Saturday, February 28, 2009
Hμερομηνία δημοσίευσης: 28-02-09«Το σύστημα μοιάζει πολύ με σχολικό...»Συνομιλώντας με τους ξένους φοιτητές, η συζήτηση -μοιραία- οδηγείται στη σύγκριση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος με εκείνα των χωρών τους. Και αυτή η σύγκριση συχνά δεν μας ευνοεί. «Ας ξεκινήσουμε από τις εγγραφές» σχολιάζει η Ayse. «Στην Τουρκία γίνονται ηλεκτρονικά, εδώ πρέπει να περιμένεις με τις ώρες στην ουρά και όταν φθάσεις στη γραμματεία, η υπάλληλος βρίσκεται στα όρια της υστερίας!»Η οργάνωση και τα πανεπιστημιακά κτίρια δεν «πιάνουν» ούτε... τη βάση! «Επέλεξα την Αθήνα, γιατί το προσφερόμενο μεταπτυχιακό ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον», λέει στην «Κ» η 24χρονη Γερμανίδα Juliane Girke. «Την πτυχιακή μου, όμως, θα τη γράψω στην Αυστρία όπου πήρα το πρώτο μου πτυχίο. Οι βιβλιοθήκες εδώ είναι σχεδόν ανύπαρκτες!»Ομως και οι ακαδημαϊκές μέθοδοι φαίνεται να απογοητεύουν τους νεαρούς επισκέπτες. «Το πανεπιστημιακό σύστημα μοιάζει πολύ με σχολικό! Ολα πρέπει να τα μάθουμε όλα απ’ έξω» παρατηρεί η Juliane. «Δεν είναι τυχαίο ότι όσες φορές απαιτείται κριτική σκέψη στις εξετάσεις, οι φοιτητές ”πατώνουν”», προσθέτει ο Κενυάτης David Onyango, μεταπτυχιακός φοιτητής στη Φαρμακευτική Πατρών. «Ας μην γελιόμαστε, έτσι όπως λειτουργεί το σύστημα εδώ, πρέπει ο φοιτητής από μόνος του να δραστηριοποιηθεί για να προοδεύσει», τονίζει η Ayse. «Στο λύκειο κάναμε πειράματα και τα διάφορα όργανα μού ήταν οικεία. Δεν ίσχυε όμως το ίδιο για τους Ελληνες συμφοιτητές μου που στο πρώτο έτος δεν είχαν ξαναδεί δοκιμαστικό σωλήνα».ΚαταλήψειςΟι καταλήψεις είναι μια νέα «έννοια» για πολλά από τα παιδιά. «Μπορεί να είναι δημοκρατικό δικαίωμα των φοιτητών να διαμαρτύρονται καταλαμβάνοντας τις σχολές», επισημαίνει η Ayse, «ωστόσο, κάποιοι συμφοιτητές τους βιάζονται να αποφοιτήσουν και οι καταλήψεις αναστέλλουν τα σχέδιά τους». Το ελληνικό φοιτητικό κίνημα και οι τρόποι έκφρασής του προκαλούν την έκπληξη και του Αργεντινού Diego. «Και εμείς κατεβαίνουμε στους δρόμους, αλλά συνεχίζουμε εκεί τα μαθήματα!».Εντύπωση τους προκαλεί επίσης ο «θεσμός» του σκονακίου. «Το σκονάκι στην Ελλάδα έχει φθάσει στο... ανώτατο επίπεδο! Από ποια ηλικία ξεκινάει η εξάσκηση;» αναρωτιέται ο David. Την εξήγηση του «φαινομένου» δίνει η Lisa από το Λίβανο, που έκανε το μεταπτυχιακό της στα οικονομικά στην Αθήνα. «Με στεναχωρούσε ιδιαίτερα ότι οι συμφοιτητές μου, αν και βρίσκονταν στο μεταπτυχιακό επίπεδο, δεν ενδιαφέρονταν παρά για το χαρτί» λέει με πικρία.Μετά από όλα αυτά, το γεγονός ότι φοιτητικές εστίες υπάρχουν ελάχιστες σε όλη την επικράτεια κι επομένως η αναζήτηση καταλυμάτων πρέπει γίνεται από τους ίδιους τους φοιτητές, ακούγεται μάλλον... ως πταίσμα. Οπως και το γεγονός ότι μετριούνται στα δάκτυλα οι σχολές που έχουν αρμόδια υπηρεσία για τους αλλοδαπούς.Τελικά, αυτό που βγάζει ασπροπρόσωπο το Ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι οι καθηγητές του. «Είναι πολύ καλά καταρτισμένοι, έχουν μεράκι και πολύ καλή διάθεση απέναντί μας», αναφέρει η Lisa. «Για να μην χάσουμε τη χρονιά μας λόγω καταλήψεων, έβρισκαν άλλους χώρους για να μας παραδίδουν», υπογραμμίζει ο Diego. «Ημουν ο μοναδικός έγχρωμος στη χρονιά μου. Οι καθηγητές πρώτοι με προσέγγιζαν και μου είπαν ότι είναι στη διάθεσή μου για οτιδήποτε», θυμάται ο David. «Ειδικά όσοι είχαν σπουδάσει στο εξωτερικό ήταν ιδιαίτερα φιλικοί μαζί μου».from kathimerini
Friday, February 27, 2009
Στοχασμοί
του Ανδρέα Λασκαράτου (1811-1901)
Κάθε άλλο μου σύγγραμμα, είναι απλώς μόνον σύγγραμμά μου·
οι Στοχασμοί μου όμως είμαι εγώ.
Όταν ένας πολιτικός χάρτης αρχίζει να γένεται ΄μπόδιο στην ευημερία της κοινωνίας, ο χάρτης εκείνος δεν πρέπει πλέον να έχη άλλην αξίαν, παρά εκείνην οπού ήθελε δόσει ο μπακάλης για ναν τον πάρη.
Έθνος μου είναι η τάξη εκείνη των ανθρώπων οι οποίοι αισθάνονται σαν εμέ, φρονούν σαν εμέ και διάγουνε σαν εμέ. Και πατρίδα μου είναι ο τόπος εκείνος όπου οι τοιούτοι άνθρωποι εχτιμούνται.
Η ελευθερία εις τους λαούς είναι σαν τις απολυταριές εις τ΄ αμπέλια. Τ΄ αμπέλια, κατά τες δύναμές τους, μπορούνε να βαστάξουνε περισσότερες ή λιγώτερες απολυταριές χωρίς να βλαφθούνε. Το ίδιο και οι λαοί με τες ελευθερίες.
Δεν είναι δύο σώματα ίσα μεταξύ τους. Δεν είναι δύο ψυχές οπού να μην διαφέρουν ανάμεσό τους. Η φύση φρίττει απέναντι της ισότητος την οποίαν κηρύττουν οι νεότεροι. Η ισότης των πολιτών εμπρός εις τον νόμον, είναι νομοθετική ανάγκη· όχι φυσική αλήθεια. Νομοθετική ανάγκη στην οποίαν αδικείται το καλήτερο μέρος της κοινωνίας, υπέρ του κακητέρου.
Χαιρετώ πρώτος τους ανωτέρους μου, επειδή το θεωρώ χρέος μου. Χαιρετώ πρώτος του κατωτέρους μου, επιθυμώντας να τους δείξω ευπροσηγορία και καλοσύνη. Χαιρετώ πρώτος τους ομοίους μου, επειδή θεωρώ τον χαιρετισμόν ευγένειαν, και φιλοτιμούμαι να ήμαι ευγενικώτερός τους. Μόνον εκείνους οπού δεν γνωρίζω δεν χαιρετώ πρώτος, επειδή δεν τους γνωρίζω.
Η αλήθεια στο στήθος εκείνου που δεν τολμάει ναν την ειπή, είναι σαν τα χρήματα μέσα στο σεντούκι εκείνου που δεν τολμάει ναν τα ξοδεύση. Αλήθεια και χρήματα δεν ωφελούν παρά όταν διαδίδονται, εξοδεύονται.
Το να κλείουμε τα μάτια μας σ΄ εκείνους οπού μας υβρίζουνε, είναι συχνά γενναιότητα. Το ναν τα ανοίγωμε καλά σ΄ εκείνους οπού μας επαινούνε, είναι πάντοτε φρονιμάδα.
Οι λογιώτατοι δίνουν ιδέες κοινές, ενδυμένες με λόγια σοφά. Αν εξεναντίας εδίνανε ιδέες σοφές, με λόγια κοινά ήθελε ωφελούν τόσο, όσο τώρα αδικούνε το Έθνος.
Είναι ένας βαθμός νοημοσύνης ανώτερος από την κοινή νοημοσύνη· και τούτος είναι εκείνος εις τον οποίον, ο άνθρωπος ημπορεί να βλέπη και να κρένη τα σημερινά, καθώς βλέπει και κρένει τα απερασμένα στην ιστορία.
Οι ποιηταί στην Ελλάδα, είναι σαν τους Κόντιδες εις τη Ζάκυνθο, όπου δεν είναι άνθρωπος που να μην είναι κόντες. Αλλοίμονο! Ένα έθνος ποιητάδες, είναι ένας κάμπος με τσιντσίκους. μα τουλάχιστον οι τσιντσίκοι θρέφουνται με τη δροσιά που ο Ύψιστος γνοιάζεται και τους στέλνει αενάως ουρανόθεν· ενώ ο άνθρωπος χρεωστεί να τρώγη το ψωμί του με τον ίδρωτά του.
Δεν είναι αμφιβολία. Ο Θεός έκαμε όλα τα καλά· ο Διάολος έκαμε όλα τα κακά. Ο Θεός έκαμε όλες τες ευκολίες· ο Διάολος έκαμε τες δυσκολίες. Ο Θεός έκαμε τα φαγητά· ο Διάολος έκαμε τες νηστείες. Ο Θεός έδειξε τον γάμον· ο Διάολος έβαλε τα ΄μπόδια στον γάμον. Ο Θεός έδοσε το Ορθό Λογικό· ο Διάολος έμπηξε τες πρόληψες. Ο Θεός είπε, «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε» · ο Διάολος είπε, «γενόσθενε καλόγηροι και κλειόσθενε». Ο Θεός έκαμε τον Παράδεισο· ο Διάολος έκαμε την Κόλαση. Ο Θεός έκαμε την Εκκλησία· ο Διάολος έκαμε τους παπάδες.
