11η Σεπτεμβρίου | 04.08.2011

Γκλεν Κλάιν – «σωτήρας» στο «Σημείο Μηδέν»

 

O πρώην αστνομικός Γκλεν Κλάιν δεν ανήκει σε εκείνους που την 11η Σεπτεμβρίου προσπάθησαν να απομακρυνθούν από τους δίδυμους πύργους. Ως μέλος ειδικής μονάδας πήγε στο «Σημείο Μηδέν» για να βοηθήσει.

 

 

Ένα τυπικό αμερικανικό σπίτι, σε μια τυπική αμερικανική συνοικία. Το γρασίδι του κήπου είναι βαθύ πράσινο. Η Κόκο, το τριών ετών λαμπραντόρ σε αφήνει αμέσως να τη χαϊδέψεις. Αγαπάει τους ανθρώπους, λέει το αφεντικό της Γκλέν Κλάιν. Ο συνταξιούχος αστυνομικός θέλει να μιλήσει για τα τελευταία 10 χρόνια. Όχι όμως και η γυναίκα του Κάρολ, η οποία ξεκαθαρίζει ότι δεν μιλά με δημοσιογράφους. Ο σύζυγός της λέει ότι από τότε που η γυναίκα του αποφάσισε να δωρίσει το νεφρό της όλα τα μέσα ενημέρωσης ήθελαν να μιλήσουν μαζί της. Εκείνη όμως είπε: «Μα δεν το κάνω γι αυτό».

 

Το ενδιαφέρον των δημοσιογράφων ήταν μεγάλο, διότι ο αποδέκτης του οργάνου δεν ήταν κάποιος άγνωστος: «Ήταν ένα φίλος και συνάδελφος, που αρρώστησε επειδή εργάστηκε στο ‘Σημείο Μηδέν’, λέει ο Γκλέν Κλάιν. Ο ίδιος και ο συνάδελφός του ήταν μέλη της ESU, μια ειδικής ομάδας της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης. Έφθασαν στο Ground Zero λίγο πριν την κατάρρευση του δεύτερου πύργου.

 

Ανέπνευσε δηλητηριώδη σκόνη

 

Νυχθημερόν ο Γκλεν Κλάιν βρίσκονταν στο «Σημείο Μηδέν»Επί 9 μήνες ήταν επί τόπου. Από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα. Μέχρι που απομακρύνθηκε και το τελευταίο απομεινάρι των δίδυμων πύργων. 800 ώρες ή και περισσότερες. Ο Γκλέν Κλάιν σταμάτησε από ένα σημείο και πέρα να μετρά. Επειδή ήταν μέλος ειδικής ομάδας φορούσε αντιασφυξιογόνα μάσκα την 11^η Σεπτεμβρίου του 2001. «Ίσως αυτό να με γλίτωσε από τα χειρότερα», λέει ο Αμερικανός αστυνομικός. Μετά όλοι όσοι εργάζονταν στο Ground Zero εξοπλίστηκαν με ειδικές μάσκες. Όμως τα φίλτρα δεν προστάτευαν αρκετά τους πνεύμονες από τη δηλητηριώδη σκόνη.

 

Ο Γκλέν Κλάιν αρρώστησε. Είχε προβλήματα με το στομάχι και το έντερο. Ακόμα και σήμερα ταλαιπωρείται. «Εργαζόμασταν σε σημεία, τα οποία μας είπαν ότι είναι ακίνδυνα για την υγεία, αλλά αυτό δεν ήταν αλήθεια». Γι αυτό είναι πλέον σίγουρος. Η κυβέρνηση μας είπε ψέματα, λέει, «επειδή ήθελαν το συντομότερο την επαναλειτουργία του ‘Σημείου Μηδέν’, λόγω του χρηματιστηρίου και άλλων παρόμοιων».

 

Απεγνωσμένη αναζήτηση των συντρόφων

 

Την 11^η Σεπτεμβρίου ο Γκλέν Κλάιν δεν είχε υπηρεσία. Όταν όμως άκουσε για την καταστροφή πήγε αμέσως στην υπηρεσία. «Άκουγα τον ασύρματο και θυμάμαι τους αστυνομικούς να φωνάζουν: Μην πλησιάζεται τα κτίρια! Πέφτουν άνθρωποι από τους ορόφους». Σκέφτηκε: «Θεέ μου, τι συμβαίνει εκεί; Τί στο καλό γίνεται»; Όταν έφθασε στην υπηρεσία πληροφορήθηκε ότι 14 από τους συναδέλφους του είχαν θαφτεί κάτω από τα ερείπια. Τους γνώριζε, είχε δουλέψει μαζί τους πολλά χρόνια. Είχαν φάει ψωμί και αλάτι μαζί. Ήταν σαν μια μεγάλη οικογένεια.

