Λαϊκισμός και golden boys Tου Aλεξη Παπαχελα Πόση διαφορά μπορούν να κάνουν μερικοί μήνες... Η κυβέρνηση Παπανδρέου ήρθε με... σοσιαλιστική ορμή το περασμένο φθινόπωρο και εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου καμπάνια κατά των golden boys. Από το βήμα της Βουλής ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου επετέθη σε ανθρώπους που υπηρέτησαν τον κρατικό μηχανισμό, κατηγορώντας τους πως έπαιρναν υπερβολικά χρήματα. Ταυτοχρόνως ανακοινώθηκε ότι μπαίνει πλαφόν στις αμοιβές διοικητών και στελεχών ΔΕΚΟ, επαναλαμβάνοντας μια ανάλογη λαϊκιστική διακήρυξη των πρώτων ετών διακυβέρνησης της Ν.Δ. Ο «χορός» των σειρήνων του λαϊκισμού επικρότησε με ενθουσιασμό, στοχοποιώντας ανθρώπους οι οποίοι άφησαν τον ιδιωτικό τομέα και τις σημαντικές τους δουλειές για να ασχοληθούν με το Δημόσιο με λιγότερα χρήματα, την απειλή εισαγγελέα με την παραμικρή καταγγελία και τους συνδικαλιστές να τους πολεμούν νυχθημερόν. Η κυβέρνηση ανακάλυψε τους τελευταίους μήνες πως καλός ο λαϊκισμός, αλλά όχι όταν σε εμποδίζει να κάνεις τη δουλειά σου. Στον ΟΤΕ, για παράδειγμα, ο κ. Παπανδρέου θα ήθελε πολύ να διορίσει πρόεδρο έναν εξαιρετικό επιστήμονα από το περίφημο ΜΙΤ. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η συμφωνία με τους Γερμανούς προβλέπει μικρή αμοιβή, το δε περιβάλλον που δημιούργησε η ίδια η κυβέρνηση δεν επιτρέπει να ζητηθεί γενναία αύξηση. Ο Ελληνας καθηγητής δεν πρόκειται ασφαλώς να αφήσει την καριέρα του για να παίρνει δέκα φορές λιγότερα χρήματα. Και στην ΕΡΤ, όμως, η κυβέρνηση ανακάλυψε ότι δεν υπάρχουν τρελοί που να θέλουν να δουλέψουν με πολύ λίγα χρήματα και να πάρουν το ρίσκο μιας επώδυνης εμπειρίας. Η χώρα χρειάζεται, και χρειαζόταν πάντοτε, ικανούς ανθρώπους, με εμπειρία από την αγορά, σε κρίσιμες θέσεις, στις ημικρατικές τράπεζες, στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, στην Τράπεζα της Ελλάδος κ.α. Βεβαίως και θα βρεθούν οι Βουρλούμηδες ή οι Αθανασόπουλοι που έχουν μια «λόξα» προσφοράς στη χώρα, αλλά κανείς δεν θα το κάνει χωρίς μια στοιχειώδη ανταμοιβή. Αν θέλουμε το καλύτερο νοσοκομείο της χώρας να έχει σοβαρό μάνατζμεντ πρέπει να το πληρώσουμε, όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο. Ο εναλλακτικός δρόμος είναι γνωστός και καταστροφικός: κομματικοί χασομέρηδες, αποτυχημένοι πολιτευτές και ενίοτε λαμόγια που προσβλέπουν σε ανταμοιβή πολύ πέραν του επίσημου μισθού. Αν ενοχλεί κάτι έντονα στη ρητορεία περί golden boys, είναι η αίσθηση ενός αριστοκρατικού λαϊκισμού. Η αίσθηση δηλαδή πως κάποιοι πρίγκιπες της πολιτικής πιστεύουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που θα έρθουν σχεδόν «τσάμπα» να προσφέρουν στους ίδιους και το κράτος. Είναι φυσικό να το πιστεύουν από την πλευρά τους, γιατί δεν χρειάστηκε εδώ και πολλά χρόνια να κάνουν λογαριασμό εσόδων - εξόδων στο τέλος του μήνα... Εν πάση περιπτώσει, η κυβέρνηση φαίνεται ότι αναγνώρισε το λάθος της και χθες έφερε προς ψήφιση τροπολογία που εξαιρεί από τα πλαφόν αμοιβών στελέχη της ΕΡΤ. Κάτι έλειπε όμως από τη χθεσινή ανακοίνωση, ή μάλλον έλειπαν δύο πράγματα. Πρώτα απ’ όλα, μία συγγνώμη σε πολύ συγκεκριμένα άτομα, που διασύρθηκαν επί μήνες και δόθηκαν βορά σε μία θυμωμένη κοινή γνώμη. Δεύτερο και κυριότερο, μία σαφής εξήγηση στην κοινωνία που θα ξεκαθάριζε πού ήταν το λάθος και γιατί άλλαξε πορεία η κυβέρνηση. Είναι καιρός οι πολιτικοί να μάθουν πως όταν σπείρουν σπόρους άκρατου λαϊκισμού σε στιγμές ακρισίας και υπερβολής, έχουν κατόπιν την ευθύνη να τους ξεριζώσουν δημόσια με ένα ηχηρό MEA CULPA. Αλλιώς θα συνεχίσουν τη μέρα να κάνουν τις λαϊκιστικές «μαγκιές» τους και το βράδυ, στα μουλωχτά, να τις παίρνουν πίσω, αφήνοντας ένα κλίμα άρρωστο, το οποίο νομοτελειακά θα πληρώσουν και οι ίδιοι κάποια στιγμή. Kathimerini.