Το «Δόξα σοι ω Θεός» εις τες δυστυχίες, είναι μία ειρωνία, μια παρωδία του «Δόξα σοι ω Θεός» εις τες ευτυχίες. Ο Θεός δεν ημπορεί να ευχαριστείται εις αυτήν.
Θεωρούμε το χριστιανισμό ως είδος πολυτελείας. Τον μεταχειριζόμαστε για λούσο και επίδειξη· όχι όμως και στις καθημερινές μας σχέσεις με τους ανθρώπους· γιατί αυτό θα περνιότανε για σπατάλη και ασωτεία.
Μια πατρίδα που στέλνει τα παιδιά της εις το μαγκελιό του πολέμου για ν΄ αποχτήση έχταση, είναι μία μάνα που τρώει τα παιδιά της για να παχύνη.
Γλώσσα φτιασμένη απάνου σε προϋπάρχουσαν γραμματική, είναι γλώσσα συμφωνητική. Μπορεί να χρησιμεύση σ΄ εκείνους οπού εσυμφωνήσανε και την εφτιάσανε, και σ΄ εκείνους τους άλλους οπού εκάμαν΄ τον κόπο και την εμάθανε· αλλά δεν θέλει είναι ποτέ γλώσσα Έθνους.
Τέτοια συμφωνητική γλώσσα εστάθηκε μια φορά στο Ληξούρι η Γραβαρέικη, η οποία τώρα πλέον εξέλιπε· και τέτοια είν΄ ακόμη σήμερα στην Ελλάδα η Λογιοτατίστικη, η οποία με τη γενεά τούτη θέλει εκλείψει.
Ο συγγραφεύς οπού συγγράφει, και δεν δημοσιεύει, είναι σαν τον φιλάργυρο που μαζόνει, και δεν ξοδεύει. Και οι δύο τούτοι πεθαίνουνε χωρίς να χαρούνε τους κόπους τους.
Οι λογιώτατοι, υπεραγαπώντες τη γλώσσα, ομοιάζουνε τους φιλάργυρους, υπεραγαπώντας τον πλούτον. Και οι δύο τούτοι κάνουνε σκοπούς, εκείνα που δεν έπρεπε να ήναι παρά μέσα τους. Και οι δύο τούτοι απατώνται· και, στην απάτη τους, ζημιώνουνε τον εαυτό τους και τον πλησίον τους.
Κανείς δεν σε κατηγορεί να γυρεύης το συμφέρον σου. Αλλά καθένας θέλει σε κατηγορήσει αν, γυρεύοντας το συμφέρον σου, προφασίζεσαι αφιλοκέρδιαν και θυσίαν σου.
Η διάλεχτος των λογιωτάτων, ομοιάζει την διάλεχτον οπού μεταχειριζουμάσθε θέλοντας να μελετήσωμε αισχρότητες· τες οποίες δεν μελετούμε ποτέ με τες καθαυτό τους ονομασίες, αλλά τους αλλάζουμε ονόματα, και τη σύνταξη διαστρέφουμε, και τη σκοτινιάζουμε με περίφρασες, δια να σκεπάζωμε κάπως το εννούμενο.
Οι Έλληνες είμασθε πάρα πολύ φίλαρχοι, δια να ευχαριστηθούμε ποτέ εις άλλο Σύνταγμα παρά το δημοκρατικό· όπου καθένας μας ελπίζει να μπορέση να άρξη.
Όποιος με παρα-χαιρετά
και με παρα-χαϊδεύει,
κάτι από μένα βέβαια
να καρπιστή γυρεύει.
Η κατεργαριά είναι ένα είδος αρμονίας, κατά την οποίαν η κοινωνία ρυθμίζει τα βήματά της.
Δεν είναι παρά οι σκύλοι, που πέρνουν ξελάκου τους κατατρεγμένους.
Η κατάχρηση παύει την κατάχρηση· και κάποτε και τη χρήση.
Για σε αξίζεις ό,τι ξέρεις. Για με αξίζεις ό,τι δείχνεις.
Ο μη-ενάρετος θαυμάζει την αρετή, ως ο μη-ζωγράφος τη ζωγραφία.
Το ψεύδος εις τα χείλη του ψεύτη, είνα πύργος χωρίς θεμέλια.
Η αλήθεια εις την καρδιά μόνον του φιλαλήθη, είναι θεμέλιο χωρίς πύργους.
Όποιος θέλει, βρίσκει καιρό. Όποιος δε θέλει, βρίσκει πρόφαση.
Ο πατέρας είναι η σκέπη της οικογένειας· αλλά η μάνα είναι η ψυχή της οικογένειας.
Βγάνε καλά τη σφαλαγγουνιά! – Όσο δε βγάνεις και το σφαλάγγι, δεν κάνεις τίποτα.
Μην κάμης χάρη του αχάριστου, για να μην τον κάμης εχθρό σου. Το χρέος της ευγνωμοσύνης τονέ βαρένει και τον κακιόνει.
Τα δημόσια πολιτικά επαγγέλματα είναι κρασί δια τους συχναστάς των, και ρούμι μάλιστα δια κάποιους από αυτούς. Οι συχνασταί μεθούνε εις αυτά, και παραδίνουνε δι΄ αυτά ψυχή και σώμα τους.
Ο καλός και τίμιος άνθρωπος δέχεται την ευεργεσία σα μια χάρη, και σαν ένα δάνειον. Ο κακός άνθρωπος δέχεται την ευεργεσία απλώς μόνον ως ωφέλειάν του.
Ο μη-ειλικρινής προφυλάττεται να μην εννοηθή η ανειλικρίνειά του, και ζημιώνεται διπλασίως· επειδή, και η ανειλικρίνειά του εννοείται και η προφύλαξή του.
Εγώ δεν πιστεύω το σύστημα του Δάρουην. Πιστεύω όμως ότι εκείνοι που το πιστεύουνε, θαν αισθάνονται μέσα τους δίκηα τέτοια, δια τα οποία ναν το πιστεύουνε.
Ευχαριστώ τον Θεόν ότι δεν με έκαμε παλιάνθρωπο, αλλά τον μέμφομαι ότι με έβαλε να ζω ανάμεσα σε παλιανθρώπους.
Όταν η κοινωνία τρέχει τον κατήφορον της διαφθοράς, μη διηγείσαι κακοήθη συμβάντα, μήτε κατηγορώντας τα· επειδή τότε κανείς δεν ψηφά την κατηγορίαν σου, αλλά καθένας εμψυχώνεται βλέποντας ότι έχει συντρόφους.
Ανδρέας Λασκαράτος : Στοχασμοί, «Νέος Παλμός» 1975
|
Επιστολή με τις θέσεις της στο Σκοπιανό απέστειλε προς τη Χίλαρι Κλίντον η Παμμακεδονική Ένωση Η.Π.Α.Η επιστολή προσυπογράφεται από το Ελληνο-Αμερικανικό Εθνικό Συμβούλιο, την Παγκόσμια Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ) και την Κυπριακή Ομοσπονδία και εστάλη στην Υπουργό των Εξωτερικών των Η.Π.Α. Χίλαρυ Κλίντον εν όψει της συνάντησής της με την ελληνίδα ομόλογό της Ντόρα Μπακογιάννη. Στην επιστολή εκφράζεται η έντονη ανησυχία της οργανωμένης ομογένειας των Η.Π.Α. για την διαρκώς κλιμακούμενη αδιαλλαξία και επιθετικότητα της π.Γ.Δ.Μ. και ζητείται από τη νέα Αμερικανική κυβέρνηση η ανάκληση της απόφασης των Η.Π.Α. να αναγνωρίσει την π.Γ.Δ.Μ. ως Δημοκρατία της «Μακεδονίας» και την καταδίκη της αλυτρωτικής συμπεριφοράς του κρατιδίου. «Η λανθασμένη απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης να αναγνωρίσει την π.Γ.Δ.Μ. ως Δημοκρατία της ‘Μακεδονίας', έγινε σαφώς ο καταλύτης μια ολοένα και πιο επιθετικής στάσης από την π.Γ.Δ.Μ., που σήμερα μπορεί να θεωρηθεί ως εχθρική προς την Ελλάδα η οποία είναι χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και σύμμαχος των Η.Π.Α. εδώ και πολλά χρόνια . Πιστεύουμε ότι η νέα διοίκηση θα πρέπει να ανακαλέσει την απόφασή της, να αναγνωρίσει την χώρα και πάλι ως π.Γ.Δ.Μ., και μάλιστα να εμποδίσει την ένταξή της στα πλαίσια του ΝΑΤΟ έως ότου βρεθεί ένα νέο όνομα για την π.Γ.Δ.Μ. Επιπλέον, οι Η.Π.Α. θα πρέπει να καταδικάσουν με τον πλέον έντονο τρόπο τον αλυτρωτισμό και επιθετική συμπεριφορά του κρατιδίου. Είναι επιτακτική ανάγκη η αμοιβαία αποδεκτή λύση να συμπεριλαμβάνει την αλλαγή του συνταγματικού ονόματος της π.Γ.Δ.Μ.», επισημαίνεται στην επιστολή, «σε νέο όνομα που θα συμφωνηθεί, αλλά και η αλλαγή αυτή να εμπεριέχεται και στα διαβατήριά τους και το εν λόγω όνομα πρέπει να είναι για ‘erga omnes' (όλες τις χρήσεις). Επίσης, όλες οι χώρες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ήδη έχουν αναγνωρίσει την π.Γ.Δ.Μ. ως Δημοκρατία της ‘Μακεδονίας', να υιοθετήσουν το νέο όνομα για όλες τις χρήσεις». Επισημαίνεται ότι οι ανωτέρω θέσεις εκφράζουν τη συντριπτική πλειοψηφία της οργανωμένης ομογένειας των Η.Π.Α. Υπενθυμίζεται ότι τόσο η Περιφερειακή Συνέλευση του Σ.Α.Ε. Περιφέρειας Η.Π.Α. κατά την πρόσφατη σύγκλισή της, όσο και το Δίκτυο Νεολαίας της ομόφωνα υιοθέτησαν τις θέσεις αυτές. Την επιστολή υπογράφουν εκ μέρους της Παμμακεδονικής η Ύπατη Πρόεδρος κ. Νίνα Γκατζούλη, εκ μέρους του Ελληνο-Αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου ο κ. Μ. Βεληβασάκης , εκ μέρους της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ) ο Φίλιπ Κρίστοφερ και της Κυπριακής Ομοσπονδίας ο Πήτερ Παπανικολάου. Ολόκληρη η επιστολή: Αγαπητή κυρία Υπουργέ: Εκ μέρους των κάτωθι υπογραφόντων Ελληνοαμερικανικών οργανώσεων που εκπροσωπούν την πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών Ελληνικής καταγωγής στις Η.Π.Α., εκφράζομε τις έντονες ανησυχίες μας σχετικά με το ζήτημα του ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατίας της Μακεδονίας (π.Γ.Δ.Μ.). Γνωρίζουμε ότι ένα βασικό θέμα της ημερήσιας διάταξης κατά τη διάρκεια της συνάντησής σας με την Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, Ντόρα Μπακογιάννη, θα είναι το ζήτημα της ονομασίας της π.Γ.Δ.Μ., καθώς και οι συνέπειες που θα προκύψουν όσο αφορά τη σταθερότητα στα Βαλκάνια. Όταν αυτό το θέμα είχε προκύψει το έτος 1991-1992 η Ελληνοαμερικανική κοινότητα, μέσω πολλαπλών ψηφισμάτων των υπογραφόντων Ελληνοαμερικανικών οργανώσεων εναντιώθηκε σε μόνιμη ονομασία της γείτονος, το οποίο θα συμπεριλάμβανε τον όρο Μακεδονία και τα παράγωγα του όρου αυτού. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη απογραφή, δεν θεωρούν τους εαυτούς «Μακεδόνες» όλοι οι πολίτες της π.Γ.Δ.