 

Οι αγνοούμενοι ήταν όπως ο Γκλέν, υγιείς, γυμνασμένοι και εκπαιδευμένοι για αποστολές διάσωσης. Ήξεραν καλά πώς να βοηθούν τους ανθρώπους που βρίσκονταν σε κίνδυνο. Ο Γκλεν Κλάιν ήλπιζε ότι «αν κάποιος μπορεί να επιζήσει, τότε θα είναι οι συνάδελφοι». Ο Γκλέν και οι συνάδελφοί άρχισαν να ψάχνουν στα χαλάσματα. Εκτός όμως από δύο αστυνομικούς δεν κατάφεραν να εντοπίσουν άλλους επιζώντες. Ο Γκλεν βρήκε μια μπότα με ένα πόδι μέσα, ένα παντελόνι, το οποίο έψαξε για να βρει χαρτιά. «Μετά από 8 ή 10 μέρες κατάλαβα ότι αυτό δεν ήταν πια επιχείρηση διάσωσης».

 

Ο Γκλεν Κλάιν πάσχει σήμερα, 10 χρόνια μετά, από κατάθλιψη

 

Χωρίς δυνάμεις…

 

Μετά από 20 χρόνια στο Σώμα, το 2003 ο Γκλεν Κλάιν πήρε σύνταξη. Σωματικά και ψυχικά είχε φθάσει στα όριά του. Είχε άσθμα, είχε γίνει επιθετικός και έπινε. Ένα χρόνο μετά, το 2004, ζήτησε βοήθεια από ψυχολόγο. Η διάγνωσή: PTSD. Ο Γκλεν Κλάιν δεν μπορούσε να το συνειδητοποιήσει: «Ρώτησα τους ειδικούς πως είναι δυνατόν να έχω μετατραυματικό άγχος από τη στιγμή που όλη μου τη ζωή είχα σχέση με θανάτους και καταστροφή». Αυτό εδώ σε αφορά προσωπικά, ήταν η απάντηση και ο Γκλεν κατάλαβε: «14 φίλοι μου είχαν σκοτωθεί. Είναι σαν να είχε μπει κάποιος στο σπίτι μου και να είχε σκοτώσει την οικογένειά μου».

 

Σήμερα ο Γκλεν Κλάιν είναι καλύτερα. Πάσχει ακόμα από κατάθλιψη και η φυσική του κατάσταση είναι χειρότερη από παλιά. Υπάρχουν όμως και καλές μέρες, στις οποίες πάει για τρέξιμο ή κάνει λίγο καράτε. Τον βοήθησε η οργάνωση εθελοντών FeelGood, η οποία πλήρωσε τις επιπλέον ιατρικές εξετάσεις που δεν αναλάμβανε το ταμείο υγείας.

 

Οι μνήμες παραμένουν

 

Πολλοί από εκείνους που βοήθησαν στην 11^η Σεπτεμβρίου αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, εξηγεί ο Γκλεν Κλάιν. «1.010 άτομα έχουν στο μεταξύ πεθάνει. Από την άλλη είναι σίγουρο ότι πολλοί  από εκείνους που ήρθαν να μας βοηθήσουν έχουν αρρωστήσει χωρίς να γνωρίζουν το γιατί». Μια ανταλλαγή δεδομένων σε εθνικό επίπεδο για τις συνέπειες της 11^ης Σεπτεμβρίου στην υγεία δεν υπάρχει.

 

Ο Γκλεν Κλάιν δεν μπορεί να ξεχάσει την 11^η Σεπτεμβρίου. Ο φόβος μήπως αρρωστήσει και εκείνος από καρκίνο είναι πάντα παρών. 10 χρόνια μετά το τραγικό συμβάν οι μνήμες επιστρέφουν: «Θα έπρεπε να ζει κανείς σε νησί, να μη βλέπει τηλεόραση, να μη διαβάζει εφημερίδα και να μη μιλά σε άνθρωπο, ίσως τότε κάτι να γίνονταν», σκέφτεται δυνατά, αλλά προσθέτει: «Αλλά και τότε η 11^η Σεπτεμβρίου δεν θα διαγράφονταν από τη μνήμη».

Υπάρχει όμως και μια καλή είδηση. Ο φίλος και συνάδελφος που έλαβε το νεφρό της γυναίκας του Γκλεν είναι και πάλι καλά. «Ο Τζο μπορεί να ζήσει μια κανονική ζωή πια χωρίς να αναγκάζεται κάθε τόσο να κάνει αιμοκάθαρση». Η υγεία του φίλου πάει πολύ καλά, λέει ο Γκλεν και κάνει κάτι που συνήθως δεν κάνει όταν μιλά για την 11^ηΣεπτεμβρίου. Χαμογελά.

 

Christina Bergmann / Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. Σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου