμεση ρευστότητα στην Αγορά, αλλαγή του ΤΕΙΡΕΣΙΑ, βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος».
• «Δεν θα αυξήσουμε τη φορολογία των επιχειρήσεων. Όσους φόρους και να βάλουμε, τα έσοδα θα είναι λίγα».
• «Αν σήμερα παγώσουμε τους μισθούς, θα παγώσουμε την Αγορά. Αν αυξήσουμε τους φόρους στη μεσαία τάξη, θα μειώσουμε την αγοραστική της δύναμη, θα βαθύνουμε την ύφεση, θα μειώσουμε τα έσοδα του κράτους. Και θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της κατάρρευσης».

Δηλώσεις Γ. Παπανδρέου, Ιούνιος 2009:

• «Ιδιαίτερα το Δ.Ν.Τ. δεν έχει την ευθύνη, ούτε για την κοινωνική της δικαιοσύνη ούτε και βεβαίως και για την αποτελεσματικότητα της. Το να πηγαίνει σε χώρες αναπτυσσόμενες και να ζητάει να τους λέει ότι, επειδή έχετε πολλά δάνεια, πρέπει να κόψετε, και το πρώτο που θα κόψετε είναι από την Παιδεία, παραδείγματος χάριν, αυτές είναι επίσημες πράξεις που ουσιαστικά κόβει το μέλλον της χώρας».
• «Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για 1-2 χρόνια, αλλά ουσιαστικά καταδικάζει τη χώρα αυτή στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση».

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι τώρα έχετε το λόγο.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Δύο λέξεις θα σας πω μόνο: Αυτό που είδατε λέγεται πολιτική εξαπάτηση. Και το έχει καταλάβει όλος ο Ελληνικός λαός. Παρακαλώ για τις ερωτήσεις σας.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα παρακαλέσω τους κύριους συναδέλφους, οι ερωτήσεις -όσο γίνεται- να είναι διατυπωμένες πιο σύντομα, για να μπορέσουμε, στο χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας, να ρωτήσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι συνάδελφοι, τόσο από τα κεντρικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, όσο και από τα περιφερειακά.

Βέβαια, για όσους δεν επιτρέψει ο χρόνος να ρωτήσουν, θέλω να σας ενημερώσω ότι βρισκόμαστε σχεδόν δύο μήνες πριν από την εκλογική μάχη του Νοεμβρίου. Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας θα δώσει μια σειρά από συνεντεύξεις στην ευθεία προς την εκλογική κάλπη των αρχών του Νοεμβρίου. Άρα θα υπάρξει η ευκαιρία να τεθούν ερωτήματα και στο μέλλον.

Ας εξαντλήσουμε, λοιπόν, το χρόνο με όσο το δυνατόν περισσότερους συναδέλφους. Θα παρακαλέσω τον κ. Κουβαρά από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ». Και να ετοιμάζεται ο κ. Μητράκης από τον ΕΠΕΝΔΥΤΗ.

Γ. ΚΟΥΒΑΡΑΣ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ): Καλησπέρα σας, κύριε Πρόεδρε. Πριν από λίγους μήνες, καταψηφίσατε το Μνημόνιο και σήμερα κατέρχεστε στις εκλογές με κεντρική στρατηγική την αντίθεσή σας σε αυτό. Μόλις πριν λίγο, μιλήσατε για πολιτική εξαπάτηση αναφερόμενος στον κ. Παπανδρέου.

Υπάρχει, όμως, ένα δεδομένο το οποίο δεν αλλάζει. Και αυτό είναι ότι, αν δεν είχαμε το μηχανισμό στήριξης της Ελληνικής οικονομίας, με τα spreads στις 900 με 1000 μονάδες πια σήμερα, θα ήταν πρακτικά αδύνατο να ικανοποιήσουμε τις δανειακές μας ανάγκες, δηλαδή να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις.

Μήπως, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, πέρα από πολιτικές σκοπιμότητες το Μνημόνιο είναι σήμερα μονόδρομος;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Δεν είναι μονόδρομος, κύριε Κουβαρά, όταν την εποχή εκείνη που παρέδωσε την εξουσία η Νέα Δημοκρατία στο ΠΑΣΟΚ, τα spreads -που είπατε- ήταν 130 μονάδες. Και για να μας καταλαβαίνει ο κόσμος τα spreads είναι το κόστος του δανεισμού της χώρας. Βγαίνεις έξω, πουλάς τα ομόλογά σου για να πάρεις δάνεια προκειμένου να καλύψεις τα ελλείμματα και τα χρέη σου. Τα spreads, λοιπόν, ήταν 130 μονάδες.

Όταν λίγο αργότερα, το Νοέμβρη, βγήκε το ΠΑΣΟΚ και είπε ότι το έλλειμμα το οποίο του παραδώσαμε δεν ήταν δήθεν 8,5-9 μονάδες, αλλά ήταν 12 μονάδες, ακόμη και τότε τα spreads δεν εκτοξεύθηκαν. Πήγαν στις 180 μονάδες.

Τι συνέβη όμως; Περίμεναν και η αγορά και οι ξένοι και εμείς και εγώ φωνάζοντας στη Βουλή «ξεκολλήστε, πάρτε μέτρα», περιμέναμε να πάρει ο κος Παπανδρέου ορισμένα μέτρα.

Αντ’ αυτού τι συνέβη; Γύριζε επί μήνες την Ελλάδα και το εξωτερικό, αυτός και το επιτελείο του, λέγοντας ότι η οικονομία είναι στην εντατική. Λέγοντας ότι η Ελλάδα είναι η πιο διεφθαρμένη χώρα του κόσμου. Λέγοντας – ο Υπουργός των Οικονομικών – επισήμως ότι βρισκόμαστε πάνω στον Τιτανικό και, όπου να είναι, βουλιάζουμε.

Και ρωτάω τον απλό πολίτη που μας ακούει: Εάν πεις ότι το μαγαζί σου, αν έχεις ένα μαγαζί, είναι διεφθαρμένο, ότι οι υπάλληλοι διεφθαρμένοι, ότι όπου να ΄ναι βουλιάζεις, θα βγεις την άλλη μέρα να πας στην τράπεζα να ζητήσεις δάνειο; Πρέπει να είναι τρελή η τράπεζα να σου δώσει.

Αυτά ήταν απίστευτα πράγματα τα οποία συνέβησαν. Και εν πάση περιπτώσει: Έτσι είναι που μετατρέψαμε ένα πρόβλημα ελλείμματος, που το είχαν τότε όλες οι χώρες στην Ευρώπη λόγω της διεθνούς κρίσης, σε μια πρωτόγνωρη, πρωτοφανή κρίση δανεισμού.

Το θέμα δεν είναι ότι αυτό, απλώς δεν το αποφύγαμε. Όταν ήρθε η στιγμή να διαπραγματευθούμε με τους ξένους, την Ευρώπη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν διαπραγματευθήκαμε καν. Και εδώ θέλω να είμαι σαφής. Ο μεγάλος οικονομολόγος, ο Κέιντς, έχει πει ότι «αν χρωστάς στην τράπεζα 10.000 λίρες, έχεις πρόβλημα. Αν χρωστάς στην τράπεζα 10.000.000 λίρες, έχει πρόβλημα η τράπεζα».

Έχετε την εντύπωση ότι όλοι αυτοί οι ξένοι οι οποίοι κρατούσαν ομόλογα Ελληνικά στα χέρια τους, θα θέλανε να χάσουν την αξία τους; Ο Άκερμαν της Deutsche Bank είχε βγει και είχε έρθει στην Ελλάδα και είχε πει επίσημα ότι το Ελληνικό πρόβλημα είναι τόσο μεγάλο που, σε καμιά περίπτωση, δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε να επεκταθεί και στην Ευρώπη, γιατί θα είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Επομένως, υπήρχε η δυνατότητα να αποφύγουμε αυτή τη σκληρή τελικά πραγματικότητα που έφερε η μη διαπραγμάτευση. Και απόδειξη ότι διαπραγμάτευση δεν έγινε ή έγινε «στο γόνατο» -που λέμε στο χωριό μου- είναι το γεγονός ότι βασικά στοιχεία τα οποία βγήκαν στο ζήτημα του Μνημονίου ήταν απολύτως λαθεμένα και για έναν πρωτοετή φοιτητή των οικονομικών.

Παράδειγμα: Πως είναι δυνατόν από τη μια να λένε ότι πρόκειται να αυξήσουν το Φ.Π.Α., να αυξήσουν τους φόρους στη βενζίνη, στα καύσιμα, και από την άλλη να προβλέπουν πληθωρισμό 1,9%; Για αυτό ο πληθωρισμός, ήδη, έχει σκαρφαλώσει πάνω από 5,5%.

Η ανεργία την οποία προέβλεπαν στο 11,8%, το Μάιο είχε ήδη φτάσει το 12%. Και ο κύριος Λοβέρδος, αξιολογώντας το σύνολο των στοιχείων που είχε και γνωρίζοντας ότι τα πάντα δεν καταγράφονται στους καταλόγους, ήδη μίλησε, προ καιρού κιόλας, για ένα 20%.

Θέλετε να πάμε όμως στο πιο σημαντικό σημείο; Φεύγω από την οικοδομή, που -αν θέλετε- είναι η ατμομηχανή της οικονομίας, και η οποία έχει βουλιάξει έχει πέσει κατά 25%-30% κάτω. Να πάμε στα έσοδα.

Τα έσοδα είχε προϋπολογιστεί ότι θα ήταν 13,7% πάνω. Και στο 8μηνο που πέρασε από την αρχή του έτους, είναι στο 3,3%. Και είναι στο 3,3% γιατί -για να το πω και πάλι απλά και λαϊκά- πόσες φορές μπορείς να αρμέξεις την ίδια αγελάδα;

Και εκεί που υπήρχε το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων -που ήταν ο κλασικός παράγοντας της ατμομηχανής της οικονομίας, αυτό που έβαζε μπροστά το να κυκλοφορεί το ευρώ, η δραχμή παλιότερα- και αυτό, ενώ επρόκειτο να το κόψουμε κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες, με βάση το Μνημόνιο, πόσο νομίζετε ότι έχει κοπεί; 34%, μέχρι σήμερα.

Μειώνουμε σε αφάνταστο βαθμό το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, τις δαπάνες, για να προσπαθήσουμε να ισοσκελίσουμε το γεγονός ότι δεν έχουμε από πουθενά έσοδα.

Και ο Στίγκλιτς, ο μέντορας -οικονομολόγος, νομπελίστας- του Πρωθυπουργού, είναι εκείνος ο οποίος είπε ότι το να κόβεις αυτές τις δαπάνες μόνο και μόνο για να φαίνεσαι καλύτερος, είναι ανοησία.

Κατηγορώ, λοιπόν, ευθέως την Κυβέρνηση ότι, όχι απλώς δεν ήταν μονόδρομος, αλλά ότι δεν διαπραγματεύτηκε καν. Και ότι, ενώ μας είπε ότι θα διαπραγματευόταν με το πιστόλι στο τραπέζι, τελικά διαπραγματεύτηκε με το περίστροφο στον κρόταφο.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να ευχαριστήσω τον κύριο Κουβαρά. Θα παρακαλέσω το συνάδελφο, τον κύριο Μητράκη από τον Κόσμο του Επενδυτή. Και να ετοιμάζεται η κυρία Σπυράκη από το Mega.

Γ. ΜΗΤΡΑΚΗΣ (ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ): Κύριε Πρόεδρε, χθες στην ομιλία σας, εμφανιστήκατε υπέρ της μεσαίας τάξης και της επιχειρηματικότητας και ταυτόχρονα κατά του Μνημονίου, το οποίο υπάρχει.

Δεδομένων των συνθηκών, η μεσαία τάξη, ο αστικός κόσμος, οι επιχειρηματίες, όλοι αυτοί που υποτίθεται ότι εκφράζει η Νέα Δημοκρατία, τάσσονται με το Μνημόνιο. Το ίδιο και οι Χριστιανοδημοκράτες και η υπόλοιπη ευρωπαϊκή δεξιά, δηλαδή, τα συγγενή προς τη Νέα Δημοκρατία κόμματα, που -σε ορισμένες περιπτώσεις- εμφανίζονται και εξοργισμένα με τις απόψεις σας.

Πως συμβιβάζονται αυτά τα δύο; Όλοι αυτοί να είναι υπέρ του Μνημονίου και εσείς να συντάσσεστε με την κυρία Παπαρήγα και τον κύριο Τσίπρα; Μπορείτε να μας εξηγήσετε αυτό το «όχι στο Μνημόνιο το σημερινό;»

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Πρώτα από όλα, αν βλέπετε τις αναλύσεις των ξένων, θα δείτε ότι υπάρχει μία τεράστια στροφή. Αντιλαμβάνονται το πρόβλημα. Αλλά δεν θα έρθω τώρα σε αυτό. Θα απαντήσω στο ερώτημά σας λέγοντάς σας ότι, για παράδειγμα, ο κύριος Ραχόι, ο υπεύθυνος ομόλογός μου, συντηρητικός της Ισπανίας, και αυτός δεν δέχθηκε τα μέτρα τα οποία με την ίδια λογική που -πριν αναφέρατε εσείς- θέλησαν να δώσουν στην Ισπανία.

Αλλά θα σας πω την ουσία. Το Μνημόνιο δεν μας βγάζει από το πρόβλημα. Το Μνημόνιο χειροτερεύει το πρόβλημα. Γιατί; Γιατί από τη μία πλευρά μειώνει το έλλειμμα, αλλά από την άλλη λόγω του τεράστιου τραύματος, της ύφεσης που προκαλεί, δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα ελλείμματα. Και, έτσι, τελικά γίνεται μία «τρύπα στο νερό».

Είναι αυτό το οποίο ο καθηγητής ο Ξενοφών ο Ζολώτας, και μετέπειτα Πρωθυπουργός, είχε πολύ απλά: «Οι φόροι σκοτώνουν τους φόρους». Όταν «αρμέξεις» τον κόσμο με φορολογία, είναι πάρα πολύ δύσκολο μετά να περιμένεις από τον ίδιο αυτό τον κόσμο να σου δώσει περισσότερους φόρους.

Αυτό το οποίο εμείς πιστεύουμε ότι χρειάζεται είναι μέτρα ανάκαμψης της οικονομίας προκειμένου, να σταματήσει η αύξηση των ελλειμμάτων που δημιουργείται από την πτώση και από το σιγανό θάνατο της οικονομικής δραστηριότητας. Χρειάζεται ανάκαμψη.

Αλλά θα σας πω -αν θέλετε, μία που το βάλατε πολιτικά- και ορισμένους άλλους λόγους, που δεν τους έχουμε πει όσο πρέπει.

Το γνωρίζετε ότι στο Μνημόνιο υπάρχουν ουσιαστικά τρεις προϋπολογισμοί του κράτους, τους οποίους όσοι το ψήφισαν, το ψήφισαν χωρίς να τους γνωρίζουν;

Τρεις προϋπολογισμοί του κράτους και εισοδηματική πολιτική τριών ετών. Και μάλιστα, από το σύνολο της δημοσιονομικής προσαρμογής, που είναι 30 δισ. ευρώ, τα 11 δις τα οποία περιέχονται στο Μνημόνιο, είναι και αδιευκρίνιστα, όπως το δήλωσα χθες.

Και ρωτάω: Τι σόι αξιωματική αντιπολίτευση θα ήμασταν, τι σόι βουλευτές τού Ελληνικού Κοινοβουλίου θα ήμασταν, όταν θα ψηφίζαμε 3 προϋπολογισμούς του κράτους και 3 εισοδηματικές πολιτικές ενός Μνημονίου με τα λάθη τα οποία σας περιέγραψα προηγουμένως;

Μόνο και μόνον για να πούμε ένα «ναι» και μόνο και μόνο για να δώσουμε μία λευκή επιταγή; Λευκή επιταγή για 3 χρόνια, ποιος το έχει ακούσει; Που το έχετε ακούσει αυτό;

Τώρα θα σας πω ότι υπάρχει από πλευράς κράτους, δημοκρατίας, πολιτείας και μία θεσμική υποχρέωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και αυτό είναι, να μην αφήσουμε το συνταξιούχο, τον εργαζόμενο, τον απλό τον Έλληνα πολίτη μόνο του, χωρίς τη συμπαράστασή μας.

Τι έπρεπε δηλαδή να είναι; Όλοι υπέρ του Μνημονίου επειδή έτσι το είπαν ορισμένοι και απέναντι να έχουμε αφήσει τον Ελληνικό λαό υποχρεωμένο πλέον να βρίσκει καταφύγιο μόνο στο πεζοδρόμιο;

Θα ήταν αυτό σωστή πολιτική συμπεριφορά μιας σοβαρής αξιωματικής αντιπολίτευσης; Αντίθετα, θα έπρεπε να επιζητήσουν να υπάρχουμε εμείς, προκειμένου να υπάρχει η άλλη άποψη, προκειμένου να υπάρχει δυνατότητα στη διορθωτική πορεία και προκειμένου να μπορούμε να λέμε αυτά τα οποία σήμερα λέμε.

Αλίμονο, αν είμαστε όλοι πίσω από την ίδια γραμμή. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, δυστυχώς δικαιωνόμαστε σήμερα. Η ανεργία η οποία υπάρχει. Η ύφεση η οποία υπάρχει και έχει να φανεί από το ’74, από την εισβολή στη Κύπρο, από την πτώση της δικτατορίας. Τα λουκέτα τα οποία μπαίνουν παντού στην αγορά. Το γεγονός ότι έχει μπει η εθνική κατάθλιψη στα σπίτια μας. Το γεγονός ότι ένα νέο παιδί δεν έχει όνειρα να φτιάξει και σχεδιάζει να φύγει από την Ελλάδα λόγω αυτής της οικονομικής κατάστασης.

Δεν είναι μία δικαίωση ότι αυτό το πράγμα δεν προχωράει; Και θέλετε να σας πω κάτι άλλο; Ρωτήθηκε, εδώ πέρα, από αυτό το βήμα ο κύριος Παπανδρέου, την προηγούμενη εβδομάδα. «Καλά, αν όλα πάνε καλά κύριε Πρόεδρε γιατί στα spreads είναι ακόμα στα 1.000;» Και δεν απάντησε.

Τα spreads, λοιπόν, είναι ακόμα στα 1.000, γιατί και η Αγορά δεν βλέπει να υπάρχει ανάκαμψη και η Αγορά δεν βλέπει να υπάρχει ανάπτυξη.

Το εισόδημα το οποίον υπολογίζει το Μνημόνιο να έχουμε το 2015, θα είναι ίδιο με το εισόδημα του 2008. Εφτά χαμένα χρόνια. Εξαιτίας της ύφεσης, μη κάνετε λάθος. Όταν αφαιρείται εισόδημα από το συνταξιούχο και το χαμηλόμισθο, αφαιρείται εισόδημα από εκείνον ο οποίος έχει υψηλό πολλαπλασιαστή. Εκείνος τα ξοδεύει, τα έχει ανάγκη να τα ξοδέψει.

Το να αφαιρέσεις εισόδημα από κάποιον που έχει, έχει πολύ λιγότερη επίπτωση στην οικονομία. Η ύφεση έχει χτυπήσει πάρα πολύ. Και όμως γίνονται νέες περικοπές δαπανών. Έχουν εξαγγελθεί και νέες περικοπές δαπανών για το 2010, για παράδειγμα, άλλα 4 δισ. ευρώ.

Καταλαβαίνετε πόση αφαίμαξη, τι στέγνωμα της Αγοράς θα γίνει. Για το 2011; Καινούριοι φόροι. Ακόμα και αύξηση αντικειμενικών αξιών, την ώρα που -έχω σχετικά ντοκουμέντα- υπάρχουν περιοχές της Αθήνας όπου οι αντικειμενικές αξίες είναι, πλέον, υψηλότερες της εμπορικής.

Γίνεται μεγάλη υποβάθμιση και το βλέπετε. Γυρίστε τη Βασιλίσσης Όλγας και θα δείτε στη Θεσσαλονίκη το κλείσιμο των μαγαζιών.

Θεωρώ, λοιπόν, πραγματικά, ότι η δική μας θέση, ήταν η σωστή, η λογική. Και η θέση αυτή κύριο άξονά της είχε τη διαπίστωση ότι μπορείς να μειώνεις το έλλειμμα από τη μία πλευρά, αλλά όταν το βαθαίνεις εξαιτίας της ύφεσης από την άλλη, τότε τελικά δεν αποδίδει το σύστημα αυτό. Γιατί – για να το πω οικονομολογικά – μετατρέπεις το διαρθρωτικό έλλειμμα σε κυκλικό έλλειμμα. Και, τελικά, γίνεται μια «τρύπα στο νερό».

Για αυτό, πήραμε αυτή την απόφαση, τη σοβαρή. Αυτή την απόφαση η οποία σήμερα μας δικαιώνει.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον συνάδελφο τον κ. Μητράκη. Το λόγο έχει η κυρία Σπυράκη. Να ετοιμάζεται, παρακαλώ, μετά ο κος Κοτταρίδης.

Μ. ΣΠΥΡΑΚΗ (MEGA): Κύριε Πρόεδρε, εκκρεμεί στη Βουλή το αίτημα του ΠΑΣΟΚ για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής οικονομίας την περίοδο 2004-2009.

Δεδομένου ότι η Κυβέρνηση έχει ήδη απορρίψει το ενδεχόμενο επιμήκυνσης της προς διερεύνηση χρονικής περιόδου από το 1981- όπως εσείς ζητάτε – θα ήθελα να μου πείτε ευθέως εάν καταρχήν αναλαμβάνετε την πολιτική ευθύνη για τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας στην οικονομία, την περίοδο 2004-2009. Και αν το κόμμα σας, η Νέα Δημοκρατία, θα συμμετάσχει ή όχι τελικά στην Εξεταστική Επιτροπή για την οικονομία.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Εγώ δεν έχω αντίρρηση για τη σύσταση μιας τέτοιας Εξεταστικής Επιτροπής. Αλλά να είναι στην πραγματική της διάσταση. Η Ελλάδα δεν ιδρύθηκε το 2004, ούτε τελείωσε το 2009.

Δεν θα δεχθώ να βάλουμε ένα χρονικό συρματόπλεγμα γύρω-γύρω σε αυτό και μόνο το διάστημα και να πούμε ότι δεν υπάρχει ούτε πριν ούτε μετά. Υπάρχει και πριν και μετά. Και με πάρα πολλές ευθύνες για το ΠΑΣΟΚ.

Εγώ δεν θέλω να εξαπατήσω τον Ελληνικό λαό. Θέλω να του πω την αλήθεια. Επομένως πρέπει να ψάξουμε την αλήθεια. Εάν το θελήσει αυτό το ΠΑΣΟΚ, είμαστε έτοιμοι να συμφωνήσουμε. Αλλά επαναλαμβάνω: Δεν ιδρύθηκε η Ελλάδα το 2004.

Και θα σας πω ότι, εάν θελήσουν να αρνηθούν τη διερεύνηση για το πριν και για το μετά, θα το διερευνήσουμε εμείς όταν θα έχουμε αυτή τη δυνατότητα.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να ευχαριστήσω την κυρία Σπυράκη. Το λόγο έχει ο κος Κοτταρίδης από τον ΑΝΤ1. Και να ετοιμάζεται ο κος Ραβανός παρακαλώ.

Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ (ΑΝΤ1): Κύριε Πρόεδρε, τον τελευταίο χρόνο έχει διατυπώσει ξεκάθαρα τις θέσεις, το ίδιο κάνει και η Κυβέρνηση. Ο Ελληνικός λαός αξιολογεί και κρίνει.

Από εκεί και πέρα, όμως, υπάρχει ένα δεδομένο και μια αλήθεια. Ότι υπήρχε, επί 5 χρόνια, μια διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μια διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Τον τελευταίο χρόνο, η χώρα βρίσκεται στα όρια του γκρεμού. Ο κος Καραμανλής συνεχίζει να σιωπά.

Έχουμε πρόσφατα την υπόθεση του Βατοπαιδίου και ο κος Καραμανλής, πάλι, δεν μιλά. Εσείς έχετε αναφερθεί στο θέμα της αυτοκάθαρσης, έχετε αναλάβει και ευθύνες που δεν σας αναλογούσαν και βάρη.

Πιστεύετε ότι ήρθε η ώρα ο κος Καραμανλής να μιλήσει; Πιστεύετε ότι ο κος Καραμανλής, αν πει ορισμένα πράγματα, αυτό θα σας βοηθήσει και εσάς, θα σας απελευθερώσει σε ορισμένα πράγματα ακόμα και μέσα στο κόμμα;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Κοιτάξτε, δεν θα υποδείξω εγώ σε έναν πρωθυπουργό 5,5 ετών, πότε πρέπει να μιλήσει. Μπορώ, όμως, να πω το εξής: Τα ιστορικά πρόσωπα, όπως οι τέως πρωθυπουργοί, έχουν την ευθύνη εκείνοι να πουν εάν και πότε θα αναφερθούν στα πεπραγμένα της δικής τους διακυβέρνησης.

Εγώ τους λογαριασμούς της Παράταξής μας με το παρελθόν, τους έχω κλείσει. Και μάλιστα τους έχω κλείσει με μια τόσο βαθιά αυτοκριτική, μέχρι αυτομαστιγώματος, που δεν έχει ποτέ στο παρελθόν.

Επομένως, η δική μου ιστορική ευθύνη είναι από εδώ και πέρα. Να κοιτάω το αύριο, να κοιτάω το μέλλον της παράταξης και να κοιτάω πως θα δρομολογήσουμε μια καινούργια ελπιδοφόρο πορεία για τον τόπο μας, για την πατρίδα μας.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να ευχαριστήσω τον κ. Κοτταρίδη για το ερώτημά του. Θα παρακαλέσω τον κ. Ραβανό από το ΒΗΜΑ και να ετοιμάζεται αμέσως μετά ο κος Βλάχος.

Α. ΡΑΒΑΝΟΣ (ΒΗΜΑ): Ευχαριστώ. Κύριε Πρόεδρε, πριν από λίγο αναφερθήκατε στη στάση σας στη Βουλή για το Μνημόνιο. Την περασμένη άνοιξη, όμως, η χώρα ήταν ένα βήμα πριν από την χρεοκοπία. Πάρα πολλοί πολίτες από αυτούς που συναντάτε καθημερινά στο δρόμο μισθωτοί, συνταξιούχοι, θα είχαν ένα μεγάλο πρόβλημα. Η χώρα δεν είχε να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.

Είπατε πριν από λίγο ότι το Μνημόνιο χειροτερεύει το πρόβλημα και δεν το λύνει. Όμως, η χώρα – και επιμένω – χρειαζόταν χρήμα για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Αυτή η στάση σας βάλλεται πανταχόθεν και εσωτερικά και εξωτερικά.

Στην ουσία, λόγω της στάσης σας, κατηγορείστε ότι διακινείτε ανεδαφικές ιδέες, πολιτικές αστήρικτες. Και στην ουσία, σας επικρίνουν ότι καλλιεργείτε φρούδες ελπίδες περί δήθεν ταχείας εξόδου από το Μηχανισμό Στήριξης.