Μ. Ποιος τους δίνει το δικαίωμα να εμποδίζουν την Ευρω-Ατλαντική ένταξη των υπόλοιπων μειονοτήτων του πληθυσμού της χώρας για ένα όνομα το οποίο τους είναι βασικά ξένο, καθώς ενδέχεται να υπάρχουν αρκετοί από τους λεγόμενους «Μακεδόνες», που αναμένουν αυτό το ψήφισμα, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται; Κυρία Υπουργέ, Όσον αφορά την Ελληνοαμερικανική κοινότητα, καθώς και τους Έλληνες ανά την υφήλιο, ο όρος Μακεδονία αντιπροσωπεύει την ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα των Ελλήνων για χιλιάδες χρόνια. Είμαστε σθεναρά αντίθετοι σε οποιαδήποτε χρήση από τους κατοίκους της π.Γ.Δ.Μ. της πολιτιστικής μας Μακεδονικής ταυτότητας σε οποιαδήποτε εθνολογική έννοια. Ένα παρόμοιο παράδειγμα στην Ευρώπη θα ήταν για τους Αυστριακούς και τους Ελβετούς να αυτο-προσδιορίζονται εθνολογικά ως Βαυαροί, ένας όρος που ιστορικά και πολιτισμικά ανήκει στη Γερμανία. Είναι επιτακτική ανάγκη η αμοιβαία αποδεκτή λύση να συμπεριλαμβάνει την αλλαγή του συνταγματικού ονόματος της π.Γ.Δ.Μ., σε νέο όνομα που θα συμφωνηθεί, αλλά και η αλλαγή αυτή να εμπεριέχεται και στα διαβατήριά τους και το εν λόγω όνομα πρέπει να είναι για «erga omnes» (όλες τις χρήσεις). Επίσης, όλες οι χώρες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ήδη έχουν αναγνωρίσει την π.Γ.Δ.Μ. ως Δημοκρατία της «Μακεδονίας», να υιοθετήσουν το νέο όνομα για όλες τις χρήσεις. Η π.Γ.Δ.Μ. εξακολουθεί να προκαλεί την Ελλάδα, οικειοποιούμενη την μακρόχρονη Ελληνική ιστορία, ενώ αρνείται να διαπραγματευθεί με καλή πίστη στο θέμα του ονόματος. Δυστυχώς, η μακρόχρονη αρνητική της δράση, όπως η στρέβλωση γεωγραφικών χαρτών, η ονοματοδότηση του αεροδρομίου των Σκοπίων «Μέγας Αλέξανδρος», η προώθηση μέσω της Εκπαίδευσης αναθεωρητικών ιστορικών βιβλίων , διαφημίσεις σε διεθνή τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης (C.N.N.) στις οποίες υποκλέπτουν την Ελληνική ιστορία, και οι προπαγανδιστικές ομιλίες και πράξεις ανωτέρων κυβερνητικών στελεχών, ενθαρρύνουν τις νέες γενιές της π.Γ.Δ.Μ. να καλλιεργούν εχθρικά αισθήματα έναντι της Ελλάδος. Ως Αμερικανοί πολίτες Ελληνικής καταγωγής, πολιτιστικά συνδεδεμένοι με την Μακεδονία, αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού, καταδικάζουμε την απόφαση η οποία δημοσιεύτηκε από την επίσημη εφημερίδα της κυβέρνησης της π.Γ.Δ.Μ., να ονομάσουν μέρος του πανευρωπαϊκού διαδρόμου X που βρίσκεται εντός της χώρας, «Μέγας Αλέξανδρος», ο οποίος φυσικά είναι διεθνώς αναγνωρισμένος ως εξέχουσα ελληνική ιστορική φυσιογνωμία. Επομένως, είναι μέρος της δικής μας (ελληνικής) πολιτιστικής κληρονομιάς. Προσφάτως, η π.Γ.Δ.Μ. προώθησε μέσω των εθνικών τηλεοπτικών καναλιών βίντεο περίπου εννέα λεπτών, με τίτλο "Μακεδονική Προσευχή". Στο βίντεο ο ίδιος ο Θεός [!] εμφανίζεται, στον λαό της π.Γ.Δ.Μ. ανακοινώνοντας πως «έσπειρε στη γη τρεις φυλές, τη λευκή φυλή ή Μακεδονοειδή, την κίτρινη φυλή ή Μογκολοειδή και τη μαύρη φυλή ή Νεγροειδή, ενώ όλοι οι άλλοι άνθρωποι στον κόσμο είναι μιγάδες». Οι ακραίες αυτές φυλετικές πεποιθήσεις, οι οποίες βασίζονται σε μια παθολογικά εθνοκεντρική αφήγηση, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές για τους Ελληνοαμερικανούς. Κανείς κυβερνητικός φορέας της π.Γ.Δ.Μ. δεν καταδίκασε το περιεχόμενο του βίντεο, αλλά ούτε και η Εκκλησία. Η λανθασμένη απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης να αναγνωρίσει την π.Γ.Δ.Μ. ως Δημοκρατία της «Μακεδονίας», έγινε σαφώς ο καταλύτης μια ολοένα και πιο επιθετικής στάσης από την π.Γ.Δ.Μ., που σήμερα μπορεί να θεωρηθεί ως εχθρική προς την Ελλάδα η οποία είναι χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και σύμμαχος των Η.Π.Α. εδώ και πολλά χρόνια . Πιστεύουμε ότι η νέα διοίκηση θα πρέπει να ανακαλέσει την απόφασή της, να αναγνωρίσει την χώρα και πάλι ως π.Γ.Δ.Μ., και μάλιστα να εμποδίσει την ένταξή της στα πλαίσια του ΝΑΤΟ έως ότου βρεθεί ένα νέο όνομα για την π.Γ.Δ.Μ. Επιπλέον, οι Η.Π.Α. θα πρέπει να καταδικάσουν με τον πλέον έντονο τρόπο τον αλυτρωτισμό και επιθετική συμπεριφορά του κρατιδίου. Ευχόμαστε στους πολίτες της π.Γ.Δ.Μ. ό,τι το καλύτερο, και ελπίζουμε να βρουν ένα όνομα για τη χώρα τους, που δεν περιλαμβάνει τη λέξη «Μακεδονία», για να είναι συνεπείς με το Σλάβο/Αλβανικό στοιχείο της χώρας τους. Έτσι το νέο όνομα θα ενεργεί ως ενοποιητική δύναμη για το σύνολο του πληθυσμού. |
Thursday, February 26, 2009
πολιτικές νοοτροπίες 08/23/07 07:12 AM |
|
Πολιτικές νοοτροπίες.Η έλλειψη ουσιαστικών πολιτικών στόχων της κυβέρνησης Μπους φανερώθηκε σε δηλώσεις συμβούλου του προέδρου στην εφημερίδα New York Times: «Είμαστε πια μία αυτοκρατορία και όταν αναλαμβάνουμε δράση, δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα. Την ώρα που εσείς μελετάτε την πραγματικότητα αυτή, προβαίνουμε σε κάποια άλλη πράξη και θα αλλάζουμε τα δεδομένα. Είμαστε οι παίκτες της Ιστορίας και εσείς όλοι εσείς θα μείνετε να μελετάτε τι κάνουμε». Κρίσεις επί της αντιλήψεως .Νομίζω να μην έχει συγγένεια με την λογική η πολιτική που εφαρμόζεται και εφαρμόστηκε απο τούς συμβούλους του προέδρου .Πέραν του ότι δεικνύει την αλαζονεία της δύναμης ,που νομίζει οτι ενεργούσα ούτω ,πρωτοπορεί στον διεθνή στίβο δημιουργούσα γεγονότα και καταστάσεις, που αποδεικνύονται στην πραγματικότητα αποτυχία , με μεγάλο κόστος σε ζωές ,χρήμα και κύρος.Αλλά πέραν τούτων στην προιούσα διάθεση αλλαγής πολιτικών ,αφίνουν άναυδους σε νεότερες αποφάσειςτο κοινό και τα ΜΜΕ πούναι φορείς της πληροφορίας.Ετσι σύρεται ο κόσμος δημοκρατικότατα- στο πουθενά και στο αβέβαιο μέλλον. Λορνιόν
--------------------
Lornion
http://lornion.blogspot.com
|
Ιστορική αποκατάσταση. 09/28/07 08:38 PM |
|
Ιστορική αποκατάσταση. Στην τηλεόραση σήμερα το βράδυ αντίκρυζα, να, κάποιες τελετές στην Μόσχα ,μέσα στον καθεδρικό ναό τους ,με τα φέρετρα των τελευταίων αυτοκρατόρων τους , αυτών πούχαν εκτελεστεί κατά την 8βριανή επανάσταση . Ειναι λένε κομμάτι της ιστορίας μας. Αραγε τι θάλεγαν οι Ελληνες ιστορικοί και πολιτικοί για την αποκατάσταση της μνήμης ,οπου πρέπει ,του ιστορικού πρωθυπουργού της χώρας κατά το 1940? Ναι αυτού που είπε το ΟΧΙ στον επιδρομέα. Καίτοι εγώ παληός νομίζω να ξεχνώ τ¨΄ονομά του ,μπάς και ήταν ο Ι..Μεταξάς? Τι λέτε νεοέλληνες στην ιστορία σας? Λορνιόν.-
--------------------
Lornion
http://lornion.blogspot.com
Τα νέα της κεφαλονιάς λένε πως o Ταφιός κατεκτήθη από τον τουριστικό επιδρομέα. Η γη της πανεμιάς, απόκρυφη στην όραση, υπέκυψε προσφέρουσα την ιστορία της στην αδηφάγο επέλαση της γνώσης της πληροφορίας και της εξερεύνησης. Ορμητήριο πειρατικό των πρώτων κατοίκων του νησιού, γνώρισε τον επισκέπτη κόσμο, χάρις σ' ένα κέντρο που λειτούργησε προσφέροντας ο,τι είναι αναγκαίο μέσα στην κατάξερη πέτρα. Κάπου κει κοντά η εκκλησίτσα της Αγίας Παρασκευής γνώρισε προσκυνητές της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας μας με την ταυτόχρονη συνδρομή και του οβολού τους φυσικά. Σε ολα τούτα σημαντική συμβολή έχει το ίντερνετ. Που περίμενε ο αναγνώστης να γνωρίσει από σελίδα του γερμανικού διαδικτύου την φωτογραφική ύπαρξη στον Ταφιό αυτού ναού; O τελευταίος θαμώνας των ερειπίων τούτου του μοναστηριού, γιατί περί μοναστηριού επρόκειτο, ήτανε ο Μανωλαίος Ταβιάς που πριν 75 χρόνια σε ηλικία άνω των 100 εγκατέλειπεν τα του κόσμου τούτου. Στο σημείο αυτό σημειώνω πως στην καμπή του δρόμου και στην κατηφοριά προς την θάλασσα βρίσκεται η μονή των κηπουραίων, με ξενώνες και πανοραμική θέα στο ανοιχτό Ιόνιο. Μα για τα κηπούρια θα αναφερθώ σε άλλο μου σημείωμα. Λορνιόν |
ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΗΞΟΥΡΙΩΤΙΚΗ "ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ"
ΑΠΟ ΑΝΕΧΑΡΤΗΤΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Ποτέ άλλοτε το θέατρο δεν είχε τόσο πλούσια και εντυπωσιακά σκηνικά διαθέτοντας … έξη καρέκλες, τρία σκαμπώ και 1 αναλόγιο! Ποτέ άλλοτε μία εκπομπή, (με παράγοντες στο σύνολό τους… –επιτρέψτε μου καλύτερα να μην εκφρασθώ-) που ευτελίζει έναντι «υψηλής αμοιβής» προσωπικότητα και αξιοπρέπεια, δεν έλαβε ομόθυμα τόσους επαίνους και χειροκροτήματα!
