Πολιτική

Αισιόδοξη η Μέρκελ για τον κοινοτικό προϋπολογισμό

Μαραθώνιος διαβουλεύσεων στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ενόψει της Συνόδου Κορυφής της ερχόμενης Πέμπτης με αντικείμενο τον διαφιλονικούμενο προϋπολογισμό της ΕΕ για τα έτη 2014-2020

Λίγες μέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής της 7ης και 8ης Φεβρουαρίου, οι ηγέτες των μεγάλων χωρών της ΕΕ διασαφηνίζουν τις θέσεις τους και προσπαθούν να βρουν μια συμβιβαστική φόρμουλα στο ζήτημα του μακροπρόθεσμου προϋπολογισμού της ΕΕ.

Στο πλαίσιο αυτό, ο ιταλός πρωθυπουργός Μόντι θα έχει την Κυριακή συνάντηση με τον γάλλο πρόεδρο, τη Δευτέρα η Α. Μέρκελ θα υποδεχθεί στο Βερολίνο τον ισπανό πρωθυπουργό Ραχόι ενώ την επόμενη Τετάρτη η γερμανίδα καγκελάριος θα μεταβεί στο Παρίσι για συνομιλίες με τον Φρανσουά Ολάντ.

Σε δηλώσεις της λίγο πριν τη σημερινή συνάντησή της με τον Μ. Μόντι στο Βερολίνο πάντως, η Α. Μέρκελ εμφανίστηκε αρκετά αισιόδοξη για την επίτευξη συμφωνίας την ερχόμενη εβδομάδα. Εκτίμησε δε ότι οι διαπραγματεύσεις δεν θα είναι εύκολες.

Στήριξη στον «προεκλογικό» Μόντι

"Ο Μ. Μόντι είναι κάποιος που μάχεται πολύ σκληρά για τα συμφέροντα της χώρας του"

Από την πλευρά του ο ιταλός πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι η χώρα του επιμένει στη λήψη επιπρόσθετων μέτρων για την ενίσχυση της απασχόλησης και την ανάπτυξη. Ζήτησε επίσης να υπάρξει μια ισορροπημένη αναλογία μεταξύ των καθαρών χρηματοδοτών της ΕΕ και των χωρών που λαμβάνουν περισσότερα από τον κοινοτικό προϋπολογισμό από όσα συνεισφέρουν.

Η Ιταλία, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν ο μεγαλύτερος καθαρός χρηματοδότης της ΕΕ το 2011 και «αυτό είναι φυσικά αδικαιολόγητο», είπε χαρακτηριστικά ο Μάριο Μόντι, παραπέμποντας στη δεινή οικονομική και δημοσιονομική κατάσταση της χώρας του.

Η επίσκεψη Μόντι στο Βερολίνο τη δεδομένη χρονική στιγμή εξυπηρετεί βέβαια και άλλους σκοπούς, όπως σημειώνει το Der Spiegel: ενόψει των ιταλικών εκλογών σε λίγες εβδομάδες, η επίδειξη αποφασιστικότητας στο Βερολίνο, στο πλευρό της καγκελαρίου, μόνον οφέλη μπορεί να αποφέρει στη συμμαχία κεντρώων δυνάμεων του Μόντι.

«Δεν είναι μυστικό», είπε η Α. Μέρκελ, «ότι ο Μ. Μόντι είναι κάποιος που μάχεται πολύ σκληρά για τα συμφέροντα της χώρας του και πως έτσι προκύπτουν μερικές φορές δύσκολα προβλήματα, τα οποία πρέπει να επιλύσουμε».


dpa, rtrd, Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος                      dw de

SECURITY

A coffee between enemies

The Munich Security Conference has been an annual fixture in the calendar of global decision-makers for the past 50 years. Once again, this year promises a heady mix of urgent issues and high-profile speakers.

The Munich Security Conference was founded in 1963, in the midst of the Cold War, as a strategy meeting for NATO countries engaged in the East-West conflict. Since then, it has undergone numerous transformations.

After the fall of the Berlin Wall, the forum was opened to countries from Eastern Europe and the former Soviet Union. Then, Asia moved ever further into the focus of the Munich debates. Now, the conference reflects globalization issues and security policy around the world.

From 'Wehrkundetagung' to MSC

Biden will be making his second appearance at the MSC

More than 70 states with nearly 400 delegates are represented at the event, which runs this year from February 1 to 3, and includes rising powers, like India and Brazil, as well as African nations and China. The meeting has long since been more than a political conference, with business leaders and members of non-governmental organizations also traveling to the Bavarian capital.

"The Munich Security Conference has become a barometer for the transformation in security policy in the 21st century," said conference chairman Wolfgang Ischinger. "As well as 'hard' areas of security policy, there are also 'soft' issues, like climate change and cyber security, on the agenda."

Nothing makes this change clearer than the different names that the meeting has assumed since its foundation. During the Cold War, it went by the name of "Wehrkundetagung," or Defense Conference, but the official name was simplified to Munich Security Conference, or MSC, in 2008.

Biden's return

Iran is likely to be high on the agenda

Despite numerous other international conferences hosted by a number of countries, there is, today, apparently a need for dialogue on security policy more than ever. "The demand is particularly big this year," said Ischinger. "Over 90 government delegations are expected in Munich."

The most prominent of these, according to Ischinger, will be US Vice President Joe Biden, who came to Munich in 2009 and delivered a speech on the relationship with Russia. Meanwhile, the Brazilian foreign minister and the International Criminal Court's chief prosecutor will make their first ever appearances. As for the issues, Ischinger expects this year's talks to be dominated by Mali, Syria, and policies toward Iran.

Some have criticized the conference as an illegitimate decision-making forum between politicians and the defense industry, but Ischinger believes such allegations do not reflect the reality of the MSC today. "There's nothing nicer than invoking old bogeyman images and stereotypes," he said. "The fact is that nowadays the conference is concerned with disarmament and crisis prevention, and debates the burning questions of international politics with NGOs, like Human Rights Watch, Greenpeace, as well as Nobel Peace Prize winners."

