«Απεργούν στην Ελλάδα οι ιδιοκτήτες βυτιοφόρων βενζίνης», «Απεργία – χάος: βενζίνη τέλος στην Ελλάδα», με αυτούς τους τίτλους αναφέρεται ο γερμανόφωνος τύπος στην απεργία.
Η Frankfurter Rundschau γράφει: «30.000 οδηγοί και ιδιοκτήτες βυτιοφόρων βενζίνης απεργούν στην Ελλάδα κατά της εφαρμογής του κανονισμού της ΕΕ για την κατάργηση των κλειστών επαγγελμάτων.
Στην Ελλάδα μια άδεια κοστίζει ανάλογα με τα κυβικά του βυτιοφόρου από 100.000 μέχρι και 300.000 ευρώ. Οι άδειες είναι εδώ και περίπου 40 χρόνια ‘κλειστές’. Γι’ αυτό και ανεβαίνουν συνεχώς οι τιμές τους. Το νομοσχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση προβλέπει τριετές μεταβατικό διάστημα και κατόπιν το άνοιγμα ή μάλλον τον αποχαρακτηρισμό του επαγγέλματος ως κλειστού και την απελευθέρωση των αδειών».
Η ειδησεογραφική ιστοσελίδα noows.de σημειώνει: «Η κατάσταση είναι αυτή τη στιγμή δύσκολη. Τα αποθέματα βενζίνης στα πρατήρια δεν αρκούν για πάνω από δύο ή τρεις ημέρες. Πολλά πρατήρια βενζίνης έχουν αναρτήσει πινακίδες με την επιγραφή ‘βενζίνη τέλος’. Σήμερα αποφασίζεται από τους εκπροσώπους των βυτιοφορέων πως θα συνεχίσουν τις διαμαρτυρίες τους.»
Η τρόικα στην Ελλάδα: αισιοδοξία και διαμαρτυρίες
«Οι μεταρρυθμιστικές πρόοδοι της Ελλάδας στο μικροσκόπιο», τιτλοφορεί ρεπορτάζ της η ελβετική Neue Zürcher Zeitung με θέμα τον έλεγχο που άρχισε χθες η τρόικα για τη σύνταξη της ενδιάμεσης έκθεσης προόδου της Ελλάδας:
«Η αισιοδοξία που προβάλλουν ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών έγκειται κυρίως στο γεγονός ότι κατάφεραν να περάσουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις όπως π.χ. το νόμο για το ασφαλιστικό. Αναμένονται όμως τώρα σύμφωνα με τα ελληνικά ΜΜΕ νέες πιέσεις προς την ελληνική κυβέρνηση, η οποία πρέπει να προχωρήσει στην φιλελευθεροποίηση της αγοράς ενέργειας και της αγοράς εργασίας. Θα τεθούν επίσης επί τάπητος οι κρατικές συγκοινωνίες, όπως π.χ. ο ΟΑΣΑ, τα νοσοκομεία και ο τραπεζικός τομέας.»
«Δεν αναμένονται όμως διευρυμένες κινητοποιήσεις κατά της τρόικας, διότι η πλειοψηφία των Ελλήνων κάνει διακοπές. Παρ’ όλα αυτά την προηγούμενη εβδομάδα απήργησε το προσωπικό των κρατικών νοσοκομείων και τώρα οι ιδιοκτήτες και οδηγοί βυτιοφόρων βενζίνης. Ταυτόχρονα υπάρχει και η νομική οδός διαμαρτυρίας. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών και η ΑΔΕΔΥ κατέθεσαν αγωγή στο ανώτατο δικαστήριο της χώρας κατά του προγράμματος περικοπών της ελληνικής κυβέρνησης με το επιχείρημα ότι οι περικοπές είναι αντισυνταγματικές.»