Το Ληξουριώτικο σκωπτικό και σατιρικό πνεύμα αποθεώθηκε χτες βράδυ. Οι διασκεδαστικοί διάλογοι –αριστοφανικοί σε πολλά σημεία- υπήρξαν δουλεμένοι στη λεπτομέρειά τους: πικάντικοι όπου έπρεπε και καυστικοί όπου επιβαλλόταν. Η φανερή κριτική διάθεση και η πολιτική ουσία «ντύθηκαν» με φαντασία, εμφανή απόλαυση και πηγαία έμπνευση και δημιούργησαν ένα σφιχτοδεμένο σύνολο που ισορροπούσε αρμονικά αναδεικνύοντας το αλάθητο ένστικτο των κωμωδιογράφων –του Άγγελου Κονταρίνη και του Βαγγέλη Αλεξανδρόπουλου στην προκειμένη περίπτωση- και το μεράκι των ερασιτεχνών ηθοποιών. Το μεράκι, αυτή τη μαγική λέξη, που αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά το αδιαμφισβήτητο κανάλι προς την επιτυχία, στην οποία μερίδιο καλό κρατεί η καλή διάθεση, η συνεργασία και η ομοψυχία. Η επιτυχία αυτή μεταφράστηκε σε … δάκρυα γέλιου και συνεχή χειροκροτήματα –από την πλευρά των θεατών-, σε ζωντάνια και κέφι –από την πλευρά των ηθοποιών-.
Αν και γενιές γενεών Αργοστολιώτισσα τιμώ το Ληξούρι. Τιμώ τον αδελφό και φίλο μου Γεράσιμο Σωτ. Γαλανό, την χθεσινή Ληξουριώτισσα –υποτιθέμενη κυρία Μανωλίδου. Επαίρω τον αξεπέραστο Άγγελο Κονταρίνη -την Νόπη της «Στιγμής της Αλήθειας». (Άγγελε, σου πρέπουν πραγματικά μεγάλες σκηνές, αυτές που παρέχουν μεν απαστράπτουσα ματαιότητα, όχι όμως ζεστασιά και αγάπη που έχει τούτη εδώ, η μικρή επαρχιακή σκηνή). Επαινώ τον Αντώνη Τζουγανάτο -τον επί σκηνής Παρίση, τον Παναγή Κουρούκλη –Βενετία, κόρη Παρίση, τον Μάκη Ζαφειράτο –Μιλτιάδη, οδηγό Παρίση, τον Παναγή Πρεντάνο - Πάσσαρα -γιαγιά τση Νόπης, τον Βαγγέλη Αλεξανδρόπουλο –Α. Διαμαντοπούλου κουμπάρα τση Νόπης, τον Γιώργο Κατσιβέλη -Βαγγέλη Βενιζέλο και τον Μπάμπη Βιτωράτο - Φάνη Πάλλη-Πετραλιά. Καθένας χωριστά, και όλοι μαζί, με το ξεχωριστό, πληθωρικό τους χάρισμα χαλάρωσαν τις σφιγμένες διαθέσεις ορισμένων, χόρτασαν τα βουλιμικά βλέμματα των θεατών, σκόρπισαν απλόχερα γέλιο.
Ας είστε απόλυτα βέβαιοι πως οι περισσότεροι από τους θεωρούμενους επαγγελματίες –ξέρετε, αυτούς που νομίζουν πως με μια … ταυτότητα… κάτι γίνεται- ηθοποιούς απέχουν παρασάγγας του αυθόρμητου χιούμορ σας και των πηγαίων ικανοτήτων σας.
Παρακαλώ δεχθείτε τα ειλικρινή συγχαρητήριά μου τόσο εσείς, όσο και ο Δήμος Παλικής και το Ληξούρι σας.
Δεχθείτε τις ευχές μου ο φετινός «Συγκοινωνιολόγος» Καρνάβαλός σας να δώσει λύση στη … Γέφυρά μας –για την οποία επιτρέψτε μου να ανοίξω τους … φακέλους μου και να εκφρασθώ όπως πρέπει όταν το κρίνω-.
Δεχθείτε και τον διακαή πόθο μου κάποτε να οδηγηθούμε σε κοινό Καρναβάλι, Ληξούρι και Αργοστόλι, επέτειο που θα γιορτάζεται στο μέλλον με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Ας μην ξεχνάμε πως οι Δήμαρχοι που θα τολμήσουν να συνυπογράψουν την Πράξη αυτή θα έχουν αυτόματα διασφαλίσει αιώνια θέση στο διάπυρο Πάνθεον των Κεφαλλήνων νέο-Ριζοσπαστών – τύφλα να έχει η Ένωση της Ελλάδας με την Επτάνησο!
Κινδυνεύοντας από τους συμπατριώτες μου Αργοστολιώτες, με επικεφαλής τον Δήμαρχό μου Γιώργο Τσιλιμιδό, με… εξοστρακισμό, εξοβελισμό, εξοίκηση και … εξολόθρευση, τολμώ και βάζω την υπογραφή μου και, εν μέσω καρναβαλικής ατμόσφαιρας, αποδέχομαι την … ήττα μου ως Αργοστολιώτισσα! Ναι! Είστε η καρναβαλική πρωτεύουσα!
Ευρυδίκη Λειβαδά – Ντούκα
(Βέβαια, εδώ που τα λέμε, ό,τι κι αν κάνετε ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ του νησιού μας ΔΕΝ θα γίνετε ΠΟΤΕ! Ας κρατήσετε λοιπόν τα ηνία τις καρναβαλικές μέρες του χρόνου. Άλλωστε, το δικαιούσθε και το χρωστάτε στις ευφυείς καταβολές σας και στον μπάρμπα … Αντρία σας)!
Περισσότερες Φωτογραφίες για αυτό το θέμα:
Tuesday, February 24, 2009
Χώμα ελληνικό
το θυμάστε ;το διαβάσατε ποτέ; νομίζω νάναι του Δροσίνη
Τώρα που θα φύγω και θα πάω στα ξένα,
και θα ζούμε μήνες, χρόνους χωρισμένοι,
άφησε να πάρω κάτι κι από σένα,
γαλανή πατρίδα, πολυαγαπημένη.
άφησε μαζί μου φυλαχτό να πάρω,
για την κάθε λύπη, κάθε τι κακό,
φυλαχτό απ' αρρώστεια, φυλαχτό από Χάρο,
μόνο λίγο χώμα, χώμα ελληνικό!
Χώμα δροσισμένο με νυχτιάς αγέρι,
χώμα βαφτισμένο με βροχή του Μάη,
χώμα μυρισμένο απ' το καλοκαίρι,
χώμα ευλογημένο, χώμα που γεννάει
μόνο με της Πούλιας την ουράνια χάρη,
μόνο με του ήλιου τα θερμά φιλιά,
το μοσχάτο κλήμα, το ξανθό σιτάρι,
τη χλωρή τη δάφνη, την πικρήν ελιά!
Χώμα τιμημένο, πόχουν ανασκάψει
για να θεμελιώσουν έναν Παρθενώνα,
χώμα δοξασμένο, πόχουν ροδοβάψει
αίματα στο Σούλι και στο Μαραθώνα,
χώμα πόχει θάψει λείψαν' άγιασμένα
απ' το Μεσολόγγι κι από τα Ψαρά,
χώμα που θα φέρνη στον μικρόν έμένα
θάρρος, περηφάνια, δόξα και χαρά!