Informal exchange

Ischinger says the conference is about crisis prevention

That view is shared by James Davis, professor of international politics at the University of St. Gallen, Switzerland, who has been attending the conference for the last 10 years. "The conference offers the unique opportunity to discuss the dangers to international security with representatives from the stakeholder states, international organizations, as well as NGOs, all in one place. As an academic, it offers me access to decision-makers from around the world I wouldn't have otherwise."

In addition, Davis pointed out that no decisions are actually made at the conference. On the contrary, it is meant to give participants the chance to discuss new approaches or assumptions in an informal atmosphere. "Governments can float new ideas, launch test balloons so to speak, without losing face if they don't fly," he said.

And, according to the professor, what makes the conference special is that people who would normally avoid each other find themselves striking up conversations. Where else, for instance, could an American senator be seen having coffee with a member of the Iranian government?                          dw de

SOCIETY

Anti-Semitism: an everyday phenomenon

As Germany marks 80 years since the Nazis came to power, German Jews still have to put up with anti-Semitism. Has calling Jews names and telling mean jokes become socially acceptable?

The young people's laughter echoes among the slabs of granite with the words engraved, admonishing the visitor never to forget the dead of the Holocaust.

It is drafty and gloomy in the Cologne synagogue foyer as Ilana Gluz fumbles for the light switch, shivering. Suddenly, someone turns on music downstairs and sounds of a fast-paced pop song boom up the stairwell.

Young men and women have gathered in the communal hall to practice for Jewrovision 2013, a national music contest for young Jews. Germany has 108 Jewish congregations with a total of about 105,000 members, and many will send groups to participate in the grand final in March in Munich.

A young boy with a baseball cap is part of the group that will represent the Cologne Jewish community. He rehearses dance steps in front of a mirror, fully focused, squinting at his mirror image. A few girls are in a heated debate about the t-shirts they have been given to wear: too boring, too conservative. Two elderly women in brown fur coats scurry by. Whispering in Russian, they disappear into the security entrance area. The guard waves through the glass, and quickly shuts the door behind them.

Slander and abuse

Eighteen-year-old Ilana spends every weekend at the synagogue - at least. Rehearsals for the song contest take up a lot of time, she says. And anyway, she feels the synagogue is her second home.

Rabbi Alter was brutally attacked in broad daylight

Her home - and until recently, she adds after a short pause, her safe haven. A year ago, she moved from nearby Mönchengladbach to Cologne. In Mönchengladbach, she was counting the days until she could finally join a synagogue and a youth group again and escape abuse and confrontation. Even in grade school, other students would yell "Jewish pig," or: "Hey, Jew, bombed a few Palestinians yet?" She was beaten and attacked with bricks. "In grade school!"

Ilana's Ukrainian grandparents, whose own parents barely survived the concentration camps, urged their granddaughter to show some restraint. Not everyone has to know that you are Jewish, her grandmother would tell her. But Ilana shakes her head: No, she tells everyone that she is a Jew. And why not, she asks. Here in Germany, of all places? "I would rather suffer a slap in the face than lose my dignity," she insists.

Anti-Semitism is socially acceptable

Insults and name-calling, even physical violence - yes, nods Berlin Rabbi Daniel Alter as he sits in a cafe near one of the Berlin synagogues, "That's completely normal in Germany." He quotes research which shows that almost one out of three Germans is anti-Semitic. "You can find it at all levels of society," says Alter, who's the Berlin Jewish congregation's new anti-Semitism envoy. Part of his job is to sort the letters and e-mails to the congregation: those with slanderous content go straight to the prosecutor's office.

Ahmed Mansour fights against anti-Semitism among young ethnic Arabs

In the drizzly rain, two security guards hover under an archway just a few steps from the Jewish café, hands deep in their coat pockets, carefully watching who goes in and out. For security reasons, cell phones, laptops and other electronic gadgets must be turned off.

Middle Eastconflict as a breeding ground

Armed security guards and security checkpoints watch over Jewish life in Berlin; they stand guard outside the synagogues and the Jewish school. Alter is not happy with the situation, but he accepts it. He has taken to wearing his skullcap hidden underneath a black woolen hat since four young ethnic Arab men last year beat him so badly he was taken to a hospital.

Ahmed Mansour says many ethnic Arab and Turkish people in Germany think like those four young men: he describes them as "latently anti-Semitic." Mansour is an Israeli Palestinian who has lived and worked in Berlin for nine years. He works in an outreach program and gives workshops on tolerance. Mansour says the families are to blame for the current mood. Many Palestinians fled to Germany during the Arab-Israeli wars, he says: "They are highly traumatized." They pass on to their children a warped view in which they are the victims and Jews are the offenders, he told DW. "They do not discern between Jews and Israelis. All Jews are held responsible for the Middle East conflict." Videos in the social media and sermons by hate preachers goad Muslims on, Mansour says.

Widespread among Germans

Ilana points out, however, that anti-Semitism is found among young Germans, too. Recently, a fellow student approached her and said, "Hey, Jew, are you stingy or what?"

There should be more of a spotlight on the issue in schools, Rabbi Alter and Mansour say. Ilana agrees: "Teachers hardly dare discuss the topic." She says she speaks to friends, prepares talks for schools, but to no avail. At times, she fears her anger might turn to hatred.

Sammy Porath has cautious plans for the future

Sammy Porath has been the butt of jokes about Jews, but that is the extent of it. The young man makes his way to the basement of the Cologne Synagogue where a hand-painted sign at the door to the youth leaders' office reads Super Jews Base and a bleached out garland of tiny Israeli flags languishes in a corner.

Sammy and his father plan to open a kosher health food store in downtown Cologne, maybe offer halal products, too. The young man can imagine advertising the latter, while keeping a low profile on the kosher aspect. "We don't need a brick tossed through our shop window," he says. 