Η Κυβέρνηση, σας κατηγορεί για δημαγωγό, λαϊκιστή και ανεύθυνο πολιτικό. Τελικά, είστε ανεύθυνος, λαϊκιστής και δημαγωγός;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Ποιος είναι ο υπεύθυνος; Αυτός που είπε ότι λεφτά υπάρχουν; Ποιος είναι ο υπεύθυνος; Αυτός στον οποίο δώσαμε να μελετήσει ένα πρόγραμμα εξόδου από την κρίση σοβαρό, κοστολογημένο, με πλήρη οικονομετρική μελέτη, που έγινε για πρώτη φορά στην ιστορία από Αντιπολίτευση, και δεν θέλησε καν να μας δώσει μία απάντηση, προφανώς γιατί έβλεπε ότι έχουμε δίκιο;

Και ποιος, εν πάση περιπτώσει, είναι ο υπεύθυνος; Αυτός ο οποίος δεν διαπραγματεύτηκε σωστά; Αυτός ο οποίος, ενώ είδε ότι υπήρχαν γύρω στα 30 δισ. υπερκαλύψεις τους πρώτους μήνες από τα ομόλογα, όταν τα βγάζαμε στην Αγορά, δεν τα αγόρασε; Και μετά τα ζητούσε από την Αγορά;

Είναι υπεύθυνος εκείνος ο οποίος, ενώ εμείς του λέγαμε «να ξεκολλήσει επιτέλους» και να πάρει μέτρα, δεν τα έπαιρνε;

Είναι υπεύθυνος αυτός ο οποίος δεν ακούει νομπελίστες, διεθνείς αναλυτές, άτομα τα οποία καθημερινά γράφουν για το γεγονός ότι σιγά, σιγά οδηγείται σε ένα αργό θάνατο από ασφυξία η Ελληνική οικονομία;

Είναι υπεύθυνος αυτός ο οποίος δεν βλέπει και δεν παρατηρεί και δεν βγαίνει έξω στο δρόμο να δει τον απλό τον κόσμο, τα λουκέτα, την ανεργία, την ακρίβεια, την αγωνία, το φόβο που έχουν ενσπείρει; Που δεν βλέπει ότι την ψυχολογία που – για κάθε ένα που ξέρει ελάχιστα οικονομικά – είναι το μισό της αγοράς, το μισό της οικονομίας την έχουν διαλύσει; Αυτό είναι το υπεύθυνο;

Και εν πάση περιπτώσει, επειδή η Ελλάδα δεν ξεκίνησε τώρα με τον κύριο Παπανδρέου Πρωθυπουργό: Ήταν υπεύθυνος ο κύριος Παπανδρέου στην Αξιωματική Αντιπολίτευση όταν πήγαινε ο ίδιος κάτω στα λιμάνια και έλεγε ότι δεν θα έρθει εδώ ποτέ η Cosco για την προβλήτα του Πειραιά; Και μετά από λίγο ήταν υπεύθυνος όταν με πανηγυρισμούς δικαίωσε την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας υπέρ της κινεζικής παρουσίας στον Πειραιά;

Ήταν υπεύθυνος, όταν τον πολύ πιο ήπιο νόμο Πετραλιά δεν τον ενέκρινε στη Βουλή και κατέθεσε τότε, όπως θυμάστε, και πρόταση μομφής κατά της Κυβέρνησης και λίγο αργότερα πέρασε έναν από τους σκληρότερους νόμους με ασφαλιστικά μέτρα πρωτόγνωρα στην Ελλάδα; Και είναι υπεύθυνο από την πλευρά τη δική του όταν γίνεται αναθεώρηση του Συντάγματος να σηκώνεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να φεύγει από τη Βουλή; Και είμαστε εμείς οι ανεύθυνοι;

Αν σιωπούσα, κύριε Ραβανέ, θα ήμουν ανεύθυνος. Η σιωπή δεν είναι ευθύνη. Και, εν πάση περιπτώσει, η σιωπή δεν δένει και με την υποχρέωση – σας το είπα και πριν – τη θεσμική που πρέπει να έχει μία σωστή, σοβαρή Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να ευχαριστήσω τον κύριο Ραβανό για την ερώτηση που έθεσε. Θα παρακαλέσω τον κύριο Βλάχο από την τηλεόραση του Alpha και να ετοιμάζεται η συνάδελφος κυρία Τριανταφύλλου.

Γ. ΒΛΑΧΟΣ (ALPHA): Καλησπέρα, κύριε Πρόεδρε. Έξω από αυτή την αίθουσα υπάρχει μία οργή του κόσμου εναντίον όλων σας. Δεν βλέπει πράσινο πολιτικό ή μπλε πολιτικό. Ο πολίτης καλείται να πληρώσει τα λάθη που έχετε κάνει όλοι σας οι πολιτικοί, τα τελευταία χρόνια.

Έχουμε έναν Πρωθυπουργό, ο οποίος επισκέπτεται την Ελλάδα 3 φορές το μήνα, έχει παραχωρήσει τη διακυβέρνηση της χώρας σε αυτούς που εμείς λέμε τρόικα και σε κάποιους υπουργούς. Και αυτό κινείται στα όρια της συνταγματικής εκτροπής. Και δεν μιλάτε.

Πάμε σε ένα χειμώνα όπου οι συνταξιούχοι δεν θα έχουν να φάνε, δεν θα έχουν λεφτά να ζεσταθούν ή δεν θα έχουν λεφτά να αγοράσουν φάρμακα και θα πεθαίνουν. Αυτό είναι ευθανασία. Και δεν κάνει τίποτα η Αξιωματική Αντιπολίτευση για να το εμποδίσει. Γιατί και τα παιδιά των ηλικιωμένων πια δεν θα έχουν λεφτά να τους βοηθήσουν, επειδή και τα παιδιά είναι άνεργα.

Και το πιο ευκρινές που ακούω από την Αντιπολίτευση, κύριε Σαμαρά, είναι η στήριξη των ανθρώπων του Κώστα του Καραμανλή. Σας βλέπω να αποχωρείτε από την Εξεταστική για το Βατοπαίδι και από την Εξεταστική για τα ομόλογα.

Και ρωτώ: Ο κύριος Καραμανλής σας απειλεί; Σας ελέγχει; Σας έχει υπό ομηρία; Και θέλω να προσθέσω και κάτι ακόμη. Αν σας υπονομεύει. Αυτό το πρόσθεσα γιατί, χθες το βράδυ, είδα μία καταπληκτική σκηνή. Την ώρα που έφευγε ο κύριος Καραμανλής, μετά από εσάς, από εδώ από το Βελλίδειο, είχαν συγκεντρωθεί όλοι και του φώναζαν το εξής καταπληκτικό σύνθημα: άφησε τον Αντώνη Σαμαρά άλλον ένα χρόνο ακόμη στην ηγεσία και μετά γύρνα εσύ.

Θέλω να μου απαντήσετε λοιπόν.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Δεν μπορώ να πω ότι έχω συλλάβει το σύνολο του επιχειρήματός σας, ούτε μπορώ να πω ότι έχω καταλάβει από πλευράς πολιτικής ανάλυσης τι θέλετε τελικά να πείτε.

Θα πω, όμως, το εξής: Ότι τα στηρίγματα τα δικά μου είναι ο απλός ο κόσμος. Είναι ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας, αλλά είναι και πέρα από τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας.

Ο κόσμος αυτός – όπως σωστά περιγράφετε – αισθάνεται βαθιά πληγωμένος και τραυματισμένος από τα όσα συμβαίνουν. Οι τρόποι που έχει η αξιωματική αντιπολίτευση να αντιδράσει, είναι οι τρόποι που ορίζει το Σύνταγμα.

Και με τους τρόπους αυτούς, τους πιο έντονους, εμείς αντιδρούμε. Και θα συνεχίσουμε να αντιδρούμε, όσο περνάει ο καιρός, ακόμα περισσότερο έντονα.

Από κει και πέρα, το ποιος χειροκροτεί τον έναν, το ποιος χειροκροτεί τον άλλον, το ποιος δίνει συνθήματα – όπως αυτά που είπατε – εγώ δεν τα κατάλαβα, δεν τα αντελήφθην, ούτε και νομίζω κανένας άλλος τα έχει καταλάβει.

Θα σας πω όμως γενικά ότι, όσο ανεβαίνει το θερμόμετρο των χειροκροτημάτων για κάποιον Νεοδημοκράτη, εγώ είμαι ευτυχής. Χαίρομαι, όλοι στη Νέα Δημοκρατία, παλιοί, καινούριοι, να είναι δημοφιλείς.

Δεν έχω τίποτα να χωρίσω με κανέναν. Σας είπα την άποψή μου για τον κύριο Καραμανλή. Είναι δικό του θέμα τι θα κάνει, πότε θα το κάνει, αν θα μιλήσει, τι θα πει. Είναι δικό του θέμα να ασχοληθεί με την περίοδο εκείνη. Είναι δικό μου θέμα και ιστορική ευθύνη μου να φτιάξω την καινούρια περίοδο που ζητάει ο κόσμος.

Αυτό κάνω. Και το κάνω από το πρωί μέχρι το βράδυ με συνεργάτες άξιους. Με μία παράταξη ενωμένη. Και με ένα δυναμισμό που θα τον βλέπετε κάθε μέρα και θα τον αξιολογείτε κάθε μέρα παραπάνω.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να ευχαριστήσω τον κύριο Βλάχο. Θέτει ερώτημα ευθύς αμέσως η κυρία Τριανταφύλλου από την Καθημερινή και το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και θα παρακαλέσω να ακολουθήσει η συνάδελφος η κυρία Ταβουλάρη.

Ε. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, χθες και σήμερα, μας θυμίσατε μία σειρά από δηλώσεις του Πρωθυπουργού. Σας διαβάζω μία ακόμη: «Όσοι λένε “όχι” στο Μνημόνιο, να μας πουν που θα βρεθούν τα χρήματα για να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις».

Μας έχετε παρουσιάσει, μέχρι σήμερα, μία πρόταση οικονομική, η οποία όμως έχει μακροπρόθεσμη οπτική και απόδοση. Μεσοπρόθεσμα είμαστε δεσμευμένοι από τους όρους του Μνημονίου. Το γνωρίζετε εσείς καλύτερα από εμένα. Θεωρείτε, λοιπόν, ότι υπάρχουν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης των όρων του Μνημονίου; Και πως; Με ποιους όρους, δηλαδή;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Η μόνιμη προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ, κυρία Τριανταφύλλου, είναι να παρουσιάζει τα δικά του προβλήματα ως προβλήματα κάποιου άλλου. Είναι το ΠΑΣΟΚ το οποίο «τα έχει κάνει μούσκεμα» στην οικονομική του πολιτική. Και αυτά τα 29 δισ., όχι τα 110, τα οποία έχει πάρει μέχρι στιγμής, τα έχει πάρει με επίγνωσή του ότι έχει δημιουργήσει βαρύτατα τραύματα στην Ελληνική οικονομία, απίστευτα σφάλματα, αφού προηγουμένως έχει κιόλας διασύρει και την πιστοληπτική μας ικανότητα ως χώρας.

Και θέλω, λοιπόν, να σας πω το εξής: Σε αυτούς που λένε ότι «εάν εσείς διαφωνείτε, που θα βρείτε τα 110 και τα λοιπά που είπατε», θέλω πρώτα να πω ότι, δεν καταλαβαίνω το δημοκρατικό επιχείρημα.

Εμείς έπρεπε, όταν ήρθε στη Βουλή, να το ψηφίσουμε σώνει και καλά; Θα πρέπει η Βουλή, από εδώ και πέρα, να αποφασίζει με ομοφωνία; Έχουμε μπει σε κάποιο γύψο και δεν το ήξερα; Δεν έχουμε τη δυνατότητα, όταν μας φέρνουν κάτι στη Βουλή, να λέμε όχι;

Εμείς αντίθετα, με το πρόγραμμά μας, λέμε ότι θα μπορέσουμε να βγούμε νωρίτερα στις διεθνείς Αγορές και, ως εκ τούτου, το κόστος θα είναι λιγότερο από τα 110 τα οποία είπατε πριν.

Και θέλω το εξής να σας πω. Οι δεσμεύσεις όλες αυτές που περιγράψατε, ελαττώνονται όταν, επιτέλους, θα μπορέσουμε να βγούμε στις διεθνείς Αγορές.

Και τίποτα δεν είναι εκείνο το οποίο να προβλέπει -δώστε μου μία πρόβλεψη, ενός, έστω και Έλληνα καθηγητή οικονομικών που να το λέει – ότι πρόκειται να βγούμε στις διεθνείς Αγορές σύντομα.

Αλλά, εάν το πάει έτσι το ΠΑΣΟΚ – με το επιχείρημα του κυρίου Παπανδρέου, που είπατε «που θα βρουν τα 110» – θα έπρεπε και εγώ τότε να το γυρίσω ανάποδα και να πω, ότι εντάξει: Με το δικό σας το Μνημόνιο και με τη δική σας τη λογική, στο τέλος της περιόδου αυτής θα έχετε δημιουργήσει καινούριο χρέος, όχι από τα αναχρηματοδοτούμενα, αλλά χρέος καινούριο 80 δισ.

Θα πρέπει αυτά να τα φέρετε πίσω; Και με ποια λογική τότε; Θα πρέπει εγώ να κοστολογήσω τα πάντα και να το πω; Ευχαρίστως. Αν το θέλει να το πω.

Πόσο κόστισε στην Ελλάδα που καθυστέρησες να πάρεις τις αποφάσεις, κύριε Παπανδρέου;

Πόσο κόστισε που πήγες από 130 τα spreads στα 1.000;

Πόσο κόστισαν οι δηλώσεις του Τιτανικού;

Πόσο κόστισε ο διασυρμός του τόπου στο εξωτερικό, που μας έβγαλες ότι είμαστε η πιο διεφθαρμένη χώρα της γης; Που δεν είμαστε.

Θέλετε να συνεχίσω; Μπορώ να πω πολλά τέτοια ερωτήματα. Αλλά νομίζω ότι αυτά που λέει η Κυβέρνηση μπαίνουν στη σφαίρα του παραλόγου της πολιτικής και δεν νομίζω ότι αποτελούν στέρεα επιχειρήματα τα οποία θα μπορούσαν να πείσουν τον Ελληνικό λαό.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ την κυρία Τριανταφύλλου για το ερώτημα που έθεσε. Θα παρακαλέσω να θέσει ερώτημα η κυρία Ταβουλάρη και να ετοιμάζεται ο συνάδελφος ο κος Γκουτζάνης.

ΧΡ. ΤΑΒΟΥΛΑΡΗ: Κύριε Πρόεδρε, σήμερα η «REAL NEWS» δημοσιεύει έγκυρες πληροφορίες από την Κομισιόν, σύμφωνα με τις οποίες συζητείται το ενδεχόμενο επιβολής «Μνημονίου νούμερο 2» από το 2013 και μετά, εκτιμώντας –το εκτιμήσατε και εσείς, άλλωστε τώρα- ότι το 2013 μπορεί η Ελλάδα να μην έχει τη δυνατότητα να βγει στις Αγορές να δανειστεί.

Μιλάμε, λοιπόν, για ένα νέο «Μνημόνιο 2013-2020». Και επειδή μιλάμε σε βάθος χρόνου και μπορεί η Νέα Δημοκρατία να είναι Κυβέρνηση, εγώ θα ήθελα να μου πείτε σαφώς με ένα «ναι» ή με ένα «όχι» εάν θα επαναδιαπραγματευτείτε το νυν Μνημόνιο και πως θα αντιμετωπίσετε το ενδεχόμενο ενός «Μνημονίου νούμερο 2».

Και μην μου πείτε ότι εσείς, ήδη, μιλάτε για ένα νέο μείγμα πολιτικής, γιατί εσείς τώρα το προτείνετε, κάποιοι άλλοι όμως κάποιο άλλο μείγμα εφαρμόζουν. Θέλω να μου πείτε για τις δικές σας κινήσεις και στις δύο περιπτώσεις.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Θα σας πω πρώτον ότι, όταν εμείς λέγαμε ότι δεν θα μπορέσει η Ελλάδα να βγει εύκολα στις Αγορές -αυτό που λέει σήμερα η εφημερίδα σας με τη συγκεκριμένη συνέντευξη που έχει πάρει- και ότι θα χρειαστούν άλλα 7 χρόνια, λέγανε ότι ο Σαμαράς κινδυνολογεί. Τώρα το λένε οι ξένοι και μάλιστα από τα πιο επίσημα χείλη.

Εχθές διάβαζα μια ανάλυση του κ. Τσίμα στα «ΝΕΑ», που έλεγε για αυτά που είπε ο κος Στρος Καν σχετικά. Ότι δεν μπορεί αυτή η ύφεση να οδηγήσει πουθενά. Αυτό, αν θέλετε, το κλειδώνω και με αυτό το οποίο προ ημερών είχε η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» για τον κ. Τόμσεν, ο οποίος έλεγε ότι δίνουνε τη λάθος συνταγή.

Επομένως: Ποιος δικαιώνεται; Ποιος καταστροφολογούσε; Εμείς λέμε – και τα είπαμε – αυτά τα οποία τώρα τα βλέπουν και οι ξένοι. Και μάλιστα τέτοιου είδους προσωπικότητες.

Θα σας πω τώρα το εξής: Εμείς έχουμε καταθέσει την κοστολογημένη μας πρόταση. Τα είπαμε. Χρειάζεται, πράγματι, το νέο μείγμα, είναι η αρχή της ανάκαμψης που απαιτείται.

Αλλά, σε σχέση με την επαναδιαπραγμάτευση, εμείς δεν λέμε τίποτα τέτοιο. Την επαναδιαπραγμάτευση να την κάνει η Κυβέρνηση η οποία είναι στα πράγματα. Κάθε τόσο κιόλας έχει τη δυνατότητα με την επικαιροποίηση, η οποία προβλέπεται από το Μνημόνιο.

Εμείς τι λέμε, ως αντιπολίτευση; Πιέζω για αλλαγές σε αυτό το μείγμα της οικονομικής πολιτικής, για να βγούμε μια ώρα αρχύτερα στις Αγορές. Παραδείγματος χάριν: Κάνω το παν να μην αφήσω άλλες τέτοιες φορολογικές αγριότητες που δεν χρειάζονται καν, που είναι λάθος στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Δεν απαιτείται αύξηση του Φ.Π.Α. Δεν απαιτείται να γίνει καινούργια αύξηση στα καύσιμα.

Ερχόμαστε, λοιπόν, και λέμε: Επειδή η ύφεση αυτή οδηγεί στο κυκλικό έλλειμμα και πολλαπλασιάζει το κακό, σταματήστε, δεν χρειάζεται άλλο. Αυτή είναι η άποψή μας.

Ως Κυβέρνηση, εάν ήμασταν Κυβέρνηση, θα μπαίναμε απευθείας σε μια πορεία εξόδου από το Μνημόνιο. Θα εφαρμόζαμε το γνωστό μείγμα, το οποίο έχουμε πει, ώστε γρήγορα να βγούμε στις Αγορές. Το μεγάλο το ζητούμενο είναι, κυρία Ταβουλάρη, να βγούμε γρήγορα στις Αγορές.

Και αυτό το οποίο σήμερα αποδεικνύεται, με αυτό το οποίο λέει και η έγκριτη εφημερίδα σας, είναι ακριβώς αυτό. Ότι οι ίδιοι οι ξένοι δεν το προβλέπουν. Ότι λένε ότι απαιτείται ένας καινούργιος γύψος 7 ετών.

Αυτό είναι το οποίο κάνει τη μεγάλη τη διαφορά. Και επιτρέψτε μου να σας πω, πολύ γρήγορα και συνοπτικά, τις διαφορές των δύο οικονομικών μοντέλων, μια που το βάζουμε έτσι.

Σύμφωνα με την Τρόικα, στο τέλος του 2014 η Ελλάδα – σας το είπα και πριν – θα έχει το εισόδημα του 2008. Σύμφωνα με το δικό μας το σχέδιο το εισόδημα αυτό θα είναι αυξημένο κατά 14%, σε σταθερές τιμές του 2000. Κάπου 14 δισεκατομμύρια.

Να πάμε στο συνολικό έλλειμμα. Το δικό μας το πρόγραμμα μηδενίζει το συνολικό έλλειμμα στο τέλος του ΄11. Με το Μνημόνιο στο τέλος του ΄14 θα έχουμε ακόμα έλλειμμα 2,6%.

Η δημοσιονομική, δηλαδή, προσαρμογή με εμάς τελειώνει 3 χρόνια νωρίτερα. Τόσο κακό κάνουν στην οικονομία, δημιουργώντας αυτή την επιπλέον ανώφελη ύφεση.

Στο τέλος του 2014, το χρέος το συνολικό του τόπου με τη δική μας την πρόταση θα είναι γύρω στο 100% του ΑΕΠ. Ενώ – είναι γνωστό – με την πρόταση του Μνημονίου θα είναι στο 150%, 149% του ΑΕΠ.

Μόνον από τους ετήσιους τόκους εξοικονομείς τότε γύρω στα 3 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Και με τη Νέα Δημοκρατία, με τη δική μας την πρόταση, βγαίνουμε στις Αγορές επιτέλους στα μέσα του 2012. Ενώ, όταν έχεις ένα χρέος 150%, το 2014, αμφιβάλλω αν θα είναι εύκολο, με τόσο υψηλό χρέος, να βγεις και τότε ακόμα στις Αγορές.

Για να μην σας πω ότι με το δικό μας οικονομετρικό μοντέλο, τις μετρήσεις τις απόλυτα συντηρητικές, ρεαλιστικές που έχουμε κάνει, το 2014 εμείς θα έχουμε 6% μικρότερη ανεργία, γύρω στους 300.000 ανθρώπους Έλληνες, από ό,τι θα έχει το δικό τους το σύστημα.

Αλλά να σας πω και κάτι ακόμα: Έκανα, εδώ πέρα, μία γρήγορη μελέτη, για τη σημερινή κατάσταση παίρνοντας από τα Υπουργεία το μηνιαίο κόστος ζωής ενός μέσου εργαζόμενου σε μία 4μελή οικογένεια, όπου η σύζυγος είναι πωλήτρια, ο ίδιος είναι δημόσιος υπάλληλος και έχει δύο παιδάκια.

Και βγάλαμε τα ποσά για δαπάνες. Και τα λέω συγκεκριμένα. Και είναι χρήσιμο ο κόσμος ακούγοντας να μου πει αν εγώ είμαι υπερβολικός. Είναι υπέρ-συντηρητικά τα ποσά, που θα πω:

Το ενοίκιο ενός σπιτιού 75τμ, 460.

Θέρμανση 55. Λογαριασμοί Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε., ΕΥΔΑΠ, κινητό 200.

Σίτιση, super market, λαϊκή, κρεοπωλείο, φούρνος κλπ, 550.

Έξοδα αυτοκινήτου, ασφάλεια, σέρβις, βενζίνη, τέλη κυκλοφορίας 180.

Φροντιστήρια Ελληνικά, ξένη γλώσσα κλπ για τα παιδιά 300. Σχολικά 35.

Ένδυση, υπόδηση 180.

Προσωπικά έξοδα, από τον καφέ και το χαρτζιλίκι του παιδιού και το κουρείο και οτιδήποτε 180.

Κοινωνικές υποχρεώσεις 40.

Ασφάλιστρα ζωής, σπιτιού 170.

Τσιγάρα 0, διακοπές 0, ιατρικές δαπάνες 0.

Σύνολο, 2.570.

Όταν ο πατέρας εργαζόμενος, 11 χρόνια δημόσιος υπάλληλος, παίρνει 1.460 και η μητέρα εργαζόμενη – είναι από πραγματικά στοιχεία – 5 χρόνια σε ιδιωτικό τομέα πωλήτρια, παίρνει 892,95.

Σύνολο 2.352,95 αυτά που παίρνουν εκείνοι.

2.570 το μίνιμουμ, το ελάχιστο των υποχρεώσεων που πρέπει να έχει μία οικογένεια.

Και ρωτάω εγώ: Είναι δυνατόν διαλύοντας έτσι το κράτος, την Αγορά, να νομίζουμε ότι είναι προς όφελος του κόσμου; Να προχωράμε μία πολιτική που Έλληνες και ξένοι τη θεωρούν ότι καταστρέφει την οικονομία;

Αλλά να πω και κάτι άλλο; Εγώ απορώ: Τη ρευστότητα, που είναι το αίμα της οικονομίας, από πού περιμένει ο κύριος Παπανδρέου ότι θα την πάρουμε;

Οι τράπεζες δίνουν εγγυήσεις για τον Έλληνα επιχειρηματία να φέρει από το εξωτερικό μία πρώτη ύλη. Και του λένε από το εξωτερικό, δεν δέχομαι εγγυήσεις των Ελληνικών τραπεζών. Να τα πληρώσεις μετρητοίς.

Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις βρίσκονται σε εξαιρετικά δεινή θέση όταν – σημειώστε – ο δανεισμός του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα είναι ο μισός από ό,τι είναι ο δανεισμός του ιδιωτικού τομέα στην Πορτογαλία ή στην Ισπανία.

Οι τράπεζες έχουν, μέχρι στιγμής, αρνηθεί να δώσουν την ρευστότητα που έπρεπε. Πρέπει να πιεστούν παραπάνω. Είναι υποχρέωση της Κυβέρνησης να τις πιέσει παραπάνω. Με όλα αυτά τα δισ. τα οποία έχουν πάρει θα έπρεπε να υπάρχει μία συμφωνία: Η αύξηση της ρευστότητας.

Αλλά όλα αυτά καθυστερούν. Δεν υπάρχουν στο πρόγραμμα. Και πολύ φοβάμαι ότι, με αυτή την τακτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση, σιγά, σιγά θα είναι πάρα πολύ δύσκολο για την ίδια την Κυβέρνηση να το εξηγήσει.

Ένα τρόπο έχει βρει η Κυβέρνηση να το εξηγεί. Επενδύει στον φόβο. Λέει στον κόσμο ότι: «Μόνο εγώ μπορώ να σε σώσω. Εγώ γυρνάω στο εξωτερικό, βλέπω συνέχεια τους ομολόγους μου, εγώ είμαι εκείνος ο οποίος έκανα τη διαπραγμάτευση με το ΔΝΤ και την Ευρώπη, εγώ τους έχω από δίπλα να μου δώσουν τα δάνεια».

Είναι λάθος. Υπάρχουν άλλοι διέξοδοι. Υπάρχουν άλλες οδοί. Και είναι δυνατόν, πραγματικά, με το πρόγραμμα το οποίο προτείνει η Νέα Δημοκρατία να βγούμε – και καταλήγω στην απάντησή μου – μία ώρα αρχύτερα από αυτές τις δεσμεύσεις. Να βγούμε στις Αγορές και να μπορέσουμε να δανειστούμε, όπως ήδη – δείτε δίπλα σας – η Ουγγαρία σε λίγο βγαίνει. Η Ισπανία, προχθές την Πέμπτη, δανείστηκε, παρακαλώ, με spreads κάτω από 200 μονάδες, 10ετή ομόλογα, γιατί ακριβώς δεν ακολούθησαν αυτή την καταστροφική πολιτική.

Και θα το δείτε ότι σε λίγο η ίδια η Κυβέρνηση θα υποχρεωθεί – και θα υποχρεωθεί από τους ίδιους τους ξένους, που ήδη έχουν αρχίσει και το λένε. Και αυτό είναι η δική μας η δικαίωση. Όταν ο ίδιος ο Μπαρόζο το λέει, όταν ο ίδιος ο Στρος Καν το λέει, όταν ο ίδιος ο Τόμσεν μιλάει για την ανάγκη αλλαγής συνταγής, είναι δική μας η δικαίωση, που το θέσαμε εξαρχής.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ την κυρία Ταβουλάρη. Να παρακαλέσω τον κύριο Γκουτζάνη από την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα». Και ακολουθεί ο κύριος Νασόπουλος.