Θε να σε κρεμάσω φυλαχτό στά στήθια
κι όταν η καρδιά μου φυλαχτό σε βάλη
από σε θα παίρνη δύναμη βοήθεια
μην την ξεπλανέσουν άλλα ξένα κάλλη.
η δική σου χάρη θα με δυναμώνη
κι όπου κι αν γυρίσω κι όπου κι αν σταθώ,
συ θε να μου δίνης μιά λαχτάρα μόνη:
Πότε στην Ελλάδα πίσω θεναρθώ!
Κι αν το ριζικό μου - έρημο και μαύρο -
μού' γραψε να φύγω και να μη γυρίσω,
το στερνό συχώριο εις εσένα θάβρω,
το στερνό φιλί μου θε να σου χαρίσω!
Έτσι, κι αν σε ξένα χώματα πεθάνω,
και το ξένο μνήμα θάναι πιο γλυκό
σα θαφτής μαζί μου, στην καρδιά μου επάνω,
χώμα αγαπημένο, χώμα ελληνικό!
Sunday, February 22, 2009
Re: Documentary Proof of Kissinger’s Complicity in Turkey’s Aggression Against Cyprus 10/12/07 09:32 AM |
|
Δεν εκπλήττει η θέση του κ.Κίσσινγκερ και η στάση του απέναντι στην Κύπρο και τον λαό της ,οι στρατιωτικοί της χούντας το φώναζαν ,αλλά κάπως αργά, προδοθήκαμε μας πρόδωσαν. Που να καταλάβουν τα ξερά τους τα κεφάλια την πολιτική του αμερικανοεβραίου που κείνη την νύχτα διεχειρίζετο την κατάσταση. Με ενα νεύμα του ο Ετσεβίτ θάκανε στροφή 180 μοιρών ,ομως τούτο δεν το ήθελε .Τουναντίον επεδίωκε στο σπάσιμο του ελληνισμού, κτυπώντας τον στίς ρίζες και την γλώσσα γιατί του ήταν εμπόδιο στην μεσανατολίτικη πολιτική του ,επιδιώξεις ομολογημένες από τον ίδιο σε λόγους του σε συμπόσια αμερικανών .
--------------------
Lornion
http://lornion.blogspot.com
ολα τα κείμενα πρωτοδημοσιεύτηκαν στην omogenia.com
lornion Enthusiast Reged: 02/17/05 Posts: 818 Loc: Canada |
| ||||||
Ζούμε καλά, ελεύθερα, δημοκρατικά...kaθημερινή. Tης Τασουλας Καραϊσκακη Ας πάψουμε να παραπονιόμαστε. Αν δεν μας άρεσε η κοινωνία όπου ζούμε, θα φροντίζαμε αργά, μεθοδικά να την αλλάξουμε. Αλλά δεν θέλουμε να την αλλάξουμε. Εχουμε βολευτεί μέσα στο ελληνικής κοπής κοινωνικό νεφέλωμα όπου «επιτρεπτό είναι ό,τι μας εξυπηρετεί». Και ενώ καταδικάζουμε τα κακώς κείμενα (δηλαδή όσα θίγουν τα προσωπικά μας συμφέροντα ή πάλι δεν θίγουν κανένα μας συμφέρον αλλά μας κινούν το ενδιαφέρον) δεν κάνουμε τίποτα για να τροποποιήσουμε αυτό το ιδιότυπο είδος κοινωνίας με μηχανισμούς διακυβέρνησης πολλαπλά στρεβλωμένους από τα ιδιωτικά και συντεχνιακά συμφέροντα. Το κράτος κάνει επιλεκτικά αισθητή την παρουσία του. Και όχι λόγω ηθικής ανεπάρκειας μεμονωμένων ατόμων σε ένα κατά τα άλλα αδιάβλητο ελεγκτικό μηχανισμό (κυβερνητική εκδοχή), αλλά γιατί όλο το σύστημα είναι κακοφορμισμένο. Τόσο κακοφορμισμένο που πισωγυρίζει κάθε αναγεννημένη βούληση για κάθαρση. Στην Ελλάδα ζούμε καλά γιατί ζούμε «ελεύθερα». Με ένα δικό μας στρεβλό τρόπο έχουμε επιτύχει αυτό που έχουν ονειρευτεί πλήθος πολιτικοί επιστήμονες για τις κοινωνίες του μέλλοντος, δηλαδή μια αρραγή αυτοκυβερνώμενη πολιτεία, μια κοινωνία όπου τα άτομα υφίστανται τη μικρότερη δυνατή παρακώλυση, τη μικρότερη δυνατή παρέμβαση από το κράτος. Ως ελεύθεροι επαγγελματίες, ως μικροί, μεγάλοι ή πανίσχυροι επιχειρηματίες δεν πληρώνουμε όσο φόρο θέλουμε; Δεν υφιστάμεθα (τελικώς) όσους και όποιους ελέγχους θέλουμε; Ως ιδιοκτήτες, μηχανικοί, εργολάβοι δεν κτίζουμε, δεν επισκευάζουμε, δεν επεκτείνουμε όπου, όπως κι όποτε θέλουμε; Ως τοπικοί άρχοντες δεν λέμε και ξελέμε χωρίς καμία κύρωση, δεν προωθούμε τα επωφελή από τα κοινωφελή έργα, δεν πλουτίζουμε ανενόχλητοι, δεν διαθέτουμε κατά το δοκούν τους δημόσιους πόρους; Στην Ελλάδα ζούμε καλά γιατί ζούμε «δημοκρατικά». Δεν κάνουμε συνεχώς διάλογο; Δεν έχει σημασία αν σφαζόμαστε και ασχημονούμε. Είναι έκφραση της ελευθερίας μας. Κι αν δεν μπορούμε να καθίσουμε στη σειρά, και ξεπερνάμε τους μπροστινούς μας λαδώνοντας, το κάνουμε γιατί μισούμε τη γραφειοκρατία. Δεν είναι η γραφειοκρατία ο εχθρός της (πελατειακής) δημοκρατίας; Στην Ελλάδα έχουμε επιτύχει την πιο ναρκισσιστική εκδοχή δημοκρατικού πολιτεύματος. Κάθε πολίτης υπακούει στον δικό του ατομικό νόμο είναι ο μόνος τρόπος για να αποφύγει την υποταγή στη βούληση των άλλων. Μοναχικοί διεκδικητές της υλικής ευημερίας, θέλουμε την εξουσία υπηρέτρια των ατομικών αναγκών μας. Μα, τίποτα δεν έχει απομείνει θα αναρωτηθεί κανείς από την παλιά σοφία, την αίσθηση του μέτρου, το αίσθημα δικαίου; Φυσικά κι έχει μείνει. Τα ήθη επιζούν και μετά τον «θάνατο» των νόμων. Μόνο που είναι βαθιά θαμμένα κάτω από το παχύ στρώμα του ηδονιστικού ατομικισμού μας. Προς το παρόν. Posted by lornion at 12:35 AM 1 comments: lornion said... Πιστή απεικόνηση της ζωής του νεοέλληνα.Ναί ,αλλά τούτο το συνοθύλευμα ,κάπου στον δρόμο του θα τσακιστεί.Είναι αδύνατο οι βολεμένοι και οι νομενγκλατούρες toυ 20oυ αιώνα, κατάλοιπα των ισμών και της οπισθοδρόμησης να κυριαρχούν των υπογείων των ανωγείων και των πεζοδρομίων ,εμποδίζοντας την μεταρρύθμιση και την πρόοδο του τόπου.Εκτός κι¨αν η μεταρρύθμιση μας βαυκαλίζει με λόγια που επαναλαμβανόμενα κοιμίζουν τον νεοέλληνα.Νομίζω πως είναι καιρός να ενστερνιστούμε το απεταξάμην του κακού παρελθόντος για να ιδούμε λίγη προκοπή. Ιστορία ,δίκηο και λαλιάν διαθέτουμε ας ζυγίσουμε λίγο τον νού για να υπερασπίστούμε την ταυτότητα μας με ο,τι καλόν την συνθέτει.λορνιόν. Edited by lornion (10/21/07 04:43 PM) |
η 28η 8βρίου του 1940 10/26/07 02:14 PM |
|
Η 28η 8βρίου του 1940. Τα χρόνια με πήρανε σβάρνα και διθύραμβους δεν είναι μπορετό να γράψω ,αφιερώματα μήτε, γιατί τόσες και τόσες σελίδες από λόγιους και μη έχουν γραφτεί, απομένει η ανάμνηση του γεγονότος για με και τους άλλους ,που τυχαίνει να θυμούνται την ημέρα.. Κι ητανε τόσο θολή η αυγή , μα πανώρια στη αίγλη και την μεγαλειότητά της.Βγήκε η απόφαση αυτόματα από το στόμα ενός κοντού ανθρωπάκου , πούχε το τιμόνι των τυχών μας , και που την στιγμή της άρνησής του να ενδώσει , κατέστη στα μάτια του Γκράτσι γίγαντας που τούδειχνε την έξοδο του φτωχικού του.. Κι¨ήτανε η έκφραση - δύναμη ψυχής ενός λαού αγαναχτισμένου , πούθελε την περηφάνεια του ψηλά ,γιατί έτσι ήταν μαθημένος.Σήμερα αυτή την μέρα της 28ης του 8βρίου πριν 67 χρόνια πήραν της οικουμένης οι λαοί το μήνυμα της αντίστασης στην βία και την φωτιά του όπλου.Σαν σήμερα ο λαός της Ελλάδος αγωνιζόταν στα πεδία των μαχών για δυό τινά την νίκη και την δόξα. ΛΟΡΝΙΌΝ.
--------------------
Lornion
http://lornion.blogspot.com
Mια Βίβλος για τα Σκόπια. 11/04/07 05:14 PM |
|
Στην αδιαλλαξία των Σκοπίων χρειάζεται μια Βίβλος που θα παρουσιάζει το θέμα στην πραγματική του διάσταση -και που το ταχύτερον θα πρέπει να αποτελέσει και επίσημο ντοκουμέντο -και θέση της ΕΕ.ΓΙΑΤΊ δεν γίνεται και δεν μπορεί να περάσει χωρίς συνέπειες από την Ευρώπη ο σφετερισμός μιας ιστορίας και ενός ονόματος . οι Χλιαρές πολιτικές πάντα και κατά κανόνα συναντούν αδιαλλαξία.