The day's rehearsals are over, the young people turn off the music and leave through the security gate system. The guard turns off the lights and locks the doors.     dw de

Κοινωνία & Πολιτισμός

80 χρόνια από την ανάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ

Η γερμανική βουλή τιμά σήμερα την μνήμη των θυμάτων του εθνικοσοσιαλισμού με αφορμή τα 80 χρόνια από την ανάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ. Παράλληλα διοργανώνονται εκδηλώσεις και εκθέσεις.

80 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ανάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ ενώ στις 27 Ιανουαρίου ήταν η ημέρα μνήμης για την απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Άουσβιτς από του σοβιετικούς στρατιώτες. Φέτος συμπληρώνονται 68 χρόνια.

Δυο ημερομηνίες που αποτελούν αφορμή για να τιμήσει η γερμανική βουλή την μνήμη των θυμάτων του Εθνικοσοσιαλισμού. Την κεντρική ομιλία εκφώνησε η Γερμανοϊσραηλινή συγγραφέας Ίνγκε Ντόιτσκρον, η οποία σήμερα είναι ενενήντα χρονών. Για χρόνια ολόκληρα κατάφερε να κρυφτεί μαζί με τη μητέρα της στο Βερολίνο ώστε να αποφύγει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στην ομιλία της τόνισε πως εκείνη την περίοδο κατάλαβε τι σημαίνει να είσαι Εβραίος. Όταν τους έβαζαν το κίτρινο αστέρι στο μπράτσο και οι Γερμανοί έστρεφαν το βλέμμα τους αλλού. Ποτέ πριν δεν είχε απασχολήσει την οικογένειά της και την ίδια τι σημαίνει να είσαι Εβραίος.

Παράλληλα σήμερα η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ εγκαινίασε έκθεση στο μουσείο του Βερολίνου «Τοπογραφία του τρόμου» με θέμα την άνοδο του Εθνικοσοσιαλισμού στη Γερμανία. «Η άνοδος του Εθνικοσοσιαλισμού έγινε δυνατή γιατί συνέβαλε η ελίτ της χώρας και γιατί η μεγάλη πλειονότητα συναίνεσε σιωπώντας. Αποτέλεσμα αυτής της στάσης ήταν οι διωκόμενοι να αντιμετωπίσουν μια φοβερή αδιαφορία» δήλωσε η Γερμανίδα καγκελάριος τονίζοντας πως κάτι τέτοιο δεν θα πρέπει να επαναληφθεί.

Φωτογραφίες και συμβολισμοί

H έκθεση "Ο δρόμος προς τη δικτατορία"

«Μετά τις 30 Ιανουαρίου του 1933, οι Ναζί πολύ γρήγορα κατάφεραν να ελέγξουν όλες τις θέσεις κλειδιά του κράτους» δήλωσε ο ιστορικός Αντρέας Ναχάμα και διευθυντής του μουσείου. Το εν λόγω μουσείο, στέγαζε τα κεντρικά των SS και της Gestapo. Σε μια έκταση 200 τ.μ. παρουσιάζονται σήμερα μεγάλες φωτογραφίες, επεξηγηματικά κείμενα καθώς και έγγραφα από τους πρώτους έξι μήνες διακυβέρνησης των Εθνικοσοσιαλιστών. Παράλληλα η έκθεση τιμά την μνήμη 36 πολιτών, οι οποίοι έπεσαν θύματα διωγμών μέσα στις πρώτες εβδομάδες από την ανάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ.

Μια από τις φωτογραφίες που ξεχωρίζουν, είναι μια φωτογραφία που δείχνει τον τότε Πρόεδρο της Γερμανίας Πάουλ φον Χίντενμπουργκ να παίρνει μέρος σε μια συνεδρίαση της βουλής στις 21 Μαρτίου του 1933. Γίνεται δεκτός από τα μέλη του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, με το γνωστό ναζιστικό χαιρετισμό με το προτεταμένο χέρι. Η φωτογραφία αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι ο Χίτλερ τότε ως καγκελάριος, χαιρετά τον λαοφιλή Πρόεδρο της Γερμανίας, θέλοντας να περάσει το μήνυμα πως ο ίδιος και η πολιτική του δεν αποτελούν κανένα κίνδυνο για τη χώρα.

Η φωτογραφία αυτή έμελε να διαψευσθεί με τον πιο αποτρόπαιο τρόπο. Ο Χίτλερ από την ημέρα που εξελέγη καγκελάριος στις 30 Ιανουαρίου του 1933 μέχρι την αυτοκτονία του το 1945 σκόρπισε το θάνατο σε εκατομμύρια ανθρώπους.

DPA / ΚΝΑ / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ.σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος

Επισκόπηση τύπου

«Το Κυπριακό, μέρος δεύτερο»

Η σχεδιαζόμενη οικονομική βοήθεια προς την Κύπρο, και η σημερινή επίσκεψη του αιγύπτιου προέδρου Μούρσι στο Βερολίνο, στο επίκεντρο της σημερινής επισκόπησης

Τη σχεδιαζόμενη βοήθεια προς τη μεγαλόνησο σχολιάζει σήμερα η γερμανική Süddeutsche Zeitung του Μονάχου:

