Τετάρτη, 29 Φεβρουαρίου 2012 4:23 μμ

«Έφυγε ένας σπουδαίος θεατράνθρωπος»

Συγκλονισμένος ο καλλιτεχνικός κόσμος από τον θάνατο του Βασίλη Τσιβιλίκα

Με ανακοίνωσή του το Υπουργείο Πολιτισμού αναφέρει: «Ο Βασίλης Τσιβιλίκας υπηρέτησε επί μακρόν με συνέπεια και ήθος τη θεατρική τέχνη και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό».

Σχετικά άρθρα:

• Πέθανε σε ηλικία 70 ετών ο ηθοποιός Βασίλης Τσιβιλίκας (29/02/2012)

Αθήνα: Συγκίνηση έχει προκαλέσει στον καλλιτεχνικό χώρο ο ξαφνικός θάνατος του γνωστού και πολυαγαπημένου ηθοποιού, Βασίλη Τσιβιλίκα, ο οποίος πέθανε την Τετάρτη σε ηλικία 70 ετών από καρδιακά προβλήματα. Με ανακοίνωσή του το Υπουργείο Πολιτισμού αναφέρει: «Ο Βασίλης Τσιβιλίκας υπηρέτησε επί μακρόν με συνέπεια και ήθος τη θεατρική τέχνη και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό».

Τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του ηθοποιού έστειλε και ο δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης. «Ο αδόκητος θάνατος του ηθοποιού και κορυφαίου κωμικού Βασίλη Τσιβιλίκα αποτελεί μεγάλη απώλεια για τον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο και το θέατρο. Υπηρέτησε αγόγγυστα την ελληνική επιθεώρηση, προσφέροντας γέλιο και χαρά».

Συγκλονισμένος από την είδηση του θανάτου του Βασίλη Τσιβιλίκα δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ηθοποιός, Γιώργος Κωνσταντίνου. «Δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Ήταν ένας άνθρωπος υγιέστατος. Δούλεψα μαζί του τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ήταν ένας σπουδαίος θεατράνθρωπος. Ένας άνθρωπος που θαύμαζα για το κουράγιο, τη δύναμη και τα πιστεύω του, τα οποία τα υποστήριζε πάρα πολύ. Ο Βασίλης Τσιβιλίκας ήταν ένας άνθρωπος "ταμένος" στο θέατρο, ήταν όλη του η ζωή. Λυπάμαι γιατί πραγματικά για εμάς είναι μια μεγάλη απώλεια». 

Για τον Βασίλη Τσιβιλίκα μίλησε και ο Γιώργος Παρτσαλάκης: «Ήταν άνθρωπος με κουλτούρα, μορφωμένος, με πολύ χιούμορ, γνώστης του θεάτρου, με ανθρωπιά. Ο Βασίλης και η γενιά του υπήρξαν στηρίγματα για τους νέους ανθρώπους. Είχαμε και κάτι άλλο κοινό. Είχαμε τελειώσει και οι δύο τη Σχολή του Πέλου Κατσέλη. Και ο Κατσέλης μάς δίδασκε πρωτίστως να είμαστε συνάδελφοι και εκτός σκηνής. Ο Βασίλης είχε ήθος και πάνω και κάτω από τη σκηνή».

Ευγενικό, δραστήριο και πάντα αισιόδοξο περιγράφει τον κωμικό ηθοποιό ο Σπύρος Μπιμπίλας. «Αγαπούσε πάρα πολύ τους νέους ανθρώπους, εργάτης του θεάτρου και κύριος με Κ κεφαλαίο. Έχω συγκλονιστεί γιατί ήταν τόσο αναπάντεχος ο χαμός του, ήταν δραστήριος και μες στα πράγματα. Αν και δεν είχαμε την ευκαιρία να συνεργαστούμε ποτέ, γνωριζόμασταν πάρα πολύ καλά και η επαφή μας ήταν πολύ συχνή. Ο θάνατος του ήταν ένα ξαφνικό γεγονός το οποίο μας έχει όλους σοκάρει».

Πηγή: news.in.gr

TOP STORIES

GERMAN LAW

German high court calls for more parliament in bailout decisions

Germany's Constitutional Court has declared that parliament must participate more actively in emergency decisions on eurozone aid, rejecting measures to turn over these powers to a select body of representatives.

Germany's highest court ruled on Tuesday that a select body of nine parliamentarians cannot alone make emergency decisions on eurozone financial aid, calling instead for the entire legislature to participate more actively.

The Constitutional Court based its decision on the "overall budgetary responsibility of parliament."

The German lower house of parliament, the Bundestag, had passed a law that empowered a nine-member body to make rapid decisions on behalf the 620-member legislature during emergency economic situations involving the health of the euro, the common currency of 17 European Union member states.

DW.DE

German high court to rule on euro bailout decisions

Does a select committee have the right - on behalf of parliament - to decide to use billions of euros in German tax money to save the euro? (28.02.2012) 

The nine-member body is chosen from the 41-member budget committee. All parties in parliament are represented among the nine members, with the governing coalition in the majority. The body would vote on decisions regarding the disbursement of money from the temporary European bailout fund, the European Financial Stability Facility (EFSF), which is designed to halt the spread of the sovereign debt crisis.