--------------------
Lornion
http://lornion.blogspot.com
δυό ελληνικά MIDIS 11/09/07 09:51 AM |
|
δυό ελληνικά midis- ομογένια
να το γράψω αυτοστιγμή Σήμερα στου δ-βρη τις 9 ,κι¨ας είναι του Ν-βρη .είπα να ξεφύγω από τα κλισέ του υπολογιστή, κι¨εντελώς άθελά ,βρέθηκα στην στήλη των MIDIS και σε δυό χιλιοακουσμένα τραγουδάκια 'τον αλήτη και την αννούλα του χιονιά. Δεν ξέρεις πόσο συγκινούν ,σαν εσύ μόνος τα τραγουδάς με την μουσική που εκπέμπεται .Δενξέρεις πόσο όμορφα αισθάνεσαι σαν κι¨η φωνή σου ,τραγουδώντας ικανοποιεί ακουστικά εσένα τον ίδιο χαρίζοντάς σου την αίσθηση της αρμονίας .Αναθυμούμενος τις πρώτες φορές που τ΄ακουσα στην χώρα της χαράς και του κεφιού , συγκινήθηκα από τα συναισθήματα που εκπέμπουν και με ό,τι μπορεί να συνδέονται.Σήμεραγνωρίζω πως όταν τραγουδάς ξαλαφρώνεις ,φρεσκάρεις τον νου ,αλλάζεις ,χαίρεσαι ,συγκινείσαι ,ανανεώνεσαι ,κερδίζεις ζωή. Τούτο το σημειωματάκι γράφεται πρόχειρα και είναι εκφραση αισιόδοξη για το τώρα και το αύριο. lornion.-
--------------------
Lornion
http://lornion.blogspot.com
from omoγenia page.η γέννηση μιας προβοκάτσιας
η γέννηση μιας προβοκάτσιας 11/10/07 11:07 AM |
|
Saturday, November 10, 2007
η γέννηση της προβοκάτσιας -λορνιόν.
Τότενες που η αμερικάνική εξωτερική πολιτική είχε την οξυδέρκεια τωνπραγματικών διαστάσεων κάθε υπάρχοντος η μέλλοντος παγκοσμίου προβλήματος , τότενες που οι Αμερικανοί ηταν απλοί στα διεθνή δρώμενα ιδού πως αντιμετώπιζαν τις προθέσεις του Τίτο και την γέννηση δημοκρατίας παρία σε βάρος την νότιας Σερβίας με μάτι εξάπλωσης προς νότον. Χαρακτηριστικά στοιχεία ανευρεθέντα στο διαδίκτυο φέρονται στο φως της δημοσιότητος .λορνιόν.
Book Review: Claiming Macedonia: The Struggle for the Heritage,
Territory and the Name of the Historic Hellenic Land, 1862-2004
Reviewed by: Dr. James F. Dimitriou. Past Supreme President
The AHEPAN
This Government considers talk of Macedonian 'nation', Macedonian 'Fatherland', or Macedonian 'national consciousness' to be unjustified demagoguery representing no ethnic nor political reality, and sees in its present revival a possible cloak for aggressive intentions against Greece. The approved policy of this Government is to oppose any revival of the Macedonian issue as related to Greece."
Secretary of Edward R. Stettinius, Jr., U.S. Secretary of State, December 26, 7944
"'The Macedonian Question" is an international problem that presents many puzzling historical and political problems. Originally, the problem dates back to the era immediately following the Greek War of Independence and The ill-fated attempt of Bulgaria to annex the former Ottoman region.
The modern fabrication of the so-called "Macedonian Question," however, is one of the greatest cases of historical revisionism and fraud that was fabricated by Josip Broz Tito, Communist leader of Yugoslavia in 1944. The Communist government of Yugoslavia, invented the pseudo-state by changing the name of "South Serbia," (or "Vardar Macedonia") to "Macedonia." To go along with the new name, came an attempt to create a new cultural-historical heritage: A new language from the South Slavic dialect of the region was officially "declared," A new, self-proclaimed "Macedonian Orthodox Church:" not recognized by any other Orthodox churches; and a fabricated history that denies the Hellenic character of the land of Alexander the Great.
Seeing the creation of the Skopje pseudo-state, the administrations of Presidents Roosevelt and Truman categorically denounced the apparent land grab and historical fraud at the expense of Greece and Hellenism.
The current political problem has come about with the breakup of Yugoslavia in 1991, when the United Nations, NATO, the European Union and most nations recognized the new state as the "Former Yugoslav Republic of Macedonia," or "FYROM." Successive governments of Greece have clearly stated that they have no territorial designs on this area, but do not want to relinquish the Hellenic character, history and heritage of Greek Macedonia. With strong historical evidence of this Hellenic character, references to Macedonia are found in both Herodotus and Thucydides. Further, Mt. Olympus was the home of gods in Greek mythology.
The struggle for Macedonia is one that has perplexed and agonized Hellenes. This is a problem of more than just geo-politics, it is the wholesale distortion of history to promote the creation of a state at the expense of Hellenic heritage. The poet, Odysseus Elytis reminds us that "Our name is our soul," and therefore, who can give up their soul? What becomes necessary, is a clear, candid, historical analysis of the "Macedonian Question," through its unique Hellenic character. This detailed argument from a Greek perspective is given by author George C. Papavisas in his "Capturing Macedonia."
Papavisas has written a thoughtful account of the Macedonian issue, unlike any other publication to date. He examines the nature of Hellenic Macedonia and traces Macedonia's Hellenic past. He focuses on the deliberate creation of a fraudulent history to promote wholesale misconceptions about Macedonia's past and present. The author gives us a clear insight to the evolution of the problem from its beginnings as a Bulgarian land grab, through a Communist historical hoax to the present dispute with the Skopje, FYROM, government. He gives us a very comprehensive study of the issue from an accurate historical, cultural and political perspective. To those wishing to understand the Hellenic viewpoint, the author's comprehensive study covers the conflict from initial stages to the present challenges.
George Papavisas states his intentions clearly in his Preface: "It is not my intent to add another historical book on Macedonia. It is to add a different book, one with uniquely interpreted approach, easily read and understood by the common English-speaking people interested in the Macedonian issue and in the long political, diplomatic and military struggle for the heritage, the territory and the name of the Hellenic land." To his credit, the author certainly has achieved this lofty goal and his book is a must read to Hellenes and Philhellenes that want both historical accuracy and the preservation of heritage. In the words of former Congressman John Brademas, "The proper teaching of history can be crucial in promoting tolerance and peace." To this noble end, George Papavisas has given new meaning and appreciation to the "Macedonian Question" and Hellenic heritage.
McFarland a Company, Inc., Publisher, c. 2006
--------------------
Lornion
http://lornion.blogspot.com
Ο απελθών πρόεδρος της Microsoft, Μπιλ Γκέιτς, απεύθυνε έκκληση προς τις ανεπτυγμένες χώρες και τους πλούσιους να εντείνουν τις προσπάθειες ανάκαμψης από την κρίση.
Στην επιστολή δέκα σελίδων που δημοσιεύτηκε στο Διαδίκτυο, ο Γκέιτς έκανε ένα απολογισμό της προόδου, των στόχων και των προκλήσεων του ιδρύματος που ο ίδρυσαν ο ίδιος και η γυναίκα του. «Λατρεύω τη δουλειά στο ίδρυμα», ανα΄φερει ο Γκέιτς στο γράμμα που δημοσιεύτηκε στο πλαίσιο της ετήσιας έκθεσης του οργανισμού. «Η λογική που επιχειρηματικού κόσμου εφαρμόζεται σε μεγάλο βαθμό και στον κόσμο της φιλανθρωπίας».
Τόνισε επίσης ότι το ίδρυμα διαθέτει ανθεκτικές βάσεις παρά τα προβλήματα των αγορών και τη μείωση κατά 20% των επενδύσεων που χρηματοδοτούν τη λειτουργία του. Κατά τη διάρκεια του 2008, οι δαπάνες του ιδρύματος για τους σκοπούς του έφτασαν τα 3,3 δισεκατομμύρια δολάρια, με πρόβλεψη να φτάσουν τα 3,8 δισεκατομμύρια για το 2009. «Πιστεύω ότι οι πλούσιοι του κόσμου έχουν ευθύνη στην αντιμετώπιση των ανισοτήτων», ανέφερε ο πρώην πρόεδρος της Microsoft. «Διαφορετικά, θα έχουμε ένα κόσμο ακόμη πιο άνισο μετά το τέλος της κρίσης, με λιγότερες ευκαιρίες για τους πολίτες και περιορισμένες δυνατότητες για τον καθένα να βελτιώσει τη ζωή του».
Ο Γκέιτς εξέφρασε την πεποίθηση ότι η οικονομική καταιγίδα θα έχει περάσει σε πέντε με δέκα χρόνια, κυρίως εξαιτίας των καινοτομιών στο λογισμικό, τη γενετική, την παραγωγή ενέργειας και την επιστήμη των υλικών. Η μισή περίπου δαπάνη του ιδρύματος προορίζεται στο Παγκόσμιο Πρόγραμμα Υγείας, αφιερωμένο στην καταπολέμηση είκοσι ασθενειών. Στην κορυφή βρίσκονται η αντιμετώπιση παιδικών ιών, της πνευμονίας και της ελονοσίας, αλλά και το AIDS και η φυματίωση που πλήττουν πιο συχνά τους ενήλικες.