ΣΠ. ΓΚΟΥΤΖΑΝΗΣ (ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ): Κύριε Πρόεδρε, τους τελευταίους μήνες ασκείτε πολύ σκληρή κριτική στην κυβέρνηση και νομίζω ότι το αποκορύφωμα είναι η σημερινή συνέντευξη, που ξεκινήσατε με το σχετικό βίντεο για τις υποσχέσεις του κυρίου Παπανδρέου.

Κατακρίνετε εσείς την Κυβέρνηση ότι άλλα έλεγε πριν από τις εκλογές και άλλα εφαρμόζει μετά. Στην ουσία, δηλαδή, ή ότι υφάρπαξε τη λαϊκή ψήφο ή ότι δεν έχει λαϊκή εντολή για την συγκεκριμένη πολιτική την οποία υλοποιεί τώρα.

Πέραν αυτού, ότι έκανε λάθος διάγνωση στην ασθένεια και για αυτό οδήγησε τη χώρα στο ΔΝΤ. Και ακόμα περισσότερο ότι εφαρμόζει και λάθος θεραπεία, για την οποία έχετε πει ότι μπορεί να είναι χειρότερη από την ασθένεια και ότι θα προκαλέσει μεγαλύτερη ύφεση και απόγνωση στην κοινωνία.

Εκτιμάτε ότι, η κυβέρνηση ενδέχεται να προσφύγει στις κάλπες για να αποκτήσει, έστω και εκ των υστέρων έγκριση για αυτή τη πολιτική και για να ανοίξει ενδεχομένως το δρόμο να τη συνεχίσει με ένα νέο πακέτο μέτρων;

Αλλά ανεξάρτητα από αυτό: Εφ’ όσον θεωρείτε ότι δεν έχει τη λαϊκή νομιμοποίηση η Κυβέρνηση για αυτή τη πολιτική, εσείς γιατί δεν ζητάτε προσφυγή στις κάλπες; Μήπως φοβάστε και εσείς τη λαϊκή ετυμηγορία; Και ότι δεν θα τύχει αποδοχής η δική σας πρόταση; Ευχαριστώ.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Μόνον αν αναγκαστεί, εκ των πραγμάτων, το ΠΑΣΟΚ η άποψή μου είναι ότι θα προσφύγει σε πρόωρες εκλογές. Θα είναι μία ομολογία καταστροφής.

Εμείς οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι, αλλά σημασία έχει περισσότερο εμείς αν ζητούμε. Εγώ πιστεύω, κύριε Γκουτζάνη, ότι αυτή τη στιγμή το ΠΑΣΟΚ διαθέτει μια θωρακισμένη, ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή.

Και θα έβαζα τη χώρα σε μία ανώφελη περιδίνηση εάν, αυτή τη στιγμή, ζητούσαμε να μπει η χώρα σε μία τέτοια ιστορία, με μία πολιτική διαμάχη, την ώρα της μεγάλης οικονομικής κρίσης, ζητώντας εκλογές.

Εγώ είμαι υπεύθυνος. Δεν είμαι Παπανδρέου. Και, ως εκ τούτου, σε ώρες μεγάλης κρίσης, κοιτάω τον τόπο μου πρώτα. Και, άλλωστε, εμένα δεν με ενδιαφέρει να γίνω Πρωθυπουργός για ένα φεγγάρι. Αυτό που είπαμε χθες, αυτό που λέμε συνεχώς και θα λέμε παραπάνω κάθε μέρα που περνάει, είναι πως θα κάνουμε μία πραγματική μεταρρύθμιση σε αυτόν τον τόπο σε βάθος.

Αυτό είναι που με ενδιαφέρει. Παράλληλα, προετοιμαζόμαστε ασφαλώς για να μπορέσουμε να είμαστε σωστοί, καλύτεροι όταν θα είμαστε Κυβέρνηση.

Βέβαια, να το θυμηθείτε ότι κάποια στιγμή η υπόλοιπη Ελλάδα θα βιάζεται να κυβερνήσει η Νέα Δημοκρατία περισσότερο από εμάς τους ίδιους. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα.

Αυτό που τώρα έχει σημασία και είναι η δική μας ξεκάθαρη θέση, εγώ δεν θέλω να μπούμε σε μία πρόωρη ανώφελη πολιτική διαμάχη, ιδιαίτερα όταν η Κυβέρνηση σήμερα και φρέσκια εντολή έχει και ταυτόχρονα – αν θέλετε – είναι θωρακισμένη με μία ισχυρή πλειοψηφία.

Αυτή είναι η απάντησή μου.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον κύριο Γκουτζάνη. Η σκυτάλη των ερωτήσεων περνάει στο συνάδελφο, τον κύριο Νασόπουλο από τα «ΝΕΑ». Και θα παρακαλέσω να ετοιμάζεται η κυρία Κοραή, που θα ακολουθήσει.

Δ. ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε. Διαπιστώσαμε και χθες, νομίζω ότι είναι φανερό και από τις απαντήσεις σας μέχρι τώρα, ότι εγκαινιάζετε ένα κύκλο μετωπικής σύγκρουσης με την κυβέρνηση.

Δεν ξέρω αν είναι στρατηγική σας επιλογή να δημιουργηθεί ένα πολωτικό κλίμα, αλλά θέλω να σας ρωτήσω το εξής: Με τον κύριο Παπανδρέου είναι γνωστό, έχετε μία προσωπική φιλική σχέση που ανάγεται στα φοιτητικά σας χρόνια.

Για πολλούς ήταν μία σύμπτωση ευτυχής ότι βρεθήκατε, την ίδια στιγμή, σε δύο ρόλους ηγετικούς, τους θεσμικούς ηγετικούς ρόλους της χώρας. Πρωθυπουργός και αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Και μάλιστα, για πάρα πολλούς, αυτό έδινε τη δυνατότητα να υπάρχει μία ανοιχτή επικοινωνία ανάμεσα στους δύο ηγέτες χωρίς τη μεσολάβηση κάποιων, λόγω της προσωπικής σας επαφής. Και επιπλέον να φτιαχτεί ένα νέο κλίμα πολιτικό ανάμεσα στην επικοινωνία και τη συζήτηση των δύο πολιτικών αρχηγών, που θα ξέφευγε από την εικόνα που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια, την προσβλητική, την ειρωνική αν θέλετε και απαξιωτική, που επεφύλασσε, πολλές φορές, ο προκάτοχός σας στον νυν Πρωθυπουργό. Σας θυμίζω το «Γιώργο, άργησες», για παράδειγμα. Έχουν περάσει κάποιοι μήνες και βλέπουμε ότι αυτό το πράγμα ενδεχομένως ήταν στη φαντασία μας.

Το κλίμα οξύνεται όλο και περισσότερο σε μία περίοδο κρίσης και αυτό που προσπαθώ να καταλάβω: Εάν ο κύριος Παπανδρέου μπορεί να προσδοκά, από εδώ και πέρα, από εσάς, ένα μίνιμουμ συναίνεσης, την ώρα της μεγάλης κρίσης σε κάποια πράγματα.

Και ένα δεύτερο που είναι πιο προσωπικό αν μου επιτρέπετε: Εάν αυτή η πόλωση – όξυνση σηματοδοτεί το τέλος και μιας προσωπικής σχέσης.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Θα θυμάστε ότι, υπήρχε και μέσα από την ίδια τη Νέα Δημοκρατία μία μερίδα εκείνων οι οποίοι ήταν δυσαρεστημένοι από το γεγονός ότι εγώ πρωτομίλησα για συναίνεση.

Θα θυμάστε, όμως, ότι ενώ και για συναίνεση μίλησα και προσπάθησα με κάθε τρόπο – βλέποντας αυτό που έρχεται στην οικονομία – να μιλήσω για την ανάγκη, ο ίδιος ο κύριος Παπανδρέου να δώσει τη γραμμή να ξεκολλήσει επιτέλους η Κυβέρνηση και να πάρει μέτρα.

Θα θυμάστε ότι αυτή η δική μου η πολιτική δεν απέτυχε. Δεν απέδωσε για ένα λόγο. Δεν τη δέχτηκε το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε την πολιτική του φτιάχνοντας 5 Εξεταστικές Επιτροπές.

Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε την αντιπαράθεσή του με τη Νέα Δημοκρατία, δημιουργώντας την αίσθηση ότι έρχεται στα πράγματα προκειμένου με κάθε τρόπο να ενοχοποιήσει ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει από πλευράς Νέας Δημοκρατίας.

Το κλίμα, λοιπόν, στράβωσε. Και, ταυτόχρονα, την ίδια στιγμή σε αυτό που για εμένα ήταν – αν θέλετε – το πιο σημαντικό, γιατί ήταν αυτό που πόναγε τον κόσμο, εκείνη τη στιγμή, ο κος Παπανδρέου ακολούθησε την εντελώς αντίθετη πορεία στην επίλυση του οικονομικού προβλήματος, σε σχέση με εκείνη που πρότεινα εγώ.

Από εκεί και πέρα, τα αισθήματά μου απέναντί του τα ξέρετε, αλλά είναι ο πολιτικός μου αντίπαλος.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να ευχαριστήσω τον κ. Νασόπουλο. Ο λόγος περνάει στην κυρία Κοραή από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Και θα παρακαλέσω, αμέσως μετά, να ετοιμάζεται ο κ. Σαραντάκος.

ΧΡ. ΚΟΡΑΗ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ): Κύριε Πρόεδρε, η συμβολαιογράφος, η κυρία Κατερίνα Πελέκη-Βουλγαράκη, στην κατάθεσή της στην Εξεταστική Επιτροπή είπε ότι «όσοι φοράνε παντελόνια αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους». Και ότι «θα περίμενα από τον κ. Καραμανλή να βγει και να μιλήσει».

Σε κάποιο άλλο σημείο είπε «δεν μπορεί να είναι κατηγορούμενος όλος ο κορμός του Δημοσίου, γνωμοδοτικά συμβούλια, υπηρεσιακοί παράγοντες κλπ., όταν δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από το να υλοποιούν υπουργικές αποφάσεις».

Βεβαίως και είναι κατηγορούμενη και θα πρέπει να προσεγγίσουμε την κατάθεσή της κάτω από αυτή την οπτική. Όμως, την ίδια στιγμή η Νέα Δημοκρατία, επί των δικών σας ημερών, αποχωρεί από την Εξεταστική, στέλνοντας ένα μήνυμα ότι δεν εξαντλεί όλα τα περιθώρια να βγει η αλήθεια προς τα έξω. Και επιπλέον αρνείται να κληθεί ο πρώην Πρωθυπουργός ο κος Καραμανλής να καταθέσει. Γιατί;

Καταρχήν: Οι πρώην πρωθυπουργοί έχουν ένα προνομιακό καθεστώς για πεπραγμένα επί των δικών τους ημερών; Και εν πάση περιπτώσει: Δεν φοβάστε μήπως κατηγορηθείτε ότι η Νέα Δημοκρατία – επαναλαμβάνω και επί των δικών σας ημερών – στέλνει το μήνυμα ότι θέλει να συγκαλύψει ένα σκάνδαλο; Ευχαριστώ.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Προνομιακό καθεστώς δεν υπάρχει για κανέναν. Εγώ θα πω τα πράγματα όπως έγιναν. Το ΠΑΣΟΚ με τον κ. Δρυ και τον κ. Φωτιάδη, τους δύο Υπουργούς του, έδωσαν τη λίμνη στη Μονή.

Η Νέα Δημοκρατία, με κεντρική δική της πολιτική απόφαση, η οποία μάλιστα καταγράφεται και στο τελευταίο πόρισμά μας, αποφάσισε να επιστραφεί με τη νόμιμη μέθοδο της ανταλλαγής ο χώρος αυτός, οι αξίες αυτές στους αγρότες.

Έγιναν 4 μεγάλες σημαντικές εκτιμήσεις ειδικών. Δύο από το Σώμα Ορκωτών Ελεγκτών και δύο από ξένους ανεξάρτητους οίκους. Δεν βρέθηκε πουθενά ροή πολιτικού χρήματος. Για αυτό και στα δυο πορίσματα της Νέας Δημοκρατίας δεν καταλογίσαμε ποινικές ευθύνες. Προσέξτε: Πολιτικές ευθύνες έχει αναλάβει δημοσίως ο ίδιος ο κος Καραμανλής. Αλλά ποινικές ευθύνες δεν αξιολογήθηκαν από πουθενά.

Αφήστε που εμείς ζητήσαμε να ανοίξουν και τα off-shore, να ανοίξουν και λογαριασμοί που με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ ακόμα δεν έχουν ανοίξει στη συγκεκριμένη περίπτωση και που το περιμένουμε ακόμα.

Εάν βεβαίως ιδιώτες έχουν κάνει υπερτιμολογήσεις ή υποτιμολογήσεις ή αλλαγές χρήσεων γης, αυτό είναι κάτι το οποίο ακόμα ερευνάται και το ερευνά η Ελληνική Δικαιοσύνη. Και είναι άλλη υπόθεση.

Δεν νομίζω, επομένως, ότι θα είχε τίποτα να προσφέρει το καινούργιο στην Προανακριτική Επιτροπή η κατάθεση του τέως πρωθυπουργού.

Τώρα, για τη σύζυγο του κ. Βουλγαράκη: Εγώ δεν προτίθεμαι να σχολιάσω την τρίτη κατά σειρά κατάθεση της συζύγου του κ. Βουλγαράκη. Και το λέω έτσι – την τρίτη κατά σειρά – για να δείξω τις παρενέργειες που ήδη δημιουργούνται από το νόμο Καστανίδη.

Αλλά θέλω να πω το εξής: Αν είναι αξιόπιστη η μάρτυς, δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη a la cartè, επιλεκτικά. Είναι αξιόπιστη όταν αναφέρεται στις σχέσεις της με συγκεκριμένα άτομα σχετιζόμενα με τη Νέα Δημοκρατία στις επαφές της, στην άποψή της; Και δεν είναι αξιόπιστη όταν η ίδια λέει, παντού στις καταθέσεις της, ότι το Βατοπαίδι δεν αποτελεί σκάνδαλο;

Θα πρέπει, λοιπόν, να διαλέξουμε. Και πιστεύω ότι το μόνο το οποίο εξυπηρετεί αυτή η εξέλιξη στην Προανακριτική Επιτροπή είναι το να δημιουργούνται εντυπώσεις σε βάρος της Νέας Δημοκρατίας. Και εμείς προς την κατεύθυνση αυτή αποφασίσαμε ότι δεν πρόκειται να συνεργήσουμε.

Θα ήθελα να θυμίσω στο σημείο αυτό, ότι είχαμε τότε – με πρωτοβουλία μας – ζητήσει και έγινε σύσκεψη Πολιτικών Αρχηγών, σύσκεψη κορυφής υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τα θέματα αυτά γενικά: σκάνδαλα, διαφθορά, διαφάνεια. Αυτά τα οποία ζητάει ο κόσμος και απαιτεί η καινούργια Ελλάδα.

Κάναμε τη σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είδαμε ότι υπάρχει μεταξύ όλων των πολιτικών κομμάτων ένας κοινός τόπος για ορισμένα ζητήματα. Με πρωτοβουλία μας έγινε στη Βουλή προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση, όπου αποφασίσαμε και πάλι ότι ορισμένα μέτρα είναι κοινά για όλους, είναι κοινά αποδεκτά.

Προ διμήνου ξανά ρώτησα τον κ. Παπανδρέου: Πότε, επιτέλους, θα φέρεις την υλοποίηση, όπως έχεις υποσχεθεί, αυτών των μέτρων για να θωρακίσουμε νομοθετικά τα προβλήματα της διαφάνειας και της διαφθοράς.

Θα ήθελα να πω ότι ο Πρωθυπουργός έχει δεσμευτεί να τα φέρει στη Βουλή και θα ήθελα να πω ότι αυτή η νομοθετική παρέμβαση καθυστερεί πάρα πολύ. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο. Ο κόσμος έχει την αγωνία, θέλει να πεισθεί ότι, τουλάχιστον, μετά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κάτι βγαίνει, κάτι αλλάζει.

Και θέλω να πω ότι περιμένω από τον κύριο Παπανδρέου να υλοποιήσει αυτή τη δέσμευσή του γρήγορα.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ την κυρία Κοραή. Η σειρά των ερωτήσεων περνάει για τον κύριο Γιάννη Σαραντάκο από την εφημερίδα το «ΕΘΝΟΣ». Και θα παρακαλέσω να ετοιμάζεται ο συνάδελφος ο κύριος Παλαιολόγος.

Γ. ΣΑΡΑΝΤΑΚΟΣ (ΕΘΝΟΣ): Κύριε Πρόεδρε, από τον περασμένο Νοέμβριο που αναλάβετε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, έχετε προχωρήσει σε αλλαγές προσώπων, έχετε δημιουργήσει μία νέα ηγετική ομάδα στη Νέα Δημοκρατία, κάνατε συνέδριο, απορρίψατε την πολιτική του μεσαίου χώρου στην οποία στηριζόταν ο προκάτοχός σας ο κύριος Καραμανλής, κάνατε κάποιες αλλαγές, ό,τι είχατε προγραμματίσει εν πάση περιπτώσει.

Και όμως το κόμμα σας, και επί των δικών σας ημερών, καταγράφει πολύ χαμηλά ποσοστά σε όλες ανεξαιρέτως τις δημοσκοπήσεις, με τη διαφορά να κυμαίνεται στο 8%-10%. Και μάλιστα τα ποσοστά αυτά, τα οποία νομίζω είναι και τα χαμηλότερα των τελευταίων ετών για το κόμμα σας, τα παίρνετε, τη στιγμή που η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα δύσκολα, αντιλαϊκά. Κατηγορείτε, εδώ και στο βίντεο προηγουμένως, τον κύριο Παπανδρέου προσωπικά για ανευθυνότητα και αναξιοπιστία.

Ήθελα να σας ρωτήσω, λοιπόν: Που, κατά την γνώμη σας, οφείλεται αυτό; Γιατί, δηλαδή, η Νέα Δημοκρατία δεν έχει αρχίσει να παίρνει τα πάνω της όπως και εσείς θα θέλατε; Δεν βλέπω κανέναν να βιάζεται, όπως είπατε εσείς προηγουμένως, να κυβερνήσετε ξανά εσείς.

Και αν έχετε βάλει κάποιο χρονοδιάγραμμα για το πότε θα αρχίσει η ανάταξη του κόμματός σας. Θα είναι οι εκλογές του Νοεμβρίου; Θα είναι πιο αργά; Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα που έχετε θέσει εσείς;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Πρώτα από όλα, να σας πω για το μεσαίο χώρο, που είπατε, ότι απευθύνεστε σε αυτόν ο οποίος πρωτοέφερε στο πολιτικό μας λεξικό τη λέξη «υπέρβαση». Και εμένα μη με βάζετε σε στενά ιδεολογικά κουτάκια. Δεν μου πάει.

Το δεύτερο που θέλω να σας πω είναι ότι το να ξεσηκώσεις την κοινωνία με πύρινα συνθήματα είναι πιο εύκολο από το να πείσεις την κοινωνία για το σχέδιό σου.

Και αυτό το οποίο εμείς θέλουμε να κάνουμε είναι πραγματικά κοντά στον Ελληνικό λαό να του αποδείξουμε ότι έχουμε μία ρεαλιστική δική μας πορεία εξόδου από την κρίση, αλλά και σαφή τοποθέτηση για όλα τα μεγάλα προβλήματα του τόπου.

Θα μπορούσα εγώ να επικαλεστώ – σε αντίθεση με εσάς – δημοσκοπήσεις οι οποίες, ιδιαίτερα τελευταία, δείχνουν ότι έχουμε ήδη καλύψει το μισό κενό από εκείνο το οποίο μας χώριζε από το πραγματικό εκλογικό αποτέλεσμα. Αλλά δεν το κάνω. Και θα σας πω γιατί δεν το κάνω.

Πρώτα από όλα, δεν κάνω αυτή την μπακαλίστικη πολιτική αριθμητική. Δεν μου πάει. Αλλά θα σας πω ότι δεν το κάνω κυρίως γιατί δέχομαι ότι είναι δυνατόν – και είναι πράγματι δυνατόν – να είναι ακόμα επιφυλακτικός απέναντί μας ο οπαδός της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος έχει τραυματιστεί. Και έχει τραυματιστεί, όπως το έχω πει πολλές φορές, από τις προσδοκίες που είχε και που δεν τις συνάντησε, από το γεγονός ότι έγιναν πράγματα τα οποία τον έχουν πραγματικά φέρει σε μία θέση ανάγκης βαθύτατου προβληματισμού.

Αυτόν τον κόσμο εγώ προσπαθώ να ξαναφέρω μαζί μας. Και αυτό τον κόσμο τον καταφέρνουμε και τον φέρνουμε και πάλι μαζί μας. Και αυτός είναι ο κόσμος που μας δίνεται η ευκαιρία τώρα, με τις αυτοδιοικητικές εκλογές, να κοιτάξουμε και πάλι να τον πείσουμε. Κάνοντάς του, όμως, συγκεκριμένες προτάσεις με συγκεκριμένες σκέψεις, όπως αυτές που είπα πριν.

Πιστέψτε με ότι η ανάκαμψη της Νέας Δημοκρατίας θα είναι σύντομα γεωμετρική, όπως γεωμετρική θα είναι και η πτώση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Και από πλευράς πολιτικής ευθύνης εμένα με νοιάζει ότι αυτό που λέω το θεωρώ ότι είναι το σωστό και το καλό για τον τόπο. Και αυτό μετράει.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον κύριο Σαραντάκο. Να περάσουμε στον κύριο Παλαιολόγο από το ALTER και την «ΑΥΡΙΑΝΗ». Και να ετοιμάζεται παρακαλώ ο συνάδελφος ο κύριος Μουσσάς.

Δ. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (ALTER): Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει ένα δεδομένο, εν όψει των επικείμενων αυτοδιοικητικών εκλογών. Το ότι, για πρώτη φορά, η ευρεία Κεντροδεξιά Παράταξη εμφανίζεται διασπασμένη και θα έλεγα τριχοτομημένη.

Όμως και εδώ έχετε και εσείς ένα μερίδιο ευθύνης. Συγκεκριμένα είστε εκείνος ο οποίος αναλάβετε την πρωτοβουλία να διαγράψετε και να θέσετε εκτός κόμματος, εκτός Νέας Δημοκρατίας, την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη για τη θετική στάση που κράτησε στο θέμα του Μνημονίου.

Το ερώτημά μου είναι το εξής: Η κυρία Μπακογιάννη φαίνεται να έχει αποφασίσει την ίδρυση ενός νέου κόμματος, το οποίο θα σας πλαγιοκοπήσει ενδεχομένως στις εθνικές εκλογές.

Πόσο σας ανησυχεί, καταρχήν, αυτό το κυοφορούμενο νέο κόμμα της κυρίας Μπακογιάννη; Δεύτερον, αν θεωρείτε την κυρία Μπακογιάννη ξένο σώμα προς τη Νέα Δημοκρατία, ούτως ώστε να έχετε αποκλείσει στο μυαλό σας ενδεχόμενη συνεργασία μελλοντική με την κυρία Μπακογιάννη και βεβαίως και με το άλλο κόμμα της «κεντροδεξιάς πολυκατοικίας», του κυρίου Καρατζαφέρη;

Και το τρίτο: Η απορία μου, δηλαδή, με αφορμή το θέμα του Μνημονίου: Πώς είναι δυνατόν να κατηγορείτε την κυρία Μπακογιάννη ως εξαπτέρυγο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν ένας δικός σας συνεργάτης, άτυπος σύμβουλός σας, θα τον ονοματίσω, ο κύριος Βάρδας, έχει δηλώσει πρόσφατα ότι για το θέμα του Μνημονίου, αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έθετε θέμα αυξημένης πλειοψηφίας 180 ψήφων, η Νέα Δημοκρατία τότε θα είχε άλλη, διαφορετική στάση και θα το υπερψήφιζε;

Ευχαριστώ πολύ.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Βάλατε πολλά μαζί και τα σημειώνω.

Πρώτα απ’ όλα, η κυρία Μπακογιάννη μόνη της έφυγε και μόνη της επέλεξε να είναι απέναντι στη Νέα Δημοκρατία. Στηρίζει τη πολιτική και τις βασικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ.

Αυτό που εμείς ξέρουμε τι κάνουμε, είναι η δική μας ευθύνη. Εμείς ενώνουμε τη βάση της Νέας Δημοκρατίας, ενώνουμε τη Νέα Δημοκρατία. Την κάνουμε μάχιμη δύναμη για να δώσουμε στην Ελλάδα μια άλλη προοπτική. Όχι από το Μνημόνιο με το οποίο έχει συμφωνήσει η κυρία Μπακογιάννη.

Μιλήσατε για ευρύτερη Κεντροδεξιά. Εγώ δεν τη βλέπω. Εγώ επαναλαμβάνω, θεωρώ κεντροδεξιά τη βάση. Δεν υιοθετώ αυτές τις θεωρίες περί πολυκατοικίας, όπως τις είπατε.

Στο κάτω – κάτω, από αυτή την πολυκατοικία ο κύριος Καρατζαφέρης έχει φύγει. Συστεγάζεται πλέον στην πολυκατοικία με τον κύριο Παπανδρέου. Σε άλλη πολυκατοικία.

Επομένως, δεν είναι αυτό το δικό μας το πρόβλημα. Το πρόβλημα το δικό μας είναι η βάση. Ο απλός ο άνθρωπος. Εκεί να πάμε. Κοντά στον πολίτη. Και αυτό κάνουμε. Έχει ήδη ξεκινήσει αυτή η επιτυχής προσπάθεια. Να το θυμηθείτε.

Ως προς το ερώτημα για τον κύριο Βάρδα που θέσατε: Ο κύριος Βάρδας ενεπλάκη άνευ λόγου. Φίλος μου είναι. Σύμβουλός μου δεν είναι. Αλλά και ανάποδα να το παίρναμε, σύμβουλός μου να ήτανε, ως σύμβουλος είναι για να συμβουλεύει και ο αρχηγός είναι για να αποφασίζει.

Εμείς πήραμε άλλη απόφαση. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, δεν είναι σύμβουλός μου. Αλλά ως προς τις 180 να πω το εξής: Εσείς ξέρετε ότι με το άρθρο 28, παρ. 2 του Συντάγματος, εάν ζητήσει κάποιος για να κάνει μία συμφωνία με ένα διεθνή ξένο οργανισμό, την αυξημένη αυτή πλειοψηφία των 180 στη Βουλή, σημαίνει ότι εκχωρεί επίσημα, κάνει εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.

Αυτό προβλέπει το άρθρο. Με βλέπετε εμένα να έκανα αυτήν την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας ή τη Νέα Δημοκρατία; Θα ήμασταν το τελευταίο κόμμα που θα το δεχόταν.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον κύριο Παλαιολόγο από το Alter και την Αυριανή. Παρακαλώ να θέσει το επόμενο ερώτημα ο κύριος Μουσσάς από την εφημερίδα «ΑΞΙΑ».

Τ. ΜΟΥΣΣΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, όταν χτυπάει το τηλέφωνο ενός πολίτη στο σπίτι και ακούει ότι είναι από την τράπεζα, του πέφτει το τηλέφωνο από το χέρι, γιατί δεν ξέρει τι θα ακούσει.