Parliamentary rights

Norbert Lammert, the president of the Bundestag and a member of Chancellor Angela Merkel's center-right coalition, said that the nine-member body was a democratically legitimated institution.

"The German Bundestag voted with an overwhelming majority for this measure," Lammert said.

Two parliamentarians from the center-left Social Democrats, Peter Danckert and Swen Schulz, originally filed the case before the Constitutional Court, arguing that the right of parliament to decide over budgetary issues was infringed by the nine-member body. The Constitutional Court had suspended the implementation of the nine-member body in October 2011 pending review of its constitutionality.

"It cannot be the purpose of parliamentarianism to pay lip service to representatives and otherwise allow the government to do everything the way it wants," Schulz said. "That's not democracy."

slk/acb (AFP, dpa)

« Older: Proview Escalates iPad Trademark Dispute with Apple

London Police Dismantle ‘Occupy’ Protest From Cathedral Courtyard

Posted Tuesday, February 28th, 2012 at 6:05 am

British authorities have evicted dozens of “Occupy London” protesters from the courtyard of St. Paul's Cathedral, where the anti-capitalist activists had held continuous demonstrations since October.

City officials accompanied by riot police dismantled about 50 tents at the makeshift campsite outside the world-famous cathedral early Tuesday.

Police said they arrested about 20 protesters, some of whom tried to form a barricade and set off smoke bombs to prevent officials from clearing the area.

But there were no reports of violence, unlike in several U.S. cities where demonstrators and police have clashed in recent months during the clearing of some of the Occupy Wall Street sites.

The 300-year-old cathedral was the site of one of the longest-running demonstrations inspired by the movement, which started in New York last year as a way to protest what activists say is economic inequality and corporate greed.

Some of the demonstrators Tuesday vowed to continue their protests, despite having had their makeshift homes brought down.

“We're seeing the state response to something which has been beautiful and historical, and we're being evicted and it's not the end. Not by a long shot.”

The eviction had been anticipated since a court ruled last week that the protesters did not have the right to stage a permanent campsite in the public area, which is in the heart of London's financial district. One-hundred tents had already been removed from the facility following the ruling.

The protest had proven controversial for the leadership of St. Paul's Cathedral, with two senior Anglican clerics resigning over the church's initial attempts to have the protesters removed.

Tags: Britain, Protests, St, Upd, V
Posted in Europe

ΣΚΑΪ Player TV — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

ΣΚΑΪ Player TV — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

27 Φεβρουαρίου 2012, 19:48 EET

sigmalive

Τον κώδωνα του κινδύνου για την παγκόσμια οικονομία, κρούει η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ.
Η κα Λαγκάρντ, προειδοποιεί ότι παρά τη βελτίωση των δεικτών, η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε επικίνδυνη ζώνη.
Κάλεσε, μάλιστα, τους G20 να παραμείνουν σε εγρήγορση, λόγω του εύθραυστου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος στην ευρωζώνη, του υψηλού δημόσιου χρέους των περισσότερων οικονομικών και των υψηλών τιμών του πετρελαίου.
Κατά τη σύνοδο τους στο Μεξικό, οι υπουργοί Οικονομικών της ομάδας των "20", διεμήνυσαν πάντως ότι θα αναμένουν από την ΕΕ να ενισχύσει τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, προτού συνεισφέρουν στο ΔΝΤ.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επιδιώκει να αυξήσει στα 500 δις δολάρια, τους διαθέσιμους πόρους για δανεισμό, που σκοπό έχουν την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη και την ενδεχόμενη μετάδοσή της.
 

Πολιτική

«Όχι» στις προτάσεις Φρίντριχ λέει το Βερολίνο

Αποστασιοποιούνται κυβέρνηση και αντιπολίτευση από την πρόταση του υπουργού Χάνς-Πέτερ Φρίντριχ για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη

Την αποστασιοποίηση τους από τις δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών εκφράζουν τόσο η γερμανική κυβέρνηση και οι ηγεσίες των κομμάτων που την απαρτίζουν όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση. Κυβερνητικοί κύκλοι δηλώνουν ότι η πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης παραμένει “αμετάβλητη” και στοχεύει στην σταθεροποίηση της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης με τις σκληρές προσπάθειες των ιδίων των Ελλήνων και την ευρωπαϊκή βοήθεια. Εκθέτοντας πλήρως τον κ. Φρίντριχ, οι ίδιοι κύκλοι διευκρινίζουν ότι το ψήφισμα για το δανειακό πακέτο ύψους 130 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα, για το οποίο θα αποφασίσει αύριο η γερμανική βουλή, έχει συνταχθεί σε συνεννόηση με όλα τα υπουργεία. Ανάλογες δηλώσεις υπέρ του αυριανού ψηφίσματος και την πεποίθηση ότι θα ψηφιστεί με μεγάλη πλειοψηφία έκαναν τόσο ο Χόρστ Ζέεχοφερ, πρόεδρος της βαυαρικής Χριστανοκοινωνικής Ένωσης (CSU) της οποίας μέλος είναι ο κ. Φρίντριχ, όπως και ηγετικά στελέχη των Φιλελευθέρων (FDP).