«Ναι, πονάει. Οικονομικά είναι ριψοκίνδυνο και πολιτικά κάτι παραπάνω από δύσκολο. Εντούτοις στο τέλος ο γερμανός υπ. Οικονομικών Σόιμπλε θα πρέπει να σταματήσει να αντιστέκεται στο πακέτο βοήθειας, με το οποίο η Κομισιόν, οι ευρωπαίοι εταίροι της Γερμανίας και η ΕΚΤ θέλουν να προφυλάξουν την Κύπρο από τη χρεοκοπία. Παρότι ο Σόιμπλε έχει καλά επιχειρήματα, ο δρόμος του, μια προσωρινή αποπομπή της Κύπρου από την ευρωζώνη, είναι πιθανότατα ακόμη πιο επώδυνος, ακόμη πιο ριψοκίνδυνος και ακόμη πιο δύσκολος. Εκ πρώτης όψεως όλα τα επιχειρήματα μιλούν κατά της βοήθειας», σημειώνει η εφημερίδα, αναφερόμενη στη συνέχεια στα προβλήματα των κυπριακών τραπεζών, το φορολογικό dumping και στις κατηγορίες για ξέπλυμα μαύρου χρήματος πλούσιων Ρώσων. «Ένα πακέτο βοήθειας δεν θα επιβράβευε απλώς αυτή την λανθασμένη πολιτική, αλλά θα έκανε τα πράγματα ακόμη πιο πολύπλοκα: με το σχεδιαζόμενο πακέτο βοήθειας (…) το χρέος της χώρας θα έφτανε σε μια βιώσιμα επίπεδα».

Ο σχολιαστής αναφέρεται στη συνέχεια στους πολιτικούς κινδύνους για την καγκελάριο Α. Μέρκελ καθώς δεν είναι βέβαιο ότι θα αποσπάσει την απαιτούμενη πλειοψηφία του γερμανικού κοινοβουλίου. Ένας επαγγελματίας πολιτικός όπως ο Σόιμπλε, δεν μιλάει βέβαια δημοσίως για τον κίνδυνο αυτό, (…) αλλά στηρίζει το όχι του στο επιχείρημα ότι πιθανότατα η Κύπρος δεν έχει συστημική σημασία». Στη βάση των αριθμών ο Σόιμπλε έχει δίκιο. Το πρόβλημα όμως, όπως επισημαίνει ο σχολιαστής, είναι ότι το επιχείρημα αυτό ίσχυε ήδη και για την Ελλάδα, την παραμονή της οποίας στην ευρωζώνη στήριξε σθεναρά ο Σόιμπλε.

«Ο σεισμός μπορεί να γίνει τσουνάμι»

"Ο δρόμος του (...) είναι πιθανότατα ακόμη πιο επώδυνος, ακόμη πιο ριψοκίνδυνος και ακόμη πιο δύσκολος"

Το σημαντικότερο είναι ότι από τότε που αποφασίστηκε η μεγάλη επιχείρηση διάσωσης της Ελλάδας, υπάρχει η βεβαιότητα στις αγορές ότι το ευρω-κλαμπ δεν θα τιναχθεί στον αέρα. «Εάν αυτή η βεβαιότητα αποδειχθεί τώρα πλάνη, τότε ο κυπριακός σεισμός θα μπορούσε να προκαλέσει τσουνάμι, το οποίο θα έθαβε τελικά την Ισπανία, την Ιταλία και τη Γαλλία και εντέλει το σύνολο της ευρωζώνης». Εντέλει υπάρχουν και πολιτικοί λόγοι που επιτάσσουν να διατηρηθεί η στενή διασύνδεση της Κύπρου με την κεντρική Ευρώπη. Η χώρα είναι η γέφυρα της ΕΕ προς τη Ρωσία, την Τουρκία και την Εγγύς Ανατολή, η οποία δεν θα πρέπει να γίνει ρωσικός δορυφόρος. Επίσης η ΕΕ δεν θα έπρεπε να εγκαταλείψει το ανατολικό τμήμα της Μεσογείου, από το οποίο προέρχεται τόσα μέλη της. Και εντέλει η Ευρώπη δεν μπορεί απλά να παρακολουθεί τη Ρωσία και την Κίνα να εκμεταλλεύονται τα μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου στις ακτές της Κύπρου.

«Εννοείται ότι αυτές οι γεωπολιτικά υποκινούμενες σκέψεις δεν μπορούν να οδηγήσουν στο να συνεχίσει έτσι απλά η Κύπρος όπως έκανε μέχρι πρότινος. Η χώρα θα πρέπει να κλείσει ένα μεγάλο μέρος των προβληματικών της τραπεζών και να αναπτύξει ένα αξιόπιστο επιχειρηματικό μοντέλο το οποίο δεν θα στηρίζεται πλέον σε φορολογικό dumping και σε χαλαρό οικονομικό έλεγχο. Εάν η σκληρή στάση του Σόιμπλε οδηγήσει στο να επισπεύσει η Λευκωσία τις αναγκαίες οικονομικές διαρθρωτικές αλλαγές, τότε θα πρέπει κανείς να τον ευγνωμονεί. Στο τέλος θα πρέπει όμως εντέλει να υποχωρήσει».

Για την επίσκεψη Μούρσι στη Γερμανία

"Ο Μούρσι δεν φέρνει καλά νέα στο Βερολίνο"

Τη σημερινή επίσημη επίσκεψη του αιγύπτιου προέδρου Μ. Μούρσι στη Γερμανία σχολιάζει ηFrankfurter Allgemeine Zeitung:

«Διαδηλώσεις διαρκείας, κατάσταση έκτακτης ανάγκης, απαγόρευση κυκλοφορίας –ήταν απλά θέμα χρόνου μέχρι η ηγεσία του αιγυπτιακού στρατού να επέσειε τον κίνδυνο κατάρρευσης του κράτους. Είναι προφανές ότι η απειλή που κρύβει η προειδοποίηση αυτή απευθύνεται κυρίως στους διαδηλωτές και στις αντιπολιτευόμενες ομάδες. Εντέλει ο πρόεδρος Μούρσι ζήτησε τη συνδρομή του στρατού. Ο ίδιος άλλωστε διόρισε πέρσι τον στρατηγό αλ-Σίσι που θεωρεί ότι το κράτος κινδυνεύει. Ίσως να φανεί σύντομα πόσο μακριά πάει αυτή η διασύνδεση της ισλαμιστικής ηγεσίας της Αιγύπτου και του στρατού, του πυλώνα του καθεστώτος Μουμπάρακ. Μπορεί να είναι υπερβολικό να ισχυρίζεται κανείς ότι η Αίγυπτος βαδίζει στα χνάρια του Πακιστάν ή του Ιράν. Εντούτοις, ο Μούρσι δεν φέρνει καλά νέα στο Βερολίνο».

Για το ίδιο θέμα το σχόλιο της Süddeutsche Zeitung: «Η Αίγυπτος είναι μια χώρα κλειδί σε μια περιοχή μεγάλων αλλαγών, μια χώρα, χωρίς τη συμβολή της οποίας δεν μπορεί να επέλθει ηρεμία στην Εγγύς Ανατολή. Και αυτό επιτάσσει μια φιλική υποδοχή του Μούρσι στο Βερολίνο. Εντούτοις, δεν θα πρέπει να προσποιείται κανείς. Ο Μούρσι μπορεί να κέρδισε τις εκλογές, αλλά δεν είναι πλέον ο άνθρωπος που ενσαρκώνει τις ελπίδες για δημοκρατία. Στην Αίγυπτο οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι θέτουν απροκάλυπτα υπό τον έλεγχό τους όλους τους θεσμούς, διχάζοντας έτσι τη χώρα, την ίδια ώρα η βία στους δρόμους εντείνεται και ο αρχηγός του στρατού προειδοποιεί για τον κίνδυνο κατάρρευσης του κράτους. Η καγκελάριος θα πρέπει να καταστήσει σαφές στον Μούρσι ότι η Γερμανία δεν θέλει να παρακολουθεί πώς ο πρόεδρος μεταβάλει την Αίγυπτο σε μια ισλαμιστική δικτατορία».


Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης                        dw de

Υπεύθ. σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου

ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΙΑΙΩΝ ΕΞΤΡΕΜΙΣΜΩΝΓαλλία: Απέλαση ξένων ακραίων ιμάμηδων

30/01/2013

Ακραίους ξένους ιεροκήρυκες και ιμάμηδες ανακοίνωσε ότι θα απελάσει το Παρίσι μέσα στις προσεχείς ημέρες. 

Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, στη διεθνή διάσκεψη με θέμα τον αγώνα εναντίον των βίαιων εξτρεμισμών, ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Μανουέλ Βαλς δήλωσε ότι «πολλοί ξένοι ριζοσπάστες ιεροκήρυκες θα απελαθούν». 

Ωστόσο, ο υπουργός τόνισε την ανάγκη να αποφεύγονται οι ομογενοποιήσεις, καθώς το μέτρο στοχεύει όσος καταφέρονται εναντίον της γυναίκας, κάνουν δηλώσεις αντίθετες προς τις αξίες της Γαλλίας. 

«Υπάρχουν οργανώσεις που δηλώνουν σαλαφιστικές, οι οποίες βρίσκονται μέσα σ' ένα πολιτικό πλαίσιο, έχουν στόχο να μονοπωλήσουν τις ενώσεις, τις σχολικές διαδικασίες, να επέμβουν βαθιά στις συνειδήσεις ορισμένων οικογενειών» πρόσθεσε.                   elzoni.gr

ΖΗΤΗΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣΒαριές εκφράσεις από τον Αλέξη Τσίπρα

30/01/2013

Για… «εγκληματική συμμορία που μας ντροπιάζει» μίλησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, αναφερόμενος στην προσπάθεια να αναδειχθεί η θεωρία των δύο άκρων και επιτιθέμενος για άλλη μια φορά στην κυβέρνηση. 

Μιλώντας στη ΝΕΤ, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε να γίνουν εκλογές στην Ελλάδα πριν από τις γερμανικές, υποστήριξε ότι το κόμμα του έχει σχέδιο για επανεκκίνηση της οικονομίας και δικαιολόγησε τον βουλευτή Τάσο Κουράκη σχετικά με τις προτάσεις του για τον τρόπο μισθοδοσίας των ιερέων, διακηρύσσοντας πως «με διάλογο και συναίνεση θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι θα πληρώνεται και ο τελευταίος ιερέας». 

Παράλληλα, διατύπωσε την αντίθεση του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησης, επισημαίνοντας ότι το κόμμα του είναι κατά της λεηλασίας του δημοσίου και ότι οι όποιες ιδιωτικοποιήσεις γίνουν θα πρέπει να έχουν κοινωνική ανταποδοτικότητα. 

Για την συνάντησή του με τον Β. Σόιμπλε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι και ο ίδιος παρέθεσε αριθμούς στον Γερμανό υπουργό για να καταδείξει την αποτυχία του προγράμματος. 

Απαντώντας για τις δημοσκοπήσεις ο κ. Τσίπρας  είπε ότι εμφανίζεται μια παροδική δημοσκοπική ανάκαμψη της κυβέρνησης και εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι σύντομα ο ΣΥΡΙΖΑ θα ενισχυθεί. 

Τέλος, δήλωσε ότι το κόμμα του θα συμμαχήσει ακόμη και με τον διάβολο για να πετύχει αποτελέσματα για τη χώρα, αναφερόμενος στη στάση της Βραζιλίας στο ΔΝΤ και πρόσθεσε ότι είναι ανάγκη το ΔΝΤ να συγκρουστεί πιό ανοιχτά με την Γερμανία και όχι με μισόλογα.      elzoni.gr

Οικονομία

30% φθηνότερες θα πρέπει να γίνουν Ελλάδα-Ισπανία

Η «ευρωκρίση» δεν έχει περάσει, καθώς οι χώρες του Νότου δεν έχουν ακόμη ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά τους εκτιμά ο Χ. Β. Ζιν, αναφερόμενος στην έρευνα του ινστιτούτου IfO, που παρουσιάζεται σήμερα στις Βρυξέλλες

Πολλές χώρες της Ευρώπης εξακολουθούν να είναι «πολύ ακριβές» επισημαίνει ο πρόεδρος του οικονομικού ινστιτούτου IfO του Μονάχου, θεμελιώνοντας έτσι την άποψη ότι ο ευρωπαϊκός Νότος δεν έχει ανακτήσει ακόμη την ανταγωνιστικότητα του. «Η Ισπανία, η Ελλάδα και η Πορτογαλία θα πρέπει μακροπρόθεσμα να γίνουν κατά 30% φθηνότερες σε σχέση με τον μέσο όρο της ευρωζώνης προκειμένου να ξαναγίνουν ανταγωνιστικές. Ακόμη και η Γαλλία θα πρέπει να πέσει κατά 20%», επισημαίνει ο Χανς-Βέρνερ Ζιν.