Επειδή, λοιπόν, οι Λατίνοι λένε “scripta manent, verba volant”, τα γραπτά μένουν, τα λόγια πετούν, ρωτώ: Είπατε και χθες, είπατε και σήμερα ότι πρέπει οι τράπεζες να δώσουν ρευστότητα στο κόσμο.

Επειδή ο κόσμος – αυτή είναι η αλήθεια – πονάει και σε πολλές περιπτώσεις πεινάει. Και επειδή οι ευχές και προσευχές δεν φτάνουν. Πρακτικά τι θα κάνετε προς την κατεύθυνση αυτή κύριε Πρόεδρε;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Έχω αναλύσει χθες βράδυ σε βάθος τη δικιά μας διαφορετική φιλοσοφία στο ζήτημα της επιχείρησης, στο ζήτημα της ρευστότητας. Είπα και πριν δύο λόγια. Θέλω να είμαι καθαρός.

Η ρευστότητα είναι πραγματικά το αίμα της οικονομίας. Χωρίς αυτήν τίποτα δεν κινείται. Πρέπει, επομένως, να αναδιατάξει η κυβέρνηση το σημερινό της οικονομικό σκεπτικό και να αντιληφθεί ότι χρειάζεται, πρώτα από όλα, να υπάρξει πίεση προς την κατεύθυνση των τραπεζών, ούτως ώστε εκείνες τουλάχιστον να δώσουν αυτό το χρήμα που απαιτείται για να μην κλατάρει – να το πω έτσι λαϊκά – τελείως πλέον η Αγορά.

Χωρίς αυτό, τίποτα δεν πρόκειται να πάει καλά. Η ρευστότητα είναι – όπως ξέρετε – συνδεδεμένη με τη δυνατότητα που έχει η χώρα να βγαίνει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με την έγκριση που έχει δώσει ο κ. Τρισέ προ καιρού, προκειμένου να μετατρέπονται αυτά τα ομόλογα σε χρήμα και να μπορεί η κάθε τράπεζα να έχει το δικό της το χρήμα, το ρευστό.

Επομένως, το πρώτο το οποίο εγώ θα έκανα, είναι: Θα βεβαίωνα αυτήν τη δυνατότητα, μια που πια διατραπεζική Αγορά δεν υφίσταται. Θα έκανα, δηλαδή, το παν προκειμένου να πείσω τις Αγορές, ότι έχω αυτήν τη δυνατότητα άντλησης ρευστότητας συνεχώς από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και σιγά – σιγά από τις Αγορές.

Τα γενικό πρόβλημα με τη θεραπεία που ακολουθεί σήμερα η κυβέρνηση είναι ότι: Ακολουθεί μια μέθοδο η οποία δεν γεννά την αισιοδοξία των διεθνών Αγορών για το μέλλον του τόπου από πλευράς ανάκαμψης.

Και όπως ξέρετε, όταν ο κόσμος λόγω ακριβώς της στέρησής του υποχρεώνεται να τραβάει τις καταθέσεις του από την τράπεζα, δημιουργείται μεγαλύτερο πρόβλημα στις τράπεζες. Και επομένως ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη να βγουν έξω να αντλήσουν χρήματα. Και επομένως μεγαλύτερη δυσπραγία σε εκείνον ο οποίος έχει πραγματικές ανάγκες στην επιχείρησή του και δεν μπορεί να το βρει.

Και φανταστείτε κάποιον – είναι συγκεκριμένη κλωστοϋφαντουργική εταιρεία που είπα εχθές – στον οποίο χρωστάνε 6.000.000 και δεν του τα δίνει το κράτος και αυτός πρέπει να πληρώσει το προσωπικό του και λέει «αλλιώς κλείνω».

Φανταστείτε αυτό τον κόσμο. Μπείτε στη δική του τη θέση. Άρα, θα πρέπει να γίνει μια στροφή, μια αλλαγή πορείας, η οποία απαιτεί, πρώτα από όλα, να συνειδητοποιήσει η κυβέρνηση τι θα πει αυτό που έχω ονομάσει «κυκλικό έλλειμμα».

Και το επαναλαμβάνω: Κυκλικό έλλειμμα δημιουργείται όταν προκαλώντας αυτή την ασφυξία, από τη μια προσπαθείς να μειώσεις το έλλειμμα, αλλά ουσιαστικά το μετατρέπεις από διαρθρωτικό σε κυκλικό. Διότι σκοτώνεις την Αγορά, σκοτώνεις την αγελάδα. Δεν υπάρχει πια Αγορά και, άρα, δεν μπορείς να αντλήσεις χρήμα.

Και επομένως τελικά, ούτε το έλλειμμά σου αντιμετωπίζεις. Και θα χρειαστεί πολύ περισσότερος χρόνος να βάλουμε μπροστά αυτό το οποίο εμείς έχουμε ονομάσει αντισταθμιστικά μέτρα προκειμένου να μπορέσουμε να ξαναδώσουμε ζωή στην Αγορά, ώστε να κινηθεί το σύστημα, να κινηθεί το χρήμα, να υπάρξει δυνατότητα να μιλάμε για μια διαδικασία υπέρ της ρευστότητας των επιχειρήσεων.

Η ρευστότητα έχει την αξία που έχει η αρχική μου πρόταση. Είναι το αίμα της οικονομίας. Και είναι το νούμερο ένα ζήτημα στο οποίο πρέπει να δώσει την προσοχή της η κυβέρνηση. Εμείς κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον κ. Μουσά. Θα παρακαλέσω τον συνάδελφο τον κύριο Παπαχλιμίντζο από την εφημερίδα «VETO» να θέσει το επόμενο ερώτημα. Και να ετοιμάζεται, παρακαλώ, ο κος Κωστής Παρράς από τον FLASH.

Κ. ΠΑΠΑΧΛΙΜΙΝΤΖΟΣ (VETO): Κύριε Πρόεδρε, θέλω να περάσω λίγο στα αυτοδιοικητικά, τις εκλογές του Νοεμβρίου. Ένας ψηφοφόρος της περιφέρειας Αττικής υποθέτω θα σας έθετε δυο ερωτήματα:

Το πρώτο είναι γιατί, ενώ στις περισσότερες περιφέρειες της χώρας, σχεδόν σε όλες, επιλέξατε έμπειρα και δοκιμασμένα πολιτικά στελέχη για να κατέλθουν ως υποψήφιοι, στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας εμπιστευθήκατε ένα νέο και άπειρο στέλεχος;

Το δεύτερο είναι, εφόσον αυτός ο ψηφοφόρος θέλει να εκφράσει την αντίθεσή του προς το Μνημόνιο, όπως τον καλείτε εσείς, γιατί να το κάνει αυτό ψηφίζοντας τον κ. Κικίλια και όχι, για παράδειγμα, τον κ. Δημαρά.

Δηλαδή, για να το θέσω γενικότερα: Η αντίθεσή σας στο Μνημόνιο εδράζεται στην ίδια βάση με αυτή της Αριστεράς; Και, αν «όχι», ποιες είναι οι διαφορές;

ANT. ΣΑΜΑΡΑΣ: Κοιτάξτε, εγώ πήρα μια εντολή από τον κόσμο: «Αντώνη, άλλαξέ τα όλα». Και στη μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρας δίνω μήνυμα ότι ανταποκρίνομαι.

Για να ολοκληρωθεί, όμως, αυτή η πράξη πρέπει να συμπράξει και η κοινωνία. Και πρέπει η κοινωνία να καταλάβει ότι η συγκεκριμένη απόφαση για την υποψηφιότητα του Βασίλη Κικίλια είναι η πλέον ανανεωτική που μπορούσε να γίνει. Δέχομαι ότι έχει ρίσκο. Ναι, ζούμε σε μια χώρα που η λέξη «ρίσκο» έχει χαθεί από τα λεξικά. Σοβιέτ κοντεύουμε να γίνουμε. Όλα να είναι σταθερά και σίγουρα. Έτσι νόμιζαν.

Με το «ρίσκο» υπάρχει πρόοδος και στην οικονομία και στα πρόσωπα. Πως θα αναδείξεις τον καινούργιο; Αλλά θα σας πω και κάτι άλλο: Μου λένε «παίρνεις ρίσκο». Ναι. «Κάνεις μια αντισυστημική επιλογή». Λέω ναι.

Από εκεί και πέρα, όμως, τι να καταλογίσει κανείς στον Κικίλια; Ότι είναι νέος; Δηλαδή στην Ελλάδα, τη μισή μας ζωή την περνάμε να μας λέμε ότι είσαι πολύ νέος για να το κάνεις αυτό και την άλλη μισή έχεις γεράσει για να το κάνεις αυτό;

Του καταλογίζουμε την αξιοσύνη του; Εγώ ρωτάω αυτούς που μας ακούν, την οποιαδήποτε μάνα για το παιδί της που πήγε στην ιατρική σχολή. Αυτή ξέρει τι πέρασε.

Και ρωτάω και τον οποιοδήποτε οικογενειάρχη που ξέρει τι πέρασε ο γιος του αν ήταν να πάει στην εθνική ομάδα στο μπάσκετ που πήγε ο Κικίλιας. Φανταστείτε αυτόν που τα έκανε και τα δύο ταυτόχρονα, και ιατρική και μπάσκετ. Τι τουλάχιστον δείχνει;

Δείχνει ότι έχει μέθοδο, ότι έχει εργατικότητα, ότι είναι δυναμικός, ότι είναι έξυπνος, ότι είναι πειθαρχημένος. Και ταυτόχρονα, είναι νέος. Αυτόν προτείνουμε στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, ακριβώς για να σηματοδοτήσουμε, για να συμβολίσουμε ότι αυτό το «Αντώνη, άλλαξέ τα όλα», εγώ το κάνω πράξη.

Και επαναλαμβάνω: Θέλει τη σύμπραξη του κόσμου για να αποδειχθεί ότι αυτό το οποίο μας ζητάνε, πραγματικά το εννοούσαν. Εμείς το κάναμε το βήμα, με το ρίσκο το οποίο το δέχομαι.

Αλλά θα σας πω και κάτι άλλο: Εγώ καταλαβαίνω ότι πολλές φορές την αξιοσύνη τη βάζουν στη μπάντα και λένε πολλοί -δεν θέλω να αναφερθώ συγκεκριμένα, αλλά υπάρχει μία αίσθηση- είναι δυνατόν η μεγαλύτερη Περιφέρεια της Ελλάδας να πάει σε ένα τέτοιο άτομο; Συμφέροντα πολλά. Θα έχει τις γνώσεις;

Μα με συγχωρείτε, ποιος Περιφερειάρχης ή ποιος Νομάρχης ή ποιος Δήμαρχος πέτυχε επειδή ήταν μόνος του; Φτιάχνεις ένα επιτελείο, θα έχει το καλύτερο επιτελείο προκειμένου να μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτά τα οποία θα αντιμετωπίσει ως Περιφερειάρχης.

Εμείς, όμως, ταυτόχρονα προσφέρουμε στον κόσμο αυτό το οποίο μέσα του το ζητάει και το ξέρω ότι το ζητάει: το καινούριο, το τολμηρό, το μεταρρυθμιστικό. Αυτό το οποίο έχει ρίσκο, αλλά -εν πάση περιπτώσει- δεν ανήκει στον κόσμο της ξύλινης γλώσσας και των επαναλαμβανόμενων υποψηφιοτήτων που όλα είναι μία από τα ίδια, όταν κανείς τα κρίνει αποκλειστικά από την άποψη της εμπειρίας.

Και να σας το πω στην αρχαία Ελληνική γλώσσα, μπορεί να μην είναι «έμπειρος» αλλά είναι «έμπυρος», ο Κικίλιας. Έχει περάσει δια της πυράς, έχει ζήσει χρόνια δύσκολα για να κατορθώσει αυτό που είναι. Και, για εμάς, είναι μία πρόκληση. Ελπίζω να ανταποκριθεί σε αυτή την πρόκληση και ο λαός της Αττικής.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να ευχαριστήσω τον κύριο Παπαχλιμίντζο. Να παρακαλέσω τον κύριο Παρρά, από το σταθμό Flash. Και να ετοιμάζεται η κυρία Μάνη, παρακαλώ.

Κ. ΠΑΡΡΑΣ (FLASH): Κύριε Πρόεδρε, θυμάμαι να δέχεστε την κατηγορία περί δεξιάς στροφής και περί συρρίκνωσης της Παράταξης στα δεξιά χωρικά της ύδατα. Όταν πρώτος εσείς πήρατε θέση κατά του Μνημονίου υιοθετώντας, είπαν πολλοί, ακόμα και αριστερή ρητορική, είπαν: τι έπαθε ο Σαμαράς; Έγινε αριστερός;

Υπάρχει κρίση ιδεολογικής ταυτότητας; Είστε αριστερός; Είστε δεξιός; Τι είστε, κύριε Σαμαρά;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Είμαι κεντροδεξιός. Και δεν θέλω να μπερδεύετε τη θεσμική μου υποχρέωση απέναντι σε όλα τα κόμματα, να μιλάω με όλες τις παρατάξεις, να έχω το δικαίωμα του ανοικτού διαλόγου με τους πάντες -γιατί αυτό είναι το δημοκρατικό- με το αν εγώ έγειρα από τη μία ή την άλλη πλευρά.

Συμπίπτουμε με την Αριστερά στη θέση το ότι πρέπει να φύγουμε από το Μνημόνιο. Συμπίπτουμε, όμως, με άλλη λογική και με άλλο τρόπο.

Ξέρετε τι είναι αυτό, όμως, το οποίο ενοχλεί, ενοχλεί πάρα πολύ το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυρίως; Ενοχλεί το γεγονός ότι είχαν μάθει ότι μόνο εκείνοι είχαν το προνόμιο, το πολιτικό μονοπώλιο, όποτε θέλουν να έχουν τη δυνατότητα να μιλάνε με τη Δεξιά και όποτε θέλουν να έχουν τη δυνατότητα να μιλάνε -εκείνοι μόνο αποφάσιζαν πότε και αν- με την Αριστερά. Αυτό τελείωσε.

Εμείς μιλούμε με όλους. Και θέλω να σας πω ότι μιλάμε μαζί τους έντιμα. Εγώ, όταν είδα την κυρία Παπαρήγα, όταν είδα τον κύριο Τσίπρα, τους είπα ότι εμείς είμαστε αντίθετοι στις κινητοποιήσεις για τα λιμάνια, ότι εμείς είμαστε αντίθετοι στις κινητοποιήσεις για τα ξενοδοχεία, ότι εμείς δεν θέλουμε να απαγορεύεται σε αυτόν που έχει το μαγαζί σε αυτή την σκληρή ώρα της οικονομίας, να κάνει καν σεφτέ όταν του κλείνετε τους δρόμους. Και έχει περάσει το μήνυμά μας.

Από εκεί και πέρα, εμείς έχουμε μία συγκεκριμένη πρόταση, την γνωρίζουν. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν έχουμε την δυνατότητα ενός διαλόγου ο οποίος είναι χρήσιμος -πιστέψτε με- για τη Δημοκρατία.

Εάν τώρα σπάμε αυτό που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θεωρεί φυσικό του μονοπώλιο, τι να κάνουμε; Το σπάσαμε.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον κύριο Παρρά. Να παρακαλέσω τη συνάδελφο την κυρία Μάνη από την εφημερίδα Κεφάλαιο. Και να ετοιμάζεται ο συνάδελφος ο κύριος Ντσούνος.

Μ. ΜΑΝΗ (ΚΕΦΑΛΑΙΟ): Κύριε Πρόεδρε, ζητήσατε εσείς κοφτερές αλήθειες. Παρουσιάσατε τα ψέματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως τα χαρακτηρίσατε εσείς τουλάχιστον. Αλλά δεν μιλήσατε για τις μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αν και το καμπανάκι της κρίσης είχε χτυπήσει από το 2007. Και ένας από τους λόγους, μάλλον ο βασικός λόγος που είχατε προχωρήσει τότε σε πρόωρες εκλογές -όχι εσείς, ο τότε Πρωθυπουργός ο κύριος Καραμανλής- ήταν η οικονομία.

Για όποιες μεταρρυθμίσεις μπήκαν στο χαρτί σε αυτό το διάστημα τουλάχιστον των τελευταίων δύο ετών, είπατε ότι -όχι εσείς, οι πρώην υπουργοί- ότι δεν προλάβατε να τις υλοποιήσετε, γιατί έγιναν πάλι οι τελευταίες πρόωρες εκλογές του περσινού Οκτωβρίου.

Χάθηκε, λοιπόν, πολύτιμος χρόνος και από την τελευταία τουλάχιστον κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Στις μεταρρυθμίσεις που έχουμε μπροστά μας, τι θέση θα πάρετε; Είστε υπέρ να ανοίξουν όλα τα κλειστά επαγγέλματα; Όλα όσα τουλάχιστον έχουν αναφερθεί; Θα ζητήσετε από όλους τους θιγόμενους να μην προχωρούν σε ακραίες κινητοποιήσεις, όπως έχετε κάνει ήδη με τους ναυτεργάτες ή με τους φορτηγατζήδες;

Είσαστε υπέρ της απελευθέρωσης της Αγοράς της Ενέργειας; Και με ποιο τρόπο; Με πώληση μονάδων της Δ.Ε.Η. ή με δημιουργία νέων ανταγωνιστικών μονάδων προς τη Δ.Ε.Η.

Και κάτι τελευταίο: Επειδή κάνατε εχθές και ένα εντυπωσιακό άνοιγμα θα έλεγα στις επιχειρήσεις, στην Αγορά, στον αντίποδα είσαστε υπέρ ενός ισχυρού κρατικού τραπεζικού πυλώνα; Και αν «ναι», τι θα πείτε στους εργαζόμενους, που θα περισσέψουν από τις συγχωνεύσεις.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Είπατε πάρα πολλά θέματα, όλα μαζί. Ελπίζω να συγκρατήσω τα βασικά. Πρώτα απ’ όλα, αυτό το οποίον εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει και το έχουμε πει- και το έχουμε και πριν το Μνημόνιο- είναι ότι, πράγματι, πρέπει να υπάρχουνε απελευθερώσεις στην Αγορά.

Όμως, οι απελευθερώσεις δεν θα πρέπει να έχουν το χαρακτήρα της αμηχανίας. Υπάρχει αμηχανία για την ενεργειακή απελευθέρωση.

Εμείς, αντίθετα, είχαμε πει επί Χατζηδάκη και είχαμε προτείνει και το είχε κατ’ αρχήν δεχθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, στα νέα λιγνιτικά πεδία, για παράδειγμα, να μπορούν να πηγαίνουν μόνον ιδιώτες και να υπάρξει μία ισορροπία σε σχέση με τη Δ.Ε.Η.

Να είναι μιας τέτοιας μορφής απελευθέρωση. Σε αυτό υπάρχει μία αμηχανία. Αν δεν απαντάει η Κυβέρνηση, δεν ξέρουμε τι θα κάνει. Για την απελευθέρωση του «καμποτάζ» είδαμε μία διαδικασία ημιμέτρων. Είναι γνωστό ότι δεν έγινε πλήρης απελευθέρωση και δεν ξέρω τελικά αν θα έχει ο τόπος την ευεργετική επίπτωση του 1 δις που περιμέναμε να έχει μόνο και μόνο από αυτή την απελευθέρωση.

Για το θέμα των εμπορευματικών μεταφορών και της απελευθέρωσης θα σας έλεγα ότι η κυβέρνηση, αντί αμηχανίας ή ημιμέτρων, εδώ πέρα επέδειξε έναν πρωτόγνωρο ερασιτεχνισμό, ο οποίος πραγματικά έκανε εντύπωση σε όλο τον κόσμο.

Στην αρχή έβγαλαν ένα νομοσχέδιο το οποίο χειροκροτήθηκε από τους φορτηγατζήδες, δημιουργώντας μία εντύπωση ότι τα βρήκανε. Μετά –κατακαλόκαιρο- ήρθε η κυβέρνηση και άλλαξε 180 μοίρες την πορεία της και δημιούργησε τα γνωστά προβλήματα, παρουσιάζοντας ένα τελείως διαφορετικό νομοσχέδιο.

Εμείς είπαμε ότι είμαστε υπέρ της απελευθέρωσης των εμπορευματικών μεταφορών. Όχι, όμως, με μία λογική προκρούστια. Και τι εννοώ; Εννοώ ότι δεν είναι δυνατόν κάποιον ο οποίος έχει πάρει την άδειά του, τη δεκαετία του ’50 ή τη δεκαετία του ’60, να τον κρίνεις με την ίδια λογική που θα κρίνεις κάποιον ο οποίος μόλις πριν από 2 χρόνια έχει πάρει την άδεια.

Θα πρέπει, δηλαδή, να κοιτάξεις με κάποια διαδικασία μεταβατικών σταδίων το ζήτημα, το σημαντικό, της απόσβεσης. Αλλιώς τον άλλον τον ρίχνεις στο γκρεμό, τον σκοτώνεις. Ό,τι λεφτά είχε, τα έβαλε σε μία άδεια. Του την παίρνεις. Δεν γίνεται.

Θα πρέπει να υπάρξει σε αυτό ένας διάλογος. Και θα πρέπει, πάνω από όλα, να σημειώσω την ανάγκη όλη αυτή διαδικασία να μην οδηγήσει, δηλαδή η απελευθέρωση τελικά να μην γίνει ένα σύστημα από κλειστά καρτέλ.

Να έχουμε το νου μας. Να μην πάμε σε ένα άλλο άκρο. Και, για αυτό, θα πρέπει να φροντίσουμε δύο πράγματα να γίνουν. Η μεν κυβέρνηση να προχωρήσει σε ένα σοβαρό διάλογο, εποικοδομητικό διάλογο, αυτά που λέει να τα κάνει, οι δε κάτοχοι των αδειών να φροντίσουν, με κάθε τρόπο, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνάει ο τόπος, να αποφύγουν τις ακρότητες. Γιατί η κοινωνία δεν θα τους το συγχωρέσει εύκολα. Θα πρέπει να υπάρχει ισορροπία, να υπάρχει λογική. Εμείς πιστεύουμε ότι, μέσα από το διάλογο, μπορεί αυτό το θέμα να λυθεί.

Είπατε γενικότερα για τα θέματα της ανάπτυξης. Για τα θέματα της ανάπτυξης υπάρχουν -μίλησα και χθες- δύο νομοσχέδια. Ο επενδυτικός νόμος αυτός -τα λεγόμενα fast track- για τις μεγάλες επενδύσεις, όπως ξέρετε, υπήρχε αντίστοιχος από τον Ιούλιο του 2009, ο νόμος Παπαθανασίου ο οποίος έλεγε ακριβώς αυτά τα πράγματα, στην ίδια λογική.

Δεν βρήκανε τώρα το καινούργιο. Η κυβέρνηση το νόμο τον κλασικό περί επενδύσεων, ενώ στη Βουλή δήλωσε, δια της Υπουργού, ότι είναι καλύτερος από όλους εκείνους που προϋπήρξαν, ήρθε η ίδια και τον κατήργησε. Και από τότε δεν έχουμε νόμο επενδυτικό.

Και όποιος ξέρει τη γραφειοκρατία των επενδύσεων γνωρίζει ότι και τώρα να ψηφιστεί ο επόμενος νόμος, πριν από τα μέσα του 2011 δεν θα μπορέσει να μπει μπροστά για να βοηθήσει την οικονομία. Πότε; Στην ώρα της πιο άσχημης επενδυτικής άπνοιας που έχει γνωρίσει, ο τόπος τα τελευταία χρόνια.

Το νομοσχέδιο για τις μεγάλες επενδύσεις -το είπα και εχθές- δεν είναι κακή ιδέα. Αρκεί να μην υποστεί και αυτό την τιμωρία των γραφειοκρατικών αγκυλώσεων, που δυστυχώς φοβάμαι ότι θα υποστεί, γιατί μαθαίνω, για παράδειγμα, ότι απαιτεί δύο -για ποιο λόγο δεν καταλαβαίνω- διυπουργικές επιτροπές.

Θα πρέπει, λοιπόν, να δοθεί έμφαση στα φορολογικά κίνητρα όπως είπα χθες, σε πρωτοποριακές μονάδες. Να δοθεί έμφαση στη γραφειοκρατία και στο πρόβλημά της. Να δοθεί έμφαση στις κλαδικές πολιτικές που θα πρέπει να ακολουθήσουμε, προκειμένου να κερδίσουμε, από πλευράς συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας, την ανάπτυξη εκεί που την μπορούμε και με τα λιγότερα, κατά το δυνατόν, λεφτά. Τα εξήγησα εχθές.

Και, ταυτόχρονα, να μην ξεχάσουμε τον Τουρισμό και τη Ναυτιλία. Την ανάγκη η δικαιοσύνη να τελειώνει το έργο της πολύ πιο γρήγορα. Τα θέματα αυτά τα οποία ζητάει ο απλός επενδυτής. Και να έχουμε και το νου μας στον ξένο επενδυτή. Για αυτό μίλησα εχθές για τα διανεμόμενα κέρδη, που επίσης είναι κάτι το οποίο δεν το έχει καταλάβει η κυβέρνηση. Κανείς δεν θα έρθει να επενδύσει έτσι εδώ πέρα.

Και θα πρέπει, αυτός είναι ο ρόλος που έχει αναλάβει ο κος Παμπούκης- πραγματικά να γνωρίζει, το θεωρούμε καίριο, τι θα πει επένδυση ενός ξένου; Έρχομαι και σου δίνω -για να απαντήσω και πάλι στο προηγούμενο ερώτημα- έρχομαι και σου δίνω εγώ ρευστότητα. Εγώ βάζω χρήματα.

Τι θα του απαντήσουμε όταν θα του πούμε ότι έχεις να πληρώνεις 40% εδώ πέρα τη φορολογία, όταν στη διπλανή μας χώρα στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, ο οποιοσδήποτε άλλος πληρώνει μόνο 10%; Γιατί να έρθει σε εμάς;

Όλοι οι επιχειρηματίες θα επενδύσουν στην Ελλάδα μόνο για τα νησιά και την ομορφιά μας; Δεν γίνεται αυτό. Αυτή είναι η ανελέητη πραγματικότητα στον κόσμο των επιχειρήσεων. Θα πρέπει να τους δώσουμε το κάτι άλλο. Και νομίζω ότι εκεί είναι που μπορούν πολλά πράγματα να γίνουν. Έχει ήδη χαθεί πολύτιμος χρόνος για την αναγκαία αναπτυξιακή ώθηση που απαιτούν οι περιστάσεις.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ την κυρία Μάνη. Να περάσουμε στον κ. Ντσούνο από την τηλεόραση του ΣΚΑΪ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε εκπρόσωπε, ένα λεπτάκι επί της διαδικασίας. Μια ερώτηση από τους συναδέλφους για να μπορούμε να ρωτήσουμε περισσότεροι.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό προσπαθούμε, να χωρέσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι συνάδελφοι. Από ό,τι ακούτε, όμως, ο Πρόεδρος δίνει ειδήσεις, βλέπω τους συναδέλφους όλους που καταγράφουν και σημειώνουν. Εμείς θα κοιτάξουμε να χωρέσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι συνάδελφοι. Ο Πρόεδρος ήρθε εδώ για να μιλήσει, να δώσει ειδήσεις. Σας ευχαριστώ.

Κύριε Ντσούνο, όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Γ. ΝΤΣΟΥΝΟΣ (ΣΚΑΪ): Κύριε Πρόεδρε, είναι γνωστή η αντίθεσή σας στο Μνημόνιο αν και δεν διαφωνήσατε ποτέ ότι η χώρα όφειλε να πάρει το δάνειο των 110 δισεκατομμυρίων για να μην πτωχεύσει.