Ελλάδα: πληγή τα νοσοκομεία και τα χρέη τους
«Ο Έλληνας ασθενής έγινε αντικείμενο αντιδικίας», είναι ο τίτλος άρθρου της αυστριακής Der Standard για το σύστημα υγείας στην Ελλάδα: «Η τρόικα είναι από χθες στην Ελλάδα. Μόνον εάν μετά τον έλεγχο δώσει το πράσινο φως, η Ελλάδα θα λάβει τις νέες πιστώσεις ύψους εννέα δισεκατομμυρίων ευρώ το Σεπτέμβριο. Κανείς δεν αναμένει η ελληνική κυβέρνηση να αντιδικήσει με τους ελεγκτές, όπως συνέβη με την Ουγγαρία, διότι η Αθήνα χρειάζεται άμεσα ρευστό και μέχρι τώρα το ΔΝΤ, αλλά και οι κοινοτικοί ελεγκτές, είχαν μόνον καλά λόγια το πρόγραμμα εξυγίανσης που προσπαθεί να υλοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση.
Με μόνη εξαίρεση το σύστημα υγείας και κυρίως τα νοσοκομεία. Οι εκπρόσωποι της Κομισιόν επικρίνουν τα αργά βήματα προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού τους, ενώ το ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι τα έξοδα του συστήματος υγείας συνιστούν το βασικό ρίσκο για τη διέξοδο από την κρίση. Το πρόβλημα αφορά και πάλι αριθμούς. Σύμφωνα με την Κομισιόν και το ΔΝΤ ουδείς γνωρίζει πόσο υψηλό είναι το χρέος του ελληνικού συστήματος υγείας. Η Κομισιόν καταγγέλλει ότι για το σύστημα υγείας ενημερώνεται η ελληνική βουλή κάθε τρία ή τέσσερα χρόνια και το ΔΝΤ υπολογίζει πως το ύψος του χρέους ανέρχεται στα 850 εκατομμύρια ευρώ.
Στην Αθήνα όμως πολλοί υποστηρίζουν ότι πρόκειται για δισεκατομμύρια. Ενδέχεται να ισχύει, διότι τον Ιούνιο καμιά δεκαριά φαρμακοβιομηχανίες απειλούσαν τα ελληνικά νοσοκομεία με αναστολή των παραγγελιών, εάν δεν πληρωθούν οι λογαριασμοί. Τα νοσοκομεία παρέπεμπαν τότε στο γεγονός ότι μόνον η κυβέρνηση τους χρωστάει γύρω στα επτά δισεκατομμύρια ευρώ. Πριν να κλιμακωθεί η κατάσταση ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου υποσχέθηκε ότι θα πληρώσει τους λογαριασμούς.
Ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση είχε μια επιτυχία: μετά από διαβουλεύσεις με τις φαρμακοβιομηχανίες κατόρθωσε να μειώσει σημαντικά το κόστος των φαρμάκων, σύμφωνα με το ΔΝΤ η μείωση αγγίζει σε ορισμένα φάρμακα το 20%.»
Loveparade: Ευθύνες και ενοχές
Η τραγωδία της Loveparade στο Ντούισμπουργκ κυριαρχεί σήμερα στις γερμανικές εφημερίδες.
Tagesspiegel του Βερολίνου: «Ποιος είδε τα σχέδια της εκδήλωσης και τα ενέκρινε; Ποιος προειδοποίησε ή δεν προειδοποίησε; Ποιοι άσκησαν πιέσεις για να οργανωθεί η Loveparade και να γίνει έστω για λίγο σημαντικό το Ντούισμπουργκ; Ή μήπως πίεσε προς αυτή την κατεύθυνση η τοπική αρχή; Ερωτήσεις που πρέπει να απαντηθούν τώρα, άμεσα, επειγόντως.»