«Να αποφασίζει η πολιτική και όχι οι κερδοσκόποι»

Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ

Την υποστήριξη του κόμματος του για το δανειακό πακέτο εκφράζει και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο πρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Σε συνέντευξη του στην κυριακάτικη Die Welt, ο κ. Γκάμπριελ εκφράζει εκτός αυτού την άποψη ότι πίσω από τη συζήτηση για την Ελλάδα κρύβεται μια άλλη πολύ πιο ουσιαστικότερη συζήτηση. Το ζητούμενο είναι, τονίζει ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός, “να αποφασίζει η πολιτική και όχι οι κερδοσκόποι στις χρηματαγορές, οι οποίοι στοιχηματίζουν στην κατάρρευση της Ελλάδας και του ευρώ.”

Υποχωρεί για το ESM ο Σόιμπλε

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε

Στο μεταξύ, «μετατόπιση» της γερμανικής θέσης αναφορικά με τα κεφάλαια του μόνιμου μηχανισμού στήριξης (ESM) σημειώνεται στην Πόλη του Μεξικού, όπου συνεδριάζουν οι υπουργοί Οικονομικών και οι κεντρικοί τραπεζίτες του G20. Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε εγκαταλείπει το κατηγορηματικό «όχι» στην αύξηση των πόρων, από 500 στα 750 δισ. ευρώ, λέγοντας ότι η τελική απόφαση των Ευρωπαίων θα έχει ληφθεί μέχρι τις 31 Μαρτίου. Η γερμανική κυβέρνηση δεν φαίνεται να αντιτίθεται πλέον στην πρόταση της Κομισιόν για συνδυασμό των πόρων του ESM με τους υπόλοιπους πόρους από τον προκάτοχο του, το EFSF.

Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος

• Ημερομηνία 26.02.2012
• Μοιραστείτε το Αποστολή Facebook Twitter Περισσότερα…
• Η άποψή σας:  93 c1 ac c8 c4 b5 bc b1 c2
• Εκτύπωση Εκτύπωση της σελίδας

Σχετικοί σύνδεσμοι

Κίνητρα στην Ελλάδα για να φύγει από την ευρωζώνη

Ο γερμανός υπουργός Εσωτερικών και στέλεχος των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας (CSU) Χάνς-Πέτερ Φρίντριχ συνιστά στην Ελλάδα να εγκαταλείψει την ευρωζώνη. (25.02.2012) 

Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτική ανάπτυξης

Σε «καλό δρόμο» βλέπουν την Ελλάδα η καγκελάριος Ά. Μέρκελ και ο πρόεδρος του Eurogroup Ζ.Κ. Γιούνκερ που συναντήθηκαν χθες στο Στράλσουντ προκειμένου να προετοιμάσουν την σύνοδο κορυφής της 1ης Μαρτίου. (25.02.2012) 

Ναι στο δεύτερο πακέτο στήριξης

Τη Δευτέρα αποφασίζει το γερμανικό κοινοβούλιο τη νέα βοήθεια ύψους 130 δισ. ευρώ για την Ελλάδα. Η συνεδρίαση της επιτροπής προϋπολογισμού έδειξε πλατιά συναίνεση των κομμάτων. (24.02.2012) 

Περισσότερα από αυτή την κατηγορία

To avoid depression, Greece needs strategy for growth

TIMOTHY GARTON ASH

Let's be honest: if this eurozone did not exist, no one would now invent it. The key word in that sentence is 'this'. A smaller eurozone of more compatible, mainly north European economies - a nordozone or neurozone - could probably have weathered the post-2008 crisis of western capitalism, even with Maastricht's design flaws. Alternatively, a eurozone of the current size might eventually have followed from the creation of a political union, in institutions but also in hearts and minds, if and when that proved possible.

 

The Greek flag is reflected in the broken window of a bank in Athens (Beta/AP)

That would require a degree of fellow-feeling and, so to speak, inter-operability between Germans and Greeks comparable with that which exists between New Englanders and Alabamans in the United States, and (unless the Scottish nationalist leader Alex Salmond is to be believed) between Old Englanders and Scots in the United Kingdom. Still very different folks, but accepting large-scale redistribution of taxpayers' money from one place to the other; individually ready and able to move easily between and work in both places; having a common politics, budget, media and public sphere. 

If only. If ever. But, as psychological counsellors tell depressed patients, you have to start from where you are. No obsessive rumination on what might have been. No regrets. Start from here. Make the best of it. Find a path towards something better. 

That is what eurozone leaders insist they did this week. Their exhausting, day-and-night efforts must be acknowledged. They have worked hard to square many circles. It is easy to criticise from the sidelines. Nonetheless, this has to be said once again: they have not succeeded yet. It is not just, as the cliché has it, that they are still kicking the can down the road. Now they are kicking a Molotov cocktail down the road. 