Για να κατανοήσουμε, λοιπόν, καλύτερα τη θέση σας, μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα συγκεκριμένο, ποιον φόρο δεν θα είχατε αυξήσει και ποιο εισπρακτικό μέτρο θα προτείνατε να συμπεριληφθεί στον Προϋπολογισμό του 2011 ή μήπως πιστεύετε πως είναι προτιμότερο η χώρα να ζητήσει την αναδιάρθρωση του χρέους της;

Ευχαριστώ.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Εμείς αναπτύξαμε, στις 7 Ιουλίου, ένα πλήρες πρόγραμμα. Το δώσαμε στη λεπτομέρεια, πράγμα που δεν έχει γίνει ποτέ. Είπατε, συγκεκριμένα τι πρέπει να ψηφίσουμε και τι όχι. Ήμασταν εκείνοι οι οποίοι – σας θυμίζω – ψηφίσαμε για την πρώτη δόση της ανόδου του φόρου για τα ποτά και τα τσιγάρα.

Είμαστε αυτοί οι οποίοι έχουμε βάλει στο πρόγραμμά μας συγκεκριμένα ποιά είναι εκείνα τα οποία στηρίζουμε. Δεν θα ήθελα να επαναλάβω εδώ πέρα το πρόγραμμα αυτό εξ αρχής.

Είπατε, όμως, στο τέλος, μια δεύτερη ερώτηση. Κοιτάξτε κάτι. Αυτή τη λέξη εγώ δεν θα την πω ποτέ. Αυτή τη λέξη αν την πούμε στέλνουμε το μήνυμα στο εξωτερικό, στις διεθνείς Αγορές ότι τα spreads στα 1000 είναι χαμηλά.

Εγώ δεν θα την πω ποτέ. Και δίνω μάχη με τις προτάσεις – όπως σας είπα πριν – για να μην συμβεί κάτι τέτοιο. Και πιστεύω ότι υπάρχει δυνατότητα, έστω και χωρίς να θέλει να το δεχτεί η Κυβέρνηση, υπάρχει η δυνατότητα για αλλαγή πορείας.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Ντσούνο. Να παρακαλέσω τον κύριο Μπεσκένη από τις Αποκαλύψεις. Και να ετοιμάζεται ο κύριος Φίλιππος Πανταζής από τον Αδέσμευτο Τύπο.

Β. ΜΠΕΣΚΕΝΗΣ (ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ): Ευχαριστώ, κύριε Εκπρόσωπε.

Κύριε Πρόεδρε, επανέρχομαι στο θέμα του fast track, το οποίο αναφέρατε, μία πιο εξειδικευμένη ερώτηση. Στο θέμα ότι κατατέθηκε από τη Νέα Δημοκρατία, τον περσινό Ιούλιο στη Βουλή.

Το πρώτο ερώτημα που αφορά στο ζήτημα αυτό έχει να κάνει με το αν εσείς θεωρείτε ότι από την παρουσίαση που έχει γίνει, από πλευράς του κυρίου Παμπούκη, του νομοσχεδίου, υπάρχουν οι απαραίτητες ασφαλιστικές δικλείδες, προκειμένου να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον και να υπάρξουν διαφανείς διαδικασίες, με δεδομένο βέβαια ότι το νομοσχέδιο έχει στόχο την ταχύτερη εξέλιξη των διαδικασιών για τις επενδύσεις.

Συναφώς, υπάρχει μία δεύτερη πτυχή λίγο πιο περιορισμένου πολιτικού εύρους. Με δεδομένο ότι αυτό έχει κατατεθεί από τη Νέα Δημοκρατία, γιατί περιμένει η Νέα Δημοκρατία 8-9 μέρες προκειμένου να διατυπώσει αυτό το δεδομένο δημοσίως; Μήπως υπάρχουν αργά, καθυστερημένα αντανακλαστικά στο μηχανισμό και μήπως, συναφώς, έχετε κάποιο σκοπό άμεσα να προχωρήσετε σε ένα εσωτερικό ανασχηματισμό;

Ευχαριστώ.

ΑΝΤ.ΣΑΜΑΡΑΣ: Το fast track το εξήγησα. Είναι ο νόμος 3775 Παπαθανασίου. Το είχαμε από τον Ιούλιο. Εξήγησα το πρόβλημα με τον ευρύτερο επενδυτικό νόμο, που έχουμε ήδη χάσει δύο χρόνια. Εννοώ μέχρι το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2011, που δεν θα μπορέσει να περάσει τίποτα.

Η θέση η δική μας είναι αυτή. Αλλά θα σας απαντήσω με ακρίβεια και στο δεύτερο για το οποίο με ρωτήσατε.

Αν υπάρχει καθυστέρηση στην αντίδραση θα πρέπει να βγάλω τον Τομεάρχη Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας, που τυχαίνει να είμαι ο ίδιος. Επομένως, τέτοια αλλαγή δεν πρόκειται να γίνει.

Σας διαβεβαιώ ότι οι Τομεάρχες που είναι μαζί με εμένα, ο κύριος Σταϊκούρας, ο κύριος Μηταράκης, ο κύριος Χατζηδάκης ειδικότερα για τους νόμους αυτούς τα αναπτυξιακά, είναι οι άριστοι. Ο κύριος Καράογλου για τα θέματα της φορολογίας.

Είμαστε μία καταπληκτική ομάδα. Θέλω να ξέρετε ότι οι άνθρωποι αυτοί, μαζί με άλλους συνεργάτες, έχουμε κάνει μελέτες επί μελετών και έχουμε ξοδέψει πάρα πολλές ώρες μαζί για να βγάλουμε την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για την έξοδο από την κρίση. Δεν νομίζω ότι καθυστερήσαμε σε αυτή την αντίδραση. Πιστεύω ότι έπρεπε να πούμε – και θεωρώ ότι κάθε τόσο θα πρέπει να λέμε – και ποιο θεωρούμε σωστό από αυτά που γίνονται. Ότι ο νόμος αυτός, το γεγονός ότι τον φέρνει η κυβέρνηση και μιλάει ανοιχτά για την ανάγκη να γίνουν επενδύσεις στη χώρα, το χειροκροτούμε.

Δηλαδή θα πρέπει οτιδήποτε λέει από εδώ και πέρα η Κυβέρνηση να βγαίνουμε εναντίον;

Αυτό ήταν κάτι σωστό. Το είπα και χθες βράδυ.

Τα περισσότερα, δυστυχώς, είναι λάθος. Και είμαι υποχρεωμένος να τα επισημαίνω και να τα καυτηριάζω.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστούμε τον κύριο Μπεσκένη. Το λόγο έχει ο συνάδελφος ο κύριος Πανταζής από τον Αδέσμευτο Τύπο. Και ακολουθεί ο κύριος Κοττάκης.

Φ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ (ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ): Κύριε Πρόεδρε, μετά τις χθεσινές αποκαλύψεις σας, για τα 7 ψέματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που μας οδήγησαν στο Μνημόνιο, και μετά από όσα είπατε και σήμερα, θέλω να ρωτήσω το εξής: Πιστεύετε πως υπήρχε προδεδιαγραμμένο σχέδιο από τον Πρωθυπουργό για να οδηγηθούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Ευχαριστώ.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Κοιτάξτε, εγώ δεν είμαι, ως άνθρωπος, υπέρ της θεωρίας της συνομωσιολογίας, ούτε θα πω ότι πάντοτε κάτι κρύβεται πίσω από κάτι άλλο.

Αυτό, όμως, το οποίο οφείλω να πω είναι ότι θεώρησα, από την πρώτη στιγμή, εξαιρετικά αφύσικο το να βγαίνει ένας Πρωθυπουργός και, επισταμένως, για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, με πάρα πολλές δηλώσεις, να λέει ότι «είμαστε στην εντατική», «είμαστε στον Τιτανικό», «είμαστε διεφθαρμένοι», «δεν μπορούμε από μόνοι μας».

Αυτό, πράγματι, ήταν αφύσικο. Τα συμπεράσματα θα τα βγάλει η ιστορία. Αλλά αυτό, οφείλω να το πω ότι ήταν αφύσικο.

Και αν θέλετε, εμένα με ενοχλεί και για ένα άλλο λόγο, περισσότερο κοινωνιολογικό. Με ενοχλεί, δηλαδή, το γεγονός ότι δεχόμαστε ότι μόνοι μας δεν μπορούμε.

Με ενοχλεί το γεγονός ότι πρέπει να έχω μία τρόικα, σαν μπαμπούλα. Με ενοχλεί το γεγονός να περνάω το μήνυμα στο νέο το παιδί ότι χρειάζεται να έχεις πάντα κάποιον δίπλα σου να σε βοηθάει. Δεν μπορείς μόνος σου.

Γιατί τελικά αυτό το οποίο χάνουμε, είναι αυτό το δυναμισμό της φύσης του Έλληνα, που είναι εκείνο το οποίον μέχρι σήμερα μας διαφοροποιούσε, στα θετικά μας, από τους άλλους.

Ποιος είπε ότι χρειάζεται κανείς για να πάρει μια σωστή απόφαση να υπάρχει πάντοτε ο μπαμπούλας του οποιουδήποτε; Ο δάσκαλος από πάνω έτοιμος να σου τραβήξει το αυτί;

Δεν θέλω να πάω μακριά. Είχαμε τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης και βρέθηκα στο Υπουργείο και είδα τον τρόπο και μέσα σε 2 μήνες φτιάξαμε ένα από τα ωραιότερα πράγματα στο 1/5 της τιμής. Δεν με πίεσε κανένας να το κάνω. Δεν υπήρξε τρόικα από πάνω μου.

Κάναμε την τελευταία μεγάλη έξοδο θετικής εικόνας της Ελλάδος στο εξωτερικό. Υπήρχε κάποια υποχρέωση, κάποια πίεση; Όχι, προς Θεού. Άλλοι Υπουργοί, όλων των παρατάξεων, σε όλη αυτή τη διάρκεια που περνάμε μετά τη μεταπολίτευση, που ζούμε εν πάση περιπτώσει, οι περισσότεροι από εμάς, ήταν κάποιος ο οποίος τους εξανάγκαζε; Δεν υπάρχει, δηλαδή, η αγαθή προαίρεση και η διάθεση του καθενός να κάνει το καλό για τον τόπο του; Πρέπει να του το επιβάλλουν και να του πουν και ποιο είναι;

Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν το δέχομαι. Και αυτό είναι κάτι το οποίο με ενοχλεί με όλη αυτή τη διαδικασία που υπήρχε. Το να λέμε ότι «εμείς τελειώσαμε», «είμαστε διεφθαρμένοι», «είμαστε στην εντατική». Αυτό ανθρωποκεντρικά, Ελληνικά, δεν μπορώ να το δεχθώ. Πολιτικά, δεν μπορώ να το δεχθώ.

Αλλά τυχαίνει και οικονομικά να είναι λάθος. Και, επομένως, πια, γίνεται μία φιλοσοφική αντίδρασή μου συνολική σε αυτό το οποίο σήμερα συμβαίνει.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον κύριο Πανταζή. Παρακαλώ τον κύριο Κοττάκη να θέσει το επόμενο ερώτημα από τα Επίκαιρα και να ετοιμάζεται η κυρία Βίκυ Σαμαρά από την εφημερίδα Απογευματινή.

Μ. ΚΟΤΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, όσο πίσω και να γυρίσουμε τη μνήμη μας στους ταραγμένους καιρούς της πολιτικής μας ιστορίας, από το διχασμό του ’22 μέχρι τις πρώτες εκλογές του ’46 και από τα γεγονότα του ’65, μέχρι τη δύσκολή περίοδο του 1989, εποχή σαν αυτή που ζούμε γενικευμένης αμφισβήτησης της πολιτικής και των πολιτικών, δεν έχουμε ξαναζήσει.

Πάντοτε στην ιστορία μας υπήρχαν οι καλοί και οι κακοί. Για πρώτη φορά, ο κόσμος είναι θυμωμένος με το σύνολο της πολιτικής και σκέφτεται μάλιστα ένα μεγάλο τμήμα του να απόσχει από τις περιφερειακές εκλογές.

Όλο το καλοκαίρι, όπου ρίχναμε τη ματιά μας, βλέπαμε θυμωμένα βλέμματα. Ακούγαμε για πολιτικούς που δεν ήθελαν να βγούνε από το σπίτι τους. Διαβάζαμε ρεπορτάζ για πολιτικούς που προπηλακίζονταν, όταν έβγαιναν από το σπίτι τους.

Και, γενικότερα, υπήρχε – και υπάρχει – μία απογοήτευση. Σας έχουμε ακούσει επανειλημμένως να λέτε τη λέξη «Ελπίδα». Κάποτε, οι λέξεις έφταναν. Στον Κωνσταντίνο Καραμανλή έφτανε η φράση «Δημοκρατία – Ευρωπαϊκή Ένωση». Στον Ανδρέα Παπανδρέου έφτανε η λέξη «Αλλαγή». Τους έφταναν για να κινητοποιήσουν τις μάζες να ασχοληθούν με την πολιτική. Όταν πια, όμως, οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους, πως θα κινητοποιήσετε τον κόσμο, με μία τέτοια λέξη;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Η λέξη Ελπίδα είναι λέξη μήτρα. Η λέξη Ελπίδα είναι λέξη η οποία γεννάει το ποιο όμορφο, αλλά και το πιο δίκαιο. Ταυτόχρονα, όμως, είναι και κάτι που σου δίνει το δικαίωμα να αγωνιστείς. Σου δείχνει το δρόμο.

Εμείς, για αυτό την έχουμε επιλέξει και είναι κεντρικό μας σύνθημα. Πρώτα απ’ όλα, συνάδει με το χαρακτήρα, την αισιοδοξία του Έλληνα, που πάνε να μας τη χαλάσουν.

Αυτή η εθνική κατάθλιψη δεν πρόκειται να μας λυγίσει. Εγώ δεν πιστεύω. Θα σας το πω πραγματικά, κύριε Κοττάκη, ποιος είναι αντίπαλός μου σήμερα, σε αυτή την κατάσταση που ζει η Ελλάδα. Δεν πιστεύω ότι αντίπαλό μου έχω μόνο το ΠΑΣΟΚ.

Αυτό είναι το δεύτερο. Αυτό είναι, μάλλον, το δευτερεύον. Και αυτό – θέλετε να σας πω κάτι – όπως τα κάνουνε και όπως πηγαίνει η κατάσταση, θα είναι και το πιο εύκολο να το κερδίσουμε.

Το δύσκολο είναι να κερδίσεις πια – όπως το είπατε πολύ σωστά – τον απλό πολίτη, τον δύσπιστο. Και θεωρώ πραγματικά ότι απέναντί μου δεν έχω ένα κόμμα που λέγεται ΠΑΣΟΚ. Έχω ένα πολίτη, πέρα και πάνω από κομματικές επιρροές, ο οποίος δεν δέχεται πλέον εύκολα να πειστεί σε τίποτα.

Έχει πάρει τόσες υποσχέσεις. Τόσα πολλά που του είπαν, δεν έγιναν. Και το μεγάλο ζητούμενο, για μένα σήμερα, αλλά και για τη Νέα Δημοκρατία και για τον κάθε βουλευτή και για τον κάθε πολιτευτή και για τον κάθε υποψήφιο, είναι πως θα πάρουμε την εμπιστοσύνη αυτού του κόσμου.

Προσωπικά, από την αρχή, έχω δει ότι πρέπει να πάρουμε την εμπιστοσύνη. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να πιστέψει ο κόσμος ότι εσύ πιστεύεις σε κάτι.

Γιατί, σήμερα, πιστεύουν όλοι ότι δεν πιστεύουμε σε τίποτα. Εγώ, λοιπόν, βγήκα και είπα: Ναι, πίστη μου είναι ο κοινωνικός φιλελευθερισμός. Και το ανέλυσα και το εξήγησα.

Και είπα ότι το «κοινωνικός» βγάζει δικαιοσύνη. Και το ανέλυσα. Και είπα ότι το «φιλελευθερισμός» βγάζει ανταγωνιστικότητα για την οικονομία. Και το ανέλυσα.

Και είπα ότι τα δύο μαζί βγάζουν τη δυνατότητα για μία εκτίναξη προς το αύριο. Και το ανέλυσα. Το δεύτερο το οποίο πρέπει να ακτινοβολήσει στον κόσμο, είναι ότι αυτό που λέμε έχει «αξιοπιστία». Και για να έχει αξιοπιστία πρέπει να έχεις, εσύ που το λες, πρώτα ήθος.

Να έχεις τη δυνατότητα, μέσα από το προσωπικό σου παράδειγμα και μέσα από αυτά που κάνεις, να αποδεικνύεις ότι αυτό που λες το εννοείς.

Απέναντι είναι οι αμοραλιστές, οι οποίοι προσπαθούν ανάλογα την κατάσταση να μπουν πάντοτε μέσα στη σωστή τρύπα. Αυτός ο οποίος έχει ήθος θα είναι πότε μέσα, πότε θα είναι υποχρεωμένος να είναι απέξω. Όταν και οι αλήθειες ακόμα, καμιά φορά πονάνε. Αλλά πρέπει να πει την αλήθεια.

Πέρασε η εποχή που ο Ελληνικός λαός σου λέει «άσε να πάω με εκείνον, γιατί από όλα τα ψέματα που μου λέει κάτι θα μου δώσει». Και αυτό πέθανε. Δεν εμπιστεύονται κανέναν. Και πρέπει να αποδείξουμε αυτά που λέμε, με το παράδειγμά μας.

Και το παράδειγμα αυτό απαιτεί να έχουμε, όχι στρογγυλεμένες θέσεις, αλλά θέσεις με γωνίες. Θέσεις οι οποίες πονάνε. Θέσεις, όμως, οι οποίες είναι ξεκάθαρες και οι οποίες αποδεικνύουν ότι αυτό που λες το πιστεύεις.

Το ΠΑΣΟΚ ό,τι έχει να πει είναι γραμμένο στο Μνημόνιο. Εμείς, αυτά τα οποία λέμε, αυτά τα οποία θέλουμε να αλλάξουμε, έχουν και πόνο, έχουν και δυσκολίες. Θα έχουμε εμπόδια, θα έχουμε συστήματα εναντίον μας. Το ξέρουμε.

Αλλά μόνον έτσι θα υπάρχει πρόοδος και το δικαίωμα στον πολίτη να πάει επιτέλους στον κόσμο της αισιοδοξίας και να φύγει από αυτή την εθνική κατάθλιψη στην οποία έχει πέσει σήμερα.

Εγώ νομίζω ότι έτσι μόνον, κύριε Κοττάκη, μπορείς να κερδίσεις και πάλι την εμπιστοσύνη του κόσμου. Του δύσπιστου οπαδού, αλλά και πέρα και πάνω από κόμματα.

Θέλετε να σας πάω σε ένα άκρο που δεν το έχει πει ποτέ κανείς; Πολλές φορές σήμερα είναι πολύ πιο δύσκολο να πείσεις Νεοδημοκράτη να ψηφίσει τη Νέα Δημοκρατία παρά ΠΑΣΟΚτζή. Διότι ο πρώτος είναι ακόμα τραυματισμένος, ο δεύτερος είναι επίσης τραυματισμένος. Εάν του πεις αυτό το οποίο πραγματικά πιστεύεις, τον κερδίζεις.

Και το ζήτημα, επομένως, είναι ο πολίτης, δεν είναι τα κόμματα. Ξεφύγαμε, πετάει ο κόσμος πάνω από κόμματα. Πετάει πάνω από ξύλινες λέξεις, εύκολες ιδεολογικές τοποθετήσεις. Κουτάκια ξεπερασμένα. Θέλει να σε δει από κοντά, να αισθανθεί τον πολιτικό σου χνότο, να τον πείσεις.

Και θα τον πείσεις μόνο αν του πεις την αλήθεια και ας τον πονέσει. Την προτιμάει από το ψέμα, που τον έχει ήδη πεθάνει. Αυτή, για εμένα, είναι η σημερινή καινούργια πραγματικότητα, που δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν.

Και για αυτό το λόγο, ζούμε μια νέα εποχή ακόμα και στην πολιτική επικοινωνία όπου θα πρέπει ο Έλληνας σήμερα πια να σε ακούσει όντας δίπλα του. Να του πεις, όχι εκείνο το οποίο θα ήθελες για να του κερδίσεις γρήγορα την ψήφο, αλλά αυτό το οποίο εσύ πιστεύεις ότι είναι το δικό του το καλό και να τον πείσεις ότι πράγματι είναι.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να ευχαριστήσω τον κ. Μανώλη Κοττάκη. Να περάσει η σκυτάλη των ερωτήσεων στην κυρία Βίκυ Σαμαρά από την εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ και να ετοιμάζεται παρακαλώ ο συνάδελφος ο κος Μποτσαράκος από την τηλεόραση του STAR.

Β. ΣΑΜΑΡΑ (ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ): Κύριε Πρόεδρε, ο κος Παπανδρέου επιμένει να αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Εμφανίζει δε το «γερμανικό μοντέλο» ως μια μεγάλη μεταρρύθμιση που θα εξυγιάνει το πολιτικό σύστημα. Εσείς λέτε «όχι». Γιατί; Δεν θέλετε να συμβάλετε στην εξυγίανση του πολιτικού συστήματος; Έχετε κάποια άλλη συγκεκριμένη πρόταση;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Το καινούργιο εκλογικό σύστημα που θέλει να περάσει ο κος Παπανδρέου, δηλαδή το «γερμανικό μοντέλο», είναι αρχηγοκεντρικό. Και είναι ένα μοντέλο το οποίο θα έρθει να στηθεί πάνω σε ένα κράτος το οποίο είναι ήδη πρωθυπουργοκεντρικό.

Και, επομένως, εγώ αυτό δεν το θέλω. Εγώ είμαι δημοκράτης. Εγώ θέλω να έχει το δικαίωμα ο κόσμος να μπορεί να επιλέγει. Θα είναι ζημία για το πολίτευμα, θα είναι μεγάλη ικανοποίηση για κάποιον πολιτικό αρχηγό που το δει με αυτό τον τρόπο, τον πρόσκαιρο. Ότι, δηλαδή, εγώ στις λίστες θα βάλω τους δικούς μου, οι μισοί θα είναι επικρατείας, οι άλλοι μισοί θα τους πω εγώ που να πάνε. Συμπαθώ τον κ. Μουρούτη; Θα τον στείλω στην Πύλο. Αντιπαθώ τον κ. Μουρούτη; Θα τον στείλω κάπου που η Νέα Δημοκρατία δεν παίρνει τίποτα. Και όλα καλά.

Αυτά εμένα δεν μου αρέσουν. Θέλετε να πάμε, όμως, και στη γνήσια την πολιτική ανάλυση; Να σας την κάνω. Στο Περιστέρι θα υπάρχουν, με αυτό το σύστημα, δύο έδρες – λέει ο Πάνος ίσως τρεις – εγώ λέω δύο.

Στη Νέα Ζωή Περιστερίου, λοιπόν, θα υπάρχει σίγουρα μια έδρα. Θα έρθω εγώ, λοιπόν, και θα ορίσω τον Μουρούτη στη Νέα Ζωή και θα εκλεγεί βουλευτής.

Λέει το σύστημα Παπανδρέου: Με αυτό τον τρόπο, που το κάθε κόμμα ορίζει μόνο ένα, δεν υπάρχει μαύρο πολιτικό χρήμα. Από τη στιγμή όμως που θα εκλεγεί και θα είναι ένας ο «αστέρας» όλης της περιοχής, δεν θα είναι το κέντρο της προσοχής του λεγόμενου πολιτικού χρήματος; Και πιο εύκολος να τον κερδίσεις όταν θα πέσουν όλοι πάνω του; Πού θα υπάρχει ο έλεγχος;

Παρατήρηση δεύτερη. Θα πάει μία μέρα ο βουλευτής της Νέας Ζωής Περιστερίου στο Δήμο Περιστερίου και θα του πει ο Δήμαρχος: Περίμενε, παιδί μου απέξω, περίμενε αγόρι μου, έχουμε δουλειές για όλο το Περιστέρι εδώ πέρα. Δεν είσαι μόνο εσύ με τη Νέα Ζωή. Περίμενε απέξω.

Υποβαθμίζεται ο ρόλος του βουλευτή. Αυτό εμείς δεν το θέλουμε.

Σας επαναλαμβάνω ότι εγώ θα ήθελα να ακούσω προτάσεις καινούριες για ένα Ελληνικό μοντέλο, όχι για ένα γερμανικό μοντέλο. Δεν θέλω βουλευτές δύο ταχυτήτων. Δεν θέλω αυτό το σύστημα, το οποίο είναι ακραία αρχηγοκεντρικό.

Δεν ξέρω αν έχουν προβλήματα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αν έχουν, να μας το πουν. Αλλά δεν οφείλει ο Ελληνικός λαός και το Πολίτευμά μας να δεχθεί ένα τέτοιο καίριο πλήγμα, μόνο και μόνο επειδή έχει το όποιο πρόβλημα το όποιο κόμμα. Δεν με ενδιαφέρει.

Επαναλαμβάνω: Εμείς είμαστε εναντίον αυτού του συστήματος.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να ευχαριστήσω τη συνάδελφο την κυρία Σαμαρά. Θα παρακαλέσω τον κύριο Μποτσαράκο από την τηλεόραση του Star. Και να ετοιμάζεται, αμέσως μετά, ο συνάδελφος ο κύριος Μελισσόπουλος από την εφημερίδα Βραδυνή.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Παναγιωτόπουλε, με συγχωρείτε, να σας ζητήσω ένα άλλο μίγμα πολιτικής για τα περιφερειακά Μέσα Ενημέρωσης.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Περνάμε στα περιφερειακά. Έχετε δίκιο, καταγράφεται η διαμαρτυρία. Το αντιλαμβάνομαι. Είναι πάρα πολλοί οι συνάδελφοι, αλλά από ό,τι βλέπετε, ο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας ήρθε εδώ να δώσει ειδήσεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να μας δίνετε εναλλάξ.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα το δούμε. Ευχαριστώ πολύ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Συγνώμη, κύριε Πρόεδρε, και κάθε χρόνο τα ίδια περιφερειακά ακούγονται.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να προχωρήσουμε, να μην χάνουμε χρόνο; Όσο εκμεταλλευτούμε καλύτερα το χρόνο, τόσο θα χωρέσουν περισσότεροι συνάδελφοι.

Π. ΜΠΟΤΣΑΡΑΚΟΣ (STAR): Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε να σας πάω λίγο πίσω, περίπου 10 μήνες πριν, κατά την εσωκομματική διαδικασία από την οποία εκλεγήκατε στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας.

Τότε, είχατε μιλήσει με σκληρή γλώσσα για μηχανισμούς μέσα στο κόμμα, και είχατε πει χαρακτηριστικά ότι θέλετε να σπάσετε αυτούς τους μηχανισμούς.

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές που έχουμε μπροστά μας βλέπουμε ότι στηρίζετε στελέχη τα οποία τότε είχαν ταχθεί στο πλευρό της αντιπάλου σας, της κυρίας Μπακογιάννη, ήταν αντίπαλός σας τότε.