Frankfurter Rundschau της Φραγκφούρτης: «Ο δήμαρχος του Ντουισμπουργκ μίλησε για την καταστροφή με πειθώ, αλλά προσπάθησε και να δικαιολογηθεί εμφανιζόμενος ως αθώος, ως αγνοών και κάνοντας τις ίδιες ερωτήσεις που κάνουν και οι απλοί πολίτες. Πως έγινε κάτι τέτοιο; Ο Άντολφ Ζάουερλαντ δεν είναι κυνικός, λυπάται βαθιά και το ξέρουμε, αλλά λειτούργησε σαν γρανάζι ενός κόσμου που τα πάντα καθορίζονται από το ποιος έχει το πάνω χέρι, ποιος έχει την εξουσία.»
Αναζωπυρώνεται η συζήτηση για απόσυρση των Γερμανών από το Αφγανιστάν
Η δημοσίευση των 92.000 εγγράφων του Πενταγώνου για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν στην ιστοσελίδα Wikileaks σχολιάζεται επίσης από το γερμανικό τύπο. Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο της Tageszeitung:
«Τελικά τα απόρρητα αυτά έγγραφα επιβεβαιώνουν αυτό που γνωρίζουμε όλοι, ότι δηλαδή οι συγκρούσεις στο Αφγανιστάν διευρύνονται. Βασική αρχή για κάθε χώρα που εμπλέκεται σε έναν πόλεμο είναι πως πρέπει συνεχώς να επιχειρηματολογεί για την ορθότητα της απόφασής της και των στόχων της στο πεδίο της μάχης. Η συζήτηση πρέπει να είναι ανοιχτή και χωρίς δεδομένες απαντήσεις και αποφάσεις. Σε μια τέτοια συζήτηση θα αποκαλυπτόταν ότι οι γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν δεν μπορούν πια να πετύχουν τον αρχικό τους στόχο για ανοικοδόμηση και ανασυγκρότηση της χώρας. Αυτό πρέπει να αποσαφηνιστεί δημόσια, έστω και αν βοηθά τους αντιπάλους, δηλαδή τους Ταλιμπάν Εφ’ όσον λοιπόν η κατάσταση στο Αφγανιστάν κλιμακώνεται, η κοινοβουλευτική εντολή προς τις γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις για ανασυγκρότηση και ανοικοδόμηση της χώρας δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Άρα η παραμονή των γερμανικών δυνάμεων στην περιοχή παραβιάζει πια την εντολή της γερμανικής βουλής. Πρέπει να αποσυρθούν.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου
Οι Παστούνοι, οι οποίοι αποτελούν την πλειονότητα του πληθυσμού στο νότιο Αφγανιστάν, δεν είναι οπαδοί των Ταλιμπάν. Πολλοί είναι πεπεισμένοι πως οι ξένες δυνάμεις κάνουν μεγαλύτερη ζημιά παρά βοηθούν. Οι Ταλιμπάν, οι οποίοι μετά την ανατροπή τους δεν είχαν σχεδόν καμιά επιρροή στην περιοχή, με το πέρασμα του χρόνου αποκτούν ολοένα και περισσότερη δύναμη.
Δεν υπάρχει πια εμπιστοσύνη στους δυτικούς, τους θεωρούν ψεύτες. Ακόμα και οι γυναίκες για την απελευθέρωση των οποίων στήθηκε σε ένα μεγάλο βαθμό, όπως ισχυρίζονταν, όλος αυτός ο πόλεμος. Αν και οι γυναίκες τους οφείλουν πολλά, εφ' όσον υπό το καθεστώς των Ταλιμπάν υπέφεραν, δεν μπορούσαν να βγουν από το σπίτι, δεν μπορούσαν να σπουδάσουν ή να δουλέψουν. Η Σουκρία Ραμανζάι είναι δημοσιογράφος στην τηλεόραση RTA στην Τσαλαλαμπάντ :«Εάν η κυβέρνηση είναι ισχυρή, εάν εφαρμόζονται τα δικαιώματα που μας εγγυάται το Ισλάμ, τότε κανείς δεν μπορεί πια να μας πάρει πια όσα μας ανήκουν».
