«Το ΠΑΣΟΚ πίσω από τις πιέσεις»

Του Κωνσταντινου Ζουλα
«Για εμάς που γνωρίζουμε και το προσκήνιο, αλλά και το παρασκήνιο των Βρυξελλών, είναι πια φανερό ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί σε όλες τις επαφές της ως άλλοθι της αποτυχίας της τον Αντώνη Σαμαρά σε μια εναγώνια προσπάθειά της να πείσει τους Ευρωπαίους συνομιλητές της ότι δήθεν φταίει η αξιωματική αντιπολίτευση για τις δικές της κραυγαλέες αμφισημίες και παλινωδίες».
Η βαρύτατη αυτή κατηγορία που υπονοεί ότι τις ευρωπαϊκές πιέσεις που δέχεται ο πρόεδρος της Ν.Δ. να στηρίξει το 2ο Μνημόνιο τις έχει -αν μη τι άλλο- ενθαρρύνει η κυβέρνηση, ήταν η αυθόρμητη απάντηση του ευρωβουλευτή της Ν.Δ. κ. Γιώργου Κουμουτσάκου, όταν κλήθηκε να περιγράψει την πρωτόγνωρη απομόνωση που λέγεται ότι βιώνουν τον τελευταίο καιρό οι Ελληνες ευρωβουλευτές και κυρίως εκείνοι της Ν.Δ. «Το κλίμα εδώ δεν είναι όπως εμφανίζεται στην Αθήνα», υποστηρίζει. «Δεν είναι αφελείς οι Ευρωπαίοι εταίροι μας να πιστεύουν ότι φταίει η Ν.Δ. για την αποτυχία του Μνημονίου. Προφανώς υπάρχει μια δυσπιστία και έναντί μας», παραδέχεται. «Αλλά στην εύλογη κριτική που δεχόμαστε και εμείς για το κυβερνητικό παρελθόν μας, απλά τους υπενθυμίζουμε ότι ένας εκ των βασικών λόγων που η Ν.Δ. δεν κατόρθωσε π.χ. να επιτύχει παρά τέσσερις αποκρατικοποιήσεις ήταν ότι ο κ. Παπανδρέου τής καταλόγιζε ότι ξεπουλά τα ασημικά της χώρας»...
Την ίδια ακριβώς άποψη δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έχει και η επικεφαλής των ευρωβουλευτών της Ν.Δ. κ. Μαριέττα Γιαννάκου, η οποία επίσης δεν αισθάνεται απολογούμενη ή απομονωμένη. Μεταφέρει την πεποίθησή της ότι «η ευρωπαϊκή ηγεσία έχει συνειδητοποιήσει πλήρως ότι το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις του, λόγω των δικών του ιδεολογικών αγκυλώσεων». Με τη μακρά ευρωπαϊκή της πείρα, υποστηρίζει επιπλέον ότι αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που ζητείται η συναίνεση του κ. Σαμαρά. «Με τη στήριξη της Ν.Δ. οι εταίροι μας ελπίζουν ότι ο πρωθυπουργός θα κατορθώσει τελικώς να υπερκεράσει τις παλινωδίες των υπουργών του, οι οποίες είναι επίσης γνωστές στις Βρυξέλλες», λέει χαρακτηριστικά.
Η κ. Γιαννάκου εκμυστηρεύεται, όμως, και μια ακόμη πιο ενδιαφέρουσα άποψη που έχει διαμορφώσει από τις επαφές της στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο. Υποστηρίζει συγκεκριμένα ότι το άγχος επιτυχίας του ελληνικού Μνημονίου δεν το έχουν μόνον οι ηγέτες των σοσιαλιστικών κομμάτων, αλλά και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Διότι, όπως εξηγεί, μετά την πρόσφατη κατάρρευση των σοσιαλιστών ηγετών της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, ο κ. Παπανδρέου είναι κατ’ ουσίαν ο μόνος Ευρωπαίος πρωθυπουργός που εκπροσωπεί αυτήν την πολιτική τάση στην Ενωση.
Επομένως, τυχόν αποτυχία του εκτιμάται ότι θα ριζοσπαστικοποιήσει τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, τα οποία θα βρουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποδώσουν προσχηματικά όλα τα δεινά που έχουν βρει την Ευρώπη στους κεντροδεξιούς ηγέτες που αυτή τη στιγμή την κυβερνούν.
Με την ανάλυση αυτή, που αν μη τι άλλο καταδεικνύει πόσο ρευστό είναι το ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο και ότι στην Ελλάδα συντελείται ένα «πείραμα» που κατά κυριολεξία την υπερβαίνει, συμφωνεί και η κ. Ρόδη Κράτσα. «Η προσπάθειά μας» υποστηρίζει «εντοπίζεται στο να καταδείξουμε στους συναδέλφους μας ότι οι χρονικοί και ποσοτικοί στόχοι του Μνημονίου είναι ασφυκτικοί. Και βεβαίως ότι η Ελλάδα είναι ένα τμήμα μόνον του ευρύτερου και πολύ μεγαλύτερου προβλήματος χρέους της Ευρωζώνης που πρέπει να αντιμετωπισθεί συνολικά. Προφανώς και δεν είναι εύκολο να τους πείσουμε. Αλλά αντιλαμβάνεσθε ότι την προσπάθειά μας αυτή δυσχεραίνει το γεγονός ότι η κυβέρνηση αδυνατεί να επιτύχει ακόμη και στόχους που φαίνονται αυτονόητοι στις Βρυξέλλες. Οπως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων ή και την περιστολή των κρατικών δαπανών με το κλείσιμο των περιττών οργανισμών».
Ας σημειωθεί τέλος, ότι παρά τις φημολογίες περί αιφνιδιασμού του, ο κ. Αντ. Σαμαράς ήταν απολύτως ενήμερος για τις πιέσεις που επρόκειτο να δεχθεί πριν πραγματοποιήσει το πρόσφατο ταξίδι του στις Βρυξέλλες.
Επομένως η επιλογή του να εμμείνει στη γραμμή της μη συναίνεσης για τα φορολογικά κυρίως μέτρα του 2ου Μνημονίου, ήταν απολύτως συνειδητή...   kathimerini