Αντίστοιχα, θα πρέπει η Γερμανία να γίνει κατά 20% ακριβότερη σε σχέση με τον μέσο όρο της ευρωζώνης.

Στο άρθρο του στην Frankfurter Allgemeine Zeitung, ο πρόεδρος του IfO χρησιμοποιεί ένα παράδειγμα, σύμφωνα με το οποίο τα επόμενα χρόνια ο μέσος όρος του πληθωρισμού στην ευρωζώνη θα κινείται στο 2,3% ετησίως. Στη Γερμανία το αντίστοιχο ποσοστό θα κινείται στο 4,1%. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει οι τιμές στην Ισπανία να σημειώνουν μείωση κατά 1,3% ετησίως, ενώ οι τιμές στη Γαλλία να μένουν σταθερές.

Σκληρή δοκιμασία για τις κοινωνίες της ευρωπαϊκής περιφέρειας

Θα δοκιμασθούν οι αντοχές των κοινωνιών του Νότου

Προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος αποπληθωρισμού στις προβληματικές χώρες, θα πρέπει ο τιμάριθμος στη Γερμανία να αυξάνεται ετησίως κατά 5,5% επί μια δεκαετία, ενώ στο ίδιο διάστημα ο μέσος όρος του τιμάριθμου στην ευρωζώνη θα αυξάνεται κατά 3,6%. 

Με λίγα λόγια, εάν οι τιμές στην ευρωζώνη σημειώσουν άνοδο τα επόμενα χρόνια, θα αποδυναμωθούν οι πιέσεις προς τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας.
Σύμφωνα με το γερμανό οικονομολόγο, οι χώρες της νότιας Ευρώπης καθώς και η Γαλλία βρίσκονται ενώπιον μιας δύσκολης περιόδου προσαρμογής, η οποία θα επιβαρύνει σε μεγάλο βαθμό τις κοινωνίες τους. Πάντως, μέχρι στιγμής δεν διαγράφονται στον ορίζοντα οι αναγκαίες μειώσεις τιμών, διαπιστώνει ο Χανς-Βέρνερ Ζιν.

Αναφερόμενος στα μέτρα για την υπέρβαση της κρίσης ο γερμανός οικονομολόγος υποστηρίζει ότι συνιστούν σημαντική μετατόπιση των βαρών από τους επενδυτές που επένδυσαν τα χρήματά τους στην νότια Ευρώπη προς τους φορολογούμενους και τους συνταξιούχους των «υγιών» χωρών του ευρωπαϊκού Βορρά. 

Σταμάτης Ασημένιος, FAZ                             dw de

Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη

EGYPT

Mass protest against Mohammed Morsi

Two years after the overthrow of Hosni Mubarak, thousands protest against his successor. They feel betrayed and demand a government of national unity.

Enraged demonstrators, armed police, violence on the streets: the television pictures are reminiscent of February 2011, when thousands of Egyptians demanded the overthrow of the regime. They refused to give up until the dictator Hosni Mubarak was gone.

Now we see the same pictures, but the leader of the government is Mohammed Morsi - and he doesn't seem to be ready to go.

State of emergency in three cities

Morsi has responded to the deadly rioting by imposing a state of emergency in three cities. On Monday (28.01.2013) he announced that the military would be deployed in an attempt to restore calm, and that the army would take on police duties until the forthcoming parliamentary elections.

The army is doing its old job again: putting down demonstrations

That development has brought the opposition onto the streets, saying it reminds them of the tyranny of the Mubarak regime.

Morsi's disparate opponents are united by one thing: they want a state that keeps a certain distance from religion. According to Gudrun Krämer, professor of Islam Studies at the Free University of Berlin, "The opposition doesn't want the state or society to be dominated by Islam as interpreted by the Islamists. But that doesn't mean that they are secularists or non-believing Muslims."

High expectations of the politicians

Krämer sees two main tendencies among Morsi's opposition. One group, centered on former presidential candidate Hamdin Sabahi, rejects an Islamist state and demands a separation between the state and religion, as well as a state welfare policy. A second group, meanwhile, also rejects any further Islamization, but also wants to see economic problems solved and demands the right of greater consultation and participation.

"Many Egyptians have become very involved," says Elizabeth Iskander, Egypt expert at the GIGA Institute for Middle Eastern Studies in Hamburg. "But that also means that they expect a lot from their politicians. They want to be listened to." Morsi has a difficult task, she says: "Whatever he does, I don't think the majority will ever say he was successful."

Discontented with the president

Morsi can rely on the Muslim Brotherhood, to which he belonged for many years, and which won by far the most votes in both the presidential and the parliamentary elections. But there are different tendencies within the Muslim Brotherhood too, and they are not all happy with the president's policies - some of them expect more of him.

Many Egyptians believe that Morsi has stolen their revolution

Though this is true of the Brotherhood, it's even more applicable to the opposition. As Krämer says, "Those who see themselves as the instigators of the revolutionary movement feel that they've been betrayed."

Such people want to continue the revolution, and hope to win over the majority for a less Islamist policy. "They feel they've been pushed aside, as indeed they have," says Krämer.