At the moment, there is still a solid majority in Greece for staying in the euro. Yet I find it hard to believe that the people of Greece can for months and years take the extreme pain demanded of them, with the only argument being 'to leave the euro would be worse'. The personal stories are already heartrending. The journalist, teacher, civil servant reduced to queueing at the soup kitchen. Students in a 'lost generation' who have left the country or are about to. Unemployment at 21% and rising. An estimated 150,000 businesses that have closed. The minimum wage to be cut by more than one fifth. Thousands sleeping on the streets. The homeless by night; demonstrators by day. The octogenarian musician Mikis Theodorakis - a favourite with generations of German tourists - has called for an 'uprising'. And the government has to implement a bunch of further austerity and liberalisation measures over the next week, before it can get the 130 billion euro bail-out. 

Sitting at his regular table in the pub, his Stammtisch, the reader of Germany's tabloid Bild may still mutter 'well, they have only themselves to blame'. But he would be wrong. It is true that a very large share of the blame lies with irresponsible, deceitful and corrupt Greek policies and business practices. But the scale of this mess, and the difficulty of getting out of it, also result from the fact that Greece was accepted into a badly designed, over-extended eurozone; that the way bond markets and banks (including German and French ones) treated that eurozone positively encouraged such irresponsibility; and that this bailout is as much to help those banks as it is to help Greece. So the blame must be shared. 

Even if you disagree with that, the responsibility for getting out of it is still shared. This is obviously true so long as Greece remains in the eurozone; but even if Greece leaves the eurozone, it will remain a member of the EU, and there will be a moral and historical responsibility that derives from having got into this mess together. 

Then there's that troublesome thing we call, from the ancient Greek, democracy. Many European leaders privately agree with the German finance minister Wolfgang Schäuble that it would be better if Greece did not have an election scheduled for this April. Democracy? Ask the people? What an apalling idea. But the Greek people will be asked. Unless they are shown some realistic prospect of growth, parties opposed to the draconian terms of the bail-out may yet gain a majority. No one will then be able (though some may privately wish) to follow Bertolt Brecht's famous ironical suggestion: dissolve the people and elect another. 

At that moment, German chancellor Angela Merkel will have more than a year to go to her own general election, which she is self-evidently determined to win. The eurozone will then be torn between the maximum pain that Greek voters will accept and the maximum price that Merkel believes German voters are prepared to pay. That dilemma - call it Merkel's fork - is just the most critical example of the deeper problem of this eurozone: the contradiction between already European policies and still national politics. You could have close, similar economies and still diverse politics (the nordozone that might have been). Or you could have fairly diverse economies if you had converged politics, with one eurozone election for one eurozone government. Those common politics would then allow for the financial transfers to compensate for differences, as in the United States, and work towards economic convergence in the longer term. What is unsustainable is to have, within a single currency zone, both divergent national economies and divergent national politics. 

So far as I can see, there are only two ways out of this. One is that Germany, all other European governments (including Britain's), the ECB, the EU institutions, the IMF and every other relevant player work over the next few weeks, like Mozart in his most inspired frenzy, to do what every sensible political economist (including many in Germany) says is necessary: produce a strategy for short- to medium-term growth as well as fiscal consolidation and structural reform. For as Mohammed el-Erian, co-chief executive of the giant bond investment firm Pimco, has observed, this week's agreement 'leaves Greece's basic problem unresolved. The country still faces the prospect of too much debt and way too little growth'. 

That strategy for growth must not only be found, it must be seen to be found - seen by Greek voters, that is, before the next election. The other alternative is that, sooner or later, Greece leaves the eurozone. The former is more desirable, the latter more probable. 

timothygartonash.com 

Timothy Garton Ash is Professor of European Studies at Oxford University, a Senior Fellow at the Hoover Institution, Stanford University, and the author, most recently, of Facts are Subversive: Political Writing from a Decade Without a Name

Aρχική σελίδα | Συνεντεύξεις

 

 

Η απαγωγή του στρατηγού Κράιπε. 26-27 Απριλίου 1944

Σπύρος Θεοδωράτος
28/10/2011

Σήμερα, η «Ελεύθερη Ζώνη» επιχειρεί μια καταβύθιση στις σελίδες της λαμπρής Ιστορίας αυτού του τόπου, υπενθυμίζοντας πως η Ελλάδα κάποτε υπήρξε το κόσμημα της Αντίστασης απέναντι στη ναζιστική θηριωδία, αποτελώντας  λαμπρό παράδειγμα για ολόκληρη τη Ευρώπη... Το μοναδικό σε επινοητικότητα και τόλμη περιστατικό της απαγωγής του Γερμανού Διοικητή της Κρήτης, Χάινριχ Κράιπε, από Βρετανούς και Κρητικούς κομάντος, στις 26 προς 27 Απριλίου του 1944,  σήμανε γενικό συναγερμό στο Βερολίνο και υπήρξε ένα ηχηρό ράπισμα στη γερμανική αλαζονεία… Κυρίως, έδειξε, για μία ακόμη φορά κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πως τίποτε δεν είναι αδύνατον για τους Ρωμιούς… 