Τα στελέχη αυτά, αναρωτιέμαι σήμερα, έπαψαν να είναι μέρος των μηχανισμών, που, τότε, εσείς είχατε καταγγείλει;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Το πρόβλημά μου δεν ήταν ποτέ τα μεμονωμένα στελέχη. Το πρόβλημά μου ήταν οι μηχανισμοί που παρέλυαν το κόμμα. Από τη στιγμή που αυτοί οι μηχανισμοί διαλύθηκαν, από τη στιγμή που έγινε ένα συνέδριο δημοκρατικότατο, εκλέχθηκαν οι πάντες δημοκρατικά, χωρίς ποσοστώσεις, δεν έχω κανένα πρόβλημα με οποιονδήποτε. Είναι όλοι αδέρφια μου. Δεν έχω διαφορά με κανένα. Και το απέδειξα.

Τέτοιο μεγάλο σφουγγάρι αμφιβάλλω αν οι καλύτεροι στην Κάλυμνο το έχουν ποτέ βγάλει, από αυτό που μεταχειρίστηκα εγώ.

Και αν θέλετε να πάτε να βρείτε – δεν θα πω εγώ – υποψηφίους Περιφερειάρχες, υποψήφιους Δημάρχους, ακόμα και στη δική μου Περιφέρεια αν θέλετε ψάξτε και θα δείτε ότι ποτέ δεν κοίταξα ποιος είχε ψηφίσει ποιον.

Αυτό το σφουγγάρι το εννοώ και νομίζω ότι είναι – αν θέλετε – και το μέσο με το οποίο αποδεικνύω, πρώτα εγώ ο ίδιος, ότι θέλω να σφυρηλατήσω την ενότητα του κόμματος.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Μποτσαράκο, σας ευχαριστώ. Να παρακαλέσω το συνάδελφο τον κύριο Κώστα Μελισσόπουλο από τη Βραδυνή να θέσει το επόμενο ερώτημα. Και να ετοιμάζεται ο συνάδελφος κύριος Κάτσενος από τον Ελεύθερο.

Κ. ΜΕΛΙΣΣΟΠΟΥΛΟΣ (ΒΡΑΔΥΝΗ): Εδώ, κύριε Πρόεδρε, εκ δεξιών σας. Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων, που ρώτησαν μέχρι στιγμής είναι εξ αριστερών. Δεν ξέρω αν αυτός είναι κάποιος υπαινιγμός εν όψει δημοτικών και αυτοδιοικητικών εκλογών γενικότερα.

Θα μείνω, όμως, εγώ στις αυτοδιοικητικές εκλογές, τις οποίες εσείς χαρακτηρίσατε πολιτικές και το μήνυμά τους επίσης θα είναι πολιτικό.

Έχετε ζητήσει αντιμνημονιακή ψήφο από τον κόσμο. Θα ήθελα να μου πείτε: Που τοποθετείτε τον πήχυ της επιτυχίας για τη Νέα Δημοκρατία με δεδομένο ότι δεν είναι πια οι συνθήκες ίδιες με αυτές του 2006, δεν υπάρχουν οι νομαρχίες, υπάρχει νέος θεσμός.

Έτσι ώστε και εμείς να έχουμε τη δυνατότητα να βγάλουμε ένα σαφές συμπέρασμα γύρω από το αν ο κόσμος υιοθέτησε την επιχειρηματολογία σας, τις απόψεις σας και τις επιλογές σας.

Με ποιο αποτέλεσμα θα είστε ικανοποιημένος, δηλαδή, και ποιο θα συνιστά νίκη για τις επιλογές σας και καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής, όπως έχετε ζητήσει.

Και κάτι τελευταίο: Είπατε πριν ότι δεν θέλετε να βάλετε τη χώρα σε περιδίνηση, ζητώντας εκλογές. Εάν τελικά επικρατήσουν οι επιλογές σας, δεν τίθεται αυτόματα εκ των πραγμάτων, ένα θέμα αμφισβήτησης της λαϊκής νομιμοποίησης της Κυβέρνησης;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Πρώτον, εν μέσω αυτής της απίστευτης κοινωνικοοικονομικής κρίσης που περνάμε σήμερα, εγώ δεν μετράω κουκιά. Σας το είπα και πριν. Αυτήν την πολιτική αριθμητική, εγώ δεν την πιστεύω.

Αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς δεν θέλουμε να κερδίσουμε την κάθε μάχη που θα δώσουμε. Αλλά πιστεύω ότι υπάρχει ένας μεγαλύτερος στόχος, που είναι πολύ πιο φιλόδοξος και ωφέλιμος και για τον τόπο.

Αυτό είναι αν γίνουν δηλαδή ευρύτατες κοινωνικές συμμαχίες, οι οποίες θα δώσουν το δικαίωμα να απαλλαγεί η Ελλάδα από τις δεσμεύσεις του Μνημονίου, μέσα από ένα μήνυμα το οποίο θα περάσουν και το οποίο μήνυμα ελπίζω να είναι εκκωφαντικό.

Αυτό, όμως, προσέξτε, δεν σημαίνει ότι εγώ περίμενα να γίνουν αυτές οι εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση προκειμένου να βρεθώ απέναντι στο Μνημόνιο.

Εγώ περιμένω τον κόσμο να αποτυπώσει με την ψήφο του, την άποψή του, τόσο για το ζήτημα του Μνημονίου, της ευρύτερης -αν θέλετε- πολιτικής εξέλιξης που ζούμε σήμερα οι πάντες -και καλώς ή κακώς η οικονομία είναι το νούμερο ένα ζήτημα- όσο και για το ζήτημα των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Τα δύο -αν θέλετε- μεταξύ τους ενώνονται. Το μήνυμα το οποίο εγώ θέλω να στείλω, το οποίο η Νέα Δημοκρατία θέλει να στείλει, όλοι μας θέλουμε να στείλουμε, διαπερνά και το Μνημόνιο και τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Είναι ένα μήνυμα της φιλόδοξης προσπάθειας να απαλλαγεί η Ελλάδα από τέτοιες δεσμεύσεις, να οδηγηθεί σε μία μακροχρόνια ανάπτυξη και να μπορέσει να φύγει από αυτήν τη μόνιμη ύφεση και τη μόνιμη ασφυξία, στην οποία έχουμε μπει σήμερα.

Ταυτόχρονα –επαναλαμβάνω- θα κοιτάξουμε να εκλέξουμε τους καλύτερους. Για αυτό και πάρα πολλοί από αυτούς, οι περισσότεροι από αυτούς, οι οποίοι -και ο Κικίλιας, Αντιδήμαρχος ήταν, έχουμε επιλέξει για αυτοδιοικητικές θέσεις, είναι άτομα τα οποία έχουν προσφορά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η οποία Τοπική Αυτοδιοίκηση, σήμερα, δέχεται τα μεγαλύτερα πυρά από το Μνημόνιο, εάν σκεφτείτε ότι ήδη περιέκοψαν 40% τις πιστώσεις. Ήδη πρόκειται 3 δισ. να κοπούν τα επόμενα 3 χρόνια. 3,5 για την ακρίβεια. Και, τελικά, φοβάμαι ότι δεν θα υπάρχει Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Σήμερα, υπάρχουν Δήμοι που δεν έχουν να πληρώσουν τους υπαλλήλους τους. Επομένως, μπήκαμε σε μία φάση τέτοια που θεωρώ ότι δεν έχει τόση σημασία να βάλω εγώ για κάθε συγκεκριμένη περιφέρεια τον πήχυ.

Εντάξει, ανάλυση πολιτική γίνεται. Γνωρίζουμε ποιες είναι πιο εύκολες, ποιες είναι πιο δύσκολες. Αλλά δεν πρόκειται εγώ να δώσω ονοματολογία ή συγκεκριμένα νούμερα. Γιατί αυτό δεν βολεύει στη γενικότερη δική μας θεώρηση του προβλήματος που σήμερα αντιμετωπίζει ο Ελληνικός λαός.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστούμε κύριε Μελισσόπουλε. Το λόγο έχει ο κύριος Κάτσενος, ο συνάδελφος από την εφημερίδα Ελεύθερος. Να ετοιμάζεται ο κύριος Σταματόπουλος από το ΚΕΡΔΟΣ και η κυρία Χαρίση από τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

Α. ΚΑΤΣΕΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακολούθησα την ομιλία σας χθες και μέχρι αυτή τη στιγμή τη συνέντευξη τύπου των συναδέλφων και δεν άκουσα ούτε μία λέξη για την εξωτερική πολιτική.

Την περίοδο αυτή είναι πάρα πολλά θέματα ανοιχτά. Έχετε διατελέσει Υπουργός των Εξωτερικών κατά το παρελθόν. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλάζει ακόμα και τους συσχετισμούς.

Αλλάζει ακόμα και την πολιτική την οποία ο προκάτοχός σας είχε καθορίσει. Ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές θέλω να ρωτήσω για εσάς στα εθνικά θέματα; Και επίσης, εάν θα δεχόσασταν μία λύση στην εκκρεμότητα των Σκοπίων με την ονομασία «Βαρντάσκα Μακεντόνια».

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Το πρώτο το οποίο έχω πει, να μην επαναλαμβάνομαι, είναι ότι πρέπει να ξαναπάρουμε την Ελλάδα στα χέρια μας, για το ζήτημα το εσωτερικό. Αυτό χρειάζεται και απόκτηση αυτοπεποίθησης. Η αυτοπεποίθηση είναι κυρίαρχο σημείο και στα εξωτερικά. Δηλαδή, για να έχεις τη φιλοδοξία να είσαι πρωταγωνιστής στο χώρο σου, χρειάζεται αυτοπεποίθηση. Δεν μπορείς να την έχεις, αν δεν έχεις αυτοπεποίθηση.

Τις θέσεις στις κόκκινες γραμμές τις γνωρίζετε. Για το ζήτημα του «Μακεδονικού», το «Βαρντάσκα» είναι σαφές ότι θα ξεχώρισε το «Πιρίν» και το «Αιγαίο» ότι είναι οι δύο σκλαβωμένες και ο «Βαρδάρης», ο δήθεν δικός τους, ότι είναι ο ελεύθερος. Αυτό επομένως είναι ένα όνομα το οποίο δεν πρέπει ποτέ να δεχθούμε.

Τώρα, θα σας πω το εξής για τα εθνικά ζητήματα τα οποία για εμένα πάντα παίζουν ρόλο. Θέμα η εθνική αξιοπρέπεια, θέμα οι καλές σχέσεις όσο το δυνατόν με τους γείτονες, ζήτημα να μην είμαστε μίζεροι, να έχουμε τις φιλοδοξίες μας και να έχουμε και τις γαλάζιες γραμμές, όχι μόνο τις κόκκινες.

Είναι γνωστές οι κόκκινες γραμμές -να μην τις επαναλάβω- από τον αλυτρωτισμό που υπαινιχθήκατε νωρίτερα, μέχρι τα προβλήματα casus belli, Αιγαίο, Τουρκία, Κύπρος το μεγάλο τραύμα του Ελληνισμού, η ανάγκη να είμαστε όρθιοι και να μην μας αμφισβητηθεί η δυνατότητά μας να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα αυτά λόγω δήθεν των οικονομικών προβλημάτων που περνάμε.

Εκεί πια η δευτέρα πλάνη θα είναι χείρων της πρώτης. Αυτή είναι η άποψή μου συγκεντρωτικά. Από εκεί και πέρα, δεν ξέρω αν θέλετε να πω για το «Μακεδονικό» επειδή αναφερθήκατε σε αυτή την ονομασία.

Εγώ θέλω να είμαι απολύτως ξεκάθαρος και να σας πω -τις απόψεις μου τις ξέρετε- μια ονομασία για κάθε χρήση είναι η βάση. Δεν έχω ακούσει ποτέ τα Σκόπια να συμφωνήσουν σε αυτό. Είναι το θεμελιώδες για εμένα ζήτημα του erga omnes. Είναι αυτό το οποίο είχε δεχθεί και ο κος Παπανδρέου και ο κος Καραμανλής.

Θεωρώ ότι πρέπει να θέσουμε ένα τέρμα στην ονοματολογία και στις υποθέσεις. Δεν είναι δυνατόν κάθε τόσο να ακούμε για ποιο όνομα, ποιο είναι το επόμενο όνομα που πρόκειται να απορρίψουν τα Σκόπια.

Εγώ βέβαια δημόσια διαπραγμάτευση επί υποθετικών ονομάτων δεν κάνω. Αλλά αυτό που σας λέω ξεκάθαρα είναι ότι το erga omnes, δηλαδή μια χρήση, μια ονομασία για όλες τις χρήσεις είναι η ξεκάθαρη δική μας τοποθέτηση. Είναι έτοιμα τα Σκόπια να αλλάξουν τη συνταγματική τους ονομασία; Είναι έτοιμα τα Σκόπια να δεχθούν να λέγονται διαφορετικά και στη συνταγματική τους ονομασία; Αυτό είναι το erga omnes.

Αν είναι, να μας το πουν. Δεν πρόκειται εμείς να βαράμε στον αέρα κάθε τόσο κάποιο όνομα και να μας πουν αν το δέχονται ή όχι αν δεν μας πουν προηγουμένως εάν και για ποιο όνομα δέχονται και την αλλαγή της συνταγματικής τους ονομασία.

Αυτό θα πει το erga omnes. Και αυτό είναι μια ξεκάθαρη προϋπόθεση που έθεσε ο Καραμανλής και έχει θέσει και ο Παπανδρέου και έχει δεχθεί ο Παπανδρέου, από τότε που ήταν αντιπολίτευση.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον κ. Κάτσενο. Να περάσουμε στον κ. Σταματόπουλο από το ΚΕΡΔΟΣ. Και να ετοιμάζεται η κυρία Χαρίση, από την εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ (ΚΕΡΔΟΣ): Κύριε Πρόεδρε, από τη χθεσινή σας ομιλία έγινε σαφές ότι υπολογίζετε αρκετά στην ευρωστία του τραπεζικού συστήματος. Πως την αξιολογείτε αυτή τη στιγμή τη ρευστότητα του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος; Τι λέτε για τις συγχωνεύσεις έτσι όπως κυοφορούνται; Και αν υπερασπίζεστε το δημόσιο χαρακτήρα της Αγροτικής και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Γίνεται συνεχής συζήτηση για τη ρευστότητα και το καταλαβαίνω.

Θα σας πω το εξής για το ζήτημα της ρευστότητας το οποίο δεν ξέρω, προηγουμένως δεν το είπα με την έννοια ότι θεωρώ ότι μπαίνουμε σε βαθιά οικονομικά, αλλά πρέπει να το πω.

Εδώ απαιτείται να γίνει μια πιστωτική στόχευση. Η πιστωτική επέκταση στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, ήταν κατά μέσο όρο 20%. Έχουμε φτάσει πλέον να είμαστε στο 2%. Αυτό είναι πραγματικά μια θηλιά στο λαιμό της οικονομίας.

Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει μια υποχρέωση, με την πίεση που μπορεί να ασκηθεί πάνω στις τράπεζες να προχωρήσουν σε μια πιστωτική επέκταση της τάξης του 5 με 7%. Ας πούμε, περίπου, 11 με 15 δισεκατομμύρια. Τόσο θα ήταν το 5 με 7%. Και αυτό, προκειμένου να υπάρχει το αίμα που είπα προηγουμένως στην οικονομία, που είναι η ρευστότητα.

Υπάρχει, όμως, και μια ηθική πλευρά στην οικονομία, στην οποία αναφέρθηκα χθες και που είναι η ανάγκη το κράτος να είναι έντιμο απέναντι στον επιχειρηματία. Και εδώ είναι το μέγα ζήτημα του συμψηφισμού των οφειλών.

Έτυχε να είμαι Υπουργός Οικονομικών κάποτε και να έρθει κάποιος στο γραφείο μου ο οποίος μου είπε ότι: Εγώ έχω καταβάλει αυτό που ονομάζουν στο Γενικό Λογιστήριο ορισμένα λεφτά «αχρεωστήτως καταβληθέντα». Δηλαδή ας πούμε ο λογαριασμός του Ο.Τ.Ε. ήταν 100 δραχμές τότε, αυτός είχε πληρώσει κατά λάθος 200 δραχμές, του χρωστούσε το κράτος 100 και δεν του τα έδινε πίσω, και βεβαίως δεν του τα έδινε ούτε έντοκα.

Και τότε πρωτοξεκίνησε η διαδικασία, και έδωσα μεγάλη μάχη για αυτό, προκειμένου να υπάρχει πρώτα ένα κράτος τίμιο για να μπορεί να είναι μετά αυστηρό.

Αυτό, τη σημερινή εποχή, που ο άλλος βλέπει να γκρεμίζεται μπροστά του από έλλειψη ενεργούς ζήτησης η οικονομία, αντιλαμβάνεστε ότι είναι δύο φορές πιο αναγκαίο. Η ρευστότητα, δηλαδή, παίρνει ένα θεμελιώδη, σήμερα, χαρακτήρα στην υπόθεση της αλλαγής της οικονομικής πολιτικής.

Είπατε για τους πυλώνες. Να πω, πρώτα απ’ όλα, ότι αισθάνομαι για όλες τις τράπεζες, μία ικανοποίηση από το γεγονός ότι τα αποτελέσματα μετά τα συγκεκριμένα τεστ ανθεκτικότητας που έγιναν, έδειξαν ότι η κεφαλαιακή επάρκεια υπάρχει. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό.

Η περίπτωση της Αγροτικής Τράπεζας είναι -αν θέλετε- εξειδικευμένη, γιατί σχετίζεται με την αγροτική πίστη, σχετίζεται δηλαδή με την στήριξη της αγροτικής τάξης και δεν είναι μία οποιαδήποτε εμπορική τράπεζα. Έχει ένα παρελθόν μεγάλο δίπλα στον Έλληνα αγρότη. Αυτή θα πρέπει πάση θυσία να προστατευθεί.

Η περίπτωση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου είναι -αν θέλετε- μία αδρανής δεξαμενή ρευστότητας. Και γι’ αυτό, είναι και πολύφερνη νύφη. Υπάρχει το πώς, πότε, ποιος θα πάρει ποιον. Και εγώ, όπως ο Πρωθυπουργός, είμαστε υπέρ του κρατικού πυλώνα -το είπε από αυτό το βήμα ο κύριος Παπανδρέου την προηγούμενη βδομάδα- και είμαστε υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων και είμαστε και υπέρ των συγχωνεύσεων των τραπεζών. Να ένας χώρος για συναίνεση.

Το πώς θα συγχωνευθούν, το ποιος θα είναι εκείνος ο οποίος θα δώσει την απόφαση, υποθέτω ότι θα πρέπει να είναι μέσα από τα συμπεράσματα των ελέγχων που θα υπάρξουν με διαφάνεια και που γνωρίζω ότι ήδη γίνονται.

Και περιμένουμε να τα κρίνουν αρμόδια αυτοί οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και οι διεθνείς -από ό,τι ξέρω- Οίκοι Αξιολόγησης, που έχουν αναλάβει την αξιολόγηση αυτή.

Αλλά σίγουρα συγχωνεύσεις απαιτούνται. Σε αυτό τον καιρό που περνάμε, πρέπει να δείξουμε, μέσα από τη συγχώνευση των τραπεζών, μεγαλύτερη δύναμη.

Άρα, «ναι» και στις συγχωνεύσεις, «ναι» και στην ενίσχυση του κρατικού δημόσιου πυλώνα, «ναι» στην ενίσχυση της ρευστότητας, «ναι» στην πιστωτική στόχευση.

Η λέξη στόχευση έχει μπει από το παρελθόν, όχι μόνο για την πιστωτική επέκταση, αλλά και για άλλους τομείς της οικονομίας. Είναι σημαντικό να μπει μία συγκεκριμένη στόχευση. Και θεωρώ ότι αυτό θα πρέπει να είναι ένα από τα μέτρα που θα πρέπει να πάρει, σύντομα ελπίζω, η κυβέρνηση.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Σταματόπουλε. Να περάσουμε στην κυρία Χαρίση από την Μακεδονία. Και να ετοιμάζεται, παρακαλώ, ο κύριος Ζήσης από το Antinews.gr και ο κύριος Ευθυμίου από την ΕΡΤ.

Φ. ΧΑΡΙΣΗ (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ): Κύριε Πρόεδρε, τόσο στην βόλτα που κάνατε στην αγορά της Θεσσαλονίκης όσο και χθες στην ομιλία σας αναφερθήκατε στην μιζέρια και στην απαξίωση που βιώνει η πόλη.

Έχετε σχέδιο ανάπτυξης για την Θεσσαλονίκη, δεδομένου ότι δεσμευτήκατε χθες για επανίδρυση του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Να σας πω ότι είμαι εξ εκείνων οι οποίοι πάντοτε εκνευριζόντουσαν στο παρελθόν, όταν έβλεπαν στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, λίγο πριν την Έκθεση, να ξεκινάνε οι υποσχέσεις οι οποίες εξατμιζόντουσαν ως δια μαγείας λίγο μετά την Έκθεση.

Εδώ πέρα, όμως, υπάρχει ένα θέμα το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί η κυβέρνηση έκανε μία παρέμβαση με μία συνολική τοποθέτηση, όπως τα εξήγησα και χθες βράδυ, για τα έργα της Θεσσαλονίκης. Και πιστεύω ότι θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στην ανάπτυξη του τόπου ή τουλάχιστον στο να μην πάει προς τα πίσω.

Εδώ έχουμε μία -αν θέλετε- ευρύτατη συναίνεση λαϊκής αποδοχής από όλο τον κόσμο. Το είδα και χθες στη Διεθνή Έκθεση, το είδα μιλώντας με τις παραγωγικές τάξεις, το είδα συζητώντας και με πολιτικούς αντιπάλους: Ότι θα πρέπει στη Θεσσαλονίκη να μην ακρωτηριαστεί η Διεθνής Έκθεση, δηλαδή να είναι άλλο το Τμήμα το οποίο θα σχετίζεται με την Έκθεση και άλλο το Τμήμα το οποίο θα είναι το συνεδριακό.

Δεχόμαστε, νομίζω, όλοι ότι πρέπει να πάει δυτικά. Δεχόμαστε ότι ανατολικά ναι να γίνει Ζώνη Καινοτομίας. Αλλά αυτή η Ζώνη Καινοτομίας, μέχρι στιγμής, βρίσκεται περίπου στο μηδέν.

Δεχόμαστε, επίσης, ότι πρέπει να τελειώσουμε με τον εξωτερικό περιφερειακό. Δυστυχώς, μέσα στο καινούριο πλάνο της κυβέρνησης και του κυρίου Ρέππα, αυτό πηγαίνει 3 χρόνια πίσω.

Γνωρίζετε το κακό το οποίο θα σημαίνει κάτι τέτοιο. Γνωρίζετε την αντίθεση των όσων είχε υποσχεθεί ο κύριος Παπανδρέου, με τα όσα σήμερα λέμε για το λιμάνι. Ουσιαστικά το λιμάνι δεν πρόκειται να δεχθεί κάποια σημαντική επένδυση.

Και από κει και πέρα, θα σας πω και κάτι προσωπικό. Εγώ δεν δέχομαι στην πολιτική να βγαίνει ένα master plan, το οποίο να αντλεί από διάφορους χώρους που είχαν γίνει νωρίτερα μελέτες, πολλές εκ των οποίων είναι –παρακαλώ- τη δεκαετία του ’60 και να λέει, τι θα κάνω; Ζεύξη από το Αγγελοχώρι στο Καλοχώρι.

Φτάσανε κοντά στην Πιερία. Σε μία τέτοια εποχή που δεν υπάρχουν χρήματα, να λένε ότι θα κάνουμε το υπέρ έργο. Δεν είναι σωστό αυτό για τον κόσμο. Δεν μπορείς να λες ότι δεν έχεις να δώσεις στο συνταξιούχο, το χαμηλοσυνταξιούχο και ότι ετοιμάζεσαι ταυτόχρονα να κάνεις αυτήν την υπερζεύξη.

Δεν γίνεται αυτό. Και δεν θα γίνει αυτό το έργο. Επομένως ας μη βάζουμε τον πήχυ επίτηδες πάρα πολύ ψηλά για να χαϊδέψουμε ορισμένα αυτιά, την ώρα που βασικά πράγματα -όπως είναι το Μετρό- δεν προχωράνε και είδαμε το μετροπόντικα, τον έναν από τους δύο που ξεκίνησε να δουλεύει λίγο πριν την έκθεση.

Δεν είναι σωστό αυτό. Εγώ δεν λέω ότι εμείς είμαστε αναμάρτητοι. Θέλετε να σας πω ότι είμαστε αμαρτωλοί; Είμαστε και αμαρτωλοί. Αλλά σε αυτή την περίοδο που περνάει ο κόσμος και που ζητάει το διαφορετικό και το καινούριο, ας πάρουμε επιτέλους την απόφαση να σβήσουμε, μια για πάντα, αυτές τις νοοτροπίες του χθες.

Και νομίζω ότι αυτό ακουμπάει κατ’ εξοχήν και τη σημερινή αναμενόμενη από τον κόσμο ανάπτυξη ή το σχεδιασμό της ανάπτυξης της Θεσσαλονίκης.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Χαρίση σας ευχαριστώ. Να περάσουμε στον κύριο Ζήση από την Antinews.gr. Και συνεχίζουμε με τον κύριο Ευθυμίου της ΕΡΤ και τον Κύριο Γιαννακόπουλο από το Παρασκήνιο.

Π. ΖΗΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζούμε μία εποχή πλήρους απαξίωσης της πολιτικής από την κοινωνία και ιδιαίτερα από τους νέους. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι με αυτή τη Νέα Δημοκρατία και όσα κουβαλά μαζί της μπορείτε να σηματοδοτήσετε το τέλος της παρακμής και την αρχή μιας νέας εποχής, ειδικά για τους νέους ανθρώπους, όπως είπατε και χθες στην ομιλία σας.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Ο νέος σήμερα τι ζητάει από εμάς; Ζητάει να είμαστε κοντά του και να μη του πούμε ψέματα. Ο νέος σήμερα τι ζητάει από εμάς; Να μη του δώσουμε και πάλι ελπίδες φρούδες. Να μη βάλουμε τεχνητά τον πήχυ ψηλά, όταν τελικά όλοι θα περάσουμε από κάτω.

Ο νέος είναι ψαγμένος. Ο νέος ξέρει καλά ακούγοντας τους γονείς του, ότι έχουμε μπει σε ένα κύκλο απαισιοδοξίας. Ο νέος αισθάνεται την ανάγκη, από τη φύση του, να πάει και να δώσει κάπου την ενέργειά του. Και σήμερα πολλοί του υποδεικνύουν το εξωτερικό.

Εγώ αυτό το οποίο του λέω, είναι ότι πρώτον θα του πω την αλήθεια όσο και αν αυτή πονάει. Θα του πω ότι ναι, πράγματι αυτή τη στιγμή, δεν έχω τα λεφτά που ίσως πίστευα ότι κάποτε θα είχα για να σου δώσω.

Έχω, όμως, τη δυνατότητα να μην μπει στο περιθώριο. Γνωρίζω από τον κ. Ψωμιάδη ότι πέρσι δόθηκαν 20 εκατομμύρια για τα σχολεία στη Θεσσαλονίκη και φέτος δόθηκαν 2.

Δεν μπορώ εγώ να του πω ότι θα του δώσω 40. Πρέπει, όμως, να του πω ότι γνωρίζω το πρόβλημά σου. Το ζω μαζί σου. Το αναπνέω μαζί σου. Με ενοχλεί όσο και εσένα και κάνω ό,τι μπορώ.

Δηλαδή, με άλλα λόγια το πρώτο είναι να του κεντρίσω με διάθεση αλήθειας όμως, όχι ηθοποιίστικα, το φιλότιμό του και να του πω ότι είμαστε μαζί, πλέουμε μαζί. Και δεύτερον να του δώσω ένα σχέδιο.