Από την αρχή της ίδρυσης του, το 1994, το ίδρυμα έχει δαπανήσει σχεδόν είκοσι δισεκατομμύρια δολάρια στις φιλανθρωπικές του δραστηριότητες. Το ύψος του κληροδοτήματος την 1η Οκτωβρίου του 2008 ανερχόταν σε 35,1 δισεκατομμύρια δολάρια.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Γαλλικό Πρακτορείο
Friday, February 20, 2009
GERASIMOS STAMATATOS
11/13/07 05:41 AM
Tuesday, November 13, 2007
Σταματάτος Γεράσιμοςενας γρανίτης της Ελληνικής γλώσσας απο τον Ατρόμητο κεφαλονιάς
13/11/2007
Το πρώτον έντυπον «Βιβλίον του Ορθού Λόγου, Βεβαίωσις Καλούμενον»
Παρουσίασις ιστορικού βιβλίου του Letterio Augliera
1 Νοεμβρίου 2007, Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη
Από τον Γεράσιμον Ι. Σταματάτον
Η παρέμβαση του ομιλούντος, κατά την σημερινήν παρουσίασιν, της εκδόσεως εις την ελληνικήν, του έργου του οτρηρού, υπευθύνου-επιστήμονος, και ιστορικού συγγραφέως, κ. Λ. Αουλιέρα, υπό τον διασαφηνιστικόν τίτλον: «Το τυπογραφείο του Νικοδήμου Μεταξά, πρώτου εκδότη ελληνικών κειμένων στην ορθόδοξη Ανατολή», προηγουμένου του κυρίως τίτλου του:, «Βιβλία, πολιτική, θρησκεία στην Ανατολή τον 17ο αιώνα», σκοπόν έχει την έκφρασιν του υποφαινομένου, της ευγνωμοσύνης, του θαυμασμού και των ενθέρμων ευχαριστιών του, προς τον παριστάμενον αξιότιμον συγγραφέα, ο οποίος ιδιαιτέρως μας τιμά απόψε, διά της παρουσίας του, συνοδευόμενος παρά των εριτίμων κυριών, συζύγου του Λάουρα και θυγατρός του Κιάρα, ο οποίος μοχθήσας, εις επιπόνους αρχειακάς ερεύνας, εις το Αρχείον της Βενετίας κυρίως, και εντρυφήσας εις μελέτας, της υπαρχούσης βιβλιογραφίας, συνέγραψε το προκείμενον ιστορικόν έργον του.
Δι’ αυτού αποδεικνύεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος Κεφαλληνίας Ζακύνθου και Ιθάκης Νικόδημος Β΄ ο Μεταξάς (1585/29-3-1646) αφ’ ενός μεν ελειτούργησε το πρώτον τυπογραφείον του, εις ολόκληρον την Ανατολήν, ελληνικών κειμένων, αφ’ ετέρου δε εξετύπωσε το πρώτον ελληνικόν βιβλίον, υπό τον τίτλον «βιβλίον του ορθού Λόγου βεβαίωσις καλούμενον», μετά τον Ιωάννην Γουτεμβέργιον (1400-1460).
Ομολογώ ότι ο τίτλος του ανωτέρω: «Βιβλίον του Ορθού Λόγου, βεβαίωσις καλούμενον» επαναφέρει εις την μνήμην, την χρηστικήν και εννοιολογικήν ρήσιν περί βιβλίου, του Πλουτάρχου (έργον περί παίδων αγωγής 10Β): «Οργανον της παιδείας η χρήσις βιβλίου εστί, και από πηγής την επιστήμην τηρείν συμβέβηκεν» δηλονότι (Όργανο της μορφώσεως, είναι η χρήση του βιβλίου, και απ’ αυτό, σαν από άμεση πηγή, διαφωτίζεται η επιστήμη) εντεύθεν δε και η βαθυτάτη ευγνωμοσύνη της Νήσου μας και των κατοίκων της προς το πρόσωπόν σας φίλτατε κ. Αουλιέρα.
Το βιβλίον τούτο, προϊόν πολλών κειμενογράφων αποτελεί, το πρωτογενές βιβλιακόν στοιχείον, περί της βιογραφίας, της προσωπικότητος και της πρώτης υμνογραφίας του Αγίου Γερασίμου Νοταρά, αποκληθέντος Πολιούχου της Νήσου μας.
Οθεν, συνεπεία τούτου παρακαλώ να μου συγχωρήσετε, καταχρώμενος ίσως του χρόνου σας, κυρίαι και κύριοι, να παραθέσω, αφ’ ενός τα περιεχόμενα του ιστορικού τούτου βιβλίου, μετά των στοιχείων των Συγγραφέων του, αφ’ ετέρου δε, τα όμοια του υμνογραφήσαντος τον Αγιον Γεράσιμον, μετά την ανακήρυξίν του εις Αγιον, παρά του Ιερομάρτυρος Οικουμενικού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Κυρίλλου του Λουκάρεως (1572-1638) διά του από μηνός Ιουλίου 1622, Συγιλίου του.
Τα περιεχόμενά του είναι:
1) Η από του έτους 1625 επιστολή του Παϊσίου Μεταξά (λογίου ιερομονάχου της 17εκατονταετηρίδος) αφιερωτική προς τον Θεόφιλον Κορυδαλλέα του «φυλλαδίου» «υπέρ τούτου του πατρός, τον ευσεβή και απηκριβωμένον βίον» ιστορούντος, δηλονότι (του Γερασίμου Νοταρά).
2) Η αχρονολόγητος επιστολή, του «Θεοφιλεστάτου πρώην Μαΐνης Ιερεμίου», ο οποίος γεννηθείς εν Ληξουρίω, διετέλεσεν Επίσκοπος Ελους και Μαΐνης από της οποίας παραιτηθείς, εγκατεστάθη εις την Μονήν των Ομαλών, από του έτους 1596, εκλεγείς εις ηγούμενον ταύτης, (1603-1645) υπέρ της οποίας «προσήλωσε» πολλά κτήματά του εις Λειβαθώ και Κατωγή (Ληξουρίου), την εν Παλική οικίαν αυτού, ως και τα ελαιοστάσια της μητρός αυτού εν Ελιώ , εις γηραλέαν δε και εκείνος ηλικίαν εληλακώς, μετέστη, μετά το έτος 1652, εις Κύριον.
Η ανωτέρω επιστολή αναφέρεται προς τον Οικ. Πατριάρχην Κύριλλον, εις την οποίαν βεβαιούνται, τά κατά τον βίον του Πατρός Γερασίμου εκ Τρικκάλων Πελοποννήσου «ορμωμένου», τυχόντος γονέων «ουχ ήττον την ευσέβειαν ευγενών, ή το γένος και πλουσίων αρκούντως ….», συνεχίζει δε «Εις γηραλαίαν δε ήδη πεφθακώς ηλικίαν, καθ’ εαυτόν μονάσαι ηθέλησε. Διό ευρών τινα ναόν πεπαλαιομένον, εν τινι τόπω Ομαλά καλουμένω, ανήγειρε τούτον, και εκ βάθρων ανεκαίνισε, και εις διαγωγήν ιδίαν, ωκοδόμησεν. Αλλ’ οι εν ταύτη τη νήσω προέχοντες, (δηλαδή οι κοινωνικοί άρχοντες), γνώντες την του ανδρός αρετήν, ηνάγκασαν αυτόν, αποδεχθήναι τας εκείνων θυγατέρας, όσαι δηλαδή την μοναδικήν πολιτείαν ησπάζοντο, και θεαρέστως βιούν προείλοντο. Εδέχθη το τοιούτον βάρος, εις ψυχικήν ωφέλειαν ο πατήρ, και συνήχθησαν το πρώτον τιναί, ας και διετέλεσε διδάσκων, την μοναδικήν και αγγελικήν πολιτείαν, χρόνους ουκ ολίγους. Ούτος ο άγιος πατήρ διετέλεσε χρόνους τριάκοντα, και εν τη ωκοδομηθείση παρ’ αυτού μονή, και εν άλλω τόπω, άρτου το σύνολον μη γευσάμενος, αλλά διέζει οσπρίοις μόνον, ολίγω ύδατι βεβρεγμένοις, και συνεχώς δακρύοις, και προσευχαίς, και αγρυπνίαις, εαυτόν καθήγνιζε… επακολουθεί δε ο Ιερεμίας «Πιστεύεται βεβαίως παρά πάσι τοις ενταύθα χριστιανοίς, διαφυλαχθήναι την νήσον ταύτην αναιχμαλώτιστον, εν τω καιρώ της των Αγαρηνών μάχης (δηλαδή κατά την ναυμαχίαν της Ναυπάκτου 7 Οκτωβρίου 1571), διά προσευχής τού αυτού πατρός. Τα δε, μετά τον θάνατον αυτού θαύματα, ει έστι τις, εκ ταύτης της Νήσου, ος μη μετέλαβεν εκ τούτων, ή τις των εκείνου συγγενών, γέγονεν όμως θεατής πολλών θαυμάτων…..». και επιλέγει ο Μαίνης «Εκοιμήθη δε ούτος ο όσιος εν έτει της ενσάρκου οικονομίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού αφοθ (1579), Αυγούστου δεκάτη πέμπτη. Επειδή δε, ην αδύνατον κρύπτεσθαι η του αγίου αρετή, διά τούτο, μετά τον αυτού θάνατον, ηβουλήθησαν ποιήσαι ανακομιδήν του λειψάνου, ήτις και γέγονε, παρά του εξάρχου, του τότε τον θρόνον της βασιλευούσης πόλεως διϊθύνοντος κυρίου Ιερεμίου, κανονικώς και νομίμως, εν έτει αφπα (1581). Αλλ’ επειδή, πολλοί των εναντίων προς κατηγορίαν της εκκλησίας ημών κινούμενοι, ελάλουν ασέβειαν, ηναγκάσθημεν, προσταγή του μακαρίτου Φιλαδελφείας κυρίου Γαβριήλ, αύθις ενταφιάσαι, ο, και γέγονεν, εάσαντες το ιερόν εκείνο λείψανον εν τη γη, μέχρι της, του Φιλαδελφείας διορίας,και πάλιν δευτέραν ποιήσαντες ανακομιδήν, εύρομεν το αυτό λείψανον ακέραιον, πάσαν ευωδίαν εκπέμπον και ιάματα. Έμεινε δε εν τη γη το, του αγίου λείψανον, και πρώτον, και ύστερον, χρόνους δύο, και μήνας οκτώ»
Η ανωτέρω επιστολή φέρει τας υπογραφάς όχι του αποστολέως αλλά του ταπεινού Επισκόπου Κεφαλληνίας και Ζακύνθου Παχωμίου (1610-1622) και άλλων δέκα τεσσάρων μαρτύρων και μαθητών του Αγίου, υποτίθεται δε ότι συνετάχθη μετά την δευτέραν ανακομιδήν του λειψάνου του Αγίου, το έτος 1581 περίπου.
3) Αναστασίου του Αγιωτάτου πατριάρχου Αντιοχείας και Κυρίλλου «έκθεσις σύντομος της ορθοδόξου πίστεως» και
4) «Κανών»: ήτοι ασματική Ακολουθία της 20 Οκτωβρίου, επί τη μνήμη «του οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Γερασίμου του νέου ασκητού του εν τη νήσω Κεφαλληνίας».