Για την περίφημη «Απαγωγή Κράιπε» είχαμε την τιμή να μιλήσουμε με τον κ. Γεώργιο Χαροκόπο, έναν άνθρωπο ο οποίος έλαβε ενεργά μέρος στην επιχείρηση της απαγωγής, φυγαδεύοντας τους αντάρτες, μαζί με τον Κράιπε, μέσα από τα δύσβατα περάσματα του Ψηλορείτη, οδηγώντας τους στην παραλία όπου θα τους περίμενε το σκάφος με τελικό προορισμό το Αρχηγείο του Καΐρου…      


- Ποιο είναι το ιστορικό πλαίσιο στην Κρήτη, το κλίμα πριν την «απαγωγή Κράιπε». Σε τι σημείο βρισκόταν η Αντίσταση και οι οργανώσεις της;

- Η κατάσταση στην Κρήτη ήταν πάντα σε αναβρασμό, από την πρώτη ώρα της γερμανικής κατοχής. Κατά το Καλοκαίρι του 1943, έγινε μία μεγάλη μάχη με τους Γερμανούς στην επαρχία «Βιάνου», κατά την οποία εφονεύθησαν πολλοί Γερμανοί, δύο λόχοι, ενώ πιάστηκαν αιχμάλωτοι και άλλοι 13. Κατόπιν αυτού, οι Γερμανοί, εξετέλεσαν 500 κατοίκους της περιοχής, έπιασαν πολλούς αιχμαλώτους, ενώ επτά μεγάλα χωριά θα’ λεγε κανείς εξηφανίσθησαν, ερειπώθηκαν… Η μάχη στη Βιάνου έλαβε χώρα μετά από ένα αναπάντεχο γεγονός, την αυτομόληση του Διοικητή των Ιταλικών Δυνάμεων Κρήτης, αντιστράτηγου Άντζελο Κάρτα, στις συμμαχικές δυνάμεις. Ο Κάρτα πρόσκειτο στον Μποντόλιο, που έριξε τον Μουσολίνι. Ο αρχηγός της βρετανικής μυστικής αποστολής στην Κρήτη, ταγματάρχης Πάτρικ Λη-Φέρμορ, είχε πάρει τον Κάρτα, κατά τη μάχη της Βιάνου, και τον είχε φυγαδεύσει με πλοίο στο Κάιρο, στο Στρατηγείο των Συμμάχων.

- Τότε μπήκε ο «σπόρος» της απαγωγής, εκεί γεννήθηκε η ιδέα, και από ποιον; 

- Εκεί, έμαθαν όλοι για τα φριχτά αντίποινα των Γερμανών, και αποφάσισαν να απαντήσουν σε αυτά με μία ιδιαίτερα εντυπωσιακή κίνηση, που θα καταρράκωνε το ηθικό των Ναζί… Ο Λη-Φέρμορ είχε τότε την ιδέα της σύλληψης και απαγωγής του ίδιου του Διοικητή της Κρήτης, που τότε ήταν ο στρατηγός Μύλερ – διαβόητος για τη σκληρότητά του. Το Αρχηγείο ενέκρινε την ιδέα και του ανέθεσε το σχηματισμό μιας ομάδας από Άγγλους και Κρητικούς, με σκοπό την πραγματοποίηση του σχεδίου… Ο Λη-Φέρμορ συγκρότησε τον πυρήνα της ομάδας του, με τον Άγγλο Λοχαγό Στάνλεϊ Μος, ο οποίος μιλούσε πολλές γλώσσες και είχε σημαντική πείρα, και δύο Κρητικούς που βρίσκονταν τότε στη Μέση Ανατολή: τον Μανώλη Πατεράκη, από το Κουστογέρακο Χανίων, και τον Γιώργο Τυράκη, από τον Φουρφουρά Αμαρίου.

- Αποφασίζεται, λοιπόν, ποιοι θα συμμετάσχουν, ο Λη-Φέρμορ φτιάχνει την ομάδα του. Πότε και με ποιον τρόπο φτάνει η ομάδα στην Κρήτη, ώστε να μπει σε τροχιά το σχέδιο;                
- Αποφασίστηκε να έρθουν στην Κρήτη με αεροπλάνο και να προσγειωθούν με αλεξίπτωτα σε μέρος από όπου θα τους παραλάμβαναν ανταρτικές ομάδες. Τη νύχτα της 4ης Φεβρουαρίου ο Λη-Φέρμορ (σ.σ.: ή «Φιλέντεμ» ή «Πάντυ») πράγματι τα καταφέρνει και προσγειώνεται στο οροπέδιο του Ομαλού στο Λασήθι, όπου τον παρέλαβα η ομάδα των Σάντυ Ρέντελ, Μανώλη Αγγελάκη, καπετάν Χρήστου Ζαμπετάκη και Ιάσονα Σταυρακάκη.. Ωστόσο, η υπόλοιπη ομάδα δεν τα κατάφερε, λόγω ξαφνικού αέρα που έπιασε στην περιοχή. Μάλιστα, ακολούθησαν ακόμη 12 (!) νυχτερινές πτήσεις, όλες χωρίς αποτέλεσμα!. Τελικά, η υπόλοιπη ομάδα προσέγγισε, μετά από αρκετές περιπέτειες, με ένα Μότορ Λοντς, τα νότια παράλια της Κρήτης, τα ξημερώματα της 4ης Απριλίου. (σ.σ: τα βρετανικά Μότορ Λοντς, ή M.L., ήταν μικρά, ταχύπλοα, εξοπλισμένα σκάφη επιφάνειας, που χρησιμοποιούνταν ακριβώς για ανάλογες ριψοκίνδυνες και τάχιστες ειδικές αποστολές). Κατόπιν, όλη η ομάδα εγκαταστάθηκε στο σπίτι ενός ηγετικού στελέχους της Αντιστάσεως, του Παύλου Ζωγραφιστού. 