Dialogue rejected

That's one reason the opposition has rejected Morsi's offer of dialogue. The prominent opposition leader and Nobel Peace Prize laureate Mohammed ElBaradei tweeted, "Until the president takes responsibility for the recent bloodshed and promises to set up a government of national salvation and an independent authority to amend the constitution, any dialogue would be a mere waste of time."

"Many of those currently in politics, both in government and in opposition, are not pragmatically inclined. They're fighting for power," says Krämer.

She sees the biggest difference between the two sides in their attitude towards the role of religion. Meanwhile, they agree on many economic or foreign policy issues, even some areas of social policy.

Few pragmatists

Krämer believes it would be possible to build a government of national unity which could work together on these issues, if only there were pragmatists on all sides. But, for that to happen, Morsi must de-escalate and stabilize the situation in the country. The imposition of a state of emergency and the increased role for the military seem to have had the opposite effect.

DW.DE

'You can't turn Egypt into a democracy overnight'

Europeans can do little to help end violence in Egypt, says political analyst Jan Techau. But Mohammed Morsi will not want to create facts on the ground that would make a partnership with the EU impossible. (28.01.2013) 

No end to violent protests in Egypt

More than 40 people have died in clashes between demonstrators and security forces. Egypt's opposition is threatening to boycott the parliamentary polls if its demands are not met. (27.01.2013) 

Egypt still suffering two years on

January 25 marks the second anniversary of the uprising in Egypt. Ibrahim Kenderian has been part of the movement since the very start and reports of violence, continued shortcomings and his expectations. (25.01.2013) 

28 January 2013 Last updated at 19:59 ET

Share this page

• Email
• Print

691

• Share
• Facebook
• Twitter

Greek finance minister eyes 2014 recovery for economy

By Mark LowenBBC News, Athens

Greece's Finance Minister Yannis Stournaras says 2013 will be the last year of recession

Continue reading the main story

Related Stories

• Greece 'to get bailout extension'

Greece's finance minister believes that the worst is over for his country.

"There is definitely a glimmer of hope; light at the end of the tunnel," Yannis Stournaras said.

As reforms were rushed through and a massive austerity package passed late last year, Greece secured a huge slice of bailout money from its international creditors.

"The probability of Greece leaving the euro - Grexit - is now very small", he told the BBC.

"We have managed to turn the economy around. From the markets, there's much more optimism. Deposits are coming back to banks, the government is paying its arrears to the private sector and there is a change in how Europe sees us. So all the leading indicators are positive. We are two-thirds of the way towards our target. So people can have hope."

But few here do. Unemployment is now Europe's highest at 26.8%. Homelessness and poverty have soared. And the recession, the worst of any country in modern history, is in its sixth straight year.

However, the finance minister said that he thinks the bad times are coming to an end.

"Towards the last quarter of 2013, we are going to have recovery," he said.

He is adamant that growth will come next year, even if the economy contracts in 2013 by an estimated 4.5%.

"I feel sure, 100% certain that this will be the last year of Greece's recession."

Debt write-off

Greece has the unenviable task of reducing its debt down to a sustainable level.

It currently stands at around 180% of GDP this year, the target is 124% of GDP by 2020, but the IMF has recently said Athens won't achieve it without another helping hand. So is Mr Stournaras, I asked, pushing for debt forgiveness from EU countries?

"I would welcome a reduction of the level of debt - but there are many ways to achieve that", he said, diplomatically, "but it should happen in a way that minimises the loss to other parties."

But while Greece is tired of austerity, northern Europe is tired of bailing out Greece.

German taxpayers feel they have shouldered the burden and so any further debt restructuring may be delayed by domestic European politics, at least until the Bundestag elections in September. But Mr Stournaras was confident that it will come.

And what of more crippling spending cuts?

"If we implement this year's reform programme, there will be no more austerity packages", the Finance Minister told me, "No more cuts to wages, benefits and pensions."

It's a promise Greeks have heard before, and many here don't believe it'll be kept.

As a stark reminder of how angry the Greek people have felt about austerity measures they have had forced upon them, there is a bullet hole in one of the minister's windows.

The gun was shot from the ground during one of the most violent anti-austerity protests in recent months. A clear target up to the hated Ministry of Finance.

Yannis Stournaras has decided to keep the glass in its half-shattered state, as a monument to what he hopes was the lowest point in Greece's financial crisis.

But the minister had critical words about the austerity-driven approach forced on his country.

"Greece was forced to cut too far, too fast", he explained. "In hindsight, we should have placed more emphasis on structural reform and privatisations at the start. But we can't go back. There's no point crying over spilt milk. The eurozone was not prepared for the crisis."

A criticism often levelled at the much-despised political class here is that it is utterly divorced from the pain caused by austerity but the minister said that he understands very well.

"From my friends, my mother, my family, people I talk to. But I'm convinced there was no other way. Without this bailout money, Greece would be outside the eurozone. And that would spell disaster."

Grexit to Brexit

Many began 2012 predicting "Grexit" and yet we are starting 2013 with talk of "Brexit" - Britain's potential departure from the European Union, following Prime Minister David Cameron's speech last week.

"It would be a grave mistake for Britain to leave the EU", said the minister.

"Britain belongs to Europe politically, financially and from a cultural point of view."

So would Greece accept Britain renegotiating the terms of its EU membership?

"No", he said, "that would open a Pandora's Box. Everybody would like to do the same. So that would spell the end of the European Union."

Six months after taking the job, Yannis Stournaras seemed relaxed and positive. Vast challenges remain, social unrest is flaring once again and there will be enormous resistance once the spending cuts start to bite.

But he's convinced this exhausted country will make it.

"Now that Greece has turned a corner, I'm actually enjoying the job" he smiled, looking out towards parliament through a bullet-scarred window.       BBC

ΑΝΑΣΤΑΤΗ Η ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ ΛΟΓΩ ΙΔΡΥΣΗΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΟργή για τη «Χρυσή Αυγή»

29/01/2013

Την οργή της ομογένειας έχει προκαλέσει η εμφάνιση της «Χρυσής Αυγής» στη Γερμανία με (συμβολική) ίδρυση παραρτήματος στη… Νυρεμβέργη! 