Ο κανών ούτος εξεπονήθη υπό του λογίου Ιερομονάχου Μητροφάνους του Ναυπλιέως, ο οποίος συμπεριλαμβάνετο, μεταξύ των εκλεκτών συνεργατών του Νικοδήμου Μεταξά, κατά την αρχιεπισκοπικήν, εν Κεφαλληνία και τυπογραφικήν δραστηριότητά του, ζήσας εν τη Μονή των Ομαλών, ένθα και απέθανε.
Εκ των ως άνω, δημιουργείται πρόβλημα, προς περαιτέρω έρευναν, εκ του το ό,τι, ενώ ο βιολογικός θάνατος του ιερομονάχου Γερασίμου Νοταρά επήλθε την 15 Αυγούστου 1579, συνετελέσθη η αγιοποίησις αυτού, μετά παρέλευσιν 43 ολοκλήρων ετών, δηλαδή τον Ιούλιον του 1622, ως αναγράφεται, εις το διασωζόμενον ήδη, εις την Μονήν Ομαλών οικείον Πατριαρχικόν Συγγίλιον. Το Συγγίλιον τούτο, χάριν της ιστορίας, μετεφέρθη εκεί, παρά του τότε Μητροπολίτου Κεφαλληνίας Γερμανού του Ρουμπάνη (1934-1951), μετά την απελευθέρωσιν της νήσου μας από τους κατακτητάς Ιταλούς και Γερμανούς (Σεπτέμβριος 1944) και ο οποίος επένδυσε δι’ αργυράς επενδύσεως το κουβούκλιον, εντός του οποίου περικλείεται η αργυρά λάρναξ η φέρουσα το λείψανον του Αγίου Γερασίμου. Ο αυτός επίσης ήτο και ο πρώτος εκδότης εκκλησιαστικού περιοδικού, υπό τον τίτλον «ο Αγιος Γεράσιμος» 1937 (;) επανεφέρας υπό την κυριότητα της Ι. Μητροπόλεως Κεφαλληνίας, το κτιριακόν συγκρότημα της παλαιάς Επισκοπής Μεταξάτων, οικοδομηθέν παρά του Νικοδήμου Μεταξά (1591-1601), επανοικοδομηθέν δε, λόγω των σεισμών του έτους 1630 παρά του Νικοδήμου του Β (1585-1647), (ανεψιού του πρώτου) μετά του Ναού της, επ’ ονόματι του Αγίου Νικολάου (ως αναγράφεται εις την μαρμαρίνην πλάκα του Ναού του έτους 1642). Πέραν δε τούτων ο Γερμανός Β. Ρουμπάνης κατώρθωσε ώστε να ενταχθή κείμενόν του ως κεφάλαιον ΙΣΤ εις τον Νόμον 2200/1940 (ΦΕΚ Α/42/1940) με τίτλον «Περί ναών και εφημερίων της Επτανήσου», θεσπίσαν, διά πρώτην φοράν, το μεν την υπαγωγήν των Ναών της Επτανήσου, υπό την εποπτείαν των οικείων Μητροπολιτών, το δε την υποχρέωσιν εις το ΤΑΚΕ παροχής χρηματικού μηνιαίου βοηθήματος, διά πρώτην φοράν εις έκαστον εφημέριον εκ δρχ. 500.
Εντεύθεν και η νοητική υπόκλησις του ομιλούντος, προς τας Ιεράς σκιάς των αδελφών κατά πνεύμα προσωπικοτήτων, του τε Κυρίλλου του Λουκάρεως και του Συμπατριώτου και «προμηθεϊκού» φωτιστού μας, του Νικοδήμου Μεταξά, του Ιερεμίου Κατσαϊτη, μετά των άλλων Συνεργατών των, των οποίων τα ονόματα αναφέρονται, εις το έργον του κ. Αουλιέρα .
Η ελαχιστοτάτη του υποφαινομένου συμβολή, προς μετάφρασιν και έκδοσιν του έργου, εις την ελληνικήν, θα διεγράφετο ενδεχομένως, αν δεν υπήρχε κατ’ αρχήν ο εξαίρετος μακαριστός φίλος και συμπατριώτης Γεράσιμος Κ. Αποστολάτος, ο οποίος πρώτος αντεπεκρίθη, εις την αχάριστον προσπάθειαν της επαιτείας μου, και ο οποίος απήλθε του κόσμου τούτου, πικραμένος, μη δυνηθείς, να ίδη υλοποιουμένην την προσπάθειάν του, καταβαλών μάλιστα και την χρηματικήν προκαταβολήν του. Είη αιωνία η μνήμη του.
Η ταπεινή επαναλαμβάνεται, αλλά πολυχρόνιος προσπάθεια του ομιλούντος, λόγω της προσωπικής οικονομικής του αδυναμίας, ήρχισεν από του έτους 1995, ότε, εδέχθη το πρώτον αφετηριακόν ερέθισμα, της απ’ ευθείας πληροφορήσεως του, παρά του εκλεκτού Συγγραφέως κ. Λ. Αουλιέρα, διά της από 10 Νοεμβρίου 1995 ιδιογράφου, εις άψογον ελληνικήν γραφήν, επιστολής του, εις την οποίαν αντεπεκρίθην, δια της απαντητικής μου ομοίας από 22 Νοεμβρίου 1995.
Κατά συνέπειαν ευχαριστώ την Τ.Ε.Δ.Κ.ΚΙ., εν τω προσώπω του τέως προέδρου της Δημάρχου Αργοστολίου, και αγαπητού κ. Μάκη Φόρτε, ο οποίος απεδέχθη, επί τέλους, την μακράν και τεκμηριωμένην επιστολήν μου της 5 Αυγούστου 2004, ημέραν μεταφοράς της ολυμπιακής φλόγας εις την Νήσον μας, διά την περαιτέρω χρηματοδότησιν της διακοπείσης ως άνω μεταφράσεως και εκδόσεως του έργου, μετά του αγαπητού κ. Νίκου Φραντζή, τέως Δημάρχου Λειβαθούς, εις την έδραν του οποίου εγεννήθη ο Νικόδημος Μεταξάς, ταφείς εις το χωρίον του Κεραμιαίας, ως και τον νυν διάδοχόν του κ. Θεόφιλον Μιχαλάτον, καθώς και τον αγαπητόν επίσης κ. Σπυρίδωνα Ματιάτον, εξακολουθητικώς δε επί έτη εκλεγόμενον Προέδρον της Κοινότητος Ομαλών, όπου ευρίσκεται η ομώνυμος Μονή, ήδη επ’ ονόματι του Αγίου Γερασίμου, μετά του Σκήνους του, ως και τον νυν Πρόεδρον της ΤΕΔΚΚ Δήμαρχον Πυλάρου και αγαπητόν κ. Μάρκον Κοτσιλίνην, ο οποίος και ωργάνωσε την παρούσαν εκδήλωσιν, ευχόμενος εις άπαντας, όπως συνεχίζωσι να «προϊστανται» ομοίων πολιτιστικών έργων, πέραν των κυρίως δραστηριοτήτων και καθηκόντων των, υπέρ της φιλτάτης Νήσου μας, και των κατοίκων της, καθ’ όλον τον χρόνον του επί γης βίου των, μεστοί υγείας και δραστηριότητος.
Τας αυτάς ευχαριστίας απευθύνω προς τον κ. Στάθην Μπιρτάχαν, διά την επιτυχή μετάφρασίν του, εις την ελληνικήν του έργου, καθώς και εις τον φίλον ιστορικόν κ. Νίκον Μοσχονάν, διά την υπεύθυνον επιστημονικήν, «μετά φιλοκαλίας», εποπτείαν του έργου.
Σε σας δε αξιότιμε ιστορικέ συγγραφέα, φίλτατε δε κ. Αουλιέρα, σας απευθύνω και αύθις τά, εκ βαθέων συγχαρητήριά μου, και την ειλικρινή ευγνωμοσύνην μου, διά το ό,τι ηυτύχησα, να γίνω ταπεινός συνεργάτης σας, εις την ελληνικήν μετάφρασιν και έκδοσιν του αποκαλυπτικού ιστορικού έργου σας, του τιμώντος την Κεφαλληνίαν, την Ελλάδα και την επιστήμην, ευχόμενος ολοψύχως, «υγίειαν και νουν», μεθ’ ολοκλήρου της οικογενείας σας, ίνα συνεχίζητε επιτυχώς και επαξίως, τον ερευνητικόν και ιστορικόν μόχθον σας, υπέρ της επιστήμης, του επί γης, σκεπτομένου ανθρώπου.
Επίσης σας Σεβασμιώτατε ευχαριστώ δια την τιμητικήν παρουσίαν σας, αλλά κυρίως ως άξιον διάδοχον των προκατόχων σας Νικοδήμου του Β Μεταξά και Γερμανού Β του Ρουμπάνη, ως προς την διακίνησιν του βιβλίου και την ηλεκτρονικήν διάδοσιν του Λόγου του Θεού «ο οποίος ου δεδεται» – και όχι μόνον- με την, διά πρώτην φοράν, εγκατάστασιν εκκλησιαστικού Βιβλιοπωλείου και παραρτήματος ραδιοφωνικού σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος, εις την Νήσον μας, ευχόμενός σας παν από Θεού αγαθόν.
Πάντας δε σας, κυρίαι και κύριοι, που μας τιμάτε απόψε, με την υψηλήν διακριτικήν παρουσία σας, σας ευχαριστώ από καρδιάς θερμώς.
Παραλλήλως και εκ βαθέων ευχαριστώ τους κυρίους ιδιοκτήτας των τηλεοπτικών σταθμών της Νήσου μας, οι οποίοι, αποδεχθέντες παράκλησίν μου καλύπτουν τηλεοπτικώς την ιστορικήν εκδήλωσιν ταύτην.
Γεράσιμος Ι. Σταματάτος
Γ. Βεργωτή 26
281 00 Αργοστόλιον
Posted by lornion at 3:26 AM
1 comments:
lornion said...
Ενας γρανίτης της ελληνικής γλώσσας ,αισθανεσαι αγαλλίαση σαν τύχει να τον ακούς.
November 13, 2007 3:55 AM
--------------------
Lornion
http://lornion.blogspot.com