Πολιτική | 26.08.2011

Ο αδιαφανής ρόλος του ΝΑΤΟ στη Λιβύη

 

Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν

Η αποστολή του ΝΑΤΟ στη Λιβύη αφορά μόνον στην προστασία του άμαχου πληθυσμού. Αυτό λέει και το ψήφισμα 1973 του ΣΑ των ΗΕ. Αυτό επιβεβαιώνει σε κάθε συνέντευξη τύπου ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ.

 

Ο γ.γ. της ατλαντικής συμμαχίας Άντερς Φογκ Ράσμουσεν δηλώνει με σαφήνεια ότι «δεν υπάρχουν χερσαίες δυνάμεις στη Λιβύη υπό τις διαταγές του ΝΑΤΟ. Ο Καντάφι ή άλλα πρόσωπα δεν είναι στόχος του ΝΑΤΟ.»

Πολιτικοί παρατηρητές υποστηρίζουν ωστόσο ότι πρώτον, οι αντάρτες χωρίς την από αέρος νατοϊκή υποστήριξη δεν θα προέλαυναν μέχρι την Τρίπολη, και δεύτερον, η βελτίωση της επιχειρησιακής τους τεχνικής στις μάχες με τους καθεστωτικούς προϋποθέτουν και άλλου είδους υποστήριξη. Δηλαδή νατοϊκούς συμβούλους ή χερσαίες δυνάμεις.

 

Σύμφωνα μάλιστα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, στη Λιβύη βρίσκονται ήδη επίλεκτες βρετανικές μονάδες ντυμένες με τις στολές των ανταρτών και επιδίδονται στο κυνηγητό του Καντάφι και των στελεχών του καθεστώτος.

Δηλαδή το ΝΑΤΟ λειτουργεί προφανώς στα πλαίσια του ψηφίσματος του ΟΗΕ, αλλά κάποιες χώρες-μέλη, που είχαν ενστάσεις ήδη από τον Μάρτιο για τον περιορισμένο ρόλο της συμμαχίας, δρουν αυτοβούλως χωρίς κάλυψη του ΝΑΤΟ και βοηθούν στο κυνηγητό του Καντάφι;

Τις εικασίες αυτές επιβεβαιώνει και η δήλωση του Βρετανού υπουργού Άμυνας Λίαμ Φοξ, ότι «το ΝΑΤΟ θέτει ασφαλώς στη διάθεση των ανταρτών συστήματα αναγνώρισης και εντοπισμού προσώπων στο κυνηγητό του Καντάφι και των στελεχών του καθεστώτος».

 

Το ΝΑΤΟ δεν αποκλείει τη δράση μεμονωμένων χωρών-μελών

 

Το Γενικό Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες υπογράμμισε ωστόσο χθες μέσω της εκπροσώπου του Οάνα Λουγκέσκου ότι η συμμαχία «δεν καταβάλλει προσπάθειες εντοπισμού του Καντάφι και αποφεύγει να συντονίζει τις ανταρτικές ομάδες» και επανέλαβε παλαιότερη δήλωσή της πως «ουδέποτε το ΝΑΤΟ ανέπτυξε χερσαίες δυνάμεις στη Λιβύη».

 

Ειδικοί εκτιμούν ότι είναι αδιανόητο να παρέχεται οποιασδήποτε μορφής βοήθεια στους αντάρτες από το ΝΑΤΟ εν αγνοία του στρατηγείου.

Γι’ αυτό πολλοί υποθέτουν ότι το ΝΑΤΟ δεν επιθυμεί απλώς να επιβεβαιώσει αυτές τις δραστηριότητες. Ας σημειωθεί εξάλλου ότι η ίδια εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ είχε πει πως «για το τι κάνουν τα κράτη-μέλη στη Λιβύη, ως κυρίαρχα εθνικά κράτη, δεν φέρει ευθύνη η συμμαχία».

 

 

Leon Stebe / Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης

 

 

dw