Μου έχει κάνει κατάπληξη, αλλά θα σας πω ότι για το σχέδιο του Ιουλίου που δώσαμε για την έξοδο από τη κρίση, πήραμε στο ίντερνετ εκατοντάδες μηνύματα από νέα παιδιά.

Πολλοί έκαναν αυτό που δεν έκανε η κυβέρνηση, να μας πούνε, τον πολλαπλασιαστή ή τον επιταχυντή τάδε, που έχετε βάλει εκεί, γιατί τον έχετε βάλει έτσι και δεν είναι λιγότερο 1,5 αντί 1,2. Τέτοιου είδους επιστολές από άτομα με αγωνία.

Αυτό είναι το σημαντικό. Ότι το κύτταρο το νευρικό του νέου θέλει να είσαι και εσύ μέσα στα πράγματα. Να του λες την πραγματικότητα και να τη συνδιαμορφώνεις μαζί του, ακούγοντάς τον. Και να μην υπάρχει ο κυνισμός του εύκολου ψέματος.

Αυτό πια το έχει εξοστρακίσει από μέσα του ο νέος. Όσο και να θέλει και ο τελευταίος βουλευτής υποψήφιος να βγει και να αποθεώνει τη γνωστή ξύλινη γλώσσα, ο νέος τον καταλαβαίνει και παίρνει φόρα και φεύγει πριν εμφανιστεί καν.

Χρειάζεται, λοιπόν, σκληρή αλήθεια που βγάζει και αίμα, να έχει γωνίες, να θίγει συμφέροντα. Αλλά τουλάχιστον να του το πεις. Να ξέρει ότι δεν του λες ψέματα. Θεωρώ ότι αυτό είναι το κορυφαίο. Και από εκεί και πέρα, να μην υπάρχουν και άλλα ζητήματα τα οποία τα βλέπει και τα καταλαβαίνει.

Νέος υπουργός είναι ο κος Λοβέρδος και συμπαθής. Ε, είναι δυνατόν να πω εγώ στο νέο το παιδί ότι έχεις βάλει έναν υπουργό επάνω ο οποίος ήταν υποχρεωμένος από τις νέες αρμοδιότητές του να κυνηγάει και τους χούλιγκαν στα γήπεδα και τις γάζες στα νοσοκομεία και τον φούρναρη για τα θέματα διατροφής; Με 3 αρμοδιότητες;

Πώς να το πείσω εγώ το νέο το παιδί; Ποιον δουλεύουνε; Αυτά έπρεπε να τελειώσουν. Σε μια εποχή που τα πάντα μικραίνουν λόγω της οικονομικής κατάστασης, δεν μπορείς να δημιουργείς τέτοιες προσδοκίες, ούτε τέτοια σχήματα, τα οποία δεν τα καταλαβαίνει καν κανείς.

Άρα, το βασικό για εμένα ζήτημα είναι να είσαι κοντά. Να λες την αλήθεια και να μην φοβάσαι το διάλογο μαζί του.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον κ. Ζήση. Παρακαλώ τον κ. Ευθυμίου από την ΕΡΤ. Θα ακολουθήσει ο κος Γιαννακόπουλος από το ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ και η κυρία Πεΐτση από την εφημερίδα ΛΑΓΚΑΔΑΣ.

Γ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ (ΕΡΤ): Κύριε Πρόεδρε, πριν από λίγα λεπτά είπατε -αν το μεταφέρω σωστά- πως τα δικαιώματά μας στην Εξωτερική Πολιτική της χώρας δεν θα πρέπει να επηρεάζονται από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην οικονομία.

Πιστεύετε πως επηρεάζεται η διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα σήμερα; Και θα ήθελα και ένα σχόλιο -αν μου επιτρέπετε- για το νέο δόγμα Νταβούντογλου στην αμυντική πολιτική της Τουρκίας.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Η δική μου η ευχή είναι να μην επηρεαστεί το ένα από το άλλο. Να μην συναρτήσουμε τις θέσεις μας στην Εξωτερική Πολιτική από την ανεπάρκεια της οικονομικής μας πολιτικής. Αυτό θα ήταν καταστροφικό και το καταλαβαίνει ο καθένας. Και θέλω να πιστεύω ότι δεν θα το κάνει ποτέ η Κυβέρνηση.

Για τον κ. Νταβούντογλου, εγώ παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις απόψεις του, έχω διαβάσει τα συγγράμματά του από την εποχή που ήταν κιόλας εξωθεσμικός παράγοντας. Ήταν, δηλαδή -να το πω έτσι απλά- κόντρα στο κατεστημένο της Τουρκίας.

Και υπάρχουν, αναμφίβολα, πολλά θετικά και πολλά αρνητικά στο θέμα του κεντρικού πυρήνα της σκέψης του, που είναι η έννοια του στρατηγικού βάθους.

Εγώ πάντως είμαι πολύ πιο κοντά στην προσέγγιση του Θουκυδίδη, «το μέγα το της θαλάσσης κράτος». Και αυτή την άποψη, την υποστηρίζουν και πάρα πολλοί θεωρητικοί. Θα σας έλεγα ο Μάχαν, ο πατέρας της γεωστρατηγικής, έχει την ίδια άποψη για «το μέγα το της θαλάσσης κράτος».

Η άποψη Νταβούντογλου, με το στρατηγικό βάθος, δεν συμπλέει με τη δική μου θέση. Δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν είδα, στη συνάντηση που είχαμε με τον κ. Ερντογάν, έναν άνθρωπο ο οποίος έχει συγκεκριμένες θέσεις, τις εκφράζει ξεκάθαρα, τις προωθεί. Και αυτό είναι, επίσης, καθαρό μέσα από το σημερινό σύστημα Ερντογάν.

Και αυτό το οποίο θεωρώ ότι είναι το πιο σημαντικό είναι για το Ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών να παρακολουθεί συστηματικά τις θέσεις Νταβούντογλου. Θα πρέπει να υπάρχει ειδική παρακολούθηση των απόψεών του. Ιδιαίτερα τώρα που φαίνεται ότι το στρατιωτικό κατεστημένο αρχίζει σιγά-σιγά να μπαίνει σε μια καινούργια φάση πολιτικής ή μη πολιτικής ζωής, που πρώτο ρόλο θα έχουν οι θέσεις της επίσημης Κυβέρνησης και όχι του στρατιωτικού κατεστημένου της Τουρκίας.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον κύριο Ευθυμίου. Θα παρακαλέσω τον κύριο Γιαννακόπουλο από το Παρασκήνιο. Όπως είπα θα ακολουθήσει η κυρία από το Λαγκαδά και ο κύριος Οικονόμου από τον Αγγελιοφόρο.

Κύριε Γιαννακόπουλε.

Δ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ): Κύριε Πρόεδρε, το Σεπτέμβρη του 2008, εδώ στην Έκθεση, ο τότε Πρωθυπουργός είχε καλύψει πλήρως τους κυρίους Ρουσόπουλο και Βουλγαράκη για την υπόθεση του Βατοπαιδίου.

Το 2009 και ενώ είχε μεσολαβήσει η Εξεταστική, την οποία είχε κάνει η Νέα Δημοκρατία για το Βατοπαίδι, μιλούσε για σκάνδαλο με τις κοινωνικές προεκτάσεις κλπ.

Σήμερα, στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, όπως ο κύριος Στυλιανίδης, ο κύριος Δένδιας, υποστηρίζουν ότι το Βατοπαίδι είναι σκευωρία.

Τελικά, κύριε Πρόεδρε, επειδή μπερδεύτηκα και λίγο με την απάντηση που δώσατε προηγουμένως, θα ήθελα να μας πείτε ευθέως: Είναι σκάνδαλο η υπόθεση του Βατοπαιδίου για εσάς; Και αν «όχι», τι είναι;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Το εάν είναι σκάνδαλο ή όχι το εξήγησα πλήρως στη δική μου ανάλυση και περιμένουμε και την τελική απόφαση της Δικαιοσύνης για αυτό.

Αλλά έχω κάνει την πληρέστερη ανάλυση που μπορούσα να σας κάνω και δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Γιαννακόπουλε. Παρακαλώ την κυρία Πεΐτση από την εφημερίδα ΛΑΓΚΑΔΑΣ.

Α. ΠΕΪΤΣΗ: Κύριε Πρόεδρε, να γυρίσουμε λίγο στα αυτοδιοικητικά γιατί έχουμε εκλογές και εδώ και στη Βόρεια Ελλάδα, και τουλάχιστον ο υποψήφιος που στηρίζει το κόμμα σας, ο κύριος Ψωμιάδης, φέρεται ως ένας από τους επικρατέστερους να γράψει το χάρτη γαλάζιο στις 7 ή στις 14 Νοεμβρίου.

Ωστόσο, όμως, κατηγορείται από τους πολιτικούς του αντιπάλους για υπερβάσεις στο θέμα της μεταφοράς των μαθητών. Ασκήθηκε μάλιστα και ποινική δίωξη, παρά το γεγονός ότι τον περασμένο Ιούλιο είχε εκδοθεί απαλλακτικό βούλευμα. Πώς το σχολιάζετε;

Ευχαριστώ.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Τα προβλήματα στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις για τη μεταφορά των μαθητών είναι γνωστά τοις πάσι. Θα σας έλεγα, μάλιστα, ότι υπάρχει και συγκεκριμένη θέση της ΕΝΑΕ, η οποία έχει βγει προ καιρού και η οποία καλούσε την κυβέρνηση να βοηθήσει αυτή την κατάσταση, γιατί υπάρχουν νομικά προβλήματα τεράστια, υπάρχουν ζητήματα τεράστια. Αλλά τα ζητήματα αυτά δεν περιορίζονται στο χώρο της Θεσσαλονίκης. Θα σας έλεγα, μάλιστα, ότι έγινε μία δυσανάλογη προβολή του τόπου εδώ σε σχέση με τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος.

Εμείς, που είμαστε χρόνια βουλευτές της Περιφέρειας, γνωρίζουμε ότι αυτό είναι ένα από τα μόνιμα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Θα σας έλεγα ότι αυτό ασφαλώς και αξιοποιήθηκε για να χτυπηθεί ο Παναγιώτης ο Ψωμιάδης. Αλλά δεν ακούστηκε τίποτα για αντίστοιχα παραδείγματα που υπάρχουν. Για παράδειγμα, στη Δράμα, για παράδειγμα στη Μαγνησία, όπου ο ομόλογος του κ. Ψωμιάδη από πλευράς υποψηφιότητας, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αν είναι ο κ. Ψωμιάδης μπλεγμένος άλλο τόσο και εκείνος σε μία αντίστοιχη υπόθεση. Αλλά για αυτόν δεν είπε κανένας τίποτα. Σιωπή νεκροταφείου.

Επομένως, δεν υπάρχει κάτι για εμάς το μεμπτό. Τα συμπεράσματα είναι εύλογα. Εμείς στηρίζουμε τον Παναγιώτη τον Ψωμιάδη που αντιμετωπίζει σήμερα αυτές τις καθεστωτικού τύπου επιθέσεις από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ την κυρία Πεΐτση. Να περάσουμε στον κύριο Νίκο Οικονόμου από την εφημερίδα Αγγελιοφόρος. Και θα ακολουθήσει ο κύριος Παπασταθόπουλος από το Κεντρί της Μακεδονίας.

Ν. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ (ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ): Κύριε Πρόεδρε, θα επιμείνω λίγο στις επιλογές σας στη Θεσσαλονίκη, εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Καταρχήν στον κεντρικό Δήμο. Σας είδα χθες να δηλώνετε «ενεός» δηλαδή εντυπωσιασμένος από αυτά που είδατε στο Δημαρχείο της Θεσσαλονίκης, όπου είχατε συνάντηση με το Δήμαρχο της πόλης.

Παρόλα αυτά -θα μου επιτρέψετε τη λέξη- κόψατε τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο από υποψήφιο Δήμαρχο Θεσσαλονίκης αν και ο ίδιος ήθελε να κάνει μία νέα θητεία.

Για ποιο λόγο έγινε αυτή η αλλαγή σελίδας και γιατί επιλέξατε τον Κώστα τον Γκιουλέκα να διεκδικήσει την εκλογή του στο Δήμο της Θεσσαλονίκης;

Και το δεύτερο αφορά την υποψηφιότητα του κυρίου Ψωμιάδη. Θα μας εξηγήσετε τι συνέβη εκείνο το πρωινό του Αυγούστου στο θερμό επεισόδιο που είχατε με τον Παναγιώτη τον Ψωμιάδη, όσον αφορά με το θέμα της θέσης του Αντιπεριφερειάρχη για τον αδερφό του;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Θα ξεκινήσω από το δεύτερο. Δεν υπήρχε κανένα θερμό επεισόδιο. Τηλεφωνικά μιλήσαμε με τον Παναγιώτη. Δεν έχω πρόβλημα να σας πω πως του είπα, ότι θεωρώ, ότι θα ήταν χρήσιμο να μην είναι ο αδερφός του στη θέση τού αντιστοίχου Νομάρχη Θεσσαλονίκης στο συνδυασμό για λόγους που ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί.

Ο Παναγιώτης το δέχθηκε χωρίς πρόβλημα. Δεν νομίζω ότι αυτά τα οποία βγήκανε στον αέρα απηχούν την πραγματικότητα. Είναι μία απόφαση την οποία πήρε τελικά ο ίδιος. Ο ίδιος έχει κάνει τις βασικές επιλογές.

Η σχέση μας είναι καλύτερη παρά ποτέ. Χθες, είχα και τη χαρά να μου χαρίσει ένα βιβλίο που λέει επάνω, «σε εμπιστεύομαι». Ο τίτλος του βιβλίου ήταν αυτός.

Ο Παναγιώτης θα πάει μια χαρά στις εκλογές. Γυρνώντας τη Θεσσαλονίκη, είδα ότι, τόσο για εκείνον, όσο και για τον κύριο Γκιουλέκα είναι ένα πάρα πολύ θερμό κλίμα. Επόμενο είναι ο κύριος Γκιουλέκας πρώτος βουλευτής του Νομού να έχει τις δυνατότητες να πετύχει το στόχο του.

Ο κύριος Παπαγεωργόπουλος εκλέχτηκε 3 φορές από το λαό. Αξιολογήθηκε θετικά. Πράγματι, έμεινα ενεός χθες από αυτό το Δημαρχείο της Θεσσαλονίκης. Είναι κόσμημα.

Και, πράγματι, έχει προσφέρει πάρα πολλά. Και κανείς δεν το αμφισβητεί. Από κει και πέρα, θέλω να είμαι σαφής: Ο καινούριος υποψήφιος θα είναι εξίσου πετυχημένος όταν εκλεγεί Δήμαρχος, γιατί είμαι σίγουρος ότι θα εκλεγεί.

Και αυτή τη στιγμή, στηρίζουμε με την ίδια δύναμη τον Κώστα τον Γκιουλέκα, ο οποίος απέναντί του έχει -μη κάνετε λάθος- τον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, κύριο Μπουτάρη.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον κύριο Οικονόμου. Θα παρακαλέσω τον κύριο Παπασταθόπουλο από το Κεντρί της Μακεδονίας και θα ακολουθήσει ο κύριος Τζένος από την εφημερίδα Μετρό.

ΑΛ. ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι γνωστό ότι είστε αντίθετος με τον «Καλλικράτη», που πριν από μερικούς μήνες ψήφισε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Αν γίνετε Κυβέρνηση, τι σκοπεύετε να κάνετε; Θα τον καταργήσετε;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Κοιτάξτε, ο «Καλλικράτης» για εμάς -και ευχαριστώ για την ερώτηση, γιατί αυτό είναι κάτι που πραγματικά ήθελα να το πω και το έχουμε λησμονήσει- ήταν ένα όνειρο Νεοδημοκρατικό. Ο «Καλλικράτης» στην αρχαιότητα ήταν στο κτίσιμο της Ακρόπολης, ο υπεύθυνος για τα θέματα αρμονίας.

Ο «Καλλικράτης» ο σημερινός είναι σε δυσαρμονία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Τα τρία ζητήματα τα οποία απαιτούνται. Να υπάρχει δηλαδή χωροταξία σωστή. Δεν έγινε. Διάλογος πουθενά. Ξέρετε διάφορα εξαμβλώματα τα οποία έχουν φτιαχτεί ως γεωγραφικές περιοχές στη Θεσσαλονίκη, μέσα από μία κομματική κοπτοραπτική, η οποία επελέγη.

Δεν έχει δεύτερον τις αρμοδιότητες. Χθες μίλησα πολύ για την ανάγκη να παταχθεί η γραφειοκρατία στο ζήτημα των αρμοδιοτήτων. Εδώ πέρα δεν υπάρχουν αρμοδιότητες.

Δεν είναι γνωστές. Γίνονται μετατάξεις για να πάνε στους Δήμους υπάλληλοι των Νομαρχιών και δεν ξέρουν, όχι την αρμοδιότητά τους, αλλ’ ούτε αν υπάρχει θέση να καθίσουν και που.

Και τρίτον, απαιτούνται πόροι. Η Νέα Δημοκρατία, όταν είδε ότι απαιτούντο κατά τις εκτιμήσεις της 5 δισ. ευρώ για να γίνει ο «Καλλικράτης», είπα συγκράτηση, δεν τον κάνω διότι δεν έχω τα λεφτά.

Τότε, ο κύριος Ραγκούσης, μας είπε ότι είναι 4 δις η δική του λογική. Και φτάσανε σήμερα να τα κόψουν στο 40% και -όπως σας είπα πριν- άλλα 3,5 δισ. τα επόμενα χρόνια να μην υπάρχουν.

Ταυτόχρονα, βλέπω από τη μία πλευρά να υπάρχει η λογική, «να περάσω τον “Καλλικράτη” λέγοντας στην τρόικα ότι έτσι θα μειώσω πάρα πολλές δημοτικές επιχειρήσεις και επομένως θα κερδίσω χρήματα». Αυτή ήταν η επίφαση. Αυτό ήταν -αν θέλετε- το νάιλον απ’ έξω, η επιδερμίδα. Το επιδερμικό, αυτό δώσανε.

Όταν στην πραγματικότητα αφαιρούν από θεσμοθετημένους πόρους που είναι αδιανόητο. Ιδιαίτερα για μία Ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση, που θα πρέπει να ξέρετε ότι σε σχέση με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, τα δάνεια των δικών μας Δήμων και Νομαρχιών είναι μόνο στο 0,7% του ΑΕΠ, όταν στην Γερμανία και την Ισπανία και τα λοιπά, είναι δεκαπλάσια και εκατονταπλάσια από το δικό μας.

Δεν έχουν από αλλού, δηλαδή, να πάρουν πόρους, αν δεν πάρουν από το κράτος. Εκτός αν η πολιτική λογική είναι «επειδή εγώ το κράτος δεν θέλω να βάλω φόρους, να βάλω την Τοπική Αυτοδιοίκηση να τα παίρνει από τους δημότες». Οπότε είναι απαράδεκτη αυτή η νοοτροπία.

Και θα σας πω και κάτι άλλο. Λένε ότι μειώνουν. Εγώ ξέρω ότι, για παράδειγμα, κάνουν ένα νέο σύστημα, το οποίο θα λέγεται όχι Συνήγορος του Πολίτη, αλλά Συμπαραστάτης του Δημότη. Να το καταλάβω αυτό γιατί χρειάζεται όταν υπάρχει το πρώτο.

Και θα σας πω ταυτόχρονα ότι δημιουργούν και εκατοντάδες –μαθαίνω- επιτροπές διαβούλευσης, οι οποίες και αυτές έχουν κόστος.

Θέλω, λοιπόν, να πω ότι εμείς οι οποίοι είχαμε ετοιμάσει και το νέο κώδικα το μεταβατικό για τις Νομαρχίες, εμείς που είχαμε ετοιμάσει και το νέο οργανισμό των Περιφερειών, εμείς που είχαμε ετοιμάσει και τα ζητήματα για τους μητροπολιτικούς Δήμους, όπως τους είχαμε ονειρευτεί, βλέπουμε σήμερα ότι η κατάσταση είναι, πρώτα απ’ όλα, αντισυνταγματική έτσι που την πηγαίνει το ΠΑΣΟΚ. Το άρθρο 102 του Συντάγματος είναι σαφές, διοικητικά και οικονομικά είναι αυτοτελείς οι Τοπικές Αυτοδιοικήσεις. Αυτό ξεχάστηκε.

Και μπήκαμε σε ένα ψεύτικο όνειρο για να κάνουμε έναν «Καλλικράτη», ο οποίος τελικά θα οδηγήσει σε πτώχευση την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και εδώ είναι -αν θέλετε- που εμείς είπαμε ότι αυτό δεν μπορούμε να το δεχθούμε, για να απαντήσω τώρα στην ερώτησή σας.

Και εδώ είναι αν θέλετε που συνδέεται το ευρύτερο οικονομικό πρόβλημα και με τον «Καλλικράτη». Δεν υπάρχει τίποτα που να μην είναι αυτή τη στιγμή οικονομικό. Αλλά υπάρχουν πάρα πολλά τα οποία είναι στον «αέρα» ως δήθεν αλήθειες. Και ένα από αυτά είναι ο «Καλλικράτης».

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα παρακαλέσω τον κ. Τζένο από το ΜΕΤΡΟ. Θα ακολουθήσει ο κος Μαραβέλιας από ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ. Και αμέσως μετά ο κ. Τζιομπάνογλου από το REAL Θεσσαλονίκης.

Π. ΤΖΕΝΟΣ (ΜΕΤΡΟ): Να επιστρέψουμε λίγο στα εσωκομματικά, αν μου επιτρέπετε. Αρκετά στελέχη σας, με αφορμή και τις πρόσφατες διαφοροποιήσεις βουλευτών, που οδήγησαν στις διαγραφές, έκαναν λόγο ακόμα και δημοσίως ακόμα και για σχέδια διάσπασης της Νέας Δημοκρατίας. Συμφωνείτε με αυτή την άποψη; Βλέπετε, δηλαδή, προσπάθειες διάσπασης της Νέας Δημοκρατίας;

Και μια δεύτερη ερώτηση: Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, ο κος Κεφαλογιάννης είπε απευθυνόμενος στον κ. Καρατζαφέρη, ότι δεν αποκλείεται να γίνουν προτάσεις επιστροφής στη Νέα Δημοκρατία στελεχών που για οποιοδήποτε λόγο έφυγαν. Σας εκφράζει αυτή η άποψη;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Το είπα και πριν: Ο κος Καρατζαφέρης και τα διάφορα εξαπτέρυγα συστεγάζονται πλέον με το ΠΑΣΟΚ. Σαφέστερος δεν μπορώ να είμαι.

Από εκεί και πέρα, όμως, είπα και πριν, ότι εμένα με ενδιαφέρει η βάση, με ενδιαφέρει ο κόσμος. Δεν με ενδιαφέρουν εκείνοι οι οποίοι απεφάσισαν να είναι μαζί με την Κυβέρνηση στις βασικές της επιλογές και να χτυπούν τη Νέα Δημοκρατία με τα επιχειρήματα της ίδιας της κυβέρνησης. Αυτοί δεν με ενδιαφέρουν. Αυτό που με ενδιαφέρει εμένα είναι ο κόσμος κάτω, η βάση, ο απλός ο πολίτης.

Τώρα, για διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας, τα θεωρώ φληναφήματα.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Τζένο. Ο κος Μαραβέλιας από τον ΚΟΣΜΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ. Όπως είπα θα ακολουθήσουν ο κος Τζιομπάνογλου από το REAL Θεσσαλονίκης και η κυρία Βεγίρη από τη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ.

Π. ΜΑΡΑΒΕΛΙΑΣ (Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ): Κύριε Πρόεδρε, καλή σας ημέρα. Είναι γεγονός ότι ξένες προσωπικότητες, οικονομολόγοι, έχουν διαπιστώσει ότι η Κυβέρνηση είναι σε λάθος δρόμο σε σχέση με το Μνημόνιο. Μόνο οι δανειστές, αυτή τη στιγμή, λένε ότι είναι μια καλή πορεία και, βέβαια, τούτο γιατί επωφελούνται.

Θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: Σε ότι αφορά στο πρώτο Μνημόνιο -γιατί θα πάμε και σε δεύτερο Μνημόνιο -ποια θα είναι η στάση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ποια θα είναι η θέση της εάν είναι κυβέρνηση. Το ακούσαμε εχθές. Και επίσης ψήφισαν το Μνημόνιο όπως όλοι γνωρίζουμε το ΠΑΣΟΚ, ο ΛΑΟΣ και κάποιοι ανεξάρτητοι βουλευτές.

Σε σχέση με τις τοπικοαυτοδιοικητικές εκλογές, πιστεύετε ότι θα τιμωρηθούν όσοι ψήφισαν το Μνημόνιο; Ευχαριστώ.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Η άποψή μου είναι -το είπα και πριν- ότι αυτές οι εκλογές διαπερνούν και την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το Μνημόνιο. Έχουν να κάνουν, για εμάς, με το μήνυμα το οποίο θέλουμε να στείλουμε για μια διαφορετική λογική ανάπτυξης.

Και για αυτό -και χθες- είπα ότι είναι χρήσιμο ο κόσμος να καταλάβει ότι αυτή τη στιγμή εκφράζουμε το κόμμα της Ανάπτυξης.

Από εκεί και πέρα, υπάρχει μια λογική όλων εκείνων οι οποίοι ψήφισαν το Μνημόνιο, να θέλουν να περάσουν και μια αίσθηση, μια ομίχλη φόβου. Αυτό είναι το οποίο εμείς δεν πρόκειται να δεχθούμε. Και αυτό είναι εκείνο το οποίο τώρα πολεμούμε.

Για δεύτερο Μνημόνιο που είπατε, εγώ δεν θα ήθελα ποτέ να πιστέψω ότι πρόκειται να υπάρχει καν σε επίπεδο κυβερνητικό αυτή η σκέψη. Δηλαδή αν ήδη από τώρα δέχονται την παταγώδη αποτυχία του Μνημονίου και την ανάγκη να ξαναμπεί, μετά το πέρας του, σε νέο γύψο όσα χρόνια ελέχθησαν, αυτό θα είναι αδιανόητο.

Και εν πάση περιπτώσει: Αυτό πως θα το δεχτεί ο Ελληνικός λαός; Και πως θα το δεχθούμε και εμείς; Και πως θα το δεχτεί ο οιοσδήποτε δικός τους, όταν με αναλύσεις μας εξήγησαν πως το 2014 πρόκειται να είναι το έλλειμμα 2,7. Εάν δεν θα είναι το έλλειμμα 2,7 περιμένω να μου εξηγήσουν γιατί δεν θα είναι 2,7, τι συνέβη.

Μήπως συνέβησαν όλα αυτά τα οποία εμείς είχαμε πει από την αρχή και τα οποία ποσοστά τα επισημαίνουν σήμερα και οι διεθνείς προσωπικότητες, οι ξένοι αναλυτές;

Αλλά το να πηγαίνουμε και να συζητάμε το κατά πόσο ήδη το Μνημόνιο αυτό δεν ισχύει και θα έρθει κάποιο δεύτερο, με συγχωρείτε, αλλά πια είμαστε σε μια φάση comedia del arte, φαρσοκωμωδίας.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ευχαριστώ κύριε Μαραβέλια. Ο λόγος περνάει στον κ. Τσιομπάνογλου τον συνάδελφο REAL FM Θεσσαλονίκης, γιατί από τη REAL NEWS ρώτησε η κυρία Ταμπουλαρίδη και ακολουθεί η κυρία Βεγίρη από τη ΝΑΤΕΥΜΠΟΡΙΚΗ και ο κος Μελιγκώνης από την ΑΥΓΗ.