- Και αρχίζει πλέον η αντίστροφη μέτρηση για την πραγματοποίηση της απαγωγής;

- Στο μεταξύ, οι Έλληνες της ομάδας της «133» - της, τρόπον τινά, συμμαχικής αντικατασκοπείας - ο Μιχάλης Ακουμιανάκης και ο Ηλίας Αθανασάκης, αμφότεροι από το Ηράκλειο, είχαν το ρόλο να παρακολουθούν καθημερινά όλες τις κινήσεις και το καθημερινό δρομολόγιο του τότε Γερμανού Διοικητή, του Μύλερ. Ο Μύλερ, όπως και ο Κράιπε, που τον διαδέχθηκε, διέμενε στη βίλλα «Αριάδνη», έργο του μεγάλου αρχαιολόγου Έβανς, που είχε ανακαλύψει την Κνωσσό… Οι αντάρτες είχαν ξεψαχνίσει κάθε εκατοστό του δρομολογίου, και είχαν μάλιστα εντοπίσει το ιδανικό σημείο του δρόμου για μία ξαφνική έφοδο. Ήταν μία δεξιά, κατηφορική στροφή σε μια ερημιά, όπου όλα τα αυτοκίνητα αναγκαστικά έκοβαν ταχύτητα, για να μην πέσουν στον γκρεμό… Μάλιστα, κατά σύμπτωση, ο Κράιπε, μία μόλις ημέρα πριν την επίθεση της ομάδας - λες και είχε διαισθανθεί τον κίνδυνο - έδωσε εντολή να τοποθετηθεί φυλάκιο με φαντάρο επάνω ακριβώς στη στροφή… 

- Οπότε, λοιπόν, και το σχέδιο της επιχείρησης είναι πλέον έτοιμο… Ωστόσο, συμβαίνει, ξαφνικά, το εξής: ο στρατηγός Μύλερ αντικαθίσταται από τον Χάινριχ Κράιπε!...

- Ακριβώς… Ωστόσο, αυτή η αντικατάσταση δεν ήταν μία απόφαση ρουτίνας για τον Χίτλερ. Ο Κράιπε ήταν μεγαλύτερος σε ηλικία από τον προκάτοχό του, και μετατέθηκε στην Κρήτη απευθείας από το Ρωσικό Μέτωπο, όπου μάλιστα είχε τιμηθεί με την ανώτατη διάκριση του Γ’ Ράιχ, τον Σιδηρούν Σταυρόν των Ιπποτών. Ήταν ένας στρατιβωτικός καριέρας, με σημαντικές διακρίσεις στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ακόμη, η γερμανική δύναμη στην Κρήτη παρέμεινε στους 30.000 άνδρες, ενώ ο εξοπλισμός τους ανατάχθηκε σε πιο ευέλικτη διάταξη… Όλα αυτά σήμαιναν πως για τον Χίτλερ η Κρήτη είχε ιδιαίτερη σημασία και έπρεπε να παραμείνει υπό κατοχή, με κάθε τρόπο.

- Έτσι, λοιπόν, το σχέδιο δεν αλλάζει. Αντί για τον Μύλερ, θα απαχθεί ο νεοφερμένος Κράιπε…

- Ασφαλώς. Και πραγματοποιήθηκε…

- Πάντως, όπως γράφετε και στο βιβλίο σας («Η απαγωγή του στρατηγού Κράιπε», Eurobooks, 2007, 5η έκδοση), αρχικά είχε εξετασθεί και η ιδέα να απαχθεί ο Διοικητής μέσα από τη βίλλα όπου διέμενε…

- Πράγματι, αρχικά αυτή ήταν η ιδέα, ωστόσο όλοι είδαν πως κάτι τέτοιο θα ήταν σχεδόν αδύνατο να στεφθεί υπό επιτυχία, καθώς η οικία «Αριάδνη» φυλασσόταν πάρα πολύ, ενώ πέρξ αυτής, στις μάντρες υπήρχε τριπλό αγκαθωτό συρματόπλεγμα. Αλλά και για το σχέδιο της εφόδου καθ’ οδόν υπήρχαν διαφωνίες, καθώς δεν συμφωνούσαν όλοι στο σημείο στο οποίο θα έπρεπε να σταματήσσουν το όχημα, δήθεν για έλεγχο, και να το καταλάβουν οι αντάρτες…

- Υπήρχε πρόβλημα και με τις στολές που θα φορούσαν, έτσι; Μόνο δύο γερμανικές στολές είχαν εξασφαλισθεί για την ομάδα.