Η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Γερμανίας (ΟΕΚΓ), με ανακοίνωσή της δηλώνει πως η «Χρυσή Αυγή» είναι «ανεπιθύμητη» και διακηρύσσει την απόφασή της να χρησιμοποιήσει όλα τα νομικά μέσα και τη μαζική φυσική παρουσία των μελών της, προκειμένου να τη σταματήσει. 

Παράλληλα, η ΟΕΚΓ απευθύνει κάλεσμα προς όλο τον Ελληνισμό της Γερμανίας να απομονώσει κάθε προσπάθεια ανάπτυξης του νεοναζισμού, ώστε «κάθε απόπειρα προπαγανδισμού βίας, μισαλλοδοξίας και κοινωνικού κανιβαλισμού να πέσει στο κενό». 

Η ίδρυση παραρτήματος της Χρυσής Αυγής στη Νυρεμβέργη, χαρακτηρίζεται «ύψιστη προσβολή» και «όνειδος» για την Ελλάδα και την Ευρώπη «προκαλώντας αποτροπιασμό, αλλά και οργή στη μεταναστευτική κοινότητα εξαιτίας και του συμβολισμού, που επιχειρείται με την επιλογή της Νυρεμβέργης, όπου ψηφίστηκαν το 1935 οι διαβόητοι ρατσιστικοί νόμοι του Γ΄ Ράιχ». 

Οι Έλληνες μετανάστες της Γερμανίας δεν ξεχνούν, όπως αναφέρουν, τα τραγικά βιώματα του ρατσισμού εναντίον τους, τις δολοφονίες Ελλήνων από Γερμανούς νεοναζί (2003-2005) και τον χαρακτηρισμό «βρωμοέλληνες» που τους ακολουθούσε. 

Τονίζουν επίσης ότι αρνούνται να δεχθούν ως λύση μιας κοινωνίας που ταλανίζεται από μία πολύπλευρη κρίση, «τη βία, τον ολοκληρωτισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό» και ότι θεωρούν «χρέος» τους «να μην επιτρέψουν τη διάδοση της ιδεολογίας του ρατσισμού και του μίσους». 

Η θέση της ΕΕ για μίσος και εξτρεμισμό 

«Στην Ευρώπη υπάρχουν πολιτικές ομάδες και πολιτικές φωνές, ακόμα και μέσα στα κοινοβούλια ή και στις κυβερνήσεις, οι οποίες τροφοδοτούν το μίσος και τον εξτρεμισμό κι αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό», δήλωσε χθες η Σεσίλια Μάλμστρομ, με αφορμή τη διάσκεψη υψηλού επιπέδου με θέμα την πρόληψη του βίαιου εξτρεμισμού στην Ευρώπη που πραγματοποιείται σήμερα στις Βρυξέλλες. 

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στόχος της διάσκεψης είναι να προτείνει πολιτικές πρόληψης κατά του βίαιου εξτρεμισμού, με βάση τα συμπεράσματα του «Δικτύου ευαισθητοποίησης για τη ριζοσπαστικοποίηση» (RAN), στο οποίο συμμετέχουν εμπειρογνώμονες και επαγγελματίες του συγκεκριμένου τομέα. 

Εκτός από τους εμπειρογνώμονες και τους επαγγελματίες του κλάδου στη διάσκεψη θα συμμετέχουν οι υπουργοί Εσωτερικών ή Δικαιοσύνης του Βελγίου, της Κύπρου, της Γαλλίας, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας, της Λετονίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας, εκπρόσωποι από μια σειρά άλλων χωρών, καθώς και η Επίτροπος, αρμόδια για θέματα δικαιοσύνης, Σεσίλια Μάλμστρομ. 

«Ο βίαιος εξτρεμισμός αντιπροσωπεύει μεγάλη απειλή για την ασφάλεια των πολιτών της ΕΕ», δήλωσε η Μάλμστρομ, παρατηρώντας ότι η τρομοκρατική απειλή έχει εν μέρει μετατοπιστεί από τις οργανωμένες ομάδες στα μεμονωμένα άτομα που είναι δυσκολότερο να εντοπιστούν και των οποίων οι ενέργειες είναι πιο δύσκολο να προβλεφθούν. 

«Δεν θα υπερνικήσουμε τον βίαιο εξτρεμισμό χωρίς να αντιμετωπίσουμε επίσης τη λαϊκιστική και δημαγωγική προπαγάνδα, η οποία προετοιμάζει το έδαφος για τη βία με ιδεολογικά κίνητρα στην Ευρώπη», πρόσθεσε η επίτροπος Μάλμστρομ. 

«Οι εξτρεμιστικές και λαϊκιστικές δυνάμεις, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, δεν είχαν ποτέ τόσο μεγάλη επιρροή στα εθνικά κοινοβούλια όση έχουν σήμερα. Χρειαζόμαστε περισσότερους ευρωπαίους ηγέτες να εκφράσουν σθεναρά την αντίθεσή τους στην αύξηση του εξτρεμισμού. Πρέπει να έχουμε το θάρρος να ορθώσουμε το ανάστημά μας και να προστατέψουμε τις κοινές ευρωπαϊκές μας αξίες». 

Τέλος, κληθείσα να σχολιάσει κατά πόσο η πολιτική λιτότητας ευθύνεται για την έξαρση του εξτρεμισμού σε ορισμένα κράτη μέλη, η Μάλμστρομ παραδέχτηκε ότι σε αρκετές περιπτώσεις η λιτότητα τροφοδοτεί τον λαϊκισμό και τα εξτρεμιστικά κινήματα, ωστόσο τόνισε ότι τέτοιου είδους κινήματα υφίστανται και σε πλούσιες χώρες, όπως στη Νορβηγία.     elzoni.gr