Γ. ΤΣΙΟΜΠΑΝΟΓΛΟΥ (REAL FM ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ): Κύριε Πρόεδρε, εγώ θα σας ξανακάνω μια ερώτηση που αφορά στη Θεσσαλονίκη, γιατί έχω την αίσθηση ότι πλέον από το ένα άκρο έχουμε περάσει στο άλλο. Δηλαδή, από εκεί που ο Πρωθυπουργός κάθε φορά ο εκάστοτε ή ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έταζαν τα πάντα από το βήμα της διεθνούς εκθέσεως, φέτος τόσο εσείς όσο και ο κος Παπανδρέου που ήταν εδώ την προηγούμενη εβδομάδα, δεν έχετε πει το παραμικρό.

Και μάλιστα επιμένω γιατί σημείωσα ότι σε μια βόλτα που κάνατε στο κέντρο της πόλης είδατε μαγαζιά κλειστά και είπατε ότι πόνεσε η καρδιά σας. Θα σας υπενθυμίσω ότι η Θεσσαλονίκη καταγράφεται ως η πρωταθλήτρια στην ανεργία και νομίζω ότι οφείλετε να μας πείτε ποια θα είναι η δική σας στόχευση ή η δική σας σκέψη προτεραιοτήτων για την ανάπτυξη, επιτέλους, της Θεσσαλονίκης.

Ευχαριστώ.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Δεν θα ήθελα να πω τίποτα παραπάνω από αυτά που είπα πριν. Είπα πριν συγκεκριμένα έργα τα οποία έχουν μείνει είτε ημιτελή, είτε στο νου μόνο ορισμένων. Εξήγησα ποια είναι. Πιστεύω ότι αυτά είναι τα βασικά που πρέπει να προχωρήσουν. Από τον περιφερειακό, από το λιμάνι, από την έκθεση. Αυτά τα οποία ανέλυσα προηγουμένως.

Δεν θα ήθελα να έρθω εδώ πέρα τώρα να πουλήσω την εμπνευσμένη ρητορεία και ρητορική ότι εμείς όταν έρθουμε θα δώσουμε παραπάνω κλπ., δεν λέω τίποτα, τέτοιο. Λέω αυτά τα οποία είχαμε βάλει ήδη μπροστά τα οποία σταμάτησαν. Αυτά τα οποία είχε δεχθεί όλος ο κόσμος στη Θεσσαλονίκη ότι πρέπει να γίνουν και τα οποία δεν γίνονται.

Δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι ο λαός έχει διαφορετική άποψη για το ποια έργα πρέπει να γίνουν ανάλογα σε ποιο κόμμα ανήκει. Όλος ο κόσμος δέχεται ότι αυτά είναι τα βασικά έργα, τα οποία πρέπει να προχωρήσουν.

Αυτά, εμείς θα προσπαθήσουμε, με κάθε τρόπο, να τα κάνουμε να προχωρήσουν.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον κ. Τσιομπάνογλου από το REAL FM. Να περάσουμε στην κυρία Βεγίρη από τη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ. Θα ακολουθήσουν ο κος Μελιγκώνης από την ΑΥΓΗ και ο κος Βενιέρης από το ραδιόφωνο της ΕΤ3.

Β. ΒΕΓΙΡΗ: Κύριε Πρόεδρε, εχθές ευαγγελιστήκατε μια φορολογική επανάσταση, όπως είπατε χαρακτηριστικά, και είπατε και πρόθεση δική σας για δραστική μείωση φορολογίας και εισοδημάτων και επιχειρήσεων.

Δεν ακούσαμε, όμως, κάποια πιο συγκεκριμένα ποσοστά τα οποία εσείς θεωρείτε εφικτά, εφαρμόσιμα. Δηλαδή για τι ύψους μειώσεις μιλάμε; Και, επίσης, βεβαίως νομίζω μας ενδιαφέρει όλους μας να μάθουμε αν είστε σε θέση να εγγυηθείτε ότι ακόμα και έστω η αναγγελία πορείας εξόδου της χώρας από το Μνημόνιο δεν θα φέρει ίσως κάποια «αντίποινα» από πλευράς τρόικας όσον αφορά τους όρους αποπληρωμής των δανείων, που έχουμε ήδη πάρει, και δεν είναι και λίγα.

Και βεβαίως αν είστε σε θέση να εγγυηθείτε ότι μπορεί να προστατευθεί η Ελληνική οικονομία από το να βρεθεί στη δίνη ενός νέου κατακλυσμού κερδοσκοπίας των διεθνών Αγορών από μία τέτοια αναγγελία.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Δεν έχω κάνει καμία αναγγελία η οποία να μπορεί να προκαλέσει τέτοια ανατάραξη, προς Θεού! Για εμάς, η προσπάθεια είναι να βγούμε μία ώρα αρχύτερα. Το ζήτημα είναι οι Αγορές. Πότε θα σε δεχθούν οι Αγορές.

Εγώ λέω ότι με αυτό το σύστημα δεν θα τους δεχθούν εύκολα οι Αγορές. Ο Θεός ξέρει πότε. Κοιτάξτε τα spreads. Είναι παραπάνω από τότε που μπήκαμε στο Μνημόνιο. Και προτείνω ένα άλλο σχήμα.

Επομένως δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα κανένα. Να μην υπάρχει καμία ανησυχία, ούτε για αντίποινα, ούτε για οτιδήποτε.

Για το ζήτημα των φορολογικών συντελεστών έχουμε κάνει ορισμένες παραδοχές στο οικονομετρικό μοντέλο το οποίο έχουμε παρουσιάσει τον Ιούλιο. Αυτές οι παραδοχές ισχύουν. Και θέλω να σας πω ότι το κυριότερο για εμάς πρόβλημα είναι το πώς θα δώσεις την δυνατότητα στον Έλληνα, μειώνοντάς του. Αλλά αυτά βέβαια θα γίνουν, προσέξτε, μετά το Μνημόνιο. Τώρα είναι αδύνατο να γίνουν. Μιλάω για την αναπτυξιακή μας στρατηγική, μετά την έξοδο από την κρίση: Πώς θα δώσεις στον Έλληνα τη δυνατότητα να μην έχει το μεγάλο ζήτημα των εισφορών.

Είπα χθες ότι στο μικτό μισθό ενός εργαζομένου, το 45% είναι εργοδοτικές εισφορές και εισφορές δικές του, του εργαζόμενου. Αυτό είναι πάρα πολύ υψηλό ποσοστό. Αυτό οδηγεί στην αδήλωτη εργασία, στη μαύρη εργασία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα Ταμεία να μην εισπράττουν.

Εάν το μειώσεις -φαίνεται αφύσικο αυτό που λέω- θα μεγαλώσουν οι εισπράξεις στα Ταμεία. Και πρέπει, εκτός από αυτό, εκτός από το ζήτημα της φορολογίας -το οποίο ανέλυσα χθες, να μην το ξαναπώ τώρα, νομίζω δεν ενδιαφέρει πάλι τον κόσμο να το ακούσει από την αρχή- αυτό που είναι το σημαντικό, είναι να σκεφτούμε και ποιος είναι ο ανταγωνισμός μας.

Υπάρχει ανταγωνισμός; Ασφαλώς υπάρχει και σχετίζεται με εκείνους οι οποίοι μπορούν να μας χαρίσουν ρευστότητα και είναι οι ξένοι επενδυτές.

Ο ξένος επενδυτής -πείτε ότι εσείς είστε μία εταιρεία από τον Καναδά- γιατί να έρθει στην Ελλάδα, όταν πρέπει να πληρώνει αυτά τα υψηλά ποσοστά για τα κέρδη του, όταν ακριβώς δίπλα μας υπάρχουν χώρες οι οποίες του ζητούν το 1/4, το 1/3. Πάει στην Κύπρο. Θα πάνε οπουδήποτε αλλού. Για ποιο λόγο να έρθει σε εμάς;

Επομένως, πρέπει κανείς να κοιτάει, όταν κοιτάει το φορολογικό, εκτός από το γνωστό ζήτημα της διαφάνειας και τα λοιπά. Όλα αυτά τα οποία πρέπει να ισχύουν σε ένα σωστό φορολογικό καθεστώς, τα οποία τα ανέφερα χθες. Θα πρέπει να κοιτάξει και τον ανταγωνισμό. Όπως ο άλλος που ανοίγει ένα μαγαζί, κοιτάει ποιος είναι ο ανταγωνιστής του και λέει κάπου και εγώ να διαφοροποιηθώ. Εμείς πού θα διαφοροποιηθούμε;

Εκεί, λοιπόν, που διαφοροποιούμαστε και μπορούμε να πουλήσουμε καλύτερα το δικό μας το προϊόν, γιατί έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα -τα ανέλυσα χθες με την ανάλυσή μου γύρω από τις κλαδικές ανάγκες μελέτης για κάθε περιοχή και για κάθε είδος επένδυσης- εκεί που έχουμε εγνωσμένο συγκριτικό πλεονέκτημα τον Τουρισμό και την Ναυτιλία, αυτά τα δύο τα κλείσαμε, τα βγάλαμε από την πρίζα. Αυτό δεν το καταλαβαίνει κανείς γιατί έγινε.

Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί ο ξένος τουρίστας, ο οποίος θέλει να έρθει εδώ πέρα και να εγκατασταθεί, ώστε να μπορέσουμε να επιμηκύνουμε κιόλας και την τουριστική περίοδο, δεν καταλαβαίνω γιατί μπορεί να το κάνει στην Ισπανία, μπορεί να το κάνει στην Τουρκία, μπορεί να το κάνει στην Κροατία και δεν μπορεί να το κάνει στην Ελλάδα. Δεν το καταλαβαίνω.

Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να περνάμε προς τα έξω ότι η μεγάλη στιγμή για τον Ελληνικό Τουρισμό είναι ο Αύγουστος, όταν μπορούμε εμείς να επιμηκύνουμε το χρόνο με άνεση.

Και θέλετε, επειδή τα πάντα είναι οικονομικά και θέλω να το αποδεικνύω στα σημερινά προβλήματα, να σας βγάλω ένα οικονομικό συμπέρασμα από αυτό;

Μία καθαρίστρια σε ένα ξενοδοχείο εάν της δώσεις επιμήκυνση χρόνου και δεν δουλεύει μόνο Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο, θα μπορέσει και αυτή να πάρει μία σύνταξη. Ενώ όταν σήμερα την περιορίζεις στο τρίμηνο, δεν θα βγάλει ποτέ το δικαίωμα σύνταξης να φτάσει στο σημείο να πάρει τη σύνταξή της.

Επομένως όλα, άμα τα αλλάξουμε προς την καλή κατεύθυνση, δημιουργούν και άλλες θετικές παρενέργειες. Το σημαντικό είναι, όμως, να μπορούμε να κοιτάμε κατάματα και τον ανταγωνισμό.

Θα μπορούσα να μιλήσω πάρα πολύ για το ζήτημα του Τουρισμού. Δεν είναι μόνο η ανάγκη το να δίνουμε τη διαφήμιση κεντρικά και να λέμε ως κράτος: τόσα έδωσα για διαφήμιση, και να είναι μία από τις γνωστές διαφημίσεις. Πρέπει να ρωτάμε τους ίδιους τους διαφημιζόμενους τουριστικούς επιχειρηματίες, τι είναι αυτό που η δική σας εμπειρία λέει ότι πρέπει να πουλήσει η Ελλάδα για να έρθει ο ξένος!

Και πρέπει, ταυτόχρονα, να υπάρχει και η ματιά μας στην πραγματικότητα. Αυτό που είπα χθες. Όταν μπαίνεις από την Τουρκία μέσα στις πύλες εισόδου και βλέπεις γρανιτένια από τη μία πλευρά κτίρια, και έρχεσαι σε εμάς και βλέπεις τα ελενίτ, οι ίδιοι υποβαθμίζουμε τις δυνατότητές μας.

Αυτό εννοώ ότι μπορούμε να κάνουμε πραγματική επανάσταση σε αυτό το χώρο. Αλλά όχι επανάσταση θεωρητική.

Εμένα μου αρέσει να δίνω παραδείγματα συγκεκριμένα, να δίνω λύσεις ως κόμμα με συγκεκριμένους αριθμούς, κοστολογημένα, προκειμένου να είμαστε σοβαροί. Διότι κανείς δεν θα σε πάρει στα σοβαρά αν πεις απλώς μια από τα ίδια, επειδή πρέπει να τα πεις, επειδή είσαι αντιπολίτευση.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ την κυρία Βεγίρη. Παρακαλώ τον κύριο Μηλιγκώνη από την ΑΥΓΗ. Θα ακολουθήσει ο κος Βενιέρης ο συνάδελφος από το ραδιόφωνο της ΕΤ3 και η κυρία Έλενα Σώκου από το Κανάλι ΔΕΛΤΑ Αλεξανδρούπολης.

Γ. ΜΗΛΙΓΚΩΝΗΣ (ΑΥΓΗ): Ευχαριστώ κύριε Εκπρόσωπε. Κύριε Πρόεδρε, έχετε μιλήσει και εσείς και τα στελέχη σας, για ευρείες συσπειρώσεις και μέτωπα που μπορεί να σχηματιστούν ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, με χαρακτηριστικά κατά του Μνημονίου.

Ωστόσο, από ό,τι έχετε παρουσιάσει και στις 7 Ιουλίου και εχθές, εσείς μιλάτε από ό,τι έχουμε καταλάβει, για μια άλλη διαχείριση στο πλαίσιο του Μνημονίου. Ουσιαστικά λέτε ότι, με τις δικές σας προτάσεις, μπορούμε να βγούμε γρηγορότερα, έχοντας μικρότερο χρέος με λιγότερο επώδυνο τρόπο, αλλά -κατά δήλωσή σας- ως τότε θα τιμήσετε την υπογραφή σας.

Η Αριστερά λέει όχι στο Μνημόνιο τώρα. Αυτό δεν συνιστά μια στρατηγικού χαρακτήρα διαφορά με την Αριστερά; Και με δεδομένη αυτή τη διαφορά, θα μπορούσατε ποτέ να ζητήσετε, είτε τη στήριξη της Αριστεράς στο δεύτερο γύρο για τους δικούς σας υποψηφίους, είτε να στηρίξετε υποψηφίους της Αριστεράς που θα έχουν περάσει στο δεύτερο γύρο;

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Ασφαλώς και έχετε δίκιο στην πρώτη ανάλυση. Έχουμε κοινό στόχο, σας το είπα και εγώ νωρίτερα, με άλλο τρόπο και με άλλη λογική. Εμείς σε αυτό διαφοροποιούμαστε, πράγματι. Δεν πιστεύω ότι μπορώ να βγω από το Μνημόνιο αν δεν μπορώ να βγω στις Αγορές. Τι θέλετε να σας πω, ότι μπορώ;

Αυτό που λέω, όμως, είναι ότι με αυτό το σύστημα δεν θα βγω ποτέ. Ήδη, ακούσατε να λένε για ένα γύψο καινούργιο 4, 3, 7 ετών, δεν ξέρω πόσο. Δεν θα βγει έτσι. Πρέπει να αλλάξει η πολιτική.

Και εμείς ήρθαμε με πρόταση. Και εδώ διαφοροποιούμαστε. Είμαστε το μόνο κόμμα το οποίο έχει κάνει αυτή την απόλυτα κοστολογημένη ανάλυση που προβλέπει τι, πότε, πως και γιατί. Και σας είπα προηγουμένως και τα συγκεκριμένα νούμερα.

Από εκεί και πέρα, πιστεύω ότι το γεγονός ότι έχουμε αυτή την τοποθέτηση και έχουμε αυτή τη θέση, η οποία είναι πιο κοντά από ότι είναι η απόλυτη άρνηση και το «ναι» σε αυτό το Μνημόνιο, θα κάνει και τον καθένα να σκεφτεί.

Ούτε η Αριστερά μπορεί να ζητήσει από εμάς να τη βοηθήσουμε, ούτε εμείς μπορούμε να ζητήσουμε από την Αριστερά να μας βοηθήσει. Ο καθένας κατεβαίνει με τη δική του πλατφόρμα, με τους δικούς του υποψηφίους. Και ο κάθε υποψήφιος, από εκεί και πέρα, θα είναι υπεύθυνος για αυτά που θα πει. Αλλά κυρίως, ο κόσμος που ψηφίζει θα κρίνει αυτά τα οποία θα πει ο καθένας και αυτά τα οποία λέμε κεντρικά ως παράταξη, ως κόμμα.

Αυτό κάνουμε εμείς.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ τον κ. Μηλιγκώνη. Θα παρακαλέσω τον κ. Βενιέρη όπως έχουμε πει από το ραδιόφωνο της ΕΤ3. Ακολουθεί η κυρία Σώκου, ΔΕΛΤΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ Αλεξανδρούπολης. Και η κυρία Αποστολοπούλου από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Λάρισας.

Δ. ΒΕΝΙΕΡΗΣ: Καλησπέρα κύριε Πρόεδρε. Αν, όπως υποστηρίζετε, δεν τελεσφορήσει, δεν αποδώσει το πρόγραμμα της κυβέρνησης και δεν μπορέσουμε να βγούμε απέναντι και προκύψει η ανάγκη να συσταθεί μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, η στάση του Αντώνη Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας ποια θα είναι;

Και επειδή βρισκόμαστε στη Θεσσαλονίκη και είμαστε στην έκθεση Θεσσαλονίκης, θα ήθελα κάνοντας και εσείς την αυτοκριτική, ως εκπροσώπους ενός μεγάλου κόμματος εξουσίας, να μας πείτε πόσο διεθνής είναι μια έκθεση χωρίς ξένους, πόσο έκθεση χωρίς ιδιώτες εκθέτες και πόσο Θεσσαλονίκης με λουκέτα στις επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας γίνεται συνήθως όταν υπάρχει ένα ελάχιστο σημείο επαφής στα απόλυτα βασικά ζητήματα. Πως το βλέπετε δηλαδή να γίνει τώρα κυβέρνηση εθνικής ενότητας;

Δ. ΒΕΝΙΕΡΗΣ: Αν προκύψει ανάγκη είπα κάποια στιγμή με την κοινωνική ένταση που αναμένεται λόγω των οικονομικών προβλημάτων, δεν ξέρουμε που θα οδηγηθούν τα πράγματα.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Κοιτάξτε, δεν μπορώ να είμαι σε τίποτα απόλυτος στην πολιτική. Αν κρίνουμε ότι για το καλό του τόπου πρέπει να κάνουμε κάτι το διαφορετικό από αυτό που έχω πει τώρα θα το κάνουμε και θα έχουμε ευθαρσώς τη δυνατότητα να βγούμε και να το εξηγήσουμε στον Ελληνικό λαό.

Αλλά σας λέω ότι προϋπόθεση για κάτι τέτοιο, όπως το βλέπω εγώ -και έχω συμμετάσχει σε δύο κυβερνήσεις εθνικής ενότητας- σας λέω ότι αυτό δεν γίνεται με τον τρόπο αυτό, μπαίνεις ή δεν μπαίνεις. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.

Τώρα, από πλευράς της έκθεσης. Αυτό είναι κάτι το οποίο το είχαμε και εμείς ως πρόβλημα. Δεν το εφηύρε το ΠΑΣΟΚ. Και με εμάς ήταν αν θέλετε έκθεση η οποία βασικό της χαρακτήρα είχε τον κρατισμό. Δεν μου αρέσει καθόλου. Θα πρέπει να δώσουμε πνοή στην ιδιωτική επιχείρηση και στις μικρότερες.

Θα σας πω, όμως, και κάτι άλλο: Εάν θέλουμε πραγματικά να προστατεύσουμε την έκθεση, θα πρέπει και εδώ να δούμε ποιος είναι ο ανταγωνισμός. Και ο ανταγωνισμός ιδιαίτερα ο εκθεσιακός, γιατί στο συνεδριακό θα είναι αφύσικο κανείς να μπορεί να ανταγωνιστεί τη Θεσσαλονίκη, αλλά ιδιαίτερα στον εκθεσιακό, είναι μικρότερες χώρες που ανήκουν πλέον στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είναι η Ρουμανία και η Βουλγαρία.

Και θα πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να τις ανταγωνιστούμε γιατί από εκεί κινδυνεύουμε. Η Θεσσαλονίκη είναι πύλη μεγάλων ρευμάτων, δυναμικών, καινούργιων οικονομιών από το βορρά οι οποίες θα σταματήσουν σε κάποια Βουλγαρία ή Ρουμανία και δεν θα έρθουν προς τα εδώ, αν εμείς δεν επιδείξουμε την κατάλληλη συμπεριφορά και εάν δεν τους δώσουμε τα κατάλληλα κίνητρα, προκειμένου να έρθουν σε εμάς.

Και εδώ κρούω έναν άλλο κώδωνα κινδύνου: Ότι θα ήταν ανάγκη, σε αυτό το μεσοδιάστημα που θα μεσολαβήσει μέχρις ότου γίνει η μετεγκατάσταση, να μην υπάρξει χαλαρότητα η οποία θα δώσει αυτό το δικαίωμα στις ανταγωνίστριες χώρες. Το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό. Και εχθές μου δόθηκε η ευκαιρία και το είπα και στους εκπροσώπους.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστούμε κύριε Βενιέρη. Η κυρία Σώκου, ΔΕΛΤΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ.

Ε. ΣΩΚΟΥ: ΔΕΛΤΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΘΡΑΚΗΣ, σας ευχαριστώ πολύ.

Η αλήθεια είναι ότι και πριν από λίγο άκουσα το παράδειγμα για την τετραμελή οικογένεια. Προφανώς δεν ζει στη βόρεια Ελλάδα γιατί πληρώνει μόλις 55,00 € για τη θέρμανση. Εμείς αναμένουμε να πληρώσουμε και πολύ περισσότερο, το επόμενο χρονικό διάστημα, δεν ξέρουμε ακόμα.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Ήταν πράγματι Αθηναίοι αυτοί τους οποίους πήρα. Αν ανεβεί η θέρμανση θα πάει 110 € από 55 € στην υπόλοιπη Ελλάδα και 220 € στη Βόρεια Ελλάδα.

Ε. ΣΩΚΟΥ: Ήδη ο κόσμος θα αναρωτιέται πως θα τα πληρώσει. Η αλήθεια είναι, λοιπόν ότι χθες αναφερθήκατε σε αλήθειες και ψέματα. Η αλήθεια στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης δεν διαφέρει και πολύ από ό,τι είναι η αλήθεια σε όλη την Ελληνική Περιφέρεια, σήμερα.

Το ποσοστό της ανεργίας έχει ξεπεράσει το 25%. Η αλήθεια είναι ότι οι εργαζόμενοι στην κλωστοϋφαντουργία περιμένουν ακόμα τα δεδουλευμένα τους που τους τα είχαν υποσχεθεί τόσο η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όσο και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Η αλήθεια είναι ότι οι αγρότες ακόμα περιμένουν την περιβόητη στήριξη της αγροτικής οικονομίας, που βλέπουν πλέον την παραγωγή τους να μειώνεται. Η αλήθεια είναι ότι βλέπουμε και εμείς τα παιδιά να φεύγουν.

Και η αλήθεια είναι: Πως θα πείσετε πλέον τον κόσμο ότι δεν ισχύουν αυτά τα ψέματα των προκατόχων σας, αλλά υπάρχει πλέον και η δική σας αλήθεια;

Ευχαριστώ πολύ.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Δεν αλλάζω τίποτα από αυτά τα οποία είπα πριν. Απαντώντας, αν δεν κάνω λάθος στην πρώτη ερώτηση του κ. Κοττάκη και μιλώντας μετά σε κάποιον συνάδελφό σας εξ αριστερών για το ζήτημα των νέων, αυτά που είπα τα εννοώ. Δεν τα αλλάζω.

Θα έρθουμε σύντομα στην περιοχή σας και λόγω των εκλογών και λόγω της υποχρέωσής μου να έρθω όπου θα μας δοθεί η δυνατότητα να μιλήσω με όσους έχουν θιγεί και να τους πω τις απόψεις μας. Θα υπάρχει, δηλαδή, η δυνατότητα του πραγματικού διαλόγου.

Χθες, ήδη, είδα αυτούς που έχουν το πρόβλημα 19 μηνών πληρωμών από τα κλωστήρια Ναούσης. Και μιλήσαμε πολλή ώρα. Και ήταν η 3^η φορά. Και ασκούμε τις πιέσεις που πρέπει. Γιατί εδώ έχει βγει μέχρι και το ΦΕΚ για να πληρωθούν οι άνθρωποι αυτοί και δεν τους πληρώνουν.

Επομένως είναι πολλά τα ζητήματα. Και να ξέρετε ότι ο καλύτερος τρόπος είναι αυτή η άμεση προσέγγιση.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε καλύψει πάνω από 3 ώρες μιας μαραθώνιας συνέντευξης. Η διάθεση του κυρίου Προέδρου είναι να μείνει ακόμη στη συνέντευξη αυτή. Δυστυχώς, ο χρόνος του δημιουργεί πρόβλημα από εδώ και πέρα.

Όπως είπε πριν, με την ευκαιρία των αυτοδιοικητικών εκλογών του επομένου Νοεμβρίου, θα περιοδεύσει και στις 13 Περιφέρειες της χώρας, όπου θα έχουμε αντίστοιχες συνεντεύξεις, για να καλύψουμε το εύλογο ενδιαφέρον πολλών άλλων περιφερειακών Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας για ό,τι συμβαίνει στον τόπο μας.

Θέλω να σας ευχαριστήσω για τη συμμετοχή σας, την παρουσία σας, τα ερωτήματά σας, πολλά από τα οποία ήταν ενότητες ερωτημάτων και όχι μεμονωμένα ερωτήματα.

Να ευχαριστήσουμε και εσάς κύριε Πρόεδρε. Εύχομαι καλή δύναμη σε όλους και καλή επιστροφή από τον τόπο από τον οποίο ήλθε ο καθένας.

Ευχαριστούμε πολύ.

• 

Σχετικά με το post
Από Factorx τη(ν) Κυριακή, 19 Σεπτεμβρίου 2010, 21:16 στην/στις κατηγορίες Επικαιρότητα. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.

1. vardarskian says:

   19/09/2010 at 22:11

   Θα σας πω όμως γενικά ότι, όσο ανεβαίνει το θερμόμετρο των χειροκροτημάτων για κάποιον Νεοδημοκράτη, εγώ είμαι ευτυχής. Χαίρομαι, όλοι στη Νέα Δημοκρατία, παλιοί, καινούριοι, να είναι δημοφιλείς.

   REPLY
2. lornion says:

   20/09/2010 at 14:52

   ομιλία και συνέντευξη θα συμβάλουν θετικά στο να κατανοήσει η κοινή γνώμη πως η κακοδαιμονία και το χάλι μας οφείλεται στους αχυροανθρώπους που μας κυβέρνησαν εμπειρικά για 25 χρόνια.Ελπίζω αν τα ΜΜΕ θελήσουν να είναι σοβαρά θα πρέπει να αφομοιώσουν ενα μεγα προσόν/ ότι η αντικειμενικότητα περί την είδηση είναι το απόλυτο απαν γι αυτά/.Το λέγω αυτό γιατί ξένος πια στην ελληνική νοοτροπία παρατήρησα κατα την συνέντευξη ολίγην χολήν στο υφος ενίων ερωτήσεων.

   REPLY