- Ακριβώς. Και τις δύο στολές τις φόρεσαν οι Άγγλοι αξιωματικοί, ο Λη-Φέρμορ και ο Μος, και οι υπόλοιποι περίμεναν κρυμμένοι για την ώρα της επίθεσης στον Κράιπε και τον οδηγό του (σ.σ: ο σοφέρ λεγόταν Άλφρεντ Φένσκε. Είχε άσχημο τέλος. Εξετελέσθη με μαχαίρι από τον αντάρτη Ζωιδάκη, στη διαδρομή λίγο μετά το χωριό Άγιος Σύλλας. Ο Φένσκε είδε από μακριά μία πομπή αυτοκινήτων μακριά κάτω στο δρόμο. Τινάχθηκε πάνω ξαφνικά και ο Ζωηδάκης, τον σκότωσε επί τόπου). 

- Το «σενάριο» που τελικά ακολούθησαν ποιο ήταν; 

- Το σχέδιο ήταν να σταματήσουν οι Μος και Λη-Φέρμορ το αυτοκίνητο μάρκας Όπελ του Κράιπε για τυπικό έλεγχο, φορώντας τις γερμανικές στολές. Ο «Φιλέντεμ» μιλούσε γερμανικά, κάτι απόλυτα αναγκαίο. Στη διαδρομή, επί της Λεωφόρου Ηρακλείου, υπήρχαν ακροβολισμένοι αντάρτες που ειδοποιούσαν την ομάδα για την πορεία της λιμουζίνας. Πράγματι, την κατάλληλη στιγμή, και εκμεταλλευόμενη τη χαμηλή ταχύτητα του αμαξιού πάνω στην επίμαχη στροφή, τα μέλη της ομάδας αφόπλισαν τον οδηγό και συνέλαβαν τον στρατηγό Κράιπε. Ο Κράιπε, μάλιστα, αντιστάθηκε, και στη διάρκεια της πάλης έχασε τον Σιδηρούν Σταυρόν από τη στολή του, γεγονός το οποίο έφερε βαρέως κατά τη διάρκεια της κράτησής του και της πορείας μέσα από τον Ψηλορείτη με τους απαγωγείς του…

- Και έτσι, έρχεται η δική σας σειρά να πάρετε μέρος στη μοναδική αυτή στιγμή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν υποδέχεσθε την ομάδα στο «Γερακάρη»…

- Ναι… Τους παρέλαβα στο «Γερακάρη», από εκεί κατευθυνθήκαμε στο χωριό μου, «Πατσός», μείναμε δύο μέρες, και κατόπιν αφού περάσαμε από κάποια χωρία, περάσαμε στην παραλία Κλίματα κοντά στο χωριό «Ροδάκινο». Εκεί, ήρθε ειδικό εξοπλισμένο σκάφος και μας πήρε στις 14 Μαΐου του ‘44, τα μεσάνυχτα, και φθάσαμε στις 15 του μήνα στη Μάρσα Ματρούχ της Αιγύπτου…

- Εσάς, προσωπικά, τι εικόνα σας έδωσε ο Κράιπε, που τον γνωρίσατε, μάλιστα, και κάτω από τόσο ιδιαίτερες συνθήκες…

- Ο Κράιπε ήταν μετρίου αναστήματος, αρκετά παχύς.  Μάλιστα δεν μπορούσε να περπατήσει καλά και αυτό μας έφερε αρκετά εμπόδια, καθώς κάναμε συχνές στάσεις… Είχε χτυπήσει ελαφρά στο πόδι κατά τη σύλληψή του. Ο Κράιπε αρχικά ήταν πολύ προβληματισμένος και μάλλον ταπεινωμένος. Ωστόσο, μετά τις πρώτες μέρες της πορείας στο βουνό, και αφού είχε δει πως εμείς τον θέλαμε ζωντανό και δεν επρόκειτο να τον βλάψουμε, άρχισε να αναθαρρεί, και μας έλεγε κιόλας: «Όλοι σας σε λίγο καιρό θα είστε αιχμάλωτοί μου… Μην νομίζετε πως θα μπορέσετε να διασχίσετε τη θάλασσα σαν να κάνετε βόλτα…». Ωστότο, στη συνέχεια άφησε το υπεροπτικό ύφος και ξαναθυμήθηκε ποιος είχε πια το πάνω χέρι… Στο τελευταίο λημέρι που πήγαμε, στην Καμπιά, των αδερφών Κοτσίφη, από το Ροδάκινο, και του καπετάν Κατσιά, ο Κράιπε εξεπλάγη από την οργάνωσή μας και τη μεθοδικότητά μας…

- Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της τρομερής αυτής ιστορίας, είναι και τα γερμανικά αντίποινα που ακολούθησαν την απαγωγή…

- Τα γερμανικά αντίποινα ήταν άμεσα και σκληρά. Εκατέστρεψαν επτά χωριά στην επαρχία Αμαρίου, 164 ήρωες και μάρτυρες της Αντιστάσεως τους εξετέλεσαν, μεταξύ των οποίων ένας μου θείος και δύο πρώτα μου ξαδέλφια… Αυτά συνέβησαν τον Αύγουστο του ’44. Ως φαίνεται, οι Γερμανοί πληροφορήθηκαν από τους πράκτορές τους ένα μέρος της διαδρομής που είχαμε ακολουθήσει, και θέλησαν να εκδικηθούν τους κατοίκους… Παρότι εμείς ήμασταν πολύ προσεκτικοί, περνούσαμε μόνο νύχτα από κατοικημένα μέρη, και μόνο όταν δεν υπήρχε κανένας άλλος δρόμος ώστε να το αποφύγουμε… Εδώ, πρέπει να σημειώσω πως τόσο η απαγωγή όσο και η ασφαλής διαφυγή των ανταρτών και του Κράιπε δεν θα είχαν ποτέ στεφθεί υπό επιτυχία χωρίς τη βοήθεια και τη γενναιότητα των απλών ανθρώπων της Κρήτης, χωρικών και βοσκών…

- Ήταν χαρά και τιμή μας που συνομιλήσαμε σήμερα και μοιραστήκατε με το κοινό μας αυτές τις πολύτιμες αναμνήσεις…

- Ήταν δική μου τιμή, να είσθε καλά…

 
Βιογραφικό σημείωμα:
Ο Γεώργιος Ευθ. Χαροκόπος γεννήθηκε το 1919 στο χωριό Πατσός του Ρεθύμνου. Το 1940 αποφοιτά από την Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου. Στις 16/04/1941 επρόκειτο να καταταγεί στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Κερκύρας - αλλά η εισβολή των Γερμανών στη χώρα (06/04/) ματαίωσε την κατάταξή του «επ’ αόριστον». Ωστόσο, δεν μένει με «δεμένα χέρια». Αποφασίζει να μπει στην Αντίσταση και λαμβάνει μέρος στην επική  Μάχη της Κρήτης. Κατόπιν, εισέρχεται στους κόλπους των κρητικών ομάδων Αντίστασης και λειτουργεί ως σύνδεσμός τους με τις αντίστοιχες βρετανικές. Κατά την απαγωγή του Γερμανού Γενικού Διοικητού της Κρήτης – και «ζωντανού θρύλου» της Βέρμαχτ - Καρλ Χάινριχ Κράιπε, ο ρόλος του είναι να παραλάβει την ομάδα των απαγωγέων μαζί με τον Κράιπε, από το χωριό «Γερακάρης», και να τους οδηγήσει μέσα από τα δύσβατα περάσματα του Ψηλορείτη, με ασφάλεια, στην παραλία του χωριού «Ροδάκινο», από όπου και θα τους παραλάμβανε συμμαχικό πλοίο με προορισμό το Κάιρο… Το όνομα του Γεωργίου Χαροκόπου περιλαμβανόταν στα κατάστιχα της Κομαντατούρ της Κρήτης, ανάμεσα στα κορυφαία  Ελλήνων πατριωτών. Σε απόρρητη διαταγή του γερμανικού Γραφείου Αντικατασκοπίας αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Ο νέος αυτός (σ.σ.: ο Χαροκόπος) έρχεται σε επαφή με τους αντάρτες αλλά και με τους Άγγλους. Είναι δάσκαλος, αλλά δεν διδάσκει. Γνωρίζει πολλά μυστικά και είναι έξυπνο και δραστήριο μέλος της μυστικής οργάνωσης του νησιού. Πιθανώς οπλοφορεί. Αν εξαφανισθεί, θέσατε σε ενέργεια το σχέδιο “Πύρινος Κύκλος”…»(πηγή: Ιωαν. Ιωαννίδη, «Έλληνες και ξένοι κατάσκοποι στην Ελλάδα»).

Ο Γεώργιος Χαροκόπος έχει συγγράψει τα βιβλία:

ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΚΡΗΤΗ - Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1941-1944 (1971)

Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΡΑΪΠΕ (1973)

ΤΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΧΡΕΟΣ – THE FORGOTTEN DEBT (1989, στην αγγλική γλώσσα)

ΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΛΕΓΕ ΤΟ «ΟΧΙ» ΤΟ 1940 (2005)

Αρθρογραφεί ανά καιρούς στην «Ελεύθερη Ζώνη», σχολιάζοντας συχνά σε έμμετρο λόγο την  επικαιρότητα. Κατοικεί στο Παλαιό Φάληρο, με την αγαπημένη του σύζυγο, Δωροθέα.

www.youtube.com/watch?v=DeMweA8pnLg
 

Η ομάδα της απαγωγής πανέτοιμη